Batagurschildpad

De batagurschildpad (Batagur baska) is een schildpad uit de familie Geoemydidae.
Het is één van de sterkst bedreigde schildpadden.

De schildpad komt van nature voor in Birma, Thailand, Maleisië, Indonesië, Vietnam, India en Bangladesh.
De batagurschildpad leeft in riviermondingen en kustbossen waar getijdenstroming plaatsvindt.
Ook in brak en zelfs zout water wordt deze soort aangetroffen, maar niet op open zee.
Diepere wateren hebben de voorkeur, maar de nesten worden gegraven in zandbanken dus enige ondiepe plekken zijn ook gewenst.

Drie exemplaren van verschillende leeftijden
auteur : Pelf    

De gemiddelde carapaxlengte ligt tussen de 50 en 60 centimeter, het schild is groot en rond, zacht en goed gestroomlijnd, om sneller te kunnen zwemmen.
De tenen zijn verbonden met grote zwemvliezen, de snuitpunt is verlengd en spits, en de kleine ogen hebben een witomrande pupil.
Aan iedere poot zitten vier tenen en verder zijn de neusgaten opvallend groot, bijna varkensachtig.
De schildkleur is donkerbruin tot zwart, de buik geel en de huid is meestal grijs en bevat geen grote schubben.
Het voedsel is volledig vegetarisch bij oudere dieren die alleen waterplanten, fruit en sla-achtige soorten eten.
Van de juvenielen wordt echter vermoed dat ze omnivoor zijn en soms vlees of aas eten.
De batagurschildpad is meer aan water gebonden dan andere soorten en komt er zelden uit.

batagurschildpad

Sinds korte tijd is de batagurschildpad sterk in aantal achteruit gegaan.
Dat komt omdat veel schildpadden gewild zijn; in sommige landen wordt het vlees gebruikt voor gerechten, vooral soep.
Ook wordt het schild vermalen tot 'medicijn'.
In eerste instantie werd deze soort met rust gelaten, maar nadat een aantal andere soorten ernstig bedreigd en zeldzaam werden, werd deze soort daar het slachtoffer van.
De beschermde soorten mochten namelijk niet meer worden gevangen en geëxporteerd naar landen als bijvoorbeeld China.

Bron :  Wikipedia    CC 3.0