Ik kwam voorspoedig aan en vond een parkeerplaats in de nabijheid van het Café De Ster waar ik me inschreef voor 25 km, de enige aangeboden afstand voor vandaag.

Deze voerde de groep van 47 deelnemers langs veel natuurlijke paadjes en enkele openbare wegen naar een kapelletje in Appels, waar de eerste wagenrust was opgesteld. Erna en Caroline stonden de wandelaars op te wachten met belegde boterhammen, intussen had Adrienne warme soep geschonken in bekers van hittebestendig plastiek. Na tien minuten respijt gingen we verder langs de Denderdijk, tussen landbouwvelden, door het Domein Oude Schelde, opnieuw tussen landbouwvelden en langs de Sint-Onolfsdijk, deze keer wat langer. Daar was ook de tweede wagenrust opgesteld, met cake en frisdranken. Langs het kerkhof van Appels (mooie poort) en over het parcours van de 18^de Filozofentocht gingen we verder, intussen kwamen we wandelaars tegen, zoals Anny & Chris (Everbeekse Wandeltochten). We hielden dan pauze in Appels, waar Peter ons vroeg om niet allemaal naar de sporthal te komen voor de caférust, want er was niet genoeg plaats. Met een groepje dook ik de dichtstbijzijnde café binnen voor wat 33 minuten zouden moeten zijn. Maar toen ik een slok van mijn tweede trappist binnen had, kwam de laatste man zeggen dat we vertrokken, zo’n 10 minuten te vroeg. Ik was niet de enige die moest slokken en we gingen dus naar de sporthal waar organisator en baankapitein Peter met zijn volgelingen buiten stond. We gingen dan naar Mespelare en nabij de kerk stond nog een wagenrust uitgestald, deze keer met diverse soorten jenever: Arthur trakteerde op zijn verjaardag. Hartelijk gefeliciteerd, Arthur, en op je gezondheid! Ver was het dan niet meer tot het dorp in Denderbelle.

Het weer was uitstekend, de zon hield ons de hele tijd gezelschap, het was zelfs warm genoeg voor een T-shirt, en de omloop was leuk.

Mijn foto’s staan hier:
https://picasaweb.google.com/105109948338563238023/EuraudaxZandbergen11

05-11-2011 om 21:49 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig aan de feestzaal van de Bevegemse Vijvers en vond gemakkelijk parkeerplaats in de nabijheid ervan waar kort na mij ook Annemie aankwam, even later gevolgd door Mark. Wij schreven ons in voor de kortste afstand, zijnde 7 km.

Deze omloop voerde ons, als gewoonlijk, tussen de deskundig uitgeholde pompoenen met een kaarsje er in naar het centrum, waar we nabij de bibliotheek een sojadrankje kregen op vertoon van de controlekaart. Van daar ging het naar de Bijloke (niet die van Gent ) waar aan een vijver een druppelkot stond. Daar dronken wij dan ook een druppeltje. In de rustpost Ten Berg begroetten we enkele bekenden alvorens terug te keren door het inmiddels duistere park van het Domein Breivelde. Daar was een stand met glühwein maar geen van ons drieën had daar trek in (het was ook nog niet zo koud dat we ons aan warme wijn moesten verwarmen) en zo keerden we terug naar de feestzaal. Daar trakteerde Annemie ons op pannenkoeken met warme drank.

Het weer was uitstekend want het bleef droog en koud was het ook niet.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/105109948338563238023/Halloweentocht11

01-11-2011 om 11:31 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig aan en vond gemakkelijk parkeerplaats in de nabijheid van het Koninklijk Technisch Atheneum (in de buurt van de supermarkt waar ik mijn boodschappen doe ) waar ik me inschreef voor 12 km.

Deze voerde me langs een paar mij onbekende straten van Liedekerke naar een aangelegd pad waar geen gemotoriseerd verkeer toegestaan was, dan een talud op om via een graspad het aangelegd gravelpad parallel aan de spoorweg te bereiken. Die volgde ik tot aan het jaagdpad langs de Dender, dus liet ik Denderleeuw letterlijk links liggen. Via het industrieterrein Begijnenmeers bereikte ik het rond punt nabij het station van Liedekerke, en ging verder richting autosnelweg. Maar daar zijn geen voetgangers toegelaten dus ging het via een brug over de spoorweg naar Sint-Katherina-Lombeek waar de rustpost was ingericht. Daar was niemand met wie ik absoluut een pot (warme choco) wou drinken, dus ging ik verder mijns weegs. Deze leidde mij over een eerder nieuwere brug alweer over de sporen richting Liedekerke- en Hertigembos. Daar was nogal wat volk, niet alleen wandelaars, maar ook veel joggers. Eens dat bos uit, stak ik nabij de parking de straat over naar een woonwijk. Daar zat een kater te zonnen, ik kon er niet aan weerstaan om er een foto van te nemen en hem in de hals te kriebelen (veel katten lijken dit graag te hebben). Zo kwam ik aan de praat met het bazinnetje die vertelde dat zij de kat drie jaar geleden in het bos vond, helemaal ziek, ze heeft hem er dan bovenop geholpen, en hij is haar daar duidelijk nog steeds dankbaar om. Dan restten me nog enkele 100den meters tot het einde, waar ik twee Sportvriendinnen trof en met hen nog iets dronk.

Het weer was uitstekend, de zon hield me de hele tijd gezelschap, en de omloop was leuk.

Mijn foto’s staan hier:

https://picasaweb.google.com/105109948338563238023/HerfsttochtPajotten11

30-10-2011 om 20:41 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig aan en vond gelukkig nog een parkeerplaats in de nabijheid van het Faluintjeshof waar ik me inschreef voor 14 km want dat was de minimumafstand om een controle in Moorsel te hebben. J

Intussen waren Sportvrienden Lieve en Maurice ook aangekomen en ingeschreven, voor 21 km (14 km plus de lus van 7 km), met hen stapte ik naar Moorsel, al babbelend, een ruime 7 km verder. We dronken er iets warm maar ik liet ze vertrekken, want ik verwachtte halvelings Annemie en Mark te zien. Dat gebeurde evenwel niet daar, wie ik er wel zag waren mijn buurvrouwen, Francine en Trees. Dus dronk ik met hen nog een mok warme choco en babbelde wat met hen. Intussen wist ik al dat ik Annemie en Mark in Meldert zou treffen. Dus enkele minuten nadat Francine en Trees (ook 14 km wandelend) vertrokken waren, was ik ook weg, nadat ik afscheid nam van enkele werkende Kadees: Lucia, Geert, Conny, Ellen, Johan, Marnik, Rudolf en Werner die stond te kijken of iedereen wel goed werkte. J

Terug naar Meldert passeerde ik een leuk kapelletje en een mooi kerkje waar ik ook binnen ging foto’s nemen. Wegens de witte wanden moest ik aan de Michel, een belangrijke kerk in Hamburg, denken, maar het beeld van de Heilige Antonius miste wel een varkentje aan zijn voeten. De startplaats bereikte ik door het Faluintjesbos. Terug in het Faluintjeshof in Meldert waren mijn vrienden er inderdaad ook aangekomen, en met hen dronk ik alweer iets warms, alvorens we afscheid namen.

Het weer was uitstekend, de zon hield me de hele tijd gezelschap, en de omloop was leuk.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/105109948338563238023/AffligemAbdijbierenClassic11

23-10-2011 om 00:00 geschreven door Helga

22-10-2011 om 00:00 geschreven door Helga

Ik parkeerde langs de Edingsesteenweg en stapte naar Zaal Parecia waar ik me inschreef voor 10 km. Die leidde mij via verharde en nog meer natuurlijke wegen langs weiden naar de rustpost te Gooik nabij het kasteel dat nu dienst doet als rusthuis Eyckenborch. Daar liet ik mijn kaart afstempelen en na mijn bezoek aan de sanitaire infrastructuur stapte ik op voor een lusje van ruim 4 km. Even verder haalde ik Isabelle (bij de club van Ghlin) in en we wandelden en babbelden verder, haar man Rik wandelde de marathon. Na de lus stapte ik alleen verder, zij had toch alle tijd om terug te komen in Leerbeek.  Op de terugweg bewandelde ik nog meer natuurlijke paden dan aangelegde wegen langs een bidgrot, het kasteel van Saffelberg en een wit kapelletje.

Het weer was uitstekend: de zon hield me de hele tijd gezelschap.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/105109948338563238023/Nazomertocht11

16-10-2011 om 21:25 geschreven door Helga

Ik parkeerde nabij het kerkplein en toog naar het sportcentrum van Ternat (via een zijingang, zodat de wandelaars gescheiden bleven van andere sportbeoefenaars) waar ik me inschreef voor 12 km (en er 700 m bij kreeg). Die leidde mij via verharde en enkele natuurlijke wegen, door wijken, langs weiden en tussen de maïs, naar het Castelhof in Sint-Martens-Bodegem. Daar liet ik mijn kaart afstempelen en omdat ik niemand zag met wie ik graag een babbeltje wou slaan (Remi van WSV Baasrode had net de rustplaats verlaten, we babbelden dus buiten over Vichte-Dhron), ging ik verder, of liever: terug.

Nu was er nog meer natuur op de omloop, met bos en weide, maar eerst moest ik kort na de aanvang van de terugweg stoppen voor een spoorwegovergang dat net gesloten werd. De machinist was er niet gerust in dat ik ter hoogte van de slagboom kwam piepen en mijn fototoestel in de aanslag hield. Dat wandelaars al eens in de weg lopen van fietsers zijn we al gewend, maar op een smal paadje werd ik geconfronteerd met me tegemoet rijdende motorcrossers, hoewel ik me er niet van bewust was dat ik op een crossparcours wandelde. Ik deed de stoet van 6 motorrijders toch stoppen door pas vlak voor de eerste uit de weg te gaan. Langs omgeploegde weidelanden, die mij vrij uitzicht gaven op de Sint-Gertrudiskerk van Ternat, ging ik terug naar het sportcentrum, waar ik mijn boekje liet afstempelen.

Het weer was uitstekend, na een uurtje warm genoeg voor een T-shirt, en de zon hield me zo goed als de hele tijd gezelschap.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/105109948338563238023/33steKruikenburgseWandeltochten11

02-10-2011 om 20:54 geschreven door Helga

WSV De Sportvrienden vzw had een bus met chauffeur gehuurd en om 07.30 uur stapten 40 passagiers in bij het Dorp van Denderleeuw. Op de E40 hadden we al meteen wat sensatie: een automobilist die voor de bus reed had wellicht veel te diep in het glas gekeken, zwenkte van links naar rechts in het rechter rijvak, soms zelfs even over de lijnen, onze chauffeur bleef wijselijk achter. Ter hoogte van de uitrit voor het tankstation in Groot-Bijgaarden werd de zatte zondagsrijder gevolgd door een wellicht bekende automobilist met aanhangwagen die al evenmin bekommerd was om verkeersregels en veiligheid. Gelukkig moesten zij naar Brussel en wij naar de E411. We kwamen dan ook voorspoedig aan in Durnal, een deelgemeente van Yvoir in de Condroz. Een medewerker van Les Piverts de Courrière leidde ons naar de busparkeerplaats langs de rue Pays de Liège. Wie Marc Collignon was, is me nog niet duidelijk, ik zag zelfs geen foto in de zaal van hem.

We stapten dus uit en even verder was de zaal 'Cercle Albert' waar de inschrijvingskaarten op het podium verkocht werden. Bij clubs aangesloten bij de FFBMP moet de wandelaar meteen aangeven welke afstand hij wil afleggen, zodat de medewerker dit aankruist op de inschrijvingskaart. Ik koos voor 20 km, de op 1 na grootst aangeboden afstand, 25 km was ook mogelijk, net als 6 en 12 km.

Ik vertrok in mijn eentje en toen ik net de zaal had verlaten, botste ik bijna op Willy en Claude, twee bekenden van Les Caracolles d’Andenne. Het begin van mijn wandeling was best rustig en bijna plat, maar dat bleef natuurlijk niet zo. J Ik wandelde hier door een mooie streek met velden en ook bossen. De eerste rustpost was onder een lange partytent in Bauche, een gehucht van Evrehailles. Daar dronk ik een cola en babbelde wat met andere Sportvrienden. Nadat ik het glas geledigd had op het terras, vertrok ik voor een lus dat begon aan een brugje over het pad met in het midden een smalle geul zoals een “levada” op Madeira. Dat brugje waar ik onderdoor ging, kwam me bekend voor van de internationale wandelweek van Vichte naar de Moezel. Maar ik ging dus verder en langs nogal wat hellingen en ook enkele dalingen, soms voorzichtig klauterwerk, ook langs een spoorlijn dat er niet meer gebruikt uit ziet, kwam ik terug aan die tent, waar ik een kommetje soep en een broodje kocht. Maar nu zat ik met de rug naar het bruggetje en toen viel mijn laatste Frank: ik keek naar het zigzagpad dat wordt aangedaan tijdens de derde etappe van die internationale wandelweek van Vichte naar de Moezel. Intussen begroette ik ook Marcel en zijn vrouw, leden van Les Caracolles d’Andenne en Christine van Profondeville was er ook op stap. Na deze rust, en een foto van dat zigzagpad, vertrok ik met Sportvriendinnen Heidi, haar moeder Nelly en Martine (hare Guy ging er als een speer vandoor). Ook nu gingen we een tijd langs een spoor maar hier groeit geen onkruid of hoger gewas, en even later reed er zelfs een toeristisch treintje over, langs een steengroeve. Door een bos en langs de Bocq kwamen we aan de voor ons derde rustpost nabij een klimrots. Daar zagen we nog bekenden, Sportvrienden en Florastappers. Van hier was het nog een ruime 2 km naar de zaal in Durnal. Nadat we onze boekjes lieten afstempelen, dronken we nog een glas leeg, ik trok kousen uit en andere sandalen aan. Omdat alle 40 passagiers er toch al voor 4 uur ’s namiddags waren en we onze trofee van goed vertegenwoordigde club ontvingen, reden we om vier uur naar Denderleeuw terug. Het was dus een mooie maar nogal straffe wandeling.

Het weer was uitstekend, warm genoeg voor een T-shirt en de zon hield ons zo goed als de hele tijd gezelschap. 

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/105109948338563238023/DurnalBus

25-09-2011 om 00:00 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig aan het Parochiaal centrum van Velzeke, ging Rudolf wat gezelschap houden aan tafel en schreef me in voor de eerste lus van 25 km. Om elf uur begonnen we er dan aan in een groep van zowat 70 wandelaars, meer dan de helft was ingeschreven voor de volle pond van 100 km.

Die eerste lus leidde over het Jan de Lichte-pad langs velden en door bossen naar de spoorwegbrug van Erwetegem, 7,8 km verder, waar de medewerkers klaar stonden, zij voorzagen de wandelaars van spijs (boterhammen, ene met kaas en ene met ham) en drank (frisdranken, koffie en - te koop - bier). Marnik had er ook een mobiele dames-WC opgesteld, een doek vastgemaakt aan vier staven die vertikaal in de grond worden geklopt zodat het als een “muur” beschutting biedt, geniaal bedacht! Na vijf minuten rust leidden Lucia en Geert ons langs even rustige wegen, al dan niet verhard, naar het kerkhof van Oudenhoven, waar we een banaan kregen, benevens de dranken. Even natuurrijk waren de laatste 8,7 km tot het einde, het Parochiaal centrum van Velzeke. Daar ging ik gauw eerst naar de sanitaire infrastructuur, alvorens gehuldigd te worden. Want omdat ik geen lange afstanden meer afleg bij Euraudax, heb ik me toegelegd op het halen van Audax-schelpen, en dit was mijn eerste. Zo kreeg ik dan ook een mooie trofee van Lucia en Geert, hartelijk dank ! Zoals de meeste andere aanwezigen liet ik mij de bestelde smos (met américain en veel groentjes) smaken. Ik ging niet meteen naar huis maar bleef nog een lus.

Om niet met mijn duimen te draaien, hielp ik wat mee de tafels opruimen, de auto’s laden voor de wagenrusten en dan was er nog wat tijd om buiten van ’t zonnetje genieten. Met drie auto’s (Yannick & Ineke met o.a. de schraagtafels, Conny met drank en passagiers, ik mocht met Johan mee rijden, die verder ook een bak bier en een bak wijn bij had). Zo reden we naar de eerste wagenrust op een hoogte, vanwaar we de wandelaars in de verte zagen komen. Nadat de tafels opgesteld, de drank en de yoghurt met lepels uitgeladen waren, kwamen de wandelaars er al aan. De meesten waren verbaasd me daar met de doos lepels te zien, in plaats van mee te wandelen. Na hun vijf minuten rust vertrokken ze verder richting Zwalm, wij reden terug naar Velzeke om nog wat drank te laden, en de koffiekannen in de zaal te laten. Dan reden wij naar de Ijzerkotmolen, een restaurant in Zwalm (Sint-Maria-Latem), waar we ruim op tijd waren om alles uit te stallen. Op die wagenrust hadden de wandelaars 10 minuten om te klinken op de 10^de Gouden Arend van Rudolf, hartelijk gefeliciteerd en op je gezondheid! Nadat iedereen bediend was, sloeg ik ook een kroes wijn achterover. De moedigen gingen dan verder en wij keerden terug, waar de soepborden klaar stonden voor de soep met balletjes, en waar Katrien en Kobe aankwamen (Katrien zou eerst nog wat rusten en enkel de laatste lus meewandelen). Deze warme maaltijd had ik me niet besteld, maar ik ging wel enkele megastappers gezelschap houden aan tafel: Eddy van Affligem en Eddy van Ninove, Danny en Jean-Paul van Brakel. Na het hoofdgerecht begon lus twee (na 7,9 km zouden ze terugkomen voor het dessert) en toen de wandelaars weg waren en mijn bierglas leeg, reed ik naar huis. Die derde lus had zijn tweede wagenrust in Grotenberge (aan het domein Breivelde), de vierde lus had wagenrusten in Balegem en het Munckbos. Wat ik later in andere fotoreportages zag, waren er nog Gouden Arenden uit te reiken, zoals de 20^ste voor Lucia, van harte gefeliciteerd!

Het weer was uitstekend, warm genoeg voor een T-shirt en de zon hield ons zo goed als de hele tijd gezelschap.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/105109948338563238023/EuraudaxHerdersem11

24-09-2011 om 00:00 geschreven door Helga

Ik had me 40’ verslapen en begaf me met bekwame spoed naar Hof Ten Eede te Haaltert, waar ik nog net Paul en medewerker Charles kon begroeten, deze laatste verwees me naar de tent op de parking want de hele feestzaal was geboekt voor een huwelijksfeest. Ik trok gauw kousen en wandelsandalen aan en Paul was zo lief me een eindje naar de staart van de groep te voeren, alvorens drie inzittenden naar het station te brengen. In een paadje dat vanaf de Jeruzalemstraat in Mere vertrekt, kon ik aansluiten en van dan af loste ik de rol niet meer. Annemie en Mark hadden me niet meer verwacht (ik had haar per SMS laten weten dat ik me verslapen had, zij antwoordde dat de groep om 07.30 uur zou vertrekken voor de vijfde lus, maar iemands uurwerk liep dus voor…). Ik hoop dat het voor de groep een aangename verrassing was dat ik toch nog kwam aansluiten.  Om een reden die ik niet via internet bekend maak, plande ik toch slechts 25 km te wandelen, dus een homologatie had ik niet nodig (noch verdiend, gezien het eindje per auto). Via Mere wandelden we naar Lede langs meestal natuurlijke paden onder leiding van Marleen, jawel, zij werd bijgestaan door Peter. In Lede op een parking tussen oude legerwagens langs een gewestweg wachtten Paul en Charles op ons met frisdranken, koffie en thee, en voorts koeken en yoghurt, ik nam enkel van dit laatste een exemplaar met een cola.

Na een vijftal minuten vertrokken we alweer langs nu iets meer verharde wegen, maar hier en daar hadden we toch modderpoeltjes en andere plasjes te ontwijken. In Erpe, nabij een watermolen, was de tweede wagenrust, hier werden cakes en citroenjenever (naast de gebruikelijke dranken) aangeboden door René (Parel van het Pajottenland), Maaike en Katrien, die de cakes had gebakken. Van harte gefeliciteerd en met veel dank voor de bevoorrading!  De kroesjes waren eerst bescheiden gevuld, maar wie liet bijschenken, kreeg een ruimere portie, skol!  Dan volgde nog een passage door Nieuwerkerken vooraleer we terug in de tent aankwamen. Ik moest gauw even binnen en dan rechtsaf, terwijl Paul de gebruikelijke ceremonie hield. Toen pas schreef ik me in. Intussen waren enkele Kadees aangekomen alsook Duitser Gerd, die in Mussenzele (Haaltert) in een bed & breakfast overnachtte en vanmorgen andere wandelaars zag passeren.

Het weer was uitstekend, warm genoeg voor een T-shirt en de zon hield ons zo goed als de hele tijd gezelschap.

Foto’s heb ik niet genomen want toen ik dat wou doen van een kapel, bleek de batterij plat…  Ik verwacht me binnen de week aan een nieuwsbrief van Euraudax België met links naar fotoalbums (ik heb alleszins Eddy en Geert zien fotograferen).

Eddy's fotoalbum staat ook al op het internet: https://picasaweb.google.com/102223176651725192370, net als dat van Steven: https://picasaweb.google.com/106042635321929583098/Haaltert17180911.

19-09-2011 om 19:47 geschreven door Helga

Ook vandaag moest ik weer vroeg uit de veren, zelfs al moest ik niet ver rijden en had ik niet veel mee te brengen (laptop en printer liet ik liever niet in de zaal overnachten). Ook nu waren de 2 x 50 km-stappers vroeg van de partij, maar gezien ze hun controlekaart en consumptiebons voor vandaag reeds gisteren hadden ontvangen, konden ze meteen op stap gaan, al dronken de meesten eerst wat. Vandaag werden 20 De Sportvrienden geholpen door 11 Kadees, zo stond Eddy mij zowat de hele dag bij voor het tellen van de inschrijvingskaarten. Niet dat we zoveel te tellen hadden, zelfs nog iets minder dan gisteren. Lag het aan de Open Monumentendag ? Tegen half vier had ik de uitslag klaar, maar tussendoor had ik al pauzes genomen met Annemie en Mark, en met Lucia (die eerst 100 km had gewandeld in Ronse), Marnik en Johan. Nadat ik de uitslag had uitgehangen en enkele adresklevers had uitgedrukt, ging ik hier en daar een gaatje vullen, wanneer een medewerker elders was. In de vroege namiddag ging ik zelfs even in een ander zaaltje van Den Breughel de tentoonstelling bekijken, niet altijd gemakkelijk omdat veel mensen elk verklarend kaartje wilden lezen, die tentoonstelling bevatte vooral uniformen en uitrusting van tijdens en na de oorlog, maar ook de geschiedenis beschrijvende lektuur. Daar lag zelfs een boek over Denderleeuw in de 20ste Eeuw dat ook in mijn boekenkast staat. Naderhand kwamen enkele tentoonstellingsbezoekers bij ons iets drinken. Dat is niet alleen goed voor onze kassa, maar ook om die mensen eens kennis te laten maken met het wandelvolk.

Het weer was vandaag iets minder warm maar ook iets minder droog want 's namiddag regende het licht, en nadien gewoon. Rond 18.00 uur begonnen we op te ruimen (amai, wat zijn die tafels zwaar!) en rond 20.30 reden Tony, Nicole, Yvette en ik naar 't depot om daar ons gerief af te zetten. Dan kon ik naar huis waar ik 's anderendaags kon "uitslapen tot 06.30 uur".

12-09-2011 om 21:48 geschreven door Helga

Om zes (06.00) uur kwam ik aan in Den Breughel, had mijn auto op het Dorp geplaatst ondanks de tijdelijke verbodsborden (en nadien elders geparkeerd), die de hele dag hun nut niet bewezen, voor zover ik weet. Ik laadde mijn spullen uit en ging dan bij Roland zitten voor de inschrijvingen van de 2 maal 50 km; zij die enkel vandaag 50 km of minder wandelden, konden terecht bij Arlette en Jozef (maar aanvankelijk stond of liever: zat hij er alleen voor). Toen de klokken van de nabije Sint-Amandskerk 9 uur sloeg, waren ze vertrokken, ook zij die niet vooraf ingeschreven hadden (de meerderheid). Arlette en Jozef hadden wat minder werk en ik sprong hier en daar in, druk was het nooit. Af en toe ging ik Eddy helpen, hij zorgde voor de opstelling van het eindtotaal met de Staplijst. Nadien ging ik bij Marie-Claire zitten wanneer Yvette iets anders te doen had. Zo ging de dag voorbij met een totaal van 644 wandelaars, medewerkers inbegrepen. Dat zijn er minder dan vorig jaar (700), had het te maken met het weer, dat nu zwoel warm was?

Nadat de laatste wandelaars vertrokken waren, was de zaal iet of wat opgeruimd (nog niet alles moest weg) en de hall gepoetst, dus vertrokken we een na een met afspraak voor morgen (toch wat betreft bestuursleden van De Kadees, die dan De Sportvrienden helpen, hetzij in Den Breughel, hetzij in een rustpost).

10-09-2011 om 21:27 geschreven door Helga

Ik parkeerde een eind vandaan van zaal De Gilde te Erwetegem bij Zottegem, schreef me daar in voor 14 km en begroette enkele bestuursleden van Egmont met “Hela, TV-vedette”. Immers, in de editie van maandag 15 augustus van “1000 Zonnen” van de VRT hadden enkele bestuursleden het over de langeafstandswandelaars en de andere wandelingen, naar aanleiding van de voorbije Dodentocht (overigens werd de bijdrage van Egmont afgewisseld met een gelijkaardige mededeling vanwege De Padstappers uit Geraardsbergen). Zij vergeten wel dat mensen als Eddy (Egmont), Peter en Wim (De Padstappers) hun club vertegenwoordigen tijdens minstens 15 uur.

En dan vertrok ik via Godveerdegem naar Wijnhuize over wat meer verharde dan natuurlijke paden. In Wijnhuize verfriste ik de keel, want het werd al warm, en babbelde wat met medewerkers Etienne en Ivan achter de toog. Toen mijn frisdrank op was, ging ik verder langs Sint-Lievens-Esse (Herzele) en Sint-Maria-Lierde (Lierde, dus) en van dan af kreeg ik nog meer natuur te bewonderen: het Parkbos en Uilenbroek, beide beheerd door Natuurpunt. Het Parkbos-Uilenbroek is, zoals de naam doet vermoeden, een tweeledig gebied: Parkbos en Uilenbroek. Zoals de meeste van onze ecologisch waardevolle gebieden zijn ook deze gelegen langs water. Voor het Parkbos is dat de Parkbosbeek, voor het Uilenbroek de Broekbeek.

Het Parkbos vormt met het verderop gelegen Ophasseltbos een evident geheel. Niet alleen delen ze dezelfde vallei, meerdere bosjes en beekbegeleidend weiland realiseren de link tussen de beide. Ophasseltbos en Parkbos zijn een restant van het vroegere Kolenwoud. Het Uilenbroek is voor het grootste deel gelegen op de zuidwest gerichte helling van de Broekbeek. Het reliëf zorgt voor een grote variatie aan natte en droge percelen. Door een jarenlang volgehouden maaibeheer is hier op een gevarieerde plantengemeenschap ontstaan. In de natte stukken komen bijvoorbeeld dotterbloem, moerasspirea en kattenstaart voor. Op drogere stukken bloeien margriet, blauwe knoop, wilde peen, knoopkruid en gewone agrimonie. De fauna in het gebied is bijzonder rijk. Zo vormt het Uilenbroek een van de laatste refugia voor de geelgors (bedreigd in Vlaanderen). Naast de talrijke trekvogels die het gebied tijdelijk bevolken, zijn er broedgevallen van boomvalk, torenvalk, buizerd, sperwer, bosuil en in de buurt ook kerkuil. Onder de kleine knaagdieren treffen we de eikelmuis aan. Die soort wordt ondersteund met onder meer de plaatsing van nestkasten; Natuurpunt heeft hiervoor het eikelmuisproject opgezet. Verder is het gebied rijk aan amfibieën. Onder de insecten vallen de grote aantallen dagvlinders op (ongeveer twintig soorten) en de rijkdom aan zweefvliegen en vliesvleugeligen. Na al dat groen keerde ik naar De Gilde terug tussen maïsvelden en langs de laatste verharde wegen.

Het weer was uitstekend, warm genoeg voor een T-shirt en de zon kwam op tijd eens schijnen.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/105109948338563238023/MidweekErwetegem11

17-08-2011 om 20:03 geschreven door Helga

Ik parkeerde niet ver van Taverne De Pelgrim vandaan en schreef me daar in voor de eerste lus van 25 km en begroette de reeds aanwezige bekenden, zoals Paul (die echter niet kon mee wandelen maar Kristof, organisator en baankapitein, hielp bij de administratie), zijn Marleen, 5 Kadees (Lucia, Conny, Geert, Frank en Marnik), Charles en nog enkelen. Nadat we een paar warme dranken hadden genuttigd, floot Kristof voor het vertrek.

Ik was hier al eens eerder, maar wellicht niet vorig jaar, en toevallig was het zowat dezelfde lus, maar dat stoorde me totaal niet. Deze voerde ons langs het Vorsdonkpad, de dijk, de Heikantwandelroute, over zowel verharde als natuurlijke (en dus modderige) paden tot het Meer van Rotselaar, waar de medewerkers (ook Paul en Charles) klaar stonden met een hapje (bouletten) en een frisdrankje. Op dat meer kan men surfen en de ingang van die surfclub was nabij de wagenrust. Na een vijftal minuten vertrokken we opnieuw naar de volgende wagenrust die we bereikten, alweer over zowel verharde als natuurlijke paden, langs het Meanderpad dat ons naar Tremelo bracht. Aan het museum en het geboortehuis van pater Damiaan (administratief bekend als De Veuster) stonden de medewerkers ons op te wachten met een cornetto en de gebruikelijke frisdranken. Intussen werd duchtig gefotografeerd. Na een vijftal minuten wachtte ons een tussenafstand van zo’n 8 km langs het voetbalveld van Tremelo, langs enkele fietsroutes, door het Park Tremeloland, over een grasweggetje (even opletten bij het begin om de voeten niet om te slaan in een greppel), om dan op het terras (of binnen) van café La Plaza een half uur rust te houden. Dit is een supporterscafé voor Sven Nys en na een poos vroeg een mij onbekende wandelaar naar gadgets, de uitbaters kwamen dan met zakjes en posters. Die zakjes kunnen dienen voor wat kleingeld, of sleutels, of klein schnapskroesje en daarop staat het adres van het café, zo’n zakje heb ik ook in mijn bezit.

Na dat half uur dat voldoende was voor een kloeke drank (voor mij een bruine trappist), keerden we terug naar De Pelgrim via enkele kleine paden, over de Balenberg (waar lokale fietshelden Nys en Albert ongetwijfeld trainen) en nog een graspad (even opletten bij het begin om de voeten niet om te slaan in een greppel).

Het weer was uitstekend, warm genoeg voor een T-shirt en de zon kwam op tijd eens schijnen. Er waren in totaal (Kristof meegerekend) 51 wandelaars, ongeveer de helft voor de eerste lus en de andere helft voor beide lussen.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/105109948338563238023/EuraudaxBetekom11

15-08-2011 om 21:06 geschreven door Helga

Ik reed eerst naar de bakker waar ik mijn auto liet volladen met bakken vol pistolets, broden en taarten, en kwam dan in Neigem aan, waar het ook hard regende. Voor een keer waren de meeste bestuurslui en medewerkers aanwezig voor de eerste wandelaar zijn inschrijvingskaart kocht. De eerste paar uur was het erg kalm binnen, en nat buiten, ook aan de koffietafel hadden de 4 noeste arbeiders nauwelijks meer te doen dan me een kop warme chocomelk inschenken (de eerste schonk ik eigenlijk zelf in) of zelfs iets te drinken. Maar eens 9.30 uur begonnen de wandelaars groepsgewijs binnen te treden en ik ging zelfs even Jef helpen, die de verkoop van de kaarten voor rekening nam (gewoonlijk werk voor 2) alsook de afstempeling en de verkoop van zelfklevers (dit was beperkt tot het noemen en ontvangen van de kostprijs, de wandelaar mocht kiezen tussen vijf verschillende klevers). Het tellen van de inschrijvingskaarten vlotte ook goed, al had ik soms mijn handen vol wanneer ik de inschrijvingsdoos leeg maakte. Zelfs al ging het nu niet om een wisselbekertocht, toch vonden een flink aantal wandelaars dat ze ruim vóór 15.00 uur al moesten weten hoe goed hun club vertegenwoordigd was. Spijtig genoeg vroegen ze dat meestal wanneer ik net met iets anders bezig was, bij voorbeeld adresklevers opmaken en drukken of mutualiteitspapieren invullen en afstempelen (de meeste ziekenfondsen betalen - een deel van ? - het lidgeld terug). Tussendoor hielp Bruno of ik Jef bij de afstempeling van wandelboekjes en eventuele tochtenbladen (zoals ons 30-stempelblad) en ook permitteerde ik mij enkele rustpauzes, zoals twee met Annemie en Mark en ene met Egmonter Etienne. Omstreeks vier uur had ik de uitslag klaar en een uurtje later ruimde ik mijn werkhoek op. Na 18 uur kwamen nog een paar wandelaars terug maar ze konden toch nog iets drinken, al was het aanbod danig geslonken (ook veel eten was er niet meer wegens bijna uitverkocht ). Toen die laatste wandelaars huiswaarts keerden, was de parochiezaal van Neigem weldra opgeruimd, via de bakker wegens het afleveren van de lege bakken, reed ik naar huis om de administratie af te ronden.

Aanvankelijk was het weer dus uitnodigend om thuis te blijven maar gaandeweg leek de langdurige plensbui over te gaan in gedruppel om dan toch helemaal stil te vallen, zodat er in  totaal toch nog een ruime 820 wandelaars (24 medewerkers deden hun bijdrage in het droge) kwamen opdagen, sommigen koesterden zich zelfs even in de zon. Gezien ik van dienst was, heb ik geen foto's genomen, maar Etienne (Egmont Zottegem) wel: https://picasaweb.google.com/105637731795779463984/Neigem20110814

15-08-2011 om 20:07 geschreven door Helga

Ik parkeerde bij het RVT Sint-Vincentius nabij de startplaats, Zaal Torengalm op Aaigem Dorp, en schreef me daar in voor de omloop van 12 km (in werkelijkheid iets minder), die me voerde naar Terhagen (niet te verwarren met de gemeente nabij Rumst en Boom ) en Ressegem naar Borsbeke (Herzele), waar de rustpost was. Daar trof ik vele wandelkameraden aan het werk (alleen Lucia ontbrak eigenlijk nog, zij was op wandel nabij Verviers, zo vertelde Geert). Nadat ik met hen een babbeltje deed, bezocht ik de sanitaire infrastructuur. Toen ik daarvan terug kwam, werd ik geroepen door clubgenotes Francine en Trees, en ging bij hen zitten babbelen en drinken. We stonden net op het punt te vertrekken (ook zij stapten 12 km), toen Annemie en Mark binnen kwamen (voor de eerste keer, ze moesten nog een Borsbeekse lus stappen), dus gingen wij wat zitten babbelen en iets warms drinken. We vertrokken dan samen maar weldra scheidden onze wegen zich en ik keerde terug naar Aaigem via Ressegem en Burst via, net als tijdens de eerste helft, verharde en natuurlijke wegen, vooral langs landbouwpercelen maar door ook een beetje bos, en dit in gezelschap van andere Sportvrienden. Het was een leuke en rustige tocht bij een aangename temperatuur en de zon liet zich af en toe zien.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/RondomAaigem11

07-08-2011 om 21:26 geschreven door Helga

Ik parkeerde op de weide naast de startplaats, aan de Cordenuit in Everbeek Beneden, en schreef me daar in voor de omloop van 12 km (in werkelijkheid 11,6 km), die me voerde naar Steenberg naar Parike, waar de rustpost was, en terug via Korrele naar Everbeek via verharde en natuurlijke wegen, door bosjes en langs landbouwpercelen. Onderweg, terugkerend van Parike, waren er twee gratis bevoorradingen: van fris karnemelk van De Kaashoeve en van fris water niet ver van de startplaats. Het was een leuke en rustige tocht bij een aangename temperatuur al liet de zon zich nauwelijks zien.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/31steEverbeekseWandeltochten11

31-07-2011 om 20:14 geschreven door Helga

Proloog

De avond voordien was ik bij Annemie blijven slapen en deze morgen haalde haar sjoeke Mark ons op. Via Hannover en dus niet langer Bremen kwamen wij voorspoedig en erg vroeg aan in de Hiort Lorenzen School te Sleeswijk. Daar begonnen enkele medewerkers net alle tafels, voor de aanmelding en waar je iets kon kopen, op te stellen. Wij vonden toch al een slaapplaats voor mij (Annemie en Mark gingen enkele kilometers verder op hotel voor de eerste nacht), in een klas waar nog niemand zich had geïnstalleerd. Wij gingen dan eerst de stad in wat kijkend in de winkels en in een supermarkt, en aten een ijsje op een terras. Toen we terug in de school waren, konden wij ons aanmelden en onze ketting afgeven ter verdere versiering tegen de volgende week. Annemie en Mark gingen naar hun kamer, en ik naar de douche om ons klaar te maken voor de avond. In plaats van in het gebruikelijke restaurant te eten, reden we naar de Vikingtoren, in de buurt ervan en ook van een tankstation is een Gasthof waar de uitbaatster zelf het eten maakt voor de gasten. Wij kozen alle drie voor een visschotel en lieten het ons uitstekend smaken. Na het betalen van de rekening gingen we terug naar de school waar we de vele bekenden begroetten, nog wat dronken en dan gingen slapen, mijn maten in ’t hotel, ik in de klas.

10.07.2011 - Schleswig - Kruså, 48 km

Intussen had ik wel gezelschap in de klas en enkelen maakten niet te veel, juist genoeg rumoer om mij ook wakker te maken. Ik maakte dus mijn toilet, rolde mijn matras op en nadat ik mijn bagage had afgegeven, nam ik plaats in de bus, in de rij voor Sue en Christine uit Engeland (overigens was Jacqueline “Jack” er wegens een voetblessure niet bij ). In de SIF Hallen kreeg ik mijn ontbijt en weldra kwamen Annemie en Mark ook aan . We wachtten op de toespraak van Leif, vertaald door Else Marie, en de toespraak (ook al vertaald, maar dan naar Deens en Duits) van een medewerker, tevens federatievoorzitter, die ook het lint mocht doorknippen. En toen trokken we op gang, langs enkele reeds bekende wegen naar minder bekende paden, want vandaag was al gauw duidelijk dat de omloopbouwer, veel inspiratie had gekregen, of was het een andere? Hij heet in elk geval Uffe Petersen. De nieuwe routes waren alvast zeer gesmaakt en geapprecieerd! Dat we die algemene voedingszaak van voorheen niet voorbijgingen, deerde mij eigenlijk niet, al was dat ook een gebruikelijke plaats voor een “skol”-moment. Zo kwamen we toch in Flensburg. Daar wachtte ons een lekker ijsje op een ander terras en een eind verder, langs de kade, Hanssens Brauerei. Wij moesten nogal wachten eer onze bestelling werd opgenomen, intussen kwamen Hilde, Jan, Michel, Ruud en nog een Deen aan. Hilde bestelde dan een hele schotel bier, en voor mijn vrienden een flinke kop koffie. Nadat ik twee donkere biertjes op had, vertrokken we, net op tijd om een stoomtrein te zien aankomen. Het is een pendeltrein en dus vertrok hij even later weer om terug te keren. Op het perron (dat geen perron is ) was ook een marktje waar we langs flaneerden alvorens verder naar Kruså te stappen. Tijdens de wandeling genoten we nog van een Rast en verder van het vakantiegevoel, we passeerden het strand en de jachthaven. Tussen Flensburg en de bijna onzichtbare grens zou je denken dat je al in Denemarken was, aan de opschriften her en der te zien, maar ik meende te weten dat je een verkeersbegrenzer moest passeren. Dat moet deze keer een gebouwtje geweest zijn, want we kregen weer een wijziging in het gebruikelijke parcours, we gingen geen straatjes met kasseistenen meer door. Weldra kwamen we aan in het sportcentrum van Kruså, alwaar we slaapplaats voor onze groep en zoveel mogelijk bagage zochten. We gingen dan avondmalen en kregen daarbij een glas wijn, wit of rood.

Overigens was ook nu weer een cameraploeg van TV-Syd aanwezig om wandelaars te volgen. Een reportage is te zien op de website van de zender: http://www.tvsyd.dk/arkiv/2011/7/10?video_id=35342.

11.07.2011 - Kruså - Rødekro, 38,5 km

En een prettige feestdag aan de Vlamingen! Na het ontbijt en de speech vertrokken we voor deze kortere etappe, zo’n 10 km minder dan gisteren, dat kan ook deugd doen. Overigens kwam Erwin mijn Vlaams vlaggetje lenen om op de Belgische tricolore te bevestigen. Vandaag vielen er enkele jubilees te vieren: aan de Bommerlundsteen trakteerden Leo (20), Bo (30) en Frederik (ook 30) op hun talrijke deelnames. Na een ruime 10 km kwamen we aan de winkel in Gejlå, waar ik een Deens T-shirt (met de Deense vlag op het voorpand en gewoon effen rood achterpand) kocht, ijsjes waren er niet meer te koop. Er werd ook duchtig gesmeerd tegen zonnebrand, want het was weer zonnig en warm. We genoten verder van de natuur en de nieuwigheden in de omloop en kwamen zo aan de tweede jubilee, aan Urnehoved. Daar staan koningsgrafstenen in een halve ronde en daar trakteerden Helge (10) en Lene (25) op hun talrijke deelnames, ze hadden een van mijn favoriete merken bij, Slots Classic. Daar liep ook een sierlijke kat die zich graag door Basse liet aaien. We bereikten de gebruikelijke rustposten en wandelden door bossen naar Rødekro. Nadat we ons installeerden en douchten, gingen we eten in de herberg dat ongetwijfeld zijn naam aan de gemeente gaf. Jutland ligt tussen twee zeeën, maar vis was niet te zien op het buffet, waar de buffettafel maar voor de helft gedekt was (vroeger kon je aan twee kanten opscheppen, teneinde de wachttijd in de file niet nodeloos te lang te houden), we lieten het aangebodene toch smaken. We gingen nog wat op de koer zitten, tot we het tijd vonden om te gaan slapen.

12.07.2011: Rødekro - Jels, 48 km

Na het ontbijt en de speech vertrokken we voor een langer stuk met weer wat fraaie Deense natuur. Na een tweetal uurtjes bereikten wij de Immervadbrug, en al was dit niet onze eerste deelname (5^de voor Mieken en Mark, 6^de voor mij), we gingen er weer onderdoor, ’t was toch de eerste keer dit jaar dat we hier passeerden. Wat verder vonden wij de eerste rustpost van de dag. Daar staan enkele leuke houtsnijwerken, zoals van een pelgrim. Een eind verderop kregen we eens te meer een nieuw stuk omloop te bewandelen, en het was een fraai, leuk stuk naast een meertje, dat van Vedsted. Zo bereikten wij mijn favoriete rustpost, dat van Tørning, vanwege de mooie boerderij, maar vooral de zitbanken met tafels nabij de vijver. Na de soepmaaltijd, een schnapps en wat rust, gingen we verder, staken de straat over en gingen een winkel binnen waar Annemie ons op een ijsje trakteerde. Even verder, bij het betreden van het bos, mochten we nu rechtdoor de straat blijven volgen, eens te meer een wijziging in het parcours, en daar konden wij perfect mee leven. In Vojens gingen Mieken, Mark en ik opnieuw naar dat volks koffiehuis, we gingen binnen zitten, en blijkbaar hadden ze een nieuwe dienster. Terwijl ik een langdurig bezoek bracht aan het toilet, had ze mij een warme chocomelk gebracht met slagroom. Een eind verderop hielden wij een pauze aan een bank rond een boom, er werd getrakteerd met schnaps, vooral de wodka-caramel viel zeer in de smaak. Met assistentie van Lis ging Mark een postzegel voor een kaart naar België kopen. We gingen dan maar voort genieten van de natuur, en van knabbels en drank ter gelegenheid van de jubilee van Willy, Dörthe, de Luxemburgse Bernhard, de Duitse Bernhard en Duitse Jürgen. Die drankstand werd georganiseerd door Jan en Birte en was dus zeer goed voorzien van vloeibaar lekkers. Daar bleven we dus plakken, ook al omdat Jan eerder in de week van Annemie een T-shirt van een Belgisch bier kreeg, dat trok hij nu voor ons aan. In de school van Jels was het niet simpel een slaapplaats te vinden, de ruimtes op de bovenverdieping (ook de naaikamer) waren afgesloten en in de gangen mocht ook niet geslapen worden, de lokale brandweer had een paar jaar geleden bezwaar gemaakt. Met veel moeite vonden mijn twee vrienden dan toch plaats genoeg voor ons. ’s Nachts moest ik wel met de matras opstaan: hij was zo goed als leeggelopen, ik ging hem aan het elektriciteitsnet opladen waar niemand sliep, maar een medewerker (nog wakker en in reflecterend jasje) kwam kijken waar dat lawaai vandaan kwam..

13.07.2011: Jels - Randbøl Kirke, 48,6 km

Toen ik opstond, was dat weer van een platte matras, er zat dus een lek in. Tot overmaat van ramp zou het vandaag zowat de hele dag regenen, en dat met de doortocht van het bos van Jels in het verschiet. We bereikten dat bos overigens langs andere straten, zo zagen we het meer met het Vikingschip niet. We passeerden wel aan de kerk van Skodborg, hier niet ver vandaan werd een gouden medaille gevonden in 1861, een kopie hiervan zit in de HVV-ketting. Die eerste rustpost vond plaats nabij Kongeå, de grens tussen Denemarken en Duitsland van 1864 tot 1920, er is ook een oude watermolen, Knagemølle. Ergens halverwege tussen de eerste en de tweede Rast kwamen wij in Vejen (de weg), en ik vraag me nog altijd af of de naam van dit stadje te maken heeft met het feit dat wij hier nu halfweg onze heirwegwandeling zijn. In ieder geval, het plakkaat van Fodslaw dat er op duidt, was eens te meer een waar foto-object. In Bække Kro gingen we niet eten, maar stapten door naar het toeristenbureau waar ik een fruitsap dronk en we een aandenken (een hangertje met daarop “Bække 2011” met veiligheidsspeld te bevestigen aan T-shirt, pet of neklint), tegen onze naam in het gastenboek.

Het saai stuk lange weg tot de kerk van Randbøl haspelden wij af en namen gauw plaats in de bus, want Annemie en vooral ik hadden natte voeten in onze natte kousen, zodat onze voeten en benen konden rusten. Na zowat een kwartiertje wachten, vertrok de bus. Toen wij onze startkaarten omwisselden, namen wij, als gebruikelijk, het informatieblaadje en het parcoursoverzicht. Op dat “Haervejstidende”, waar Else Marie verantwoordelijk voor is, stonden vandaag de statistieken van de deelnemers. Het waren er 201 waarvan 128 Denen en 22 Belgen (allen Vlamingen, overigens)! Verder ook Oostenrijkers, Zwitsers (nee, niet Franco), Duitsers (o.a. Dörthe en haar zoon), 1 Fransman (Michel), Britten, 2 Israëli’s (die twee die ik ken van Parijs-Tubize), 1 Italiaan, 1 Luxemburger, Noren, Nederlanders en een Zweed. Bovendien waren er drie deelnemers voor slechts 4 dagen. Ook die nacht liep mijn matras leeg, maar ook Annemie had last met haar zelf opblazend matrasje en we vroegen aan Mette of zij voor ons een nieuwe matras kon kopen. Mette wandelde namelijk niet mee, zij reed haar vader rond in zijn nieuwe auto, een Nissan Qashqai.

14.07.2011: Randbøl Kirke - Nørre Snede, 46,9 km

Zoals gebruikelijk namen we ook deze dag de bus, niet de eerste, maar ook niet de laatste. In Randbøl stapten we uit en vertrokken dus meteen voor onze wandeling door de Deense natuur. Net als gisteren regende het vandaag de hele dag, en er stond ook een stevige wind. Het was de enige dag dat ik geen enkele foto nam, het was ook niet mijn eigen beste dag van de week. Ook vandaag kregen we een paar nieuwe stukken voor de voeten geschoven, en wij zouden dat zeer appreciëren mocht het weer ons niet beletten om ervan te genieten. Toch bleven de absolute trekpleisters bewaard, zoals het kasteel (nu college) en het meer van Engelsholm, en een eind verder een tentoonstellingsruimte, nog in restauratie. Kort voor de tweede Rast kwamen we door Jelling. Daar gingen we naar de brouwerij, waar ik geen “halv om halv” (voor de helft blond en voor de helft donker bier van het merk Fuglsang) meer dronk omdat het merk me niet smaakt, maar net als Mieken en Mark een koffie. Intussen kon onze kledij wat uitdruppen en hielden wij zelf een “skol”-moment met Dirk “Kirki” en Josiane. We zetten dan onze weg verder naar de middagrustpost voor een kroes zeer warme soep. We passeerden langs Harresø Kro, een zeer oude maar goed onderhouden herberg. Wij passeerden de supermarkt van Kollemorten zonder stoppen want het bleef dus regenen. Op de derde Rast trakteerden twee (daar afwezige want elders van dienst zijnde) medewerkers op hun verjaardag resp. huwelijksverjaardag. Skol! Na een poosje hielden we het daar voor bekeken en bereikten een fraai natuurgebied, het mooiste stuk wat mij betreft. Zo kwamen we in Nørre Snede aan, waar we onze natte spullen lieten drogen. Tja, Nørre Snede betekent nog een kilometer (heen en weer) tot de – vernieuwde ! – vrouwendouches. Maar eten in een tent moetsen we niet doen, daar was het ’t weer niet voor, anderzijds betekende dit minder slaapplaats voor wie liever in een zaaltje slaap.Ik had mijn bestek mee, dus lieten we hen wel zitten met hun gevangenisbestek.

15.07.2011: Nørre Snede - Thorning, 46,6 km

De dag begon met de speech en vertaling, maar ook de trekking van het groot lot, de gratis inschrijving voor de Haervejsvandring 2012 (weer 25 EUR duurder, en slechts 25 ipv 50 EUR korting bij vroege betaling, de prijs voor een gratis T-shirt), en ’t was alweer een Deen die won...

Deze dag begon toch al beter, algemeen werd het wisselvallig met zowel zon als regen. We vertrokken dan voor nog wat natuur maar ook een drink nabij de twee meren naast elkaar, Ruth, Kirsten, en Christian vierden een totaal van 65 deelnames, en trakteerden op bier en frisdranken, alsmede snoep. Till lykket !! Een eindje verder was alweer een jubilee van Verner en Søren met een speciaal bier van Fuglsang, eentje van 9,5% alcoholpercentage... Daarna gingen wij langs wij Vrads Sande en Snabegårds Plantage, de enige nieuwe route die minder mooi is dan de vorige. Onderweg naar Funder reden Mette en Leif ons voorbij met de pot caramellen, en toen Mark vroeg of het nog ver was tot de kwekerij waar je forel kon eten, zei Mette dat het failliet was. L En inderdaad, toen wij er aan kwamen, was de kwekerij rechts van de weg veranderd in een gewoon vijvertje en het pand aan de linkerkant van de straat stond te koop. In de volgende gemeente, Kragelund, gingen we voorbij aan de jonge brouwerij, het regende alweer. Van de laatste rast (alweer bij een fraaie en goed onderhouden boerderij) tot de aankomst was een lange 9km tot Thorning. Daar kwam ons een jonge heer met meisje tegemoet met de ijsjes, zij kreeg meteen een warme knuffel van Mark als dank. Het ijsje was nog niet op toen we in de school aankwamen. Annemie en Mark gingen een slaapplaats zoeken, terwijl ik mijn eigen bagage bij elkaar zocht. In dezelfde gang als twee jaar geleden vonden zij nog een zo goed als vrij klaslokaal, we konden zelfs plaats reserveren voor Charles en Dirk. We gingen dan onze startkaart omwisselen, ons brevet aannemen en ons wandelboekje afstempelen. Dan gingen we douchen maar vroegen aan Luc of hij aan Charles en Dirk kon laten weten waar hun plaats gereserveerd was. Toen we terug waren van de douche, waren onze makkers ook aangekomen, Charles met vertrokken gezicht, na enkele dagen had hij toch weer blaren opgelopen. Wij drie gingen eten, en wat later kwamen onze twee makkers ook smullen. Na het eten en dus tijdens het bal, ging ik eerst met Charles dansen, daarna kwam een Nederlander, want ik had Jean-Paul niet horen roepen (had die ook blaren aan de voeten? ). Toen Mieke en Mark al gingen slapen, danste ik nog met Danny en eindelijk kwam Jean-Paul dan zelf af voor een dansje. Nadat het tweekoppig orkest het voor bekeken hield, bleven de meeste Vlamingen en enkele Denen nog wat plakken. Het was zowat 1 uur ’s nachts dat Charles en Dirk me vergezelden naar ons klasje.

16.07.2011: Thorning - Viborg, 24,6 km

Om kwart voor zes was al enig rumoer in de klas, ik moest naar toilet en stond dus maar op. We maakten ons klaar, gingen ontbijten en vertrokken om zeven uur naar Viborg. We gingen in een ruk naar de enige rast in Sjørun en verder naar de kroeg (allez, restaurant met terras) waar Annemie en Mark koffie dronken en ik mineraalwater, lichtjes bruisend en met de smaak van veenbessen. Na deze stop gingen we verder naar Viborg, kochten onderweg geen ijsje, we wilden tijdig in de school zijn. Aan de Sødreschool feliciteerden we elkaar, het was nog geen 12 uur.

Op de koer van de school feliciteerden wij meer wandelaars en ook Leif voor zijn leiderschap van deze wandelweek. Ik was Annemie en Mark uit het oog verloren, Danny zei welke bus ik moest nemen, ik gaf mijn bagage af, en ging zitplaatsen reserveren. Maar dat hadden mijn vrienden al gedaan. Ik schoof dus Miekes jas een beetje op en zette daar mijn rugzakje, haalde er mijn nieuw T-shirt (veel Vlamingen kochten er ene bij Pierre) uit om die aan te trekken. Intussen had ik Mieke en Mark terug gevonden, we waren net een beetje laat om de groep Vlamingen achter de Belgische vlag in te halen dus keerden we terug van waar we gekomen waren, op de stoep maakte ik eerst een foto en dan sloten we aan. Zo volgden wij de fanfare naar de kathedraal van Viborg, waar de gebruikelijke ceremonie plaats vond. Maar mijn voetzolen waren geïrriteerd door de voor de zomer te ruwe wandelkousen en ik ging mee met mijn vrienden naar een cafetaria om er iets te eten en te drinken (en naar ’t WC te gaan). Toen we er weer buiten waren, konden we onze ketting halen bij enkele medewerkers en haalde ik mij een frisdrank. We babbelden nog met deze en gene en een andere Jan, kameraad van Arne, had voor ons grotere druppel-“glaasjes” klaar uit metaal. Annemie en Mark gingen de stad in maar de winkels waren al om twee uur dicht dus waren ze nog op tijd voor de bus. We kwamen voorspoedig aan bij de SIF-hallen (via het station), daar laadden we de bagage over van de bus naar de auto en namen langdurig afscheid van zowat iedereen. Deze keer ging het verkeer door de Hamburgse Elbetunnel veel vlotter en zo kwamen we goed terecht in Hannover, waar we kamers besproken hadden in Hotel Mercure. De receptioniste gaf ons wel de verkeerde sleutel, ik had een 2-persoonskamer en zij een single room. Dat was rap opgelost want ik had mijn weekendtasje niet uitgeladen, ’t was maar op te nemen en van kamer verhuizen, net als mijn vrienden. In hun kamer namen we dan afscheid met een lekkere schnaps.

Het was weer een geslaagde Haervejsvandring, al blijf ik het jammer vinden dat wij aan het einde met plastieken bestek op kartonnen borden moesten eten. Voor volgend jaar wordt het voor mij niet moeilijker dan dit jaar, gewoon nog eens congé vragen bij het clubbestuur van De Sportvrienden. Verder was het weer half zo goed als het zou moeten zijn: de eerste drie dagen met veel zon, twee dagen met veel regen, de zesde dag was wisselvallig en de laatste, de zaterdag, weer zonnig.

Mijn fotoalbum staat hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/HVV2011

21-07-2011 om 00:00 geschreven door Helga

Ik parkeerde mijn voertuig aan de N70 nabij Jeugdcentrum Bergendries, en schreef me daar in voor de omloop van 11 km, die me voerde naar Daknam en Eksaarde via verharde en natuurlijke wegen. Vooral deze laatste volgden een natuurleerpad langs en over de Durme en de Zuidlede. Het was een leuke en rustige tocht bij een aangename temperatuur en de zon die soms tussen de wolken door scheen.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/FelNaturelOpStapMetUrbanus11

03-07-2011 om 22:12 geschreven door Helga

In Zaal De Spil te Ronse begroette ik Dirk, die op het podium hielp met de telling van de inschrijvingskaarten, en kocht me er zelf ene. Intussen had ik ook Lucien al begroet, hi hielp in de zaal, zoals met het ophalen van lege glazen en koffiekoppen. Wat verder zat Marc V.M. die vroeger nog verslagen schreef voor de Wandelgazette, met zijn echtgenote Marina. En dan vertrok ik voor 14 km. Eerst volgde ik een kort eindje de Ninoofsesteenweg, sloeg dan rechtsaf om een straat van de industriezone te volgen en even verder werd ik naar een bosje geleid, zuidwaarts. Dan ging het noordwaarts, de Ninoofsesteenweg oversteken, gelukkig was die op dat ogenblik helemaal niet druk, om dan het Muziekbos te betreden via de Fortuinberg, iets minder bekend dan de Kanarieberg, een heuvel uit de klassieker Kuurne-Brussel-Kuurne (die Brussel niet bereikt omdat het niet verder gaat dan Ninove ). De naam van het Muziekbos heeft weinig met muziek te maken, maar is afgeleid van het Keltische woord "muz" hetgeen "moeras" betekent. Het ligt in de Vlaamse Ardennen en bedekt een groot stuk van de Muziekberg. het bos heeft een oppervlakte van 50 ha, waarvan 47 ha openbaar domein, en toegankelijk voor natuurliefhebbers. Grote trekpleister zijn de blauwe Boshyacinten (ofwel blauwe kousjes), die in de lentemaanden voor een prachtig bloementapijt zorgen (maar die waren intussen dus al uitgebloeid). Middenin het muziekbos is het bouwwerk de Geuzentoren te vinden die in het jaar 1864 gebouwd is door M. Scribe (die was ik nu niet gepasseerd maar wel een tweetal jaren geleden tijdens de euraudax-tocht). In dat bos ging het op en af en door de regen van de afgelopen week, was het pad hier en daar modderig en glad. Na een ruim uur bereikte ik de rustpost in Louise-Marie, een uniek dorp midden in de Vlaamse Ardennen. De naam Louise-Marie verwijst naar de eerste Koningin der Belgen, Louise-Marie d'Orléans, die overleed op de dag van de eerste steenlegging van de kerk (11 oktober 1850). In die zaal, behorend tot een school, trof ik José en zijn echtgenote (zij stond bij de koffietafel) alsook Albert (VL.A.M.) met wie ik ook een babbeltje sloeg. Nog een krappe 6 km scheidden mij van de aankomst in Ronse, en ook nu mocht ik een stukje door het Muziekbos wandelen.

Het weer was niet erg zomers met een grijze bewolking maar de temperaturen waren wel aangenaam, gaandeweg knoopte ik mijn trainingsvest rond mijn middel en ging in T-shirt. De omloop was beslist mooi, ook voor 14 km (en 10 km, want die wandelaars bezochten ook het Muziekbos en Louise-Marie) deed de omloopcommissaris zijn best.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/16deMegasterrenHeuveltocht11

26-06-2011 om 20:40 geschreven door Helga