Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
28-06-2013
te snel
het gaat me allemaal wat te snel. Gisteren was Goedele op bezoek met de kleinkinderen. Mens toch wat worden ze groot. (volwassen) Als ik ze zo zie denk ik dan altijd terug aan de periode dat ik die leeftijd had. Ik vond een foto terug van mij toen ik 15 was. Natuurlijk weer op het ezelsbankje achteraan. Waarom ik daar altijd zat weet ik niet. Nochtans was ik in het kattenkwaad uitspoken bij de eersten van de klas. Enfin, ik ga er me niet in verdiepen.
Net kwam ik een buur tegen die een hoorapparaat draagt. Die dingen verbeterden enorm gedurende de laatste jaren. Toch kan het de scherpte van je eigen gehoor absoluut niet evenaren. De moeilijkheden bij mijn overbuur hebben nog niks te maken met te luide gespeelde muziek en met festivals allerhande, maar gewoon met zijn leeftijd. Ons moeder was op haar negentigste zo een beetje selectief doof. Ze hoorde wat ze eigenlijk niet zou moeten gehoord hebben.
Vandaag Marokkaans gegeten, gisteren Italiaans en de dag voordien echte Vlaamse keuken. Mensen toch, wat zijn we hier met ons gat in de boter gevallen met al die mogelijkheden en de keuze. Hier op wandelafstand hebben we dan ook nog een Chinees en een Siam. In de Via Via, ook kort bij, is er een keuken waar je gerechten van over de ganse wereld kan proeven. Er is ook nog "mama wong met haar kruiden". Nog nooit geweest, maar misschien een van de volgende dagen eens proberen. Wie weet?
Vandaag is er hier, naar jaarlijkse gewoonte, een braderie. Ik woon hier nu al dertien jaar en ik herinner me maar één jaar met goed weer. Daardoor neemt de belangstelling van de deelnemers zo wel als van de bezoekers af. Als je de weken of dagen voordien in een winkel in de buurt komt en de uitbater iets vraagt over de braderie, krijg je altijd hetzelfde antwoord. "Och het zal wel weer niks worden met het weer zeker". Vandaag weeral niks. Ik moet eerlijk toegeven dat we er de laatste jaren ook niet meer naar toe geweest zijn. Natuurlijk rekenen de verkopers op een grote opkomst. Niet klagen of zagen, we kunnen er toch niks aan veranderen.
Je moet goeie ogen hebben om je bril te kuisen bijvoorbeeld. Dat koordje waarmee mijn leesbrilletje aan mijn nek hangt, komt af en toe eens los. Ook daarvoor moet je scherp kunnen zien om dat weer op zijn plaats te krijgen. Een tweede bril aanschaffen?
Mens toch! Wat een armoe. Ik voel me niet beter dan een ander, maar ik kan absoluut niet genieten van wat ALLE tv zenders presenteren. Herhalingen allerlei, stomme feuilletons, zeemzoeterige films en zelfs in het nieuws zoeken ze sensatie om toch maar aandacht te krijgen. Ieder zijn meug, maar ik hou me wel met iets anders bezig.
Ons Belgenlandje is te klein om een degelijk weerbericht te geven. Voor vandaag 27 graden met een stralende hemel. Vergeet het maar. Deze namiddag serieus afgekoeld en een pak regen er boven op. Och ja, we kunnen er toch niks aan veranderen;
