Een zeppelin is een stijf, sigaarvormig luchtschip bestaande uit een lichtgewicht (aluminium) skelet met daarin zakken die zijn gevuld met een licht gas.
Hij is genoemd naar de grote pionier van het luchtschip, graaf Ferdinand von Zeppelin.

De eerste luchtreis van een zeppelin vond plaats op 2 juli 1900.
De vlucht duurde slechts 18 minuten.

Een zeppelin is een luchtschip, maar niet elk luchtschip is een zeppelin.
Kenmerk van een zeppelin is dat het omhulsel stijf is.
De vorm is daardoor niet afhankelijk van de gasdruk in de draagcellen.
In de praktijk worden slappe luchtschepen ook wel zeppelins genoemd.
Zelfs kleine kabelballonnen die de vorm van een luchtschip hebben, worden vaak aangeduid als zeppelin.

De met gas gevulde zakken, draaggascellen genoemd, werden in de meeste zeppelins gevuld met waterstof.
Het skelet van een zeppelin is door een stoffen bekleding beschermd tegen weersinvloeden.
Onder het skelet hangen een commandogondel en een aantal motoren voorzien van propellers waardoor het zich actief kan verplaatsen.
Door deze motoren is een zeppelin veel minder afhankelijk van de wind dan een ballon, die alleen met de wind kan meedrijven.
Aan de staart van de zeppelin bevinden zich de hoogte- en richtingsroeren.
De eventuele passagiersverblijven bevinden zich ofwel in een aparte gondel onder het midden van de romp of zijn gecombineerd met de commandogondel.
In latere zeppelins bevonden de passagiersverblijven zich in het inwendige van de romp waardoor de zeppelin een betere stroomlijn kreeg.

Graaf Ferdinand von Zeppelin lijkt interesse te hebben opgevat in het ontwerp van een "bestuurbare ballon" na de Frans-Duitse Oorlog van 1870-71, waar hij tijdens het beleg van Parijs zag dat de Fransen met ballonnen de stad verlieten.
Ook had hij militair gebruik van ballonnen gezien tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog, waarin hij als militair waarnemer aan de kant van de Noordelijke staten deelnam.

Na zijn vervroegde pensionering uit het leger in 1890 begon hij aan het project te werken.
Op 31 augustus 1895 verkreeg hij een patent waarin de meeste van de eigenschappen van de zeppelin al opgenomen waren.
Een idee uit het patent om diverse ballonnen als een trein aan elkaar te koppelen is echter nooit gerealiseerd.
In het patent werd gesproken over een "Lenkbarer Luftfahrzug" (bestuurbare luchttrein).

Het comité waaraan hij zijn plannen in 1894 voorlegde toonde weinig belangstelling, waardoor de graaf op zichzelf was aangewezen om het project te realiseren.
In 1898 richtte hij het Gesellschaft zur Förderung der Luftschiffahrt (maatschappij ter bevordering van de luchtscheepsvaart), waarbij hij zelf meer dan de helft van het kapitaal van 800 000 mark inbracht.
Hij delegeerde de technische verwezenlijking aan de ingenieurs Theodor Kober en Ludwig Dürr.

In 1899 begon de constructie van de eerste zeppelin in een drijvende montagehal op het Bodenmeer nabij Friedrichshafen.
Deze locatie was gekozen om het opstijgen te vereenvoudigen.
Omdat de hal dreef kon hij op de wind worden gedraaid.

Het prototype LZ1 (Luftschiff Zeppelin) had een lengte van 128 m, werd aangedreven door twee Daimler-motoren van 14,2 pk (10,6 kW) en werd in evenwicht gehouden door een gewicht tussen voor- en achtersteven te verplaatsen.

De eerste luchtreis van een zeppelin vond plaats op 2 juli 1900.
De vlucht duurde slechts 18 minuten, waarna de LZ1 moest landen doordat het mechanisme waarmee het gewicht werd verplaatst, essentieel voor het verkrijgen van de juiste balans, was afgebroken.
Na reparatie bewees de techniek haar mogelijkheden in diverse vluchten, waarin het snelheidsrecord van het Franse luchtschip La France van 6 m/s werd overtroffen met maar liefst 3 m/s.
Maar dit was niet voldoende om investeerders te overtuigen.
De graaf had onvoldoende middelen om de ontwikkeling voort te zetten.
Het prototype werd gesloopt en de fabriek werd gesloten.