Vis is over 10 jaar luxeproduct
Wilde vis zal over tien tot twintig jaar een luxeproduct zijn. Zelfs
de beroemde 'fish and chips' worden volgens Britse wetenschappers een
maaltijd die enkel de rijken onder ons kunnen betalen.
Als we nog vis eten, zal het enkel de vis zijn uit kwekerijen die nu al
de helft van alle vis in de wereld voorzien. De oorzaak is uiteraard
overbevissing. In Groot-Brittannië is de voorraad vis sinds de late
negentiende eeuw met liefst 94 procent afgenomen. De Britten, ooit een
grote zeevaardersnatie, vangen nu amper de helft van wat ze destijds met
hun zeilschepen binnenhaalden.
Kabeljauw
wordt tegenwoordig vooral gevangen rond IJsland. Er wordt gevreesd dat
zalm in de toekomst nooit meer voor de Britse kust zal worden gevangen.
Het is een bedroevende vaststelling: we hebben één van onze voornaamste
voedselbronnen op iets meer dan een eeuw tijd helemaal geplunderd.
Onze
lege oceanen zijn natuurlijk geen recent probleem. Al veertig jaar
weten we dat het de verkeerde kant op gaat. En toch slaagden twee
generaties er niet in om hun mooie beloften waar te maken. Europa heeft
één van de slechtste rapporten in de hele wereld. Een studie van
professor Callum Roberts beschrijft hoe ernstig de situatie wel is.
Tegenwoordig gebruiken vissers snelle boten en heel moderne technologie
om op de laatste vissen te jagen.
Liefst
80 procent van de Atlantische garnalen die in de vissersnetten zitten,
zou gewoon weggegooid worden. Er werd geprobeerd om het aantal dagen te
beperken waarop vissers mogen uitvaren. Als antwoord zetten visserijen
grotere en snellere boten in zodat de vissen nog minder kans maken.
De
Europese politici zijn volgens wetenschappers de grote schuldige in het
probleem. Ieder jaar krijgen ze alarmerende cijfers en ieder jaar
kiezen ze voor quota die 25 tot 30 procent te hoog liggen. Een oplossing
is nog niet in zicht. Eerder dit jaar kon u op Planet Watch al een
unieke reeks over de overbevissing in onze oceanen lezen. Volgende maand
besteden we ook veel aandacht aan de Wereld Oceaan Dag.
|