De "gemaakt" vriendelijke is van dienst deze nacht. Als ik zo blijf schrijven is er niemand meer die deugd en dat is niet zo. De twee mannen die hier werken zijn echte schatten en de twee jongste dames ook en dan moet ik eerlijkheidshalve zeggen dat het daar stopt. Zoals ik al schreef zou het een roeping moeten zijn als je in een dergelijk beroep stapt. Eigenaardig genoeg zijn het de mannen en de twee jongste dames die hier werken die de besten zijn. De rest zou beter bureauwerk of degelijke gedaan hebben, maar niets om met mensen bezig te zijn. Ik schreef het al maar als een buitenstaander met één blik kan zien dat er een azijntrut rond loopt, dan zegt dat al genoeg. Aan de dame die nu van dienst is kan je aan haar glimlach merken dat dat niet gemeend is, maar omdat dat nu eenmaal bij haar beroep hoort. De jongens, toevallig allebei homo, zijn echte lieverds, echter zonder te overdrijven. Vriendelijk, behulpzaam en correct. Een van de jonge dames is bijna over enthousiast en niets is te veel. " maar, daar zijn we hier voor!" "Vraag maar!" Ik weet niet dat dat zo bij iedereen is, maar ik ben vriendelijk en beleefd en met azijn vang je geen vliegen. Alles krijg ik er van gedaan. Ze spreken mij ook altijd aan met StafKE. Ondanks dat moet ik alsmaar blijven herhalen dat ik hier absoluut niet graag ben en hier ook niet thuis hoor.