Zoals ik al dikwijls schreef ben ik een slechte slaper. Vannacht gebeurde er iets eigenaardigs. Ik kon weer niet in bed blijven en ik ging naar mijn bureauke om een en ander te doen. Ik ben in slaap gevallen opmijn stoel naast de grote kleerkast die daar staat. Plots werd ik wakker net naast de spiegel deur die in die kast verwerkt is. In nog een halve roes begon ik tegen mijn spiegelbeeld te praten. Lang heeft het niet geduurd, want je bent vrij snel uit die eerste fase van wakker worden. Een heel speciale gewaarwording toch. Ik dacht, dit moet ik meteen opschrijven en ik hoop dit nooit meer mee te maken. Ik werd boos op mezelf in de spiegel. Bijna zou ik er op beginnen kloppen zijn omdat het een indringer was. Nu moet ik dringend naar bed, want om 8 uur moet ik er weer uit. Dit is zo voor alle werkdagen, want om 8, 30 uur staat hier altijd iemand aan de deur. De enige momenten dat ik zou kunnen uitslapen zijn de weekends en de feestdagen. Ik ben toch een slechte slaper, dus het steekt niet. 's Avonds voor tv val ik dan wel regelmatig in slaap of zoals nu, gewoon op mijn bureaustoel naast de kleerkast.
|