Gepest en nu ook gehavend: gorilla Kiki heeft niet bepaald een gemakkelijk leventje
Gorilla Kiki van de Zoo van Antwerpen verloor onlangs na een stevige knauw van mannetje Matadi haar onderarm. De zoveelste tegenslag voor het gorillavrouwtje. Want Kiki heeft niet bepaald een gemakkelijk leventje. Last van gezondheidsproblemen, gepest, gestrest en nu ook gehavend. Een ruimer portret van een erg onfortuinlijk gorillawijfje.
Gepest
Gorilla Kiki overleefde een zware geboorte met complicaties. Het is vermoedelijk daardoor dat ze al sinds erg jonge leeftijd last heeft van zware epilepsieaanvallen en een zwakke gezondheid. En daar kon de onstabiele gorillagroep waarin ze opgroeide in de Duitse zoo van Heidelberg niet mee om. Kiki werd niet geaccepteerd en moest veel pesterijen incasseren.
"Als er gegeten werd, kwam ze telkens pas als laatste aan de beurt", vertelde Ilse Segers, woordvoerster van de Antwerpse Zoo eerder in De Morgen. Soms kreeg Kiki zelfs gewoon geen eten. Veel gewichtsverlies, veel verdriet. De kleine Kiki was een schim van zichzelf. Harde pesterijen van een onbegripvolle gorillagroep waren voor Kiki dagelijkse kost.
De steeds voortdurende strijd voor een plaatsje in de groep maakte haar erg onzeker en zorgde voor veel stress, wat echt niet goed was voor haar al bijzonder zwakke gezondheid. En dus moest een drastische beslissing genomen worden. De weggepeste Kiki kon niet langer in Duitsland blijven.
Vallen en opstaan
In september 2014 kwam ze naar de Zoo van Antwerpen. Zou Kiki misschien in de jonge, levendige en stabielere gorillagroep in Antwerpen wel geluk en rust vinden? De verzorgers waren alvast al snel fan van Kiki. "Ze is een schatje. Zo klein en toch zo'n vreetmachine. Kilo's groenten eet ze met smaak op", klonk het bij verzorger Mark.
Maar de introductie liep niet van een leien dakje, zo was te zien in 'De Zoo, achter de schermen' op Eén. Na een eerste vlotte kennismaking kreeg Kiki daarna plots stevig slaag van gorilladame Mabele.
De kolos van 100 kilo zette de aanval in op de frêle Kiki en kon rekenen op de hulp van groepsgenoot Victoria. "De tweede introductie ging zo slecht dat we het over een andere boeg hebben gegooid", vertelde curator Sander Hofman.
En dus werd Kiki eerst voorgesteld aan de bejaarde leider Kumba (die de verzorgers begin dit jaar helaas hebben moeten laten inslapen na zware gezondheidsproblemen op de erg respectabele leeftijd van bijna 43 jaar, nvdr.), en dan pas de rest van de harem.
Die kennismaking ging er erg ruig aan toe. Kiki werd door Kumba op de grond gewerkt. Maar Kiki weet intussen veel van vallen en opstaan en beet knap van zich af. Kumba aanvaarde haar uiteindelijk in de groep en zodoende moest zijn gevolg hetzelfde doen. Kiki vond zelfs een echte vriendin in Amahoro, die zich ontfermde over haar. Ze beschermde haar tegen aanvallen van de groep en de twee speelden zowaar met elkaar.
"We hebben in totaal vier maanden hard moeten werken om haar aanvaard te krijgen in de groep", klonk het bij verzorgster Julie Van Assche. Maar eind goed, al goed dus. Kiki leek eindelijk een gelukkiger leventje tegemoet te gaan. Al krijgt ze ook in de Zoo van Antwerpen af en toe epilepsieaanvallen. En onlangs liep zo'n aanval wel heel ongelukkig af.
Gehavend
Een epilepsieaanval op het verkeerde moment, op de verkeerde plaats. Kiki viel bewusteloos neer, nét voor het poortje tussen het verblijf van zilverrug Matadi (die de overleden Kumba als leider moet opvolgen en momenteel stapsgewijs kennis maakt met de vrouwtjes, nvdr.) en het verblijf van de vrouwen.
Nieuwe aanwinst Matadi, die niet vertrouwd is met de situatie, begreep niet wat er gebeurde, nam de onderarm van Kiki door de tralies vast en beet zo hard aan haar rechtervoorarm dat het bot knakte.
De verzorgers deden alles wat ze konden, maar helaas bleek niet veel later dat haar arm niet meer kon gered worden. Maandag ging ze onder het mes en werd haar arm geamputeerd, om haar leven te kunnen redden.
Kiki doorstond de operatie goed. Ze zal nu serieus moeten wennen aan haar nieuwe gehavende lichaam. Gelukkig leert internationale ervaring dat gorilla's goed uit de voeten kunnen met één arm. En als er één ding is dat Kiki kan, dan is het doorzetten in moeilijke omstandigheden.
We wensen de onfortuinlijke, maar oh zo weerbare Kiki een mooie toekomst toe. Dat heeft ze na alle tegenslagen nu écht wel verdiend. (br.hln)
|
