Ik ben een masochist. Ik heb een gezwelletje op een van mijn tanden en wat doe ik dan? Open steken met een naald en leeg duwen. Pijn of niet, het kan mij niet schelen. Vies verhaaltje zo laat op de avond. Eigenaardig, maar elke puist of elk zweertje probeer ik zelf open te maken, alvoor ik er iemand bij roep. Pijn kan mij in zo een geval niet deren, omdat ik (meestal) ervaar dat het achteraf beter is. Het is ook al anders geweest. Wat voor foute dingen schrijf ik nu. Vandaag een slome, suffe dag gehad. Vorige nacht was ik ziek en het is bijna de ganse dag blijven hangen. Ik hoop dat ik er morgen weer voor de 100 % sta. 99 zou ook al goed zijn. Deze namiddag werden er smoutebollen geserveerd. Slecht kan ik ze niet noemen, maar de beste smoutebollen ooit heb ik altijd gegeten bij de moeder van mijn schoonbroer. Toen we bij de Chiro waren bakte ze altijd een paar keer per jaar smoutebollen voor heel die bende. Ik herinner me dat er iemand bij was die er meer dan twintig kon eten. (moet je de naam weten Luc?) Amandine heeft er deze middag ook 8 gegeten. Zeer veel jaren geleden dat ik dat nog voorgeschoteld kreeg. Lekker, maar ik heb er al betere gegeten. (bij Luc zijn ma) Ik kan absoluut niet inschatten hoeveel dat menske er toen moest klaar maken voor een bende hongerige wolven.
|