De barracuda's (Sphyraenidae) vormen een familie van baarsachtige vissen en is de "pijlsnoek" van het koraalrif. Het enige geslacht van deze familie is de Sphyraena. In het Indo-Pacifisch gebied komt men ze meestal met honderden tegelijk tegen. Deze scholen komen vooral voor langs de zeezijde van de wanden van het koraalrif. De soort Sphyraena sphyraena komt ook ook in de Middellandse Zee voor. Op het Caraïbisch rif echter leven ze vaak solitair, dus alleen. Van kop tot staart een ideale roofvis. Met vervaarlijke tanden in de kaken, een slank torpedovormig lichaam en een staart gebouwd op voortstuwing. In sommige delen van de wereld worden ze meer gevreesd dan haaien, maar meestal zijn dergelijke verhalen sterk overdreven. Er zijn slechts weinig betrouwbare getuigenissen van ongevallen, al of niet met dodelijke afloop, ten gevolge van een aanval van barracuda's.
De barracuda kan een lengte bereiken van 200 cm. Het lichaam van de vis heeft een langgerekte vorm. De vis is zilverachtig gekleurd met zwarte verticale strepen en kleinere stippen op het achterste lichaam, en heeft een geprononceerde kaak.
De vis heeft geen zijlijn, maar wel twee dorsale vinnen en één anale vin. De twee dorsale vinnen staan ver uit elkaar. Er zijn zes dorsale stekels en één anale stekel. Verder zijn er negen dorsale stralen en tien anale stralen.
De barracuda is een zout- en brakwatervis die voorkomt in een subtropisch klimaat. De soort is voornamelijk te vinden in zeeën, ondiepe wateren (zoals mangroven, moerassen en ondergelopen grond) en koraalriffen. De diepte waarop de soort voorkomt is maximaal 100 m onder het wateroppervlak.
Sphyraena barracuda (Grote barracuda) auteur/foto : Cozumel, Mexico by Sami Salmenkivi CC
