’t Is lente dus de wandelaars kunnen er om 07.00 uur aan beginnen, de bestuursleden moesten er derhalve een uur eerder zijn. Toen ik mijn “mobiel secretariaat” naar binnen droeg, werd al een eerste auto geparkeerd, maar de chauffeur bleef toch nog wat zitten.

Weldra werd het voor iedereen druk, de laatste puntjes werden op de i gezet en de wandelaars kwamen toegestroomd. De hele dag was het druk voor alle medewerkers, ook in de twee controleplaatsen (Kerksken en Denderhoutem), gelukkig had ik alweer hulp van Paul uit Kerksken, hij sorteerde de inschrijvingskaarten per club. Intussen deed ik wat ledenadministratie, want we kregen 8 nieuwe leden over de vloer, hartelijk welkom bij onze club! Er waren ook enkele hernieuwingen van het lidmaatschap, en verder aanvragen van adresklevers en vervolledigen van mutualiteitsformulieren. Zo wat ik in touw van voor 7 uur tot na 15 uur wanneer de telling werd afgesloten. Ik drukte een lijst uit voor voorzitter Herman, die rond half vier de aandacht van het publiek vroeg (die hun aandacht deels voor DJ Marlon reserveerde) voor de uitslag en het uitrijken van trofees, hierbij bijgestaan door ondervoorzitter Julienne. Ik had intussen de formulieren op de website van federatie Aktivia ingebracht, dat spaart me weer werk thuis.

Nadien kon ik wat uitblazen onder het genot van een trappist bij Annemie en Mark die waren terug gekomen van 43,3 km wandelen, wij kregen het gezelschap van Anny & Chris (Everbeekse Wandeltochten) en medewerkers Johan. Intussen was het ontruimen al stilaan begonnen en toen Annemie, Mark, Anny en Chris waren vertrokken, ruimde ik mijn secretarishoekje op en hielp dan bij de overige opruimingswerken, nadien bij het lossen van de benodigdheden. De schitterende uitslag (wat ons wat troost bood voor de vorige 3 wandelorganisaties) staat nog tot 11 juli 2010 op de website van De Sportvrienden: http://www.desportvrienden.be/FR_Uitslag100411.html.

Mijn fotoalbum met foto’s van bestuurslid Jozef: http://picasaweb.google.com/9470hvds/WandeltochtDenderstreek10

12-04-2010 om 22:37 geschreven door Helga

De startplaats bevindt zich evenwel in Aalst en omdat het zo dicht bij het ouderlijk huis is, reed ik er zelf heen. Bij wijze van uitzondering waren Annemie en Mark er eerder dan ik, ze kwamen dan ook van wat verder af. En in tegenstelling tot hen schreef ik me in voor 50 km, zij hielden mij gezelschap tijdens de eerste lus van 25 km.

De eerste lus leidde ons via Hof Somergem en Erembodegem en over zowel verharde maar vooral natuurlijke (en modderrijke) paden naar Meldert, waar we een eerste rustpauze hielden. Daar hielpen 2 zonen en de broer van organisator en baankapitein Eddy om de wandelaars van een knabbel en een drank te voorzien. Na 8 minuten floot Eddy voor vertrekken naar de volgende rustplaats op een bedrijventerrein in Meldert, ook nu over vooral natuurlijke en modderrijke paden. Na nog een koek en een frisdrank (bier was er ook voorhanden) keerden we terug naar Aalst. Wie dat had besteld, kreeg een lekkere spaghetti bolognese voorgeschoteld en wie het aankon, kon zelfs een tweede portie krijgen (ik nam deze kans waar). Intussen nam ik node afscheid van mijn twee vrienden.

Langs ongeveer dezelfde straten bereikten we Hekelgem, waar we eerst een vervallen molen staat, en even verder de “Oude Molen”, die er nochtans veel beter uitziet, passeerden en dan een lus maakten alvorens nog een wafeltje te krijgen dat we konden doorspoelen in een café nabij de kerk. Hier gunde Eddy ons een half uur wat voldoende was om de voeten even te laten rusten. Na dat half uur ging het verder naar Essene, via enkele hellingen, meer dan in de eerste lus maar minder modderig. En dat was een geluk bij een ongeluk want het regende alweer, en nu langer dan de vorige buien. Ik vreesde al voor een herhaling van de bui in de derde lus van Euraudax Iddergem maar gelukkig was het niet zo erg. Integendeel, ondanks de regen scheen de zon even, in Aalst aan de linkeroever zou men zeggen dat het carnaval is in de hel. Dat we in een rijk landbouwgebied wandelden, bleek aan de talrijke dieren in de weilanden: paarden, koeien (ook van een mij onbekend ras), schapen en lama’s. In Essene is zelfs een grote kudde schapen waar wedstrijden met honden mee worden gehouden, die honden moeten getraind zijn om schapen te drijven. Even voorbij die kudde hadden we een wagenrust aan het kerkhof van Essene, daar konden we zo nodig schuilen terwijl we iets knabbelden en dronken. Terug keerden we via Erembodegem.

Het weer was behoorlijk wisselvallig met zon en regenbuien. Voor zover ik weet had Eddy zo’n 60 gasten, en die zullen blij geweest zijn, denk ik, want het was een leuke tocht. Het leuke was er voor mij wel aan dat de streek mij niet helemaal vreemd was, al wil dat niet betekenen dat ik elk stuk van de omlopen ken. Eddy heeft me dus nog weten te verrassen.

Mijn fotoalbum: http://picasaweb.google.be/9470hvds/EuraudaxAffligem10

04-04-2010 om 20:17 geschreven door Helga

Zoals afgesproken vond ik Annemie en Mark in Brussel nabij de Heizel, waar ik met de metro aankwam en samen kwamen we voorspoedig aan bij het Centre Culturel, waar Mark een leuke parkeerplaats vond, dichterbij kon nauwelijks of hij moest op het grasperk parkeren.

Terwijl ik ons een zitplaats zocht (achteraan de zaal) haalde Annemie voor elk van ons de inschrijvingsdocumenten, we kregen er ook een reflecterend vest en een tasje in dezelfde kleur bij. We hadden dan nog tijd genoeg om iets te eten, te drinken en bekenden te begroeten, zelfs veel wandelaars die we van Euraudax kennen, zoals Katrien, Eddy (clubgenoot van Annemie), Louis van Gemmenich en zijn kameraad Marcel van Pomona, Christine, Pierrot, Thérèse en Conrad, Marion, Hardy, Willy en Patrick van de Caracolles Andennaises. Ook Jill (“Ms Centurion”) was van de partij.

Uiteindelijk was het dan toch tijd om te vertrekken, nog voor 21 uur gingen we naar de uitgang en zagen tot onze grote verbazing dat de groep al vertrokken was, en het was dus nog geen 21 uur! Nu ja, de omloop is uitgepijld, dus we maakten ons geen zorgen en we vonden weldra aansluiting met het peloton. We zouden trouwens de hele wandeltocht veelal dezelfde mensen zien, toevallig Euraudaxers, die dus gewend zijn om steeds dezelfde wandelsnelheid aan te houden. Het parcours ging in tegenwijzerzin, zodat we eerder ’s avonds Eupen bezochten en overdag ten westen van Welkenraedt zonder reflecterend vest en zaklamp konden wandelen. Daarom heb ik ook geen foto van het mooie kapelletje nabij Membach, daar zijn we vorig jaar in daglicht langsgegaan, en Annemie en ik kennen het ook van de Euraudax-Ster van Jacky (Euraudax Stembert). Eupen komt me ook ’s avonds bekend voor maar voor het overige hadden we daarna veel wegen en paden die ik me helemaal niet herinner. Ondanks dat die paden niet overal even goed begaanbaar zijn (ik heb vooral last met moddergladde en/of stenige afdalingen) kwamen we naar mijn gevoel snel aan op de rust- en bagagepost in Plombières, nog geen 9 uren waren verlopen. Daar kleedden Annemie en ik ons om (T-shirt en kousen), we staken onze reflecterende vesten en zaklamp weg en aten onze omelet met spek (ik at hem eigenlijk zonder spek en Annemie at de helft van de hare, Mark at de rest op).

Verder ging het in Euraudax-tempo naar Remersdael, Sint-Martens-Voeren en Saint-Jean-Sart. Daar vonden we onze bagage terug, ik wisselde opnieuw van T-shirt en kousen, en stak mijn sweater in de tas want ik had het toch wel warm en de zon was intussen ook van de partij. We voelden intussen wel de moeite in de benen, vooral wanneer we na een rustpauze opnieuw op pad gingen, al zaten we nog op schema. Nog drie rustplaatsen deden we aan: Aubel, La Clouse en Henri-Chapelle. In de gemeentelijk school van La Clouse wilden we een rijsttaart “betalen” met het bonnetje dat we in Remersdael niet gebruikten omdat we daar water dronken (uit dorst, niet omdat ’t gratis was) maar de medewerkster zei dat ze dat niet mocht toelaten. Het bestuurslid dat er verantwoordelijke voor de rustpost was, beaamde dat al zei ze dat ze het ons graag zou toelaten, maar ja, ze zal ook niet zoveel te zeggen hebben. Wat later ging Mark wat babbelen met de medewerkster die hij vorig jaar (toen hij ons tegemoet kwam gewandeld) op een andere rustpost had begroet. Nadien vertelde hij ons dat de Eurégio volgend jaar misschien wel doorgaat, al zal het er misschien anders uitzien en zal de club de medewerking krijgen van een andere club. De meeste medewerkers zijn ook geen 20-ers of 30-ers meer, eens ze de nacht hebben doorgedaan, stempelend of broodjes smerend of wat dan ook, kwamen de wandelaars van de kortere afstand (op zaterdag kon je tot 50 km wandelen) en dat kruipt ongetwijfeld in de kleren. De omloopcommissaris die het parcours heeft ontworpen, is ook vlijtig geweest, weinig stukken waren me bekend en ook na de stop in Henri-Chapelle kregen we een onbekend stuk voor de voeten, een kiezelpad naast de spoorlijn (één lijn, voor goederenvervoer of naar een kopstationnetje?). Zo bereikten we het cultureel centrum weer langs een onbekende kant. Wij hebben het gehaald en Mark heeft zijn record gebroken, we zijn vóór 17 uur (nl. om 16:40 uur) aangekomen.

Het weer was zo goed dat we, afgezien van een kort miezerbuitje, onze regenkleding of regenscherm niet nodig hadden, integendeel werden we eerder nat van ’t zweet…

Mijn fotoalbum: http://picasaweb.google.be/9470hvds/Euregio10

28-03-2010 om 20:59 geschreven door Helga

Deze keer reed ik zelf want ik ging voor 75 km (drie lussen), ik miste nog zo een homologatie (eigenlijk geven ze voor die afstand geen, want je hebt geen nummer te noteren).

De eerste lus leidde ons naar Gooik langs de Dender, enkele weiden die een wijds uitzicht bieden, de Hertboommolen (ook gekend van de VRT-serie Zeppos, héél lang geleden), de steile helling van Kluisberg in Pamel (ook bekend van sommige organisaties van WSV De Sportvrienden) en het Molenhof met vijver. Dit was de lus met de leukste bevoorrading: champagne op de eerste wagenrust, ter gelegenheid van de huwelijksverjaardag van baankapitein André en zijn Erna, en belegde broodjes op de tweede wagenrust.

Ik wist intussen al dat Annemie ons voor de tweede lus gezelschap zou houden, langer kon niet want ze had nog veel werk thuis. Die lus leidde ons naar Roosdaal maar bij het begin ervan langs zonet bewandelde wegen, zo passeerden we zelfs nog eens langs Molenhof met vijver (waar ik toen een foto van nam, er stond niemand in ’t zicht ). Om de wagenrust van Ledeberg Dries (niet die van Gent, hé) te bereiken, moesten we toch weer onze “hellingsteek” opzetten, maar zo erg als de Kluisberg vond ik het toch niet. De tweede wagenrust was aan Dommelingen en toen gingen we terug naar Iddergem voor de warme maaltijd. Die bestond uit een lekkere soep, een halve kip (mijn ogen waren meteen groter dan mijn buik, en dat kan tellen…) met rauwe groenten, kroketten en, in aparte kommetjes, appelmoes enerzijds en erwten & wortels anderzijds. Van die halve kip kreeg ik nauwelijks een bil opgegeten, de rest heb ik wel genuttigd (alsook een schep appelmoes en een schep erwten & wortels). Het ijsje met chocoladesaus ging gemakkelijker binnen. Tijdens deze lus, overigens, had het kort geregend, tegen dat we de regenschermen open of de regenjas aan hadden, was ’t al bijna over (ik had mijn regenjas rond mijn middel geknoopt en moest dus eerst mijn reflecterend jasje uittrekken).

Ik nam node afscheid van Annemie maar bedacht dat ik zelf toch maar 25 km te wandelen had, en van foto’s nemen was ook al niet veel sprake meer, enkel nog van een beeldje in een tuin. Deze lus leidde ons via Denderhoutem naar Haaltert en twee wagenrusten (Roslaer en Mussenzele). Op de tweede was er ook warme chocolademelk en dat liet ik mij zeer smaken (anders dronk ik cola). Intussen had ik de batterijen van mijn zaklamp vervangen. Na deze tweede lus was er weer zo’n kort buitje, waarop Frank tegen Jeannette zei dat het was om ons bang te maken, maar dat zou niet lukken. Wel, Frank, je had dat misschien niet mogen zeggen. J De volgende bui was er ene om U tegen te zeggen: een flinke plensbui die maar bleef duren. Wat was ik blij dat ik er in Iddergem van af was! Mijn schoenen, kousen, voeten en regenjas (ook reflecterend vestje) waren kleddernat, zelfs mijn T-shirt had natte regenvlekken. Ik liet mijn boekjes afstempelen en wenste iedereen een droge voortzetting van de wandeling (maar dan moest het binnen de 40 minuten wel ophouden met gieten).

Mijn fotoalbum: http://picasaweb.google.be/9470hvds/EuraudaxIddergem10

21-03-2010 om 22:47 geschreven door Helga

Eens terug uit Lommel bij Annemie thuis besloten wij twee om nog eens langs te gaan in haar geboorteplaats, Mere. Maar vertrekken deden we wel van de rustplaats te Vlekkem, omdat Annemie voorzag dat daar misschien gemakkelijker parkeerplaats te vinden was dan in het industriepark. En inderdaad, we konden nog naast elkaar parkeren.

Binnen in de zaal troffen we onze wandelmaten van de Kadees die daags voordien aan 25 km genoeg hadden in Lommel. Hier waren ze druk in de weer: Lucia achter de toog (met o.a. Ellen en Werner), Conny in de keuken en Geert aan ’t afruimen (daarvoor had hij nog een collega). Lucia beloofde ons elk een potje rijstpap te reserveren en wij wandelden naar Mere om in een der hallen onze inschrijvingskaart te kopen en meteen ons boekje te laten afstempelen. “Mijn” clubvoorzitter Herman trakteerde ons op een warme drank en toen die op was (en hij met andere Sportvrienden aan een andere tafel aan het babbelen was), volgden wij het parcours terug van 6 km (voorzien voor buggy’s en rolstoelen, dus modder riskeerden we hier ook niet) via de kerk van Ottergem naar Vlekkem, waar onze maten nog steeds echt druk in de weer waren. Lucia haastte zich naar de keuken om onze twee potjes rijstpap, de bruine suiker stond aan de stand met de soep. Ik vond intussen twee vrije zitplaatsen en Annemie bracht het potje bruine suiker mee. We lieten ons de rijstpap smaken, wat lekker, zeg !!! Omdat we omzeggens meer dan 24 uur niet echt geslapen hadden, namen we afscheid van onze makkers en elkaar, en gingen elk ons weegs naar huis.

Ook hier was het zonnig maar nog steeds koud.

Mijn fotoalbum: http://picasaweb.google.be/9470hvds/Papeterstocht10

07-03-2010 om 22:18 geschreven door Helga

Deze keer kwam ik in De Soeverein te Lommel aan met Annemie en Mark, de reden daarvoor blijft lekker tussen ons drieën. We schreven ons in voor de volle pot van 100 km, jawel, geen 30 maar 20 uren wandelen en rusten. Bij mijn inschrijving vroeg baankapitein Louis of ik seingeefster wou zijn, OK dan maar, als je er ene te kort kwam (dat toch liever dan “laatste man/vrouw”).

De eerste lus leidde ons langs het kanaal en door de Lommelse Sahara met een wagenrust aan de bekende voetgangersbrug en een caférust in Heuvelhof. Terug in de startplaats haalde ieder zich een koude schotel met vlees en groente.

De tweede lus leidde langs de Lommelse Sahara en het Duits kerkhof met een wagenrust aan het station van Lommel (nabij Kattenbos, ons bekend van een andere euraudax-wandeling) en een caférust bij De Mulder, ook al bij Kattenbos. Op zoektocht naar het WC vond ik achteraan nog een zaaltje met ruim zitplaats dus verlieten Annemie, Mark en ik de toog en gingen daar zitten, waar we zicht hadden op drie welgevulde vogelkooien. Toen Louis voor vertrekken had gefloten kwam de uitbater vertellen dat hij elders nog 50 van die mooie vogels zitten heeft, maar ja, we konden dus niet blijven luisteren. In de Soeverein haalden we ons een mok soep en een hoofdschotel bestaande uit kroketten, erwten en wortelen en een kippenfilet (veronderstel ik, want ik had genoeg aan kroketten en groente).

Toen we voor een zesde keer langs het station van KVSK United (voorheen SK Lommel) gingen - de startplaats ligt er dan ook niet ver vandaan - viel er eigenlijk nauwelijks nog te fotograferen, maar ik denk dat ik dat de vorige edities al had gedaan... We hadden dan geen caférusten meer maar wagenrusten aan de brug Blauwe Kei en in Moffel alvorens in de Soeverein een bord spaghetti te halen.

We vatten dan de laatste lus aan en hielden halt aan het brugje van (wat ik vermoed parochie) Kolonie en te Luijksgestel (net de nationale grens over), maar dan in het natuurdomein. Intussen was vooral de vrieskou gespreksonderwerp nummer 1 want het vroor vijf graden, maar door de even ijskoude wind voelde het nog kouder aan.

Nog voor 7 uur ’s morgens kwamen we terug aan in de startzaal waar geen trofeeën uit te reiken waren, Louis deelde een dankgeschenkje aan de seingevers toen zij lamp en armband indienden, dank je wel, Louis, ’t zal me smaken ! Even later vertrokken Mark (aan het stuur), Annemie en ik uit Lommel.

Naderhand vernam ik dat dit de laatste organisatie was van Lommel, wie goesting heeft om deze datum over te nemen, gelieve contact op te nemen met Euraudax België.

Het was dus berekoud maar wel zonnig en ’s nachts kregen we een flink sterrenfirmament en een halve maan te zien.

Mijn fotoalbum: http://picasaweb.google.be/9470hvds/EuraudaxLommel10

07-03-2010 om 22:15 geschreven door Helga

Daar aangekomen was het aan het regenen en het zou niet meer ophouden. Deze keer had Herman het gemakkelijker gevonden om terug te keren naar de startzaal, het Koninklijk Atheneum. Ik dacht eerst voor 16 km te vertrekken, er was toch tijd genoeg, maar eens buiten zag het er naar uit dat er van wandelplezier niet veel in huis zou komen, zodanig als het regende. Ik liet de 1 dan vallen en koos voor de kortste afstand. De eerste keer dat ik kon kiezen tussen verhard en natuurlijk koos ik toch voor het laatste. Het terrein was daar plat dus ik dacht dat het niet veel kwaad kon. Omdat het zo’n bescheiden afstand was, bleef ik dicht in de buurt van het centrum met een passage langs de Dender, daar waar de woonboten aangemeerd lagen, het Abtenhuis, het Administratief Centrum met een standbeeld ervoor, en zo kwam ik in de rustpost, fuifzaal De Spiraal. Daar stonden de drie reuzen te pronken, en kletste ik wat met Sportvriend Robert en met Padstappers Dany “Digital” aan de bonnetjesverkoop en met Viviane achter de toog. Ik ging dan terug naar de school langs de kerk van de Paters Jozefieten. Wat verder, op een schoolkoer, stonden medewerkers jenevers uit te schenken, zoals vorige maand koos ik voor de chocosmaak. Van daar restte mij nog 1 km en ik kwam kleddernat van de regen terug in de tent, waar ik ’s middags mijn sporttas had gezet. Ik trok een droge wandelbroek en mijn wandelsandalen aan, teneinde netjes in de bus te zitten, maar daar had ik nog een ruim uur voor, wat ik doorbracht bij Julienne, Denise en Etienne, wat later kwam ook Yvette aan. Overigens kreeg iedereen bij afgifte van zijn controlekaart de gebruikelijke zelfklevers en een klein brood. Voor we naar de bus gingen, kocht ik me nog een zak met 6 ter plaatse gebakken mattentaarten (om mee op kantoor te trakteren ). En zo werd het vijf uur in de namiddag, en keerden we terug naar Welle waar we ’s morgens onze auto hadden zien staan.

Het weer was helemaal slecht met regen en harde wind, blijkbaar trok de storm Xinthia over Europa.

Mijn fotoalbum: http://picasaweb.google.com/9470hvds/NWDGbergen10

01-03-2010 om 21:31 geschreven door Helga

In Welle (niet in Denderleeuw wegens carnaval) stond de bus al te wachten, met voorzitter Herman aan het stuur (hij is gewend met bussen te rijden, al is dat nu niet zijn job), maar we gingen nog niet meteen weg, nog niet iedereen was aangekomen. Eens ingestapt kreeg iedereen zijn waarborg van 5 EUR terug, daar konden we dan later iets mee drinken en/of eten. De busreis en de inschrijving werden namelijk betaald door de club, zoals gewoonlijk bij de Aktivia Nationale Wandeldag.

Eens in Herne aangekomen, stopte Herman de bus en kreeg van Marktrotter Johnny een omslag met parcours. We stapten uit en Herman moest naar de busparking, een ruime 10 km verder. Wat later belde hij naar Yvette: de auto welk hij naar de parking volgde, was meteen weer weg en daar stond hij dan… Hij was verondersteld naar de naburige controlepost te gaan en daar te wachten tot hij ons terug zou komen halen, intussen had hij wel consumptiebons voor een natje en een droogje. Maar als clubvoorzitter ging hij natuurlijk liever wandelen. In de zaal zelf zochten wij de oplossing en we vonden toch iemand bereid om Herman in de controlezaal op te pikken en naar de startzaal te voeren. Ondertussen was ik ook vertrokken om te wandelen en ik koos voor de 13 km, want ik had geen zin me te haasten en wie weet bleef ik wat hangen in de rustpost? Die rustpost bereikte ik na zo’n 7 km via het station, het centrum van Herne met nieuw beeld in de straat, de Galgedries en Kokejane. Daartussen had ik J.-P. Declerck ingehaald, hij volgde het parcours van 32 km (de maximumafstand) om nadien een verslag en een fotoreportage te kunnen leveren aan de Wandelgazette.

In de rustpost, een schooltje, trof ik enkele Sportvriendinnen en bleef wat bij hen kletsen. We vertrokken ook verder maar ik had nog het audax-tempo (6 km/h) in de benen en ik liet ze weldra achter. Ik passeerde zo de Boesmolen (die niet maalde), de Rankhove en de Liezebeekwijk. Ik had dan nog ruim tijd om twee belegde broodjes door te spoelen met een warme chocomelk en een door Yvette getrakteerde donkere Kartuizer. Wel een mooi glas, maar de inhoud is niet zozeer mijn gading.

Tegen half één zaten we allemaal in de bus en konden we verder naar Geraardsbergen voor ons tweede bezoek van de Nationale Wandeldag. Het weer was wisselvallig met wat regen, doch gelukkig niet constant, dat was wel de wind.

Mijn fotoalbum: http://picasaweb.google.com/9470hvds/NWDHerne10

01-03-2010 om 21:30 geschreven door Helga

De wandeling begon deze keer in het station van Brussel Noord en daar, bij de trappen naar de ondergrondse tram, stonden Lydia en Yves paraat met de inschrijvingsformulieren en de parcoursblaadjes. De tram kwam niet om 09:30 uur maar tien minuten later aan en baankapitein Antoine kwam ons halen, terwijl de groep een eindje verder stond te wachten.

De eerste 7 kilometer leidden ons door het centrum met o.a. het Martelarenplein (waar de Vlaamse regering werkt), enkele huizen ontworpen door Victor Horta (o.a. het stripmuseum), enkele winkelgalerijen, het Sint-Katelijneplein met de kerk en de afzonderlijke toren, de bedding van de Zenne (maar volgens Antoine stroomt de Zenne daar niet). Even verder kwamen we aan taverne Plattesteen, waarbij “steen” verwijst naar een vroeger gebouw uit steen, aan de Kolenmarkt. 8,5 km verder wandelen, langs fraai beschilderde smalle gevels, de Grote Markt, de Kleine Zavel met diverse pralinewinkels, het Egmontpark, de Louizalaan (vanwaar de vergulde koepel met kroontje van het Justitiepaleis te zien is), het Jean-Felix Hap-park te Etterbeek, voerden ons naar het Jourdanplein met de bekende frituur voor een tweede caférust. Café l’Espérance gaf geen hoop op voldoende zitplaats voor iedereen en met vooral West-Vlamingen ging ik naar een ander café. Dan restten ons nog een krappe 10 km tot het eind (het clubhuis van de MIVB) door het Jubelpark en het kerkhof van Brussel.

Voor wie een warme maaltijd had besteld en betaald, wachtte een grote visstick met groenten, aardappelen en tartaarsaus. Nadien volgde de algemene vergadering en een bestuursvergadering (dit zonder mij) met een Nederlandse vertegenwoordiging.

Het begon met wat regen maar het werd nadien droog en zelfs zonnig, koud was het niet echt.

01-03-2010 om 21:29 geschreven door Helga

Sint-Maria-Horebeke ligt niet zo ver vandaan van Elst waar ik vorige week wandelde en dat heb ik halverwege de wandeling gemerkt. Toen ik in parochiezaal De Kroon aankwam, zaten mijn vrienden Annemie en Mark er een kop koffie te nuttigen (en ik dan ook ), daarna trakteerde Annemie op een zelfgestookt hartverwarmertje. Zo waren we wat opgewarmd voor de maximum afstand van 18 km. Deze omloop leidde langs de Armekleie naar Heuvelgem (waar die naam vandaan komt, hebben we gemerkt ), waar de hoeve ’t Hof van Vlaanderen staat, naar Elst waar een controle was voorzien. Het zaaltje dat men daarvoor boekte was eigenlijk wat klein want wij moesten er nog eens terug keren voor de tweede passage, maar ja, ’t is gemakkelijker gezegd dan gedaan om een ruime zaal te vinden die toevallig vrij is en waarvoor de organisatie niet te diep in de kas moet graaien.

Daar dronken we iets warms voor de lus aan te vatten. Over vooral modderige veldwegen gingen we langs Smissenhoek, Dompels en Boekendries terug naar Elst. Deze keer opteerden we voor een pauze in een café. Toen ik de bestelling doorgaf aan de toog, bleek de kroegbaas enkel Frans te spreken… Bovendien moest Mark extra om zijn glaasje advocaat bij de koffie vragen, deed dat wel bij een Nederlandstalige dame die er hielp.

We gingen dan terug naar Sint-Maria-Horebeke, ook nu via modderpaden en enkele openbare wegen, met evengoed hellende als dalende wegen en we waren alle drie blij dat we terug in de parochiezaal waren (Annemie en Mark hadden de dag voordien een zware +50-km-tocht gepleegd in Baasrode en omgeving).

Het weer was droog en koud tot we opgewarmd werden door de hellingen.

Mijn fotoalbum: http://picasaweb.google.be/9470hvds/SintMariaHorebeke10

21-02-2010 om 19:30 geschreven door Helga

Toen ik thuis vertrok, sneeuwde het, onderweg niet meer maar toen ik in Elst aankwam, sneeuwde het ook daar licht. Ook al omdat ik ’s namiddags verwacht werd voor de voorbereiding van het clubfeest, besloot ik 1 lus te stappen en koos aan de hand van de beschrijving voor de groene, omdat daar veel sprake was van straten, ik ging ervan uit dat ik weinig risico tot uitglijden liep.

Ik beging inderdaad vooral straten, soms wel smalle, en ook enkele paadjes, waar ik dan extra oplettend was. Het decor, na achterlaten van de kerk van Elst, is vooral landelijk, zeker buiten de bebouwde kom. Bij het terugkeren zag ik op een bestelauto de naam van een koffiebranderij, dat zal van de echtgenote van kunstenaar Panamarenko zijn, en de voordeur zowel als de garagepoort ogen kunstrijk.

Het weer was winters met die kleine sneeuwvlokjes, eerder bevroren regendruppels.

Mijn fotoalbum: http://picasaweb.google.be/9470hvds/Elst10

14-02-2010 om 22:05 geschreven door Helga

De boog moet niet altijd gespannen staan en ik koos er voor de omloop van 15 km. Tegen de tijd dat ik mijn inschrijvingskaart ging kopen, moet het al behoorlijk druk geweest zijn. Ik vroeg dus een “kaart met” (kaart met lidkaart, wil dat zeggen, en die lidkaart toonde ik ook spontaan). De medewerkster legde me een kaart op tafel en 1,10 EUR erboven op, waarop ik vroeg of ze mij trakteerde? Het zou de eerste keer geweest zijn dat ik betaald werd om te wandelen.

In alle geval, de gekozen omloop leidde vanuit Bruinbeke bij Wichelen langs het Galgenveld over de Schelde naar Uitbergen. Die brug werd ook gebruikt door mensen die van Uitbergen terug naar Bruinbeke wandelden, zoals Kadee Marnik met wie ik een babbeltje sloeg. In Uitbergen had ik twee keer mijn controlekaart te laten afstempelen want daar was een lus voorzien. Omdat ik er niemand zag die ik goed kende, bleef ik er ook niet langer dan nodig en begon meteen aan die lus langs Slot en het Heisbroek, om dan terug in de enige rustplaats terecht te komen. Na nog een stempel ging ik dus naar Bruinbeke terug via de Nederkouter en een lang stuk langs de Schelde tot aan Galgenveld, waar ik dan ook een veldweg mocht betreden, zo zag je de moddersporen van Aubange niet meer zo duidelijk. Via Kolkte en de Sint-Jozefskapel bereikte ik opnieuw de startplaats waar ik besloot geen pannenkoeken meer te eten, ’t was kort na 11 en dat is te kort tijd bij mijn middagmaal thuis.

Het weer was net als gisteren zonloos maar tenminste droog en niet te koud.

07-02-2010 om 19:50 geschreven door Helga

Het was de eerste keer dat ik in deze streek kwam wandelen, in gezelschap van Paul en Rudolf. Toen we er aan kwamen, was Café des Sports nog gesloten, maar gelukkig was een sandwicherie aan het station al open, en daar vonden we enkele wandelaars die er iets aten en dronken. Na een poosje, mijn warme chocomelk was nog halverwege, kwam Frans zeggen dat het café open was, maar we haastten ons niet (Paul was nog een baguette Dagobert aan het verorberen, en dan wachtte nog een taartje), al ging Rudolf, wiens koffie al op was, erheen met de doos met inschrijvingsbenodigdheden. Nadat ook Paul en ik het onze binnengespeeld hadden, gingen we er ook heen, en Rudolf had ons al een geschikte plaats aan de rand van een tafelrij gereserveerd (zoals hij had ik ook nog wat bagage bij).

Bij de inschrijving kregen we van organisator en baankapitein Didier een overzicht van de tussenafstanden en bevoorradingsplaatsen, daar stond per lus van 25 km ook een profielschets van de wandeling op. Zo merkten we dat vooral de eerste lus aanspraak zou maken op onze beenspieren. Er waren drie hellingen voorzien van respectievelijk 4,9, 5,2 en 7,6 % gepland, net voor de eerste en halverwege de derde was bevoorrading voorzien, beide op het grondgebied van Musson. De wandeling verliep grotendeels langs goed begaanbare wegen, maar eens de gemeente Mont-St.-Martin bereikt, gingen we het woud in en daar was natuurlijk nog niet alle sneeuw en ijs gesmolten en waar er dan gras was, lag die berm aflopend, dus zo simpel om daar op te wandelen was dat niet, dus moest men een goed spoor zoeken op het pad zelf. Hoe breed dat dan ook was, de sporen slingerden wat. De ene wandelaar was wat vaster te voet dan de andere en op het einde van het lange bospad wachtte baankapitein Didier op de hele groep. Hoewel ik moeite deed om niet te vallen (wat me ook lukte), ik was toch de laatste niet, had zelfs nog tijd om een paar foto’s te nemen, want Hans-Joachim kwam nog achter. Ik ging me dan nog gauw discreet verstoppen en toen ik van achter die boom kwam, was de groep weer vertrokken. Gelukkig waren we daar op een geasfalteerde weg gekomen, dus de groep inhalen was geen probleem. Even verder evenwel bereikten we alweer een natuurlijk pad en dat moesten we dan bergaf volgen. Bergaf op ijs en een beetje sneeuw met een slingerend spoor, ik was weer zeer voorzichtig en kreeg gelukkig een steunende arm van Marc (waarvoor dank!!), die blijkbaar een vastere voet heeft op ijs (hij woont dan ook in Andenne). Zo bereikten we voorspoedig de straten van Piedmont (“voet van de berg” ), het drielandenpunt met Frankrijk en G.H. Luxemburg en België. De spaghetti bolognese was waarlijk lekker (en de donkere Leffe had de juiste temperatuur) maar ik had aan een portie genoeg, ging van t-shirt verwisselen (van dat klimmen en glijden had ik het meerdere keren warm gekregen en vriezen deed het die dag niet) en nog wat uitrusten.

Voor de tweede lus, die van Messancy, was een helling van 6,5% voorzien met aan de top een eerste bevoorrading, hoewel het parcours nog wel steeg, hier en daar, maar niet zo uitgesproken. Ter gelegenheid van die eerste wagenrust trakteerde Marc op zijn verjaardag (twee dagen eerder) met schnaps van peren en/of mirabellen, die laatste vond ik nog het lekkerst. Tegen 17:45 uur waren we in de stad Athus waar nog een wagenrust georganiseerd was met een vleestaart. Voor Conrad, een echte vegetariër, had men een vervangend pakketje voorzien, en voor wie wou een kroesje Orval (dus een fles ging over zeker twee kroesjes leeg). Om terug naar Aubange te stappen, gingen we nog even langs de industriezone (“zoning commercial”) en de gewestweg naar het café.

De omlopen waren mooi en dat het ijs nog niet overal gesmolten is, daar kan Didier natuurlijk niet aan verhelpen, wel zorgde hij met zijn helpers voor een piekfijne culinaire verzorging (ontbijtkoeken tijdens de eerste wagenrust, fruitwafels op de tweede van de eerste lus, bananen tijdens de eerste wagenrust, vleeskoek en Orval tijdens de tweede wagenrust van de tweede lus). Het was overigens de tweede keer dat Didier deze tocht organiseerde en eigenlijk verdiende hij wel meer bezoekers, maar ja, ’t is wel een hele eind rijden, hé (al was dat voor 4 West-Vlamingen blijkbaar toch geen beletsel), 2h30 rijden vanuit Denderleeuw. Voor de aanwezige Duitsers en Fransen (uit de streek van Nancy) was het natuurlijk dichter.

Het weer was zonloos maar tenminste droog en dus niet te koud.

Mijn fotoalbum: http://picasaweb.google.be/9470hvds/EuraudaxAthus

07-02-2010 om 19:49 geschreven door Helga

Toen ik om kort na acht uur de fuifzaal betrad, bleken Annemie en Mark net vertrokken (we hadden ook niet afgesproken, ik meende terecht dat zij voor een langer parcours zouden kiezen dan ik), ik schreef me in, babbelde wat met Dany aan de toog en vertrok dan voor 16km.

Ik mocht weldra, na het oversteken van de Dender, op “mijn kleinste steek” (= stap) de Buizemont beklimmen. Een eind verder kon ik kiezen tussen verhard en naturel, maar gezien de gladde toestand van de wegen, koos ik voor het eerste. Als ik al kwalijk zou vallen, zou ik tenminste beter bereikbaar zijn voor de hulpdiensten. Een trap afdalend kwam ik in het centrum terecht. Manneken Pis, naar wie deze tocht is genoemd, was verhuisd en zijn pleisterplaats was verstopt achter een ondoorzichtige afsluiting. Van de Markt naar de Vesten, een groot plein met veel parkeerplaats maar intussen heraangelegd. Er is nog parkeerplaats genoeg, maar de lichtblauwe natuursteen en de treden hier en daar hebben dit plein een mooi effect gegeven. De pijltjes volgend, kwam ik door het parkje met daarin een kristusbeeld. Waarom ik vorig jaar op vakantie in Brazilië (en dan ook in Rio de Janeiro) aan dit beeld moest denken, weet ik niet, want eigenlijk lijken ze niet op elkaar. Die in Rio is niet alleen veel groter maar ook gemaakt van zeepsteen en deze in Geraardsbergen is met goud belegd en het beeld lijkt een cape te dragen. De Muur zelf heb ik niet beklommen, en via enkele natuurlijke en verharde wegen kwam ik in Onkerzele terecht.

Daar is een boerderij met overnachtingsmogelijkheden (bed & breakfast) waar Annemie en ik nog kerstvakantie gehouden hebben, enkele jaren geleden. Na de controle kwam ik voorbij de kerk die duidelijk aan Sint-Maarten gewijd is. Ik zag daar menig wandelaar de trappen begaan, en de meesten gingen door een hekje naar het wandelpad, want aan de trottoir begon dat pad erg glibberig. Van het shoppingcenter van Geraardsbergen bereikte ik het park van de abdij, alwaar ik drie Sportvrienden inhaalde (eerder had ik er al ene het pad gekruist). Via een ommetje om het domein goed te leren kennen, kwam ik aan het druppelkot waar ik na even twijfelen, tussen chocolade en aardbij, voor de eerste optie koos. Die jenever werd in echte glaasjes geserveerd, niet in plastieken bekertjes. Daar ontmoette ik nog twee andere Sportvrienden en met hen en de drie andere bereikte alweer de fuifzaal. Daar trakteerde ik mij op een zak mattentaarten en een croque monsieur (zo moest ik thuis zelf niet aan het fornuis ).

Het was een mooie tocht maar de gladheid van vele wegen en paden ontnam me wat van het plezier omdat ik meer moest opletten dan rondkijken.

Mijn fotoalbum: http://picasaweb.google.be/9470hvds/MannekenPistocht10

01-02-2010 om 22:50 geschreven door Helga

Toen ik om kort na zeven uur de parochiezaal betrad, zat er nog geen enkele wandelaar, dat gebeurt ook zeer zelden. En kort na mijn aankomst kwam de eerste dan ook aan. Het was overigens alweer aan het sneeuwen, en menigeen dacht: “Het zal toch weer niet waar zijn, hé?” denkend aan de Worteltocht van een maand eerder. Nu hield het wat eerder op, bovendien lag van dagen voordien al geen laag sneeuw klaar op de openbare weg en veel wind ging er ook niet mee gepaard.

Dus na een uur hadden we al meer wandelaars welkom geheten dan de vorige keer op een hele dag. Rond de middag hield het ook op met sneeuwen, kwam de zon erdoor en dus vonden enkelen toch nog de moed om nog te komen wandelen. Soms leek het mij wat druk, omdat meerdere mensen me tegelijk iets wilden komen vragen, toch kon ik enkele keren pauzeren met vrienden bij een kopje warme drank.

In de late namiddag wachtte ik nog wat op mogelijke clubgenoten die hun lidkaart voor dit jaar nog wilden komen halen en betalen, maar eens half zes besloot ik mijn kraam op te ruimen en te helpen bij de overige werken van opruiming. We waren intussen op een totaal gekomen van 414 wandelaars (medewerkers inbegrepen).

Op de website van Egmonter Etienne (die zelf niet kon komen) vond ik een link naar het fotoalbum van twee van zijn vrienden:

http://picasaweb.google.nl/etienne.scheerlinck/HeldergemHerman

30-01-2010 om 23:10 geschreven door Helga

Samen met Paul, die Rudolf al in het station heeft opgehaald, kom ik in Zaal Chanteloup te Stembert aan. We begroeten er de bekenden en minder bekenden, hen de beste wensen voor dit nog nieuwe jaar overbrengend voor zover dat nog niet gebeurd was, en schrijven ons in voor de enig mogelijke keuze van 100 km.

We drinken wat, kleden ons voor de kou en de mogelijk gladde wegen en om 14 uur vertrekken we naar Polleur voor de wagenrust via de kerk van Mangombroux en Xhavée. Na vier minuten rust om wat te drinken en te knabbelen, gaan we verder naar de voetbalkantine van Jonckeu waar we komen langs Fays. De weg naar de kantine ligt er, zoals nog enkele wegen, en dan vooral de rand van de weg, glibberig bij en baankapitein Jacky is de eerste (bij mijn weten) die onderuit gaat, gelukkig zonder erg. Het gebeurt op weinig organisaties, maar ook in deze kantine krijgen we van het ondersteunend team een koek te knabbelen (en meer dan een ook). 15 Minuten mag kort lijken voor een caférust maar iedereen wordt vlot bediend en heeft tijd zijn drank te nuttigen en eventueel zelfs de sanitaire faciliteiten te bezoeken. Het gaat dan verder naar Haras en Ensival, waar we op het dorpsplein een wagenrust hebben, ene met een Frankfurter worst (maar waar is de mosterd gebleven? ), en de wijn heb ik dan nog niet opgemerkt. Na de gebruikelijke 4 minuten wandelen (en soms glijden) we via Lambermont (die “mont” gaan we wel bergaf) naar Petit-Rechain, waar Jacky zelf woont en waar we een bezoek brengen aan de plaatselijke kantine. Ook nu weer krijgen we een of meer koek(en). Het is intussen beginnen regenen en het zou niet meer ophouden, al regent het niet altijd even hard. Langs Dison bereiken we Verviers waar we wat centrumstraten begaan en in de buurt van de Grote Post bevoorrading krijgen aangeboden (aan het postgebouw zelf hebben onze bevoorraders wellicht geen mogelijkheid om te schuilen en de schraagtafels op te stellen). We keren dan terug naar Stembert, waar we een tas soep en twee belegde sandwiches krijgen.

Dat is de langste lus geweest, ene van 40 km, en dat geeft moed voor de volgende lus, via Andrimont (wagenrust), het Bois des Dames (in het duister is dat eigenlijk niet te zien), Bilstain en Dolhain, waar Alain, Marc en co ons alweer opwachten met drinken en wat te knabbelen. Die moed was wel nodig want Jacky heeft zijn omloop met hellingen (zelfs een voor ons nog onbekende) aaneengesloten, en die hellingen duren daar erg lang. Weldra komen we dan terug in Stembert, waar onze warme maaltijd wordt opgediend. En dat bestaat uit eerlijke boerenkost afgesloten met fruitsalade, koffie (of warme chocomelk ) en een glaasje triple sec, om onze botten te verwarmen voor de volgende ronde.

Die derde lus is ietsje langer dan de tweede maar het gaat, ondanks het miezerige weer, goed vooruit langs Verviers (wagenrust) en Dison alweer naar Petit-Rechain, waar ze in de kantine blij zijn om ons terug te zien. Ook nu weer komt Alain rond met koeken. Via Grand-Rechain, Lambermont en een koekjesfabriek van een bekend merk komen we weer in Ensival op dezelfde plaats terecht voor een wagenrust. Na de vier minuten pauze wou Jacky een asfaltwegje bergop volgen, maar keert een paar 100 meter terug, ik vermoed dat er te veel ijs zal gelegen hebben, misschien wel zo breed als het wegje. Dus past Jacky zijn parcours wat aan zodat we behouden terugkeren, via het station van Verviers, het Justitiepaleis en het zwembad van Mangombroux. Van deze lus af wandelen er vier “ijsberen” mee: Lucia, Thérèse, Jacky en Serge dragen een ijsberenmust met “pootjes”, mutsen die Jacky eind 2009 op de kerstmarkt van Luik op de kop had kunnen tikken. En ook hier heeft Jacky voor voldoende hellingen gezorgd, zodat we zeker geen kou zouden lijden.

In Stembert zijn de tafels al gedekt voor het ontbijt, en ook nu weer krijg ik i.p.v. koffie een ferme kop warme chocomelk. Doordat het maar blijft regenen, zijn mijn kousen vochtig geworden en zelfs voor de laatste 11 km trek ik een ander paar kousen aan. Overigens wil ik hier nog aan toevoegen dat Christine de hele 100 km en Fernand de eerste lus (40 km) op wandelsandalen hebben gewandeld. Van Fernand weet ik het niet, maar Christine vertelt me dat ze twee paar kousen aan heeft en dus geen last heeft van natte voeten. Op het parcours dat Jacky in november 2009 had gemaild, staat voor deze lus nog een wagenrust aan de vijver van Stembert vermeld, maar hij heeft deze laten vallen (op het blad bij de inschrijving staat die niet vermeld), wellicht omdat het weer er niet naar is om daar iets te drinken, te knabbelen en mee te zingen met Pierrot op de gitaar. Dat gitaarspel krijgen we wel bij aankomst in de zaal in Stembert.

Dit is mijn zevende bezoek geweest en ik kom graag terug, het is een mooie streek en Jacky heeft een sympathiek team dat hem steunt. Alleen spijtig dat ’t hier “altijd moet regenen”.

Mijn fotoalbum staat hier: http://picasaweb.google.com/9470hvds/EuraudaxStembert10
Alain, die mee geholpen heeft, heeft zijn foto's hier geparkeerd: http://picasaweb.google.be/euraudax.belgium/Stembert2010?authkey=Gv1sRgCLuih9Pao5myWA#

19-01-2010 om 22:19 geschreven door Helga

Na gedane werken ga ik nog maar eens wandelen en word hiertoe opgehaald door Paul die Rudolf al in het station heeft opgehaald. We komen voorspoedig aan in het Martinushof in Schilde, begroeten er de bekenden (en minder bekenden), hen de beste wensen voor dit nog nieuwe jaar overbrengend, en schrijven ons in voor de enig mogelijke keuze van 100 km.

We drinken wat, kleden ons voor de kou en de mogelijk gladde wegen en even na 21 uur vertrokken we richting Antwerpen city. We hebben op het parcoursblad al gezien dat we tot in Schoten steeds lange stukken van meer dan 10 km te stappen hebben. We gebruiken hiervoor vooral openbare wegen dus onze zaklamp hebben we enkel nodig voor de stukken waar geen openbare verlichting is. Onze eerste rustpauze hebben we in een zaal bij een café waar onze bagage zal blijven staan tot wanneer we daar, na 48 km, ons ontbijt zullen verorberd hebben. In deze zaal trakteert Frank ons op een drank.

In Antwerpen legt Frank het een en het ander uit bij gebouwen en monumenten maar ook wat ze in Gent het “glazen straatje” noemen (en waar hij zich blijkbaar even had vergist zodat hij moest terug keren, of zag hij ergens een tof mokkel achter het raam? ), zoals aan het Steen, waar een standbeeld staat van Semini staat, voor de Kelten de god van de vruchtbaarheid. Daarna volgen we Frank naar de Oude Vaartplaats waar we een caférust hebben. In dat café is echter niet veel plaats meer en nadat ik de sanitaire infrastructuur met een bezoek heb geëerd, verkiezen Mieke, Mark en ik een eind verder een ander café op te zoeken, daar is veel meer plaats en daar bestellen we ons ook een “croque monsieur”. De cafébazin verklaart ons dat ze nog wel wat happen serveert maar “op is op”, want ze kiest voor haar rokende klanten. Enfin, we hebben toch iets gegeten en kunnen er weer tegen voor de rest van de wandeling in de stad langs de Meir, de kathedraal, de kerk van Carolus Bartholomeus, rechtover een standbeeld van Hendrik Conscience. In Merksem valt me ineens een straatnaambord op: Trammezandlei. Dat is gekend door een sketch van Leo Martin en Gaston Berghmans, zij situeerden deze lei in Schoten (“Skoeiten”), omdat ze dat in het Antwerps grappiger vonden dan Merksem (“Meirksum”). In de zaal bij het café vinden we onze bagage terug, maar genieten eerst van ons ontbijt, deze keer in het café zelf, de rokende stamgasten zijn dan allang weg. Nadat ik in de zaal, waar de bagage dus op ons wacht, andere kousen aangetrokken heb, zet ik mijn sporttas in het halletje, daar staat al een tas.

We gaan dus terug naar Schilde en kunnen weldra weer genieten van het winters landschap. Het sneeuwt ook een beetje, en na de wagenrust in Schoten aan een sportcentrum, sneeuwt het wat harder, maar zonder wind. Die wind is er wel bijgekomen toen we in Martinushof terug aankomen. Hier besluiten mijn 2 vrienden om er de brui aan te geven, en ook Martine van aan ’t zeetje (die haar zinnen op 50 km had gezet) laat haar federatieboekje afstempelen. Maar samen genieten we eerst van een lekker middagmaal.

Nadien vertrekken we naar Oelegem, een deelgemeente van Ranst, waar het al heviger sneeuwt. Daar valt de kerk, van de parochie O.-L.-Vrouw ten Hemel Opgenomen, op omdat er in de toren de vorm van een ajuin gewerkt is. Frank vertelt eerst dat hij daar de eerste drank trakteert op de vriendschap. Ik ga gauw eerst naar “de koer” en vraag mijn tafelgezelschap om me een donkere trappist te bestellen. Wanneer ik terug ben, blijkt dat ze daar geen Leffe hebben, dus moet ik het maar met een Tongerlo doen. Na een ruim kwartier keren we terug naar Schilde langs een grote wijk met chique huizen en de parking van een grootwarenhuis waar we te drinken en te knabbelen kregen. Zo komen we voorspoedig terug aan, maar aanhoren eerst een speech van Frank, alvorens plaats te nemen in de zaal waar we verdere uitleg van Frank kregen. Hij dankt ook zijn medewerkers (in de zaal en voor het vervoer van onze sporttassen), en reikt hij een Gouden Arend uit, de 16^de van Paul, van harte gefeliciteerd!

Het was een mooie tocht maar ik was al een paar keer gaan wandelen bij Frank en veel plaatsen heb ik er dus al van gezien.

Mijn fotoalbum staat hier: http://picasaweb.google.be/9470hvds/EuraudaxMerksem10

10-01-2010 om 11:40 geschreven door Helga

18 12 2009: Vanmorgen heb ik gewoon "mijn" nieuwe trein genomen, die had natuurlijk vertraging, maar hij was daar niet alleen in. In Brussel Centraal aangekomen heb ik een foto genomen met mijn GSM van het "scorebord" boven de loketten, gisteravond zag het er zo ongeveer eender uit.



Dat ik er gisteren nog goedkoop afgekomen ben, bleek uit het getuigenis van een collega die gisteren, als gewoonlijk, met de auto aankwam, maar het niet riskeerde om met de auto terug te rijden (er was een totaal van meer dan 500 km file, en België is niet eens zo groot dat dit de langst mogelijke afstand in rechte lijn is). Ze wou de trein naar Turnhout nemen omdat ze dan niet moest overstappen, maar natuurlijk was die trein afgeschaft (wat ze wist door de site Railtime.be te raadplegen). Dus nam ze maar een andere trein naar Mechelen, met vele andere pendelaars stond ze in het halletje van eerste klasse, daar stond ook de treinbegeleider. Zo geplet als sardienen in een overvol blikje heeft ze er twee uur over gedaan tot in Lier.
Enfin, afgezien van nog een rit naar Luik op tweede kerstdag zien ze mij dit jaar bij de NMBS naar alle waarschijnlijkheid niet meer, en daar kan ik meer dan perfekt mee leven.

17 12 2009: Vanmorgen was ik nog niet lang op kantoor of het begon te sneeuwen, dit was overigens voorspeld. Het hield pas laat in de namiddag op en er lag overal dus een wit poederlaagje op. Op aanraden van mijn collega en met toestemming van mijn diensthoofd ben ik een uur eerder vertrokken dan normaal net om die redenen, want ik had al gezien op de website van Railtime dat veel treinen vertraging hadden en enkele (5 treinen tussen 15:00 en 16:00 uur !!!) waren afgeschaft. Ik begaf me dus met bekwame doch voorzichtige spoed naar Brussel Centraal (en gleed uit op de trappen tussen het standbeeld van Victor Horta en het grote gebouw van een dit jaar overgenomen bank - blijkbaar moeten in de hoofdstad van Vlaanderen, België en Europa de trottoirs en trappen niet ijs- en sneeuwvrij gemaakt worden...). Daar stond het bord boven de loketten rood van de vertragingen en ik nam de eerste de "beste" trein (nou ja, 't barak rijdt toch op de rails van de NMBS...) die naar Denderleeuw reed, ene voor Zottegem/Geraardsbergen, die kwam met 10 minuten vertraging daar aan, en ik denk dat dit nog meevalt, in vergelijking met wat ik in het station zag aan vertragingen...
Overigens was er 's middags een betoging van spoorwegvakbonden, ook uit het buitenland, want ik zag een vlag uit Slovenië in de stoet. Het gaat om goederenvervoer dus dat ze de pendelaars maar met rust laten. En ik maar zeggen: "Zes km per uur!"

16 12 2009: Vanmorgen had ik de P-7905 van 07:22 uur naar Brussel Centraal (en verder maar daar moet ik niet zijn) en het is een oude dubbeldekker, met rode carrosserie en binnen niets dan zitbanken: geen tafeltje aan het raam, geen vuilnisbak en vooral geen binnendeuren. Beseft men bij de NMBS hoe koud dat wel is wanneer de deuren naar het perron open staan?

15 12 2009: Bij mijn nazicht of ik 's avonds dezelfde trein als voorheen kan nemen op hetzelfde uur (ja, dat kan), had ik uit het oog verloren dat er een trein naar Zottegem is geprogrammeerd om 17:45 uur aan hetzelfde perron. Tiens, is dat de trein die ik soms kon nemen wanneer "mijn" intercity te veel vertraging heeft? Vanavond bleek van niet, die is alleen een minuut later geprogrammeerd. Al twee dagen na elkaar kwam die IC 2238 met 5 tot 10 minuten vertraging in Denderleeuw aan, vanavond was via de intercom sprake van werken. Maar wanneer ik die trein op de website zoek, is er geen icoontje van werken te zien. Morgen en vooral overmorgen (er is voetbal om 19:00 uur, Hapoel Tel Aviv tegen HSV voor de Europa League) neem ik de P 8907 naar Zottegem...
Er is weer sprake van staking, nog altijd wegens B-Cargo, maar deze keer zou enkel het goederenvervoer eronder kunnen lijden. Het personenvervoer mogen ze wel gerust laten, ze kunnen blijkbaar hun eigen opgestelde (nieuwe) dienstregeling toch al niet zelf naleven.

08 12 2009: Dit kan ik totaal niet waarderen van de NMBS. Komende zondag past ze de dienstregelingen aan en de P-trein 7022 naar Etterbeek is vervroegd met zowaar 16 minuten, vertrekt in Denderleeuw dus reeds om 07:08 uur !! Ik kan me dan kiezen tussen een kwartier eerder opstaan en vertrekken, een piekuurtrein naar Schaarbeek (die drie minuten eerder dan deze week vertrekt) of een CR naar Eigenbrakel(eerst ) die in elk station (en misschien ertussen ook...) stopt... Mij zien ze dus vanaf volgende week niet meer in Brussel Schuman. De trein die ik gewoonlijk terug naar Denderleeuw neem, blijft ongewijzigd in de dienstregeling.

07 12 2009: Vorige maand heeft TreinTramBus een stiptheidsenquête gehouden bij de vaste klanten van de NMBS en vandaag heeft deze belangenvereniging de resultaten kenbaar gemaakt. Zoals gewoonlijk is de NMBS het niet eens want zij berekent vertragingen anders: minder dan 6 minuten vertraging wordt niet als vertraging aanzien. Volgens wat TreinTramBus uit de inzendingen heeft geconcludeerd kwam in oktober 48 procent van de treinreizigers met een vertraging van minstens zes minuten op de eindbestemming aan. De vertragingen zijn licht toegenomen in vergelijking met vorige jaren. TreinTramBus meet de vertraging van de reiziger, dit in tegenstelling tot Infrabel die de vertraging van de treinen meet. 903 respondenten (onder wie ik behalve op 30 oktober, omdat ik die dag het internet niet op geraakte) registreerden gedurende de maand oktober in totaal 7.500 treinritten, 21 procent van de reizigers moest minstens één keer overstappen (ik niet). Wie in de spits naar Brussel reist, heeft meer dan gemiddeld te maken met vertragingen: 63 procent arriveert met minstens zes minuten vertraging. Aansluitingen blijven volgens de reizigersorganisatie een pijnpunt. Wie moet overstappen, mist in 14 procent van de gevallen zijn aansluiting, en moet soms tot een uur of zelfs langer wachten op de volgende trein (dit is m.i. te lang, daar moet de NMBS iets aan doen). TreinTramBus vraagt de NMBS en Infrabel dan ook om iets langer op een aansluiting te wachten dan vandaag het geval is. Volgens de organisatie zijn er echter indicaties dat treinen vanaf 13 december minder dan voorheen zullen wachten op aansluiting. TreinTramBus erkent wel dat de NMBS en Infrabel sterk geïnvesteerd hebben in een verbetering van de informatie aan de reizigers.
Infrastructuurbeheerder Infrabel stelt dat de stiptheidsmeting die zij uitvoert objectiever is dan die van TreinTramBus. De recentste stiptheidsmeting van Infrabel bestrijkt de maanden juli, augustus en september. Daaruit blijkt dat 90,9 procent van de treinen op schema rijdt. TreinTramBus houdt namelijk ook rekening met treingebruikers die door een (kleine) vertraging hun aansluiting missen. "Onze cijfers zijn gebaseerd op alle treinritten, zowat vierduizend per dag", zegt Bram De Saedeleer van Infrabel. "Ik vermoed dat de respondenten van TreinTramBus vooral misnoegde reizigers zijn. Wie elke dag zonder vertraging rijdt, zal minder geneigd zijn mee te werken." Wat mij betreft, klopt dat niet, ik heb elke rit ingegeven (behalve 30 oktober, dus, omdat ik die dag het internet niet meer "op ging"), ook de ritten waar ik geen vertraging had (soms kwam ik zelfs een paar minuten eerder dan voorzien in Brussel Schuman, dan noteerde ik dat ook eerlijk!). Toch belooft Infrabel rekening te zullen houden met de bevindingen. 't Is 'm geraden !

Aan TreinTramBus zou ik bij deze willen voorstellen hun stiptheidsenquête eens in een andere maand te houden, omdat (andere) weersomstandigheden een invloed kunnen hebben op de stiptheid.

27 11 2009: Gisteravond moet het weer nog te sterk geweest zijn voor de NMBS, er waren nogal wat rode aanduidingen op de elektronische treinlijst in Brussel Centraal, ik nam weer de trein naar Poperinge want de IC naar Denderleeuw en verder had al een vertraging van 5 minuten toen ik op kantoor nog naar "railtime" gesurft had, maar toen ik in het station was, was die vertraging al uitgelopen tot 20 minuten en toen ik in Denderleeuw aankwam, was dat nog steeds zo.

Vanmorgen was de piekuurtrein naar Etterbeek zowaar afgeschaft, ik botste bij het betreden van het station bijna op een medereizigster die me zij dat ik me niet moest haasten, om die reden. Ik nam dan maar de trein van 07:22 uur naar Schaarbeek en wandelde van Brussel Centraal naar kantoor.

24 11 2009: Gisteravond waaide het hard en regende het fel, daardoor reden veel treinen met vertraging, zo ook de intercity naar Denderleeuw en verder, maar ook de trein naar Poperinge, en die heb ik dan genomen, het is soms ook een moderne dubbeldekker. In Brussel was trouwens een tram ontspoord, hij bleef wel overeind, toen de beelden op TV verschenen in het journaal, vroeg ik me af of de wattman niet zag dat er een enorme plas op zijn sporen lag, want het was daar dat zijn voertuig de sporen verliet. Eerder deze maand verloor een treinbegeleidster het leven in een trein dat veel te snel reed en ook ontspoorde, en dit in de omgeving van Mons.

27 10 2009: 't Is lang geleden, al van 6 oktober 2008 (lokale akties wegens pakje slaag niet meegerekend), dus moet er nog eens gestaakt worden, en wel van de avond van woensdag 4 november om 22 uur en dat 24 uur lang. Bizarre dag, een donderdag, om dan het treinverkeer zowat stil te leggen, is 6 november soms een feestdag, dat ze daar een extra lang weekend nodig hebben? En dan nog de aanleiding: de twee grootste spoorvakbonden zijn ontevreden over de onderhandelingen met de NMBS-directie over B-Cargo, de goederendivisie van de NMBS. Dat er gestaakt zal worden, staat zo goed als vast, klinkt het. Het totale treinverkeer, zowel het reizigersvervoer (ook de internationale treinen) als het goederenvervoer, zou lamgelegd worden. De vrachtafdeling van de NMBS is zwaar verlieslatend. Dit jaar zou een verlies van 188 miljoen euro opgetekend worden, na een verlies van 85 miljoen euro in 2008.

Wat heeft het reizigersvervoer ermee te maken? Welke schuld treft daar de pendelaar?

05 10 2009: Vorige week donderdag eigenlijk reeds begon TreinTramBus met een stiptheidsmeting waarvoor het de medewerking vraagt van de klanten van de NMBS. Ik heb sindsdien nog geen bijzondere vertragingen moeten opgeven, wel heb ik vrijdag namiddag geprofiteerd van een trein met vertraging (ook een optie in deze meting, je geeft dan de vertraging op van de trein die anders al weg was), die naar Oudenaarde via Zottegem, overigens een zelfde comfortabele dubbeldekker als waar ik bij de terugrit gewend aan ben.

17 09 2009: Vanmorgen had de P-trein 7022 uur naar Brussel Schuman onderweg vertraging opgelopen, volgens de treinbegeleider omdat er veel verkeer was op het spoorwegennet. Tiens, ik dacht dat files alleen op de autosnelweg voorkwamen?

13 08 2009: Vanmorgen was de trein van 07:22 uur naar Schaarbeek afgeschaft dus was er meer volk voor die van 07:28 uur en enkele reizigers moesten recht staan. Morgen ga ik het eens uittesten hoe dat zit met die extra zitplaatsen in de trein naar Bornem. Ik doe zelf niet mee (en 't is juist nu een jubileumuitgave, de 40ste) maar ga wel met Annemie haar vriend Mark en nog enkelen uitwuiven.

04 08 2009: Krijg nu het heen en weer! Ik wou een dienstregeling zoeken, en zie op de website van de NMBS het embleem van de Dodentocht, die start op 14 augustus om 21 uur in Bornem (voor wie 't nog niet wist...). Ik klik erop en lees dat "ook (sic) dit jaar NMBS nauw samen werkte met de organisatoren om de grote toevloed wandelaars die de trein nemen zo goed mogelijk op te vangen in het station en in de trein. Met de trein kan je namelijk zorgeloos je wandeltocht aanvatten. NMBS brengt je tot in het centrum van Bornem op enkele meters van het startpunt van de wandeltocht." En kan je ook zitten in de trein die je daar naartoe brengt? Want de vorige zes keer was het wroeten om zelfs te kunnen opstappen (niet vergeten dat wandelaars die 100 km zullen doen, een welgevulde sporttas bij hebben - vorig jaar was ik al met vakantie en vertrok veel vroeger). Waarom nu ineens wel al die moeite? Omdat het de 40ste Dodentocht is? Zal de NMBS dan vanaf volgend jaar opnieuw niets extra meer doen tot de volgende jubilee? Enfin, lees het zelf, want er staan dienstregelingen op en dat je het weekendticket kan gebruiken op de verbinding. Maar mij valt dus het volgende op (in antwoord op mijn vraag hierboven): "Op vrijdagavond en zaterdag zullen er heel wat extra inspanningen geleverd worden door NMBS. Hieronder kan je alvast de vertrek en aankomsturen (te Bornem) vinden van de aan te raden treinen (op deze treinen werden namelijk extra zitplaatsen voorzien)…" Bij drie treinen, die vanuit Leuven komen (of er volk opladen), staat wel bij genoteerd dat zitplaatsen beperkt kunnen zijn. Hang er dan wat rijtuigen aan, 't is zomer, dus er zijn wagons van afgeschafte piekuurtreinen over - of zijn die gereserveerd voor kustgangers? Dan geeft de NMBS nog een opmerking ten beste: "Hoewel NMBS, samen met de organisatoren van de Dodentocht, getracht heeft zo veel mogelijk extra inspanningen te leveren is het helaas mogelijk dat bepaalde treinen toch vol zullen zitten. Daarom willen we aan de deelnemers vragen om hiermee rekening te houden bij het plannen van jullie reis. Wanneer alle deelnemers rond eenzelfde uur wensen aan te komen is dat helaas niet haalbaar voor NMBS noch voor de organisatoren." Al doe ik dit jaar niet mee, ik ga wel eens naar Bornem om wandelaars (waaronder een delegatie Denen) te begroeten en uit te wuiven, dus ik ben eens nieuwsgierig hoe dat zit met die zitplaatsen. Ik zal me evenwel aanpassen aan mijn kantooruren, niet aan de eventuele onwil van de NMBS om vrijgekomen wagons in te zetten (en zoals reeds te verstaan gegeven: ik zal geen welgevulde sporttas bij hebben).

28 07 2009: Vanavond stond de intercity van Genk naar Gent met 18 minuten vertraging, wegens een defect aan de locomotief. Ik heb dan in een oud krot gezeten dat naar Zottegem of Geraardsbergen rijdt. In Denderleeuw had de intercity zijn vertraging tot 6 minuten gereduceerd. Al twee dagen staat op het groot elektronisch bord in Brussel Centraal te lezen dat wegens het slechte weer het verkeer tussen Brussel en Turnhout verstoord is. Slecht weer? OK, gisteren had het wat geregend in Brussel, maar vandaag niet en ook in het tv-nieuws heb ik niets vernomen van uitzonderlijk slecht weer in het noorden van de provincie Antwerpen. Ik kijk dan maar eens op de website van de NMBS en daar staat wat meer uitleg: ten gevolge van lokale weersomstandigheden kwamen op dinsdagavond 21 juli geleiders van een 380-kV-hoogspanningsverbinding, in beheer van Elia, op de bovenleiding terecht van de spoorlijn Kontich-Lier. Op die lijn is bijgevolg geen treinverkeer mogelijk tot het einde van de herstellingswerken, dat Elia voorziet op 31 juli. Allez, nu snap ik het, vorige week dinsdag had het hier in de namiddag ook even flink geregend (er was net een wielerwedstrijd aan de gang) en 's avonds had het ook nog eens gehageld.

30 06 2009: Vanavond kon ik wel eens de intecity nemen, maar het was nu geen dubbeldekker, 't was er ene met ongeveer de helft aan zitplaatsen tweede klasse van het kuiptype. Bij aankomst in Denderleeuw was er van stiptheid weer geen sprake, maar het was niet zo flagrant als de laatste dagen.

29 06 2009: De Adj.-Directeur-Generaal gaf een drink op zijn pensionering en ik ging een uur later naar 't station. Daar stond de intercity van Genk naar Gent met 45 minuten vertraging, wegens een defect aan de locomotief. Moh vent toch... Ik heb dan in een oud krot gezeten dat naar Zottegem of Geraardsbergen rijdt. In Denderleeuw had de intercity 5 minuten van zijn vertraging gerecupereerd.

26 06 2009: Omdat het vrijdag is, stap ik het een uur eerder op en ik merkte minder rode vermeldingen op het scherm in de hall van Brussel Centraal. Maar ze geven niet alles meteen weer, toen ik op perron 2 stond, kreeg de trein naar Mons zelfs bij het binnen rijden nog 8' vertraging aangesmeerd, en dat klopte ook wel want het was dan 16.50 uur toen hij wegreed van perron 2. Er moest dan nog een internationale trein van de DB naar Frankfurt door, dus de intercity naar Denderleeuw en verder via Aalst naar Gent kwam ook later dan op de dienstregeling vermeld aan. Die was nog niet ver weg van Brussel Zuid toen hij een minuut of 5 bleef staan: een seinpost werkte niet... Nu ja, zolang de kassa's werken, is alles in orde, niet waar?

In 't Nieuwsblad op zijn website lees ik dat een trein botste met koeien. De botsing met een trein vanuit Tongeren gebeurde rond 10 uur (dus 't zou me verbazen dat de vertraging die ik te verduren had daar haar oorzaak vond) ter hoogte van de Aalsterse deelgemeente Nieuwerkerken. Het ging om niet één koe zoals eerder werd gemeld, maar om meerdere dieren die losgebroken waren uit een nabijgelegen weiland. Die boer zal een factuur mogen verwachten, denk ik, en dan is hij nog twee koeien kwijt, want die stonden op de sporen op het moment van de botsing. De dieren overleefden de klap niet en de trein kon na de aanrijding niet meer verder. Aanvankelijk zou een hulplocomotief de trein terug naar het station van Denderleeuw brengen, maar na het herstellen van een defect kon de trein toch op eigen kracht verder richting Gent. Beide sporen zijn nog versperd, maar Infrabel verwacht dat rond de middag het treinverkeer tussen Gent en Brussel opnieuw via het normale traject zal verlopen. Over de tijd die de reizigers moesten zitte koekeloeren valt niets te lezen. Meuh, 't was efkes gedaan met lachen voor die koebeesten. Nu snap ik waar het Duitse scheldwoord "blöde Kuh" (= domme, onnozele koe) voor staat...

25 06 2009: Vanavond stond de intercity naar Denderleeuw en verder met welgeteld 53 minuten vertraging aangekondigd (en zoals gisteren stonden er wel meer rode cijfertjes op het bord), daar wachtte ik ook vandaag natuurlijk niet op, doch nam de trein (uit de oude tijd) naar Zottegem en Geraardsbergen, die eerst met 5 minuten en dan zelfs met 12 minuten vertraging werd aangekondigd. Er moest nog een Thalys tussen. Overigens weet ik niet waarom de intercity gisteren met vertraging reed, maar vandaag ging het om een persoonsongeluk tussen Sint-Truiden en Landen. Ik zag in Denderleeuw dat de intercity intussen een kwartiertje had ingelopen. De NMBS zou op haar dienstregelingsboekjes beter vermelden dat de vertrek- en aankomsttijden puur indicatief zijn...

Die vermelding zag ik eens, ik weet niet meer of het in Funchal (Madeira) of Santa Cruz (La Palma, een der Canarische eilanden) was, op het dienstrooster van pendelbussen naar en van de luchthaven, en moest toen natuurlijk aan de NMBS denken...

24 06 2009: Vanavond stond de intercity naar Denderleeuw en verder met 28 minuten vertraging aangekondigd (er stonden wel meer rode cijfertjes op het bord), daar wachtte ik natuurlijk niet op, doch nam de trein (uit de oude tijd) naar Zottegem en zag in Denderleeuw dat de intercity intussen afgeschaft was. De NMBS zou beter haar jaarlijkse tariefverhogingen afschaffen, op haar website staat niets te lezen over de oorzaak van deze afgelasting.

18 06 2009: Ik had vanmorgen niet de indruk dat alle werk al achter de rug was, de piekuurtrein naar Etterbeek was voor spoor 2 aangekondigd, en toen ik op dat perron aankwam, werden er ineens 7, nadien 6 minuten vertraging aan toegevoegd. Over die breukleiding gesproken, ik ben niet zo in mijn nopjes over de VRT. Gisteren kon er wel een reportageteam aan af om gestrande reizigers en een spoorwegwerknemer te interviewen, maar vandaag kon er geen woord van af in het nieuws of tussen de fileaankondigingen op Radio 2. Een mijner broers raadde me ooit aan om naar Radio 1 te luisteren, daar zou men wel meer aandacht hebben voor calamiteiten op het spoor, maar Radio 2 is toch ook een uitzendstation van de VRT? Wanneer ik 's morgens naar 't werk ga, heb ik geen tijd om de PC op te zetten en naar www.railtime.be te surfen...

Vanavond "was er iets te doen", blijkbaar, aan het station, want toen ik de trappenhal verliet, stonden daar enkele politieagenten, er was ook een politiewagen geparkeerd en in de particuliere auto erachter (ook van de politie?) zat op de achterbank iemand van Afrikaanse afkomst die rijkhalzend naar iemand uitkeek. Een andere treinpassagier, ook van Afrikaanse afkomst, "liep" in de armen van de politie (liep inderdaad de zeven tredes op), en werd door drie agenten tegengehouden (wat hen blijkbaar geen enkele moeite kostte).

17 06 2009: De NMBS meldt op haar website dat er geen treinverkeer mogelijk is tussen Aalst en Denderleeuw door een bovenleidingsbreuk. Een vervangende busdienst rijdt tussen Aalst en Denderleeuw (maar de bussen zitten goed vol, heb ik in het journaal gehoord). Zij belooft er er alles aan te doen om het treinverkeer zo snel mogelijk te herstellen en biedt haar excuses aan voor eventuele hinder. Voor mij bleef die beperkt tot een 10-tal minuten vertraging, maar wie verder moest, moest zijn toevlucht nemen tot een (overvolle) bus. 't Is daarom, zie, dat ik naar Denderleeuw verhuisd ben... Overigens, toen ik het station verliet, werd een man (NMBS-personeelslid in burger gekleed) geïnterviewd door een team van het VRT-journaal, nadien bleek dit dan inderdaad om dit technisch incident te gaan. Op haar nieuwssite staat te lezen: "Vanmiddag heeft een locomotief een bovenleiding afgerukt bij het binnenrijden van het station van Denderleeuw. Daardoor is er geen treinverkeer mogelijk tussen Aalst en Denderleeuw. De avondspits op de spoorlijn Brussel-Denderleeuw-Aalst-Gent dreigt moeilijk te verlopen. De NMBS heeft vervangbussen ingelegd tussen Denderleeuw en Aalst. Volgens Infrabel moeten de reizigers rekening houden met vertragingen van 20 à 30 minuten. In de praktijk blijken de vervangbussen overvol te zitten, waardoor de wachttijden oplopen. De hinder zal vermoedelijk nog enkele uren aanhouden. Het spoorverkeer op de rechtstreekse lijn Brussel-Gent verloopt normaal." Dat laatste is logisch, want die treinen rijden niet langs het station maar op een andere lijn.

Overigens heeft men bij de NMBS nog andere kopzorgen: met een nepsleutel heeft een onbekende grappenmaker maandagnamiddag in Brussel-Centraal een trein te vroeg laten vertrekken. Niet moeilijk, blijkbaar, want je kan die sleutel gewoon bij een doe-het-zelfzaak kopen. Het relaas: afgelopen maandag, 17 uur. In Brussel-Centraal vertrekt de trein naar Antwerpen een paar minuten vroeger dan gepland (da's eens wat anders dan afgeschaft te worden...). Zo vroeg dat zelfs de treinbegeleidster haar trein mist. Vreemd, want treinbegeleiders zijn onmisbaar om een trein te laten vertrekken. Met een speciale sleutel moeten ze van op het perron het vertreksein openzetten, zodat de treinbestuurder weet dat hij mag aanzetten. De NMBS had maar één verklaring: iemand loopt rond met zo'n sleutel. Verontrustend, want zo'n treinsleutel past op het sein van alle Belgische stations. En - nog meer verontrustend - het is helemaal niet zo moeilijk om er eentje te bemachtigen. Iedere flauwe plezante kan het sein geven om een trein te laten vertrekken. Als je een beetje prult, lukt dat ook met een gewone huissleutel of zelfs met je pink. Vaak doen schoolkinderen dat, zodat het vertreksein al brandt als we aankomen op een station. Maar het is veel gevaarlijker als ze de sleutel op een geloofwaardig ogenblik gebruiken. Dan kan de treinbestuurder vertrekken terwijl de deuren nog openstaan. En zelfs als hij dat al na 30 meter beseft, kan er al veel gebeurd zijn. Nu is men zich bij de NMBS aan 't beraden hoe dat kan verholpen worden. Het zou heel lang duren om al die sleutels te vervangen, dus ze zoeken al enkele jaren naar een betere vertrekprocedure.

16 06 2009: Liever dan slaag te krijgen, zoals zo veel collega's hem in de recente en iets minder recente geschiedenis overkwam, sloot een treinbegeleider zich op in een wagon, zo lees ik op deredactie.be, dat was in het station van Jette waardoor de trein vanmiddag een tijdlang stilgestond. De man voelde zich bedreigd door drie jongeren op de trein. De spoorwegpolitie heeft het drietal opgepakt. De trein is daarna doorgereden naar Brussel-Zuid, waar de begeleider afgelost is. Er is geen hinder meer op het spoorwegnet (ik las dit pas om 23.03 uur). Ik vind dat overigens een goed idee van de kaartjesknipper, blijkbaar was het toch afdoend genoeg om zijn belagers te slim af te zijn.

15 06 2009: Gisteren voerde de NMBS enkele wijzigingen door in de dienstregeling, maar voor mij verandert er niets, de treinen die ik gebruikelijk benut als vervoermiddel, rijden zoals voorheen. Gisteravond begon een staking bij het goederenvervoer en in Bergen/Mons werd ook gestaakt bij het personenvervoer, maar ik had er gelukkig niet van te lijden.

04 06 2009: Alweer een vertraging te melden: vanmorgen was de piekuurtrein aangekondigd met 13 minuten vertraging, ik koos dan maar voor de trein naar Schaarbeek van twee minuten eerder. Eerst leek het alsof die al vol zat, maar er waren gewoon reizigers blijven staan op het platform, ik had nog wat keuze aan zitplaatsen.

28 05 2009: 's Morgens was de piekuurtrein verlaat door een defecte seininstallatie, gelukkig moest ik er mijn overuren niet in investeren. Toen ik 's middags in Brussel Centraal aankwam, stond er een melding van een aanrijding met een persoon in Tubize. Toch geen wandelaar die was ingeschreven voor de vierdaagse van Parijs (Lagny-sur-Marne) naar Tubize? Ik heb daar toch niet gehoord dat men er iemand miste.

27 05 2009: Nog eens wegens het tragisch (en bijna dodelijk) ongeval in het station van Dinant waren vandaag weer stakingsakties van de NMBS. In Het Nieuwsblad staat dat sinds woensdagochtend al meer dan 425 treinen afgeschaft zijn. In Vlaanderen werd vooral het treinverkeer op de lijnen Antwerpen - Brussel en Brussel - Leuven verstoord (voor die eerst vermelde verbinding moet er daarom nog geen staking zijn, die wordt dikwijls afgeschaft), in Wallonië zijn de problemen veel groter. Dat meldt Bram De Saedeleer, woordvoerder van Infrabel, de infrastructuurbeheerder van het spoorwegnet. Vanuit Brussel in de richting van Doornik reed slechts één trein op de twee. In de richting van Bergen was dat één trein op drie en richting harleroi-Namen-Ottignies reed ongeveer zestig procent van de treinen. Infrabel verwacht dat het treinverkeer ook donderdag nog hinder zal ondervinden van de staking van woensdag. Dat heeft te maken met het feit dat de afgeschafte treinen zich donderdagochtend niet noodzakelijk op de juiste plaats bevinden, dus ik ga ervan uit dat ik er ook morgen geen last van heb. Nochtans zou de treinbegeleider, die in Dinant dus zwaargewond raakte na een schermutseling met een passagier, intussen uit zijn coma ontwaakt zijn. Zijn gezondheidstoestand blijft wel nog zorgwekkend.
Ik begrijp dat zijn collega's zijn ongeval betreuren, maar moet dat altijd op de kap van de vaste klant zijn? Incidenten met passagiers gebeuren gewoonlijk buiten de spitsuren en met notoire, agressieve zwartrijders, behalve deze keer dan waar de reiziger te laat was om de trein te nemen, en het was nu ook eens geen "jongere", maar iemand die alleen moet betalen voor een druppel inkt op een stuk karton, dus niet voor zijn vervoer. Dat de pendelaars dan eens morren wegens een zoveelste stakingsaktie, moet het personeel van de NMBS en dan vooral in de treinen dan ook maar begrijpen.

25 05 2009: Vanmorgen was de piekuurtrein naar Etterbeek afgeschaft, dit was een resultaat van een spontane aktie na een ongeval in de trein van Dinant naar Houyet (in totaal 34 treinen zijn maandagvoormiddag volledig geschrapt door een staking van treinbegeleiders in verschillende stelplaatsen in België, vijf andere werden deels geschrapt). De treinbegeleider die zaterdagmiddag in het station van Dinant samen met een passagier - die nog nipt wilde opstappen en blijkbaar dus niet kon geweerd worden - onder de vertrekkende trein belandde, ligt in coma en eens wakker zal hij geconfronteerd worden met het verlies van zijn benen (volgens bronnen bij de NMBS zou één been tot boven de knie geamputeerd zijn en één been tot onder de knie). De ouwe snoodaard (70-er) die hiervan de oorzaak was, heeft een voet moeten laten amputeren, maar hij is niet meer in levensgevaar. Hij zal 't mogen uitleggen waarom hij op het laatste moment met 2 kinderen (ik vermoed zijn kleinkinderen) wou instappen in de al aan 't bollende trein waar alleen de deur voor de treinbegeleider nog open was (die moet de rem lossleutelen op het perron).
Die spontane stakingsactie begon in Wallonië maar Gent deed natuurlijk ook zijn duit in het zakje. Tiens, ik wist niet dat Gent in Wallonië lag? Bij het FDF zullen ze lachen...

Bij het zoeken naar informatie over dit ongeval, vind ik bij De Standaard het volgende artikel, getiteld: "Regelmatig klachten over snel sluitende treindeuren." Het gaat echter om gelijkaardige voorvallen, niet om een eigenzinnigheid van de deuren van de moderne dubbeldekkers. Vorige week drukte ik in station Denderleeuw op de knop om te kunnen uitstappen, ik was bijna het deurgat uit als de deur alweer sloot, ik voelde net nog het linker deurpaneel tegen mijn mouw. De mensen die na mij wilden uitstappen, moesten naar een andere deur uitwijken. Verder valt nog te lezen over de NMBS dat ze heel wat gevallen van zwartrijden klasseert. Van de 208.371 vaststellingen inzake zwartrijden in 2007 had de NMBS er in maart 2008 26,24 procent zonder gevolg geklasseerd. De dossiers kunnen op ieder ogenblik evenwel heropend worden voor agressieve reizigers of recidivisten. Allez, ik moet nog niet panikeren.

13 05 2009: Vanavond was de intercity naar Denderleeuw en verder met 11 minuten vertraging aangekondigd, misschien omdat de trein naar Mons ook vertraging had, want toen die weggereden was, riep de stationsomroepster om dat de intercity 5 minuten vertraging had. Toch mocht de cityrail naar Zottegem/Geraardsbergen eerst en die nam ik dan maar, ook al is men daar gespeend van enig elementair comfort, die stopt niet in Liedekerke.

04 05 2009: Vanochtend was de piekuurtrein naar Etterbeek met 11 minuten vertraging aangekondigd, wellicht moest de trein naar de nationale luchthaven, aangekondigd met 13 minuten vertraging, zijn voorrang behouden... Ik heb er niet op gewacht, ik nam de trein van 07.22 uur naar Schaarbeek tot Brussel Centraal en pleegde van daar een wandelingetje naar kantoor.

21 04 2009: Het Nieuwsblad presenteert vandaag zijn Treinrapport, en van gisteren tot en met zaterdag wordt die toegelicht, o.a. met interviews en reacties. In dat Treinrapport staat o.a. een beoordeling van stations, Denderleeuw en Aalst hebben evenveel punten, nl. 8 op 10. Denderleeuw haalt 1 onvoldoende: 1/4 voor (on)toegankelijkheid voor rolstoelrijders, voor parking haalt het station 3/4, dat ene puntje verlies komt wellicht omdat ondanks de grote parkeercapaciteit de betalende pendelparking vaak volzet staat. De loketbediende blijft het antwoord schuldig hoeveel een maandabonnement kost. En op de andere punten scoort station Denderleeuw totaal. Over enige extra's deelt het treinrapport mee dat in de voetgangerstunnel je 'sochtends kranten kan kopen, maar het betreft de voetgangerstunnel naar de pendelparking, niet die welke ik gebruik. Er is een stationsbuffet met snacks en drankjes. In september wordt vlakbij het station het Sociaal Huis geopend waar een internetkiosk zal zijn. Het aantal reizigers/dag bedraagt 10.991, wat meer is dan Aalst: 7.763.

Ondanks dit rapport, waar ook wat duidelijkheid verschaft wordt over de oorzaken van vertragingen, o.a. technische defecten, was de piekuurtrein vandaag met vertraging omdat de voorgaande trein aan een technisch defect leed, en de ene trein kan niet over de andere springen, hé (reactie van een NMBS-er). In Ternat zijn drie sporen en in Jette nog wat meer.

14 04 2009: Op de blog van Spoorvreter Steven lees ik dat, ik citeer: "Ik viel bijna van mijn stoel toen ik dit bericht op VTM-Text las :
3500 uur vertraging per jaar
De spoorwegen hebben elk jaar zo’n 3500 uur vertraging door technische defecten aan zwaar verouderde treinen. Nochtans investeert de NMBS elk jaar meer in nieuwe treinen. Zo werd in 2006 maar liefst 114 miljoen euro geinvesteerd in moderne treinen.Dat blijkt niet genoeg, want qua tijdswinst leveren deze investeringen nog niets op. Toch belooft de NMBS beterschap, maar dat zal nog 7 jaar duren." Zijn verdere reactie kan je op zijn blog lezen.

Blijkbaar heeft zijn verbinding Charleroi-Sud - Antwerpen/Essen nogal last van defecte locomotieven die de in mijn smaak vallende M6 (moderne dubbeldekkers) trekken. Gelukkig heb ik er geen of weinig last van, en ik kan dan nog "terugvallen" op de trein naar Zottegem/Geraardsbergen die op papier 6 minuten later vertrekt van hetzelfde perron 2 in Brussel Centraal en niet stopt in Liedekerke.

07 04 2009: In het nieuws - op tv en in de online krant - staat te lezen dat de ombudsman bij de NMBS-Groep in 2008 een recordaantal klachten rond stiptheid ontvangen heeft. De ombudsdienst behandelde vorig jaar liefst 1.258 stiptheidsklachten. Op twee jaar tijd is het aantal klachten zelfs verdubbeld. In totaal behandelde de ombudsman bij de NMBS-Groep vorig jaar 5.518 klachten. Dat lijkt een daling tegenover het recordaantal van 6.130 klachten in 2007. Maar toen werd het beeld over het aantal klachten vertekend door de enorme klachtenpiek over de dienstregeling eind 2007. Als die piek buiten beschouwing wordt gelaten, dan waren er in 2008 zelfs 9 procent meer klachten dan in 2007. Vergeleken met vijf jaar geleden is het aantal klachten zelfs met 232 procent gestegen. Naast het recordaantal klachten rond gebrekkige stiptheid waren er in 2008 vooral klachten over de dienstregeling (532), de samenstelling van de treinen (482) en de afschaffing van treinen (426). Zelf heb ik daar gelukkig niet zo fel over te klagen, maar ik zie wel de rode aanduidingen en ook de afschaffingen, vooral op de verbinding van Antwerpen met Charleroi.

30 03 2009: Toen ik voorbije vrijdag na een stressvolle werkdag naar Welkenraedt spoorde, moest ik in Luik-Guillemins overstappen, ik had daarvoor 9 minuten tijd en merkte tot mijn grote vreugde dat ik op hetzelfde perron mocht blijven, gewoon van de ene rand naar de andere moest ik gaan. Een geluk dat ik een groep mensen, waaronder een wandelaar van WSK Marke in mijn richting zag komen, ik keek de andere richting uit, en zag daar een konvooi ("comboio" is Portugees voor "trein") van ocharme ochgottekestoch 2 haast prehistorische rijtuigen staan. Een geluk dat er geen houten banken meer in staan, maar veel moderner zijn die stellen niet, en je kan er amper je sporttas uit de weg zetten.

Het Nieuwsblad lanceerde onlangs Het Grote Treinenrapport, waarvoor de lezers hun gedacht mogen zeggen. Tenminste als ze een verbinding volgen die in het kraam van dat rapport past. Ik probeerde de enquête wijs te maken dat ik van Denderleeuw naar Brussel Schuman kan zonder overstappen, maar geen nut, ik word niet geloofd. Toen ik naar de lezersbrieven surfte, bleek ik niet de enige te zijn. Tja, zo heeft het ook geen zin, natuurlijk, want meer kan je dan niet invullen? Ik heb het zonet nog eens geprobeerd, maar men heeft de vraagstelling blijkbaar niet aangepast.

22 03 2009: Al enkele weken stonden vier buizen in aluminiumfolie verpakt en alle 4 samen op een voetje nabij de ingang van het station van Denderleeuw. Al even lang vroeg ik me af wat het moest betekenen, ik dacht niet dat het met de bussen te maken had, want daarover is al informatie beschikbaar. Toen ik tijdens het weekend van 14 en 15 maart van Saint-Amand-les-Eaux wandelde en een éclair kreeg van de medewerkers aan deze wandeltocht voor het station van Doornik, merkte ik daar dezelfde vier verpakte zuilen op. Ik vroeg toen aan medewandelaar Dirk die bij Infrabel werkt, of hij soms een idee had wat het moest betekenen, maar ook hij moest mij het antwoord schuldig blijven, het initiatief ging dus niet uit van dit deel van de NMBS holding. Afgelopen vrijdagavond kreeg ik in de lokettenhal van Brussel Centraal een foldertje en een zakje (daarin een boodschappentasje zoals ze dat al langer in een grootwarenhuis verkopen), dit kadert in het nieuwe initiatief "het Station". In het foldertje bleek meteen wat die vier zuilen, die uitgepakt niet even groot waren (denk aan de Dalton Brothers) en elk een andere kleur hadden, voor functie hadden. Het betekent dat zo'n station behalve vertrek en bestemming ook staat voor een ontmoetingsplaats, dat je er winkels zou moeten vinden, dat je er kan drinken en een knabbel peuzelen. Nu beschikt het station van Denderleeuw inderdaad over een buffet, kan je een belegd broodje of ontbijtkoek kopen (zonder het buffet te moeten betreden, maar ik denk dat het door hetzelfde bedrijf wordt uitgebaat gezien de werktenue), kan je er frisdrank of een warme drank uit een automaat halen en ik vermoed dat je in de trappenhall naar de pendelparking op werkdagen ook kranten en tijdschriften kan kopen. Maar andere winkels? Met souvenirs of pralines? Op die website kan je een dienstregeling opzoeken, zien of je trein nu vertraging heeft en welke winkels in zo'n station zouden moeten open zijn. Ik heb het eens gezocht voor Denderleeuw, en inderdaad alleen café en brasserie zijn aangegeven. Ochgottekestoch, en dat voor een station met negen perrons en volgende verbindingen: Brussel - Denderleeuw - Aalst - Gent, Brussel - Gent - Oostende / Blankenberge / Knokke / Zeebrugge, Denderleeuw - Zottegem - Oudenaarde - Kortrijk, Aalst - Geraardsbergen. Natuurlijk, er is in de Stationsstraat een bakkerij waar je misschien ook pralines kan kopen, en in de Rodenbachstraat (het verlengde van de Stationsstraat, linksaf slaand) een speciaalzaak voor chocolade, misschien willen ze die zaken geen concurrentie aandoen.

Ik doe even een test voor het grote station van de stad mijner dromen, Aalst, het biedt de volgende verbindingen: Brussel - Denderleeuw - Aalst - Gent, Aalst - Burst, Aalst - Geraardsbergen en beschikt over 7 perrons, maar geen roltrappen, en dat heeft Denderleeuw wel. Er is wel een winkel van De Lijn, een broodjeszaak en een krantenwinkel (van de voor stations typische keten), maar voor het gebruik van het toilet moet je betalen (in Denderleeuw niet, maar voor zover ik weet moet je er ook je handen niet wassen, of 't moet al verbeterd zijn).

10 03 2009: Vandaag is in de krant te lezen dat de Bond van Trein-, Tram- en Busgebruikers, kortweg BTTB, van naam verandert, deze passagiersbelangenbehartiger ( ) heet voortaan TreinTramBus.

03 03 2009: Vanavond had de intercity in Brussel Centraal een vertraging opgelopen van 11 minuten, ik besloot dan de trein naar Zottegem/Geraardsbergen te nemen. Toen ik in Denderleeuw al de Stationsstraat langs ging, kwam de intercity aan. Die had wat vertraging ingelopen, dus (5 minuten waren nog verrmeld), en biedt tenslotte nog altijd hedendaags comfort wat je van de cityrail niet moet beweren.

26 02 2009:  Op Het Nieuwsblad lees ik dat er vanaf 2012 een gemeenschappelijk ticket voor Vlaamse, Brusselse en Waalse bussen en trams en de trein komt. De NMBS, De Lijn, de Brusselse openbaarvervoermaatschappij MIVB en het Waalse TEC hebben daarover een principeakkoord bereikt. De NMBS werkt op korte termijn aan een chipkaart die ook compatibel is met de Brusselse vervoersmaatschappij MIVB. Die chipkaart moet mensen met een gecombineerd vervoerbewijs NMBS-MIVB ook toegang geven op het Brusselse metronet na 1 januari 2010, wanneer de metrostations worden afgesloten (heu?). "In een volgende fase zullen ook de gecombineerde vervoerbewijzen NMBS met De Lijn en TEC geïntegreerd worden op zo’n chipkaart," zegt minister Vanackere. Die tweede fase is voorzien voor 2011-2012. Een gecombineerd vervoerbewijs interesseert mij niet zoveel, ik combineer de vervoerswijzen nauwelijks.

19 02 2009: Terwijl ik vanmorgen kou zat te lijden (zoals de andere passagiers in hetzelfde rijtuig van de piekuurtrein, blijkbaar was er een defect aan de verwarming, en dat in de winter...) las ik dat bijna de helft van de treinvertragingen te wijten zijn aan defecten, bovendien staan nogal wat rijtuigen en treinstellen in een hangar voor onderhoud en reparatie. Een deel van de vertragingen ligt aan Infrabel en de rest aan persoonsongevallen en passagiers die "te traag" in- of uitstappen. Die frats heb ik nog al gelezen, maar het ligt aan de NMBS dat ze rijtuigen inlegt waar maar één persoon tegelijk kan in- of uitstappen. De trein die ik 's morgens neem heeft een deurgat naar het perron waar met enige goede wil twee personen tegelijk door kunnen en de trein die ik 's avonds neem heeft zelfs grotere deurgaten, je kan er met drie tegelijk door, en er is een korte leuning waarlangs enerzijds een en anderzijds twee personen langs kunnen.

02 02 2009: Gisteren zijn de tarieven dus opgeslagen, en gisteren verwittigden de nieuwsdiensten dat het vandaag wel eens zou kunnen glad zijn op de weg, toen ik om 07.06 uur mijn huis verliet om te gaan werken, sneeuwde het inderdaad. Blijkbaar heeft men bij de NMBS zijn lesje geleerd, de wissels zouden verwarmd zijn. Ik had in ieder geval geen problemen, maar bij aankomst in het station van Denderleeuw stond een trein naar Sint-Niklaas wel met enige vertraging aangekondigd.

28 01 2009: Op de website van Het Nieuwsblad en dat van De Standaard staat te lezen dat via de website www.railtime.be de treinreizigers zich voortaan zullen kunnen informeren over eventuele vertragingen op het Belgische spoorwegnet. De website werd woensdag gelanceerd door infrastructuurbeheerder Infrabel en minister van Overheidsbedrijven Steven Vanackere. Door het strenge winterweer werd het treinverkeer begin januari zwaar gehinderd. Reizigers en reizigersorganisaties hekelden de gebrekkige reizigersinformatie. De spoorwegen verontschuldigden zich en beloofden een betere communicatie aan de reiziger. Met de lancering van www.railtime.be wil Infrabel alvast een stap vooruit zetten. Op die website zullen treinreizigers de toestand op het Belgische spoorwegnet in real time kunnen opvolgen. Reizigers zullen bijvoorbeeld kunnen nagaan of hun trein al of niet vertraging heeft. Bij incidenten die een impact hebben op verschillende treinen wordt een beschrijving van het incident aangeboden en indien mogelijk krijgt de reiziger ook alternatieven aangeboden. De lancering van de website past in een breder actieplan van Infrabel rond de reizigersbehoeften. En de meeste mensen hebben toch al een GSM met internet-mogelijkheden.

Over GSMs gesproken, vanavond nam ik een foto met de mijne van het nieuwe perronbord in Brussel Centraal, spoor 2 (het oude hangt er ook nog en functioneert gelijktijdig met het nieuwe). De tekst op de twee onderste lijnen wisselt steeds, net vóór ik het scherm fotografeerde, kwam er de lijst van stopplaatsen op.



Pour les francophones la même chose à l'autre côté de l'écran

20 01 2009: Vanavond was ik niet de enige die schrok toen de trein naar Gent-Sint-Pieters aan perron 2 in Brussel Centraal aankwam: slechts 3 coupés en dan niet eens de gebruikelijke dubbeldekker. Natuurlijk moest ongeveer 1/3 van de passagiers staande reizen, niet gebruikelijk op deze verbinding, en de NMBS moet er ook geen gewoonte van maken, zeker niet als ze geen stiptheid kan garanderen (zodat ik mijn afspraak met de medisch podoloog moest verleggen).
En dan durft ze nog te bluffen over haar stiptheid, in De Standaard en Het Nieuwsblad: in 2008 reed 90,2 procent van de treinen op het Belgische spoor op tijd of met een vertraging van hoogstens vijf minuten (wat voor iemand die moet overstappen al 6 minuten te veel kunnen zijn). In 2007 was de stiptheid gezakt tot 89,2 procent, of het slechtste resultaat van de voorbije tien jaar. Er werden vorig jaar ook 14.220 treinen afgeschaft, 1,1 procent van het totale aantal treinen (er staat niets bij over verbindingen, ik gok dat Antwerpen-Brussel-Charleroi bij de koplopers is). Ook dat is een verbetering (euh?) tegenover 2007. De verantwoordelijkheid van zowat de helft van de vertragingen en afschaffingen ligt volgens Infrabel bij spooroperator NMBS. En van de andere helft?

13 01 2009: Deze keer is 't op de website deredactie.be (van de VRT-nieuwsdienst) dat ik het bericht zie dat de NMBS vorig jaar 206 miljoen reizigers vervoerde. Het gaat om een absoluut record en een stijging met 4,8 procent tegenover het jaar daarvoor, toen er 196,6 miljoen treinreizigers geteld werden. Het is ook de eerste keer dat de NMBS de magische kaap van 200 miljoen kan ronden. Per dag vervoert de NMBS ongeveer 400.000 mensen. Er werden vorig jaar 100.000 bijkomende zitplaatsen voor het binnenlandse reizigersverkeer besteld. Bedoelen ze daarmee "gereserveerd"? Want anders heb je toch geen zekerheid over een zitplaats (ik heb er gebruikelijk niet over te klagen)? Enkele dagen pas na een catastrofale week (niet zo erg voor mij, als wel voor vele anderen) bestoeft de NMBS zich: "De groei die we nu voortzetten, is al enkele jaren bezig," zegt NMBS-woordvoerder Jochem Govaerts. "Ik denk dat die voor een stuk verklaard kan worden door de investeringen enerzijds, en een aantal aantrekkelijke formules om met de trein te reizen anderzijds. We investeren in nieuw en comfortabel materieel en nieuwe treinen, en we investeren meer dan ooit tevoren." De NMBS werkt aan de zwakke punten, zoals de vele vertragingen en de manke communicatie. Zo krijgen de stationsomroepers dictieles. Zeker als het spoorverkeer in het honderd loopt, krijgt de NMBS veel klachten, onder meer over onverstaanbare omroepers (ik vraag me af of het niet ook aan de installatie ligt?). In de Belgische stations werken in totaal ruim 400 omroepers. Zij zullen ook leren hoe te reageren als het misloopt. Vooral dat laatste is nodig. Ik vraag me af of Franstaligen tijdens de dictieles leren hoe ze de naam van Vlaamse gemeenten correct uitspreken. Meer dan eens hoor ik er ene spreken van "Denderleu" in plaats van Denderleeuw, dat klinkt nog meer bizar dan Alost voor Aalst.

12 01 2009: 't Is beginnen dooien en er staan wat minder treinen in 't rood op de "scoreborden" in de stations, wat niet wil zeggen dat alle treinen stipt rijden. In Het Nieuwsblad staat te lezen dat het jaarlijkse budget voor de veiligheid van NMBS-reizigers en -personeel dit jaar wordt opgetrokken van 5 miljoen euro tot 10 miljoen euro. Dat heeft minister van Overheidsbedrijven Steven Vanackere aangekondigd. In de Brusselse stations worden dit jaar 20 personen extra ingezet om toezicht te houden, kondigde Vanackere aan. Ook in de rest van het land wordt er meer veiligheidspersoneel aangeworven voor de treinen, stations, parkings (auto's in Denderleeuw en Aalst lijden nog al eens onder vandalisme) en fietsenstallingen. De mobiele veiligheidsploegen worden versterkt met 32 personen. Daarnaast wordt geïnvesteerd in de netheid van de stations (dat zal tellen!!! je zou soms denken dat het rookverbod opgeheven is...), de strijd tegen metaaldiefstallen en een nieuwe hoffelijkheidscampagne (stiptheid is ook een vorm van hoffelijkheid, hoor ). De Padt kondigde aan dat hij een risico-analyse laat uitvoeren voor de treinstations. Elk (!) station wordt gecatalogeerd op basis van het aantal reizigers, de criminaliteit en de internationale uitstraling (die van Denderleeuw is zo goed als verdwenen met het opheffen van de autotrein, al kan je wel een rechtstreekse trein naar Maastricht nemen). In stations van het type A moet de federale politie een protocol uitwerken met de veiligheidsdiensten, zoals Securail. In stations van het type B is het aan de lokale politie om een dergelijk akkoord te sluiten. Tot nog toe was het enkel de grootte van de stations die in aanmerking werd genomen voor de veiligheidsmaatregelen. "Met de nieuwe regeling kan een klein station dat dagelijks duizenden pendelaars ontvangt, zoals Ottignies, gecatalogeerd worden als type A", aldus De Padt.

08 01 2009: Op de website van De Standaard staan enkele interessante artikels over de winterweek van de NMBS. Op verschillende plaatsen in Vlaanderen zijn er donderdag treinincidenten geweest met ernstige vertragingen tot gevolg. Bij voorbeeld waren er vetragingen op de lijn Hasselt-Mol, alsook hinder voor de treinen naar Gent. De verschillende incidenten zouden volgens woordvoerder van spoorwegbeheerder Infrabel, Frédéric Petit, niets te maken hebben met het koude winterweer. Vanmiddag liet Johan Govaerts de NMBS nog weten dat de vervoersmaatschappij net verrast was door de gevolgen van de extreme koude. Govaerts zal wel gelijk hebben. Hoewel men het voorbije weekend verwittigde voor deze winterprik (gelukkig, zo kon ik nog een spoor strooizout trekken op de stoep), en toch was de NMBS niet voorbereid... Rond 12.45 uur kwam er op spoorlijn Brussel-Denderleeuw-Gent een boom terecht op een trein (dat heeft wellicht inderdaad niets met het weer te zien - en ik had geluk dat ik al in Brussel was). Het spoor was in beide richtingen versperd. Afgezien van deze interessante artikels staan er veel lezersbrieven in het forum, ook in dat van de zusterkrant, Het Nieuwsblad, en 't zijn niet dezelfde mensen die reageren die bij beide kranten berichten posten. Ik kom tot de vaststelling dat ik veel geluk heb (gehad), want de meesten spreken van uren vertraging en nauwelijks informatie, als die al correct was. Hopelijk blijft mijn geluk duren, maar deze pendelaars mogen op mijn sympathie rekenen. Op haar website meldt de NMBS dat ze zich bij haar klanten wil verontschuldigen voor de ongemakken op dinsdag 6 en woensdag 7 januari ten gevolge van het uitzonderlijke winterweer en dat ze er alles zal aan doen om in de toekomst dergelijke incidenten zoveel mogelijk te vermijden. Zoals infrastructuur onderhouden, misschien, want sommige vertragingen en de meeste afgelastingen waren te wijten aan defecten aan de trein (meestal de locomotief) zelf, niet aan bovenleidingen of signalen die langer op rood staan dan naar de zin van de reizigers.

Maar nu komt het: "De trein zal niet dé oplossing zijn voor het milieu," zegt Kamerlid Pierre-Yves Jeholet (MR) donderdag in de kranten van de groep Vers l’Avenir. Volgens hem rijden te veel treinen onderbezet tijdens de daluren. Maar het volgende kan ik met mijn zagemeelverstand niet snappen: Jeholet geeft aan dat de gemiddelde CO2-uitstoot per kilometer voor een wagen uitkomt op 218 gram, voor een bus op 832 gram en voor een trein op 3.085 gram. "Voor een groep van tien personen blijft het gebruik van drie auto’s dus milieuvriendelijker dan het gebruik van een bus." Dan een bus, ja, maar een trein rijdt tegenwoordig toch op elektriciteit, niet op stoom of diesel (misschien nog voor goederentransport, dat weet ik niet en hier gaat het niet om goederen maar om passagiers)? Jeholet pleit voor een aangepast aanbod van openbaar vervoer gebaseerd op complementariteit en doeltreffendheid. Hij wil weinig doeltreffende bussen en treinen geschrapt zien en wil een beter aanbod tijdens de spitsuren. De senioren zullen 't graag lezen, zij kunnen van een gunsttarief profiteren (gratis rijden, enkel het maakloon voor hun vervoersbewijs moeten ze betalen) en dan zouden ze moeten zoeken naar een geschikte trein om een leuke uitstap te kunnen maken?
Het aantal treinreizigers dat zelf zijn treinabonnement betaalt, is tussen 2004 en 2007 gedaald tot iets meer dan de helft. Dat stelt Kamerlid Peter Logghe (Vlaams Belang) vast op basis van cijfers die hij ontving van toenmalig minister van Overheidsbedrijven Inge Vervotte in antwoord op een schriftelijke vraag. Maar het aantal abonnementen dat voor honderd procent door de reiziger betaald werd daalde in 2007 tot 136.000 of nog iets meer dan 50 procent van het aantal bedrijfsabonnementen. Daar zou ik bij zijn, mocht ik mijn treinkaart nog in geldigheid laten verlengen. Wel, ik zou maar profijt doen mocht ik een trajecttreinkaart (ik wissel niet van trajecten, 't is altijd Denderleeuw-Brussel Schuman en Brussel-Centraal-Denderleeuw) voor een heel jaar nemen. Mocht mijn werkgever zijn wettelijke bijdrage leveren, zou ik mij zelfs met een trajecttreinkaart voor een week profijt doen. Dus blijf ik lekker met een Key Card sporen. Dan moet ik tenminste niet betalen voor dagreizen die ik niet onderneem (vakantie, staking, ...).

07 01 2009: Vanavond was 't weer prijs, het scorebord boven de loketten in Brussel Centraal zag weer rood van de vertragingen. De trein naar Poperinge (met halte in Denderleeuw) had ook vertraging, maar ik kwam wel op tijd om net nog in te stappen vooraleer de treinbegeleider fluiten zou. Zo kwam ik op mijn gewoon uur thuis. Ik durf wedden dat weinigen zoveel geluk hebben tijdens de ochtend- of avondspits. Bij de NMBS is men blijkbaar vergeten dat alle infrastructuur regelmatig onderhoud vergt, en als ze niet weet hoe ze problemen wegens de koude moet vermijden, kan ze specialisten (ingenieurs?) naar berglanden als Oostenrijk, Zwitserland, de Scandinavische landen, op dienstreis sturen en daar leren hoe ze ginder het hoofd professioneel bieden aan de winter.

06 01 2009: Vanavond was 't weer prijs, deze keer door een bovenleiding die beschadigd raakte door een buitenrijdende trein in het station van Leuven. Sinds 13.45 uur konden alle treinen in het station van Leuven wel weer vertrekken en aankomen, maar ze bleven rijden met vertraging, ook na 17.30 in Brussel Centraal. De trein van 16.49 uur (dus een uur vóór mijn gebruikelijke trein) was in vertraging, aangekondigd met 1 uur, maar 't zal meer geweest zijn, want ik heb mijn gebruikelijke trein genomen, en die was al met vertraging. 't Enige waar de NMBS stipt in is, is in 't verhogen van haar tarieven...

05 01 2009: Afgezien van vrijdag jl toen ik naar Brussel spoorde voor een wandeltocht (en zoals 1/3 van de passagiers mocht blijven rechtstaan), was dit mijn eerste pendeldag, en 't was meteen van datte. Vanmorgen 8 minuten vertraging en deze namiddag, of avond want 't is donker na 17.00 uur, kon van enige stiptheid geen sprake zijn. Vanmorgen lag het aan de sneeuw die sinds de nacht viel. Hoe zou dat gaan in landen waar meer sneeuw valt, zoals Zwitserland, Oostenrijk, Zweden, Noorwegen? Hebben de treinen daar dan ook zulke vertragingen? 's Avonds kon het nog aan de sneeuw liggen, of ook aan een stroompanne in de buurt van Mechelen. De NMBS noteerde al vertragingen vanaf de late voormiddag. Nochtans, niet alle treinen moeten vertrekken in of langs Mechelen rijden.

06-01-2010 om 22:21 geschreven door Helga

Deze term, "per(r)ongeluk", heb ik gehaald uit het televisieprogramma op Canvas “Alles kan beter”. Guy Mortier, hoofdredacteur van een onafhankelijk weekblad voor radio en televisie, gaf als verklaring zo ongeveer het volgende weer: “Je staat in het station op je trein te wachten die, oh mirakel, tijdig aankomt.” Ik vond dat zo’n goeie ingeving dat ik die meteen voor de rest van mijn leven in mijn oren geknoopt heb (in Schouppes oren knopen, zou toen, hoewel wenselijk, nogal moeilijk geweest zijn…).
Op de website van de NMBS staat (of stond toch ooit), in rubriek “Over de NMBS” het volgende:
De NMBS is een naamloze vennootschap volgens publiek recht. Haar eerste taak is de openbare dienstverlening voor rekening van de Belgische staat, met name het binnenlandse vervoer van reizigers en het onderhoud en de instandhouding van het spoorwegnet. Al haar andere taken moeten beantwoorden aan commerciële doeleinden.
Tijdens mijn 25 jaar (en iets meer) pendelaarschap heb ik zo een en ander meegemaakt: pannes, vallende bladeren, sneeuwhopen (vooral in de jaren ‘80) en natuurlijk stakingen, geen jaar zonder algemene stakingen. Einde mei 1998, gooide de NMBS nog eens haar dienstregeling overhoop, maar die keer gooide zij ook het hele treinverkeer overhoop, met alle gevolgen van dien. Asjemenou, zeg, zo’n fiasco had ik nog nooit gezien! Ongekende vertragingen, gefrustreerde reizigers en natuurlijk ook gefrustreerde werknemers bij de NMBS (in het bijzonder zij die in de stations en de treinen werken, zoals treinbegeleiders, want dié kregen de klachten van de reizigers natuurlijk het eerst en het meest over zich heen).
Er begon dan een periode van pendelaarsaktiers zoals een petitie, opgestart met een collega, 12.232 handtekeningen boden wij aan met een begeleidende brief op het kabinet van de (toenmalige) Minister van Verkeer en Infrastructuur, Michel Daerden (PS). Er werden ook proteststrookjes gemaakt om in de treinkaart voor het validatiestrookje te schuiven.

In de loop der jaren wijzigde ik mijn gewoonten, omdat de NMBS regelmatig haar dienstregeling wijzigt zonder rekening te houden met de vaste klanten, of omdat sommige treinen systematisch vertragingen opliepen. Sedert medio december 2009 zien ze mij dus nauwelijks nog in Brussel Schuman, dat was 's avonds al lang niet meer het geval, en nu ook 's morgens niet.

06-01-2010 om 21:45 geschreven door Helga

Het nieuwe jaar is pas aan zijn tweede dag toe en ik ga er weer aan beginnen, een lijstje gemaakte wandeltochten, en ook al meteen bij de club die groepswandelingen laat organiseren. Ik kom er voorspoedig aan met de trein (veel meer zitplaats dan vorig jaar, hoewel de solden begonnen) en de metro (in gezelschap van Brusselse Eddy). In de Taverne Le Beau Rivage aan de Houba De Strooperlaan 620 te Laken had ik net genoeg tijd om iedereen mijn beste wensen over te maken en mij in te schrijven. Ik schreef me in voor de enige mogelijke afstand, 25 km, en kon meteen mee wandelen.

Om tien uur vertrok Antoine met ruim 120 volgelingen (waaronder 5 Sportvrienden, want Guy, zijn broer Kris, Agnes en haar man Alfons waren ook van de partij) via het Koning Boudewijnstadion en het Atomium. Het Koning Boudewijnstadion is een multifunctioneel sportstadion met 50.000 zitplaatsen te Brussel. Tot het Heizeldrama in 1985 (daar stond ik achter het doel waar de gestorven en gewonde Italianen ook hadden moeten zijn en dan hadden ze wellicht nog geleefd), waarbij 39 toeschouwers stierven, was de naam Heizelstadion. Het eerste belangrijke eenmalige evenement daar georganiseerd was in 1958 (het jaar van de Wereldtentoonstelling) de finale van de Europa Cup (Real Madrid versloeg AC Milan met 3-2 na verlengingen). Het Atomium is iedereen welbekend: het is een 165 miljard keer uitvergroot ijzerkristal. Deze spectaculaire constructie werd door ingenieur André Waterkeyn (hoewel in de Humo ooit anders werd beweerd) ontworpen voor de Internationale Wereldtentoonstelling van Brussel in 1958. De negen bollen, die de negen ijzeratomen voorstellen, zijn bekleed met glanzend aluminium en worden samengehouden door een stalen gebinte. Het Atomium is 102 meter hoog. Elke bol heeft een doorsnede van achttien meter en weegt zo'n 250 ton. In de bovenste bol bevindt zich een restaurant en een panoramazaal die een onovertroffen uitzicht over Brussel biedt. In zes van de negen sferen loopt een permanente tentoonstelling die de geschiedenis van de geneeskunde belicht.

Via enkele woonwijken en een veldweg met zicht op een watertoren bereikten we het Tangebeekbos op het grondgebied Vilvoorde, vorige zomer (tijdens Antoine Euraudax Toeristische Ster) stonk het hier ferm, nu niet. Het nog jonge Tangebeekbos is vooral een loofbos met een vijver, een boomgaard en dienstgebouwen. Het wandelpad is voorzien van schuilhutten en een speelweide. Het bevat de volgende boomsoorten: populier (22%), zomereik (19,5%), es (10,2%), gewone esdoorn (7,9%), en verder schietwilg, beuk, naaldhout (Corsicaanse den, fijnspar, Japanse lork) en Amerikaanse eik. Het omvat ook nog een vijver, een boomgaard, dienstgebouwen en wegen. De vijver heeft een goede waterkwaliteit. Er leven diverse vissoorten in, maar ook kikkers, padden, salamanders, rivierkreeftjes en zwanenmossels. Verwildering van niet-inheemse diersoorten komt nog voor, met bijvoorbeeld roodwangwaterschildpad, parkieten en grondeekhoorns. Zo bereikten we de kantine van Foot VC Borght in Vilvoorde, de thuis van een dames- en een jeugdvoetbalclub. Daar kregen we van de medewerkers (Maggy, Luc en Michel) een broodje kaas (mijn boterham met smeerkaas mocht dus op zak blijven) dat we konden doorspoelen met een drank in het café. Die werd op dat moment door 1 persoon open gehouden, maar het ging toch redelijk vlot, ik denk dat iedereen aan 25’ genoeg had om zich te laten bedienen en zijn broodje te verorberen. Na die 25 minuten wandelden wij verder, genietend van deze natuur, naar de Poddegem Hoeve en de Tommenmolen. De Poddegemhoeve is de oudste gekende hoeve van Grimbergen. De oorsprong van deze middeleeuwse versterkte hoeve gaat terug tot een 5^de-eeuws Frankisch domein. In de 13^de eeuw werd het Hof te Poddegem vermeld als leengoed van de Prins van Grimbergen. De Poddegemhoeve daarentegen was eigendom van de abdij en stond op de grens van Beigem, Humbeek en Grimbergen. De Tommenmolen werd oorspronkelijk Liermolen genoemd. Omstreeks 1400 kreeg hij de naam Tommenmolen naar de familie Van der Tommen, die er meer dan een eeuw (reeds in 1382) in het bezit van was. Mogelijk werd de Tommenmolen gebouwd nadat de eerste Liermolen aan de abdij werd geschonken. Het huidige gebouw dateert uit 1541 of 1547, maar werd in de 19de eeuw grondig verbouwd. In 1573 kochten de Norbertijnen van Grimbergen de molen en bleef in hun bezit tot aan de Franse bezetting. Nog meer uitgebreide informatie staat op de molensite bij uitstek: Molenecho's en wel hier: Tommenmolen.

Zo bereikten wij in Grimbergen café The Puller voor onze zelf meegebrachte boterham, zoals Frank en ik. Na de tijd nodig om iedereen te laten eten en drinken (op papier 25), gingen we terug naar Laken langs de Liermolen, de Gravenmolen en de Potaarde Hoeve, een gesloten vierkanthoeve. De Liermolen aan de Maalbeek is genoemd naar de heren van Lire, die in 1341 hun watermolen aan de Witheren van de abdij van Grimbergen verkochten. Nog meer uitgebreide informatie staat op de molensite bij uitstek: Molenecho's en wel hier: Liermolen. De 's-Gravenmolen aan de Maalbeek is de oudste watermolen van Grimbergen. Hij wordt reeds vermeld in 1220, maar is zeker nog ouder. Hij ontleent zijn naam aan de graven van Grimbergen en deed dienst als banmolen: de bewoners van het graafschap waren verplicht hier hun graan te laten malen. Nog meer uitgebreide informatie staat op de molensite bij uitstek: Molenecho's en wel hier: 's Gravenmolen. Ik merkte tijdens onze wandeling waarschijnlijk het Prinsenkasteel, de verblijfplaats van de Heren van Grimbergen. Het is genoemd naar Filip-Frans van Bergen, prins van Grimbergen. Van het prinselijke domein blijven het park en de kasteelruïne over. Enkel de Donjon in de zuidwesthoek en een ronde hoektoren in het noordwesten, verbonden door de westelijke gevel, bleven overeind. Door de restauratiewerken aan de Donjon, die in 1996 werden uitgevoerd, krijgt de bezoeker een goed idee hoe het Prinsenkasteel er destijds uitzag. De voormalige slotgracht van het kasteel doet dienst als vijver. Weldra kregen we het Atomium in de gaten, maar Antoine had een rustiger plaats in gedachten voor een extra halte, waar hij trakteerde op schnaps (of een frisdrank) met aangepaste versnaperingen, dit op het nieuwe (wandel)jaar. Op uw gezondheid, Antoine!

Het was een mooi en leuk parcours, en het weer viel ook mee, het was wel koud maar droog, behalve, in de late voormiddag, een paar solitaire vlokjes.

Mijn fotoalbum staat hier: http://picasaweb.google.be/9470hvds/EuraudaxHarenJan10

03-01-2010 om 11:59 geschreven door Helga