Ik ben Helga
Ik ben een vrouw en woon in Denderleeuw (Belgie/Vlaanderen) en mijn beroep is secretaresse (tegenwoordig heet dat assistant...).
Ik ben geboren op 24/07/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, reizen, lezen, computeren, en ik volg graag voetbal- en wielerwedstrijden.
Deze profielfoto is genomen in Chileens Patagonië.
Eendracht is er dus niet in geslaagd om een eerste uitoverwinning te boeken. De bezoekende ploeg kreeg wel een aantal mogelijkheden (o.a. een wegens buitenspel niet toegekend doelpunt van Glouftis, en pogingen van De Cuyper en Vandewalle) maar al bij al eindigde de wedstrijd op een billijk 0-0 gelijkspel (waar Van Den Noortgaete natuurlijk ook voor zorgde).
Van Renterghem liet de volgende spelers meedoen: Van Den Noortgaete, Smet, Filipovic, Bogaerts, Petrovic, Van Damme, Martin (81' Hugelier), De Cuyper (75' Van Eyk), Pietermaat, Vandewalle (60' Delic), Glouftsis.
01.02.2013: Het bestuur heeft deze week een akkoord bereikt met de 18-jarige Matthias Lievens. De talentrijke centrale verdediger tekende een contract voor anderhalf seizoen. Lievens doorliep de jeugdreeksen van Lokeren, speelde twee seizoenen voor Club Brugge en zat nu in de A-kern bij AA Gent. En morgen doet 't secretariaat in de namiddag twee uurkes de deuren open voor kaartenverkoop voor de "carnavalsmatch" tegen de sjieke Brusselaars van WS Woluwe. Die club is trouwens net van de financiële ondergang gered door een internationale groep, voor wie het kampioenschap blijkbaar geen doel is.
De serie thuiszeges is dus onderbroken. Lakic, die tijdens de winterpauze in Frankfurt beland is, trapte de Eintracht in de 22ste minuut op voorsprong en verdubbelde de score in de 36ste minuut. Tijdens de tweede helft hadden de Hamburgers talrijke kansen, maar ofwel trapten ze niet precies genoeg of de Frankfurtse keeper stond in de weg.
Fink stelde deze spelers op: Adler - Diekmeier, Bruma, Westermann, Jansen - Badelj (46' Rincón) - Arslan (46' Beister), Aogo (78' Berg) Van der Vaart - Son, Rudnevs.
30.01.2013: Amai, die is het al rap beu in Hamburg, Scharner staat op het punt te vertekken naar Wigan Athletic. Vandaag ondertekende hij zijn ontslagbrief bij Hamburger Sport-Verein, daarmee is de weg vrij voor een uitleenbeurt in de ploeg in de Premier League. Scharner speelde daar al van 2005 tot 2010 in 145 wedstijden en scoorde 14 doelpunten. Het is zijn doel speelminuten te verzamelen. Ja, jong, als je je voor lange tijd blesseert of je krijgt subiet een rode kaart getoond, dan maak je niet zoveel kans op speeltijd, hé. Maar allez, het is blijkbaar "tot ziens", niet "adieu", in de zomer komt hij al terug en wil het nog eens proberen bij HSV Trouwens, hij laat zijn gezin achter in Hamburg. In de namiddag vloog Scharner naar Engeland om de laatste details met Wigan te regelen en zijn krabbel op het uitleencontract te zetten. Als alles op tijd in orde komt, wordt hij meteen in de eerstvolgende wedstrijd ingezet (een degradatiematch).
Herdenkingstocht Herman Van der Gucht en Patrick LeJeune
26.01.2013: Nadat ik broodjes en banket haalde bij "'onze" clubbakker, bolde ik voorzichtig naar zaal De Fransman, waar ik al lang niet meer de eerste was, en niet alleen van de medewerkers, er waren ook al wandelaars, die de beloofde sneeuwbui wellicht voor wensten te blijven.
De hele voormiddag bleef het behoorlijk druk met de gebruikelijke ledenadministratie: lidmaatschappen (verlenging en 4 nieuwe leden, van harte welkom!), adresklevers voor op inschrijvingskaarten, mutualiteitspapieren, noteren van inschrijvingen voor het clubfeest op 9 maart. Zodra Denise en Etienne waren aangekomen, sprong Jozef (welkom terug, en dit geldt ook voor Denise en Etienne!!) hier en daar bij, ook mij hielp hij met het sorteren van de (al dan niet...) ingevulde inschrijvingskaarten, waarvoor mijn hartelijke dank. Intussen was het begonnen met sneeuwen, en misschien hield dat mensen weg, al viel de inschrijving niet helemaal stil, de stroom was alleen minder sterk.
In de namiddag was het wat rustiger en nadat ik gedaan had met kaarten tellen en de uitslag opstellen, kon ik hier en daar wat bijpraten, tot ik terug gevraagd werd aan mijn mobiel secretariaat. Daarover gesproken: net als in november 2012, in Denderwindeke, viel het behoorlijk tegen met internet. Aanvankelijk ging het nog enigszins, ik kon nog wel het tochtnummer noteren voor de Staplijst, maar gaandeweg bleek de verbinding zeer slecht of helemaal afwezig. Had dat met het weer te maken?
We kwamen uiteindelijk op 454 deelnemers (21 medewerkers) wat voor een winterse zaterdag zeker geen hoogvlieger is, eerder aanvaardbaar (zeker in vergelijking met het resultaat dat bevriende club De Kadees de voorbije zondag liet noteren, net over de 500, bij zo ongeveer identiek weer- en verkeersbeeld).
Hamburger SV: Seizoen 2012-2013: Hamburger SV - SV Werder Bremen
27.01.2013: Hamburger SV - SV Werder Bremen: 3-2
Waarschijnlijk ging heel voetbalminnend Hamburg zo naar huis na deze zege tegen de meest verguisde tegenstander. Volgens wat ik op de website van de thuisploeg lees, was het een pakkende wedstrijd, bijgewoond door 54.758 toeschouwers (tiens, niet uitverkocht?) Het vroege openingsdoelpunt van Werder door Lukimya (9') werd door Son geëgaliseeerd met een droomdoelpunt in de 23ste minuut. Kort na de start van de tweede helft scoorden Aogo (met zijn allereerste Bundesligadoelpunt voor HSV, 46') en Rudnevs (52', hij had eerder al twee kansen) in weinige minuten. De aansluiter van Sokratis (54') maakte nauwelijks een verschil uit. Door de geel-rode kaarten van bezoekers Fritz (80') en Arnautovic (90') beëindigde Werder de match dus met negen man. Met deze zege klimmen de roodbroeken naar de negende plaats in de rangschikking (en het puntenverschil met Bremen is verdubbeld naar 6).
Fink stelde de volgende spelers op: Adler - Diekmeier, Bruma, Westermann, Jansen - Badelj - Skjelbred (6' Arslan), Aogo - Van der Vaart (83' Rincón) - Rudnevs, Son (90' Rajkovic, tiens, da's lang geleden!).
22.01.2013: Nog uitnodigingen zijn gestuurd voor interlands, nu naar Bruma (tegen Kroatische jongeren) en Nørgaard (tegen Engelse leeftijdsgenoten). Rincón moet met Venezuela op voorbereidingskamp van 03.02.13 tot 07.02.13, en dan wordt niet eens een wedstrijd gespeeld.
Het bestuur heeft gauw de 16-jarige verdediger Jonathan Tah (een Duitser met ivoors bloed) een contractverlenging doen tekenen, want Engelse clubs lagen al op de loer. Tah is trouwens kapitein in de U17 nationale ploeg.
22.01.2013: Mancienne heeft een dubbele peesscheur opgelopen, zou zo'n 4 tot 6 weken niet beschikbaar zijn en vandaag staat (letterlijk) hij op een foto met Bruma, die hem zo lang zou vervangen. Binnenkort zijn er blijkbaar weer oefeninterlands, zo heeft de Italiaanse voetbalbond Sala opgeroepen om met andere -21-jarigen tegen Duitsland te spelen, op 6 februari. Op zijn fansite op Facebook meldde Petric gisteren dat hij ook opgeroepen is voor een oefeninterland, tegen Zuid-Korea. Hij zal een babbeltje kunnen slaan met Son. Ik ga er alvast van uit dat een van de populairste spelers van HSV inderdaad opgeroepen wordt.
24.01.2013: Normaal moet die wedstrijd komende zondag doorgaan, maar hij is uitgesteld tot 24 maart, hoewel voor zondag dooi beloofd is. Intussen overigens wordt middenvelder Julien Jadot (21) uitgeleend aan derdeklasser FC Izegem. Jadot die overkwam van FCV Dender EH kon geen basisplaats bemachtigen. De flankaanvaller wordt tot het einde van het seizoen verhuurd.
SC Eendracht Aalst: Seizoen 2012-2013: STVV - SC Eendracht Aalst
24.01.2013: Er is een nieuwe datum voor deze wedstrijd, en wel woensdag 20 maart, het uur ligt nog niet vast, maar ik durf vermoeden 20 uur? Tenslotte moeten de Aalstenaars er ook geraken, hé, en 't is een werkdag voor de meesten.
19.01.2013: Normaal had die wedstrijd morgen moeten gespeeld zijn, maar maandagavond heeft het gesneeuwd en de temperatuur is sindsdien nauwelijks boven het vriespunt geraakt. Nu zijn in het Belgisch voetbal alle wedstrijden behalve die in eerste klasse afgelast, dus die wedstrijd van morgen gaat op een latere, nog te bepalen, datum door.
Sint-Antoniustocht, georganiseerd door Wsv De Kadees Aalst
20.01.2013: De kop is er af, al is het een kopje want onder andere wegens de weersomstandigheden en daarbij horende verkeersomstandigheden koos ik voor de kortste afstand, 5 km. Die leidde mij langs vooral aangelegde maar evengoed mogelijk gladde wegen langs de gehuchten Eekhout, Dries en Fatima terug naar het Sint-Vincentiusinstituut. Het sneeuwde de hele tijd licht en zowel straten als trottoirs lagen er wit bij.
Hamburger SV: Seizoen 2012-2013: 1. FC Nürnberg - Hamburger SV
20.01.2013: 1. FC Nürnberg - Hamburger SV: 1-1
In het eerste spel van de terugronde behaalde HSV dus een gelijkspel bij 1. FC Nürnberg. Rudnevs scoorde in de 70ste minuut maar vijf minuten later deed Pekhart hem dat na. Na een kwartier moest Mancienne al vervangen worden, hij kwam na een kopbalduel slecht op zijn voeten neer en moest vervangen worden (door Bruma), men vreest voor een peesscheur. Arslan werd ook vervangen, Fink was waarschijnlijk bang dat hij een tweede gele kaart zou te zien krijgen, Skjelbred mocht in zijn plaats nog zowat 1 uur mee doen. Ondanks enkele leuke kansen, bleef het 0-0 bij de rust. In de tweede helft probeerde Son meermaals te scoren, dat lukte hem helaas niet, maar Rudnevs zorgde dan voor gejuich bij de bezoekers. Jansen gaf een pas aan Aogo, die aan Rudnevs die de bal binnen kopte. Na het tegendoelpunt had HSV nog zo'n 20 minuten om toch de drie punten mee te nemen, vooral Son belaagde de Nürnbergse keeper, maar 't mocht niet zijn. Fink verklaarde zich nadien toch verheugd over de tweede helft.
Hij stelde de volgende spelers op: Adler - Diekmeier, Mancienne (14' Bruma), Westermann, Jansen - Badelj - Arslan (38' Skjelbred), Aogo - Van der Vaart - Rudnevs, Son.
12.01.2013: HSV keerde intussen terug van de winterstage en speelde vandaag tegen FK Austria Wien voor de Care-Energy Cup, wat voor beker dat ook moge zijn. Het mag, denk ik, als oefenmatch beschouwd worden, en beide ploegen mochten dan ook meer dan drie wissels uitvoeren. Hoewel het belang dus eerder relatief is (vooral belangrijk voor trainers en spelers) werd wel rechtstreeks verslag uitgebracht via de LiveTicker, al had de webmaster een technisch probleem, zo kreeg hij de ploegopstelling in het rechter frame niet opgeladen. HSV behield zowat de controle over de eerste helft, met veel doelkansen, zoals voor Badelj, Skjelbred, Rudnevs, Son, ... En toch, de eerste helft eindigde met de beginstand. In de tweede helft deden de bezoekers iets meer mee maar het was toch HSV die won, met 2-0, doelpunten gescoord door Son en, een minuut later, Beister (die Rudnevs was komen vervangen). Adler had niet erg veel te doen en behield dus de 0.
04.01.2013: Dit is pas nieuws, zie! Jarolim staat kort voor zijn terugkeer naar HSV. Tot aan de zomer blijft hij bij 't vrouwtje in Praag, dan is 't voorzien dat hij als trainer bij HSV start. Of dat als assistent van Fink is, staat er niet bij.
03.01.2013: 't Is bijna voorpaginanieuws in kwaliteitskranten Het Nieuwsblad en (de website van) De Standaard: Van der Vaart en zijn in Hamburg en daarbuiten even populaire Silvie Meis gaan uit elkaar. 't Zit al scheef van de zomer 2012 maar nu heeft ze de echtscheiding aangevraagd. Het bestuur van HSV is dus nuchterder dan de auteurs van die gazettenpraat want ze mocht actief deelnemen aan het jubileumfeest na de gewonnen wedstrijd tegen Hannover 96. Intussen is Van der Vaart aan 't bekomen en zijn gedachten aan 't verzetten in Abu Dhabi waar de ploeg traint en enkele wedstrijd speelt.
31.12.2012: In De Standaard staat dat Adler werd door Bundeslgaspelers verkozen tot beste keeper in de Bundesliga. Veh (ex-trainer van HSV) van Eintracht Frankfurt mag zich volgens Kicker de beste trainer van de eerste seizoenshelft noemen en Ribéry (München) werd verkozen tot beste speler (buiten de keepers, dus). Na de winsterstop herbegint de Bundesliga op 18 januari (een beetje later dan Eendracht Aalst, dus).
27.12.2012: Sinds de aankomst van René Adler is Tom Mickel nog wat verder opgeschoven in de ranglijst der HSV-keepers, maar hij verhuist nu transfervrij naar SpVgg Greuther Fürth. Adler zelf is door sporttijdschrift Kicker geëerd als beste keeper. Is dat genoteerd, Löw, voor de volgende interlands?
De eerste wedstrijd na de winterpauze (niet dat de winter pauze houdt, maar dat is een andere kwestie...) behaalde Eendracht in een aangename wedstrijd een billijk gelijkspel tegen titelkandidaat VC Westerlo. Eendracht kwam halverwege de eerste helft op voorsprong via Vandewalle. In de tweede helft scoorde VC Westerlo meteen de gelijkmaker via Owusu. Dat is een van de weinige onbekenden van de bezoekende ploeg, waar verder ook o.a. Cordier, Geudens, Iachtchouk, Goor en Vandenbergh op het scheidsrechtersblad stonden.
Van Renterghems ploeg telt alleen maar gekende namen : Van Den Noortgaete, Pietermaat, Filipovic, Bogaerts, Petrovic, Smet, Van Damme, De Cuyper (78' De Munter, die naar een andere ploeg mag uitkijken, zo las ik eerder in de week), Martin, Vandewalle (90'+3 Jadot), Glouftsis (die eerder deze week slipte met de auto en er wat kneuzingen aan overhield, werd in de 72' vervangen door Van Eyk).
Wafelentocht, georganiseerd door WSV Egmont Zottegem (163)
30.12.2012: Ik had afgesproken met Mieken en Mark en we troffen elkaar in Feestzaal Bevegemse Vijvers, waar wij eerst van wat lekkers genoten, een cake van Mieken en warme drank van de club, gevolgd door een "vroeg aperitiefje". Zij schreven zich in voor 14 km en ik voor 10 km, zo wandelden we de eerste 5 km samen, via een gratis bevoorrading van glühwein (maar wij hadden er geen zin in) tot aan de rustpost in Strijpen, wat we bereikten via het Park van Breivelde en landbouwvelden, inclusief modderpaden (bijna modderbaden). In Strijpen nabij de kerk dronken we ook wat warms en begroetten bekenden, toen we vertrokken, scheidden zich weldra onze wegen, zij gingen rechtdoor (en keerden even later terug in Strijpen voor een tweede rustpauze), ik ging links af.
Ook in het tweede stuk had ik wat modder door te ploeteren, maar gelukkig was dat door een maïsveld, dus kon ik op de korte, reeds vertrappelde stengels vermijden dat mijn schoenen vastgezogen werden door de blubber. Een eind verder bereikte ik de bebouwde kom en zo kwam ik terug op de parking, waar ik eerst mijn modderschoenen verving door stadsschoenen, alvorens mijn boekje te laten afstempelen (laatste stempel voor 2012 ), enkele Sportvrienden en andere bekenden te begroeten, en al consumptietickets kocht voor onze wafels en warme dranken.
Ik moest niet lang wachten tot het twaalf uur was en Mieken en Mark de zaal betraden en mij meteen vonden. We genoten van de wafels en elkaars gezelschap. Het was een rustige tocht, en behalve een korte bui bleef het droog, de zon kwam er zelfs door.
29.12.2012: Met de trein waar nog wandelaars in zaten kwam ik voorspoedig aan in een café nabij het station van Luik--Guillemins. Ik begroette bekenden en schreef me in voor de enige aangeboden afstand van 25 km.
Met 139 volgelingen spoedde baankapitein Marc zich over verharde en natuurlijke wegen langs een basiliek met de klokkentoren ernaast (en helemaal rond een riante villa bij een rond punt met fontein) en door hier en daar een parkje naar de eerste wagenrust in Saint-Gilles (een gemeente met die naam bestaat dus ook in het Luikse). Ik had al weldra last van mijn onderrug en was voorzichtig met mijn zwakke knie, mijn plezier in de wandeling was eigenlijk weg en aan de wagenrust vroeg ik aan Hélène (die voor de bevoorrading zorgde met Alain) of er nog plaats was in de wagen, maar dat was helaas niet het geval. Na het nuttigen van een frisdrank volgde ik dus noodgedwongen via een lang smal pad, dat later overging in een steil aflopende straat. In een parkje was ik de voorlaatste even uit het oog verloren, tot ik dat parkje door was, een bushalte zag, en ook de vrouw die me bij elke draai wees op de goeie richting. Ik wees haar daar op die halte en zo begreep ze dat ik ermee stopte. Ik moest er zo'n 20 minuten wachten en tegen dan was ik weer uitgerust. Die eerste (ongeveer) 10 km waren best mooi en volgens Rik geldt dat ook voor de overige 15 km.
Paul, die zich bekommerde om de administratie van de deelnames, keek verbaasd op en ik hield hem gezelschap in afwachting van de groep, onder het genot van Kir en tussendoor een pannenkoek met Luikse stroop en een cappuccino (Paul hield het bij frisdrank, een pannenkoek Mikado met koffie). Met Linda (en andere wandelaars) ging ik naar 't station voor de trein van 16 uur en ik was even na 18 uur thuis. Het weer was trouwens best aangenaam: droog, een winters zonnetje en aangename temperaturen (Kim wandelde zelfs in T-shirt).
SC Eendracht Aalst: Seizoen 2012-2013: SC Eendracht Aalst - Diegem Sport
29.12.2012: Dat Armin Cerimagic van AA Gent overkomt weten we al, maar Eendracht heeft ook Uros Delic aan zich verbonden. Delic is een defensieve middenvelder die de doorbraak forceerde bij RAD Belgrado. De 25-jarige Montenegrijn speelde vorig jaar nog 15 wedstrijden voor Beerschot, maar belandde dit jaar op een zijspoor. Net zoals Cerimagic wordt Delic gehuurd tot het einde van het seizoen.
Anderzijds verlaat Kristof Kestens de club om bij vierdeklasser Terjoden-Welle balletje te trappen, hij blijft dus wel in de streek.
Enkele dagen eerder belde een kantoorbediende van HOBO Reizen dat de afspraak met een half uur vervroegd was, ik zou dan met de trein maar 9 minuten hebben en ik heb geen vertrouwen in de NMBS, dus had ik een taxidienst, gespecialiseerd in vervoer van en naar de nationale luchthaven, in de buurt gevraagd of iemand mij kon komen halen. Een kwartier voor afgesproken tijd wordt aan mijn deur gebeld, daar was hij al! En we komen zo voortijdig aan bij de luchthaven dat ik er mijn eerste ben. Kort daarna komen ook Marleen en Ida aan en tegen dat het 7 uur is, is onze groep compleet. Onder leiding van Emiel (die tijdens de reis heel af en toe bijgestaan wordt door An, nochtans zelf een toerist ) schepen we in voor de voorspoedige vlucht naar Madrid.
Daar hebben we behoorlijk wat tijd en met het zicht op een kerstboom geeft Emiel al wat uitleg over Colombia, vooral met het oog op de veiligheid. Colombianen worden niet graag geconfronteerd met gepraat over de drugshandel en over de FARC en andere terreurgroepen. Wij moeten ons echter geen zorgen maken (doe ik ook niet, ik had al via het nieuws gehoord dat FARC geen ontvoeringen en geen aanslagen meer zou plegen), wat stadscriminaliteit betreft, moeten we maar voorzichtig zijn en niet lopen pronken, net zoals in België. Zoveel tijd hebben we hier dat de poort waar we moeten inschepen nog niet eens vermeld is wanneer we in de juiste terminal zijn, dus slentert iedereen wat rond. De vlucht naar Bogotá met de Colombiaanse maatschappij Avianca loopt wel vertraging op. Ik vind de zitplaats wat krap in de Airbus, nog een geluk dat de vlucht maar 10 uur duurt. In die tijd krijgen we twee keer te eten (warm met kip of vlees, en later een pistolet), ik heb niet geslapen, gezien het in Bogotá nog vrijdag is wanneer we aankomen. We komen daar aan om 10 uur s avonds, na pascontrole (en stempel van het vierde Zuid-Amerikaans land in mijn paspoort, na Brazilië, Argentinië en Chili ) en het ophalen van de bagage, wachten we met zijn allen en lokale gids Juan Carlos op het busje. Dat wordt geblokkeerd door het verkeer van mensen die passagiers komen ophalen. Er loopt ook wat politie rond en aan een agent vraagt Juan Carlos of hij een stationeerplaats kan vrijwaren voor het busje, dat doet de agent dan ook. Toch is het middernacht wanneer we aankomen bij hotel Abadia Colonial, maar gelukkig moeten we niet (zoals in Brazilië) elk een formuliertje invullen, enkel onze pas lenen tot s anderendaags. Dat hotel telt dus 12 kamers, maar er zijn al andere gasten, en Emiel en An logeren in een ander hotel, niet ver vandaan.
Dag 2 (01.12.2012) Bogotá
Ik ben net klaar met douchen, wanneer op de deur wordt geklopt: Eddie, om te vragen of ik me had overslapen? Nee, maar er was niet echt afgesproken wanneer we zouden ontbijten, wel dat Juan Carlos ons om 9 uur komt halen voor het stadsbezoek. De groep zit nog samen aan de ontbijttafel, maar ik ben nog zowat de enige die het ontbijt krijgt opgediend: fruitsla, broodjes, omelet (natuur, of met tomaat, uit, ham), fruitsap, en warme choco. Er is dan nog ruim tijd om fotos te nemen van het rustiek hotel met enkele binnentuinen.
Ons stadsbezoek beginnen wij, na een halte bij een wisselkantoor, met een rit naar de voet van Montserrate. Dat is een van de bekendste toppen rondom de Colombiaanse hoofdstad. Met de Cerro de Guadalupe (daar staat een beeld van O.L.V van Guadeloupe, ik dacht eerst dat het Christus de Verlosser was, want ze staat ook zo met haar armen open ) vormt de berg van 3260 meter hoogte de oostelijke grens van La Candelaria, het historische centrum van de stad. Op de top van de in de Cordillera Oriental gelegen berg (cerro betekent eigenlijk "heuvel") staat, naast een uitzichtpunt met vergezichten over de hele stad, een pelgrimskerk (een basiliek, blijkbaar: Basílica Santuario del Señor Caído de Monserrate), gebouwd in de 17de eeuw, met een schrijn gewijd aan de Gevallen Heer. De naam Montserrate is natuurlijk afgekeken van de heuvel bij Barcelona in Spanje, daar staat een klooster op en in dat klooster staat ook een zwarte madonna. De pelgrimskerk (en ook restaurants, cafetaria, souvenirwinkeltjes) kan bereikt worden via een tandradbaan, een kabellift of te voet (of ter knie, zelfs), wij kiezen voor het eerste. We kunnen niet met alle 16 in 1 treinstel omdat er al andere toeristen en bezoekers zijn, dus we verspreiden ons wat en boven hergroeperen we. Dat treintje rijdt trouwens bijna loodrecht naar boven, er is enkel 1 bochtje waar hij wat minder loodrecht rijdt, en ergens halverwege splitst het spoor zich, zodat de tegenligger kan neerdalen. Wanneer iedereen dus uitgestapt is en de terminus boven verlaten heeft, gaan we via de kruisweg naar de pelgrimskerk, langs die weg zijn niet alleen de gebruikelijke beelden maar ook mooie planten en bloemen, over sommige krijgen we uitleg van Juan Carlos. Eerst lijkt het dat we de kerk niet kunnen betreden, omdat technici bezig zijn met de voorbereidingen van een filharmonisch concert die avond, maar het is ons dan toch gelukt. Na ons kerkbezoek keren we dan met hetzelfde transportmiddel terug naar de bus.
We rijden dan terug naar het centrum en bezoeken eerst het Goudmuseum (in 1939 opgericht), ook daar krijgen we erg veel uitleg van Juan Carlos. Dat museum is onderverdeeld volgens de historische tijdperken en toont de buitengewone selectie van de pre-Spaanse goudwerk collectie. Het is de grootste collectie ter wereld, het telt meer dan 30.000 gouden voorwerpen en 20.000 stukken keramiek, textiel, enzovoort van de pre-Columbiaanse culturen. Op de eerste verdieping is er, natuurlijk, de ingang, maar ook de winkel, een restaurant en een café. Op de tweede verdieping begint de tentoonstelling met Volk en Goud in pre-Spaans Colombia. We zien er het werk van de goudsmid van de verschillende culturen die in Colombia leefden voor de Spanjaarden binnen vielen; de kamer is verdeeld in verschillende zalen voor elke cultuur; Calima, Quimbaya, Muisca, Zenu, Tierradentro, San Augustín, Tolima, Tayrona en Uraba, en een speciale kamer genaamd Después de Colón (na Columbus). Op de derde verdieping vinden we Vliegende Sjamanen en de Offerande. Op het einde van de tentoonstelling is de zaal met artistieke videos over de belangrijkste goudstukken van het museum. En we mogen er fotograferen.
Via het Muntmuseum bereiken we het Museum van Botero, Fernando Botero verzamelde niet alleen zijn eigen maar ook andermans (bij voorbeeld Jean-Baptiste-Camille Corot, Pierre Auguste Renoir, Claude Monet, Camille Pissarro, Gustave Caillebotte, Edgar Degas, Henri de Toulouse-Lautrec) werken, en hij bekwam van de stad dat zijn museum gratis toegankelijk zou zijn, je mag er zelfs fotograferen. Zijn werken zijn opvallend met veel figuren die er nog gezetter uitzien dan de Rubens-modellen, maar wel altijd met een heel klein mondje. Hoe die figuren dan zo dik werden, is me dus een raadsel. Hij zou trouwens nooit met modellen gewerkt hebben, niet voor zijn schilderijen, noch voor zijn beeldhouwwerken. Hij schilderde overigens ook stillevens. Het museum is ondergebracht in een voormalig kloostergebouw, inclusief binnentuin.
Nadien gaan we wat wandelen, bezoeken enkele kerken, gaan rond het presidentieel paleis vanaf het hoofdplein, waar ook kamer en senaat zetelen en het justitiepaleis gevestigd is. We gaan ook eten, in de Casa Vieja zitten we eerst op het gelijkvloers, maar daar zitten we toch maar ongemakkelijk dicht tegen elkaar, dan blijkt op de eerste verdieping toch plaats te zijn, en daar zitten we iets ruimer. Bij middag- of avondmalen die in de prijs inbegrepen zijn, hebben we meestal keuze voor het hoofdgerecht: vlees, vis of kip. Na een empanada (maanvormig zoals het hoort) kies ik voor ajiaco, wat je de Colombiaanse versie van waterzooi kan noemen, al horen hier nog room, avocados, rijst en kappertjes bij. We wandelen terug naar het hotel via de kantoren van de burgemeester, de oudste school van het land San Bartolomé en de Casa de los Comuneros, dat een belangrijke rol speelde in de eerste onafhankelijkheidsbeweging. De kathedraal huisvest een schat aan religieuze kunstvoorwerpen. Dan spreken we af om in het hotel iets te eten, wie wil, kan met Juan Carlos en Emiel mee naar het Bolivarplein (daar is Bogotá ontstaan en daar staan grote Spaanse koloniale gebouwen) en nabij een pittoresk en druk straatje in La Candelaria, het historische centrum. In dat straatje, duidelijk een uitgangsbuurt, is de ene trottoir zo hoog dat je van op straat een trap hebt, hier en daar. Is dat om te vermijden dat op de stoep geparkeerd wordt (de stoep aan de overkant is niet zo hoog, maar ook onbereikbaar)? Terug in het hotel neem ik een witte pizza, dat is zonder tomatensaus, van ui en kaas en drink er twee donkere bieren van Club Colombia bij. Nadien ben ik op t internet gaan surfen, Eendracht speelde 4-4 gelijk tegen Tubize, en kijk nog wat TV.
Dag 3 (02.12.2012) Bogotá - Zipaquirá - Villa de Leyva
De afspraak was dat we om 7 uur konden ontbijten, dat werd toch beloofd aan Emiel, maar om 7 uur is nog niets klaar, enkel het meest nodige voor een ontbijt, en de luiken zijn nog dicht, het is er behoorlijk duister. Op den duur beginnen enkelen uit onze groep het nodige uit de keuken te halen, anderen openen de luiken voor wat natuurlijk licht, en tegen 7.15 uur kunnen we inderdaad ontbijten (voor een keer drink ik ook koffie, er is maar 1 personeelslid om mee het nodige naar de ontbijtzaal te brengen). We rijden om 8 uur naar het schitterende koloniale stadje Villa de Leyva.
Onderweg naar Zipaquirá reizen wij langs massas serres waar rozen worden gekweekt. Het stadje Zipaquirá is omringd door zoutmijnen. De ondergrondse zoutkathedraal (er is geen bisschop aan verbonden, dus eigenlijk is het geen kathedraal, het wordt alleen zo genoemd) is indrukwekkend, en de eerste meters kunnen glad zijn, verwittigt Emiel. Waarom strooien ze er dan geen zout, er is er toch genoeg? De zoutmijn was al in gebruik door de Muisca-indianen, nog voordat de Spanjaarden naar Zuid-Amerika kwamen. In het begin van de twintigste eeuw werd er een kapel ingericht. In 1950 werd een grotere kerk uitgehakt. De kerk werd in 1954 ingewijd maar om veiligheidsredenen werd deze in 1990 weer gesloten. Meteen daarna werd gestart met de bouw van het huidige complex. Deze kerk werd in 1995 ingewijd. Wij volgen de kruisweg (14 staties) naar de kathedraal die 190m diep ligt, de staties van Christus worden anders uitgebeeld dan wij gewend zijn, soms is het echt nuttig dat ertegenover het nummer en de omschrijving van het beeld staan, en onze gids geeft veel uitleg. Boven het altaar kan je het grootste zouten kruis van de wereld bewonderen, gemaakt door de Colombiaanse kunstenaar Carlos Enrique Rodriguez. In de sacristie geeft Juan Carlos met een ritmisch handgeklap aan dat er een leuke akoestiek is. Op het einde hebben we een kwartiertje tijd om souvenirstands te bezoeken of iets te drinken. Terug buiten wachten we op Adelin, wie de trappen ook geen deugd doen, intussen luisteren we naar traditionele muziek, een van de twee muzikanten draagt een pluimenkrans zoals we ze in cowboyfilms zien Dat weerhoudt Marc er niet van een CD van hun muziek te kopen.
We rijden dan naar het 16de eeuwse stadje Villa de Leyva, een koloniaal juweel, onderweg stoppen we aan een wegrestaurant waar 14 van de 16 kiezen voor zalmforel (lekker!!!), en het dominicanenklooster Ecce Homo. Het duurt wel even eer Juan Carlos iemand vindt om ons toegang te verlenen. Het klooster van de Heilige Ecce Homo, gesticht door de Dominicaanse paters in 1620, is een groot gebouw met een mooie binnentuin. De vloeren zijn gelegd met stenen uit de streek met ammonieten en fossielen. Er zijn ook fossielen in de sokkel van een standbeeld in de kapel. De kapel bevat een magnifiek retabel met een klein beeld van Ecce Homo en het originele houten plafond. De tekening van Christus in het westelijk deel lijkt de ogen te openen en sluiten volgens de hoek van waaruit men het beeld bekijkt. Een deel van het klooster is een etnografisch museum, met landbouwwerktuig en traditionele kleding gedragen door de Muisca en de leden van het klooster. En eindje verder is het fossielenmuseum, waar we een kort bezoek brengen alvorens rond zes uur Villa de Leyva te bereiken. In het gebied werden prehistorische fossielen gevonden waaronder een kronosaurus van 120 miljoen jaar oud en 20m lang.
We stappen uit de bus, melden ons aan en terwijl de chauffeur en hotelpersoneel onze bagage binnen brengen, gaan wij een toertje wandelen. De Plaza Mayor is één van de grootste pleinen van Zuid-Amerika, en dus te groot om te beplanten en van zitbanken te voorzien, zoals veel kleinere pleintjes in Colombiaanse steden. Smalle steegjes, prachtige witte koloniale huisjes, straten bezaaid met kinderkopjes, kerken en musea, de tijd is hier echt blijven stilstaan! En het feit dat ons hotel aan een (ander) plein ligt doet me ook al denken aan Tiradentes in Minas Gerais, Brazilië. Terug in het hotel (Posada de San Antonio) spreken we af aan de receptie om te gaan eten, maar we krijgen eerst een aperitief met kaneel en jenever. Het restaurant dat Juan Carlos ons aanraadt, is helaas gesloten, maar een eindje verder is er wel eentje open, en daar blijven we dan. Op de bovenverdieping zijn ook zitplaatsen en daar wordt tevens gemusiceerd, enkelen onder ons gaan een kijkje nemen (eerst Eddie, later Emiel en ik). Bij de betaling blijkt dat men bij de pinken moet blijven, ze dacht me 10.000 COP af te luizen, maar dat is haar niet gelukt (das wel bijna 5 EUR, hé!). Terug op de kamer vraag ik om hulp: de rookdetector aan het plafond piept irritant, een medewerker haalt hem dan helemaal weg, ik rook toch niet (en dat is verboden in de Colombiaanse horeca) en de kaars op de nachttafel steek ik ook niet aan.
Dag 4 (03.12.2012) Villa de Leyva - San Augustín
Even voor 8 uur vertrekken we naar Bogotá met onderweg een stop voor toilet en drank. In Bogotá nemen we het vliegtuig naar Neiva met een Fokker, die heeft zowat een uur vertraging maar de piloot haalt er toch wat van in. In Neiva worden we opgewacht met een groter busje door gids Freddie en chauffeur Walter. Weldra stoppen we voor het monument voor Gaetana, de moeder van een indiaan die door Spaanse kolonisten werd gedood. Onderweg passeren we het dorp Hobo (naam van het organiserend reisbureau), Walter stopt net aan de rand zodat we fotos kunnen nemen van het bord van bebouwde kom. Verder op de route stoppen we voor een sanitaire en dorstlessende stop, daar trakteert Freddie op een frisdrank of bier, gracias ya tu salud! Walter moet dan nog eens tanken en zet zijn bagagehulpje thuis af. Onderweg rijden we langs de vruchtbare vlakten van de Magdalena rivier, waar mais, rijst, katoen, graan en natuurlijk de wereldbekende koffie worden verbouwd, naar San Augustín, het belangrijkste archeologische gebied van Colombia. Eindelijk, om 22 uur, komen we bij de Hacienda Anacaona, waar we nog eten krijgen, maar waar ik geen hangmat aan mijn kamer heb (de meeste gasten wel). L Ik heb wel een kamer voor 10 personen, 4 beneden en 6 boven, maar de badkamer is toch te klein voor zoveel gasten. En dan moeten Emiel en An weer een eind verder logeren.
Dag 5 (04.12.2012) San Augustín
Ook hier krijgen we een uitgebreid ontbijt met fruitsap, fruitsalade, omelet, brood en jam, warme chocomelk. Na het ontbijt is nog tijd om de tuin te ontdekken met veel bloemen en ook enkele papegaaien, die hebben veel succes.
Wij bezoeken het Archeologische Park San Augustín, Unesco werelderfgoed sinds 1995. Vijfduizend jaar geleden woonden hier twee stammen in de aangrenzende valleien. Ter hoogte van San Augustín kwamen zij samen om handel te drijven en hun doden te begraven. Langs het bospad vinden we reusachtige beelden die de cultuur van de inheemsen weergeven (sjamanen, vogels, slangen, afgoden, ). Meer beelden zien we op de 3 grafheuvels, daar staan de beelden eigenlijk voor het graf van een vooraanstaande. We bezoeken ook de ceremoniële Lavapatas bron. Niet wij maar de volken destijds mochten daar baden, een bad was voor de hoofdmannen, een voor zwangere vrouwen en een voor de rest van de gemeenschap. We klimmen naar het Lavapatas terras voor een prachtig zicht over de bergachtige omgeving doorkruist met rivieren, al werd dat zicht flink vertroebeld door de regenbui. Adelin is zo ver niet geraakt, bergop heeft hij last met de longen (te veel gerookt in zijn zondig leven) en hij is met een moto mogen meerijden tot de bus. Op het Lavapatas terras is een schuilhut waar we hergroeperen. Freddie duidt daar op de enige stenen beelden die er staan. We moeten bijna helemaal terug tot grafheuvel 4 voor de laatste stenen. Uiteindelijk bereiken ook wij de bus langs een door de regen vervelend glad pad met treden (nogal wel dat Marleen me bijstaat). Na de lunch niet ver daar vandaan (soep van bakbananen met groenten, kip, steak of entrecote, koffie of thee) rijden we naar San Agustín waar we overstappen in een Chivasbusje. Dat is niet echt comfortabel maar wel origineel (het staat niet vermeld in het reisprogramma ) wat voor onze groep gereserveerd is en dat ons voert naar de spectaculaire kloof waardoor de Magdalena rivier zich slingert. We moeten een beetje een pad (met treden) af om tot aan de rivier te geraken en daar fotos te maken. En weer terug naar boven, natuurlijk, waar enkelen handwerk trachten te verkopen. Van het centrum van San Agustín naar de haciënda is niet ver, en we spreken af om 19 uur samen naar het Italiaans restaurant te stappen. Maar die afspraak gaat niet door, de Italiaan kon zich niet vrijmaken (s anderendaags blijkt dat in zijn restaurant een groots familiefeest wordt gehouden), en we blijven dus ter plaatse. Een flinke pluim voor het personeel dat zich flexibel toont en ons een avondmaal voorschotelt! Ik kies voor een groentesalade (zo vermijd ik twee warme maaltijden op een dag) en ik krijg dat van Leo (die een vleesgerecht kiest) ook. Morgen en overmorgen moeten we vroeg vertrekken omdat we anders met een wegafzetting geconfronteerd worden, dus blijf ik niet lang talmen.
Dag 6 (05.12.2012) San Augustín - Isnos - San Augustín
Na het vroeg ontbijt rijden we (via een door het weer onzichtbare waterval) naar het plattelandsstadje Isnos. Onderweg stoppen we bij een veld vol lulos, een inheemse fruitsoort dat volgens Justine niet lekker smaakt maar wel laxerend werkt. De lulo (ook wel naranjilla) is de vrucht van Solanum quitoense, een plant uit de nachtschadefamilie (Solanaceae). De plant is rijkvertakt en tot 3 m hoog. De afwisselend geplaatste bladeren zijn zacht behaard, eivormig-ovaal, grof getand, kort toegespitst en hartvormig aan de basis en tot 60 x 45 cm groot. De bladstelen, nerven, jonge bladschijven en stengels zijn met violette sterharen bezet en kunnen stugge, lange stekels dragen. De plant bloeit vier tot vijf maanden na het zaaien. De bloemen zijn circa 3 cm breed en staan op korte stelen in trossen van één tot tien stuks. De kelk is viltig-violet en de vijf lancetvormige, crèmewitte of gelig groene kroonbladeren zijn aan de onderkant violet behaard. De vrucht is een dik gesteelde tot 6,5 cm grote bes, waaraan de grote, bekervormige, vijfslippige, viltig behaarde kelk kan blijven zitten. De schil van rijpe vruchten is stevig-leerachtig, tot 4 mm dik en aan de buitenkant glanzend geel tot oranje van kleur met een afwasbaar vilt uit ruwe, lichtbruine sterharen. De vrucht wordt aan de binnenkant door bleekoranje, vlezige tot vliezige wanden in vier compartimenten verdeeld, die zijn gevuld met glazig-geeloranje, sappige, zuur-aromatische pulp en groenige, 2-2,5 mm grote zaden. Uit de lulo kan groen sap worden geperst. Het sap is niet lang houdbaar, want na contact met de lucht verkleurt het snel naar bruin. De verkleuring kan vertraagd worden door toevoeging van limoensap. De vrucht kan ook als handfruit dienen en tot vruchtenwijn ("vino de naranjilla"), marmelade, ijs, jam, gelei en siroop worden verwerkt. De lulo komt van nature ook voor in de Andes in Ecuador en Peru en wordt veel tussen 1000 en 2500 m hoogte in het tropisch bergland van Zuid-Amerika gekweekt. Een verwante soort is de Orinoco-appel (Solanum sessiliflorum) of cocona, die ook eetbare vruchten heeft en in de stroomgebieden van de Orinoco en de Amazone gekweekt wordt. Vijf dagen al zie ik veel honden, meestal zonder leiband, dat ik dacht: Hier is geen kat te zien. Tot nu, want hier loopt wel een huiskat.
We rijden dan een eind verder tot waar karamel gemaakt wordt door rietsuikerstengels uit te persen, het sap te verhitten tot karamel en dan in vormen gieten. Er blijft wat schuimig sap over, dat heet cachaza. Wat mij doet denken aan Braziliaanse rum, maar hier hoort dat tot veevoeder (er staat inderdaad een koe verwachtingsvol te kijken). Na veel fotos en enkele proevertjes rijden we verder tot de grafstenen van de afgoden van Isnos, waar wij een aantal van de grootste beelden vinden en zeer goed bewaarde graftombes met origineel schilderwerk. Wandelend tussen de beelden en graftombes zouden we moeten genieten van adembenemende zichten op het Colombiaans massief en de prachtige watervallen Salto del Mortiño en Salto de Bordones, maar t weer wil niet helemaal meewerken. Waar we s middags eten, krijgen we na de soep en het hoofdgerecht ook een dessert. We hebben blijkbaar nog niet genoeg stenen beelden gezien, want we bezoeken nog de Alto de las Piedras, maar daarmee eindigt onze beeldenstorm. Onderweg naar huis bezoeken we La Laguna met een mooie kerk en met een eind verder het meer dat ongetwijfeld zijn naam gaf aan het dorp. We rijden via een andere weg terug en zijn net op tijd bij het Italiaans restaurant om daar lekker te eten en te drinken. Er komt ook een orkestje muziek spelen, geen Italiaanse hits maar traditionele muziek van de Andes. We rijden met de bus tot de haciënda en Emiel en An worden aan hun verblijfplaats afgezet.
Dag 7 (06.12.2012) San Augustín - Popayán
Na het vroege ontbijt beginnen we de rit naar Popayán met nog eens een halte aan de waterval van Mortiño bij Isnos, nu is die veel beter zichtbaar. Onderweg worden we vlug gecontroleerd door een militair, we rijden over een nieuwe brug (de oude werd door de FARC opgeblazen). Walter stopt op tijd en stond om ons fotos te laten nemen van de bloemenpracht en in een dorp trakteert Emiel op agua de panela met kaas. Panela is niet geraffineerde rietsuiker en agua de panela wordt gemaakt door stukken niet geraffineerde rietsuiker helemaal op te lossen in water, en wanneer agua de panela warm wordt opgediend, hoort daar dikwijls kaas bij. Maar die kaas smelt niet echt, het brokkelt alleen maar een beetje af.
Popayán is gesticht in 1537 en wordt omwille van zijn kalkwitte gevels de Witte Stad genoemd. Rond het park Caldas vindt men de belangrijkste overheids- en religieuze gebouwen. Eén van de symbolen van de stad is het originele gebouw Torre del Reloj. In Popayán, na Cartagena de mooiste koloniale stad van het land en verzusterd met o.a Santiago de Compostela, is het hotel, La Plazuela, gelegen tegenover een kerk. We checken in en gaan dan wandelen in de stad. Zo bezoeken we de Casa Valencia, het huis van de president van de republiek (van 1962 tot 1966), en van zijn vader, de gelijknamige poëet, ze heetten beiden Guillermo Valencia. Dat museum staat vol meubels, kunstwerk en dergelijke, we mogen wel fotograferen, maar dan zonder flits, tenzij de binnentuin, natuurlijk. Vlakbij is de Puente del Humilladero (van 1837), die wij even volgen in de richting van een heuvel met daarop het beeld van een Spanjaard op zijn paard. Maar behalve Freddie, en misschien Emiel, heeft niemand zin om die heuvel te bestijgen, liever gaan we in het centrum wandelen, er is genoeg te zien. Zoals de Carmenkerk (een suggestie van Paul), waarvan de bouw begon in 1730, tegelijk met het klooster van de karmelieten, en beëindigd werd na de aardbeving van 1736, op kosten van doña Dionisia Pérez Manrique, markiezin van San Miguel de la Vega. De kerk werd beschermd en gebouwd door meester Gregorio Causí. Het werk is fijn met zijn vierkante structuur met mudéjar-elementen (doet me denken aan Toledo in Spanje), maar de zilveren retabels van de altaren zijn schitterend. De karmelietessen verlieten het klooster in 1863 omdat het werd geconfisqueerd door de regering. Omdat ik vandaag last heb van mijn rechterbeen en een zwakke knie, ga ik niet mee maar blijf beneden wachten in gezelschap van Adelin, de kerk staat op een heuvel en de weg ernaartoe doet me denken aan de Muur van Geraardsbergen, Marc (een Ninovieter) is het daarmee eens. We bezoeken verder de barokke kerken Santo Domingo en San Francisco. Zo keren we terug naar het hotel, met 11 (iets later 13: Bieke en Paul komen erbij zitten) gaan we op een terras ene drinken voor het avondmaal. t Is eten wat de pot schaft: soep met aardappel en bakbanaan, stukjes (koud) vlees gebakken en in een blad gewikkeld met rijst en salade, ijsje met stukje chocoladecake. Om te drinken fruitsap (wie iets anders/meer wil, moet bijbetalen) van mango, bessen of bostomaat, koffie of thee als afsluiter. Eddie geeft er een demonstratie tangodansen met Viviane en de dienster. We wandelen nog een klein toertje op het plein bij het restaurant en gaan dan naar t hotel.
Dag 8 (07.12.2012) Popayán - Puracé Popayán
Vannacht schoot menigeen wakker van straatlawaai, ik hoorde vooral rijdende discos, Cecile had iets gehoord wat op afgevuurde vuurwapens leek, maar dat moet een vuurwerk geweest zijn. We rijden naar het pittoreske Nationaal Park Puracé, de parkwacht zit al aan de receptie op ons te wachten. We nemen hem dus mee in de bus en onderweg stoppen we zodat hij het vlees voor de condors kan afgeven aan zijn assistent. In dat dorp (jawel, in het nationaal park) Puracé bestelt Freddie 18 porties forel (15 voor ons, 3 voor hem, Walter en diens vriendin die hem en ons al drie dagen gezelschap houdt). Dan rijden we naar een bord waarop de naam van het park staat, vanwaar de wandelen naar de rots van de condor. Het gaat omhoog en onderweg staat een ander bord dat vraagt om stil te zijn, het is een heilige plek voor de inheemsen. De assistent heeft intussen al het vlees (ingewanden van hormoonvrije kippen) klaar gelegd. We staan eerst wat te dicht bij, gaan dus een eind verder min of meer verdekt staan, en dan komt eindelijk een condor aangevlogen. Hij eet er zijn goesting wat van, vliegt dan weer weg, gieren komen eens loeren, maar ons geduldig wachten wordt beloond, er komt weer een condor eten, en dan nog een tweede. Ik ben content met mijn fotos, zeker die waar twee condors op weg vliegen.
Eens terug beneden rijden we met een paar fotostops tot bij de refuge van waar we de wandeling starten (er sluiten twee jongedames aan die blijkbaar met het openbaar vervoer kwamen). De parkwacht geeft uitleg over enkele bloemen (o.a. een erg kleine orchidee) en leidt ons zo naar de borrelende zwavelputjes. We wandelen er rond, nemen vlijtig fotos en letten op waar we onze voeten zetten op de paden, de bruggetjes en de stenen. Tijdens de terugrit zetten we de wacht onderweg af, hij hoeft niet helemaal mee terug, de twee jongedames stappen in Puracé af. Wij eten daar sancocho, forel met rijst, empanada van banaan, salade. De meesten drinken mangosap en enkelen nadien een koffie. We wandelen dan naar het kerkje dat net een poetsbeurt kreeg, de laatste bank wordt weer binnen gedragen. We rijden dan terug naar Popayán waar we afspreken voor s avonds en s anderendaags. Een onweer was intussen voorbij wanneer we weer aan het onthaal staan en 9 van de groep gaan met Emiel mee naar restaurant La Viña. Daar kies ik voor een kleine schnitzel, en ik heb t langst op mijn eten moeten wachten. Na het eten gaan we naar het naburig plein waar de korte optocht ter ere van de Onbevlekte Ontvangenis gehouden wordt, met fanfares van politiekorpsen en diverse heiligenbeelden. Nadien kijken we naar Colombiaanse capoeiradansers (via Cartagena kreeg Colombia destijds boten vol Afrikaanse slaven binnen, en die mochten in Brazilië ook niet vechten, dus dansten ze de capoeira). Daarna ga ik met An het pleintje rond alvorens terug naar t hotel te gaan. Die nacht is er geen lawaai meer.
Dag 9 (08.12.2012) Popayan - Armenia (de koffiestreek)
We vertrekken naar één van de mooiste gebieden van Colombia, de Triángulo del Café, uitgeroepen tot werelderfgoed, koffie is het exportproduct bij uitstek van Colombia. Onderweg hebben we een stop om eens naar t toilet te gaan en iets te eten en/of te knabbelen, ik lepel er een potje aardbeiyoghurt uit.
De volgende stop is in Buga, dat is een pelgrimsoord als Lourdes en Santiago de Compostela. We bezoeken daar gauw de basiliek, de dienst is net nog bezig, maar blijkbaar is het niet opvallend om tijdens de dienst binnen te komen of weg te gaan. Er hangen zelfs TV-schermen aan de steunberen voor wie geen goed zicht heeft op het altaar. Ik zoek en vind dan gauw enige sanitaire infrastructuur en we vertrekken dan weer. Bij de kruising van Uribe stoppen we voor het middagmaal, het is er zelfbediening.
Het is dan niet ver meer tot het hotel, Mirador de las Palmas, dat afgelegen ligt en beschikt over 24 suites met elk een hangmat, een zwembad, bubbelbad en nog t een en t ander. We worden dan uitgenodigd voor een welkomstdrink, intussen is Bea al aan het zwemmen. Na ons drankje volgen de meesten van ons ik ook haar voorbeeld, na een beetje krijgen we schaaltjes popcorn toegereikt op de rand van het zwembad. Op de website van het hotel lijkt het alsof je van het zwembad over een klif kan vallen, maar eronder is geen afgrond doch het bubbelbad. J Na wat geplonsd te hebben, laat ik me drogen in de zon, en ga dan naar de kamer, want ik wil nu eindelijk eens genieten van de hangmat. s Avonds vermaken we ons tijdens het eten met het personeel, vooral 1 bediende, die op ons dankwoord steeds nadrukkelijk zegt: Con mucho gusto, wat Emiel vrij vertaalt als met volle goesting. Eddie vermaakt zich ook met het dansen van de salsa (er staat een muzikant gitaar te spelen en te zingen), eerst met Viviane en even later toch met een Colombiaanse gaste. Zij had eerst al met haar man gedanst, en dat was al een ware vreugde voor het oog, ook van wie helemaal niet kan dansen.
Dag 10 (09.12.2012) Armenia - Valle del Cocora & Filandia - Armenia
Met gids Alejandro en chauffeur Pedro rijden we naar een panoramische toren bij Filandia (dat is geen schrijffout maar betekent zoon van de Andes). Dat is een mooie toren op zich al en de uitzichten zijn erg wijds. Mij doen die heuvels denken aan het Pajottenland (hoewel de valleien daar weidser zijn) of de streek van Andenne, zeer groen en bergop-bergaf. Daarna rijden we naar t centrum van Filandia, waar we wat rondkijken. Eerst zouden we hier koffie proeven, maar het schiet Emiel ineens te binnen dat er in Salento een zaak is waar we lekkere koffie kunnen proeven en ook kopen. Dus rijden we daarheen. Ik dacht koffie te moeten nemen om juist te kunnen proeven, maar bij mij, notoir drinker van warme chocomelk sinds jaren, heeft dat eigenlijk geen nut. Ik had me beter ook een cappuccino gevraagd, dan had ik ook een mooi melktekeningetje gekregen, zoals Marleen, Ida, Justine, Emiel en wie ik nog mag vergeten hebben. Achter de toog staat dus een gebrevetteerd barista, en na de uitleg en het proeven kunnen we ook koffie kopen (wat ik doe, maar niet voor mezelf ).
Buiten Salento bereiken we een restaurant naast een waxpalmplantage, we krijgen eerst een aperitief, want we moeten toch al opgeven wat we willen eten, de meesten kiezen forel, ik natuurlijk ook. Dan gaan we waxpalmen planten onder leiding van de fraai uitgedoste planter. Dat is wat ceremonieel en Leo, Marleen, Justine, Viviane en Marc worden begeleid bij het planten. Nadien verbroederen we allemaal met een hartelijke knuffel (onze groep bestaat grotendeels uit vrouwen ). We laten ons eten dan smaken alvorens we een wandelingetje maken tot een stenen plateau waar de Quindio overheen stroomt in de vallei van Cocora, gelegen in het centrale gebergte van het departement Quindio, en deel uitmakend van het nationale park de los Nevados. Intussen krijgen we de nodige uitleg van Alejandro over de waxpalmen, de nationale boom van Colombia, de Palma de Cera. Die kunnen behoorlijk groot worden, tot 60 m, en al vangen hoge bomen veel wind, deze palmen kunnen er goed tegen omdat ze redelijk flexibel zijn en alleen boven bladen dragen, dus de wind heeft weinig vat op de stam. Als zon palm toch afgeknakt is, komt dat door de ouderdom. De palmen worden al zeer jong beschadigd door gelovigen die een palm in huis willen voor Palmzondag, dus moeten ze beschermd worden (dat ze er een afsluiting rond zetten, zoals dat hier is rond jonge, pas geplante bomen). We blijven ook lang staan bij een boom waar een toekan schuil houdt, je moet goed mikken met een gewoon fototoestel als de mijne (die van b.v. Leo en Marleen is veel geavanceerder). Aan dat overstroomd plateau genieten we van het uitzicht, de natuur en Emiel van een fris voetbad. Ook tijdens de wandeling terug moeten we op tijd uit de weg voor ruiters en gemotoriseerde toeristen.
We keren dan terug naar Salento stad om daar in de straten te kuieren, eventueel souvenirs te kopen en de mooie, kleurrijke balkons te fotograferen. Na mijn wandeling ga ik op een terras een pintje pakken met Marc en Eddie.
Dag 11 (10.12.2012) Armenia - Manizales - Armenia
We vertrekken vroeg naar Manizales (dat betekent veel hopen keien) en worden onderweg twee keer gecontroleerd door de politie. De eerste agent is op vijf minuten klaar met de papieren van de chauffeur maar de tweede controle, nabij een péage, duurt ongeveer een half uur. Die agent zou een fout gevonden hebben in een document, maar volgens onze chauffeur zou die agent een grief hebben tegen hem en hem, wanneer mogelijk, tegenhouden voor een doorgedreven controle. Na zowat 20 minuten gaat Emiel eens luisteren in het bureau waar onze chauffeur ook binnen gegaan is, en kort daarna komen ze beiden buiten en kunnen we verder rijden. Onderweg naar koffieplantage Venecia genieten we van het groene tapijt van koffieplanten langs steile hellingen, enkel onderbroken door fincas (koffieboerderijen) en heliconia bloemen. We bezoeken die koffiehaciënda, krijgen uitleg van Juan, proeven koffie (deze keer kies ik ook voor een cappuccino), wandelen tussen de koffieplanten, steken met mannelijke hulp een wild beekje tussen dikke keien over, bekijken het productieproces en eindigen onze wandeling bij Juans villa. Daar mogen we ook een kop (of zelfs meer) ajiaco verorberen, de tuin en de villa bewonderen. We wandelen dan terug maar Adelin, die zich eerder bij een val had bezeerd, zit al in een jeep, Viviane en ik stappen onderweg in, zo moeten we die wilde beek niet oversteken, na ons komt nog een jeep met gasten aan.
We rijden dan terug naar Manizales, voor een stadsbezoek, beginnend, net buiten het centrum, met een groots monument voor de mensen die lange tochten moesten ondernemen voor hun broodwinning. We bezoeken ook de kathedraal en het districtshuis.
Dag 12 (11.12.2012) Armenia - Cartagena
We hebben veel tijd voor de transfer naar de luchthaven voor de vlucht via Bogotá naar Cartagena, de koloniale parel aan de Caribische kust. Na het ontbijt reken ik af, maak mijn bagage gereed en koester me nog wat in de hangmat. De vlucht naar Bogotá loopt ongeveer een half uur vertraging op. Leo moet een flesje rum achterlaten, maar hij en Cecile drinken hem liever zelf uit. En dan nog moet hij zijn handbagage meegeven met de crew (Paul ook) omdat het te groot is voor het bagagerek van de Fokker. Enkelen onder ons hebben nog wat gegeten en gedronken, we zijn evengoed op tijd voor de vlucht naar Cartagena, die is wel behoorlijk stipt.
In Cartagena de Indias (in de wereld zijn nog gemeentes die Cartagena noemen, vandaar het toevoegsel) worden we opgewacht door Ronaldo (we mogen ook Ronny zeggen) en chauffeur Manuel (een tweede chauffeur komt met onze bagage achterna). Het hotel, Don Pedro de Heredia, ligt nogal centraal en binnen de omwalling, ik heb een kamer aan straatkant en de thermostaat blaast ijverig aan 16°C. Om 19.15 uur gaan we eten en bij het afrekenen ergert Emiel zich omdat de frisdranken ineens niet in de prijs zijn inbegrepen, zogezegd omdat ze in een flesje en niet per glas geschonken zijn. We krijgen nadien wel een groot glas frisdrank van grenadinekleur met veel ijsblokjes, volgens Emiel limonade van het merk Postobon, veel te zoet om lekker te zijn, niemand drinkt er ook van. Voor mij blijft t om het even, want ik deel een fles witte wijn met Leo, Cecile en Justine. s Anderendaags vernemen we van Ronaldo dat die kelner zijn job kwijt is. Emiel gaat nog een pot pakken met een grote groep, maar net als Viviane en Adelin blijf ik in het hotel.
Dag 13 (12.12.2012) Cartagena
Cartagena is de mooiste stad van Zuid-Amerika, zeggen ze daar. Met zijn mooi ommuurde binnenstad en zijn fort Castillio de San Felipe komt de geschiedenis terug tot leven. Wij starten het stadsbezoek met de bus door Getsemaní en Manga, twee stadsdelen met fraaie villas, Boca Grande en Bocachica (die erop voorzien waren dat veroveraars op tijd opgemerkt en ook afgeweerd werden) en dan een 360 graden panoramisch zicht op de stad vanaf het klooster en de kerk van La Popa. Vervolgens rijden we naar het Fort de San Felipe, waar Ronaldo ons ook enkele tunnels toont en doorheen loodst. Het fort werd op de San Lazaro heuvel gebouwd om de stad tegen piraten te beschermen. We gaan eten in Palo Santo, een groot restaurant met professionele bediening en lekker eten, het is enkel hier dat we gekookte groente op ons bord krijgen. In de oude stad bezoeken we de San Pedro Claver kerk, die Pedro Claver was voor de slaven zo ongeveer wat Pater Damiaan was voor de melaatsen, hij noemde zichzelf de slaaf van de slaven, hij zorgde ervoor dat ze genazen van ziektes en leefde zelf zeer sober. We nemen we een kijkje in de overwelvingen van de stadsmuur waar vroeger de krijgsuitrusting stond en nu lokaal handwerk wordt verkocht. Rond het Bolivar-plein vinden we het goudmuseum (maar deze bezoeken we niet) en het inquisitiepaleis met zijn grote barokke deur. We sluiten onze dag af met bezoeken aan de Santo Domingo kerk, de kathedraal en het museum van de stadsversterkingen, tenzij we nog meegaan zonder Ronaldo maar natuurlijk met Emiel op en langs de kaaimuur tot Hotel Santa Marta, nabij een van de huizen van Gabriel García Márquez (maar hij woont er niet meer). We drinken een pintje op een terras en gaan dan naar t hotel, ons verfrissen. We eten in de buurt in de Candé, waar wat wordt gemusiceerd en gedanst (niet door ons) maar waar men met veel tegenzin elk zijn eigen rekening presenteert. En dan vraagt men nog van elk zijn naam op een notaboekje, zogezegd voor de douanedienst, aan een andere tafel hoor ik pseudoniemen als Mie Katoen (Marleen), Albert van België en Paola (Leo en Cecile).
Dag 14 (13.12.2012) Cartagena - Islas de Rosario Nationaal Park - Cartagena
Met een andere gids (ene die nauwelijks iets zegt) en chauffeur rijden we naar de haven waar we inschepen op een boottocht naar de Rosario archipel op een uurtje varen van Cartagena. De kapitein van de Majagua II vaart een beetje rond en tussen eilanden voor de fotografen, sommige eilanden zijn net groot genoeg voor een huis, en dat staat er dan ook op Eens aangemeerd krijgen we een welkomstwoord, een drankje en wordt ons gevraagd wat we later willen eten. We hebben dan een half uurtje alvorens de boot vertrekt naar Oceanario, ik vind het niet de moeite om te zwemmen, maar enkelen van ons wel. Aanvankelijk ziet het water er niet proper uit, met blokken hout, maar dat wordt weggeruimd terwijl ik vijf van onze groep zie zwemmen. In dat Oceanario moeten we de lokale gids volgen, die in diverse bassins de vissen opsomt, er wat uitleg over geeft (alles in het Spaans) en eten geeft zodat we de vissen kunnen onderscheiden. Hij eindigt zijn presentatie met enkele haaien eten te geven. Dan is het de beurt aan het meisje met de drie dolfijnen, hun show heeft ook veel succes. Enige show wordt ook gegeven door reigers die azen op de dode vissen die als voer dienen voor de nog levende exemplaren. We keren dan terug en gaan dan naar een bootje dat ons voert naar koraalriffen in het helder blauw water waarin een rijk zeeleven zich afspeelt. De meesten onder ons gaan snorkelen en relaxen. Ik ook, al lukt het me niet meteen, ik vrees wat dat de golven water in mijn luchtbuisje zouden kappen. Een van de mannen die meegevaren zijn haalt een reddingboei en voert me daaraan voort zodat ik leuke visjes zie, blauwe, en grijze met een gele rand. Maar ik ben nog niet op mijn gemak. Even later, we hebben nog 10 minuten, haalt zijn collega een andere boei en voert mij en Cecile langere tijd mee, zodat we nog meer zien (zoals de in sandalen gestoken voeten van Eddie ). En dan is het tijd om terug te keren. Op het bootje vertelt Viviane dat zij al eerder gesnorkeld had, maar dat was in rustig water. We haasten ons om ons te drogen en eventueel om te kleden (maar ik draag wandelkleding, dat droogt rap) en we keren terug naar de aanlegsteiger. De terugvaart verloopt sneller en de golven doen de boot hotsen en botsen, Cecile is er niet erg gerust in, maar ik denk dat de meesten het best lollig vinden, zeker wanneer we de Majagua I voorbij varen. Zo komen we voorspoedig terug in Cartagena, waar Ronaldo ons opwacht.
Nadat we ons verfrist hebben, gaan we met vier taxis naar een sjiek hotel vanwaar we naar een strandkiosk wandelen waar Emiel ons op een pint (of frisdrank) trakteert. In de buurt eten en drinken we lekker en krijgen van de zaak een crème de café. Omdat het ons laatste echt avondmaal is, bedankt Emiel ons voor het mee reizen, Eddie bedankt Emiel namens ons voor zijn professionele en kameraadschappelijke begeleiding. Vier leden van onze groep keren met de taxi terug naar het hotel, wij nemen hetzelfde vervoermiddel naar de stad waar we op een terras nog iets drinken. De poort van het hotel is al dicht, de nachtwaker moet ons binnen laten.
Dag 15 (14.12.2012) Cartagena - Bogotá - Brussel
We hebben nog een hele voormiddag alvorens terug te vliegen. Met Emiel (zonder Ronaldo, die moet zich bekommeren om Amerikanen die van een cruise komen) wandelen we om 9 uur nog wat in het centrum, langs het Teatro Colón (dat duidelijk een opfrisbeurt nodig heeft) met ernaast een universiteitsfaculteit met fraaie binnentuin. Dan bekijken we het standbeeld van India Catalina, bereiken via de omwalling Las Bóvedas, waar vroeger dus allerhande tuigen stonden en nu handwerkwinkeltjes zijn. Ik loop daar wat over en weer, word aangeklampt door iemand die me een tafelkleed wil verkopen, maar dat is zelfs voor mij duidelijk machinewerk, waar ik hem op wijs, zeggende dat mijn moeder dat met de hand maakt. Ik moet nog postzegels hebben, en haal eerst geld af, koop die zegels, kleef ze op de postkaarten, breng mijn bagage beneden en wacht op de groep. De receptionist wil mijn kaarten niet meegeven aan de postbode wanneer die langs komt, dus moet ik ze zelf posten. Ronaldo komt ons halen om te gaan eten in de Palo Santo, en onderweg toont hij mij een blauwe brievenbus in een winkel, daar post ik mijn kaarten, wanneer ze aankomen, is een andere zaak. In de Palo Santo laten we het ons weer smaken. Op weg terug naar het hotel passeren we een koffiehuis van Juan Valdez, waar we koffie (ik cappuccino) drinken en waar ik nog twee pakken koffie koop, die bonen worden ter plaatse gemalen terwijl ik op mijn cappuccino wacht. Daar nemen we ook afscheid van Bieke en Paul die nog een week in Cartagena blijven, maar in een ander hotel. Emiel gaat met hen mee om hen bij te staan bij het inchecken, wij gaan intussen terug naar het hotel om te wachten op het vervoer naar de luchthaven. Het wordt nog wat chaotisch, want er is 1 busje voor passagiers en bagage, die wordt eerst ingeladen. Een geluk dat naast de tweezitten er nog een extra opklapbaar zitje is, zodat iedereen toch plaats had, en Emiel en Ronaldo komen ook net op tijd aan.
In de luchthaven blijkt dat veel vliegtuigen vertraging opgelopen hebben, ook onze vlucht, maar we kunnen nog mee met een eerdere vlucht, die dus in vertraging is. Onze bagage wordt gauw ingecheckt, wij spoeden ons naar de controle en dan naar de poort waar we meteen mogen instappen. Zo hebben we in Bogotá toch nog wat tijd om een beetje rond te wandelen alvorens te vertrekken naar Madrid. Bij het instappen heb ik mijn plaats nog niet bezet of een steward vraagt me om te wisselen met iemand die een ademhalingstoestel bij heeft. Er worden nog wat plaatsen omgewisseld en ik zit naast Justine, voor Eddie & Viviane en achter Leo en Cecile, ik heb dus geen enkel probleem met dat wisselen van plaatsen. Ik zit wel graag langs de gang op zo'n lange vlucht maar heb wel last van passerende lomperiken die tegen mijn voet schoppen, hoewel die voet onder de zitplaats van Leo blijft. Verder doet de steward mijn haren ten berge rijzen omdat hij mij mijnheer noemt, wellicht omdat ik net een filmpje bekeek over Lionel Messi
Dag 16 (15.12.2012) Brussel
In Madrid hebben we meer tijd en met Justine en Emiel eet ik een kleinigheid. Even later komen Cecile en Leo bij ons zitten, en ik trakteer ons op een goeie fles Spaanse rode wijn, Celeste (ook omdat ik na de uitstap in Filandia en Salento een knieband mocht gebruiken van Cecile). In het toestel naar Brussel zit ik aan het raampje, Emiel zit tussen mij en Eddie. In Brussel bij de bagageband nemen we afscheid met afspraak op de Hobo-beurs of anders zeker op de na-vergadering. Ik koop me een treinticket en wacht op de trein van 19.07, die, volgens traditie bij de NMBS, zelfs op een zaterdagavond, met vertraging aankomt en met nog meer vertraging vertrekt, gelukkig moet ik niet overstappen in Brussel Het is al 20.30 uur wanneer ik thuis aankom.
Ik keek vooraf al uit naar deze reis en nadien ben ik erg blij dat ik hem gemaakt heb, en dat ik geen jaren gewacht heb. Het toerisme komt goed op gang in Colombia (dat verdient het land ook), veel buitenlanders hebben we niet gezien, behalve dan de Amerikanen in Cartagena. Emiel heeft van 1994 tot 1998 gewoond en gewerkt in Colombia, en hij kan nogal wat vertellen van de Colombianen. Niet alleen zijn t eigenzinnige foefelaars, maar aan stiptheid hebben ze ook geen boodschap (tiens, werken er Colombianen bij de NMBS? ). Met de veiligheid is het ook goed gesteld, in grote steden als Bogotá, Popayán, Cartagena is er genoeg blauw op straat, agenten patrouilleren met twee of meer in straten en op pleinen. Voor zover ik weet is ook niemand van ons bestolen. Tijdens het weekend staan de militairen langs de kant van de weg en als alles veilig is, steken ze hun duim op.
De laatste wedstrijd van 2012 en weer puntenloos voor Eendracht, de trainer zal niet gelukkig zijn. Tja, 't is ook geen geschenk voor de meegereisde supporters. Nochtans, 't is niet dat de bezoekers niets toonden op het verzopen veld in de gietende regen, maar in tegenstelling tot enkele van de kansen van de bezoekers slaagde Eendracht (Petrovic, Van Damme, Glouftsis, De Munter, Weydisch) er niet in te scoren. De doelpunten werden gescoord door Ternest, De Rechter (die buitenspel stond maar 't werd niet afgevlagd) en Di Lallo, allemaal in de tweede helft. Intussen stopte Van Den Noortgaete wel een (terechte) penalty in twee keer.
Van Renterghem stelde deze spelers op: Van Den Noortgaete, Gunst, Filipovic, Bogaerts, Petrovic, Van Damme, Pietermaat, Weydisch, De Munter (bij de rust vervangen door Martin), Vandewalle (na een kwartier in de tweede helft vervangen door De Cuyper), Glouftsis.
20.12.2012: Ik ben eens benieuwd... In De Standaard lees ik dat de NMBS nobele voornemens koestert: "De verbetering van de stiptheid is voor de NMBS een absolute prioriteit", zegt woordvoerder Bart Crols in een reactie op de resultaten van de enquête van Test-Aankoop over de dienstverlening van de NMBS. Samen met de spoorwegbeheerder Infrabel werkte de NMBS een actieplan uit waarbij de stiptheid van de treinen voorop staat. Uit de enquête van consumentenorganisatie Test-Aankoop (ik heb daar niet aan meegedaan, ik ben er geen klant) blijkt dat reizigers zich storen aan de vertragingen van hun treinen, dat er te weinig zitplaatsen zijn (daar heb ik een zeldzame keer last van) en dat de NMBS niet voldoende communiceert als er problemen zijn. Bovendien vinden bepaalde reizigers de compensatie die ze kunnen aanvragen als er vertragingen zijn te beperkt of te ingewikkeld om aan te vragen (pff, daar begin ik zelfs niet aan...). Ook de investeringen in de vernieuwing van het rollend materieel moeten bijdragen tot een betere stiptheid van de treinen. In de nieuwe treinstellen zijn bovendien meer zitplaatsen voorzien. Ze moet ook wel voorzien in het onderhoud, hé, en niet alles laten verslijten tot het stuk gaat.
Er staat ook te lezen dat de spoorwegen dan toch opgesplitst worden in twee verschillende bedrijven, één voor de treinen en één voor de stations en de sporen. Dat is het definitieve voorstel dat bevoegd minister Paul Magnette morgen aan de regering voorlegt. De vakbonden hebben zich altijd verzet tegen zo'n dubbele structuur voor de spoorwegen. Maar dat blijkt dus tevergeefs. Ik hoop dan ook dat ze hierom niet meer staken (een "reden" vinden ze toch wel), de herfst is voorbij, en dat is toch stakingsseizoen bij uitstek.
19.12.2012: Ze spoken weer wat uit bij de NMBS... Bij een trein tussen Kortrijk en Leuven zijn woensdagochtend drie wagons tijdens het rijden losgekomen ter hoogte van Sint-Lievens-Houtem. Er vielen geen gewonden. De reizigers moesten meer dan twee uur wachten, maar ze zijn iets voor 10 uur weer kunnen vertrekken richting Denderleeuw. Iets voor 8 uur was er een koppelingsbreuk op de trein van Kortrijk naar Leuven. Dat wil zeggen dat een van de verbindingen tussen de wagons loskwam. Heel concreet voor die trein ging het om de verbinding van de laatste drie wagons. De andere treinen werden dan omgeleid of stilgelegd. De passagiers van de trein waren konden meer dan twee uur wachten weer vertrokken. De reizigers van de laatste drie wagons werden geëvacueerd naar het voorste deel van de trein en wat de NMBS betreft was alles klaar om de eerste zes wagons van die trein te laten vertrekken richting Denderleeuw. Daar werden de reizigers opgevangen, kregen ze water en wafels en konden ze overstappen op een trein naar Eupen.
29.11.2012: Ze zullen bij de NMBS nog eens hun achterwerk vergeten... De trein die donderdagochtend stilstond in het station van Ukkel-Kalevoet, was in Linkebeek vertrokken zonder treinbegeleider. Dat meldt Bart Crols, de woordvoerder van de NMBS. De stilstaande trein heeft donderdagochtend vertragingen veroorzaakt op de lijn Charleroi-Brussel-Antwerpen omdat alle treinen tussen de stations Sint-Genesius-Rode en Brussel-Zuid op één spoor moesten rijden. Als er een trein vertrekt zonder treinbegeleider, moet de trein stoppen aan de volgende halte. Daarom is de trein gestopt in Ukkel-Kalevoet. Bovendien moet de treinbestuurder aan dat station worden vervangen, wat ertoe leidde dat de trein een tijdje stilstond in het station. Er is momenteel een onderzoek bezig naar de juiste omstandigheden van het incident.
Wat ze daar ook vergeten, is stiptheid en onderhoud. Omdat de winkel waar ik mijn nieuwe (de niet zo echt oude was niet te repareren) MP3-speler mocht halen, tot 18.30 uur open is, vertrok ik een uur vroeger. De trein naar Oudenaarde van 16.45 uur kwam er niet door, die van 16.50 uur kwam er wel door maar bleef langer dan normaal staan in Brussel Zuid en treuzelde van daar tot Denderleeuw (en verder, vermoed ik), zodat hij daar met zo'n 15' vertraging aankwam. Blijkbaar was er ergens een mechanisch defect.
28.11.2012: Vanmorgen was de trein van 07.28 naar Schaarbeek afgeschaft. Ik neem die al enkele maanden niet meer, maar gewoonlijk blijft de trein van 07.22 dan nog 6 minuten staan wachten, dus heb ik die van 07.19 uur genomen. Ik vind het artikel niet meer terug, maar in oktober zou het slechter gesteld geweest zijn met de stiptheid en de afschaffingen, vooral 's avonds.
26.11.2012: De NMBS is weer "goeie" punten aan 't verzamelen... Vanmorgen nam ik de trein van 07.19 uur, die is ook al niet meer stipt zoals tot over enkele weken. De trein van 07.22 stond zelfs nog niet aangekondigd, wel stond er een doorgaande trein vermeld (de stoomtrein die gisteren naar Gent reed en nu terug moest?). En in Brussel Centraal waren twee (van zes) sporen buiten gebruik wegens ... olie op het spoor. De oorzaak wordt onderzocht en ligt vermoedelijk bij een olievlek veroorzaakt door een defecte trein of bij werkzaamheden die afgelopen weekend uitgevoerd werden. Sinds 9.00 uur kunnen alle zes sporen in Brussel-Centraal opnieuw gebruikt worden. De toestand zou zich dan ook moeten normaliseren, al verwacht Infrabel nog gevolgen tot 11.00 uur. In de Standaard (e-gazet) lees ik verder dat tussen Antwerpen-Centraal en Antwerpen-Berchem maandagnamiddag zes van de veertien sporen opnieuw berijdbaar gemaakt zijn nadat een werfkraan op de bovenleiding was beland. Hoe de werfkraan kon omvallen, zal nog verder worden onderzocht. De kraan zou in gebruik geweest zijn van een onderaannemer van Eurostation, een dochterbedrijf van de NMBS Holding, bij werken aan de spoorinfrastructuur. Er vielen geen gewonden bij het ongeval. Ik zal morgen horen hoe het mijn diensthoofd vergaan is, zij moet tot Essen sporen (en ze had vanmorgen al zowat een kwartier vertraging). Toen ik vanavond in Brussel Centraal aankwam, stond het bord boven de loketten rood van de vertragingen. Ik heb toen een verlate trein naar Aalst genomen.
Ik dacht al eerder dat de bevoegde minister Magnette content zou zijn dat hiij van die stakersbendes (vakbonden) verlost zou zijn als burgemeester van Charleroi, maar nu lees ik dat hij minister blijft van Overheidsbedrijven tot er een oplossing is voor de NMBS. Françoise Daspremont zal tot die tijd zijn stoel van burgemeester in Charleroi warmhouden. Hij kan dan enkele weken langer minister blijven om de onderhandelingen met de vakbonden over de hervorming van de NMBS te leiden.
21.11.2012: In de Standaard (e-gazet) lees ik dat de spoorvakbonden zich in een visienota zorgen maken over de schulden bij de spoorwegen. Moeten de pendelaars zich nu ook zorgen maken over nakende (stakings)acties? Waar het de vakbonden om gaat, is een problematiek die lang bij Sabena werd verdoezeld. Tot nu toe kent niemand de wijze waarop de schuld van de NMBS-groep zal worden beheerd. De bonden wijzen erop dat zowel ABX als B-Logistics elk 1,7 miljard euro schulden dragen. Ze vinden alvast niet dat de schuld kan worden ingeperkt via personeelsinkrimping. Zoals ik vind dat de pendelaar er niet moet voor opdraaien.
16.11.2012: Is de stakingskas leeg? In de Standaard (e-gazet) lees ik over het enige waar de NMBS stipt in is: het verhogen van de tarieven... Zoals elk jaar, past de NMBS op 1 februari haar tarieven aan volgens de bepalingen in het beheerscontract met de overheid. Zo wordt een gemiddelde prijsstijging doorgevoerd van 1,80 %, wat lager ligt dan de evolutie van de gezondheidsindex (+ 2,21 %) en bijvoorbeeld de kostenstijging voor personeel. De abonnementen worden maximaal 1,32 % duurder; het standaardbiljet gemiddeld 3,08 %. Dat abonnementen minder stijgen, is onder meer een gevolg van het feit dat de afgesproken doelen in verband met stiptheid niet volledig werden waargemaakt. De prijs van lange afstanden stijgt verhoudingsgewijs minder dan die van de korte afstanden. Het seniorenbiljet, voor een heen- en terugreis, zal 5,30 euro per rit kosten in tweede klasse, in plaats van 5,20 euro (de prijs van de inkt en van 't papier is ook opgeslagen, zeker...?). Voor een seniorenticket in eerste klasse blijft het tarief van 12 euro gelden. De Go Pass 1 wordt dan weer goedkoper en de prijzen van de Rail Pass, de Go Pass 10 en de Key Card blijven ongewijzigd. Ik ontsnap er dus lekker aan, en ik betaal toch alleen als ik passagier ben (dus niet als ik met vakantie ben, of als er weer eens gestaakt wordt bij 't spoor).
Ook bij de variabele verloning van de NMBS-toplui speelt de stiptheid een rol. Maar dat wil niet zeggen dat het variabel loon van de drie gedelegeerd bestuurders van de NMBS naar beneden zal gaan, klinkt het bij de spoorwegmaatschappij. De stiptheid van de reizigerstreinen is inderdaad een van de elementen die door het benoemings- en bezoldigingscomité gebruikt worden om het variabel loon vast te leggen. Maar daarnaast spelen nog andere factoren, namelijk de stabilisatie van de schuld, de toename van het reizigersverkeer, de algemene tevredenheid van de klanten (euh? ), de betrokkenheid van het personeel en het aantal arbeidsongevallen. Afhankelijk van de spoorwegentiteit, worden daarnaast nog enkele andere criteria gehanteerd. Aangezien er verschillende elementen spelen, is het dus voorbarig om te besluiten dat de variabele verloning volgend jaar naar beneden zal gaan. Wie boet er dan voor al die rode cijfertjes op de elektronische borden in de stations? Enkel de reiziger, die zijn plannen in de war ziet gestuurd...
15.11.2012: De staking is nu nog voer voor discussie zoals in de Standaard (e-gazet) waar algemeen sectretaris Chris Reniers voor het ACOD begrip vraagt... Ze zegt: "Een vakbond moet nog steeds op straat komen om haar standpunten duidelijk te maken aan het grote publiek. Wij kunnen helaas geen stakingen via muisklik organiseren en vervolgens rekenen op ruime persbelangstelling voor zon initiatief. Dit betekent niet dat we een vrijbrief hebben om te pas en te onpas op alles te reageren met een staking. Zulke ingrijpende acties moeten steeds goed afgewogen worden en dat doen we ook. Een staking is en blijft een laatste middel, ook voor een vakbond." Kom dan letterlijk op straat, met leden die op dat moment vrij van dienst zijn. En zoek eens een ander "laatste middel", zeker als zes weken eerder al eens gestaakt werd.
De staking gisteren was begrijpelijk volgens haar. "We worden geconfronteerd met aanvallen op de index, besparingen in de openbare sector, gesleutel aan de pensioenen, een verminderde koopkracht, een blijvend laag minimumloon, dalende rentes op spaargeld Kortom, tal van maatregelen die de onzekerheid bij de ganse Belgische bevolking werkend of werkzoekend, jong en oud, ziek en gezond doen toenemen. Geen wonder dat dan ook de frustraties over het uitblijven van oplossingen een uitlaatklep zoeken." Iedereen wordt daarmee geconfronteerd, de ene al meer of zwaarder dan de andere (en de treinreizigers dus dubbel zo hard). En welke uitlaatklep heeft de pendelaar die weer eens ergens strandde?
Ze vindt het trouwens jammer dat de media focusten op de stakingen bij het spoor en niet op de reden waarom de vakbonden actie voerden. "Diepgaande en zinnige discussies over de besparingsmaatregelen, onze voorstellen en alternatieven kwamen niet en nooit aan bod. Ook dat is bijzonder spijtig." Ze vindt het jammer dat het gijzelen en bestelen van zo'n 30.000 klanten zoveel aandacht krijgt... Wel, madam Reniers, zoek dan een andere uitlaatklep, een die even mediageniek is maar veel minder belastend voor publiek en economie!
14.11.2012: De staking is nog niet voorbij maar de Standaard (e-gazet) heeft er wel al artikels over. De 24-urenstaking op de Belgische spoorwegen laat zich woensdag stevig voelen. In Wallonië rijden nagenoeg geen treinen. De Brusselse noordzuid-as ligt volledig plat ligt en ook in Vlaanderen zijn heel wat treinritten afgeschaft. Reizigersorganisatie TreinTramBus noemt de hinder door de staking erger dan verwacht. Vier van de twaalf sporen in Brussel-Noord zijn intussen weer vrij. De hele ochtend worden de stations Brussel Centraal en Brussel-Zuid al niet bediend. Kort na negen uur is ook het treinverkeer in station Brussel-Noord stilgelegd. De belangrijke Noord-Zuidas is daardoor volledig onderbroken. Het spoor probeerde reizigers nog via Brussel-Noord tot in het stadscentrum te krijgen, maar ook dat lukt nu dus niet meer. "Actievoerders hebben het spoorverkeer in Brussel-Noord stilgelegd", zegt Frédéric Petit, woordvoerder van netbeheerder Infrabel. "Onze laatste reddingsboei om reizigers in Brussel te krijgen, is daarmee weggevallen. We zullen er alles aan doen om de pendelaars die zich in Brussel bevinden thuis te krijgen. We onderhandelen momenteel met de actievoerders die Brussel-Noord blokkeren". Volgens Infrabel-woordvoerder Frédéric Petit ziet het ernaar uit dat het Belgisch treinverkeer ook tijdens de avondspits ernstige hinder zal ondervinden. "In Wallonië lijkt de situatie hopeloos, in Vlaanderen is het zaak om de website railtime.be goed in de gaten te houden.", zegt Petit. "Vanuit Bockstael rijden treinen naar Denderleeuw. Die stations zijn bereikbaar met het Brusselse openbaar vervoer." Er was ook hinder voor Thalys en Eurostar.
Door de acties op het spoor is het woensdagavond vroeger dan normaal druk op de weg. Vooral op de snelwegen vanuit Brussel gaat het traag. 'Er zijn vooral problemen rond Brussel met vertragingen van een half uur', meldt Hajo Beeckman van het Vlaams Verkeerscentrum. De avondspits vanuit Brussel kwam al rond 15u op gang door pendelaars die deze ochtend vroeger naar het werk vertrokken. De grootste hinder is er voor verkeer van Brussel naar Limburg, maar niet (alleen) door de staking, maar (ook) door twee ongevallen op de E314 ter hoogte van Leuven. Ook de buiten- en binnenring lopen langzaam helemaal vol. Ook in de ochtendspits liet de staking op het spoor zich merkbaar voelen. Veel pendelaars kozen voor een werkdag met de auto en vertrokken vroeger naar het werk. Op de E40 van Gent naar Brussel was het rond 8 uur drie kwartier aanschuiven. En da's anders al een fiasco, wie kent niet de op- en afrit van Affligem, al is het door het te horen vermelden in de filemeldingen?
13.11.2012: De Standaard (e-gazet) vraagt zich af wat ik zal merken van de actiedag van woensdag, wel niets niemendal. Ik zal een uur langer slapen, twee keer ruim een uur uitsparen en de aankoop van de volgende Key Card met een dag uitstellen. Ik ben namelijk vandaag aan een token geraakt (die ik donderdag teruggeef aan het IT-team op 't werk) en thuis travakken. OK, er zijn een paar nadeeltjes: ik mis mijn collega's en ik moet weer wennen aan Windows XP (hoewel zowel op kantoor als op mijn laptop Windows 7 geïnstalleerd is). Wie die kans niet krijgt, kan met het volgende geconfronteerd worden:
De meest in het oog springende actie is die bij de NMBS. De Franstalige spoorbonden hebben opgeroepen tot een 24-uursstaking. Hun Nederlanstalige collega's hebben dat niet gedaan, maar de NMBS vreest ook voor Vlaanderen ernstige hinder. Het spoorverkeer in Wallonië zal dus zo goed als lam liggen en het staat vast dat de gevolgen ook in Brussel en Vlaanderen voelbaar zullen zijn. Hoeveel treinen komen te vervallen is nog moeilijk in te schatten. Maar een op de drie treinen passeren de Noord-Zuidas in Brussel. Reizigers krijgen het advies het internet te raadplegen.
Het internationaal treinverkeer ontsnapt niet aan de acties. Er rijden zeker geen Thalys-treinen naar Duitsland. De treinen van en naar Nederland en Frankrijk rijden wel, maar mogelijk is de dienstregeling ook verstoord. Eurostar rijdt wellicht wel gewoon.
Er zijn wel ijverige mensen, zo wordt niet gestaakt bij bPost, De Lijn, MIVB, Ford Genk (dat eind volgend jaar sluit waardoor enkele 10.000 mensen zonder job vallen). In de metaalsector zijn geen stakingen gepland in Vlaanderen. Hier en daar zullen binnen bedrijven wel informatiesessies van de bonden doorgaan. In Brussel en Wallonië zullen de metallo's wellicht wel in een aantal bedrijven het werk neerleggen, en 't is nochtans om hen dat het ACOD de klanten van de NMBS de duvel aanjaagt. Er zijn ook twee optochten gepland in het centrum van Brussel. Delegaties van de Belgische en Europese vakbonden trekken met een groep langs de ambassades van Cyprus, Portugal en Ierland. Een tweede afvaardiging bezoekt achtereenvolgens de ambassades van Spanje, Duitsland en Griekenland. De vakbondsvoorzitters Marc Leemans (ACV), Rudy De Leeuw (ABVV), Jan Vercamst (ACLVB) en Bernadette Ségol (algemeen secretaris EVV) stappen mee. Op de middag komen de groepen samen aan het Berlaymontgebouw, waarde Nobelprijs voor strenge besparingen wordt uitgereikt aan de Europese Commissie. Veel volk van buiten Brussel moeten ze dan niet verwachten om mee te stappen...
Elders in de krant staat dat de NMBS en bpost jaarlijks gemiddeld achttien stakingsdagen kennen. Uit cijfers blijkt ook dat er bij het spoor de afgelopen jaren gemiddeld zeven wilde stakingen waren per jaar (die zijn niet per sé in het hele land te voelen, dat kunnen ook lokale acties zijn omdat er ene een mot op zijn toot kreeg van een notoire zwartijder). Dat ondanks het protocol dat in 2008 tussen de spoorwegtop en de vakbonden werd gesloten over werkonderbrekingen, dat protocolakkoord moest dienen om het aantal wilde stakingen bij het spoor terug te dringen. Uit de cijfers blijkt voorts dat elk overheidsbedrijf de voorbije jaren ook een piek kende in het aantal stakingsdagen: 27 bij de NMBS in 2011 en 29 bij bpost in 2011 (29 dagen zonder ongewenste publiciteit in de bus ). 27 stakingsdagen bij de NMBS, dat is gemiddeld meer dan twee dagen per maand dat een bende nietsnutten klanten gijzelt en besteelt (al is het van enkele uren van de schaarse vrije tijd)...
12.11.2012: In De Standaard (e-gazet) wordt nog eens bevestigd dat het Belgische vakverbond voor spoorwegpersoneel ACOD Spoor/CGSP Cheminots een 24 uur durende staking heeft aangekondigd. De staking gaat dinsdagavond om 22.00 uur van start. Het is de tweede 24-urenstaking in zes weken tijd. De Belgische spoorwegen hebben treinreizigers gewaarschuwd voor ernstige verstoringen. In de praktijk wordt er hinder verwacht vanaf 22 uur dinsdagavond tot 22 uur woensdagavond. Er wordt vooral gestaakt in Brussel en Wallonië. Daarvan zal ook in Vlaanderen hinder ondervonden worden. ACOD Spoor/CGSP Cheminots sluit zich aan bij het Europese vakverbond EVV, dat voor 14 november een Europese actiedag tegen bezuinigingen organiseert. De IT-dienst van 't werk moet nog tokens recupereren van collega's die vergeten hem terug te brengen, hopelijk komt dat nog tijdig in orde, anders ga ik wel met de auto.
10.11.2012: In Het Nieuwsblad (e-gazet) staat geen goed nieuws: de NMBS verwacht zeer zware hinder door de aangekondigde acties van de socialistische vakbond op woensdag 14 november. De actie kadert in een Europese actiedag tegen bezuinigingen, maar het treinverkeer kan de gevolgen ondervinden omdat de socialistische spoorbond ACOD de actie steunt. De NMBS raadt de reizigers aan om zowel voor binnenlandse als voor internationale treinen de website van de spoorwegmaatschappij in de gaten te houden op 14 november. Of probeer zoals ik aan een "token" te geraken om thuis te kunnen werken.
05.11.2012: In De Standaard (e-gazet) staat geen goed nieuws: de spoorvakbond ACOD/CGSP heeft een stakingsaanzegging ingediend voor een 24-urenstaking. De bonden nemen die dag deel aan een Europese actiedag tegen de bezuinigingen. Dat kan forse hinder veroorzaken voor het treinverkeer in ons land. In welke mate de stakingsaanzegging ook zal leiden tot acties is nog af te wachten, aldus Jean-Pierre Goossens van de socialistische spoorvakbond. Werknemers die willen mee actie voeren, worden op die manier gedekt. Het treinverkeer dreigt die dag dus ernstige hinder te ondervinden. De andere Belgische vakbonden hebben zich vooralsnog niet achter de oproep geschaard, zodat de precieze impact van de hinder onduidelijk blijft. Maar waarom deze aktie? Heeft er iemand een pak slaag gekregen? Heeft iemand een scheet gelaten in een trein? Neen, de staalarbeiders in Wallonië en Brussel gaan op 14 november voor 24 uur het werk neerleggen. Ze sluiten zich aan bij de Europese actiedag waartoe is opgeroepen tot het Europees Vakverbond (EVV). Dat heeft de (Franstalige) socialistische metaalvakbond FGTB-MWB bekendgemaakt. De metaalvakbond beslist tot de actie uit solidariteit met de Zuid-Europese landen, maar toch vooral omdat de gevolgen van de bezuinigingskoers 'zich zullen en reeds doen voelen in België' en bij de NMBS staken ze dolgraag, elke reden en elke aanleiding is goed voor zo'n aktie. En er zit veel metaal in treinen en rails... Ik ben mijn werkgever en mijn diensthoofd dankbaar dat ik mag telewerken (maar plezant is 't niet want met het token moet ik weer met Windows XP werken terwijl ik op kantoor al meer dan een half jaar met Windows 7 werk en het dan ook gewend ben), zodat ik niets verlies aan die stakersbende.
Een ander artikel heeft het over het treinverkeer dat 30 minuten onderbroken werd door een persoon op de sporen ter hoogte van station Haren-Zuid. Daarnaast veroorzaakte een defecte trein ter hoogte van station Ukkel-Kalevoet vertragingen tussen Brussel en Charleroi. Een lezer meldt dat er ook treinen waren afgelast. Dus de NMBS moet niet alles op externe factoren schuiven.
24.10.2012: In De Standaard (e-gazet) staat erg goed nieuws: de socialistische spoorvakbond heeft woensdag intern vergaderd en beslist dat er niet opgeroepen wordt om maandag en dinsdag te staken. Er komt ook geen nieuwe stakingsaanzegging, zegt voorzitter Goossens van ACOD Spoor.
23.10.2012: In De Standaard (e-gazet) staat een titel, "NMBS-Holding roept op tot burgerzin", die mij doet denken: "Je zou beter je gesyndicaliseerd personeel tot burgerzin oproepen". Tot blijkt dat men eigenlijk een goede raad geeft, met name het gratis telefoonnummer van Securail in het GSM-geheugen (of dat van je SIM-kaart) in te brengen, dan kan je bellen als je iets verdachts ziet in 't station: 0800/30.230.
22.10.2012: Vanmorgen was de trein van 07.19 uur pas vertrokken of die van 07.22 uur kreeg een vertraging aangesmeerd van 13 minuten, er was blijkbaar een voorval in Burst. Dus iedereen die de voorgaande trein liet rijden (of hem niet haalde) stapte allemaal in de trein van 07.28. Vanavond liep voor mij alles vlotjes.
In het TV-journaal hoorde ik dat twee van de drie bij de NMBS erkende vakbonden eraan denkt te staken op 29 en 30 oktober, toevallig de "sossen"... Da's erg sociaal, hoor, mensen die er niets mee te maken hebben of eraan kunnen verhelpen, nog wat pesten. Nee, niet iedereen neemt volgende week vrij!!! Ik zal morgen dus maar al informeel polsen bij het afdelingshoofd of ik eens te meer mag telewerken en zo ja, me een token bestellen. De modaliteiten van de eventuele actie dienen wel nog te worden ingevuld, en zijn ook afhankelijk van overleg tussen de bonden en minister van Overheidsbedrijven Paul Magnette. Dus, ze moeten hem nog spreken, en ze dreigen al... De vakbonden en de minister onderhandelen over de nieuwe structuur van de NMBS. De bonden zijn niet tevreden met de plannen die op tafel liggen: de vakbonden zijn voorstander van een geïntegreerde structuur, de minister daarentegen bepleit een tweeledige structuur met een vervoersmaatschappij en een spoorwegbeheerder. Het ACV kreeg van zijn achterban geen mandaat voor de actie, dus heeft voorlopig enkel de socialistische vakbond ACOD een stakingsaanzegging ingediend. De socialistische spoorvakbond houdt woensdag een uitvoerend bureau over de toestand bij de NMBS. Voorzitter Goossens van ACOD Spoor hoopt dan een positief signaal van minister Paul Magnette te kunnen voorleggen, zodat vakbondsactie kan worden opgeschort. Die zal content zijn als hij zijn burgemeestersjerp mag aantrekken, is hij van die kwiebussen verlost.
18.10.2012: Vanmorgen was de trein van 07.22 uur al helemaal afgeschaft, de trein van 07.19 had vertraging en te weinig zitplaats, pas in Brussel Zuid kon ik even zitten. Zowel in het station als in de trein werd omgeroepen dat deze trein uitzonderlijk in Liedekerke zou stoppen. Maar dat deed hij niet... Vanavond waren er weer vertragingen, ene zelf van meer dan een uur, maar deze keer gelukkig niet voor mij. Waneer halen ze eigenlijk die stiptheidscijfers? Van twaalven tot 's noens?
De NMBS kan misschien beter toch 300 i.p.v. 170 binnenlandse treinen en 23 internationale treinen schrappen vanaf 9 december... De NMBS vermeldt op haar lijst ook telkens de maximale bezetting van de treinen. Geen enkele van de geschrapte treinen vervoert meer dan 40 reizigers. In een aantal gevallen bedraagt de maximale bezetting volgens de cijfers van de NMBS zelfs niet meer dan twee reizigers (dus niet de treinen die ik normaal "neem"). Het zwaarst getroffen is de lijn Sint-Niklaas-Dendermonde-Brussel. Daar verdwijnen dertig treinen, voornamelijk tussen Dendermonde en Brussel-West. Van de 170 binnenlandse treinritten die spoorwegmaatschappij NMBS vanaf december 2012 schrapt, vertrekken er evenveel in Wallonië als in Vlaanderen. Het gaat telkens om 76 ritten. Achttien treinen sporen vanuit Brusselse stations. De lijst staat hier: http://www.standaard.be/extra/treinen?mobile=n.
17.10.2012: Vanmorgen had de trein van 07.22 uur een ruime verrtraging, de trein van 07.19 wachtte niet op de reizigers voor die trein, maar dat gaf niet, want een andere trein, die vanuit Brussel verder rijdt naar Dendermonde, had zo'n 20-tal minuten vertraging en die is even comfortabel als die van 07.22 uur. Maar die stiptheidscijfers waar de NMBS gisteren over stoefte, zal ze deze maand blijkbaar niet kunnen noteren.
Een oplossing daarvoor is het schrappen van treinen, en dat is de NMBS van plan, volgens De Standaard, dat zijn mosterd haalde bij Gazet van Antwerpen en Het Belang van Limburg. De NMBS blijft dus bij het plan om 170 binnenlandse treinen tegen eind dit jaar te schrappen. De nieuwe regeling treft bijna 3.000 reizigers. Volgens de kranten gaat de nieuwe dienstregeling in vanaf zondag 9 december. De NMBS liet eerder al weten in te grijpen in de dienstregeling omdat moet worden bespaard. Het gaat om treinverbindingen die minder dan 40 reizigers vervoeren, of treinen die niet eens de energiekosten dekken. De organisatie TreinTramBus is ontgoocheld over de nieuwe dienstregeling, die de NMBS zelf vermoedelijk eind deze maand zal bekendmaken, naar ik vermoed met details (welke treinen verdwijnen?)
16.10.2012: Vanmorgen bleef de trein van 07.22 uur "plakken" in 't station van Denderleeuw en toen hij eindelijk vertrokken was, kregen de inzittenden te horen dat wegens te druk verkeer een omweg zou gemaakt worden via Jette. Toen de trein dan uiteindelijk in Brussel Centraal aankwam, had hij een vertraging bij elkaar gespaard van 29 minuten. Er zijn dus ook files op 't spoor en spoorwegpersoneel dat zich ergert aan pendelaars die hun irritatie over de zoveelste vertraging afreageren door ostentatief op hun armbanduurwerk te tikken, mogen dus een ander antwoord uitvinden dan: "Ga dan met je auto in de file aanschuiven."
Vanavond stonden de schermen ook weer flink rood, aan spoor 2 stond een trein naar Poperinge-Kortrijk, voorzien vertrek om 17.02 uur, aangekondigd met een vertraging van 6 minuten, maar toen ik dat zag was het al 17.35 minuten. Ik heb die trein niet genomen omdat ik hem niet ken, ik heb geen zin in een oud kot. De trein van 17.27 naar Aalst-Gent-SP had 10 minuten vertraging en "verspoorde" van 4 naar 6. Die nam ik dan wel, en moest even blijven staan wegens gebrek aan zitplaats, dacht al aan uitstappen in Brussel Zuid mocht daar geen zitplaats vrij gekomen zijn. Maar dan riep een treinbegeleider om dat twee van de drie 1ste-klasserijtuigen vrij was voor reizigers met een vervoersbewijs voor 2de klasse (alleen de middelste 1ste-klasserijtuig niet), dus stapte ik ook een rijtuig verder en had er een zitje voor 1 persoon aan het raam (links in de rijrichting). Dat dan ter compensatie van al die vertragingen. In de Standaard staat nu het bericht dat een treinbestuurder in de buurt van Brussel-Zuid door het rode licht zou zijn gereden, waardoor het automatische remsysteem in werking trad. Twee sporen op de drukke noord-zuidverbinding waren daardoor geblokkeerd.
Eergisteren waren er verkiezingen voor gemeente- en provincieraden, in Charleroi is Magnette verkozen, dus hij is er bijna vanaf, palaveren met stakingsgretige vakbondsvertegenwoordigers. Voor uitslagen in Denderleeuw moet je naar die rubriek kijken.
In De Standaard staat dat in september 2012 87,5 % van de reizigerstreinen op tijd of met een vertraging van minder dan 6 minuten reed. Dat tonen de maandelijkse stiptheidscijfers van infrastructuurbeheerder Infrabel. Het is daarmee iets beter gesteld met de stiptheid dan in september 2011, toen 86,5 procent van de treinen op tijd kwam. Ik vraag me wel af wanneer dat dan is, tussen ochtend- en avondspits? In 't weekend? De eerste en de laatste treinen? Er werden ook heel wat minder treinen afgeschaft. In september reden 1.271 treinen niet, tegenover 2.124 in september 2011. Het was vooral de NMBS die vorige maand verantwoordelijk was voor de vertragingen (45,1 %) en afgeschafte treinen (45,6 %), en dus niet buitenstaanders, wat de NMBS enkele weken geleden wou doen geloven. Wat de vertragingen betreft, lag in 32,6 % van de gevallen de verantwoordelijkheid bij derden (dat zullen dan ongelukken en zelfdodingen geweest zijn), in 17,7 % van de gevallen lag de oorzaak bij Infrabel. De vertragingen werden voornamelijk veroorzaakt door schade aan rollend materieel, storingen aan de seininrichting en incidenten op buitenlandse netwerken.
12.10.2012: In De Standaard staat nu dat de spoorvakbonden (ACOD-Spoor en ACV-Transcom) vrijdag hun actieaanzegging verlengd hebben na afloop van de ontmoeting met minister van Overheidsbedrijven Paul Magnette. Op die manier kunnen ze eventueel, in gemeenschappelijk vakbondsfront, acties organiseren in de week van 22 tot 26 oktober. Hopelijk zijn dat geen stakingen, want ik ben wel dankbaar dat ik in dergelijk geval mag telewerken, maar in Windows XP is dat toch niet zo leuk als in Windows 7, dat ik na ruim een half jaar gewend ben (het "token" is niet voorzien op Windows 7). Een tweehonderdtal vakbondsmilitanten en leden van Navetteurs.be trokken vrijdagochtend van de Kunstberg in Brussel naar het kabinet-Magnette. Een delegatie werd daar nadien ontvangen. Eerst kregen enkele treinreizigers en gewone spoormannen er de kans om hun mening te uiten. Ze waren het erover eens dat een opsplitsing van de NMBS geen ideaal scenario was. De minister lichtte zijn plannen toe en bleef daarbij vasthouden aan een structuur met twee entiteiten. Nadien praatten de bonden met de minister apart over zijn plannen, in het bijzonder voor het luik personeel. Volgens Piens van ACV-Transcom werd van gedachten gewisseld, maar leverde dat nog geen concreet resultaat op. De vakbonden en de minister onderhandelen woensdag (17 oktober) en vrijdag (19 oktober) opnieuw over de toekomst van de NMBS Groep. Volgens de personeelsafgevaardigden beloofde Paul Magnette precieze documenten voor te stellen die de vakbonden zullen kunnen analyseren. �Als er volgende week geen goede resultaten zijn, zullen er nieuwe acties volgen�, zegt Goossens van ACOD-Spoor. �We hebben daarom de bestaande actieaanzegging verlengd. We willen ten minste het overleg van volgende week een kans geven.�
10.10.2012: In De Standaard staan twee interessante artikels. Het ene meldt dat het vakbondsfront bij het spoor gaat vrijdagochtend, voorafgaand aan nieuw overleg met minister Magnette, manifesteren. Dat zal gebeuren in samenwerking met een (Franstalige) reizigersorganisatie. De bijeenkomst start om 7.30 uur aan de Kunstberg in Brussel. Daarna gaat het richting kabinet van minister Paul Magnette (PS), bevoegd voor overheidsbedrijven. Daar zal een delegatie van vakbondsmensen en reizigers de minister nog eens wijzen op het belang van een ge�ntegreerde structuur. Daarna is nieuw overleg gepland tussen de minister en de vakbonden. Aan de actie neemt ook de Franstalige reizigersorganisatie navetteurs.be (dat is jaren geleden opgestart als antwoord op het chaotische IC-IR-plan uit de tijd van Michel Daerden als verkeersminister) deel. De Vlaamse reizigersorganisatie TreinTramBus doet dat niet. "Wij zijn iets genuanceerder", legt Kees Smilde van TreinTramBus uit. "Er is aangetoond dat er geen oorzakelijk verband bestaat tussen de organisatiestructuur van de spoorbedrijven en de kwaliteit van de dienstverlening. Het spoorbedrijf moet gericht zijn op de klant. Daarvoor moeten de onderdelen goed samenwerken. Of dat nu door afzonderlijke bedrijven gebeurt, of door bedrijfsonderdelen is een academische discussie." Ik hoop dat de demonstranten van navetteurs.be van de gelegenheid gebruik maken om de syndicalisten diets te maken dat staken niets opbrengt.
Federaal minister van Overheidsbedrijven Paul Magnette (PS) heeft in de Kamer benadrukt dat hij in november tot een globaal compromis wil komen over de hertekening van de NMBS. "We staan heel dicht bij een akkoord, met de vakbonden �n binnen de regering", klonk het. Magnette blijft ook vasthouden aan zijn plan voor een structuur met twee entiteiten.
08.10.2012: Intussen is al bekend dat er voorlopig niet gestaakt wordt, al is voor vrijdag en zaterdag een aktie vooropgesteld, wellicht is dat het uitdelen van pamfletten.
Vandaag staat in de krant dat in 2011 1.482 defecten zich hebben voorgedaan aan de ticketautomaten in treinstations. Dat is iets minder dan de 1.541 meldingen in 2010. De vaakst voorkomende defecten - respectievelijk 55 en 30 procent procent - hebben betrekking op de printer en de betaalterminal (die meldt dan dat je te traag was met je kaart in de gleuf te duwen). De overige defecten betreffen het scherm en een slechte netwerkverbinding. In februari 2011 waren er ook problemen door de verandering van de betaalterminals. Bij meldingen voor 15 uur worden de automaten nog dezelfde dag hersteld door de firma Prodata (maar als 't me 's morgens niet lukt in Brussel Centraal koop ik mijn Key Card 's namiddags - binnenkort heet dat 't avonds - in 't station van Denderleeuw). Anders gebeurt dit de dag nadien. De kleinere defecten zijn niet in de cijfers inbegrepen. Er staan momenteel 133 ticketautomaten opgesteld in 72 NMBS-stations (1 in Denderleeuw en twee of drie in Brussel Centraal). Die worden allemaal vervangen voor het einde van het jaar. De NMBS zal naast de stations ook alle stopplaatsen van automaten voorzien. Hierdoor zullen eind 2013 in totaal 735 automaten opgesteld staan. Ik heb in de loop van dit jaar eens gelezen dat je per definitie 7 EUR zal moeten opleggen als je een vervoersbewijs bij de treinbegeleider moet kopen. Maar als het ticketautomaat in 't station defect is, moet je dan extra betalen voor iets waar je niet kan aan doen?
03.10.2012: Niet dat ik dat kan bevestigen, maar volgens De Standaard die de NMBS citeert, is de staking vooral opgevolgd in Brussel en Walloni�. Is dat nu een communautair statement? Betekent dit, dat Vlamingen liever werken dan staken? Dat ze meer arbeitsethos hebben (klant is koning, weet je wel)? Toch lag het treinverkeer volledig lam. Bij het operationele personeel (treinbegeleiders, stationspersoneel en treinbestuurders) is de situatie verschillend in Vlaanderen, Brussel en Walloni�. In Vlaanderen is een meerderheid komen opdagen voor het werk, terwijl in Brussel en Walloni� dan weer een meerderheid niet op het werk is (kunnen) komen opdagen. Tenminste, als ze binnen geraakten, want er waren wel degelijk stakersposten. De NMBS-directie ontkent overigens dat ze druk heeft uitgeoefend op personeelsleden om tijdens de staking verlof op te nemen. Michel Abdissi, algemeen secretaris van het socialistische ACOD-Spoor, zei eerder dat een aantal spoorwegarbeiders druk had ondervonden van hun directie om een verlofdag te nemen en niet gebruik te maken van een stakingsdag. 't Zou te zot zijn ook, als ze willen werken, komen ze, willen ze niet werken, dan staken ze maar. Ze klagen anders al dat ze de gelegenheid niet hebben om een dag vrij te nemen. Ik zou ook liever zelf bepalen wanneer ik vrij neem. Nog drie uur ('t is nu 19.00 uur) staken en ze mogen weer beginnen werken dat de stukken er af vliegen. Maar voor hoelang?
02.10.2012: Wanneer ik dit schrijf (19.31 uur) moet men bij de NMBS nog zowat 2 1/2 hard zwoegen om alle treinen in een station te krijgen. Want om 22.00 uur begint de 24-urenstaking. Ik steek morgen wel mijn beide middenvingers op, ene voor de dievenbenden (politiek correcter zou zijn syndicaten, die bendes die ervoor zorgen dat mensen met een vervoersbiljet dat morgen geldig is - zeg maar treinkaarten of abonnementen - niet krijgen waar ze voor betaald hebben) en ene voor de NMBS die toelaat dat haar faam nog verder door de modder gesleurd wordt. Ik blijf namelijk thuis en dat zonder vrij te moeten nemen want ik mag "teleworken" van mijn broodheer en ook mijn afdelingshoofd (ze doet dat zelf ook). Dus spaar ik 2 lijnen uit op mijn Key Card en houd dus 20 EUR een dag langer in mijn zak. Trouwens, ook de MIVB moet nu een dag langer wachten tot ik een nieuw kaartje voor 10 ritten koop. 't Straffe omtrent die staking is nog dat vrijdag 5 oktober de spoorvakbonden opnieuw samen zitten met minister Paul Magnette (PS) om te onderhandelen over de hervorming van de NMBS-structuur. Dat was ook bron van verontwaardiging bij de minister, dat er al gestaakt wordt terwijl de onderhandelingen nog niet helemaal zijn afgelopen.
's Morgens valt het meestal wel mee met vertragingen (een trein naar Geraardsbergen was vanmorgen wel afgeschaft) maar 's avonds staan de borden rood van de vertragingscijfertjes. Ik heb ervan geprofiteerd de trein naar Aalst van 17.27 uur te nemen, die naar Kortrijk/Poperinge zou wellicht toch ook met vertraging aankomen.
Ik weet nu niet, en betwijfel het ook, of die vertragingen te maken hebben met de korte stroompanne die omstreeks half tien vanmorgen het treinverkeer op het volledige spoorwegnet heeft platgelegd. Sinds 10 uur verloopt alles opnieuw normaal (dus met de normale vertragingen ). Wel zijn er nog vertragingen van gemiddeld 15 minuten per trein. Die zouden tot 11 uur voelbaar zijn voor de reizigers, aldus de Infrabel-woordvoerder.
27.09.2012: Ook vandaag viel het mee, al valt het op dat de trein naar Kortrijk/Poperinge altijd moet wachten tot een doorrijdende trein (Thalys of DB) weg is.
Volgende week woensdag zullen er geen vertragingen zijn, alleen afgelaste treinen, het is immer stakingsdag. De twee grote vakbonden bij de NMBS gaan woensdag staken. Dat heeft Jos Digneffe van ACOD Spoor bevestigd. De spoorbonden kunnen zich niet vinden in de plannen van minister van Overheidsbedrijven Paul Magnette (PS). Vanmorgen overlegden de spoorvakbonden op het kabinet-Magnette opnieuw over de toekomstige structuur van de NMBS-groep. Na afloop bleek dat beide partijen nauwelijks dichter bij elkaar gekomen zijn. Voor Digneffe, de voorzitter van ACOD Spoor, was het toen al duidelijk: "Ik heb het gevoel dat we verder van huis zijn dan ooit. Concreet was er helemaal niets." Ik blijf wellicht thuis die dag. Informeel kreeg ik al de toestemming van het diensthoofd om thuis te werken, en op basis ervan heb ik bij het IT-team meteen een "token" besteld om thuis te kunnen werken. Digneffe betreurde dat het doel van de herstructurering, namelijk om de klanten beter te bedienen, op de achtergrond is geraakt. "Op een moment lag er een structuur op tafel, waarbij we zouden gaan van de huidige drie ceo's naar opnieuw drie ceo's." Wat is de rol hierin van de pendelaars? Luc Piens van de christelijke vakbond ACV-Transcom wilde niet gezegd hebben dat de onderhandelingen mislukt zijn, maar ook hij zag geen uitweg. "We moeten voldoende garanties hebben, maar die zijn er niet." Welke garanties hebben de pendelaars dan, zelfs zonder stakingen? Dat er treinen rijden, en da's al. Stiptheid? Reiscomfort? Enfin, de staking zal starten op dinsdag 2 oktober om 22 uur en aflopen op woensdag 3 oktober om 22 uur. Er wordt zowel bij het reizigers- als bij het goederenvervoer gestaakt, en ook internationaal.
26.09.2012: Vandaag viel het mee, al wil dat niet zeggen dat de treinen stipt rijden, zoals in De Standaard staat. De titel is ook misleidend want het gaat dan om treinen die in augustus reden. In augustus reed 91,1% van de reizigerstreinen op het Belgische spoorwegennet op tijd of met een vertraging van minder dan zes minuten. Is het niet zo dat in augustus minder treinen rijden, omdat er dan toch geen studenten mee gaan? De verbetering kwam er na twee opeenvolgende maanden (juni en juli) waarin de treinen op jaarbasis minder stipt reden. De treinen reden vorige maand zowel tijdens de ochtend- en avondspits als tijdens de daluren stipter. Alleen tijdens het weekend werd er minder goed gepresteerd, met 90,7% van de treinen die op tijd reden of met een vertraging van minder dan zes minuten.
25.09.2012: Het enige waar de NMBS stipt in is, is in vertragingen... Deze namiddag had de trein naar Kortrijk/Poperinge van 17.36 uur 20 minuten vertragingen wegens defect aan de bussel (whatever that is). De trein naar Bergen (Mons)-Quevy moet ook vertraagd geweest zijn, want de trein naar Zottegem van 17.45 uur mocht voor.
Minister van Overheidsbedrijven Paul Magnette (PS) vraagt de spoorbonden om de stakingsaanzegging voor woensdag 3 oktober in te trekken. Hij roept op om de onderhandelingen over de hervormingen van het spoor verder te zetten. "De stakingsaanzegging komt te vroeg. Een staking wijst op het mislukken van de onderhandelingen. Maar er wordt nog gepraat", zegt Magnette in Metro. Inderdaad, al van staken spreken nog voor alle onderhandelingen achter de rug zijn, zeer slim, hoor, vakbondsgastjes.
24.09.2012: Toen ik vanmorgen de trap naar perron 5 opging, hoorde ik omroepen dat de trein van 07.19 uur afgeschaft was (wellicht een wandelaar of voetganger aan geprutst ). Nu, als ik die haal, stap ik er ook in, maar ik ben geen vaste passagier. Evenwel, de mensen die anders wel die trein nemen, zaten nu in de volgende, en daar was dus een schrijnend gebrek aan zitplaats. Ik betaal niet om te blijven staan en ik nam dus de trein van 07.28 die natuurlijk met enige vertraging in Brussel Centraal aankwam.
Maar vandaag liep het uurwerk van de NMBS nu eens niet in tegewijzerzin, doch alle treinen hadden vertraging. En dan denken ze dat er nog moeten staken ... (al is dat nu nog niet zeker)
21.09.2012: En ook vandaag liep het uurwerk van de NMBS in tegewijzerzin en mocht de trein naar Gent-S.-P. - Brugge van 17.39 voor gaan, deze keer deed ik er mijn voordeel aan want ik bleef enkele minuutjes langer op kantoor. Dat is dus al 4 dagen na elkaar dat de trein naar Kortrijk/Poperinge ongeveer 10 minuten vertraging had.
Die trein wordt duidelijk niet door een computer geleid, want in de online krant staat te lezen dat 27.000 treinen stipter zullen rijden en dat door een door de NMBS ontwikkelde nieuwe software, die in een jaar tijd tot 27.000 treinen meer op tijd kan laten rijden. Het zogeheten �conflictdetectie-systeem� verzamelt voortdurend honderden data. Zo kan het tot uren op voorhand problemen voorspellen met onder andere materieel, personeel en aansluitingen. Dat ze er dan maar de Railtime-website op aansluiten, want die weet nooit van gebruikelijke vertragingen...
"De voorspeller voorkomt niet �lle vertragingen, maar kan minstens een sneeuwbaleffect vermijden", luidt het. Volgens de NMBS gaat het om een Europese primeur. Naar verluidt hebben de Nederlandse, Franse en Duitse collega�s interesse. Hebben die hun treinen dan ook veel structurele vertragingen? "Begin deze maand is het nieuwe systeem in gebruik genomen. De eerste resultaten zijn voortreffelijk", zegt Paul Muysewinkel, adjunct-chef Reizigers Dispatching (RDV) bij de NMBS. "Zo konden we al voorspelde vertragingen van liefst twintig minuten in een �vingerknip� uitwissen." Maar lang niet allemaal (lezerscommentaren in de online krant maken gewag van afgelaste treinen, die vertragingen zijn dan ook uitgewist, zeker?)...
Het detectiesysteem is werkelijk van alles op de hoogte. Het weet bijvoorbeeld ook hoeveel personen met beperkte mobiliteit meereizen, in welk rijtuig en op welke zetel ze precies zitten en waar ze moeten afstappen. Volgend jaar wordt het systeem uitgebreid en zal de computer ook z�lf oplossingen aanbieden. Weet dat systeem dan ook in welke treinen veelal moet staand gereisd worden (gelukkig niet door mij)?
Trouwens, dat de NMBS maar oplet met computerprogramma's, want dit staat ook in de krant: d trein Brussel-Geraardsbergen is woensdagavond op een verkeerd spoor gezet, door een informaticaprobleem in het seinhuis van Brussel-Zuid. Een alerte machinist voorkwam een botsing met een andere lijn. De pendelaars die woensdagavond in Brussel-Zuid de trein van 17.56 uur richting Geraardsbergen namen, kwamen een uurtje later thuis dan normaal. Door een informaticaprobleem belandde hun trein immers op het spoor richting Gent. De trein werd vervolgens een stuk teruggesleept.
De spoorbonden blijven bij hun voornemen om het werk neer te leggen op woensdag 3 oktober. Dat raakte bekend na een overleg met minister van Overheidsbedrijven Paul Magnette. Nochtans, er zijn de komende dagen wel nog 2 vergaderingen met Magnette gepland. Minister Magnette werkt momenteel aan een plan om de Belgische Spoorwegen te splitsen. Hij prefereert een duale structuur met vervoersmaatschappij NMBS en spoornetbeheerder Infrabel. Dit is slecht voor de reizigers, luidt het betoog van de vakbonden. De Radio 2-nieuwslezer merkte terecht tegenover Digneffe op dat stakingen ook slecht zijn voor de reizigers, het enige excuus dat die stakingsleider kon verzinnen was dat ze al vijf maand overleggen. En dan?
20.09.2012: Ook vandaag liep het uurwerk van de NMBS in tegewijzerzin en mocht de trein naar Gent-S.-P. - Brugge van 17.39 voor gaan. Dat is dus al drie dagen na elkaar dat de trein naar Kortrijk/Poperinge ongeveer 10 minuten vertraging had, in Denderleeuw waren dat er nog 7.
In de online krant staat te lezen dat de NMBS verkoopt steeds meer tickets via internet en automaten. Ik doe dat ook zo, wanneer ik 's morgens nog 2 lijntjes te schrijven heb op mijn Key Card koop ik in Brussel Centraal op die manier een nieuwe, werkt geen van beide automaten, dan koop ik ze 's namiddags bij terugkomst in Denderleeuw. Tegen een trein willen schoppen, is "geen avans" en bovendien gevaarlijk. Een zatte fles probeerde dat in Genval en werd aangereden door een trein die, tegengesteld aan zijn verwachting, niet stopte, de treinschopper overleefde het niet.
Waarschijnlijk zijn er veel reizigers die deze mogelijkheid niet hebben, want dit staat ook in dezelfde krant: het aantal vaststellingen door treinbegeleiders van onregelmatigheden met vervoersbewijzen is de afgelopen jaren sterk gestegen. Zo verdubbelde tussen 2008 en 2011 het aantal C170-documenten. Dat blijkt uit het antwoord van minister van overheidsbedrijven Paul Magnette (PS) op een schriftelijke vraag van Anthony Dufrane (PS). Die PS-er heeft dus niet doorgevraagd: waarom hadden die mensen geen vervoersbiljet bij? Stappen ze in in een station zonder faciliteiten (een halte, dus)? En het gaat hierbij dus blijkbaar niet over notoire zwartrijders die liever een pak slaag dan geld geven... Het C170-document dat de bravere zwartrijders overhandigd krijgen, wordt opgesteld als reizigers zonder geldig vervoersbewijs de boete op de trein niet onmiddellijk kunnen betalen. Wie een dergelijk document meekreeg heeft 14 dagen tijd om de boete te betalen of het dossier te regelen. Sinds november 2011 worden alle dossiers die niet betaald werden na versturen van een aanmaning overgedragen aan een deurwaarder. Het versturen van een aanmaning gebeurt binnen de 15 dagen na het opstellen van de C170, het doorgeven aan een deurwaarder 30 dagen na de aanmaning.
19.09.2012: Dat is nu al twee dagen na elkaar dat de trein naar Kortrijk/Poperinge 10 minuten vertraging had en ik de trein naar Zottegem nam, vandaag werd die omgeleid naar spoor 4 i.p.v. 2.
Bij de spoorwegvakbonden weten ze nog altijd niet wat ze gaan doen... Een 24 urenstaking op 3 oktober is mogelijk maar er is nog geen formele beslissing. Ze wachten het gesprek met minister van Overheidsbedrijven Paul Magnette (PS) af, dat vrijdag is gepland. Begin volgende week bepalen de bonden hun standpunt. In Het Nieuwsblad las ik vanmorgen dat Di Rupo de vertegenwoordigers van de vakbonden voor een gesprek wil uitnodigen, gaan ze daar dan niet op in? In alle geval, vanmorgen klonk het dat als het gesprek met Paul Magnette geen positief signaal zou opleveren, in verband met de toekomstige structuur van de NMBS-Groep, er dus een 24 urenstaking bij het spoor dreigt op 3 oktober. Er werd ook gedacht aan een 48 urenstaking op 10 en 11 oktober en een betoging in Brussel op 27 september. De vakbonden deelden vanmorgen pamfletten uit aan treinreizigers in de grootste treinstations van het land (tiens, is Denderleeuw met evenveel sporen als Luik-Guillemins, daar niet bij? ), of ze probeerden dat toch want in Brussel Centraal nam ik geen papier aan, 't interesseert me niet, ik kan er niets aan verhelpen en een staking hindert mij (al is het dan dat ik naar alle waarschijnlijkheid mag thuis werken, dan mis ik mijn collega's). Die pamflettenactie maakt deel uit van een reeks 'zachtere' acties van de spoorbonden in verband met de toekomstige structuur van de NMBS-Groep. De vakbonden pleiten voor een ge�ntegreerde structuur en zijn van mening dat een duale structuur, die door Magnette naar voor wordt geschoven, 'nadelige gevolgen' zal hebben voor de reizigers. En dus moet die dan eerst maar een staking of meer ondergaan?
Als er vrijdag geen enkel positief signaal wordt gegeven, zullen ze een aanzegging indienen voor een 24 urenstaking op 3 oktober, zei Dubois van de Franstalige vleugel van de socialistische spoorbond (CGSP Cheminots) eerder op de dag. Eerst volgt nog een reeks zachte acties (is daar geen gratis ticket bij?). Op donderdag 27 september wordt er in Brussel betoogd met de bedoeling de drie toplui van de spoorwegen aan te spreken. De bonden hopen ook op een gesprek met premier Di Rupo (deze lijkt daar dus toe bereid). Dat zou volgens Jos Digneffe (ACOD Spoor) begin oktober kunnen plaatsvinden.
14.09.2012: Ik was een uurtje langer gebleven dan gebruikelijk op een vrijdag en de trein naar Kortrijk/Poperinge vertrok in Brussel Centraal met zo'n 10 minuten vertraging, tegen dat hij in Denderleeuw was, waren het er al 17. Bovendien moesten reizigers voor Zottegem en Oudenaarde ook in Denderleeuw afstappen wegens ergens een ongeluk (Anzegem) met een gemotoriseerd voertuig.
Er is ook goed nieuws: er komt geen staking op 24 september! Er zouden wel "zachte" akties komen zolang er nog gepraat wordt met regeringsvertegenwoordigers, die akties zijn dan b.v. pamfletten uitdelen. Ik heb er geen interesse in, de spoorwegvakbonden hebben ook geen begrip voor mopperende reizigers als hun trein weer eens vertraging opgelopen heeft of zelfs afgeschaft is.
12.09.2012: Vanmorgen kon ik de trein van 07.19 uur nemen, in de namiddag was de trein van 17.36 uur naar Kortrijk/Poperinge aangekondigd met een nog te bepalen vertraging, tegen de tijd dat de trein naar Zottegem aankwam, was die vertraging uitgelopen tot 26 minuten. Liepen er voetgangers in de weg? Of was er sprake van een onderhoud dat langer duurde dan voorzien (hahaha, onderhoud, "reparatie" zal men bedoelen)?
11.09.2012: "The never ending story", ook vanmorgen was de trein van 07.19 uur met vertraging in Denderleeuw aangekomen, net als de trein van 07.22, maar daar wachtte ik natuuurlijk niet op. Liepen alweer wandelaars in de weg?
10.09.2012: "The never ending story", vanmorgen was de trein van 07.19 uur met vertraging in Denderleeuw aangekomen, wat voor mij wel goed is omdat ik hem dan nog kon "nemen", maar stiptheid is dus duidelijk een illusie bij de NMBS. Dat er vorige week zo veel afgelastingen te noteren waren zou eraan liggen dat regelmatig onderhoud niet meer gedaan wordt, er wordt pas "onderhouden" wanneer er een defect is. Maar die herstelling is ook navenant, en dus zullen er afgelastingen van treinen blijven vermeld worden.
Spoorwegvakbonden hebben vandaag alle regeringspartijen bezocht om ze te overtuigen dat de NMBS een eenheidsstructuur nodig heeft, geen tweeledige structuur zoals minister Magnette voorstelt. Indien hij niet van gedacht veranderd, zullen de pendelaars het weer eens mogen uitzweten, in de week van 24 september. Alsof die klanten er iets aan kunnen veranderen... Maar ja, dat is toch zo mediageniek, h�, stations en perrons vol gestrande treinreizigers.
07.09.2012: Vannamiddag (een uurtje eerder dan anders want 't is vrijdag ) waren de vertragingen weer van de partij. Toen de trein naar Kortrijk-Poperinge aangekondigd werd, kwam er een trein binnen zoals ik heel af en toe 's morgens neem (geen ergonomische zitjes, geen dubbeldekker). Ik stapte wel in maar vertrouwde het zaakje toch niet en keek nog eens op het bord boven het perron. Daar stond ineens "Free Text", ik was niet de enige die opnieuw uitstapte, en 't was ons geluk, want 't was blijkbaar een trein voor Brugge, en die stopt niet in Denderleeuw. Wat later kwam de trein naar Kortrijk-Poperinge toch aan. In de trein, eens Brussel Zuid verlaten, werd o.a. omgeroepen door de krakende intercom dat er door een defect (aan het rollend materieel?) een vertraging was opgelopen van een kwartier. Tiens, niet door dolende voetgangers dus?
Want de NMBS heeft berekend dat die elke dag 3,5 uur vertraging veroorzaken. En hoeveel uren vertraging veroorzaakt de NMBS zelf door haar infrastructuur en rollend materieel niet te onderhouden zodat er elke dag melding gemaakt wordt van defecten?
Ik hoop maar voor de kustgangers die dit komend weekend het risico nemen dat geen van de 18 extra treinen enig defect vertonen, noch om naar de kust te sporen, noch op de terugweg...
06.09.2012: Vanmorgen was "mijn" beurt: de trein van 07.19 was afgelast, de trein van 07.22 had vertraging en zat en stond boordevol, eivol, propvol, "boezjelevol" zoals ze in Aalst zeggen, dus wachtte ik op de trein van 07.28 die natuurlijk ook vertraging had opgelopen. Wellicht te wijten aan een onbevoegde onverlaat?
Ook vannamiddag waren de vertragingen niet schaars, die naar Herne had vertraging, die naar Kortrijk-Poperinge ook, die naar Zottegem werd "verspoord" naar spoor 4 en toen ik net op dat perron stond, werd de trein naar Kortrijk-Poperinge aangekondigd, dus ging ik terug naar spoor 2.
Deze week staat in de Humo een lezersbrief van Digneffe van ACOD-Spoor waarin hij o.a. stelt dat sedert de opdeling van de NMBS er veel vertragingen en afgelastingen van treinen te noteren zijn. Die waren er voordien ook en de pendelaars zullen er wel altijd mee te maken hebben. Hij moet dus niet denken dat hij er met een staking enige verbetering kan in brengen. Want dat is het plan voor 24 september, zo lees ik op de website van De Standaard.
Het gemeenschappelijk vakbondsfront bij het spoor heeft een aanzegging voor acties ingediend. Vanaf 24 september zijn acties mogelijk. 'Deze acties kunnen eventueel, als de omstandigheden het vereisen, uitmonden in een 24 urenactie, waarvan de datum later medegedeeld zal worden', luidt het in een persbericht.
De aanzegging volgt op het laatste overleg met minister van Overheidsbedrijven Paul Magnette (PS) over de toekomstige structuur van de NMBS-Groep. Die bestaat momenteel uit drie entiteiten. Magnette wil een tweeledige structuur met vervoersmaatschappij NMBS en spoornetbeheerder Infrabel. Daarbij zou de NMBS-Holding dus verdwijnen. De bonden pleiten voor een 'ge�ntegreerde structuur die een kwaliteitsvolle openbare dienst garandeert'.
Wat kan de klant van de NMBS daar nu aan doen? Enfin, ik zal me al maar een "token" bestellen, dat ik thuis kan werken (als 't mag van het afdelingshoofd, maar ze heeft me dat al eens toegelaten, zelf NMBS-klant zijnde), 4 EUR minder in kas.
05.09.2012: Vanmorgen was het de beurt aan de trein naar Brussel via Jette om afgelast te worden, ongetwijfeld wegens defect aan de locomotief.
Vanavond lees ik op de website van De Standaard dat de spoorvakbonden een ontmoeting vragen met de partijvoorzitters van de federale meerderheidspartijen. Dat werd woensdag bij de bonden vernomen na nieuw overleg met minister van Overheidsbedrijven Paul Magnette over de toekomstige structuur van het spoor. Zoals bekend willen de bonden een eenheidsstructuur voor het spoor en dus niet langer de huidige spoorgroep met drie poten. Omdat er na enkele vergaderingen nog steeds geen vergelijk is, plannen de bonden volgende week maandag een �d�marche� naar de partijvoorzitters van de federale meerderheid toe. De bonden willen op 10 september ontvangen worden. Er komt dan een ronde langsheen de verschillende voorzitters, wat de hele dag zou duren, zegt Piens. De vakbondsman hekelt dat de bonden nog steeds geen voorstellen op papier gekregen hebben. Volgens Jos Digneffe van ACOD-Spoor beloofde de minister tijdens de vergadering de nodige teksten tegen de volgende vergadering, die op woensdag 12 september plaatsvindt. Vooral ACV-Transcom klinkt woensdag verbitterd over het aanslepende overleg. Piens kaart opnieuw aan dat het management altijd maar doorlichtingen bestelt.
03.09.2012: Vanmorgen was de trein naar Geraardsbergen afgelast, ongetwijfeld wegens defect aan de locomotief. Vannamiddag werd in de trein naar Kortrijk iets omgeroepen over een technische storing maar dat zal wellicht over de intercom geweest zijn, want er viel nauwelijks wat van te begrijpen.
Alsof dat nog niet genoeg is, hangt er een stakingsdreiging in de lucht, volgens de website van De Standaard, tenzij het over een staking in het goederentransport gaat. Bonden en directie hebben opnieuw gepraat over de modaliteiten voor een overstap van werknemers van de NMBS naar goederenvervoerder NMBS Logistics. Vrijdagnamiddag zal er verder
SC Eendracht Aalst: Seizoen 2012-2013: SC Eendracht Aalst - KAS Eupen
19.12.2012: SC Eendracht Aalst - KAS Eupen: 0-1
Deze match werd tot vandaag uitgesteld wegens het winterweer (ik profiteerde intussen lekker van de Colombiaanse zon ) en het betekent meteen de eerste thuisnederlaag. Ik heb de wedstrijd gevolgd via de website en de eerste helft behoorde over 't algemeen bekeken aan de bezoekers, wat niet wil zeggen dat Eendracht zich niet verweerde of kansen schiep. Eendracht nam de tweede helft voor zijn rekening, onze keeper had iets minder werk maar ik denk toch niet dat het hem minder alert maakte, en dat hij het doelpunt op zijn rekening moet schrijven, die werd gescoord in de 37ste minuut door Santos. Afgaande op het verslag genoot Eupen nog van de ervaring in eerste klasse.
Van Renterghem zal wel best tevreden geweest zijn met de inzet van deze spelers: Van Den Noortgaete, Gunst, Filipovic, Bogaerts, Smet (kort voor affluiten vervangen door Van Eyk), Pietermaat (halverwege de tweede helft vervangen door De Cuyper), Petrovic, Martin, Weydisch, Vandewalle, Glouftsis.
SC Eendracht Aalst: Seizoen 2012-2013: SC Eendracht Aalst - Royal Antwerp FC
16.12.2012: SC Eendracht Aalst - Royal Antwerp FC: 2-1
Eendracht heeft om weersomstandigheden moeten wachten met voetballen tot ik terug was uit Colombia en won deze topper. Op de website van de zegevierende club staat om 19.11 uur nog geen verslag, ik vermoed dat het webteam nog aan 't vieren is. 's Anderendaags, bijna 24 uur later, staat er nog geen verslag, wel foto's en intussen weet ik dat Glouftsis beide doelpunten gescoord heeft, intussen kwam Antwerp wel even gelijk dankzij Carvalho. Van Renterghem was ongetwijfeld blij met de inzet van deze spelers: Van Den Noortgaete, Smet, Bogaerts, Filipovic, Gunst, Van Damme, Martin (65' De Munter), Weydisch, Vandewalle, Petrovic, Glouftsis.
Supporters van de generatie van mijn ouders zullen treuren om het overlijden van Willy Bellon, begin jaren zestig speler, hij werd 79 jaar.
Vorige week woensdag reeds bereikte Eendracht Aalst een overeenkomst met AA Gent om Armin Cerimagic vanaf 1 januari 2013 op uitleenbasis naar Aalst te laten overkomen, tot het eind van het seizoen. Armin (is dat een Bosnische of een Duitse voornaam?) is een achttienjarige linksvoetige Bosniër die zowel op de linkerflank, op de nummer 10-positie als als tweede spits kan uitgespeeld worden. Hij vertoeft al een tijd in Gent en tekende begin dt jaar een profcontract bij de Buffalo's. Hij wist dit seizoen nog geen speelminuten af te dwingen, maar scoort geregeld bij de beloften.
Hamburger SV: Seizoen 2012-2013: Bayer Leverkusen - Hamburger SV
15.12.2012: Bayer Leverkusen - Hamburger SV: 3-0
Deze match was een ruime 3 uur eerder afgefloten toen ik uit Colombia teruggekomen was en nu bleek dat Van der Vaart en Jansen, om er maar 2 te noemen, toch gemist werden in deze laatste wedstrijd voor de winterpauze. Kießling scoorde in de 27ste en 67ste minuut, Schürrle tussenin (36'). Fink stelde deze spelers op: Adler (speelde tegen zijn ex-ploeg) - Diekmeier, Mancienne, Westermann, Lam - Badelj (83' Rincón) - Skjelbred (65' Ilicevic), Aogo - Arslan - Rudnevs, Son (65' Beister, die was dus genezen na een blessurepauze van een wedstrijd).
Het wereldkampioenschap voetbal werd gewonnen door Corinthians uit het Braziliaanse São Paulo en het enige doelpunt werd gescoord door ex-HSV Paolo Guerrero. Hij scoorde overigens ook in de wedstrijd dat Corinthians plaatste voor deze finale.
Hamburger SV: Seizoen 2012-2013: Hamburger SV - TSG Hoffenheim
07.12.2012: Hamburger SV - TSG Hoffenheim: 2-0
Terwijl ik een tweeweeks bezoek bracht aan Colombia, won HSV dus en dit vooral dankzij Rudnevs die beide doelpunten scoorde in de 28ste en 74ste minuut, in doel bij de bezoekers stond de mij onbekende Belgische keeper Casteels (de in Hamburg al lang verguisde Wiese heeft dus verstek gegeven, bij Bremen had hij ooit een karatetrap uitgedeeld aan een HSV-speler). Fink stelde de volgende spelers op: Adler - Diekmeier, Mancienne, Westermann, Lam (79' Bruma) - Badelj - Skjelbred (84' Sala), Aogo - Arslan - Son, Rudnevs (90' Berg).
Hamburger SV: Seizoen 2012-2013: VfL Wolfsburg - Hamburger SV
02.12.2012: VfL Wolfsburg - Hamburger SV: 1-1
Terwijl ik aan dag 2 was van mijn bezoek aan Colombia, behaalde HSV dus een gelijkspel, Beister bracht zijn ploeg verdiend op voorsprong in de 25ste minuut, maar VfL verhoogde in de tweede helft de druk en bereikte nog een draw (68'). Fink stelde toen deze spelers op: Adler - Diekmeier, Mancienne, Westermann, Bruma - Rincón - Skjelbred (73' Sala), Aogo - Badelj - Rudnevs (84' Scharner), Beister (53' Son).
29.11.2012: Dan was zijn knie nu genezen, trok Jansen vandaag tijdens de training zijn schouder uit de kom, en daarmee is zijn heenronde afgelopen. Anderzijds moet Rincón dan toch niet geopereerd worden aan de buigzenuw van zijn ringvinger.
Ik ben Helga
Ik ga er alvast van uit dat een van de populairste spelers van HSV inderdaad opgeroepen wordt.
Hij zou trouwens nooit met modellen gewerkt hebben, niet voor zijn schilderijen, noch voor zijn beeldhouwwerken. Hij schilderde overigens ook stillevens. Het museum is ondergebracht in een voormalig kloostergebouw, inclusief binnentuin. 
Terug in het hotel neem ik een witte pizza, dat is zonder tomatensaus, van ui en kaas en drink er twee donkere bieren van Club Colombia bij. Nadien ben ik op t internet gaan surfen, Eendracht speelde 4-4 gelijk tegen Tubize, en kijk nog wat TV.
Tja, 't is ook geen geschenk voor de meegereisde supporters. Nochtans, 't is niet dat de bezoekers niets toonden op het verzopen veld in de gietende regen, maar in tegenstelling tot enkele van de kansen van de bezoekers slaagde Eendracht (Petrovic, 
), de betrokkenheid van het personeel en het aantal arbeidsongevallen. Afhankelijk van de spoorwegentiteit, worden daarnaast nog enkele andere criteria gehanteerd. Aangezien er verschillende elementen spelen, is het dus voorbarig om te besluiten dat de variabele verloning volgend jaar naar beneden zal gaan. Wie boet er dan voor al die rode cijfertjes op de elektronische borden in de stations? Enkel de reiziger, die zijn plannen in de war ziet gestuurd...
). 27 stakingsdagen bij de NMBS, dat is gemiddeld meer dan twee dagen per maand dat een bende nietsnutten klanten gijzelt en besteelt (al is het van enkele uren van de schaarse vrije tijd)...
Ik zal morgen dus maar al informeel polsen bij het afdelingshoofd of ik eens te meer mag telewerken en zo ja, me een token bestellen. De modaliteiten van de eventuele actie dienen wel nog te worden ingevuld, en zijn ook afhankelijk van overleg tussen de bonden en minister van Overheidsbedrijven Paul Magnette. Dus, ze moeten hem nog spreken, en ze dreigen al... De vakbonden en de minister onderhandelen over de nieuwe structuur van de NMBS. De bonden zijn niet tevreden met de plannen die op tafel liggen: de vakbonden zijn voorstander van een geïntegreerde structuur, de minister daarentegen bepleit een tweeledige structuur met een vervoersmaatschappij en een spoorwegbeheerder. Het ACV kreeg van zijn achterban geen mandaat voor de actie, dus heeft voorlopig enkel de socialistische vakbond ACOD een stakingsaanzegging ingediend. De socialistische spoorvakbond houdt woensdag een uitvoerend bureau over de toestand bij de NMBS. Voorzitter Goossens van ACOD Spoor hoopt dan een positief signaal van minister Paul Magnette te kunnen voorleggen, zodat vakbondsactie kan worden opgeschort. Die zal content zijn als hij zijn burgemeestersjerp mag aantrekken, is hij van die kwiebussen verlost.
