Eerst en vooral wil ik me weeral eens verontschuldigen om een aantal dagen niets van mij te laten horen. De reden is altijd dezelfde, RLS en dus veel te weinig slaap en dus absoluut geen zin om toch nog iets te schrijven. Vandaag hoorde ik een enorme ruzie, met aan het einde een gegooi met het servies. Nadat alles stil is hoor je dan alles bij mekaar vegen en dan hoor je geen woorden meer. Wat drijft mensen om hun gelijk te halen en daardoor een vlammende woordenstrijd aan te gaan? Jij denkt dat je gelijk hebt en de tegenpartij is van hetzelfde overtuigd. Toch kan je zo iets in alle sereniteit oplossen. Ruzie is van alle tijden en in alle lagen van de bevolking terug te vinden. Al zeer veel jaren gebruik ik mijn verstand en voor ik een tegenwoord geef, denk ik eerst goed na. Nooit zal ik iets luider zeggen, maar eerder proberen te kalmeren. Mensen die niet meer opgewonden zijn, kunnen een gewoon verstandig gesprek voeren. Ruzie staat niet meer in mijn woordenschat.