| B b B b 9 j (10/2) |
| Bijgeloof 2 |
De term 'bijgeloof' is zeer ambigu en de betekenis ervan hangt eigenlijk af van degene die de term gebruikt. Vaak is geloof voor de een immers het bijgeloof van de ander.
Het woord 'bijgeloof' kan namelijk ook gebruikt worden om het geloof van een ander te ridiculiseren.
De Romeinse keizer Constantijn bestempelde heidendom als bijgeloof en Tacitus noemde het christendom een schadelijk bijgeloof.
Met dezelfde gemeende overtuiging noemen veel protestanten de katholieke verering van beelden en prentjes van heiligen bijgeloof en kijken christenen neer op het 'bijgeloof' van de hindoes.
Hetzelfde gebeurt met aanhangers van de 'grote godsdiensten' die het totemgeloof van de Aborigines in Australië als bijgeloof beschouwen.
Een verschil tussen bijgeloof en religie is dat de eerste zich vaak richt op aardse zaken en mogelijkheden om greep te krijgen op de onzekerheden in het leven.
Religie is groter, veelomvattender en richt zich meer op zingeving en een groter geheel.
Zo legt bijgeloof bijvoorbeeld niet uit waarom een zwarte kat precies ongeluk brengt; het bijgeloof stopt bij de mededeling dat het beter is dat zwarte katten uw pad niet kruisen.
Bij religie vormen alle regels en verhalen een geheel. |
 |
Voor veel atheïstisch of agnostisch ingestelde wetenschappers is iedere religie een uitgewerkte vorm van bijgeloof.
Binnen het christendom wordt bijgeloof gezien als een zonde, doordat het een overtreding zou zijn van de eerste der tien geboden, hiernaast beroept men zich op Bijbelteksten uit de boeken Leviticus (19:31) en Deuteronomium (18:9-12).
In de teksten van Leviticus en Deuteronomium staat dat men zich niet mag bezighouden met occulte praktijken (magie etc.), waarmee ook bijgeloof wordt bedoeld.
Een nogal barbaarse vorm van bijgeloof is het offeren van mensen (kinderen bij Moloch) of dieren; al komt ook dit voor in de bijbel (Abraham die gevraagd wordt zijn zoon te offeren, maar dit uiteindelijk niet ten uitvoer hoeft te brengen). |
 |
Bijgeloof wordt afgewezen in zowel de Catechismus van de Katholieke Kerk als in de Heidelbergse catechismus.
Binnen de islam wordt bijgeloof betiteld met de term shirk, waarmee ruwweg het erop na houden van andere goden of krachten wordt bedoeld.
Deze vormen van bijgeloof, voortkomend uit een vermenging van verschillende religies, wordt ook wel "volksgeloof" genoemd. |
| Bron : Wikipedia CC 3.0 |
|
