Ik parkeerde bij het RVT Sint-Vincentius nabij de startplaats, Zaal Torengalm op Aaigem Dorp, en schreef me daar in voor de omloop van 12 km (in werkelijkheid iets minder), die me voerde naar Terhagen (niet te verwarren met de gemeente nabij Rumst en Boom ) en Ressegem naar Borsbeke (Herzele), waar de rustpost was. Daar trof ik vele wandelkameraden aan het werk (alleen Lucia ontbrak eigenlijk nog, zij was op wandel nabij Verviers, zo vertelde Geert). Nadat ik met hen een babbeltje deed, bezocht ik de sanitaire infrastructuur. Toen ik daarvan terug kwam, werd ik geroepen door clubgenotes Francine en Trees, en ging bij hen zitten babbelen en drinken. We stonden net op het punt te vertrekken (ook zij stapten 12 km), toen Annemie en Mark binnen kwamen (voor de eerste keer, ze moesten nog een Borsbeekse lus stappen), dus gingen wij wat zitten babbelen en iets warms drinken. We vertrokken dan samen maar weldra scheidden onze wegen zich en ik keerde terug naar Aaigem via Ressegem en Burst via, net als tijdens de eerste helft, verharde en natuurlijke wegen, vooral langs landbouwpercelen maar door ook een beetje bos, en dit in gezelschap van andere Sportvrienden. Het was een leuke en rustige tocht bij een aangename temperatuur en de zon liet zich af en toe zien.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/RondomAaigem11

07-08-2011 om 21:26 geschreven door Helga

05.08.2011:  Bor. Dortmund-HSV: 3-1

Sch**ß Telenet, die match volgde ik op ARD maar dan wel via het internet (http://www.seeon.tv/view/17540/fussballportal). Maar toen ik mijn bericht wou opladen naar mijn blog, wou Seniorennet niet mee...

HSV speelde in deze opstelling: Drobny - Diekmeier, Mancienne, Westermann, Aogo - Kacar (73' Tesche), Rincón - Töre, Guerreo (42' Ben-Hatira), Elia (46' Jansen) - Petric. Jarolim was dus op de bank blijven zitten, tijdens de wedstrijd voor de Duitse Beker zat hij daar ook al... Overigens zat Skjelbred ook al op de bank, ter vervanging van Son die ziek was.

Na twee minuten had Petric een mooie kans maar de bal ging ver over het doel. Echter toen Kagawa in de 14de minuut met een afstandsschot van op 20 meter de eerste kans - die nipt naast het doel ging - voor de thuisploeg liet optekenen, was het voorbij met de struktuur in het HSV-spel. Borussia stak een vuurwerk af in de aanval en vooral in het middenveld. In de 17de minuut ging Götze op de loop en bediende de op de linkerkant volledig vrijstaande Großkreutz, die van op 12 meter voorbij Drobny raak schoot. Maar dat was nog niet genoeg. De kansen volgden elkaar op. Kagawa trapte in de 25de minuut op de paal. Ook de kopbal van Hummels in de 26de minuut en de nieuwe poging van Kagawa in de 28de minuut gingen net naast of over. Dan volgde een verdere bezienswaardige optreden van Götze. Onweerstaanbaar trok hij in het middenveld een solo op, speelde met Lewandowski, die de bal met de hiel verder stuurde, een fijne dubbelpas en schoof beslist voorbij Drobny: 2-0 (30de minuut). En HSV? Die liep achter de feiten aan. Guerrero (met een nieuw jaren stillekes kapsel) toonde samen met Töre nog de meeste balbeheersing. Maar de Peruaan moest in de 42ste minuut met spierproblemen voortijdig het veld verlaten, voor hem kwam Ben-Hatira in de wedstrijd, maar aan het spelverloop veranderde dat niets. Vanaf dan ging het enkel nog om schade beperken, dacht iedereen. Maar HSV bezon toch wat meer over voetballen. Jansen, die de tweede helfst startte ter vervanging van Elia, bediende met een scherpe pas Petric, die in het laatste moment afgeblock werd, maar enkele minuten later kreeg Jansen de bal in het doel van BVB, doch hij zou daarbij de keeper gehinderd hebben (volgens mij sprong Jansen op om te koppen en Weidenfeller sprong natuurlijk ook op). In het gewoel trof uiteindelijk de ingekomen Tesche (voor Kacar) de eerredder in de 79ste minuut. Met de volgende kans voor Töre en bij een tweede poging van Jansen (80') kon het zelfs nog spannend worden. Maar het stond intussen dus al 3-0: na een opnieuw bezienswaardige combinatie via Götze, Kagawa en Piszcek landde de bal bij Großkreutz. Zijn eerste trap kon Drobny nog tegen houden, maar de bal flipperde door de defensie en landde opnieuw voor de voeten van de Dortmundspeler, die van op 2 meter kon binnen schuiven. Er waren 80.720 (uitverkocht !) toeschouwers. Ik moet toegeven dat Dortmund beter speelde en HSV te veel balverlies leed.

Zo, de kop is er af, van het nieuwe seizoen, 't is af te wachten of het venijn nu ook weer in de staart zit (alvast voor een wandelmaat die zijn wandeltocht organiseert op de dag van de laatste thuismatch van HSV...).

04.08.2011:  Per Skjelbred, de nieuwe aanwinst uit Trondheim, Noorwegen, is vandaag in Hamburg aangekomen. Wil dat dan zeggen dat hij morgen ter beschikking staat van Önning? Vorige maand maakte HSV zijn supporters nog wijs dat hij pas komende winter zou vrijgegeven worden.

02.08.2011:  Westermann, die ik de vedette van Facebook noem (veel HSV-supporters uiten zich daar nogal anti-Westermann), blijft kapitein. Hij doet me wat denken aan Van Buyten: hij laat nogal eens defensieve steken vallen, maar anderzijds scoort hij ook al eens een doelpunt. Alleen moet hij geen elastiek in zijn haar dragen om zijn kapsel uit zijn ogen te houden.

Nog over de loting voor de Europese kandidaat-wereldkampioenen stond onlangs een overzicht van de tegenstanders van de Rode Duivels, met de bekendste spelers. Voor Kroatië werd wel o.a. aan Olic gedacht, maar Petric is reeds vergeten. Olic heeft vorig seizoen nauwelijks gespeeld en Petric heeft in de Europa League van het seizoen 2009-2010 enkele doelpunten gescoord tegen Belgische ploegen (een "op" Anderlecht, drie tegen Standard, een thuis en twee "op" Sclessin). Vooral zijn tweede doelpunt op Sclessin was en is zeer gesmaakt, het gaat om een omhaal, Rooney deed hem dit na, tijdens het vorige seizoen.

31.07.2011:  Gisteren werd in Rio de Janeiro (waar in 2014 de finale van het wereldkampioenschap wordt gespeeld) geloot voor de kwalificatiewedstrijden en de tegenstanders van België zijn Servië, Kroatië, Schotland, Wales en Macedonië. Petric komt dus nog eens naar België.  Vorig jaar speelde België al een oefenwedstrijd tegen Kroatië, maar hij was daar toen niet bij, een paar weken later moest hij wel in België zijn, voor de Europa League wedstrijd tegen Anderlecht (waar hij het derde HSV-doelpunt maakte, 't werd 4-3 nadat het in Hamburg een week eerder 3-1 was). België is 37ste op de FIFA-ranking, Kroatië staat 9de op de FIFA-ranking, Servië 27ste, Schotland 61ste, Macedonië 96ste en Wales 112e. De nationale ploegen spelen tussen 7 september 2012 en 15 oktober 2013 over heen- en terugmatchen tegen elkaar. De negen groepswinnaars zijn meteen zeker van kwalificatie, de acht beste tweedes spelen barragewedstrijden. De vier winnaars van die wedstrijden (15-19 november 2013) mogen ook afreizen naar Brazilië. Het is al van in 2002 geleden dat België zich nog eens kon kwalificeren voor een WK-eindronde. Ik hoop dat ze er deze keer wel bij zijn.

06-08-2011 om 00:00 geschreven door Helga

07.05.2011 : Hoogstraten - Eendracht Aalst: 0-1

Eendracht heeft gedaan wat HSV eerder die dag niet deed: winnen op het veld van de vice-kampioen. Het enige doelpunt viel na 24 minuten spelen. Cousin zette zich goed door en bediende Coppens die voorbij de keeper afwerkte. In de tweede helft dreigde Hoogstraten nog even maar Eendracht had alles onder controle - al kwam Hoogstraten naar het einde toe nog erg fel opzetten - en kon zo het seizoen 2010-2011 in stijl afsluiten. Eendracht kroont zich tot kampioen met 12 (!) punten voorsprong op Hoogstraten en diende vanavond de Antwerpenaars hun enige thuisnederlaag van het seizoen toe. Behalve Cousin en Coppens speelden ook Van Den Noortgaete, De Castro, Kestens, Filipovic, Brecht Moreels (82' Ndefe, net als De Block, uit de jeugdploeg gehaald), Gallucci, De Schutter, Verheyden, (66') De Block die Coppens verving, Wouter Moreels en Yombo mee.

06.05.2011 - nieuws: Nog voor de fan-dag houdt men  vrijdag de 13de, in een tent op de Zandberg (trainingsfaciliteiten en thuis voor jongeren- en damesploegen) een "Nacht van den Iendracht supporter". Dat begint om 20.30 uur en de spelers tappen zelf (ik vermoed dat ze ook frisdranken uitschenken voor wie met de auto komt ). De ingang is gratis en de opbrengst gaat naar een goed doel uit de buurt: het begeleidingstehuis Termuren in Erembodegem.

De fan-dag is voorzien op zaterdag 26 juni met onder meer een demotraining van de (hier en daar vernieuwde?) A-kern en een barbeque. De eerste wedstrijd met inzet is de bekerpartij op 14 augustus in de derde ronde van de beker van België. De openingsspeeldag in tweede nationale in gepland op woensdagavond 17 augustus.

De zomerse oefenwedstrijden zijn ook al gepland:
· 24/6/2011 - 20u SC Eendracht Aalst - KVC Westerlo
· 29/6/2011 - 20u SC Eendracht Aalst - Club Brugge
· 20/7/2011 - 19u30 SK Terjoden Welle - SC Eendracht Aalst
· 23/7/2011 - 19u30 SC Eendracht Aalst - KSV Oudenaarde
· 28/7/2011 - 19u30 SC Eendracht Aalst - FC Eindhoven
· 2/8/2011 - 19u30 FCV Dender EH - SC Eendracht Aalst (ik zal me, dankzij de wit-zwart geklede supporters, dus wat meer thuis voelen op 500 m van de gastheren )
· 5/8/2011 - 19u30 Racing Gent Zeehaven - SC Eendracht Aalst
· 9/8/2011 - 19u30 SC Eendracht Aalst - Waasland Beveren (onder voorbehoud)

05.05.2011 - nieuws: Werk aan de winkel voor Eendracht Aalst want het stadion is niet echt aangepast aan tweede klasse. De controle duurde ruim vijfuur en gebeurde heel streng, daarbij waren een inspectiecel, burgemeester Ilse Uyttersprot (CD&V), schepen van Sport Bart Van Lysebeth (CD&V), korpschef Denis Bergmans, commissaris Dirk Wageman, Willy Tombeur van de brandweer en stadsarchitecte Hilde Eylenbosch aanwezig. Onder de staantribune moeten alle lokalen worden ontruimd. Ook de afscherming voor de beide supportersclans moet beter worden: er zullen extra hekken moeten worden geplaatst. De grootste werken zijn nodig aan de Europatribune. Daar moet een balk onder de immense ruiten worden verwijderd omdat die helemaal rot is. Het Pierre Cornelisstadion is momenteel gekeurd voor maximaal 6.285 toeschouwers. Of dat aantal onveranderd zal blijven, is onduidelijk. "Wij zullen nu snel samen zitten en bekijken wie wat moet doen," zegt schepen Van Lysebeth. "Het stadion is eigendom van de stad, de buitenkant is voor ons, de binnenkant voor de club." Eendracht moet meteen ook hopen op een inloopperiode want tegen half augustus start de competitie (met een bekerwedstrijd, is dat daarom meteen een grote klepper die veel volk meebrengt?). Er gaan meer en meer stemmen op om een voetbalstadion te bouwen aan de rand van de stad (Siesegem?). Eerste klasse spelen aan de Bredestraat is er zeker niet bij. Vroeger kon dat wel, zelfs Europees voetbal kon, want Levski Sofia is hier eens komen verliezen.

03.05.2011 - nieuws: Eendracht Aalst heeft het contract met Filipovic opengebroken teneinde het te verlengen tot en met juni 2013.

01.05.2011 : Eendracht Aalst - KM Torhout: 1-2

Eendracht heeft de laatste thuiswedstrijd van dit seizoen verloren, maar aangezien de buit (het kampioenschap) al twee weken binnen is, maakt dit me niet boos, in tegenstelling tot het verlies thuis van mijn Duitse favoriete ploeg, HSV, die heeft wel de buit (Europe League) uit de handen (of de voeten...) heeft laten glippen. De kampioen in 3A verloor vanmiddag dus met 1-2 cijfers van Torhout. De bezoekers uit Torhout kwamen na een kwartier op voorsprong. Dekeyzer liet doelman Kempeneer geen kans met een hard laag schot. Ook na de pauze had Eendracht het moeilijk om de wedstrijd naar zijn hand te zetten, meer zelfs: de bezoekers kwamen twintig minuten voor tijd op 0-2 toen Cornelis een snelle tegenaanval afrondde met een kopbal die tegen de netten ging. Eendracht kon pas in blessuretijd de aansluitingstreffer aantekenen via een afgeweken schot van Verheyden.

Volgende week trekt Eendracht naar het veld van Hoogstraten om met een topper het seizoen af te sluiten. Vandaag liet de coach de volgende spelers meedoen: Kempeneer, De Castro, Kestens, Filipovic, De Schutter (56’ Brecht Moreels), Gallucci (56’ De Gussem), De Schutter, Verheyden, Cousin, Yombo (74' Glenn Coppens), Wouter Moreels.

Ah ja, topschutter Wouter Moreels werd door de supporters van SC Eendracht Aalst (ook door mij) verkozen tot "man het seizoen". Wouter ging in de einduitslag Filipovic en Van den Noortgaete (mijn tweede keuze, derde was voor mij De Castro) vooraf en ontving deze namiddag voor de wedstrijd tegen Torhout dan ook de gouden schoen. Hij mag zich de opvolger van Depoitre noemen.

28.04.2011 - nieuws: Ook Eendracht Aalst speurt de markt af en haalt de 30-jarige Nigeriaanse aanvaller Ode "Ochinabo" Thompson binnen voor één seizoen. De 1m94 grote spits was in het verleden eerder actief bij onder meer RSC Anderlecht, KMSK Deinze, United en Roeselare. Sinds 2009 speelde Ode Thompson bij KSV Oudenaarde.

27.04.2011 - nieuws: De buit is nu toch binnen, de trainer laat jeugdspelers meedoen met "de groten" in de nog resterende wedstrijden: Aster Nzeyimana, Gianni Scheerlinckx, Gigli Ndefe, Kenzo Rivera Armayones, Nicky De Gusseme en Joachim De Block. Dit staat op de website van de kampioen. In Het Nieuwsblad staat dat de volgende club van Wouter Moreels wel eens de kampioen uit tweede klasse zou kunnen zijn, OH Leuven.

22.04.2011 - nieuws: Woir was da fiestje? In Oilsjt was da fiestje! Een pet had ik niet meegenomen, wel een sweater en dus een sjaaltje. De slagbomen van de parking Keizershallen waren dicht, men moest dus wel een kaartje nemen. Ik was er wat vroeg, zo rond half zeven, en de luidsprekers aan het podium bracht een selectie van het repertorium van Dire Straits (ik had liever Oilsjterse liekes ) en ik ging dan wat in de winkelstraten wandelen, hoewel de winkels al gesloten waren (behalve een supermarkt op de Grote Markt). Om 19 uur kwam de stadionomroeper, Chris, het programma voorstellen, hij dacht dat de beiaardspeler er om 19.15 uur al zou kunnen aan beginnen, maar daar moesten we toch tot even na half acht op wachten, intussen kwam er ene liedjes zingen van Neil Diamond (van Oilsjterse liekes gesproken: Ik ben bezeten van Oilsjt is op muziek van "Such a beautiful noise"). Hij werd dan afgelost door een zangeres wier repertoire mij totaal onbekend is. Eindelijk was het de beurt aan de beiaardspeler die "Iëndracht Veroit" ten berde bracht, ik moest mijn oren spitsen om te kunnen volgen, andere supporters hadden er minder problemen mee.

Dan was het de beurt aan Hendrik Daelman die al lang geleden "Land of Hope en Glory" van een Aalsterse tekst had voorzien: Oilsjt, goi stad van men droeimen, ook hier mochten de supporters meezingen. Dan kwam Peter Van den Bossche van Aalst TV (voorheen werkte hij bij TV Oost wat vroeger Kanaal 3 heette) om de spelers, de trainers en de staff voor te stellen. Enkele spelers stuurden hun kat (na de match tegen Dessel had de trainer negen dagen vakantie geboden, wellicht hebben die afwezige spelers die tijd gespendeerd aan de familie, eventueel met een reisje?) met excuses voor hun afwezigheid, zoals Gallucci. Wie er wel waren, werden onthaald op een applaus, met Filipovic (7 doelpunten maar 't konden er 8 geweest zijn, zei Peter, de gemiste penalty uit de bekermatch vergat hij dus), De Castro (in tweede klasse mag hij meer namelijk 5 gele kaarten "krijgen" alvorens geschorst te zijn) en Wouter Moreels had hij een kort gesprekje. Moreels liet nog niet in zijn toekomstkaarten kijken, maar we moeten er wellicht rekening mee houden dat we hem volgend seizoen zullen moeten missen. Hopelijk is Depoitre tegen dan genezen.

Toen werd er gezongen: door keizer Kamiel Sergant, bijgestaan door Zwawi, door de spelers en tussendoor mochten de trainer, de voorzitter en de burgemeester een korte toespraak houden. Ook Prins Carnaval 2011 Kristof kwam even het podium op voor twee nummers, en een naamgenoot van hem, ik denk een abonnee van vak K, kwam het publiek tot scanderen aanzetten, die heeft geen megafoon nodig (zoals de moderator van het publiek in het Forum bij basketwedstrijden).   "Zingt isj een lieken" vroegen de supporters, en dus deden enkele spelers dat. Tot slot kwam Luc De Boever enkele nummers van Will Tura zingen, op Lisa Del Bo wachtte ik niet meer. Overigens had het intussen geregend, niet hevig maar ongeveer een half uurtje lang. Toen ik terug aan de parking kwam, stak ik het kaartje in de betaalmachine, maar er moest inderdaad niet betaald worden, ik kon het gevalideerde kaartje bij de slagboom in de kaartlezer steken, en wegrijden, want de slagbomen gingen open. Ah ja, ik meen dat stadionomroeper Chris het over een fandag had, daar zal ik wel over lezen op de clubsite, zeker? Mijn fotoreportage staat hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/EendrachtKampioenfeest11

20.04.2011 - nieuws: Woir is da fiestje? In Oilsjt is da fiestje! En het stadsbestuur ism Eendracht Aalst organiseert dat als volgt (ik klak niet alles over, de rest vind je op de website van de kampioen, http://www.eendracht-aalst.be/index.php?p=1):
19u00 opening van de podiumwagen met muzikale start van de covergroep
19u15 spelen van het clublied op de beiaard….
19u30 oiljst goi stad van men droimen…..gezongen door Hendrik Daelman (niet door spelers en publiek? )
19u40 de spelers komen op 't podium…
19u45 speech van de burgemeester van onze stad en van onze voorzitter
20u00 clublied gebracht door Kamiel Sergeant en prins carnaval samen met onze spelers
20u15 covers van Will Tura gebracht door mr De Boever (ook "Vlaanderen mijn land", hoop ik, 't allerbeste wat ooit in 't Nederlands gebracht is)
20u30 optreden van Lisa Del Bo…
+-21u15 covergroep….tot 0u00. Maar zo lang blijf ik niet want ik ben van plan 's anderendaags 100 km te wandelen in Geraardsbergen en omstreken.

Ik zal wat mogen bijeenzoeken: ze vragen aan ALLE supporters om getooid in wit en zwart (geen rollend materiaal, maar dat heb ik toch niet) naar de grote markt af te zakken. De jeugdspelers zullen er in hun Eendracht outfit immers ook bij zijn. Dat wordt dan t-shirt, pet en sjaal.

Eendracht Aalst opent een tapinstallatie op de grote markt tussen 18u en 0u00. Frisdranken, pils en Palm zullen er aangeboden worden aan dezelfde prijs als de plaatselijke horeca zijnde 1.80 euro per consumptie (dat zullen dan toch grote porties mogen zijn want ik vermoed dat er niet in glazen geschonken wordt).
De politie van Aalst beveelt iedereen aan om zijn of haar wagen te plaatsen op de parking van de Keizershallen. Vanaf 18u is deze parking immers gratis. Maar is die parking wel groot genoeg?

17.04.2011 : Eendracht Aalst - Dessel Sport: 3-0

Eendracht is dus kampioen !!! Ik zie op Teletekst de uitslag en die van Hoogstraten, die verloor bij Cappellen. En dit staat op de website van de kersverse kampioen:

Eendracht kwam vroeg in de wedstrijd op voorsprong via een rake kopbal van Crispijn en even voor de pauze verdubbelde Cousin - ook al met het hoofd - de score. In een overbodige (hoezo?) tweede helft kwam Eendracht nooit meer in de problemen en Wouter Moreels zette met zijn twintigste doelpunt van het seizoen de titelviering nog wat extra kleur bij.

En hopelijk zijn er volgend seizoen geen belangrijke wedstrijden geprogrammeerd op data waar "mijn" wandelclub een tocht organiseert (dus gelieve FCV Dender EH - (K)SC Eendracht Aalst niet op Pasen te organiseren, want dan is 't wisselbekertocht!)...

16.04.2011 - nieuws: Ik lees op de website van de bijna-kampioen dat het ernaar uitziet dat onzen Iendracht zondag aanstaande opnieuw voor een uitverkocht stadion zal spelen. De staantribune is reeds volledig uitverkocht en aan het loket zullen zondag enkel nog zitplaatsen aangeboden worden. In de H tribune zijn er nog 438 zitjes vrij en in de F tribune (waar ik vorige zaterdag zat) nog 140. Er zal er zondagmiddag omstreeks 13u30 (14 uur volgens Het Nieuwsblad) nog 1 ticketloket geopend worden vooraan het stadion. In Het Nieuwsblad lees ik dat Predrag Filipovic bulkt van vertrouwen. Dat 'm dan maar ziet dat 'm geen penalty meer mist, want hij stelt zich desgevallend weer voor de bal, zegt hij in dat artikel.

12.04.2011 - nieuws: Ik lees op de website van de bijna-kampioen dat Laurent Depoitre op aanraden van de medische staff beslist heeft om hem met onmiddellijke ingang te laten opereren aan de aanhechtingen van de buikspieren. De revalidatie zal drie maanden bedragen. Hij was er al lang mee op de sukkel, ik hoop ook dat hij na die drie maanden revalidatie weer zijn hobby/beroep zal kunnen uitoefenen, en liefst voor Eendracht Aalst.

09.04.2011 : Racing Waregem  - Eendracht Aalst : 1-0

Ik ben er dus opnieuw geraakt.  Van het uitdelen van feesttoeters rondom het stadion had ik niets gemerkt tot ik in de tribune zat en twee toeschouwers (het leken me opa met kleinzoon) aan het uitzoeken waren hoe ze dat ding aan het toeten kregen, het leek een wit etuitje aan een touwtje, dat alleen maar dient om rond de hals te dragen, maar het geluid moest uit dat wit buisje komen. Die vaste artiesten op het terrein waren, zoals het me voorkwam, Prins Carnaval met enkele verkleden, alsook die Peter, de Liverpool-supporter die vroeger ook al eens kwam optreden. Overigens was het stadion niet helemaal uitverkocht en er werden zelfs nog tickets aan het loket verkocht, hier en daar waren nog vrije plekken, zowel in de zit- als in de sta-tribune, waar overigens een heel blok werd vrij gehouden, het OPC had er dan een spandoek gehangen. Ik zat deze keer dichter tegen de middellijn maar een 100% goed zicht heb je van daar niet op het doelgebied aan wat de Europa-tribune heet (waar de Waregemsupporters zaten).

De Schutter kwam terug uit schorsing en verdrong Brecht Moreels naar de bank, dat na zijn doelpunt tegen Oudenaarde... De bezoekers uit Waregem begonnen het beste aan de partij en kregen meteen een schitterende kans. Na een knappe steekbal kwam Vervaecke alleen voor doelman Van Den Noortgaete maar Kevin bracht knap redding. Eendracht speelde vrij afwachtend in de openingsfase maar kreeg na een tiental minuten toch een eerste goede kans: De Castro bracht de bal voor van op de achterlijn en Verheyden schoot over. Enkele minuten later probeerde Cousin het van op afstand maar zijn schot belandde op het dak van het doel. Ook de volgende kans was voor Eendracht, Wouter Moreels schoot hard op doel maar doelman Vergote tikte de bal schitterend van onder de lat vandaan. Even na het halfuur kwam Racing Waregem op voorsprong. Opbroeck kwam alleen voor Van Den Noortgaete en stiftte de bal over de Aalsterse doelman. Meteen ook het laatste wapenfeit in een matige eerste helft. Na de rust zagen we een heel ander Eendracht met meer aanvalsdrift en dit leverde een karrevracht aan kansen op. De Schutter zette de bal voor van op links, de ingevallen Crispyn nam de bal in één tijd op de slof maar Vergote redde het schot schitterend. Ook de volgende kans was voor Eendracht. Cousin krulde een hoekschop op het hoofd van De Castro maar zijn kopbal ging net voorlangs buiten. Twintig minuten voor tijd werd een doelpunt van De Castro afgekeurd (waarom dan wel?) en enkele minuten later kreeg Eendracht de kans op de gelijkmaker. Na een tackle op Cousin kreeg Eendracht een strafschop maar kapitein Filipovic trapte naast (missen deed hij eerder al in de competitie voor de Belgische Beker, en ook in een oefenpartij, maar daar stoort het me niet, nu wel). Meteen daarna zag Eendracht een tweede doelpunt afgekeurd worden voor buitenspel. Deze keer stond Crispijn buitenspel toen hij een voorzet van Gallucci overhoeks binnen kopte.

Verder kwam Eendracht niet meer en dus ziet het zijn titelfeest met minstens een week uitgesteld worden.... Te meer daar Hoogstraten (met ruime cijfers) won. Over het algemeen denk ik dat ofwel Waregem sterker was dan Oudenaarde, ofwel waren enkele Eendracht-spelers een schim van zichzelf. Anders vind ik wel De Castro, die niet meedeed tegen Oudenaarde, wel een goede speler.

08.04.2011 - nieuws: Ik ben mijn ticket gaan halen, nu heb ik er eentje voor vak F, waar ik voorheen nog gezeten heb, alleen vorige vrijdag dus niet. Op de website van Eendracht zie ik een rijtje evenementen rond de wedstrijd van morgen, waarvan iedereen die Eendracht goed gezind is hoopt dat het op een thuiszege (allez ja, eigenlijk een uitzege in eigen huis, zie hieronder) uitdraait.
* 19u00 : uitdelen van feesttoeters rondom het stadion
* 19u45 : live-optredens van onze vaste artiesten op het terrein
* 19u53 : start van onze publieksopwarmer
* 20u00 : sfeervol OPC-momenten aanvangwedstrijd

Na de wedstrijd mits titelviering

* 21u45 : einde wedstrijd
--> alle supporters blijven in de verschillende tribunes zodat onze ploeg de kans krijgt een ereronde te lopen
* 21u55 : supporters worden op aangeven van de stewards toegelaten op het terrein
* 22u00 : spelers komen tot aan de opstap van het terrein bij 'hun' supporters
* 22u20 : spelers en supporters verlaten het terrein
* 23u15 : verschijning van de spelers op de parking vooraan het stadion.

Of ik zo laat (23u15) blijf, weet ik niet, want ik moet op zondag om 5 uur al opstaan.

07.04.2011 - nieuws: In Het Nieuwsblad stond het vandaag ook te lezen, Eendracht Aalst speelt zaterdagavond thuis tegen Racing Waregem, om 21.45 uur heet het voor deze laatste "kerekewere". De oorzaak is dat Waregem niet genoeg plaats in het Mirakelstadion heeft voor om alle Eendrachtsupporters die met de bussen komen, een plaatsje in de tribunes te voorzien. Dan staat het liever het thuisvoordeel af en regelt het nodige met de bijna-kampioen. Ook Hoogstraten, de bijna-vice-kampioen, heeft geen bezwaar tegen deze situatie. Voorverkoop is er op de Zandberg, vandaag voor abonnees, morgen voor de rest, van 18 tot 21 uur.

05.04.2011 - nieuws: Op de website van de bijna-kampioen in derde klasse A lees ik dat Ewen Verheyden zijn aflopende contract bij Eendracht met één seizoen verlengde. Ewen - die reeds 138 wedstrijden voor Eendracht speelde de voorbije jaren - begint dus volgend seizoen aan zijn vijfde jaargang in het Pierre Cornelisstadion.

01.04.2011 : Eendracht Aalst - KSV Oudenaarde: 3-0

Ik ben er eindelijk nog eens geraakt.  En kocht me een ticket voor de zittribune, daarop werd een sticker aangebracht met een plaatsnummer in tribune E, wat boven tribune F is (waar ik dacht te zullen gaan zitten). Brecht Moreels nam op de linksachter de plaats in van de geschorste De Schutter en Gallucci nam de plaats in van de licht geblesseerde en jarige Crispijn. In de 68ste minuut werd Gallucci vervangen door Coppens, in de 87ste minuut kreeg Wouter Moreels een applausvervanging, Yombo kwam in zijn plaats, en twee minuten later mocht Gueye ook nog even van op de bank toekijken, Crispijn kwam in zijn plaats. Het stond al 1-0 toen twee aan nicotine en aanverwante verslaafde gasten zich naast mij kwamen posteren, en waar geen rookverbod geldt, hebben niet-rokers nul rechten.  Tijdens de pauze ben ik twee zitjes opgeschoven. Moet er soms in stadiontribunes ook eerst een algemeen rookverbod afgeroepen worden (zoals in Engeland)?

De wedstrijd kon niet beter beginnen voor Eendracht, die was nog geen vier minuten bezig wanneer Wouter Moreels een vrije trap mocht nemen na een trekfout op Gueye en Wouter schoot de bal laag in de hoek en liet doelman Meulewaeter kansloos. Een minuut later stond de stand bijna in evenwicht toen een voorzetschot van Schamp op de deklat uit elkaar spatte. Eendracht controleerde rustig de wedstrijd maar verder dan enkele hoekschoppen die niet meteen gevaar opleverden kwam Eendracht niet. Oudenaarde probeerde het even later van op afstand maar het schot van Martens ging over het doel van Van Den Noortgaete (ik vind al langer dat Eendracht meestal goede doelmannen onder de lat staan heeft). Na een halfuur verdubbelde Eendracht de score, Brecht Moreels had alle tijd om aan te leggen en knalde de bal hard voorbije de kansloze doelman Meulewaeter. Eendracht had voor de pauze nog twee uitstekende kansen op de 3-0 maar eerst besloot Wouter Moreels na een knappe dribbel net naast het doel en vlak voor de rust had hij de bal moeten geven aan de vrijstaande Gueye (die graag en mooi met de bal kunstelt) maar hij besloot zelf te trappen en zijn schot ging voorlangs naast.

Ook na de rust was het Eendracht dat doorlopend de betere was, Wouter Moreels probeerde het met een volley maar die strandde op het dak van het doel. Even later ging Cousin door op links en zijn voorzet werd door Gueye in het zijnet gekopt. Eendracht bleef op zoek naar een derde treffer: Brecht Moreels zette de bal voor van op rechts, Gueye speelde met een hakje de vrijstaande Cousin aan maar zijn schot werd door doelman Meulewaeter in hoekschop gewerkt. De 3-0 kwam er even later toch toen de doelman van Oudenaarde de doorgebroken Gallucci neerhaalde en de bal op de stip ging. Niet Filipovic maar Wouter Moreels (die graag topscorer wordt in derde A) zette zich achter de bal en schoot de 3-0 binnen.

Eendracht kreeg nadien nog enkele kansen om de score verder op te drijven, zo kwam Gueye nog eens alleen voor Meulewaeter maar de doelman van Oudenaarde redde knap. In de slotfase gingen ook de bezoekers nog op zoek naar de eerredder maar de Aalsterse defensie gaf geen krimp. Eendracht boekte na een sterke partij dus een makkelijke 3-0 zege tegen KSV Oudenaarde en zet opnieuw een volgende stap richting titel (te meer daar Hoogstraten verloor van Temse)... Volgende week zaterdag volgt de partij op het veld van Racing Waregem en daar kan Aalst al kampioen spelen. Maar ik zal niet kunnen meegaan want ik moet helpen een wisselbekerwandeltocht voorbereiden.

27.03.2011 : KVV Coxyde - Eendracht Aalst: 1-2

Eendracht Aalst boekte een belangrijke overwinning in de strijd om de titel. De kloof met eerste achtervolger Hoogstraten blijft hierdoor zes punten. Eendracht kwam na een twintigtal minuten op achterstand toen Six zijn voorzet in doel zag belanden. In een betere tweede helft zette Eendracht de scheve situatie snel recht. Eerst stifte Gueye de gelijkmaker over doelman Kerckhove en enkele minuten later zette Cousin de 1-2 eindstand op het bord. Volgende vrijdag mist Eendracht Aalst De Schutter die vanmiddag zijn zesde gele kaart van het seizoen slikte en dus geschorst moet toekijken komende vrijdag. Welnu, dat zal ik ook doen, toekijken (als er niets tussenkomt, "altijd met twee woorden spreken"). Er zijn nog 5 wedstrijden te spelen, ik stel voor dat Eendracht het juichen aan de supporters overlaat en ervoor zorgt dat de voorsprong op zijn minst behouden blijft.

Terwijl ik het beknopt verslag lees, merk ik nog een nieuwtje op: VC Eendracht Aalst wordt SC Eendracht Aalst.... In oktober vorig jaar keurde de algemene vergadering het voorstel van de raad van bestuur goed dat een naamswijziging ook een nieuw logo inhield (is de merchandising aangepast? ). Officieel luidt de nieuwe naam "SC Eendracht Aalst". Tegelijkertijd werd ook een "nieuw" logo ontworpen en goedgekeurd. Nieuw is echter relatief omdat bewust op symbolische wijze werd aangeknoopt met het glorierijke verleden van de club. Kortom, een daadwerkelijke veruitwendiging van de leuze "Back to glory!". Nadat vorige week ook de supportersverenigingen zijn ingelicht over de gewijzigde naam en het nieuwe logo is het meer dan tijd de naam en logo officieel aan het grote publiek voor te stellen en dat doet de club hierbij met grote trots. Volledigheidshalve geven ze daar mee dat de raad van bestuur een aanvraag heeft ingediend bij de bevoegde instantie om aan de officiële naam van de club "Koninklijke" te mogen toevoegen. Deze procedure is thans lopende en neemt tijd in beslag. Wanneer aan dit verzoek een positief gevolg wordt gegeven, kan de club volop haar naam en logo van weleer volwaardig en met grote fierheid dragen. Ik heb zelf geen benul van vennootschapsrecht, dus ik weet niet goed wat het grote verschil is tussen VC en SC (sportclub, zal dat wellicht betekenen). 't Zou alleszins fijn zijn mocht die toevoeging van "Koninklijke" samen vallen met de promotie naar tweede klasse.

24.03.2011 - nieuws: In Het Nieuwsblad maar (nog) niet op de website van Eendracht Aalst heb ik gelezen dat ofwel op 22 april ofwel op 9 mei een volksfeest wordt voorzien mocht de Eendracht tegen dan het kampioenschap op zak hebben. 't Is misschien wat voorbarig, maar die data vrij houden is wellicht geen slecht idee.

20.03.2011 : Eendracht Aalst - Olsa Brakel: 1-2

't Is lang geleden (van 23.01.2011, ook thuis, van Sint-Niklaas) maar 't is evengoed niet plezant, Aalst heeft dus thuis verloren. Op haar website lees ik dat Eendracht zijn doelkansen in de openingsfase niet afwerkte. De bezoekers deden dit op het halfuur wel en binnen de twee minuten stond het 0-2 via ex-Eendracht speler Delie en Knipping. Na de rust zette Eendracht alles op alles maar het was wachten tot in de blessuretijd alvorens Crispijn met het hoofd de aansluitingstreffer kon scoren. Verder kwam Eendracht niet meer en door de overwinning van Hoogstraten op Sint-Niklaas verkleint de voorsprong tot 6 punten. Volgende week mist Eendracht alvast Filipovic op het veld van Coxyde. Hij kreeg vanmiddag zijn derde gele kaart en is zondag geschorst.

14.03.2011 - nieuws: Eendracht Aalst is al aan 't shoppen voor tweede klasse, denk ik. Naast Thomas Van Renterghem komt ook de Kosovaar Alteron Balaj. Deze 19-jarige Kosovaar komt over van reeksgenoot KMSK Deinze waar hij dit seizoen 8 wedstrijden in actie kwam. Balaj en Van Renterghem tekenen bij Eendracht een contract voor twee seizoenen. Van Renterghem (familie van de trainer?) is een jeugdproduct van KSK Ronse en groeide de voorbije jaren uit tot een vaste waarde bij de Ronsenaars. De 20-jarige kan zowel op de linksachter als op linksmidden uit de voeten.

13.03.2011 : Eendracht Aalst - VW Hamme: 4-0

Voilà, die doen tenminste wat ze moeten doen, winnen! Volgens de webmaster van de Eendracht boekte zij deze namiddag een ruime en makkelijke 4-0 overwinning in de derby tegen VW Hamme. Eendracht klom reeds na vijf minuten op voorsprong via Wouter Moreels en nog voor de rust zorgde Gallucci (die later gekwetst uitviel ) voor de geruststellende 2-0. Na de rust kreeg Eendracht de hulp van Hamme verdediger De Wilde die de 3-0 in eigen doel duwde en even later zette Crispijn met een krachtige kopbal de 4-0 eindcijfers op het scorebord.

Door deze zege en het gelijkspel van eerste achtervolger Hoogstraten op het veld van Racing Waregem neemt Eendracht een voorsprong van 9 punten in het klassement met nog 21 punten te verdelen.  

04.03.2011 : Eendracht Aalst - FC Cappellen : 1-0

Ze doeng nog altèd voesj!  Terwijl ik in uiterst aangenaam gezelschap genoot van een avondmaal aangeboden door de helft van 't gezelschap, speelde Aalst dus haar carnavalsmatch (supporters waren gevraagd zich te verkleden, alleen mochten ze geen maskers dragen). Volgens de website van de zegevierende club waren er in de eerste helft enkele mogelijkheden langs beide kanten maar viel er nog geen doelpunt te noteren. Na de rust bleef er hetzelfde spelbeeld maar Eendracht Aalst kon nog een slotoffensief inzetten met eerst een doelpunt van De Schutter dat tot ieders verbazing werd afgekeurd en vijf minuten voor tijd de winning goal op via een kopbal van Gallucci.

27.02.2011 : SC Wielsbeke - Eendracht Aalst: 1-2

Ze doeng nog altèd voesj!  Volgens de website van de zegevierende club kwam deze na twintig minuten spelen op voorsprong via een kopbal van Wouter Moreels. SC Wielsbeke kreeg op het half uur een strafschop na een handsbal en rood voor Verheyden. Cardon zette de penalty feilloos om. Eendracht was niet van slag en kon direct tegenscoren via een vrijschop van Wouter Moreels.

In de tweede helft waren de beste kansen nog voor SC Wielsbeke maar Van den Noortgate hield de 1-2 eindscore op het bord. Ook eerste achtervolger Hoogstraten wint (1-3 tegen Ronse). Hierdoor blijft de voorsprong 7 punten met nog 9 wedstrijden te gaan.

25.02.2011 - nieuws: Gisteren las ik op de website van Eendracht dat de wedstrijd tegen KSV Oudenaarde vervroegd is van 3 naar 1 april - geen mop al willen ze de bezoekers wel een visje bakken? - om 20.30 uur, dit wegens de Ronde van Vlaanderen.

20.02.2011 : Eendracht Aalst - KSV Temse : 2-0

Ze doeng nog altèd voesj!  Volgens de website van de zegevierende club startte deze sterk maar scoorde niet. Na een kwartier spelen ging de bal na handspel op de stip: Filipovic zette de strafschop om. Net voor de pauze kregen we hetzelfde scenario: Filipovic verdubbelde opnieuw de score van op de stip. Hij kan dus toch penalties trappen. Na de pauze hield Temse met z'n tienen goed stand tegen Eendracht dat zelf niet meer voor doelgevaar kon zorgen. In de slotminuut werd het nog bijna 3-0 maar Van Den Noortgaete miste van op de stip de derde strafschop van de namiddag. Had dat aan Filipovic gelaten, hé, makker! Door deze overwinning blijft de kloof met eerste achtervolger Hoogstraten, dat ook won, zeven punten. Gueye kwam overigens Crispijn vervangen voor de tweede speelhelft.

De webmaster moet eens zijn wedstrijdgegevens nakijken, Yombo zou twee keer ingezet geweest zijn ter vervanging, op de 75ste minuut (Verheyden op de bank) en op de 87ste minuut (Wouter Moreels op de bank), dat terwijl Coppens erin kwam voor Cousin en Gueye dus voor Crispijn, en dat zijn vier vervangingen, vooralsnog is drie het maximum.

18.02.2011 - nieuws: Vandaag staat op de website van Eendracht te lezen dat Gueye speelgerechtigd is, alle administratieve formaliteiten i.v.m. zijn transfer zijn afgerond. De Senegalese spits kan dus zondag in de wedstrijd tegen KSV Temse zijn debuut maken voor Eendracht Aalst.

16.02.2011 - nieuws: Vandaag staat op de website van Eendracht te lezen dat middenvelder Ken Van Damme zijn contract verlengde met twee extra seizoenen.

14.02.2011 - nieuws: Vandaag staat in Het Nieuwsblad waarom Gueye nog niet mee deed, zelfs niet op de bank zat, hij was namelijk, met zijn broer, betrokken in een ernstig verkeersongeval. Zelf kwam hij er met de schrik van af, maar zijn broer is wel zwaar gewond, en de auto verloren voor 't verkeer, vandaar dat hij zich niet naar Torhout kon begeven.

13.02.2011 : KM Torhout - Eendracht Aalst: 0-2

Ze doeng voesj!  Volgens de website van de zegevierende club viel het eerste doelpunt na een half uur spelen via een afstandsschot van Cousin. In de tweede helft had Eendracht de wedstrijd onder controle maar het moest wachten tot in de blessuretijd voordat de 0-2 op het bord stond via de eerste competitietreffer van Denijs.

Door deze overwinning en het gelijkspel van Hoogstraten loopt Eendracht Aalst terug 2 punten verder uit in het klassement, er gaapt nu een kloof van 7 punten met de eerste achtervolger. Volgende week mist Eendracht De Castro die vandaag zijn zesde gele kaart van het seizoen pakte, bizar want bij "meer info" (met een uitgebreider wedstrijdverslag) staat net dat De Castro terug keerde uit schorsing. Hij verving de Brecht Moreels die vanmiddag geschorst van aan de zijlijn moest toekijken. Zo rap kan je toch niet weer geschorst zijn door een simpele gele kaart? Al even opmerkelijk vind ik dat Gueye nog niet mee deed, zelfs niet op de bank zat. Hij moest Depoitre toch zo lang vervangen? Of mocht hij nog niet meedoen?

11.02.2011 - nieuws: Tijdens die oefenmatch heeft Eendracht Aalst een Senegalees opgesteld, en intussen ook een contract aangeboden tot het einde van dit seizoen met een optie van een extra jaar. Pape Gueye moet voorlopig de plaats innemen van Laurent Depoitre die nog even niet aan voetballen toe is. Gueye speelde voordien bij het Franse Bordeaux en testte vorige zomer onder meer bij Racing Genk.

09.02.2011 - nieuws: Eendracht heeft gisteren een oefenduel verloren met 0-2 tegen RSC Anderlecht. Bij RSC Anderlecht waren er veel afwezigen door interlandverplichtingen. Beide doelpunten vielen in de tweede helft via Kanu en Veselinovic. In de eerste helft had Filipovic een penalty gemist. Een geluk, dus, dat het maar een oefenwedstrijd was. Ik til goegenaamd niet zwaar aan dat verlies, een oefenmatch is vooral voor de spelers, de trainers en andere stafleden interessant, maar Aalst verliest er geen belangrijke punten mee.

05.02.2011 : Geel Meerhout - Eendracht Aalst: 0-2

't Gaat weer de goeie richting uit. Op Facebook wist een supporter te melden dat Aalst gewonnen had, en toen ik op de website van de bezoekers keek, stond daar niet alleen de uitslag, maar zelfs ook een verslag! Een ferme pluim dus voor de snelle webmaster, die wist te melden dat de eerste helft gelijk opgaand ging met onder meer kansen via Crispijn en Wouter Moreels. Op het uur moest Geel Meerhout met tien man verder en dit keer kon Eendracht de numerieke meerderheid ook omzetten in een overwinning. Vijf minuten voor tijd was het Wouter Moreels die Aalst naar de zege leidde en net voor tijd kon de ingevallen Yombo de score nog verdubbelen.

Door deze overwinning behoudt Eendracht Aalst minstens zijn kloof van drie punten op Hoogstraten in het klassement. Volgende week, bij Torhout (alweer een verplaatsing), missen ze Brecht Moreels die vandaag zijn derde gele kaart van het seizoen pakte.

30.01.2011 : KFC Izegem - Eendracht Aalst: 3-3

Eendracht moet opletten, want de voorsprong op de tweede in de rangschikking is inmiddels geslonken tot 3 punten. Volgens wat ik op de website van de bezoekers lees, kwam het al snel op achterstand toen Labie de thuisploeg op voorsprong schoot. Even later werd Cousin gehaakt in de zestien. Rood en strafschop. Filipovic zette de stand in evenwicht.

Tegen 10 man kon Eendracht niets op de mat brengen en KFC Izegem was zonder meer de betere in de tweede periode en diepte de score verder uit via doelpunten van Verbrughe en Ooghe. Eendracht moest tot in de slotminuten wachten eer het nog een punt uit de brand kon slepen via twee rake vrije trappen van Wouter Moreels. Eendracht speelde op dat moment ook reeds met tien na de uitsluiting van De Castro (2x geel). En Hoogstraten heeft wel gewonnen.

23.01.2011 : Eendracht Aalst - SK Sint-Niklaas: 1-3

Eendracht wist wel van ophouden. Op de website van de thuisploeg staat te lezen dat een zwak Aalst reeds na 8 minuten op achterstand kwam via een goal van Deschacht. Tijdens de tweede helft was er geen beterschap te merken, SK Sint-Niklaas verdubbelde zelfs de score vanop de stip na een handsbal van De Schutter. Vijf minuten later was het over en uit voor VC Eendracht Aalst toen opnieuw Deschacht de 0-3 op het bord zette. Verheyden kon in de slotminuut nog milderen. Door deze nederlaag komt eerste achtervolger Hoogstraten terug tot op vijf punten in het klassement (andere achtervolgende ploegen wonnen ook). Volgende week mist Eendracht Van Damme die zijn derde gele kaart kreeg en dus niet mag aantreden tegen KFC Izegem.

16.01.2011 : Eendracht Aalst - KSK Ronse: 3-0

Eendracht weet niet meer van ophouden.  De volgende samenvatting vind ik op de website van de thuisploeg: in een kansarme eerste periode waren beide ploegen aan elkaar gewaagd, maar was Ronse het dichtst bij de openingstreffer. Na de pauze nam Eendracht het heft in handen. Cousin opende de score met een harde lage knal. Nog geen tien minuten later kon Wouter Moreels de score verdubbelen. KSK Ronse moest dan met 10 man verder na een rode kaart van Palmieri en een kwartier voor tijd was het Gallucci die de definitieve 3-0 eindstand op het bord zette. Door het verlies van de eerste achtervolgers loopt Eendracht Aalst nog verder uit in het klassement. Hoogstraten dat verloor op Brakel volgt nu op 8 punten, de rest reeds op 11 punten.

09.01.2011 : KSV Bornem  - Eendracht Aalst : 1-2

Eendracht gaat dus lekker voort op het elan en verslaat Bornem op eigen terrein. Dit lees ik op de website van de zegevierende club: na een kwartier spelen kon Wouter Moreels met een knap afstandschot de 0-1 op het bord zetten. Nog voor de rust verdubbelde Crispijn de score met een kopbal in de kruising. Tien minuten voor tijd kon Verroken voor KSV Bornem nog scoren wat meteen dan ook de 1-2 eindscore betekende. Door deze overwinning en de zege van Hoogstraten blijft Eendracht Aalst zijn kloof van 5 punten behouden in het klassement. Volgende week mist Eendracht wel Kestens die zijn derde gele kaart slikte. 

05.01.2011 - nieuws: Eendracht is zich aan 't voorbereiden voor de tweede helft van het seizoen, en doet dat goed met een zege bij Waasland-Beveren, dit met 1-2. De Aalsterse doelpunten zijn van Cousin, na een kwartier spelen, en Crispijn na de rust. Cousin heeft vroeger nog bij Waasland-Beveren gespeeld en De Wilde, die voor die ploeg het enige doelpunt maakt, voor Aalst.

17.12.2010 - nieuws: De wedstrijd Eendracht Aalst - Hamme werd afgelast wegens het winterweer en werd verschoven naar een later te bepalen datum. Eendracht mocht dus een weekje vroeger met winterverlof, maar moet nu al twee wedstrijden inhalen.

12.12.2010 : KMSK Deinze - Eendracht Aalst - : 1-1

Terwijl ik de koude en bij wijlen witte Europese herfst ontvluchtte in de andere carnavalsstad bij uitstek, Rio de Janeiro, is Eendracht Aalst die namiddag niet verder gekomen dan een gelijkspel. De eerste periode was voor de thuisploeg en doelman Van Den Noortgaete moest Eendracht tot driemaal toe knap rechthouden. Het was tot in de tweede helft wachten tot de doelpunten vielen. Wouter Moreels opende na 47' minuten spelen de score. Eendracht Aalst kon echter de zege niet vasthouden en Deinze scoorde na een uur spelen via Ngom de logische gelijkmaker. Door dit gelijkspel behield VC Eendracht Aalst wel een kloof van 5 punten op eerste achtervolgers Hoogstraten en Coxyde.

03.12.2010 - nieuws: Op de website van Eendracht Aalst lees ik dat de ploeg en alle andere ploegen in lagere dan eerste divisie een weekend vrij hebben, het is dus niet alleen het al dan niet gemotoriseerd of op rails rijdend verkeer dat last heeft van te veel sneeuw. Een latere datum is nog niet bepaald.

27.11.2010 : Dessel Sport- Eendracht Aalst - : 1-2

Op de website van Iendracht (www.iendracht.be) vind ik dat men live het scoreverloop kan volgen, zo weet ik dat Aalst ook buitenshuis kan winnen (dat deed het al eerder dit seizoen). Alleszins een uur na de wedstrijd staat op de site van de winnaar te lezen dat in de eerste periode geen doelpunten vielen maar meteen na de pauze de thuisploeg op voorsprong klom. Het was wachten tot het slotkwartier alvorens Eendracht de weg naar doel kon vinden. Eerst stelde de ingevallen Crispijn de stand in evenwicht en enkele minuten later kon Wouter Moreels voor Eendracht het doelpunt van de zege nscore. Dat ik bij hem zijn voornaam ook vermeld en niet bij de andere Eendracht-spelers, is omdat zijn broer Brecht normaal ook deel uitmaakt van het eerste elftal, al is het dan in de verdediging, maar verdedigers durven ook wel eens scoren.

21.11.2010 : Eendracht Aalst - Hoogstraten : 2-0

Toen het eindelijk rustig werd op de Kaffeegieterstocht van WSV De Sportvrienden vzw te Denderleeuw, keek ik eens op de website van Teletekst van de VRT en vond daar tot mijn grote vreugde bovenstaand resultaat. Op de website van de jubelende club lees ik later en thuis dat in de eerste helft beide ploegen elkaar waard waren en er dan ook geen doelpunten te noteren vielen. Twintig minuten voor tijd bracht Filipovic Eendracht Aalst op voorsprong vanop de stip (da's al beter dan tijdens de bekerwedstrijd tegen Germinal Beerschot). Net voor tijd kon Crispijn de score nog verdubbelen. Door deze zege en het puntenverlies van eerste achtervolgers KVV Coxyde en RC Waregem heeft VC Eendracht Aalst terug een meer geruststellende voorsprong van vijf punten in het klassement.

14.11.2010 : Eendracht Aalst - Racing Waregem: 2-3

Die uitslag had ik al gezien op Teletekst en dan lees ik op de website van Eendracht Aalst dat de thuisploeg in de eerste helft nergens stond en RC Waregem reeds na een kwartier op voorsprong zag komen via Vervaecke. Na het half uur werd het zelfs 0-2 via Gezelle. Eendracht kwam wakker geschud uit de kleedkamer en dit resulteerde onmiddellijk in een doelpunt van Cousin. Na het uur bracht Wouter Moreels zelfs de score terug in evenwicht maar tien minuten voor tijd was het toch RC Waregem dat de wedstrijd nog naar zich toe trok met een doelpunt van Vervaecke.

Door deze nederlaag slinkt de voorsprong van Eendracht Aalst tot drie punten meer dan Waregem en KVV Coxyde (dat thuis won van Oudenaarde...) en zal het daarnaast ook drie weken op rij geen beroep kunnen doen op Cousin die zijn schorsingsdagen moet uitzitten.

11.11.2010 - nieuws: Op de website van Eendracht Aalst lees ik dat de ploeg een oefenwedstrijd tegen Ninove gewonnen hebben met 2-5, de Aalsterse doelpunten staan op naam van Denijs (twee ervan zelfs), Crispijn, De Gussemé en Yombo.

06.11.2010 : KSV Oudenaarde - Eendracht Aalst : 3-0

't Moest er eens van komen, zeker? De uitslag zag ik een half uurtje na het einde van de wedstrijd op teletekst, en 's anderendaags las ik wat meer uitleg op de website van de treurende club. Na een half uur spelen schoot Martens de 1-0 op het bord. Net voor de rust werd het zelfs 2-0 via diezelfde Martens. Ook in de tweede helft kon Eendracht Aalst geen lijn krijgen in zijn spel en dit leverde een derde doelpunt op voor KSV Oudenaarde via Thompson.

Aanstaande zondag wacht met RC Waregem de volgende topper waarin De Castro een gele schorsingsdag zal uitzitten.

04.11.2010 - nieuws: Eendracht Aalst moet het voor de rest van het seizoen zonder Podevijn stellen.  Hij blesseerde zich afgelopen zondag aan de knie, een scan wees vanmorgen uit dat de kruisbanden gescheurd zijn, meteen het einde van het seizoen voor Podevijn. Jens werd twee jaar terug ook al geblesseerd, maar dan aan zijn andere knie. Hij zal nu worden geopereerd in Deurne. De kruisbanden worden hierbij met pezen uit de bil gereconstrueerd. Dan wacht een maandenlange revalidatie. Jens was recent overgeheveld naar de linksback plaats, een taak die hij perfect uitvoerde. Voor Eendracht Aalst is dit een belangrijke pion die wegvalt. Voorspoedige beterschap !

31.10.2010 :  Eendracht Aalst - KVV Coxyde : 0-0

Op de website van de club lees ik dat zowel in de eerste als de tweede helft Eendracht Aalst de wedstrijd domineerde maar scoren niet lukte. In de tweede helft waren er onder meer kansen voor Denijs en Crispijn die voorlangs schoten en De Castro die een kopbal in extremis van de lijn zag weg gekopt worden.

Door het gelijkspel van RC Waregem behoudt Eendracht Aalst wel haar kloof van 7 punten in het klassement. Volgende week op bezoek bij KSV Oudenaarde mist Eendracht Aalst De Schutter die vanmiddag zijn derde gele kaart van het seizoen incasseerde en dus een gele schorsingsdag uitzit.

30.10.2010 - nieuws: Eendracht Aalst is zo fier als een gieter met zijn supporters die meegereisd zijn naar de bekerwedstrijd, zo lees ik op de website: "Het bestuur wil van deze gelegenheid gebruik maken om spelers, medewerkers en supporters van harte te danken voor hun inzet en toejuichingen gedurende de voorbij maanden in de Beker van België. De sfeer die onze supporters tentoon gespreid hebben op GBA sprak boekdelen en bezorgde elke voetballiefhebber kippenvel. Hopelijk brengen onze supporters deze sfeer bij elke match in competitieverband zodat we SAMEN ons doel kunnen verwezenlijken gedurende dit seizoen." Ik vind dat fijn voor die 949 supporters (en voor hen die net naast een ticket gegrepen hebben, dat dan voor de laatste geciteerde zin) dat het bestuur hen (h)erkent.

27.10.2010 :  Germinal Beerschot - Eendracht Aalst: 3-0

Deze wedstrijd kan ik min of meer "volgen" bij Het Nieuwsblad, waar tussenstanden van de wedstrijden bijgewerkt worden, en na een kwartiertje staat het al 1-0 door Goor. Na 35' heeft De Castro voor Germinal zelfs reeds de score verdubbeld, nadat Filipovic een penalty over trapte. Daarvoor hebben de supporters en het clubbestuur niet hemel en aarde bewogen om toch nog een krappe 300 kaarten extra te kunnen verkopen, hé! 949 Eendracht-supporters zitten of daar en blijkbaar moesten hun bussen door de politie begeleid worden want die van den Beerschot denken dat zíj de brave mannekes zijn, terwijl ik me met de beste w

06-08-2011 om 00:00 geschreven door Helga

Ik parkeerde op de weide naast de startplaats, aan de Cordenuit in Everbeek Beneden, en schreef me daar in voor de omloop van 12 km (in werkelijkheid 11,6 km), die me voerde naar Steenberg naar Parike, waar de rustpost was, en terug via Korrele naar Everbeek via verharde en natuurlijke wegen, door bosjes en langs landbouwpercelen. Onderweg, terugkerend van Parike, waren er twee gratis bevoorradingen: van fris karnemelk van De Kaashoeve en van fris water niet ver van de startplaats. Het was een leuke en rustige tocht bij een aangename temperatuur al liet de zon zich nauwelijks zien.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/31steEverbeekseWandeltochten11

31-07-2011 om 20:14 geschreven door Helga

30.07.2011: VfB Oldenburg-HSV: 1-2

Voilà, het nieuwe seizoen staat voor de deur en begint, afgezien van nog een ergens een oefenmatch tegen FC Valencia, met een bekerwedstrijd tegen wat hier heet "janneke en mieke" uit de "provinciale" reeksen. Hoe de opstelling van de thuisploeg eruit ziet, staat niet op de LiveTicker, wel die van HSV. Önning liet volgende namen op het scheidsrechtersblad noteren: Drobny, Diekmeier, Mancienne, Westermann, Aogo, Petric, Elia, Jarolim, Son, Töre en Kacar; op de bank zitten Mickel, Jansen, Tesche, Nagy, Ben-Hatira, Besic en Sternberg. Intussen staat de opstelling van de thuisploeg ook op het scherm en natuurlijk "ken" ik er niemand van, maar het valt me wel op dat de reservekeeper een naamgenoot is van "onzen" 'Ollander, Elia. Zo schrijft de verslaggever: iets anders dan een duidelijke zege ware een verrassing... Maar dan wel een bittere! Er zijn, naar HSV-normen, zo weinig toeschouwers, dat ze al geteld zijn: 15.552.

Na zes minuten kan HSV al een voorsprong nemen, maar Petric trapt de vrije schop net naast, maar da's dus ook naast. Een minuut later krijgt de thuisploeg ook een vrije trap, maar Drobny houdt het doel leeg. HSV zet verder druk, VfB is waakzaam en twee elkaar opvolgende corners, van Aogo, resp. Töre worden geweerd. De tweede doelpoging van Aogo gaat net naast. Dat geeft de indruk dat er voor de rust nog gescoord wordt, en vooral achter het streepje in de uitslag. Tenzij Jarolim nog eens de bal kwijtspeelt aan de tegenstander, nog al wel dat Drobny weer bij de pinken was. De volgende keer dat hij de bal kwijtspeelt maakt hij een fout en ziet er een gele kaart voor. En ook Diekmeyer solliciteert voor een spelletje kaart, in dezelfde minuut als ene Ferrulli van de thuisploeg, dus dat is een onderonsje geweest. Töre trapt een ferme corner, de keeper van VfB verkijkt er zich op maar Westermann komt niet aan de bal. En jawel, mijn intuïtie heeft me niet bedrogen. En het is ook Westermann die ervoor zorgt in de 26ste minuut: Jarolim wordt dicht bij de strafruimte gevloerd en de arbiter geeft vrije trap. Die gaat hoog in de penaltyzone, de bal vindt zijn weg naar Westermann, die dus scoort. Töre* probeert zijn naam te verzilveren maar trapt de bal net naast. Allez nu, de provincialen scoren ook! En wel Ferrulli die Westermann en Drobny passeert, dit gebeurt in de 34ste minuut. Kacar wordt twee keer na elkaar foutief gestopt, de eerste keer bracht dat zijn tegenspeler een gele kaart op en de tweede keer een vrije trap. Elia trapt een goeie flankpas maar Kacar doet er niets mee dan 'm in de handen van de thuiskeeper te trappen. Ook Aogo, die een pass krijgt van Töre, trapt de bal naast. En dan nodigt de arbiter uit voor de pauze.

In de 62ste minuut heeft VfB een kanjer van een kans maar Ari knalt de bal nipt voorbij, daar had Drobny niet aan gekund. In de 68ste minuut botst VfB-keeper Meyer met een collega, de verdediger, verliest de bal en Petric scoort. Maar de scheidsrechter ziet een fout van Petric en erkent het doelpunt niet. De thuisploeg zet een counter op maar mist net. En dan doet Petric in de 72ste minuut toch waar zijn supporters van dromen. Jarolim passt de bal naar Petric, die zich in het juiste ogenblik losloopt en Meyer in zijn doel geen kans laat. De daarop volgende pas van Aogo krijgt hij er niet in. Son krijgt een verre pass in de strafruimte, wil de bal niet gewoon aannemen maar probeert een retropass, helaas zonder succes, toch goed geprobeerd. Tesche komt dan in de plaats van Kacar en Jansen vervangt even later Son. Intussen is de bougie van VfB zo goed als leeg maar HSV is ook niet erg nauwgezet in de laatste aanvalspogingen. Maar de buit is binnen en HSV kan zich verheugen in de volgende ronde.

En Gilbert wint de Clásica San Sebastián. Derde was Van Avermaet en vijfde was Devenyns, nog net voor Frank Schleck.

*Ik weet wel dat het meervoud van het Duitse woord Tor gewoon Tore is, maar ik laat zo iets niet liggen.

30-07-2011 om 00:00 geschreven door Helga

29.07.2011: Robert Tesche heeft zijn contract bij HSV voortijdig tot 2014 verlengd. De middenvelder gaf indruk van zorgen verlost te zijn, het is zijn doel helemaal door te breken. Ik hoop dan ook dat hij zijn broek niet verder op de invallersbank moet verslijten.

24.07.2011: Ze zijn alle twee nog gebleven voor de "kleine" finale die door Peru met 4-1 gewonnen werd, drie van de vier doelpunten waren van Guerrero, en bij de vierde was hij ook betrokken. Rincón liet zich ook even opmerken, maar niet zo gunstig: met gestrekte benen ging hij in het duel tegen Lobatón, de bal had hij niet maar wel de tegenspeler en kreeg dus terecht de rode kaart te zien. Voor Rincón is het reeds de tweede rode kaart in het tornooi, al in de kwartfinale tegen Chili werd hij wegens vermeende aanval van 't plein gestuurd.

De andere spelers van HSV gingen op tocht naar Groningen, waar ze met nog betere cijfers wonnen, het werd er 4-0 met doelpunten van Diekmeier, Son, Petric en Jansen.

21.07.2011: Ook Rincón kan naar Hamburg voor de voorbereiding op de komende Bundesliga, Paraguay heeft zich woensdagavond geplaatst voor de finale van de Copa América zonder één keer te winnen op het hele tornooi. Het Zuid-Amerikaanse land haalde het van Venezuela na strafschoppen met 5-3. Dat "zonder één keer te winnen op het hele tornooi" zal dan wel "binnen de 90 minuten" betekenen... Na de partij braken er hevige vechtpartijen uit tussen spelers en begeleiders van beide teams. De politie moest tussenbeide komen. Het is mogelijk dat er sancties volgen voor de betrokken spelers. Ik hoop dat Rincón daar niet bij is, hij stond toch al niet opgesteld, volgens de officiële website van de Amerikaanse Beker.

20.07.2011: Peru zal de finale van de Copa América niet spelen, het verloor met 2-0 van Uruguay. Guerrero treurt, maar Rincón kan nog hopen, want Venezuela speelt de halve finale tegen Paraguay.

19.07.2011: In de "LIGA total!"-beker begon HSV afwachtend, leidde bij de pauze al met 2-0, alle twee doelpunten van Son. Bayern kon later nog wel scoren, maar de zege niet meer in gevaar brengen. Die beker, een organisatie van "deutsche Telekom", speelt zich in Mainz af en behalve HSV en Bayern spelen ook Borussia Dortmund en FSV Mainz zelf. HSV speelde in deze opstelling: Mickel - Diekmeier, Mancienne, Westermann, Aogo - Jarolim, Kacar - Ben-Hatira (45' Jansen), Töre (55' Nagy), Elia - Son. Overigens gaat Zé Roberto naar Qatar.

06.07.2011: HSV heeft nog een contract laten ondertekenen, en is nu eens niet bij FC Chelsea gaan shoppen. Per Ciljan Skjelbred is een 24-jarige Noorse middenvelder en krijgt een contract tot 30 juni 2015, maar het geldt toch eerst vanaf 1 januari 2012. HSV probeert nu van Rosenborg Trondheim te bekomen dat hij eerder kan beginnen. Anderzijds verhuist Pitroipa werkelijk naar Stade Rennes. Verder is er nieuws uit de ziekenboeg: de blessures van Westermann en Arslan, die ze tijdens de oefenpartij tegen VfL Wolfsburg opliepen, vallen beter mee dan verwacht. Sala daarentegen heeft een spierscheur opgelopen en wordt node minstens vier weken gemist. Petric revalideert met atletiek na een liesoperatie maar Töre heeft spierproblemen. Vandaag is José Roberto da Silva Júnior, Zé Roberto dus, jarig (37) maar een nieuwe club lijkt hij nog niet te hebben, alvast volgens de Portugese versie van Wikipedia.

05.07.2011: Ik lees nu toch (eerst?) op de website van de club dat Guerrero nog eens gescoord heeft voor Peru, ditmaal in de wedstrijd tegen Uruguay, een match die op een gelijkspel eindigde, de tweede grote kans voor de Krijger vloog nipt aan het doel voorbij. Rincón is ook blij, want Venezuela moest geen doelpunten slikken van Brazilië, het scoorde evenwel zelf ook niet.

03.07.2011: Ik lees op de website van de club dat de spelers terug in Hamburg zijn (ze hebben gisteravond een bokswedstrijd in hun stadion gezien) en dat ze vandaag getraind en gespeeld hebben (in Flensburg, mij bekend van de Haervejsvandring ). De oefenpot tegen Wolfsburg is verloren met 1-5, da's nog slechter dan den Eendracht, nieuwe tweedeklasser, die met 1-4 van een traditionele eersteklasser, FC Brugge, verliest. Maar 't is een oefenwedstrijd, vanaf volgende maand moet gewonnen worden! Voor HSV scoorde Son (Petric kon nog niet meedoen), voor Wolfsburg scoorden Lakic, Scheidthauer, Mandzukic en Tuncay (2). Önning stelde de volgende spelers op: Drobny - Diekmeier, Westermann (70' Nagy), Sternberg, Jansen - Besic, Jarolim, Kacar (55' Töre) - Ben-Hatira, Son (81' Ingreso), Arslan (75' Bertram). Overigens wil het HSV-bestuur binnenkort onderhandelen met Petric over een contractverlenging, het huidige is nog voor 1 seizoen geldig. Pitroipa daarentegen was naar Frankrijk om zijn contract te bespreken met FC Rennes. Hamburg zoekt naar een nieuwe offensieve middenvelder, weer ene van FC Chelsea?

30.06.2011: Ik had het er vorige week nog over, de vierde speler die van Chelsea overkomt, is Jeffrey K. van Hamoet Bruma, nen Ollander, zoals wij hier zeggen. De 19-jarige verdediger, die gisteren in Hamburg het medisch onderzoek succesvol afwerkte, wordt voor een jaar uitgeleend met optie voor nog een seizoen.

Hier zijn spelersfiche:
Geboortedatum: 13.11.1991
Geboorteplaats: Rotterdam, Nederland
Positie: verdediger
Grootte: 1,85 m
Gewicht: 76,3 kg
Vroegere clubs: Feynoord Rotterdam, FC Chelsea, Leicester City (uitgeleend)
Successen: FA-Youth-Cup Sieger: 2010 (Jeugd)
Premier League debuut: 24.10.2009 4:0 tegen Blackburn Rovers
Champions League debuut: 23.11.2010 2:1 tegen MŠK Žilina
Interlanddebuut: 11.08.2010 tegen Oekraine 1-1

29.06.2011: De Standaard is rapper dan de uitgever van de HSV-nieuwsbrief. In een oefenwedstrijd ter voorbereiding op de Copa America heeft Guerrero het enige doelpunt gescoord in de wedstrijd van Peru tegen Senegal.

27.06.2011: Castelen en Berg komen terug, de Nederlander van een lange revalidatieperiode en de Zweed van PSV.

22.06.2011: Tiens, ik dacht dat 3 spelers van Chelsea waren overgekomen, het zijn er 4, naast Mancienne, Sala en Töre is nu ook ene Bruma toegetreden. Jarolim, Petric, Westermann en Drobny blijven al zeker. Arnesen zoekt nog een creatieve middenveldspeler, zogezegd een Box to Box-speler. Rozehnal moet nog tekenen bij Lille, dus die komt niet terug. Demel koestert zich in interesse uit Engeland. Indien dat toch niet concreet wordt, wordt hij zondag op de voorbereidingen in Hamburg verwacht. HSV zal alvast proberen voor beide partijen de beste oplossing te vinden. Silva zou liever in Brazilië blijven, HSV doet zijn best een transfer mogelijk te maken, nog tot 15 juli is de transfermarkt in Brazilië open en drie clubs hebben al interesse getoond. Voor Pitroipa is geen concreet aanbod voorhanden. Stade Rennes toont interesse, maar het is niet zo dat ze bij HSV zeggen dat hij weg moet.

Intussen is de kalender ook klaar: http://www.hsv.de/saison/bundesliga/spielplan-201112/. De laatste thuiswedstrijd is de voorlaatste van 't seizoen op 28.04.2012 tegen 1.FSV Mainz 05, voor de allerlaatste wedstrijd moet HSV een week later naar Augsburg.

20.06.2011: Ook van Collin Benjamin had ik al in de Hamburgse krant in 't weekend van 14-15 mei gelezen dat hij wellicht zou vertrekken, en nu is ook geweten waarheen, nl TSV 1860 München, waar hij een contract tekende tot en met het komende seizoen, met een optie op nog een jaar.

Michael Mancienne is met de Engelse U21-ploeg in Denemarken uitgeschakeld, er werd verloren van Tsjechië met 1-2 na een vreemde eindfase. Kapitein (?) Mancienne zat gedurende 90 minuten op de bank. Hoe kan hij dan kapitein zijn, nieuwsbriefschrijver?

18.06.2011: Gisteren meldde de HSV-nieuwsbrief dat Joris Mathijsen HSV verlaat en Van Nistelrooy vergezelt naar FC Malaga, hij heeft daar een contract getekend tot 2013. Nu ja, dat Mathijsen weg zou gaan, las ik al in de Hamburgse krant in 't weekend van 14-15 mei.

15.06.2011: Eind juli of begin augustus wordt in Duitsland voor de landsbeker gevoetbald en HSV moet naar VfB Oldenburg, waar dat ook moge zijn (ten NW van Bremen). Wegens saneringswerken kunnen de gastheren misschien niet in eigen stadion, het Marschwegstadion (15.200 plaatsen), spelen. Een verhuis naar Wilhelmshaven is een alternatief, of ook een andere datum. Beide werden al bij de DFB aangevraagd. Naar verluidt zou HSV al tegen VfB Oldenburg gespeeld hebben, maar da's van voor mijn tijd, zoals dat heet, ik was toen pas een jaar oud, HSV won destijds met 1-0.

14.06.2011: Nog wat nieuwtjes van afgelopen week, zoals dat na Michael Mancienne en Jacopo Sala nu ook Gökhan Töre van FC Chelsea naar Hamburg komt. Met zo'n familienaam kan hij niet anders dan een aanvaller zijn.   Hij heeft overigens getekend tot 30 juni 2014. Behalve zijn steekkaart staat er ook een foto op de site en als ik te ver van 't plein zit, zal ik moeten opletten dat ik hem niet verwar met Petric: ook Töre heeft een gemilimeterd kapsel en getrimde stoppelbaard. In januari 2009 verliet hij de jeugd van Bayer Leverkusen om bij FC Chelsea te spelen. In Londen won hij de FA-Youth-Cup en ontwikkelde zich tot U21-speler voor Turkije. Onlangs was hij bij de 1-1 in België van de partij, voor de eerste keer in het kader van de eerste nationale Turkse ploeg.

Zijn fiche:
Naam: Gökhan Töre
Geboortedatum: 20.01.1992
Geboorteplaats: Keulen
Leeftijd: 19
Nationaliteit: Turks/Duits
Nationale wedstrijden voor de -21-jarigen: 2
Successen: FA-Youth-Cup-winnaar 2010

Voordien nog werden interlands afgehaspeld:
Aogo won met de Duitse nationale ploeg met 2-1 van Oostenrijk,
Petric speelde helaas niet mee voor de zege met 2-1 tegen Georgië,
Besic moest van op de Bosnische bank toekijken hoe zijn collega's met 3-0 de boot ingingen tegen Roemenië,
in een oefenpartij tegen Brazilië, dat met dezelfde score eindigde als het begon, speelde Mathijsen 90 minuten mee en werd Elia in de 64ste minuut het plein opgestuurd,
Servië verloor van Zuid-Korea met 1-2, maar Kacar deed niet mee in deze oefenpot,
Peru speelde in de Kirin Cup in Japan 0-0 zowel tegen de gastheer als tegen Tsjechië, beide keren deed Guerrero niet mee,
Rincón won met Venezuela een vriendschappelijke wedstrijd met 2-0 van Guatemala,
in de Afrika-Cup-kwalificatie kwam Demels Ivoorkust tot een 6-2-zege tegen Benin,
in het duel met het Namibië van Benjamin won Pitroipa's thuisland 4-1, Pitroipa scoorde daarbij het 4de doelpunt.

03.06.2011: Van Nistelrooy zou, volgens Het Nieuwsblad, transfervrij vertrokken zijn (en HSV dus geen rooie duit opgebracht hebben bij zijn vertrek) en in Spanje 6 miljoen EUR per jaar verdienen.

HSV is Chelsea aan 't leegkopen, denk ik.   Na Mancienne (die de bijnaam "Machine" gekregen heeft), is nu Jacopo Sala gehaald. Ik kan me niet herinneren dat er veel Italianen bij HSV gespeeld hebben, 't is eens wat anders. Sala speelt bij de nationale Azzuri van jonger dan 20 jaar. De 19-jarige aanvaller, die in het voorbije seizoen vooral op de rechter middenveldpositie speelde in de reserveploeg van Chelsea, tekende na het medisch onderzoek een contract tot 30.06.2014. Hij stamt uit de jeugd van Atalanta Bergamo, ging als 15-jarige naar FC Chelsea en ontwikkelde zich daar als sleutelspeler in de FA Youth-Cup, vooraleer bij het "Reserve-Team" te geraken. Van hem heeft de HSV-webmaster geen steekkaart opgesteld.

02.06.2011: Van Nistelrooy mag zijn Spaans opfrissen, hij vertrekt naar Málaga (is er geen plaats voor hem bij Real Madrid? ). Hoeveel hij de kustploeg heeft gekost (en vooral: HSV heeft opgebracht ), staat niet op de website van zijn ex-werkgever en op de site van FC Málaga (11de in de rangschikking, dus nog geen Europees voetbal voor hem) vind ik ook niet meteen een bedrag terug, maar wel dat hij enkel voor het komend seizoen getekend heeft.

01.06.2011: Een halve maand geleden las ik in een Hamburgse krant dat HSV wat op de kleintjes moet letten, en nu lees ik op de website (en eigenlijk gisteren al op Facebook) dat er toch een inkomende transfer is. Erg verbaasd ben ik niet dat de nieuwe speler van Chelsea komt. Defensiespezialist Michael Mancienne komt dus van daar (sportdirecteur Arnesen ook ) en tekent voor vier jaar bij HSV (dus tot 30.06.2015), hij noemt het een grote club met fantastische fans, een flinke uitdaging. Mancienne is geboren in Londen, doorliep van de  -16- tot de -21-jarigen verscheidene jeugdploegen in Engeland. De 23-jarige verdediger was door FC Chelsea aan Wolverhampton Wanderers uitgeleend en speelde in het voorbije seizoen 16 wedstrijden (ongeveer de helft, dus) in de Premier League. Arnesen kent Mancienne en volgt zijn ontwikkeling sedert jaren op, vindt dat de speler een groot potentieel heeft. Na een blitzbezoek aan HSV en Hamburg, zal hij zich met de nationale ploeg der -21-jarigen op het Europees kampioenschap (11. - 25.06.11) in Denemarken voorbereiden.

Zijn fiche:
Naam: Michael Mancienne
Geboortedatum: 08.01.1988
Geboorteplaats: Londen
Leeftijd: 23
Grootte: 1,84 (zoals Petric, dus)
Nationaliteit: Engeland, Seychellen
Nationale wedstrijden voor de -21-jarigen: 27
Premier League-wedstrijden: 50
Champions League-wedstrijden: 1

20.05.2011: Trainer Önning heeft een co-trainer: Frank Heinemann, de 46-jarige ondertekende een contract tot 30.06.2013. Hij en Önning leerden elkaar kennen tijdens hun gemeenschappelijke tijd bij VfL Bochum. Hij heeft zelf nog gevoetbald als middenveldspeler en dat enkel en alleen bij VfL Bochum (195 Bundesliga-wedstrijden, 14 doelpunten). Zijn grootste succes als speler was de deelname aan de bekerfinale in 1988 tegen Eintracht Frankfurt. Na zijn actieve tijd als voetballer werd Heinemann in 1996 co-trainer bij de VfL en was assistent in de volgende jaren van Klaus Toppmöller, Ernst Middendorp, Bernard Dietz, Ralf Zumdick, Rolf Schafstall, Peter Neururer en Marcel Koller. In 1997 en in 2004 bereikte Heinemann met zijn team de kwalifikatie voor de UEFA Cup. Van 1 maart 2010 tot 14 maart 2011 was Heinemann coördinator van de jongeren bij de VfL. Hij zei in alle geval fier te zijn nu bij HSV te kunnen werken.

18.05.2011: Gezien zaterdag de laatste wedstrijd van dit seizoen gespeeld werd en de wedstrijden van het volgende seizoen natuurlijk nog niet gekend zijn, zet ik hier de nieuwtjes bij. In plaats van pas op 1 juli begint sportdirekteur Frank Arnesen al volgende week maandag, 23 mei, aan zijn werk bij HSV. Op de website staat een verslag van een interview met hem en vooral dit vind ik van belang:

Trainer Oenning en hij zijn overeengekomen met een kader van 24 spelers, daarbij drie keepers, het volgende seizoen aan te vatten. Het kunnen er wel 23 of 25 zijn, maar 24 is hun richtcijfer. Daarvan zijn 20 profs en vier spelers komen uit de opleiding.

Mladen Petric vindt hij een uitstekende speler, met wie ze (hij en Oenning hopelijk ook) graag verder willen en hem een contractverlenging aanbieden. Vanaf maandag is Arnesen dus in Hamburg aan de slag en dan zal hij zich onderhouten met Mladen. Arnesen wil de plannen met de andere blijvers bespreken en proberen hen te overtuigen dat ze in een goed team zullen spelen.

Verder wil Arnesen, ondanks de financieel niet zo rooskleurige tijden, naar een kampioenschap werken, misschien is 't niet voor 2012, maar hij ziet het blijkbaar wel gebeuren, want hij heeft altijd voor 't kampioenschap gespeeld.

14.05.2011: HSV-Bor. Mönchengladbach: 1-1

Ik vertrok thuis kort na 6 uur en met een paar pauzes en ook de gebruikelijke wegenwerken en file, kwam ik voorspoedig aan bij het hotel, NewLivingHome Residenzhotel - de twee hotels aan de Kielerstraße waar ik eerder al overnachtte, waren reeds volzet. Maar het was er niet ver vandaan en ook gemakkelijk te vinden (met de GPS ), dicht tegen het Hagenbeks Tierpark en de gebouwen van NDR en ARD. Helaas sluit dat park al om 18.00 uur, dus heb ik het niet bezocht na de wedstrijd, en ’t was wel voor de laatste (thuis)wedstrijd van het seizoen 2010-2011 dat ik naar Hamburg reed, hé?  Ik parkeerde mijn auto op de “privé” parkeerplaats, ik logeerde er tenslotte. Met mijn tas moest ik een eindje stappen, want de voorgevel (met receptie) van het hotel ligt naast het gebouw voor persoonlijke verpleging. Naderhand bleek uit de documentatie op de kamer dat dit hotel deel is van een totaalconcept: je kan er ook een appartement huren voor langere tijd (ook jaren, denk ik) en men kan er rap aan die persoonlijke verzorging geraken (voor mensen met een handicap, bij voorbeeld). Het viel me dan ook op dat mijn kamer brede deurgaten heeft, dat de douche geen bak heeft maar wel een stoeltje, dus geschikt voor mensen met rolstoel of loopwagentje. Enfin, aan deze details gaf ik pas na de wedstrijd de nodige aandacht, want ik kwam om 14.00 uur aan en wou dus eigenlijk meteen vertrekken.

De receptionist, naamgenoot van een der verdedigers van HSV, Heiko Westermann, maar geen familie naar eigen zeggen, zei me hoe ik de bushalte voor bus 22 kon bereiken en gaf me een uitdruk van de dienstregeling. Ik wachtte een tijdje maar moest de eerstvolgende bus laten rijden omdat de chauffeur maar 1 deurvleugel opende, en die passagiers konden niet meer doorschuiven. Een kwartier later kwam nog een bus 22 en die chauffeur opende ook de andere deurvleugel, waarvoor ik hem dankte bij het instappen. Ik stapte pas uit bij Hellgrundweg en volgde het andere zwart-blauw-wit geklede volk. Het was ongeveer 15.00 uur toen ik aan het stadion aankwam, en ik liet me maar meteen fouilleren (door een vrouw, natuurlijk), scande mijn stadionticket en zocht mijn plaats op. Ik zat op de op 1 na hoogste rij, had dus een goed overzicht maar de spelers waren wat te ver om goed te herkennen. Alleen Van Nistelrooy herkende ik meteen aan zijn gang en Elia aan zijn kuif. De ambiance was al ingezet en enkele afscheidnemers werden in de bloemen gezet: Trochowski, Van Nistelrooy, Zé Roberto en Rost (de andere drie wellicht ook, maar toen zat ik nog niet neer). Dan werd gezongen met de harde kern in de noordtribune, de ploegen werden voorgesteld (voor de bezoekers stond Daems alleen als Belg, De Camargo startte op de bank, van Bailly was geen sprake). De match begon met enkele minuutjes vertraging (alle wedstrijden moeten op hetzelfde moment beginnen, maar ik denk dat ze in Dortmund wat achter waren door hun kampioenschapsviering). Scheidsrechter Gräfe floot dan maar de wedstrijd in gang.

De bezoekers hadden een uitgesproken doel, voor HSV was het wellicht om het even, het had niets meer te winnen of te verliezen, maar het moest wel weten dat de bezoekers alleszins wilden winnen teneinde de eindronde tegen de degradatie te vermijden. Na korte tijd scoorde Guerrero al, maar het doelpunt werd afgekeurd omdat zijn collega (vanwege de hoogte waar ik zat herkende ik hem niet) een tegenspeler hinderde. Later werd Guerrero aangetrapt en bleef liggen, hij moest zelfs met de brancard weggedragen worden! Geen Copa America voor hem, hij valt voor zes tot acht weken uit. Pitroipa kwam dan in zijn plaats. De Borussen namen de controle van de wedstrijd in handen en na 41 minuten scoorde Arango van op een vrije trap, fraai genomen en Rost was allesbehalve blij. Nog enkele minuten en ’t was pauze. Intussen, zoals ook vorig seizoen gebeurde, kregen de 57.000 toeschouwers tussenstanden te zien van andere wedstrijden, zelfs van die matches die eigenlijk geen belang hadden. Maar de wedstrijden van Wolfsburg (directe concurrent van Mönchengladbach), Frankfurt (ook in acuut degradatiegevaar) en Bremen (maar dat is om een andere reden) kregen wel aandacht en soms applaus van de toeschouwers.

De tweede helft bleven de bezoekers proberen de voorsprong uit te bouwen maar in de 72^ste minuut scoorde Ben-Hatira, na wonderlijke voorbereiding van Van Nistelrooy, de gelijkmaker, en maakte zich hiermee ongetwijfeld geliefd bij Wolfsburg. Daarmee was de tijd aangebroken om afscheidvierders te bejubelen (maar niet allemaal, want Trochowski, Choup-Moting en Torun mochten op de bank blijven zitten, Castelen overigens ook…). Frank Rost werd constant door de noordtribune gevierd, Collin Benjamin kreeg bij zijn inwisseling zelfs een minuten lang jubelorkaan (tot zes keer scandeerde de stadionomroeper zijn voornaam en de harde kern zijn familienaam). De laatste 18 minuten gebeurde niet veel meer en nu heb ik HSV alles al zien doen: ik heb ze al zien winnen, helaas ook zien verliezen (de enige keer dat ik er prefect mee kon leven was vorig jaar maart bij Anderlecht, omdat HSV Europees toch verder ging ) en nu heb ik ze ook zien gelijk spelen. HSV speelde in deze opstelling: Rost - Diekmeier (85’ Benjamin), Kacar, Westermann, Aogo - Zé Roberto (68’ Van Nistelrooy) - Tesche, Rincón, Elia - Ben-Hatira, Guerrero (37’ Pitroipa). Bij de Borussen mocht De Camargo in de 74^ste minuut het plein op lopen.

Na de wedstrijd liep ik nog wat rond tussen de kiosken, ging even de winkel binnen, maar vond niets dat ik absoluut wou hebben en ging dan terug naar het hotel. Daar verfriste ik me en ging avondmalen. In de menu stond ook een tekst met uitleg dat ze in de keuken de hoogste prioriteit geven aan verse producten en de beste bereidingswijze. Dat bleek wel uit de smaak van de filet van kabeljauw en zalm, de gebakken aardappels, de saus en ook een bordje salade dat erbij hoorde. Ik dronk er een karafje droge, witte wijn bij. Daarna ging ik nog een paar artikels uit een Hamburgse krant lezen: een monoloog van Trochowski die niet zo blij was met zijn bankzitterspositie (zelfs vandaag kwam hij er niet af ) en zijn toekomst bij FC Sevilla en hopelijk de Duitse nationale ploeg tegemoet zag (hij is van oorsprong Pool en volgend jaar organiseren Polen en Rusland het Europees Kampioenschap). Een ander artikel ging over de nabije toekomst van HSV: behalve de zeven gevierde spelers moeten er nog zes vertrekken, van inkomende transfers is, voorlopig althans, geen sprake. Er is namelijk geen geld voor (ah ja, twee van de zeven vertrekkers doen dat vrij van transferbedragen…). Aan de andere kant zou de afbouw van personeelskosten van 47 naar 35 miljoenen Euro concrete vorm aannemen. Door die zeven vaststaande uitgaande transfers spaart er HSV zowat 15 miljoenen Euro aan maandlonen. En van de spelers die aan andere ploegen uitgeleend zijn, moeten ze er niet te veel terug hebben, ze willen er liever geld voor (alleen Berg zou moeten terug komen). Nu, dat ze anders eens kijken bij HSV II of wie weet zelfs bij hun U19-ploeg of daar geen beloftevolle spelers zitten om stilaan klaar te maken voor de eerste ploeg? In alle geval, Arnesen zal zijn handen vol hebben!

Na het avondmaal en de krantenartikels ging ik naar de kamer TV kijken, want “Die Aktuelle Sportstudio” begon al om 22.00 uur (een uur vroeger dan gebruikelijk), maar het duurde langer dan voorzien, wegens de kampioenviering van Borussia Dortmund (in een archiefbeeld van een van hun huidige spelers kwam Petric even in beeld, Borussia Dortmund was zijn vorige werkgever ). HSV eindigde overigens op plaats 8 wat veel beter is dan Werder Bremen en Schalke 04, maar die laatsten hebben een geldig excuus: ze hebben het Europees erg lang uitgezongen en niet tegen de minsten. Na een weldoende nachtrust, een lekker ontbijt van aan ’t buffet en het betalen van rekeningen, reed ik huiswaarts, wat beter vlotte omdat het tenslotte zondag was. Ik reed nog BVB-supporters voorbij, zij gingen nog eens lekker feesten in Dortmund met de ploeg.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/HSVBorMG11

13.05.2011: Amai, zeg, met zeven zijn ze morgen om afscheid te nemen: Rost (gaat nergens anders spelen?), Zé Roberto (hij wel, maar ik weet niet waar), Trochowski (gaat naar FC Sevilla), Torun (gaat naar Hertha BSC), Benjamin (ik weet niet waarheen hij gaat), Choupo-Moting (zal zijn nieuwe bestemming binnenkort bekend maken) en Van Nistelrooy (ik weet niet waarheen hij gaat). Scheidsrechter morgen is Manuel Gräfe, op de website staat dit als mogelijke opstelling: Rost - Diekmeier, Kacar, Westermann, Aogo - Zé Roberto, Tesche, Rincón, Elia -Son, Guerrero. Wie niet tussen de lijnen geraakt zijn: Jarolim (10de gele kaart), Mathijsen (trainingsachterstand), Jansen (buikspierverrekking), Petric (spierverrekking), Demel (spierproblemen), Choupo-Moting (trainingsachterstand), Mickel (hand gebroken), Stepanek (opbouwtraining na spierscheur), Castelen (trainingsachterstand), Sowah (speelt bij de beloften). Tiens, bij de bezoekers wordt Bailly niet in doel verwacht, daar zal ene ter Stegen staan, maar met Daems zal er dus wel een Belg bij zijn. De wedstrijd is uitverkocht, maar dat geeft niet, want ik heb mijn kaart al. De statistieken voor HSV zien er niet goed uit, maar die 7 vertrekkers moeten morgen deftig afscheid kunnen nemen. De HSV-weerman voorziet regen in de namiddag, paraplu meenemen dus.

12.05.2011: De wedstrijd van overmorgen is een afscheidsmatch voor enkele HSV-ers: Rost, Zé Roberto, Trochowski, Torun en ook Collin Benjamin, die blijkbaar de meeste anciënniteit heeft. A propos, Rost houdt echt op met doelpunten tegenhouden, hij gaat dus ook niet elders keepen (misschien krijgt hij een functie bij HSV?).

Er is een nieuwe sponsor: Kumho Tyres. Van dat bandenmerk heb ik nu nog nooit gehoord... Blijkbaar is dat een Brits merk dat zich specialiseert in banden voor sportauto's, bolides die wedstrijden rijden.

10.05.2011: Hij mag zich een kaartje halen voor de oosttribune, Petric doet zaterdag niet mee.  Hij heeft nochtans zijn best gedaan om zijn spierverrekking te (laten) helen maar blijkbaar lukt het niet meer. Zij die wel zullen aantreden, zoals de afscheidnemende Rost, Zé Roberto, Trochowski, Torun, zullen moeten opletten want de bezoekers willen de eindronde tegen degradatie vermijden, en daarvoor moeten die beter doen dan Wolfsburg.

29-07-2011 om 19:11 geschreven door Helga

Proloog

De avond voordien was ik bij Annemie blijven slapen en deze morgen haalde haar sjoeke Mark ons op. Via Hannover en dus niet langer Bremen kwamen wij voorspoedig en erg vroeg aan in de Hiort Lorenzen School te Sleeswijk. Daar begonnen enkele medewerkers net alle tafels, voor de aanmelding en waar je iets kon kopen, op te stellen. Wij vonden toch al een slaapplaats voor mij (Annemie en Mark gingen enkele kilometers verder op hotel voor de eerste nacht), in een klas waar nog niemand zich had geïnstalleerd. Wij gingen dan eerst de stad in wat kijkend in de winkels en in een supermarkt, en aten een ijsje op een terras. Toen we terug in de school waren, konden wij ons aanmelden en onze ketting afgeven ter verdere versiering tegen de volgende week. Annemie en Mark gingen naar hun kamer, en ik naar de douche om ons klaar te maken voor de avond. In plaats van in het gebruikelijke restaurant te eten, reden we naar de Vikingtoren, in de buurt ervan en ook van een tankstation is een Gasthof waar de uitbaatster zelf het eten maakt voor de gasten. Wij kozen alle drie voor een visschotel en lieten het ons uitstekend smaken. Na het betalen van de rekening gingen we terug naar de school waar we de vele bekenden begroetten, nog wat dronken en dan gingen slapen, mijn maten in ’t hotel, ik in de klas.

10.07.2011 - Schleswig - Kruså, 48 km

Intussen had ik wel gezelschap in de klas en enkelen maakten niet te veel, juist genoeg rumoer om mij ook wakker te maken. Ik maakte dus mijn toilet, rolde mijn matras op en nadat ik mijn bagage had afgegeven, nam ik plaats in de bus, in de rij voor Sue en Christine uit Engeland (overigens was Jacqueline “Jack” er wegens een voetblessure niet bij ). In de SIF Hallen kreeg ik mijn ontbijt en weldra kwamen Annemie en Mark ook aan . We wachtten op de toespraak van Leif, vertaald door Else Marie, en de toespraak (ook al vertaald, maar dan naar Deens en Duits) van een medewerker, tevens federatievoorzitter, die ook het lint mocht doorknippen. En toen trokken we op gang, langs enkele reeds bekende wegen naar minder bekende paden, want vandaag was al gauw duidelijk dat de omloopbouwer, veel inspiratie had gekregen, of was het een andere? Hij heet in elk geval Uffe Petersen. De nieuwe routes waren alvast zeer gesmaakt en geapprecieerd! Dat we die algemene voedingszaak van voorheen niet voorbijgingen, deerde mij eigenlijk niet, al was dat ook een gebruikelijke plaats voor een “skol”-moment. Zo kwamen we toch in Flensburg. Daar wachtte ons een lekker ijsje op een ander terras en een eind verder, langs de kade, Hanssens Brauerei. Wij moesten nogal wachten eer onze bestelling werd opgenomen, intussen kwamen Hilde, Jan, Michel, Ruud en nog een Deen aan. Hilde bestelde dan een hele schotel bier, en voor mijn vrienden een flinke kop koffie. Nadat ik twee donkere biertjes op had, vertrokken we, net op tijd om een stoomtrein te zien aankomen. Het is een pendeltrein en dus vertrok hij even later weer om terug te keren. Op het perron (dat geen perron is ) was ook een marktje waar we langs flaneerden alvorens verder naar Kruså te stappen. Tijdens de wandeling genoten we nog van een Rast en verder van het vakantiegevoel, we passeerden het strand en de jachthaven. Tussen Flensburg en de bijna onzichtbare grens zou je denken dat je al in Denemarken was, aan de opschriften her en der te zien, maar ik meende te weten dat je een verkeersbegrenzer moest passeren. Dat moet deze keer een gebouwtje geweest zijn, want we kregen weer een wijziging in het gebruikelijke parcours, we gingen geen straatjes met kasseistenen meer door. Weldra kwamen we aan in het sportcentrum van Kruså, alwaar we slaapplaats voor onze groep en zoveel mogelijk bagage zochten. We gingen dan avondmalen en kregen daarbij een glas wijn, wit of rood.

Overigens was ook nu weer een cameraploeg van TV-Syd aanwezig om wandelaars te volgen. Een reportage is te zien op de website van de zender: http://www.tvsyd.dk/arkiv/2011/7/10?video_id=35342.

11.07.2011 - Kruså - Rødekro, 38,5 km

En een prettige feestdag aan de Vlamingen! Na het ontbijt en de speech vertrokken we voor deze kortere etappe, zo’n 10 km minder dan gisteren, dat kan ook deugd doen. Overigens kwam Erwin mijn Vlaams vlaggetje lenen om op de Belgische tricolore te bevestigen. Vandaag vielen er enkele jubilees te vieren: aan de Bommerlundsteen trakteerden Leo (20), Bo (30) en Frederik (ook 30) op hun talrijke deelnames. Na een ruime 10 km kwamen we aan de winkel in Gejlå, waar ik een Deens T-shirt (met de Deense vlag op het voorpand en gewoon effen rood achterpand) kocht, ijsjes waren er niet meer te koop. Er werd ook duchtig gesmeerd tegen zonnebrand, want het was weer zonnig en warm. We genoten verder van de natuur en de nieuwigheden in de omloop en kwamen zo aan de tweede jubilee, aan Urnehoved. Daar staan koningsgrafstenen in een halve ronde en daar trakteerden Helge (10) en Lene (25) op hun talrijke deelnames, ze hadden een van mijn favoriete merken bij, Slots Classic. Daar liep ook een sierlijke kat die zich graag door Basse liet aaien. We bereikten de gebruikelijke rustposten en wandelden door bossen naar Rødekro. Nadat we ons installeerden en douchten, gingen we eten in de herberg dat ongetwijfeld zijn naam aan de gemeente gaf. Jutland ligt tussen twee zeeën, maar vis was niet te zien op het buffet, waar de buffettafel maar voor de helft gedekt was (vroeger kon je aan twee kanten opscheppen, teneinde de wachttijd in de file niet nodeloos te lang te houden), we lieten het aangebodene toch smaken. We gingen nog wat op de koer zitten, tot we het tijd vonden om te gaan slapen.

12.07.2011: Rødekro - Jels, 48 km

Na het ontbijt en de speech vertrokken we voor een langer stuk met weer wat fraaie Deense natuur. Na een tweetal uurtjes bereikten wij de Immervadbrug, en al was dit niet onze eerste deelname (5^de voor Mieken en Mark, 6^de voor mij), we gingen er weer onderdoor, ’t was toch de eerste keer dit jaar dat we hier passeerden. Wat verder vonden wij de eerste rustpost van de dag. Daar staan enkele leuke houtsnijwerken, zoals van een pelgrim. Een eind verderop kregen we eens te meer een nieuw stuk omloop te bewandelen, en het was een fraai, leuk stuk naast een meertje, dat van Vedsted. Zo bereikten wij mijn favoriete rustpost, dat van Tørning, vanwege de mooie boerderij, maar vooral de zitbanken met tafels nabij de vijver. Na de soepmaaltijd, een schnapps en wat rust, gingen we verder, staken de straat over en gingen een winkel binnen waar Annemie ons op een ijsje trakteerde. Even verder, bij het betreden van het bos, mochten we nu rechtdoor de straat blijven volgen, eens te meer een wijziging in het parcours, en daar konden wij perfect mee leven. In Vojens gingen Mieken, Mark en ik opnieuw naar dat volks koffiehuis, we gingen binnen zitten, en blijkbaar hadden ze een nieuwe dienster. Terwijl ik een langdurig bezoek bracht aan het toilet, had ze mij een warme chocomelk gebracht met slagroom. Een eind verderop hielden wij een pauze aan een bank rond een boom, er werd getrakteerd met schnaps, vooral de wodka-caramel viel zeer in de smaak. Met assistentie van Lis ging Mark een postzegel voor een kaart naar België kopen. We gingen dan maar voort genieten van de natuur, en van knabbels en drank ter gelegenheid van de jubilee van Willy, Dörthe, de Luxemburgse Bernhard, de Duitse Bernhard en Duitse Jürgen. Die drankstand werd georganiseerd door Jan en Birte en was dus zeer goed voorzien van vloeibaar lekkers. Daar bleven we dus plakken, ook al omdat Jan eerder in de week van Annemie een T-shirt van een Belgisch bier kreeg, dat trok hij nu voor ons aan. In de school van Jels was het niet simpel een slaapplaats te vinden, de ruimtes op de bovenverdieping (ook de naaikamer) waren afgesloten en in de gangen mocht ook niet geslapen worden, de lokale brandweer had een paar jaar geleden bezwaar gemaakt. Met veel moeite vonden mijn twee vrienden dan toch plaats genoeg voor ons. ’s Nachts moest ik wel met de matras opstaan: hij was zo goed als leeggelopen, ik ging hem aan het elektriciteitsnet opladen waar niemand sliep, maar een medewerker (nog wakker en in reflecterend jasje) kwam kijken waar dat lawaai vandaan kwam..

13.07.2011: Jels - Randbøl Kirke, 48,6 km

Toen ik opstond, was dat weer van een platte matras, er zat dus een lek in. Tot overmaat van ramp zou het vandaag zowat de hele dag regenen, en dat met de doortocht van het bos van Jels in het verschiet. We bereikten dat bos overigens langs andere straten, zo zagen we het meer met het Vikingschip niet. We passeerden wel aan de kerk van Skodborg, hier niet ver vandaan werd een gouden medaille gevonden in 1861, een kopie hiervan zit in de HVV-ketting. Die eerste rustpost vond plaats nabij Kongeå, de grens tussen Denemarken en Duitsland van 1864 tot 1920, er is ook een oude watermolen, Knagemølle. Ergens halverwege tussen de eerste en de tweede Rast kwamen wij in Vejen (de weg), en ik vraag me nog altijd af of de naam van dit stadje te maken heeft met het feit dat wij hier nu halfweg onze heirwegwandeling zijn. In ieder geval, het plakkaat van Fodslaw dat er op duidt, was eens te meer een waar foto-object. In Bække Kro gingen we niet eten, maar stapten door naar het toeristenbureau waar ik een fruitsap dronk en we een aandenken (een hangertje met daarop “Bække 2011” met veiligheidsspeld te bevestigen aan T-shirt, pet of neklint), tegen onze naam in het gastenboek.

Het saai stuk lange weg tot de kerk van Randbøl haspelden wij af en namen gauw plaats in de bus, want Annemie en vooral ik hadden natte voeten in onze natte kousen, zodat onze voeten en benen konden rusten. Na zowat een kwartiertje wachten, vertrok de bus. Toen wij onze startkaarten omwisselden, namen wij, als gebruikelijk, het informatieblaadje en het parcoursoverzicht. Op dat “Haervejstidende”, waar Else Marie verantwoordelijk voor is, stonden vandaag de statistieken van de deelnemers. Het waren er 201 waarvan 128 Denen en 22 Belgen (allen Vlamingen, overigens)! Verder ook Oostenrijkers, Zwitsers (nee, niet Franco), Duitsers (o.a. Dörthe en haar zoon), 1 Fransman (Michel), Britten, 2 Israëli’s (die twee die ik ken van Parijs-Tubize), 1 Italiaan, 1 Luxemburger, Noren, Nederlanders en een Zweed. Bovendien waren er drie deelnemers voor slechts 4 dagen. Ook die nacht liep mijn matras leeg, maar ook Annemie had last met haar zelf opblazend matrasje en we vroegen aan Mette of zij voor ons een nieuwe matras kon kopen. Mette wandelde namelijk niet mee, zij reed haar vader rond in zijn nieuwe auto, een Nissan Qashqai.

14.07.2011: Randbøl Kirke - Nørre Snede, 46,9 km

Zoals gebruikelijk namen we ook deze dag de bus, niet de eerste, maar ook niet de laatste. In Randbøl stapten we uit en vertrokken dus meteen voor onze wandeling door de Deense natuur. Net als gisteren regende het vandaag de hele dag, en er stond ook een stevige wind. Het was de enige dag dat ik geen enkele foto nam, het was ook niet mijn eigen beste dag van de week. Ook vandaag kregen we een paar nieuwe stukken voor de voeten geschoven, en wij zouden dat zeer appreciëren mocht het weer ons niet beletten om ervan te genieten. Toch bleven de absolute trekpleisters bewaard, zoals het kasteel (nu college) en het meer van Engelsholm, en een eind verder een tentoonstellingsruimte, nog in restauratie. Kort voor de tweede Rast kwamen we door Jelling. Daar gingen we naar de brouwerij, waar ik geen “halv om halv” (voor de helft blond en voor de helft donker bier van het merk Fuglsang) meer dronk omdat het merk me niet smaakt, maar net als Mieken en Mark een koffie. Intussen kon onze kledij wat uitdruppen en hielden wij zelf een “skol”-moment met Dirk “Kirki” en Josiane. We zetten dan onze weg verder naar de middagrustpost voor een kroes zeer warme soep. We passeerden langs Harresø Kro, een zeer oude maar goed onderhouden herberg. Wij passeerden de supermarkt van Kollemorten zonder stoppen want het bleef dus regenen. Op de derde Rast trakteerden twee (daar afwezige want elders van dienst zijnde) medewerkers op hun verjaardag resp. huwelijksverjaardag. Skol! Na een poosje hielden we het daar voor bekeken en bereikten een fraai natuurgebied, het mooiste stuk wat mij betreft. Zo kwamen we in Nørre Snede aan, waar we onze natte spullen lieten drogen. Tja, Nørre Snede betekent nog een kilometer (heen en weer) tot de – vernieuwde ! – vrouwendouches. Maar eten in een tent moetsen we niet doen, daar was het ’t weer niet voor, anderzijds betekende dit minder slaapplaats voor wie liever in een zaaltje slaap.Ik had mijn bestek mee, dus lieten we hen wel zitten met hun gevangenisbestek.

15.07.2011: Nørre Snede - Thorning, 46,6 km

De dag begon met de speech en vertaling, maar ook de trekking van het groot lot, de gratis inschrijving voor de Haervejsvandring 2012 (weer 25 EUR duurder, en slechts 25 ipv 50 EUR korting bij vroege betaling, de prijs voor een gratis T-shirt), en ’t was alweer een Deen die won...

Deze dag begon toch al beter, algemeen werd het wisselvallig met zowel zon als regen. We vertrokken dan voor nog wat natuur maar ook een drink nabij de twee meren naast elkaar, Ruth, Kirsten, en Christian vierden een totaal van 65 deelnames, en trakteerden op bier en frisdranken, alsmede snoep. Till lykket !! Een eindje verder was alweer een jubilee van Verner en Søren met een speciaal bier van Fuglsang, eentje van 9,5% alcoholpercentage... Daarna gingen wij langs wij Vrads Sande en Snabegårds Plantage, de enige nieuwe route die minder mooi is dan de vorige. Onderweg naar Funder reden Mette en Leif ons voorbij met de pot caramellen, en toen Mark vroeg of het nog ver was tot de kwekerij waar je forel kon eten, zei Mette dat het failliet was. L En inderdaad, toen wij er aan kwamen, was de kwekerij rechts van de weg veranderd in een gewoon vijvertje en het pand aan de linkerkant van de straat stond te koop. In de volgende gemeente, Kragelund, gingen we voorbij aan de jonge brouwerij, het regende alweer. Van de laatste rast (alweer bij een fraaie en goed onderhouden boerderij) tot de aankomst was een lange 9km tot Thorning. Daar kwam ons een jonge heer met meisje tegemoet met de ijsjes, zij kreeg meteen een warme knuffel van Mark als dank. Het ijsje was nog niet op toen we in de school aankwamen. Annemie en Mark gingen een slaapplaats zoeken, terwijl ik mijn eigen bagage bij elkaar zocht. In dezelfde gang als twee jaar geleden vonden zij nog een zo goed als vrij klaslokaal, we konden zelfs plaats reserveren voor Charles en Dirk. We gingen dan onze startkaart omwisselen, ons brevet aannemen en ons wandelboekje afstempelen. Dan gingen we douchen maar vroegen aan Luc of hij aan Charles en Dirk kon laten weten waar hun plaats gereserveerd was. Toen we terug waren van de douche, waren onze makkers ook aangekomen, Charles met vertrokken gezicht, na enkele dagen had hij toch weer blaren opgelopen. Wij drie gingen eten, en wat later kwamen onze twee makkers ook smullen. Na het eten en dus tijdens het bal, ging ik eerst met Charles dansen, daarna kwam een Nederlander, want ik had Jean-Paul niet horen roepen (had die ook blaren aan de voeten? ). Toen Mieke en Mark al gingen slapen, danste ik nog met Danny en eindelijk kwam Jean-Paul dan zelf af voor een dansje. Nadat het tweekoppig orkest het voor bekeken hield, bleven de meeste Vlamingen en enkele Denen nog wat plakken. Het was zowat 1 uur ’s nachts dat Charles en Dirk me vergezelden naar ons klasje.

16.07.2011: Thorning - Viborg, 24,6 km

Om kwart voor zes was al enig rumoer in de klas, ik moest naar toilet en stond dus maar op. We maakten ons klaar, gingen ontbijten en vertrokken om zeven uur naar Viborg. We gingen in een ruk naar de enige rast in Sjørun en verder naar de kroeg (allez, restaurant met terras) waar Annemie en Mark koffie dronken en ik mineraalwater, lichtjes bruisend en met de smaak van veenbessen. Na deze stop gingen we verder naar Viborg, kochten onderweg geen ijsje, we wilden tijdig in de school zijn. Aan de Sødreschool feliciteerden we elkaar, het was nog geen 12 uur.

Op de koer van de school feliciteerden wij meer wandelaars en ook Leif voor zijn leiderschap van deze wandelweek. Ik was Annemie en Mark uit het oog verloren, Danny zei welke bus ik moest nemen, ik gaf mijn bagage af, en ging zitplaatsen reserveren. Maar dat hadden mijn vrienden al gedaan. Ik schoof dus Miekes jas een beetje op en zette daar mijn rugzakje, haalde er mijn nieuw T-shirt (veel Vlamingen kochten er ene bij Pierre) uit om die aan te trekken. Intussen had ik Mieke en Mark terug gevonden, we waren net een beetje laat om de groep Vlamingen achter de Belgische vlag in te halen dus keerden we terug van waar we gekomen waren, op de stoep maakte ik eerst een foto en dan sloten we aan. Zo volgden wij de fanfare naar de kathedraal van Viborg, waar de gebruikelijke ceremonie plaats vond. Maar mijn voetzolen waren geïrriteerd door de voor de zomer te ruwe wandelkousen en ik ging mee met mijn vrienden naar een cafetaria om er iets te eten en te drinken (en naar ’t WC te gaan). Toen we er weer buiten waren, konden we onze ketting halen bij enkele medewerkers en haalde ik mij een frisdrank. We babbelden nog met deze en gene en een andere Jan, kameraad van Arne, had voor ons grotere druppel-“glaasjes” klaar uit metaal. Annemie en Mark gingen de stad in maar de winkels waren al om twee uur dicht dus waren ze nog op tijd voor de bus. We kwamen voorspoedig aan bij de SIF-hallen (via het station), daar laadden we de bagage over van de bus naar de auto en namen langdurig afscheid van zowat iedereen. Deze keer ging het verkeer door de Hamburgse Elbetunnel veel vlotter en zo kwamen we goed terecht in Hannover, waar we kamers besproken hadden in Hotel Mercure. De receptioniste gaf ons wel de verkeerde sleutel, ik had een 2-persoonskamer en zij een single room. Dat was rap opgelost want ik had mijn weekendtasje niet uitgeladen, ’t was maar op te nemen en van kamer verhuizen, net als mijn vrienden. In hun kamer namen we dan afscheid met een lekkere schnaps.

Het was weer een geslaagde Haervejsvandring, al blijf ik het jammer vinden dat wij aan het einde met plastieken bestek op kartonnen borden moesten eten. Voor volgend jaar wordt het voor mij niet moeilijker dan dit jaar, gewoon nog eens congé vragen bij het clubbestuur van De Sportvrienden. Verder was het weer half zo goed als het zou moeten zijn: de eerste drie dagen met veel zon, twee dagen met veel regen, de zesde dag was wisselvallig en de laatste, de zaterdag, weer zonnig.

Mijn fotoalbum staat hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/HVV2011

21-07-2011 om 00:00 geschreven door Helga

Ik parkeerde mijn voertuig aan de N70 nabij Jeugdcentrum Bergendries, en schreef me daar in voor de omloop van 11 km, die me voerde naar Daknam en Eksaarde via verharde en natuurlijke wegen. Vooral deze laatste volgden een natuurleerpad langs en over de Durme en de Zuidlede. Het was een leuke en rustige tocht bij een aangename temperatuur en de zon die soms tussen de wolken door scheen.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/FelNaturelOpStapMetUrbanus11

03-07-2011 om 22:12 geschreven door Helga

In Zaal De Spil te Ronse begroette ik Dirk, die op het podium hielp met de telling van de inschrijvingskaarten, en kocht me er zelf ene. Intussen had ik ook Lucien al begroet, hi hielp in de zaal, zoals met het ophalen van lege glazen en koffiekoppen. Wat verder zat Marc V.M. die vroeger nog verslagen schreef voor de Wandelgazette, met zijn echtgenote Marina. En dan vertrok ik voor 14 km. Eerst volgde ik een kort eindje de Ninoofsesteenweg, sloeg dan rechtsaf om een straat van de industriezone te volgen en even verder werd ik naar een bosje geleid, zuidwaarts. Dan ging het noordwaarts, de Ninoofsesteenweg oversteken, gelukkig was die op dat ogenblik helemaal niet druk, om dan het Muziekbos te betreden via de Fortuinberg, iets minder bekend dan de Kanarieberg, een heuvel uit de klassieker Kuurne-Brussel-Kuurne (die Brussel niet bereikt omdat het niet verder gaat dan Ninove ). De naam van het Muziekbos heeft weinig met muziek te maken, maar is afgeleid van het Keltische woord "muz" hetgeen "moeras" betekent. Het ligt in de Vlaamse Ardennen en bedekt een groot stuk van de Muziekberg. het bos heeft een oppervlakte van 50 ha, waarvan 47 ha openbaar domein, en toegankelijk voor natuurliefhebbers. Grote trekpleister zijn de blauwe Boshyacinten (ofwel blauwe kousjes), die in de lentemaanden voor een prachtig bloementapijt zorgen (maar die waren intussen dus al uitgebloeid). Middenin het muziekbos is het bouwwerk de Geuzentoren te vinden die in het jaar 1864 gebouwd is door M. Scribe (die was ik nu niet gepasseerd maar wel een tweetal jaren geleden tijdens de euraudax-tocht). In dat bos ging het op en af en door de regen van de afgelopen week, was het pad hier en daar modderig en glad. Na een ruim uur bereikte ik de rustpost in Louise-Marie, een uniek dorp midden in de Vlaamse Ardennen. De naam Louise-Marie verwijst naar de eerste Koningin der Belgen, Louise-Marie d'Orléans, die overleed op de dag van de eerste steenlegging van de kerk (11 oktober 1850). In die zaal, behorend tot een school, trof ik José en zijn echtgenote (zij stond bij de koffietafel) alsook Albert (VL.A.M.) met wie ik ook een babbeltje sloeg. Nog een krappe 6 km scheidden mij van de aankomst in Ronse, en ook nu mocht ik een stukje door het Muziekbos wandelen.

Het weer was niet erg zomers met een grijze bewolking maar de temperaturen waren wel aangenaam, gaandeweg knoopte ik mijn trainingsvest rond mijn middel en ging in T-shirt. De omloop was beslist mooi, ook voor 14 km (en 10 km, want die wandelaars bezochten ook het Muziekbos en Louise-Marie) deed de omloopcommissaris zijn best.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/16deMegasterrenHeuveltocht11

26-06-2011 om 20:40 geschreven door Helga

Samen met Annemie en Mark kwam ik voorspoedig aan in Zaal De Mast bij het sportveld, terwijl Mark zijn auto ging parkeren en Annemie de inschrijvingsomslagen haalde, hield ik onze zitplaatsen bezet. We maakten ons dan klaar, begroetten bekenden en vertrokken naar het plein waar weldra de lopers aan hun koers mochten beginnen. Daarna was het de beurt aan de wandelaars die 10, 42 of 100 km wilden stappen.

We passeerden eerst de kermis en na enkele meters trapte een lomperik al op de hiel van mijn rechter sandaal. Ik huppelde evenwel verder zolang het ging. En het ging verder over de Bosdreef, langs de Groenhoeve (waar we graag afscheid namen van de 10-km-wandelaars), Veldegem, een hoeve in Loppem en café Vogelzang in Oostkamp. Daar bekeek ik mijn sandaal eens goed, en toen bleek dat de schade nog meeviel, ik hield er dan geen rekening meer mee dat ik ineens zou moeten sloffen voor de rest van de afstand (van 101 km, overigens). Verderop namen we even gaarne afscheid namen van de 42-km-wandelaars, we hadden nu het parcours voor lange tijd voor ons “alleen”. Bij het naderen van Beernem, de eerste rustpost waar we onze bagage weer vonden en we twee belegde broodjes kregen, begon de dag te krieken, en het bleef eindelijk ook eens echt droog. Zo konden we genieten van de natuur. We staken een voetgangers- en fietsersbrug over en weldra bereikten we dus het cultureel centrum De Kleine Beer in Beernem. Behalve wat de organisatoren ons aanboden, smulden wij 3 van de lekkere frikadellen die Mark thuis gebakken had. Ik trok er andere kousen aan en na even rusten vertrokken we voor de tweede helft zo ongeveer) van deze mooie, natuurrijke en veelal rustige (wat verkeer betreft) tocht, zoals in de vallei van de Zuidleie waar we een erg lang pad mochten volgen, soms was het wat smal door stekelig onkruid. Weldra bereikten wij het Venetië van het Noorden door, zoals gebruikelijk de laatste jaren, een fraaie poort. We kregen mooie plaatjes te zien, zoals het zicht op het belfort, het Minnewater, de stationsbuurt (de werken zijn op een jaar tijd aardig opgeschoten), en zo bereikten wij het Boudewijnpark, waar onze bagage op ons wachtte.

Daar trakteerde Mark op zelfgemaakte rijstpap met frambozen, njam njam! Behalve andere kousen trok ik nu ook een ander t-shirt aan en nam gauw een boterham (stutte) met gehakt mee, dat ik in mijn jaszak stak (de lichte regencape verdween in de sporttas waar ik de paraplu uithaalde). De terugweg werd verder gezet via het Tillegembos en het Domein Beisbroek. Tussendoor moesten we wel enkele minuten schuilen omdat er een onweersbui losbarstte. Nadien kregen wij er nog ene over ons heen en toen we de rustpost van Wijnendale, nabij de best mooie kerk, verlieten voor de oude trambedding, kregen we nog een miezerbuitje te verduren, maar deze duurde gelukkig niet lang. En zo bereikten wij alweer zaal de Mast waar we alle drie de bel luidden. We haalden onze aandenkens af (medaille, attest, t-shirt en een geschenk: een opbergsysteem met veel zakken voor in de auto). Over dat diploma gesproken: toen ik me inschreef voor deze tocht, bleek meteen dat mijn naam weer verkeerd geschreven was, een hoofdletter waar er officieel geen is. In een van de laatste rustposten (ik denk zaal Patria in Assebroek) troffen wij hoofdverantwoordelijke Dirk die me uitlegde dat het aan het programma ligt: dat zet meteen een hoofdletter na een spatie in een naam. De programmeur moet dat dan maar aanpassen, hé?

Het weer was allesbehalve zomers, we hadden enkele miezerbuien tot zaterdag ochtend, dan kwam de zon er stilaan door maar na de passage in Brugge kregen we toch nog twee onweersbuien te verduren. En terwijl we op de oude trambedding naar Torhout terug wandelden, miezerde het alweer even. De temperatuur was wel goed genoeg, alleen vroeg op de ochtend, bij het verlaten van een rustpost, kon het even koud aanvoelen. Leek het weer niet veel soeps, de omloop was des te mooier: veel natuur en veel onverharde wegen (ook ’s nachts, dus is een zaklamp met volledig geladen batterijen geen overtollige luxe).

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/NvWV11

20-06-2011 om 19:57 geschreven door Helga

Maandag, 06.06.2011 Heenreis

Tegen vijf uur ’s morgens belde Annemie aan, en na een beetje georganiseer met auto’s en bagage, vertrekken we. De eerste stop was in het Groothertogdom Luxemburg om de dieseltank vol te gieten. In Frankrijk stopten we nog twee keer, om te eten en te drinken. Afgezien van wat file in Luxemburg en in Lyon verliep het rijden zeer vlot en we kwamen voorspoedig aan te Châteauneuf de Gadagne in de Vaucluse, Provence, op een 15-tal km ten oosten van Avignon. De dochter van uitbaatster Caroline kwam eens zien welke klanten over de vloer kwamen en ging dan haar moeder (op wie zij sterk lijkt) halen. Het weerzien na twee jaar was hartelijk en we kregen de sleutel van de kamer “Côté Cour” in handen.

Amai zeg, die is wel veranderd, hij lijkt wel groter! Het leek ons ook dat de badkamer en de kleerkast van plaats verwisseld zijn, maar de badkamer is nu wel groter. Alleen wat jammer dat er geen plafondlicht meer is, het licht komt van een armatuur aan de wand boven de tafel, en daar staat nog een lamp op. Verder staat ook op elk nachtkastje een lamp, maar samen geven ze niet genoeg licht voor de kleerkasten. Enfin, we installeerden ons en gingen dan een wandelingetje plegen langs de wijngaarden en andere moestuinen en dan naar het terras waar we de vorige keer ook al iets gingen drinken. Nadien gingen we terug, verfristen ons en gingen avondmalen. Zo’n avondmaal bestaat uit zelfgemaakte aperitief (er is keuze: fruitsap, lavendelwijn en diverse soorten kirr) vergezeld van olijven en olijvenbroodjes, een voorgerecht met salade, een hoofdgerecht (meestal vlees of kip met groenten en aardappels of rijst), verschillende soorten geitenkaas (met vijgenjam) en een dessert.

Dinsdag, 07.06.2011: La Roque d’Anthéron

Uit een assortiment folders van Annemie kozen we voor een wandeling in het domeinwoud bij La Roque d’Anthéron, ik vond gemakkelijk een parkeerplaats in het centrum. Van daar zochten we naar het aanknopingspunt met de wandeling en vroegen enkele dorpsbewoners hoe we daar geraakten (op dat folder stond het gedetailleerd beschreven). De laatste bewoner, een dame die er al haar leven lijkt te wonen, raadde ons aan de Abdij van Silvacane te bezoeken. We betaalden dus 7 EUR en kregen bij het ticket de belofte dat deze reductie betekent voor twee andere plaatsen, het kasteel van La Barben en de wijngaarden Forbin de Janson, maar die bezochten wij uiteindelijk niet. De Abdij van Silvacane is een cisterciënzerabdij (de orde der cisterciënzers is een kloosterorde die in 1098 door Robert van Molesme is opgericht in de abdij van Cîteaux), gelegen langs de oever van de Durance, vlak bij La Roque-d'Anthéron, in het departement Bouches du Rhône in Frankrijk. De naam is afgeleid van Silva Cana: Woud van riet. De abdij van Silvacane wordt ook wel de jongste van de drie ‘cisterciënzerzusters’ in de Provence genoemd (de andere twee zijn de abdij van Sénanque – die we ook al eens gezien hebben, maar niet van binnen - en de abdij van Le Thoronet). Ze is omstreeks 1144 gesticht als dochter van het klooster Morimond. Pas na grote schenkingen op het einde van de 12e eeuw door Guillaume de Fuveau en Raimond de Baux kwam de abdij tot bloei. De abdijkerk kwam tot stand tussen 1175 en 1230. De rijkdom van de abdij in de 13e eeuw wekte de afgunst van de benedictijnen van de Abdij Montmajour bij Arles. In 1289 werd de abdij Silvacane door hen bezet en de cisterciënzers werden in gijzeling genomen. Na een miniconcilie kwamen de monniken weer vrij. In 1358 werd de abdij geplunderd door de troepen van de heer van Aubignan. Mede door misoogsten raakte de abdij aan het einde van de 14e eeuw in financiële problemen. In 1443 verlieten de monniken het klooster. Het beheer van het gebouwencomplex kwam in handen van het kapittel van de kathedraal van Aix-en-Provence. De abdijkerk fungeerde sindsdien als parochiekerk voor La Roque-d’Antheron. In de 17e en 18e eeuw raakte de abdij in verval. Na de Franse Revolutie werd de abdij verkocht. Het complex was enige tijd in gebruik als boerderij. In 1846 kwam het in bezit van de Franse staat en werd begonnen met de restauratie van de kerk. De overige gebouwen van het complex werden eerst na 1945 gerestaureerd. Hoewel de abdij van Silvacane naast romaanse ook gotische stijlelementen vertoont, is de Romaanse stijl overheersend. De op de basilicavorm gebaseerde kerk heeft een spitsboogtongewelf. Op de viering is een kruisribgewelf geplaatst. De kloostergang is van grote romaanse eenvoud. Ze werd gebouwd in de tweede helft van de 13e eeuw. Ze bestaat uit met tongewelf overdekte galerijen. Achter de oostelijke vleugel liggen de later gebouwde kapittelzaal, de refter en het dormitorium. Wij bezochten de abdij in een beetje andere, willekeurige volgorde dan vermeld op het foldertje dat we meekregen, en ons viel meteen op dat het niet gemeubileerd is. In de kerk staan de stoelen bij elkaar in een zijaltaar, en dat waren de enige meubels die we zagen. In het dormitorium stelden wij ons meteen voor daar op onze luchtmatras en in onze slaapzak de nacht door te brengen, gewend als we dat zijn van onze meerdaagse wandeltochten: een slaapzaal delen met anderen.

Na het bezoek aan abdij met kerk en de tuin, genoten we een warme drank in de tuin en gingen dan alsnog wandelen, maar nu niet meer de hele toer zoals in het foldertje aangegeven, doch we sneden een stuk af, dat staat er ook op vermeld en aangetekend. Het werd een mooie wandeling langs meestal goed begaanbare paden, aanvankelijk gestadig stijgend want we wilden in de verte, zo mogelijk, de Mont Ventoux zien. Aan het keerpunt staat een hoge elektriciteitsmast en op een van de sokkels gingen we zitten voor onze picknick. Van daar af ging het weer bergaf en dat op soms iets minder goed begaanbare paden, op gegeven ogenblik leek het ons aangewezen ons neer te zetten en op die manier een rotspartij af te dalen. Het meest opmerkelijk aan dit bos is de ware weelde aan flora en ook enkele mooie vlinders. We kwamen toch heelhuids terug in het dorp waar we, nabij de auto, op een terras iets gingen verbruiken (voor Annemie een droge, witte wijn, want pastis wilde/mocht men enkel bij een eetmaal serveren, en voor mij een picon-bière). Het was ons nog wat vroeg om al terug te rijden naar Chäteauneuf, en stopten dus nabij Avignon (Le Pontet) waar we in de Flunch (iets gelijk de Lunch Garden, maar dan wat minder refterachtig en met een groter aanbod) een ijsje verorberden. We gingen ook winkelen in de Decathlon, Annemie had graag een schoudertasje zoals ik vorig jaar nabij Dijon kocht (maar dat model hadden ze er niet) en ik kocht een badpak en een zonnebril. Het gebouw waar de Auchan (waar de Flunch altijd zeer in de buurt is) in gevestigd is, lijkt een winkelcentrum zoals de City 2 in Brussel, maar dan wel alles gelijkvloers, er zijn dus nog andere winkels en de vier uitgangen hebben de naam van een Provençaalse stad. We keerden terug naar ons verblijf waar we ons verfristen voor het avondmaal, maar we verbruikten eerst een ander aperitief, een champagne van Piper Heidsieck.

Woensdag, 08.06.2011: Marseille

Ik had eerder getelefoneerd met Katrien, samen met haar ouders uitbaatster van de chambre d’hôte Le Viala in de Cévennes, of we hen eens konden bezoeken, maar ze waren zelf in België voor een leuke familiale gelegenheid. Dus spraken we af voor komende zaterdag.

Wij besloten dan naar Marseille te rijden voor een stadsbezoek. De heenrit ging voorspoedig en ik parkeerde de auto in een ondergrondse garage nabij de oude haven. Op weg naar de Notre Dame de la Garde wandelden we de havendijk af tot aan de Quai des Belges. Intussen bekeken wij het aanbod van diverse excursies naar de Château d’If en/of “calanques” (inhammen, die van Cassis zagen we de vorige keer al). De klim naar de basiliek ging zeer geleidelijk maar de weg was behoorlijk druk met het autoverkeer. We gingen even piepen in het gebouw van het justitiepaleis maar gezien onze zomerse kledij mochten we niet binnen, zelfs niet toen Annemie zei dat ze in België ook voor het gerecht werkt. We stapten en stegen dus verder en op een gegeven moment werden de voetgangers van de automobilisten afgeleid. De basiliek was de klim zeker waard! De Notre-Dame de la Garde is een basiliek in nieuw byzantijnse stijl en is gesitueerd op het hoogste punt van de stad Marseille, een 162 meter hoge kalkstenen rots aan de zuidkant van de oude haven. Deze kerk is één van de belangrijkste toeristische trekpleisters van de stad. Daarnaast trekt deze kerk vele bedevaartgangers, met name tijdens de Maria Hemelvaartsdag op 15 augustus. De lokale bevolking noemt deze kerk ook wel la bonne mère ("de goede moeder"). Voor deze kerk is opdracht gegeven door Saint Charles Eugène de Mazenod, de toenmalige bisschop van Marseille en is ontworpen door architect Jacques Henri Esperandieu (1829-1874). De eerste steen voor de fundering is gelegd op 11 september 1853 en de bouw is afgerond in 1864. Bij de bouw is zo'n 170.000 materiaal gebruikt, waaronder 23 scheepsladingen marmer en porfier uit Italië (die horizontale “banden” doen me ook denken aan historische gebouwen in Toscane). Het interieur is gesierd met ingelegd marmer en mozaïeken. De kerk is gebouwd op plek van een 13e eeuwse kapel, eveneens gebouwd ter ere van de Heilige Maria. Zij is traditioneel de beschermheilige van de zeevaarders. Bij de basiliek staat een 60 meter hoge klokkentoren met op de top daarvan een enorm standbeeld van de Heilige Maria met het kindje Jezus. Dit beeld is zichtbaar vanuit grote delen van de stad en ook van ver op zee. We vergaapten ons dus aan het fraaie interieur en terug buiten gingen we even rond, aan de oriëntatietafels kijken waar we ons bevonden, genoten we van het uitzicht van alle kanten.

We wandelden dan terug en volgden de Canebière, de winkelstraat bij uitstek, ongeveer een kilometer lang en loopt van de Vieux Port naar de wijk Réformés. Alvorens terug te keren, bezochten we de kerk van Saint-Vincent-de-Paul. Terug aan de haven bleek dat de uitstap die we hadden voorzien, toch niet om half vier maar pas tegen vijf uur zou starten, dus lieten we dat aan ons voorbij gaan en keerden terug naar onze verblijfplaats voor een douche en het avondmaal.

Donderdag, 09.06.2011: La Roque sur Cèze

Hier waren we twee jaar geleden ook al eens, maar nu zouden we de wandeling beginnend in het dorp niet meer maken, veel zal er niet aan veranderd zijn. Wel bezochten we het dorp zelf, waar geen enkele straat waterpas ligt, het is stijgen of dalen. We wilden ook het kasteel bezoeken, maar vonden de toegang niet, een hekken was gesloten (het is privaat domein, zo staat op de Franstalige Wikipedia te lezen). Het middeleeuws dorp is gebouwd op een rots nabij de watervallen van de Sautadet, vanwaar het stijgen en dalen, een kasteel en een kapel domineren het geheel, omwallingen zijn nog zichtbaar. Een middeleeuwse brug (waar we over reden, het is net breed genoeg voor 1 auto), geklasseerd als historisch monument, overspant de Cèze met 12 bogen. Intussen, na onze vruchteloze poging om het kasteel te bezoeken, was een snackbar, Chez Babeth, geopend, en daar gingen we een kleinigheid eten: Annemie een pannenkoek en ik ook eentje, maar dan een lokale versie, waarbij de ronde hoeken omgeplooid waren, ik nam er een salade bij (maar dat was enkel sla, geen tomaatje of geraspte wortels bij). Overigens, toen Babeth ons hoorde babbelen, kwam ze even een praatje slaan, ze zei dat ze van Brugge afkomstig was, maar ze had zeker geen (West-)Vlaams accent, eerder een Frans. We gingen dan naar de watervallen van de Sautadet, geklasseerd als natuurzone. Deze kalkrotsen zijn 5 miljoen jaar oud en erover en ertussen stroomt de Cèze, wat wilder dan tot en voorbij deze rotsen. We stapten van de ene rots naar de andere tot iemand zei dat het van daar af privaat eigendom was. Hoe ze dat zag, weten wij niet, er stond geen afsluiting, zelfs geen teken op de rotsblok. Maar kom, we wilden niet discussiëren en keerden op onze stappen terug. Via de brug met 12 bogen en nog wat restanten van de middeleeuwse leuning (ik hoop dat ze die tijdelijke leuningen vervangen door een imitatie van die historische leuning, want nu lijkt dat eigenlijk nergens naar) bereikten we de overkant van de Cèze. Ook daar is een wandelpad voorzien, maar de straat was toch afgezet wegens wegenwerken dus we volgden de straat en verlieten die voor de werfvoertuigen om van daar uit de watervallen te bekijken. We gingen ook op een rots zitten om daar onze voeten te verfrissen. Niet dat het zo heet was als twee jaar geleden (toen waren we daar in augustus), maar zo’n fris voetbad doet altijd deugd. Aanvankelijk voelde het water koud aan maar dat duurde niet lang (dat was twee jaar geleden ook al het geval). Eens de watervallen goed bekeken, gingen we terug naar de auto en passerend in de buurt van Avignon gingen we alweer een ijsje eten in Le Pontet.

Vrijdag, 10.06.2011: Carpentras en Avignon

Vandaag werd de wekelijkse markt in Carpentras gehouden, ik parkeerde in de buurt en we gingen zowat de hele markt af. Die is best groot, verspreid over diverse pleinen en straten. Ik kocht er enkel twee strookjes velcro om een reflecterend vestje (waarvan de velcrostrookjes versleten zijn) dicht te houden, Annemie kocht er look en, voor mij, zeep van chocolade gemaakt. Ik kocht in een papierwinkel ook postkaarten, maar voor de zegels moest ik wel naar de post, en die is even verder dan het vredegerecht. Ik probeerde eerst om zelf zegels te halen in een machine, maar ’t was me te omslachtig, dus kocht ik ze toch maar aan een loket, 75 cent voor een zegel (en hoeveel is ’t hier voor een kaart naar ’t Europees buitenland, bpost? 93 cent als je per 5 zegels koopt, 1.03 EUR per zegel…). Tussendoor hadden we een warme drank (koffie voor Annemie en warme chocomelk voor mij) met een koffiekoek.

Na het uitgebreide bezoek aan de markt reden we naar Avignon, in Le Pontet gingen we eerst een licht middagmaal benutten (wij schepten een bord vol aan de salad bar), en dan zochten we naar de gratis parking met gratis rit met de pendelbus, we vonden die ook wel na enig rondtoeren. Op de parking hadden we wat te wachten, in principe rijden de bussen elke 10 minuten uit maar ook bussen blijven wel eens in het verkeer steken. We stapten af in de rue de Carnot (voor Antwerpenaren: Carnotstraat ) en gingen wat wandelen in de stad. Het pauselijk paleis zelf bezochten we niet, Annemie had die al eerder bezocht en vond het de prijs niet waard. Wel bezochten we het park er rond, zagen zelfs de Mont Ventoux in de verte en brachten een bezoek aan de kathedraal die aan het paleis verbonden is, de Notre Dame des Doms. De kathedraal is een Romaans gebouw, vooral van de 12^de eeuw, met als meest opvallend element het vergulde standbeeld van de Maagd Maria op de westelijke toren. Tussen de vele kunstwerken in het interieur, misschien het mooist ook, is het mausoleum van paus Johannes XXII, een meesterwerk van gotisch houtsnijwerk van de 14^de eeuw. We wandelden nog wat rond, zoals voorbij het stadhuis, waar net een huwelijk werd bezegeld aan het Horlogeplein en nog wat winkelstraten. Aan de overkant van een parkje waar we twee jaar geleden schuilden voor de sterk stralende zon, gingen we nu op een terrasje een ijsje smullen, alvorens terug te rijden naar onze verblijfplaats.

Zaterdag, 11.06.2011: Bij Katrien en ouders in de Cévennes

Vincent had al een Mappy-routeplan van het internet uitgeprint en ik bracht toch maar het adres in mijn GPS-systeem, al schakelde ik dat machientje uit voor een tijd omdat ze mij koste wat kost via de autosnelweg wilde sturen. Het officiële adres van chambre d’hôtes Le Viala staat in 48240 Saint Frezal de Ventalon, en die plaats bereikten wij via Avignon, Alés en Uzès. Vanaf Saint Frezal de Ventalon volgde ik een departementale weg waar je best rustig rijdt want sommige Fransen doen dat niet, die zijn de weg ongetwijfeld gewend. Al vroeg op die departementale weg hebben de Vandenbrouckes wegwijzertjes geplant naar hun thuis, en op een zeker ogenblik splitste een weg voor een soort wouddienst zich af, van daar begon dus hun oprit. En opeens waren wij er, ik parkeerde mijn auto net achter hun auto (type terreinwagen met de naam van hun verblijfplaats op). We klopten aan en Simonne, Katriens moeder, deed open. We werden hartelijk begroet en welkom gegeten, gingen op het terras zitten en kregen een drankje aangeboden (witte wijn). Na wat over en weer babbelen, troonde Katrien ons rond in de tuin en in het huis met alle vrije kamers (ik weet niet of alle kamers vrij waren, want er stonden nog twee auto’s geparkeerd). De kamers zijn erg smaakvol ingericht, geen kamer leek op de andere, elk met een eigen badkamer, alleen leken ze mij kleiner dan onze kamer in Châteauneuf. Maar misschien is dat wel logisch: in een oude, gerestaureerde 'mas cévenol' uit de XVI eeuw hebben ze gastenkamers gerealiseerd, waarvan het 'cachet' en comfort wordt gecompleteerd met de gezelligheid van hun familiedis. Nog wat reclame: ze serveren lekkere Franse menu's met hoofdzakelijk streekproducten, een lekker regionaal wijntje uit 'de pays guilleret' en een goed humeur. Le Viala is een uitstekend vertrekpunt voor wandelingen ter verkenning van het Bougès- en Mont Lozère gebergte (ze organiseren wandelweken voor hun gasten, als ik me niet vergis is Katrien dan “baankapitein” of gids). Ook voor personen die rust zoeken, is dit het aangewezen adres (allicht, zoals het afgelegen ligt, maar wel in het natuurpark!) Gasten hebben beschikking over een woonkamer met open haard, een zonneterras met pergola en een bloementuin. Precies omdat hun thuis in een natuurpark ligt, moet het aan zekere voorwaarden voldoen, vooral het buitenzicht moet aangepast zijn, tot en met de dakpannen en het tuinmeubilair, geen plastiek maar hout (of ’t moet zeker als hout uitzien), en er is controle!

Voor iemand als ik die de Cévennes (nog) niet kent, nog wat info van op de website: het Parc national des Cévennes, opgericht in 1970, beschermt de hoger gelegen regio's van de mediterrane streek. Het Massif central, de mont Lozère, de mont Aigoual en alles wat daar tussen ligt is een uniek, bewoond nationaal park. In de centrale beschermde zone wonen een slechts enkele honderden mensen. Deze streek kenmerkt zich door de grootste biologische aanwas van Europa in de afgelopen 20 jaar. De diversiteit van haar milieus is opmerkelijk: graniet-, lei- en kalksteen biotopen, hoogteverschillen en zowel de middellandse zee- als oceanisch klimaatinvloed. Wat de fauna betreft zijn er behalve het oorspronkelijke grote aantal beschermde dieren ook met succes diverse soorten geherintroduceerd zoals everzwijn, hert, ree, bever, en de vale gier, de' vautour fauve'. Er zijn zeventig verschillende zoogdieren waar te nemen en bovendien een indrukwekkend aantal en soorten (roof-) vogels. Ook de variatie aan insecten. is opmerkelijk. Wat de flora betreft herbergt het Parc ongeveer 2 000 soorten, waaronder 43 orchideeën. Ook wordt er aan diversiteit van struik- en boomsoorten gewerkt, inmiddels al op ruim tweederde van haar territorium. Bovendien besteedt het park veel aandacht aan de prachtige geconfectioneerde landschappen, gedurende eeuwen, door landbouw en veeteelt, een magnifiek en zéér bijzonder architecturaal erfgoed. Al babbelend en kijkend naar roofvogels vliegt de tijd voorbij, we hebben daar zeker drie uur gezeten!

Terug rijdend stopten we in Uzès om er iets te verbruiken alvorens terug te rijden naar ons vakantieverblijf. Daar hadden we onze bagage te prepareren, want ’s anderendaags keerden we naar huis terug…

Zondag, 12.06.2011: Terugreis

We waren afgestapt van de gewoonte om erg vroeg op te staan en te vertrekken, we namen nu het ontbijt als op een andere dag, rekenden af en namen node afscheid van Caroline en Vincent en eigenlijk ook van Lothar en Kristel uit een dorp ten zuiden van Sleeswijk (Duitsland), met wie we de hele week graag gebabbeld hebben bij het avondmaal en soms het ontbijt (wij waren meestal voor hen op), voor hen zat de vakantie er nog niet helemaal op maar ze vertrokken ook deze zondag uit de Provence.

De terugreis vlotte al even goed als de heenreis, het was immers zondag en zoveel vrachtwagens rijden er dan niet. We stopten op zijn tijd, ook in Luxemburg om de tank vol te gieten. Ergens onderweg, maar al in Wallonië, viel ineens een hagedis op Annemie’s hoofd en van daar op haar schouder. Ze had die verschrikt weggeknipt en hij kwam wellicht tussen haar zetel en de schakelhendel terecht. Op de eerstvolgende parking zochten we er naar maar vonden hem niet. We kwamen dus even behouden thuis als we in Châteauneuf kwamen, en na het georganiseer met bagage en auto’s, namen we node afscheid van elkaar. Terwijl ik mijn auto leeg maakte, sprong die hagedis ineens van de achterbank naar de garagevloer en toen ik hem wou buiten werken, verdween hij achter de isomo-isolatie.

Het weer was die week zeer aangenaam: veel zon, niet te hoge temperaturen en weinig regen, enkel tijdens de heenreis een beetje en ook toen we naar Marseille reden. We waren overigens net op tijd in de Vaucluse aangekomen want de dagen voordien was het weer daar barslecht, met onweders, veel regen en hagelbuien die de meloenoogst torpedeerde met dikke bollen.

De andere gasten waren best OK of zelfs ronduit aangenaam, zoals Lothar en Kristel. Helaas waren niet alle gasten even aangenaam, vooral mensen die er een seminarie hielden gedroegen zich wat uit de hoogte (bij voorbeeld roken aan de ontbijttafel waar andere gasten aan ’t eten waren, ’t mag nog buiten zijn), die passen meer in een vijfsterrenhotel. Er was ook een gezelschap Australiërs die zich gedroegen alsof Caroline, Vincent en hun personeel de butlers van die gasten waren. Ze hielden duidelijk van het terrasleven, maar ’s anderendaags vond Caroline talrijke sigarettenpeuken op de terrasvloer, terwijl er wel een grote asbak stond (niet op tafel maar op de rand van een bloembed, hadden ze die niet als dusdanig herkend?). Ook van hun kamers zouden ze een zootje gemaakt hebben, dusdanig dat de kamermeid Caroline erbij vroeg om te tonen wat ze daar vond. Om familiefeestjes te houden, hoef je er niet te slapen, en feestjes hadden Caroline, Vincent en hun personeel genoeg te verzorgen, in die week! Op zekere dag had een personeelslid in de keuken in haar vinger gesneden, ze moest naar de spoed gevoerd worden en dat met, de zondag dat wij naar huis terug keerden, een familiefeest voor de boeg. Carolines dochter beloofde te komen helpen in de keuken, en een garçon, die normaal vrij was, offerde zijn vrije dag op om te komen helpen. Dit bewijst toch dat Caroline en Vincent hun personeel correct en met respect behandelen!

Het eten was alweer voortreffelijk, vooral ’s avonds. Zoals dat in sommige chambres d’hôtes gebruikelijk is, wordt hier veel zelf gemaakt, zoals de honing en de diverse confituren bij het ontbijt (je kan ook een iets uitgebreider ontbijt bestellen en bijbetalen, met kaas en een gekookt eitje), als het avondmaal. Wat niet uit hun eigen tuin komt, komt wel uit de onmiddellijke omgeving, niet uit de supermarkt. Met al die gasten aan tafel heb ik geen foto’s gemaakt van het eten (wat ik wel dikwijls doe als ik elders alleen of met bekenden aan de dis zit), dus weet ik niet meer wat ik op welke dag gegeten heb. Maar wat ik me wel lang zal herinneren is een van de meest lekkere voorgerechten ooit gegeten: kabeljauw gegratineerd met aardappels. De hele week dronk ik 1 rode wijn van Vacqueyras, nadat ik even mocht proeven van de fles van Lothar; als het zo lekker is, waarom veranderen?

Fotoalbum: https://picasaweb.google.com/helgavds/Vaucluse11

Koppelingen:

Mas des Vertes Rives: http://www.mas-des-vertes-rives.com/

La Roque d'Anthéron: http://www.ville-laroquedantheron.fr/

De Abdij van Silvacane: www.abbaye-silvacane.com

Marseille: www.marseille.fr

La Roque sur Cèze: http://www.gard-provencal.com/vv/laroque.htm

Cascades du Sautadet: http://www.gard-provencal.com/nature/sautadet.htm

Carpentras: www.carpentras.fr, www.carpentras-ventoux.com, de vrijdagmarkt: http://www.carpentras.fr/economie/marches/marche-du-vendredi-469.html

Avignon: http://www.ot-avignon.fr/

Cévennes: www.cevennes-parcnational.fr

Le Viala: http://causses-cevennes.com/tourisme/chambre-d'hotes/Viala-NL.htm

19-06-2011 om 21:08 geschreven door Helga

Vandaag koos ik eigenlijk voor de afstand van 14 km maar ik moet ergens een pijltje en/of splitsing gemist hebben, zodat ik aan een splitsing (net na een toertje dat me terug nabij de startplaats - zaal Edele Brabant - bracht) die gekozen afstand niet meer terug vond, en dan maar overschakelde naar 10 km. Dus in plaats van naar Leerbeek ging ik naar Neigem (Opperstebos) en Oetingen. Daar liet ik mijn kaartje bestempelen en keerde terug via Lingeren, waar ik eerder nog nooit van gehoord had. De omloop van 10 km schotelde mij verharde en ook onverharde wegen voor, het was een rustige wandeling.

Het weer was bewolkt (het regende terwijl ik naar Gooik reed, niet tijdens mijn wandeling) maar nog warm genoeg om in T-shirt te stappen.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/20steHeidetochten11

05-06-2011 om 21:18 geschreven door Helga

Vandaag koos ik wel voor de afstand van 12 km en toog op pad nadat ik enkele bekenden had begroet. De omloop leidde mij naar het domein Breivelde, met daarin een restaurant, maar ook voldoende wandelpaden en enkele plassen waar al dan niet watervogels zich ophielden. Van daar ging het naar de tweede industriezone, Wassenhove (een gehucht, vermoed ik) alvorens in Oombergen aan te komen. Daar liet ik mijn kaartje afstempelen en maakte een sanitaire pauze alvorens terug te keren. Zo passeerde ik het kasteel van Leeuwergem en zo kwam ik terug in het domein Breivelde en dus ook in de startplaats, de feestzaal Bevegemse Vijvers, waar ik weer andere bekenden vond. De omloop liep vooral op verharde wegen en, benevens het parkdomein, in Oombergen, enkele natuurlijke wegen.

Het weer was behoorlijk zonnig en het werd langzaam warmer.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/17deEgmonttocht11

02-06-2011 om 20:25 geschreven door Helga

Aanvankelijk dacht ik 12 km te wandelen maar ik zag op het parcoursplan dat ik dan Den Blakken niet zou bezoeken en om half negen had ik geen zin meer om 18 km aan te vatten, dus koos ik voor de kortst aangeboden afstand, 6 km.

Ik mocht eerst de grote en mooie tuin van het OCMW-rusthuis met service flats bezoeken, her en der staat wat informatie zoals over water en het belang ervan. Van daar ging het via een bos naar Den Blakken, de bloementuin van het gelijknamige restaurant. Daar verpoosde ik enige tijd alvorens via de Warandeduinen het sportpark met speeltuin en vooral openluchtzwembad te bereiken. Echt dit park bezoeken deed ik niet want weldra wezen de pijltjes naar links. Via een rommelmarkt en nog wat straten bereikte ik opnieuw het Sint-Gertrudiscollege waar ik mijn wandelboekje liet afstempelen.

Het weer was iets meer bewolkt dan gisteren, maar nog steeds droog en met een aangename temperatuur.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/HerdenkingstochtDeMaesschalck11

29-05-2011 om 19:56 geschreven door Helga

Per uitzondering ging ik pas in de namiddag wandelen, ik nam eerst de trein want het station is ook niet ver van de startplaats, de gemeenteschool van Erembodegem bij Aalst. Ik begroette er bekenden, schreef me in, dronk een ice tea in gezelschap van Danny (Dwars door Brakel) en vertrok dan voor een eerste lus.

Omloopcommissaris Marc had drie omlopen samengesteld, die van 6 km bezocht het Gerstenbos, die van 7 km ging door het Osbroekpark en het stadspark en die van 8 km ging naar Wellemeersen. Ik koos voor de twee eerstgenoemden en stak de Denderbrug over, ging linksaf op het jaagpad. Een eind verder ging ik even het Gerstenbos in om er wat verder weer uit te komen. Nog een eind verder mocht ik weer rechtsaf gaan en toen bleef ik langer in het bos. Ik kwam er uiteindelijk uit om in een dreef uit te komen en van daar naar de Brusselsesteenweg te stappen. Een kort eindje verder mocht ik weer rechtsaf en via een wijk terug naar het Gerstenbos. Dat verliet ik nabij het voetbalterrein en zo ging ik, net de sporthal vermijdend, terug naar de startplaats. Daar trof ik drie bestuursleden van “mijn” club, namelijk Yvette, Nicole en Tony (die een nichtje en een neefje mee hadden). Met hen dronk ik ook eerst wat, intussen kwam Ronny, voorzitter van De Kadees, bij ons babbelen. Toen Yvette, Nicole en Tony (met kinderen) naar huis gingen, vertrok ik voor mijn tweede lus.

Hiervoor ging ik de brug over de spoorweg over (Marc moet toch geweten hebben dat er een tunnel is? ), dan rechtsaf en ongeveer rechtover het kerkhof naar links, een pad naar de Osbroek op. Ik ging eerst door een begrazingsterrein voor o.a. geiten (maar ik heb geen dieren zien grazen) en even verder door het bos naar de Osbroek met de sportfaciliteiten. Dat ligt pal aan het stadspark van Aalst en dus bezocht ik dat ook, met rododendrons, ik verliet even het parcours om foto’s te nemen van een rozenperk. Het park verliet ik langs een zijingang en via de Termurenlaan en de kapel bereikte ik opnieuw de gemeenteschool. Daar liet ik mijn boekje afstempelen en zag op de uitslag dat De Sportvrienden met 48 wandelaars aanwezig waren. Ik zei daarop tegen secretaris Roland dat we ook op het podium mochten, want we waren derde in de rangschikking. Ik maakte dan de tijd vol tot de trein van 18.03 uur door Rudolf op een trappist en mezelf op nog een frisdrank te trakteren.

Het waren twee mooie lussen en naar verluidt zou de 8 km naar en in de Wellemeersen ook niet te versmaden geweest zijn, met zelfs een kabouterbos. Het weer was best leuk voor een wandeling, veelal zonnig maar nog niet te warm.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/Barbecuetocht11

28-05-2011 om 21:04 geschreven door Helga

Ik vertrok een dag eerder want ik kon bij Sally in Mechelen overnachten (we gingen eerst eten) en met haar meerijden op zaterdag ochtend. Wij vertrokken mooi op tijd, stopten drie keer (een tankbeurt, een kleinigheid eten en nog iets drinken) en kwamen om zowat half twaalf in Pfaffenrot aan, waar Sally haar auto in een garage mocht parkeren. We waren niet echt van de laatste, dus we hadden voldoende tijd om nog wat te drinken (gratis !) en ons klaar te maken.

Om kort voor twee uur verwelkomde organisator en baankapitein Willy iedereen, hij gaf rap enkele statistieken over de aanwezigen (28 Belgen, o.a.) en gaf dan het woord aan de voorzitter, die ons mooi weer en goede moed toewenste alvorens een derde genodigde (zijn naam en functie zijn me ontsnapt) het startschot gaf. Zoals bij eerdere Euraudax-tochten bengelde ik aan het staartje tot aan de eerste wagenrust in het nabije Schielberg (de hoogstgelegen deel van de gemeente Marxzell en tevens in het hele district). Intussen hadden we reeds het natuurbeschermingsgebied “Albtal und Seitentäler” (ongeveer 2.725 ha groot) bereikt. We zetten onze weg verder naar het klooster van Bad Herrenalb, Käppele, waar we een eerste keer onze bagage terug vonden, de grillplaats van Bernbach en de kerk van Moosbronn. Ook daar stond onze bagage te wachten. Nochtans, we waren slechts een ruime 8 km verwijderd van de König von Preußen in Frauenalb (benedictinessenklooster voor adellijke vrouwen in het huidige Baden-Württemberg, hiervan zijn tegenwoordig nog enkele gebouwen intact, anderen zijn vervallen in ruïnes), waar we niet alleen onze bagage hadden maar ook onze warme maaltijd. De meeste wandelaars lieten hun sporttas buiten staan, dat was eigenlijk praktischer dan het binnen in de eetzaal te hebben. In de eetzaal ernaast zaten Tony en zijn echtgenote ons op te wachten, zij logeerden daar en beloofden ons op zondag in Pfaffenrot op te wachten. Het avondmaal bestond uit soep met reepjes pannenkoek gevolgd door hertenragout met een noedel en champignons, apart in kommetjes waren er noedels. Ik dronk een donker bier, maar het was eigenlijk te koud, ik had er geen smaak aan. En dan was er nog tijd om te verpozen, zelfs al trok ik andere kousen aan en verzorgde eerst mijn voeten om geen blaren te lopen. Hier waren we halfweg en we telden graag af, enkele wandelaars haakten zelfs af omdat ze voor 50 km waren ingeschreven.

Langs Neurod en Grünwettersbach bereikten we Mutschelbach waar we in de Bocksbachhalle ons ontbijt nuttigden, het enige wat nog ontbrak, waren een glas fruitsap en een servet. Intussen was de dageraad weer aangebroken, we konden dus het reflecterend vestje en de zaklamp achterlaten in de bagage. In Langensteinbach aan de Barbara ruïne kregen we te knabbelen (of te lepelen) en te drinken, een ruime 6 km verder hadden we in Ittersbach aan de Jakobsbrunnen de laatste wagenrust, en daar dronk ik, zoals aan een eerdere wagenrust, wat schnapps, en ik niet alleen. Dan restten ons nog zo’n 3 km alvorens in Pfaffenrot aan te komen, waar enkele supporters ons opwachtten.

Willy ging al vroeg over tot de traditionele geplogenheden, ik was me nog aan ’t verfrissen en een ander T-shirt aan te trekken, toen de Gouden Arenden werden uitgereikt, zoals aan Amedé en Francine, aan Danny en aan een Fransman uit de Elzas. Even later reden Sally en ik naar Mechelen, onderweg stopten we nog een paar keer en de tweede keer vonden we daar ook Lucia, Conny en Geert. Het was nog geen vijf uur in de namiddag toen Sally mij liet uitstappen aan het station van Mechelen, om ongeveer 19 uur was ik reeds thuis. Nogmaals hartelijk dank, Sally!

Het was alweer een mooie tocht, maar ook behoorlijk zwaar met voldoende hellingen, via verharde en veel onverharde wegen. De weermannen van www.wetter.de zaten ernaast, het had zaterdag wel geregend, verder weg woedde zelfs een onweer, maar het duurde niet echt lang en het was me de moeite niet waard om mijn regencape aan te trekken, we werden meestal beschermd door het bladerdek der bomen. Warm was het zeker wel, alleen ’s nachts trok ik mijn trainingsvest aan over mijn T-shirt.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/EuraudaxPfaffenrot11

23-05-2011 om 22:38 geschreven door Helga

Ik kon mijn auto achterlaten op de parking van De Rijdt, schreef me in voor 100 km en begroette bekenden. Voorlopig zat ik nog bij Rudolf, maar na de eerste lus (hij was enkel voor de eerste lus ingeschreven) verhuisde ik naar de tafel met de Kadees en een Rosenberg (RWK)-wandelaar (Marc V.P. ). Na een frisdrank tegen de komende dorst en het aantrekken van de nodige kleding vertrokken we voor de eerste lus.

Deze leidden ons langs veel natuurlijke en enkele verharde wegen en paden naar Everbeek, het bovenkwartier waar we een eerste bevoorrading kregen, frisdrank (een pint voor 1 EUR) en een lekker broodje. Onderweg passeerden we langs de Toepkapel, gelegen in Nederbrakel. De neogotische kapel ligt op een heuvel en wordt ook genoemd naar Sint-Jozef en naar Onze-Lieve-Vrouw van de Vrede. Rond de kapel bevinden zich de zeven staties van de ommegang Jozefs Smart en Vreugde. De kerk werd door dorpelingen opgericht in 1924 als dank omdat het dorp was gespaard gebleven in de oorlog. Op 31 augustus werd ze ingewijd door Mgr. Seghers. Het woord Toep is een dialectnaam voor top of hoogste punt. Verder ging het naar het Livierenbos, in ’t Frans heet het Bois de La Louvière, wat mij in gedachten toch eerder richting Binche brengt… In de 16de-17de eeuw trof men wolven aan in dit bosrijk gebied langs de taalgrens. Vroeger vormde dit een geheel met het Brakelbos. Het ligt grotendeels op het grondgebied Wallonië en men kan het verkennen via de Taalgrenswandelroute T6. Volgens “laatste man” Danny zou dit bos eerder smal maar wel lang zijn. Via een molen en het rond punt in Brakel met de fietsen aan een ronde stelling bereikten we opnieuw de zaal. Daar werden we vlot bediend van een bord spaghetti bolognese. Intussen kwamen Anny en Chris (Everbeekse Wandeltochten) aan en schreven zich in voor 25 km.

Via een bedevaartsplekje en na de doortocht van het Brakelbos kwamen we aan de bevoorradingspost waar we een ijsje (cornetto) te likken kregen, deze werd ons toegestopt door ons totaal onbekende mensen, wellicht werden die wandelaars door Vivianne gevraagd om die cornetto’s uit te delen? Vervolgens maakten we een mooie maar vermoeiende lus in het fraaie Brakelbos, waar ook de gelegenheidswandelaar zijn hart kan ophalen: knuppelpaden, bruggetjes, en vooral de lommer der bomen. Terug aan dezelfde plaats waar we de medewerkers achterlieten, vonden we hen onverwacht terug, niet alleen met frisdranken maar ook met jenever: Jean-Paul uit Brakel trakteerde op een druppel ter gelegenheid van zijn eerste Gouden Arend, santé en hartelijk gefeliciteerd! We verlieten dan het Brakelbos om het voetbalplein van Zegelsem te bereiken en daar bevoorraad te worden. Vandaar hadden we nog een krap anderhalf uur te wandelen tot de startzaal, waar onze warme maaltijd werd opgediend.

Toen we voor de derde lus vertrokken, was de zon ondergegaan en was er van foto’s nemen geen sprake meer. Zo heb ik er dus ook gene van de extra stop, we hadden nauwelijks een half uur gewandeld toen we enkele medewerkers zagen met jeneverkroesjes. Deze keer was het Willy uit Overmere die trakteerde op zijn eerste Gouden Arend, santé en hartelijk gefeliciteerd! De zaklamp hadden we enkel nodig voor straten waar de winter putten in geslagen had, putten die nog niet gevuld waren met koud asfalt, want er werden nu geen keirijke paden bewandeld. De kerk van Everbeek Boven bereikten we nu via o.a. de Berendries. Tom Boonen “vliegt” er misschien over, voor mij bleef die stijging duren. Vervolgens werden we hartelijk bediend in Everbeek Beneden en aan de kerk van Parike. Terug in de zaal had Kadee Johan, die de laatste lus nog kwam mee stappen, op onze tafel voor elk van ons een gevuld ontbijtbord klaar gemaakt, zodat wij niet meer hoefden aan te schuiven, bedankt hiervoor !

De vierde en laatste lus voerde ons naar de randgemeenten van Zottegem met een caférust in “The Corner”, een stamcafé van baankapitein Danny, ik herinner me meteen het café en de bedienden voor en achter de toog. Daar hadden we tijd voor twee dranken en een bezoek aan de sanitaire faciliteiten. Onderweg naar de laatste (officiële) wagenrust, tennisclub Tempelhof, begon de dag te krieken, en dus kregen we wat meer onverharde paden te bewandelen. Na deze bevoorrading op de parking van de tennisclub gingen we terug, en maakten een klein ommetje tot de Toepkapel. Daar trakteerde baankapitein Danny op de vriendschap met jenever (puur en met citroen naar keuze). We keerden terug en kwamen moe maar voldaan terug in de zaal.

Daar bedankte Danny iedereen: de wandelaars maar vooral de medewerkers (op de wagenrusten en in de zaal) en de seingevers. Hij had ook enkele trofeeën uit te reiken: de 3^de Schelp aan Conny, en Gouden Arenden aan Jean-Paul, Willy, Roland, Frans en Marie-Paule, allen hartelijk gefeliciteerd!

Het was wel degelijk lekker wandelweer: zonnig en een aangename temperatuur, zelfs ’s nachts liep ik in T-shirt, de temperatuur was zacht genoeg en ’s nachts was er geen zuchtje wind.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/EuraudaxBrakel11

08-05-2011 om 22:05 geschreven door Helga

07.05.2011: Bayer Leverkusen - HSV: 1-1

Terwijl ik tijdens een groepswandeltocht genoot van de natuur in en om Brakel, haalde HSV dus een punt bij de vice-kampioen. Westermann trof reeds raak na 90 seconden (hij kreeg een pas van Aogo die een vrije trap nam), Kießling maakte gelijk in de tweede helft en Pitroipa verspeelde de zege in de slotminuut. Verder waren er nog mogelijkheden voor Kacar en Guerrero: de eerste scoorde wel degelijk maar zijn doelpunt werd niet erkend wegens te krappe buitenspelpositie. En Guerrero mikte net naast. Önning had de volgende spelers opgesteld: Rost - Diekmeier (78' Benjamin), Kacar, Westermann, Aogo - Jarolim (71' Ben-Hatira) - Tesche, Rincón, Elia - Son (60' Pitroipa), Guerrero. Ik mis de naam Trochowski, hopelijk mag hij volgende week zaterdag voetballend afscheid nemen van zijn supporters (ik volg niet alle supporters die via Facebook hun ongenoegen jegens hem laten kennen). Zé Roberto was geelgeschorst, maar hem verwacht ik ook, zodat we met zijn allen "muito obrigado" kunnen zeggen (en ook "bardzo dzienkuje" tegen Trochowski). Freiburg moet verloren hebben, want HSV staat weer 7de, op drie punten van Nürnberg, maar 't doet er niet meer toe... Voor de andere club uit Hamburg, FC St.-Pauli, heet het, op zijn West-Vlaams gezegd: "kerekwere" want het is laatst geklasseerd met 5 punten minder dan Eintracht Frankfurt.

06.05.2011: Zé Roberto speelt volgende week zaterdag zijn laatste wedstrijd voor HSV, het bestuur is er niet in geslaagd hem tot een contractverlenging te verleiden. Waarheen hij gaat, staat niet in het artikel op de website. Toen ik in december 2010 vakantie hield in Rio de Janeiro en er een sportkrant kocht, stond daarin dat hij "verwacht" werd bij Fluminense of Corinthians. Trouwens, dat hij na volgende week vertrekt, staat zelfs in De Standaard.

08-05-2011 om 20:12 geschreven door Helga

Ik kon mijn auto achterlaten op een parking (dit voorbeeld werd dra gevolgd door clubgenoot Bruno) naast een zijtoegang van het Provinciaal Domein van Huizingen, even verder is zaal Centrum, waar ik een inschrijvingskaart koop en besluit van de tocht van 15 km aan te vatten. Die begon meteen met een toch wel uitgebreid bezoek aan het Provinciaal Domein, via die zijingang. Bijna meteen aan de linkerhand is een terrein waar grote vogelkooien staan, met vooral parkieten, maar ook fazanten en ander gevederte, maar ook een afgesloten plekje voor konijnen. Wat verder betrad ik dan de grote bloementuin. Af en toe ging ik een paar stappen een ander paadje op om daar wat foto’s te maken. Het was vooral hierom dat ik terug kwam naar deze tocht, deze keer liet ik het Hallerbos voor wat het was (die bewandelde ik twee jaar geleden maar ook het Karkoolbos staat vol boshyacinten en daslook). Toen ik het domein uiteindelijk (en toch te snel naar mijn zin ) verliet, leidde de omloop mij naar Dworp, met nog enkele doorsteken door een bos, ook enkele hellingen. Aan de tweede rustpost trof ik twee clubgenoten, Sportvrienden, en zij bevestigden dat we met meer dan 4 (Ronny, Lies, Bruno en ik) hier op stap waren. Na een gezellig babbeltje, ging ik verder, en ik mocht nog wat door het Provinciaal Domein stappen, via het speelplein bereikte ik de hoofdingang, en over de parking bereikte ik de startzaal, waar ik mijn boekje en 30-stempelblad liet afstempelen. Het voorbeeld van enkele leden van de organiserende club volgend (op onze eigen wisselbekertocht), ging ik ook eens vragen met hoeveel mijn club al vertegenwoordigd was. Om ongeveer 12 uur waren al 15 Sportvrienden geteld.

Het weer was zonnig en nadat ik me op temperatuur gestapt had, kon ik mijn trainingsvest om mijn middel knopen en in T-shirt wandelen. Op de terugweg naar huis passeerde ik de spelersbus van Racing Genk die naar Lokeren reed (voor de wedstrijd die om 20.30 uur startte).

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/Lewetocht11

01-05-2011 om 20:52 geschreven door Helga

30.04.2011: HSV-SC Freiburg: 0-2

Wat is daar aan de hand? HSV heeft ook de laatste theoretische kans op deelname aan de Europa-League verspeeld. Voor de ogen van 52.985 toeschouwers tekende Hamburg nochtans de eerste doelkansen op (van Son en Elia), maar leek als verlamd na het eerste doelpunt, van Cissé (16'). Later had Guerrero nog een kans, maar miste die. Kort voor het einde scoorde Cissé nog eens (88') en bezegelde daarmee de 0-2-eindstand. Hiermee sprong Freiburg over HSV in het klassement. En zeggen dat Dortmund nog willen helpen heeft, want het won van Nürnberg, en viert nu het kampioenschap. HSV speelde in deze opstelling: Rost - Diekmeier, Benjamin, Westermann, Aogo - Jarolim (78' Trochowski) - Ben-Hatira (56' Pitroipa), Zé Roberto, Elia - Son, Guerrero.

28.04.2011: Het staat ook in De Standaard: Önning heeft een contractverlenging tot 30.06.2013 ondertekend. Wie niet meer getekend heeft bij HSV is Torun, hij vertrekt namelijk naar Hertha BSC Berlijn.

27.04.2011: HSV moet het twee wedstrijden zonder Petric doen, zolang is hij met ziekteverlof door een spierverrekking. Na Van Nistelrooy is dus nog een aanvaller onbeschikbaar. Wil er nu niemand van Real Madrid komen helpen? Enfin, als Mladen er voor de allerlaatste wedstrijd maar bij is ... want dan ben ik er zelf ook bij (in de tribune, evenwel). Twee seizoenen geleden, bij de thuismatch tegen 1. FC Köln, was hij ook niet beschikbaar, en er werd verloren (met 0-1).

De voorzitter van het bestuur zou graag zien dat spelers, als ze stoppen met balletjes trappen, een functie in de staff willen opnemen (als hen die vacature wordt aangeboden, natuurlijk), naast Rost zou het dan om Jarolim gaan.

26.04.2011: HSV heeft de nodige licentie beet om volgend jaar ook in eerste Bundesliga te spelen. Dat verbaast me niet, maar zo staat hier ook goed nieuws. Want Petric heeft de training moeten verlaten wegens een blessure, hopelijk kan hij spoedig weer inpikken en doet hij zaterdag en de twee volgende zaterdagen mee.

30-04-2011 om 20:42 geschreven door Helga