Maandag hebben ze die pin uit mijn hand gehaald. Je weet misschien nog dat ik een tijd geleden schreef dat er een vinger gebroken was en uit de kom. Daarvoor hadden ze daar een metalen pin in gestoken om alles op zijn plaats te houden. De chirurg vroeg of ik dat mee wilde als souvenier. Vandaag dacht ik daar ineens aan en ik ging eens kijken naar wat dat nu precies was. Dit hou je niet voor mogelijk, een haak van 4 cm. Ik weet niet waar ze dan zo iets wel gestoken hebben. Gelukkig was het weg halen onder plaatselijke verdoving. Een klein sneetje in mijn hand, dat was alles. Ze hebben daar meters verband rond gedaan. Zo dik dat ik amper nog door mijn mouw geraakte. Enfin, het is allemaal achter de rug. Al bij al heeft dat toch zes weken geduurd, voor zo een klein mankementje. Dit is het allereerste dat ik breek in mijn leven en het mag voor mij daar bij blijven. Nog een voorvalletje. Ik was op internet op zoek gegaan naar een boekenrekje. Tot mijn verbazing stonden ze hier straks met een pak voor mij, waarvoor ik dacht dat de betaling mislukt was. Houden dus, niks aan te doen. Misschien valt het nog mee.
|