Gepest en nu ook gehavend: gorilla Kiki heeft niet bepaald een gemakkelijk leventje
Gepest en nu ook gehavend: gorilla Kiki heeft niet bepaald een gemakkelijk leventje
Gorilla Kiki van de Zoo van Antwerpen verloor onlangs na een stevige knauw van mannetje Matadi haar onderarm. De zoveelste tegenslag voor het gorillavrouwtje. Want Kiki heeft niet bepaald een gemakkelijk leventje. Last van gezondheidsproblemen, gepest, gestrest en nu ook gehavend. Een ruimer portret van een erg onfortuinlijk gorillawijfje.
Gepest
Gorilla Kiki overleefde een zware geboorte met complicaties. Het is vermoedelijk daardoor dat ze al sinds erg jonge leeftijd last heeft van zware epilepsieaanvallen en een zwakke gezondheid. En daar kon de onstabiele gorillagroep waarin ze opgroeide in de Duitse zoo van Heidelberg niet mee om. Kiki werd niet geaccepteerd en moest veel pesterijen incasseren.
"Als er gegeten werd, kwam ze telkens pas als laatste aan de beurt", vertelde Ilse Segers, woordvoerster van de Antwerpse Zoo eerder in De Morgen. Soms kreeg Kiki zelfs gewoon geen eten. Veel gewichtsverlies, veel verdriet. De kleine Kiki was een schim van zichzelf. Harde pesterijen van een onbegripvolle gorillagroep waren voor Kiki dagelijkse kost.
De steeds voortdurende strijd voor een plaatsje in de groep maakte haar erg onzeker en zorgde voor veel stress, wat echt niet goed was voor haar al bijzonder zwakke gezondheid. En dus moest een drastische beslissing genomen worden. De weggepeste Kiki kon niet langer in Duitsland blijven.
Vallen en opstaan
In september 2014 kwam ze naar de Zoo van Antwerpen. Zou Kiki misschien in de jonge, levendige en stabielere gorillagroep in Antwerpen wel geluk en rust vinden? De verzorgers waren alvast al snel fan van Kiki. "Ze is een schatje. Zo klein en toch zo'n vreetmachine. Kilo's groenten eet ze met smaak op", klonk het bij verzorger Mark.
Maar de introductie liep niet van een leien dakje, zo was te zien in 'De Zoo, achter de schermen' op Eén. Na een eerste vlotte kennismaking kreeg Kiki daarna plots stevig slaag van gorilladame Mabele.
De kolos van 100 kilo zette de aanval in op de frêle Kiki en kon rekenen op de hulp van groepsgenoot Victoria. "De tweede introductie ging zo slecht dat we het over een andere boeg hebben gegooid", vertelde curator Sander Hofman.
En dus werd Kiki eerst voorgesteld aan de bejaarde leider Kumba (die de verzorgers begin dit jaar helaas hebben moeten laten inslapen na zware gezondheidsproblemen op de erg respectabele leeftijd van bijna 43 jaar, nvdr.), en dan pas de rest van de harem.
Die kennismaking ging er erg ruig aan toe. Kiki werd door Kumba op de grond gewerkt. Maar Kiki weet intussen veel van vallen en opstaan en beet knap van zich af. Kumba aanvaarde haar uiteindelijk in de groep en zodoende moest zijn gevolg hetzelfde doen. Kiki vond zelfs een echte vriendin in Amahoro, die zich ontfermde over haar. Ze beschermde haar tegen aanvallen van de groep en de twee speelden zowaar met elkaar.
"We hebben in totaal vier maanden hard moeten werken om haar aanvaard te krijgen in de groep", klonk het bij verzorgster Julie Van Assche. Maar eind goed, al goed dus. Kiki leek eindelijk een gelukkiger leventje tegemoet te gaan. Al krijgt ze ook in de Zoo van Antwerpen af en toe epilepsieaanvallen. En onlangs liep zo'n aanval wel heel ongelukkig af.
Gehavend
Een epilepsieaanval op het verkeerde moment, op de verkeerde plaats. Kiki viel bewusteloos neer, nét voor het poortje tussen het verblijf van zilverrug Matadi (die de overleden Kumba als leider moet opvolgen en momenteel stapsgewijs kennis maakt met de vrouwtjes, nvdr.) en het verblijf van de vrouwen.
Nieuwe aanwinst Matadi, die niet vertrouwd is met de situatie, begreep niet wat er gebeurde, nam de onderarm van Kiki door de tralies vast en beet zo hard aan haar rechtervoorarm dat het bot knakte.
De verzorgers deden alles wat ze konden, maar helaas bleek niet veel later dat haar arm niet meer kon gered worden. Maandag ging ze onder het mes en werd haar arm geamputeerd, om haar leven te kunnen redden.
Kiki doorstond de operatie goed. Ze zal nu serieus moeten wennen aan haar nieuwe gehavende lichaam. Gelukkig leert internationale ervaring dat gorilla's goed uit de voeten kunnen met één arm. En als er één ding is dat Kiki kan, dan is het doorzetten in moeilijke omstandigheden.
We wensen de onfortuinlijke, maar oh zo weerbare Kiki een mooie toekomst toe. Dat heeft ze na alle tegenslagen nu écht wel verdiend. (br.hln)
Cat Stevens of Yusuf Islam, geboren als Stephen Demetre Georgiou, en beter bekend als Cat Stevens (Londen, 21 juli 1948) is een Britse zanger en songwriter die bekend werd met folkrock- en softrock-liedjes.
Tot zijn meest bekende liedjes behoren Matthew and son (1967), Father and son (1970) Lady D'Arbanville (1970), Wild world (1970), Moonshadow (1971), Morning has broken (1972) en Oh very young (1974). De melodie van "Morning has broken" was van een kerstliedje van de Engelse kerk[1].
Cat Stevens is de zoon van een Grieks-Cyprische vader en een Zweedse moeder. Hij groeide op in Londen, waar zijn vader een restaurant had. Hij schreef al op jonge leeftijd liedjes en trad gedurende de jaren zestig op, zonder veel succes. Op zijn 19e kreeg hij tuberculose en moest gedurende lange tijd naar het ziekenhuis. Tussen 1967 en 1977 verkocht hij zo'n 40 miljoen LP's.
In 1977 was hij in de buurt van Malibu, Californië dronken aan het zwemmen. Een golf bracht hem terug aan land, waarin hij een geschenk van God zag. Op 30 december 1977 deed hij zijn artiestennaam Cat Stevens in de ban. In 1978 werd hij moslim, nadat hij van zijn broer een exemplaar van de Koran had gekregen. Hij nam toen ook de naam Yusuf Islam aan.
Yusuf Islam is anno 2004 vader van vijf kinderen en woont in Londen. Hij maakt islamitische muziek, ook voor kinderen. Hij is actief betrokken bij allerlei liefdadigheidsprojecten o.a. voor Kosovo.
Op 21 september 2004 werd het vliegtuig waarin Yusuf Islam zat gedwongen te landen in de Verenigde Staten omdat hij verdacht zou worden van het financieren van groepen die verband houden met terrorisme. Achteraf bleek het om een vergissing te gaan van de FBI volgens hemzelf in een interview met Larry King van CNN. De gezochte man die op de zwarte lijst stond, heette Youssouf Islam. Toch werd hij niet toegelaten tot de USA.
Op 10 november 2004 reikte Michail Gorbatsjov tijdens de wereldtop van Nobelprijswinnaars in Rome, de vredesprijs Man for Peace 2004 aan Yusuf Islam uit. Hij kreeg de prijs voor "zijn toewijding om de vrede te bevorderen, mensen te verzoenen en terrorisme te veroordelen".
In 2005 werd er, met zijn toestemming, een registratie van zijn laatste tour uitgebracht op dvd. Onder de titel Majikat werd er een uitgebreid beeld gegeven van de Earth Tour uit 1976. Dit was een ambitieuze productie met een innovatief podium, filmbeelden en goochelaars.
In 2006 bracht Yusuf Islam een nieuw album uit, genaamd An Other Cup. Hierop stonden vooral nieuwe nummers, maar ook twee oude nummers in nieuwe uitvoeringen op. Ook stond er een ingetogen versie van Don't let me be misunderstood op. De titel van het album zou geïnterpreteerd kunnen worden als een verwijzing naar een album uit zijn hoogtij dagen, Tea for the tillerman.
Altijd al gevonden dat je zus verrassend meer gedaan krijgt van je ouders? Of wordt er bij je jongere broertje wel eens vaker een oogje toegeknepen? Het zit niet alleen in je hoofd; er is nu ook wetenschappelijk bewijs.
Sociologe Katherine Conger vond dit wel een interessant gegeven om eens te onderzoeken, en zo geschiedde. Samen met haar team zette ze een studie op poten naar de relatie tussen ouders en hun kinderen. Ze ondervroegen 384 kinderen én hun broers of zussen en hoe ze vonden dat ze door hun ouders behandeld werden. Waren er verschillen? En voelden ze zich daar onzeker of net heel goed door? Daarnaast werden ook de ouders aan een vragenvuur onderworpen.
Oudste versus jongste
Eerstgeborenen voelden zich over het algemeen het meest gewaardeerd, waarschijnlijk omdat ze dat ook een hele tijd geweest zijn toen ze nog alleen waren. En zodra de tweede spruit er bij kwam, waren zij nog steeds de eersten die goede punten haalden, gingen studeren, goed waren in sport en dus hun ouders trots maakten. Bovendien verloopt het opvoeden van de oudsten nog een beetje als trial and error, terwijl de ouders bij de volgende kinderen het klappen van de zweep al kennen en dus strenger durven zijn.
De jongste kinderen voelden zich dan weer het vaakst benadeeld. Ze gaven aan dat ze het gevoel hadden dat hun oudere broer of zus voorgetrokken werd en dat dit hun zelfvertrouwen aantastte. "Ik was verrast door die resultaten," geeft onderzoekster Conger aan. "Onze hypothese was namelijk dat voornamelijk de oudsten verveeld zouden zitten met die vooringenomenheid, omdat ze steeds hun functie van ouder, wijzer en volwassener kind moeten vervullen, maar dat bleek dus niet zo te zijn."
Voortrekken
Opvallend detail van de studie: hoewel de ouders niet toegaven dat ze het ene kind liever hadden dan het ander, bekenden 70 procent van de vaders en 74 procent van de moeders dat ze één kind wel degelijk voortrekken.
Maar of je nu de oudste of de jongste bent, uit het onderzoek bleek dat ieder kind vermoedde dat de ouders hun broer of zus voortrokken. "Iedereen heeft het gevoel dat hun broer of zus beter gezien is," vertelt Conger. (br.hln)
In de Koninklijke Burgers' Zoo in het Nederlandse Arnhem is dinsdag de internationaal beroemde chimpansee Mama op 59-jarige leeftijd overleden, zo meldt de zoo. Ze was de oudste chimpansee van Nederland en de op twee na oudste in Europa. "In chimpanseebegrippen was ze hoogbejaard", luidt het.
Mama werd vermoedelijk in 1957 geboren in het wild. Ze leefde jarenlang in de dierentuin van de Duitse stad Leipzig, maar in 1971 werd ze naar de zoo in Arnhem gebracht. Daar maakte ze deel uit van een wereldberoemde chimpanseekolonie, waarin ze al snel als leider naar voor trad. Het was de eerste keer dat er in de zoo verscheidene volwassen chimpansees samen in één verblijf werden gehouden. De kolonie werd dan ook het onderwerp van jarenlang gedragsonderzoek.
"Mama was de 'grande dame' van de chimpanseekolonie. Dat wal al zo in de zeventiger jaren, maar ook toen ze ouder werd en slechter ging lopen, bleef dat zo", zegt onderzoeker en primatoloog Frans de Waal. "Ze had een uitzonderlijk sterke en dominante persoonlijkheid, maar bracht ook troost als er spanningen waren en bemiddelde in conflicten." (br.hln)
Gorilla Kiki van de Zoo van Antwerpen verliest haar onderarm
Gorilla Kiki van de Zoo van Antwerpen verliest haar onderarm
Drama in de Antwerpse Zoo, want gorilla Kiki, die al haar hele leven geplaagd wordt door epilepsieaanvallen, verloor dinsdag ook nog haar rechteronderarm. Op Paasmaandag kreeg ze een epilepsieaanval naast de deur van het verblijf van de nieuwe gorillaman Matadi. Die maakt momenteel stapsgewijs kennis met de vrouwtjes. Hij nam de onderarm van de bewusteloze Kiki door de tralies vast en beet haar.
Haar arm bleek gebroken en vertoonde een diepe bijtwonde. Op aanraden van de professoren van de faculteit Dierengeneeskunde in Gent kreeg Kiki een metalen staaf in haar onderarm om de botstructuur goed te laten helen. Ook de bijtwonden werden nogmaals grondig behandeld. Na vier dagen bleek dat het armweefsel aan het afsterven was.
Om het leven van Kiki te redden werd de arm van boven de elleboog geamputeerd. Kiki zal wat tijd nodig hebben om te wennen aan haar nieuwe lichaam: een hele aanpassing, maar internationale ervaring uit andere dierentuinen toont aan dat gorilla's prima uit de voeten kunnen met één arm. (br.hln)
'Exhibitionism: The Rolling Stones' heet de tentoonstelling die de vier leden van de band vanavond in Londen hebben geopend. Frontman Mick Jagger, Keith Richards, Ronnie Wood en Charlie Watts waren naar het rode tapijt van de gerenommeerde Saatchi Gallery voor hedendaagse kunst gekomen, waar de expositie vanaf morgen te zien is.
Meer dan 500 stukken uit het privébezit van de band zijn te bekijken: van opvallende kledingstukken, waarmee de muzikanten de voorbije 50 jaar op de bühne verschenen, tot instrumenten, dagboeken en audio- en videomateriaal.
"De Rolling Stones hebben hun stempel gedrukt op de populaire cultuur", schreef de galerie. "De tentoonstelling biedt een unieke kijk, die enkel het privéarchief van de groep kan bieden". De Rolling Stones spelen sinds de jaren zestig in verschillende bezettingen samen, onlangs gaven ze nog een nu al legendarisch gratis concert op Cuba. (br.hln)
Uitgegleden op hoge hakken? Eigen schuld: verzekeraar weigert tussenkomst 70-jarige klant
Uitgegleden op hoge hakken? Eigen schuld: verzekeraar weigert tussenkomst 70-jarige klant
Een 70-jarige vrouw uit Ekeren draait zelf op voor de medische kosten na een zware val in een tuincentrum. De verzekeraar van de winkel komt niet tussen omdat de vrouw "wel zeer hoge hakken" gedragen zou hebben - iets wat ze zelf ontkent.
Al twee maanden herstelt Hilda Schamphelaere in een revalidatiecentrum in Brasschaat van een complexe dijbeenbreuk. Opgelopen tijdens één van haar vele bezoekjes aan tuincentrum Van Gastel in Ekeren. "Ik ben een fervent tuinierster en wilde er op 20 januari enkele oases kopen", vertelt de voormalige verpleegster. "Ter hoogte van de infobalie gleed ik uit in een plasje water vol witte bloemblaadjes. Ik knalde met mijn hoofd tegen een rek en viel op de grond op m'n heup en knie. Een verkoopster snelde onmiddellijk te hulp. Omdat de pijn ondraaglijk was, heb ik gevraagd een ambulance te bellen."
Een dag later werd de 70-jarige vrouw geopereerd. Ze kreeg enkele bouten en plaatjes in haar dijbeen. Een week later werd ze overgebracht naar het centrum waar ze vandaag nog altijd verblijft. De familie houdt er rekening mee dat Hilda niet meer volledig zal herstellen en altijd slecht te been zal zijn. Aangezien een blijvende handicap grote kosten met zich meebrengt - zoals een rolstoel, een andere wagen, een traplift en verbouwingen in huis - hoopten Hilda en haar echtgenoot Hugo op een financiële tussenkomst van de verzekeraar van tuincentrum Van Gastel. Een misrekening, zo blijkt nu. Want verzekeraar Ethias schrijft de vrouw letterlijk: "U liep volgens het personeel op zeer hoge hakken. Dit was volgens onze verzekerde de aanleiding tot de val. Wij verlenen geen tussenkomst in de schade."
De vrouw ontkent dit ten stelligste. Sinds een zware rugoperatie een jaar geleden kón ze immers geen hoge hakken meer dragen, zegt ze. (br.hln)
Britse families kopen kindslaafjes uit Nepal voor 6.500 euro
"Britse families kopen kindslaafjes uit Nepal voor 6.500 euro"
Research van de Britse tabloid The Sun heeft blootgelegd hoe kindjes die de aardbeving in Nepal hebben overleefd, door Britse gezinnen worden gekocht als slaafjes. De Britse regering reageert met afschuw en laat de zaak onderzoeken.
De kwetsbare kinderen worden dus niet door de families opgenomen uit menslievendheid maar moeten voortaan als huishoudslaafje door het leven. Sommige jongens en meisjes zouden amper tien jaar oud zijn.
Een journalist van The Sun kon undercover met een 'slavenhandelaar' spreken. Makkhan Singh vertelde hem: "Neem een Nepaleesje mee naar Engeland. Ze zijn goed in huishoudelijke taken en kunnen erg goed koken. Niemand zal achter je aankomen." Toen de journalist wilde afdingen op de prijs, die 6.500 euro bedroeg, voegde de handelaar daar nog aan toe: "Jij bent niet mijn enige klant. Ik moet er nog minstens 20 bevoorraden. Ik rond de deal normaal af in 5 à 10 minuten. Sluit een akkoord, geef me het geld en het kind is van jou. Dan kan je naar huis." Ook het 'papierwerk' wordt voor de koper in orde gemaakt.
Heel wat bendes uit de Indiase provincie Punjab zijn actief in de slavenhandel. Vooral kinderen die na de aardbevingen met hun arme ouders als vluchteling zijn meegekomen naar India, zijn erg kwetsbaar.
De handel in kinderen is "een werkelijk weerzinwekkend misdrijf", zo reageerde minister van Binnenlandse Zaken Theresa May. De nationale politie moet de zaak onderzoeken. De minister wil dat The Sun haar onderzoeksresultaten met de politie deelt zodat de nodige stappen kunnen gezet worden "tegen de verachtelijke misdadigers die profiteren van de handel" (br.hln)
Lenteschoonmaak? Deze 6 dingen poets je beter niet
Lenteschoonmaak? Deze 6 dingen poets je beter niet
Al begonnen aan de lenteschoonmaak? Chapeau! Al moet je wel opletten dat je niet te ijverig bent, want sommige dingen zouden we wel eens wat minder mogen schoonmaken.
1. De spiegels
Ben jij zo iemand die bij iedere vingerafdruk de spiegel weer afveegt? Toch maar beter niet doen. Natuurlijk mag je af en toe de spray bovenhalen, maar niet te veel. Anders kan het namelijk gebeuren dat vocht van de spray achter de spiegel belandt en zo de lijm aantast.
2. Kleren met vlekken
Extra veel wasmiddel bij je kleren zorgt er niet voor dat je outfits stralend wit tevoorschijn zullen komen. Integendeel, wanneer we te veel wasmiddel gebruiken, wast het net niet goed meer uit. Bovendien kan het ervoor zorgen dat stoffen verstikt worden, waardoor vlekken minder makkelijk te verwijderen zijn. Gewoon de instructies lezen op het wasmiddel en die nauwgezet opvolgen is meer dan genoeg.
3. De salontafel
Ook al is het aangewezen om de salontafel af en toe van een poetsbeurt te voorzien, dat hoeft lang niet zo veel als je dacht. En al helemaal niet als je niet veel tijd hebt. Als je het klusje snel-snel moet afwerken, heb je vaak niet veel ruimte meer om alles goed droog en glad te wrijven, waardoor er een vettig laagje achterblijft en al die moeite voor niets geweest is.
4. De parketvloer
Let op dat je een houten vloer niet te veel met water schoonmaakt. Een beetje water af en toe is prima, maar teveel kan ervoor zorgen dat het tussen de kiertjes en spleetjes door sijpelt en het hout zo beschadigt.
5. Te veel stofzuigen
We snappen het helemaal, de stofzuiger is je beste vriend als je een hond, kat of gewoon kinderen in huis hebt. Maar neem het ding niet vast iedere keer dat je een haar ziet liggen, want die kunnen verstrikt raken in de buis van de stofzuiger. Voor lange haren gebruik je beter een gewone borstel. Korte dierenharen kunnen dan weer wel perfect met de stofzuiger.
6. Extra wasverzachter
Zijn die handdoeken lang niet meer zo babyzacht als vroeger? Helaas, extra wasverzachter zal het probleem niet oplossen. Integendeel, te veel van het product maakt de stoffen stijf en ruw, of net vettig waardoor ze niet goed meer absorberen. (br.hln)
Heb je er al een in huis zien rondvliegen? Of misschien wel zelf een muggensteek (of die vervelende jeuk achteraf) aan den lijve ondervonden? De kans is groot, want met de milde winter en de hoge temperaturen van het afgelopen weekend waren de omstandigheden ideaal voor onze niet zo geliefde huisgenootjes.
Insecten zijn koudbloedig, waardoor hun aantallen dus sterk van het weer afhangen, legt muggenonderzoeker Sander Koenraadt van de Wageningen Universiteit uit aan 'De Volkskrant'. Maar hoe ze zich evolueren hangt (gelukkig) nog net wat meer af van het verdere verloop van de lente dan van de zachte winter die we gehad hebben.
Winterslaap
"De meeste muggen houden een winterslaap," verklaart Koenraadt. En dat doen ze liefst op een warm en behaaglijk plekje, bij ons in huis. Zo komt het ook dat we in oktober vaak nog muggen zien, legt Koenraadt uit. "Zodra de nachten langer worden zoeken muggen een plekje om te rusten."
Een halfjaar later en "dat zou heel goed het afgelopen weekend kunnen zijn geweest", vliegen ze weer uit om hun buikjes rond te eten (hoogstwaarschijnlijk aan jouw bloed). Dat wil dus niet zeggen dat de muggen weg waren gedurende de winter, we zagen ze gewoon niet omdat ze hun winterslaap hielden.
Hoge temperaturen en regen
Of we ons deze zomer blauw gaan krabben, hangt vooral af van wat het lenteweer zal brengen. "Houden de hogere temperaturen aan, dan is dat goed nieuws voor de mug." Als de temperaturen echter weer zakken, dan zullen de eerste eitjes en larven geremd worden in hun ontwikkeling.
Maar het kwik is niet alles, ook water is van belang. "Muggen leggen hun eitjes in ondiepe poeltjes water in dakgoten, bloempotten, gieters of vijvertjes." Allemaal duimen dat het de komende weken niet te fel gaat regenen dus. (br.hln)
Thomas Alan (Tom) Waits (Pomona (Californië), 7 december 1949) is een Amerikaans zanger, componist, schrijver en acteur. Zijn stem kan omschreven worden als een lage, rauwe, bijna grommende stem, en soms hees fluisterend.
Manita bevalt tien weken te vroeg, dit resultaat had ze niet verwacht
Manita bevalt tien weken te vroeg, dit resultaat had ze niet verwacht
Manita Singh dacht dat ze zou bevallen van één kind. Na de eerste dochter zouden er echter nóg vier meisjes volgen. In iets meer dan dertig minuten zette de 25-jarige Indiase haar kwintet op de wereld.
Manita werd verrast door de weeën, die al na 26 weken startten. Ze vreesde het ergste omdat haar eerste kind meteen na de geboorte gestorven was.
In het ziekenhuis van het Indiase Ambikapur werd echter prima werk geleverd. "Ik ben God zeer dankbaar omdat Hij ons gezegend heeft met vijf kinderen", aldus haar echtgenoot Manish. "Twee jaar geleden waren we kapot omdat onze zoon het niet haalde. Ik denk dat God dat verlies nu gecompenseerd heeft. Ik hoop dat ze allen overleven en dat ik hen een prachtig leven kan schenken."
Het koppel had geen flauw vermoeden wat hen te wachten stond omdat er nooit een echografie genomen was. De meisjes wogen bij de geboorte stuk voor stuk slechts anderhalve kilogram, het gevaar is dus nog niet geweken. "We zijn blij voor de ouders, maar het zijn allemaal prematuurtjes", aldus het hoofd van de afdeling verloskunde. "We kunnen niet beloven dat ze allemaal zullen overleven. We blijven hen scherp in de gaten houden en zullen natuurlijk ons uiterste best doen om hen in leven te houden." (br.hln)
Pasta afspoelen, en 7 andere fouten die we allemaal maken in de keuken
Pasta afspoelen, en 7 andere fouten die we allemaal maken in de keuken
Of je nu een keukenprinses eersteklas bent, of amper een ei kan bakken, er zijn een aantal dingen in de keuken die we allemaal fout doen. Zoals pasta afspoelen bijvoorbeeld. Wij maakten een lijstje van dingen die je in het vervolg beter anders doet.
1. Pasta afspoelen met koud water
Door pasta na het koken af te spoelen met koud water, stop je niet alleen het kookproces (wat goed is), maar koel je meteen ook je maaltijd af en verwijder je het zetmeel. En wanneer het zetmeel van de pasta is afgespoeld, heb je niet alleen minder smaak, ook je saus zal minder goed binden.
2. Je plaatst eten in de koelkast dat er niet hoort
Lang niet alle groenten horen in de koelkast bewaard te worden. Toegegeven, het is makkelijker om alles sito presto in de koelkast te gooien wanneer je thuiskomt van de winkel, maar tomaten, aardappelen, uien, look en bananen horen er echt niet in thuis. Ze verliezen hun smaak omdat ze vocht opnemen, of ze worden niet zo goed rijp.
3. Je raakt je mes niet aan
Het lijkt misschien tegenstrijdig, maar de juiste manier om te snijden is door de bovenkant van het mes vast te houden. Als je enkel het handvat vastneemt, heb je minder controle en loop je meer kans om jezelf te snijden.
4. Je vriest noten niet in
Noten komen vaak in erg grote verpakkingen, wat vervelend is als je ze niet zo vaak eet. De oplossing? Invriezen die handel, zeker als je ze gebruikt om mee te bakken. Door ze in de diepvries te bewaren gaan ze maanden langer mee.
5. Je doet een nieuw pakje boter open om de pan in te vetten
Is de boter net op en moet je de pan nog invetten? Doe dan geen nieuw pakje open, maar gebruik het papiertje om de pan in te vetten. Er zitten nog meer dan genoeg boterrestjes aan, en je verspilt minder!
6. Je gooit voedsel weg als het te zout is
Af en toe loopt er wel eens iets mis in de keuken, zoals te veel zout gebruiken. Iets te enthousiast geweest met het zoutvaatje? Er zijn een paar trucjes om het eten toch te redden. Door wat aardappelen aan de soep toe te voegen, smaakt die meteen een stuk minder zout, en je saus kan je minder zout maken door er kooknat van vlees, groenten of vis aan toe te voegen.
7. Je gebruikt niet altijd bakpapier
Wat je ook maakt, bakpapier is je beste vriend wanneer je de oven gebruikt. Beter te veel bakpapier gebruiken (waardoor je die overheerlijke brownies nog makkelijker uit de oven haalt), dan te weinig (want dan eindig je met een verzameling afgebrokkelde stukjes).
8. Je gebruikt een hoog vuur om iets te laten koken
Als er in een recept staat dat je iets aan de kook moet brengen, dan betekent dat doorgaans dat je een hoog vuur gebruikt. Maar eens het water aan de kook is, mag je het vuur gerust wat lager zetten. (br.hln)
Denk de glittermanen, de regenboogkleuren en de kraakheldere witte vacht weg en dan heeft de eenhoorn wel degelijk bestaan. Wetenschappers hebben ontdekt dat er 29.000 jaar geleden een wezen met één reusachtige hoorn over de steppes van Siberië dwaalde. Dat schrijft wetenschapstijdschrift American Journal of Applied Science.
De ontdekking van de Elasmotherium sibiricum, soms ook de Siberische eenhoorn genoemd, is op zich niet nieuw, maar wetenschappers dachten dat het beest 350.000 jaar geleden uitstierf. Een recente studie, gepubliceerd in American Journal of Applied Science, ontkracht die theorie nu.
Na onderzoek op een goedbewaarde schedel die in Kazachstan gevonden werd, concludeerden onderzoekers van de Russische Tomsk State University dat de Siberische eenhoorns 29.000 jaar geleden nog op deze planeet ronddraafden. Opmerkelijk, want dat betekent dat eenhoorns een tijd samen met mensen de aarde bevolkt hebben.
"Waarschijnlijk was het zuiden van West-Siberië een toevluchtsoord, waar dit dier kon blijven gedijen in tegenstelling tot zijn soortgenoten", verklaart Andrei Shpanksy, de auteur van de studie, aan CNN. De onderzoekers willen nu kijken naar de rol van migratie en de milieufactoren die ertoe leidden dat het dier uiteindelijk uitstierf. (br.hln)
Bijna helft van de vrouwen kreeg nog nooit een boete
Bijna helft van de vrouwen kreeg nog nooit een boete
Maar liefst 47 procent van de vrouwelijke Belgische automobilisten kreeg nog nooit een boete, terwijl dat bij mannen slechts 27 procent is. Dat is de meest opvallende vaststelling uit de Mobiliteitsbarometer van mobiliteitsclub VAB, die zich afvraagt of het Belgische controlebeleid wel efficiënt is.
Uit de VAB-barometer blijkt dat 15 procent van de Belgische automobilisten het afgelopen jaar een snelheidsboete kreeg. Negen op de tien van zulke overtredingen worden door een mobiele of vaste flitser vastgesteld, in slechts twee procent van de gevallen gebeurt dat door trajectcontrole.
In buurlanden Nederland en Frankrijk worden snelheidscontroles volgens de VAB helemaal anders vastgesteld. In Nederland gebeurt het in 29 procent van de gevallen via trajectcontroles, terwijl Frankrijk volop inzet op nieuwe flitsmethodes. Zo werden in Frankrijk vorig jaar vijftien procent van de snelheidsovertredingen opgemerkt door anonieme voertuigen die met het verkeer meerijden.
Volgens VAB blijkt uit de enquête ook dat Belgen de Franse en Nederlandse wegen veiliger vinden, en daarom stelt de organisatie zich de vraag of het Belgische controlebeleid niet aan een evaluatie toe is. Door de controles met flitspalen of mobiele flitscontroles moet de Belgische bestuurder zijn snelheid immers slechts op een locatie aanpassen. Bovendien kan de locatie van mobiele flitscontroles makkelijk opgespoord worden, en is de locatie van een vaste flitspaal vaak gekend.
Enkele suggesties van de VAB om het controlebeleid in ons land te verbeteren zijn meer trajectcontroles op autosnelwegen en secundaire wegen, meer controles door anonieme wagens, en een verhoging van de pakkans voor een breder spectrum aan onveilig verkeersgedrag. (br.hln)
Ray LaMontagne is in 1974 geboren in Nashua, New Hampshire. Zijn vader was muzikant. Kort na Rays geboorte verliet zijn moeder zijn vader, terwijl deze op tournee was. Ray heeft jarenlang geen contact gehad met zijn vader. Het gezin reisde veel en vertrok uiteindelijk naar het noorden. Rays moeder verhuisde met haar zes kinderen naar elke plek waar ze werk kon vinden. Omdat de kinderen altijd weer nieuw waren op school maakten zij weinig vrienden. In zijn vrije tijd las Ray vooral Fantasy boeken in het bos.
Uiteindelijk belandde hij op de Morgan High School in Morgan, Utah. Hij voerde op school weinig uit, en spijbelde en vocht vaak met andere kinderen. Vanweg zijn lage cijfers slaagde hij met de hakken over de sloot. Na high school verhuisde LaMontagne. Hij ging van zijn familie naar Lewiston, Maine.
LaMontagne vond een baan in een schoenenfabriek in Lewiston. Hij werkte hier ruim 65 uur per week. Op een morgen, om 4.00 uur, hoorde hij het liedje “Treetop Flyer” van Stephen Stills op de radio. Nadat hij het album had gekocht, besloot LaMontagne om zijn baan eraan te geven en een poging te doen om een zangcarrière te beginnen. In 1999 begon hij met toeren. Daarnaast werkte hij ook nog als timmerman. In de zomer van 1999 nam hij een demo op met tien nummers die hij naar verschillende zalen in de omgeving stuurde. De eigenaar van een theater in de buurt nodigde hem uit om op te treden in een zaal waar ook folkmuziek-muzikanten stonden als John Gorka en Jonathan Edwards. Een zakenman hoorde later LaMontagnes demo en stelde hem voor aan Jamie Ceretta van Chrysalis Music Publishing. CMP nam Rays eerste album op en verkocht het aan RCA Records in Amerika en Echo Records in Engeland.
Jethro Tull is een Britse progressieve-rockband en Grammy Award-winnaar uit Blackpool, opgericht in 1968 rond de Schotse voorman Ian Anderson. Hun muziek is herkenbaar aan de opmerkelijke zangstijl en het unieke dwarsfluitwerk van Anderson, aan de ongewone en vaak complexe liedconstructies en aan de intelligente teksten.
Hun muziek, gestart als blues met een experimentele inslag, heeft onomstotelijk invloeden van klassieke muziek, hardrock en alternatieve rock, alsmede Aziatische en Keltische folkmuziek. Hierdoor is het zeer moeilijk andere muzikanten aan te wijzen die soortgelijke muziek maken. Meer dan andere rockbands staat hun muziek apart van de overige rockmuziek.
Opvallend kenmerk van Jethro Tull is dat voorman Anderson bijna alleen akoestische instrumenten speelt: de "un-plugged guy in a medium to heavy rockband". Hij speelt voornamelijk dwarsfluit en akoestische gitaar. "Mijn rol in het leven was altijd om een akoestische muzikant te zijn, maar de afgelopen 38 jaar heb ik nogal lawaaiige vrienden!"
Anderson schrijft het verschil tussen hun muziek en dat van andere progrockbands onder meer toe aan Jethro Tulls afkeer van drugs: "Ik kan het veilig zeggen: Ik haat hippies, oké? En ik haat psychedelische muziek en ik haat alles wat te maken heeft met drugs. Jethro Tull heeft zich daar nooit mee ingelaten."
Terwijl andere bands hen in de beginjaren nog beïnvloedden, ontwikkelden ze snel een unieke, altijd herkenbare sound.
Min of meer bewust kiest Anderson ervoor om in de slipstream van de popwereld te blijven. Een beetje in de luwte maar altijd aanwezig, zou de band volgens hem artistiek op de been houden. Over het algemeen kreeg de band door de jaren heen vaak overweldigend goede kritieken. Ze staan bekend als excentriekelingen, topmuzikanten en mensen met humor. Ian Anderson laat via zijn teksten al weten dat hij een taal-alchemist is en doet daar verbaal tijdens zijn concerten nog een schepje bovenop.
Citaten van Ian Anderson over de identiteit van Jethro Tull:
"We kunnen geen heavy riff band zijn, want Led Zeppelin is de beste ter wereld. We kunnen geen blues-influenced R&B rock 'n' roll band zijn, want The Rolling Stones zijn de beste ter wereld. We kunnen geen slightly sort of airy-fairy mystical sci-fi synthesizing abstract freak-out band zijn, want Pink Floyd is de beste ter wereld. Dus wat is er over? Precies, dat is wat we altijd gedaan hebben: Wij bouwen de bruggen en vullen de gaten."
"We zijn door de jaren heen door iedereen al in elk genre ingedeeld. We begonnen als een little old blues band, werden een bluesrockband, en een progressieve-rockband; een hardrockband; een heavymetalband waar we zelfs eens een Grammy voor wonnen. Artrock, folkrock; alle soorten fucking rock dichtten ze ons toe, echt waar... Hoe je het ook wilt noemen, het is best leuk om te doen hoor."
Muziek op de werkvloer? In keukens kan een streepje vrolijke dance voor wat meer vuur zorgen, bij administratieve diensten biedt licht klassiek vaak soelaas tegen de loden stilte en bij bandencentrales knallen er hits door de luidsprekers. Maar is muziek wel goed op de werkvloer? Leidt het ons niet te veel af van ons werk? Neen, zeggen studies.
Stilte is niet goed voor de creativiteit, zo blijkt. Zachte achtergrondgeluiden stimuleren onze geest. Uit een onderzoek van professor Ravi Mehta (University of Illinois, 2012) blijkt dat niet genoeg lawaai ons helemaal niet of te weinig stimuleert en dat te veel lawaai ons stoort in onze concentratie. We presteren het best als er wat omgevingsgeluiden zijn, zolang die de 70 decibel niet overstijgen. We hoeven niet eens naar muziek te luisteren. Ook het ruisen van de zee, walvisgeluiden of het licht tikken van regendruppels helpen om de concentratie te bevorderen. Zelfs vergaderen in een café is geen slecht idee: stel dat je met je bedrijf in een impasse zit, dan is jezelf opsluiten in een stille kamer om een oplossing te zoeken niet meteen de beste keuze. Ga naar buiten, zoek een publieke ruimte op en ga daar brainstormen. Volgens professor Mehta verbetert afleiding door geluiden ons vermogen om problemen creatief op te lossen. En het stelt ons open voor het gebruik van nieuwe methodes en producten.
Beter humeur door muziek
Ook de Zweedse onderzoeker Dr. Anneli Haake kwam tot een positief besluit: bij een bevraging van 300 medewerkers aan The University of Sheffield bleek dat het merendeel ervan naar muziek luisterde terwijl ze aan het werk waren. De reden waren uiteenlopend: ter bevordering van het humeur, om saaie taken langer te kunnen uitvoeren, om zichzelf helemaal af te sluiten van de buitenwereld, om stress tegen te gaan, om geconcentreerder te kunnen werken...
Zonder woorden
Het blijkt trouwens niet sectorgebonden te zijn: ook chirurgen hebben baat bij een streepje muziek. Een Amerikaanse studie, onder leiding van Andrew Zhang, toont aan dat chirurgen die naar hun favoriete muziek mogen luisteren 7% sneller werken dan als ze dat niet doen. Ervaren chirurgen zouden zelfs 10% sneller werken. Niet enkel de efficiëntie stijgt, maar ook de kwaliteit. Een onderzoek (Music, an aid to productivity, Fox/Embrey) uit 1972 (!) toonde al aan dat fabrieksarbeiders harder gingen werken als er een vrolijk, opzwepend nummer door de luidsprekers schalde. Niettemin, je vermijdt best muziek waar te veel tekst in voorkomt, omdat we daardoor wel afgeleid worden. Geen Bob Dylan dus of Eminem.
Samen luisteren
Niets dan voordelen? Er is een nuance: samen luisteren naar muziek vergroot het samenhorigheidsgevoel, niet de afzondering met oortjes. Wie zichzelf afsluit van de wereld sluit zich ook af van zijn collega's. Dat kan niet de bedoeling zijn: je zou telefoons kunnen missen, je baas niet horen als hij je nodig heeft of zelfs het brandalarm niet horen. Het is aan de werkgever om vooraf duidelijk te maken of het 'solitaire' luisteren kan. (br.hln)
Konijnen zijn de nieuwe katten. Maar past het beestje wel bij jou?
Konijnen zijn de nieuwe katten. Maar past het beestje wel bij jou?
Konijnen zijn nu erg populair, omdat kinderen ze vaak van de Paasklokken krijgen. En tegenwoordig springen deze beestjes niet meer alleen in de tuin, Vlamingen laten ze nu ook in huis rondhuppelen. Ook dierenwinkels merken dat het beestje steeds populairder als huisdier wordt, dat staat vandaag in de krant Het Nieuwsblad. Erg schattig en knuffelbaar, maar experts waarschuwen dat zo'n pluizig konijntje niet voor iedereen is weggelegd.
Konijnen kunnen geweldige huisdieren zijn, als de juiste baasjes ze in huis halen. Je hebt kattenmensen, en hondenmensen, maar wat is de definitie van een konijnenmens? Volgens dierenarts Jennifer Saver is dat iemand die graag dieren observeert en verzorgt, maar die geen probleem heeft met de natuurlijke instincten van een konijn zoals knabbelen en graven.
Looks versus persoonlijkheid Konijntjes hebben erg uitgesproken karaktertrekken. Ze kunnen even speels zijn als puppy's of kittens. Maar ook even onafhankelijk en fascinerend als katten of loyaal en aanhankelijk als honden. Er bestaan meer dan 40 verschillende soorten huiskonijnen. De meeste kopers laten zich verleiden door de schattige looks, maar ook bij konijntjes geldt dat het innerlijk belangrijker is dan het uiterlijk. Een groot misverstand is dat kleine konijnen minder plaats nodig hebben. Zelfs het kleinste dwergkonijntje is erg energiek en heeft plaats nodig om rond te lopen.
Grotere rassen zijn vaak rustiger en passen beter in het gezinsleven. Mannelijke konijnen kunnen urineren om hun territorium af te bakenen en vrouwelijke beestjes kunnen erg defensief uit de hoek komen. Daarom laat je een volwassen beestje, na één jaar is de puberteit al voorbij, vaak beter
Voordelen - Een konijn kost niet veel, omdat ze zich erg snel voortplanten. Als je het beestje goed verzorgt, kan het zeven tot tien jaar oud worden.
- Onderzoekster en biologe Dana Krempels zegt dat konijnen erg intelligent zijn. Huiskonijnen passen zich erg snel aan, reageren op hun naam, maar kunnen ook eenvoudige bevelen opvolgen.
- Je kan de beestjes zelfs zindelijk maken zodat ze hun behoefte in een kattenbak doen.
- Het natuurlijke ritme van een konijn past pefect bij het leven van een werkmens. De beestjes zijn namelijk voor 's ochtends en 's avonds erg actief. Tussenin slapen de konijntjes.
Nadelen - Voor je naar de dierenwinkel rent, is het belangrijk dat je weet waaraan je begint. Omdat konijntjes erg schattig en klein zijn, denken velen dat ze niet veel onderhoud vragen. Maar niets is minder waar. De verzorging en opvoeding vraagt evenveel inspanning als een puppy.
- Konijnen zijn erg goed in het omzeilen van obstakels, zo kunnen ze haast overal in huis geraken als je niet goed oplet. Als je meubels en kabels wilt beschermen, zorg je dus maar beter voor een goed afgebakend terrein of een kooi voor wanneer je niet thuis bent.
- Experts waarschuwen ook voor de combinatie van jonge kinderen en konijnen. De kleintjes knuffelen deze pluizige beestjes graag, maar dit maakt de konijnen bang. Daarom is het belangrijk om kinderen goed op te voeden en leren om te gaan met een konijn. Versmachtende knuffels kunnen het huisdiertje met een trauma opzadelen, wat tot gedragsproblemen kan leiden. (br.hln)
