Ik krijg onder mijn voeten dat ik vandaag nog niets geschreven heb. Rudi en Chantal waren op bezoek. Ik denk dat je zelden of nooit zo een trouwe vrienden kan vinden. We hebben mekaar leren kennen tidens een vakantie op Sardinië. Ik heb een nicht die daar in Cagliari woont. Toen we pas de tweede dag van ons verblijf belden was ze lastig. Dat moest al vanaf de eerste dag geweest zijn. Mens toch wat een gastvrije mensen. Toen ik dus belde dat we daar waren, stonden ze na een half uur aan onze deur om ergens naar toe te gaan. Zeer eigenaardig, hun auto was al jaren oud, maar de plastic bescherming hing nog altijd aan de deuren. Rafael is architect (of ingenieur ik weet het niet meer) en de eerse dag reed hij met ons naar ruines van rond 1600 daar in de buurt. Een zeer interessante uitleg gekregen over de bouw en de gebruikte materialen van toen. Als je daar als toerist rondloopt weet je in feite niet wat voor of achter was en boven of onder. Zeer eigenaardig was dat die ruines niet beschermd waren. Iedereen kan daar zo maar binnen en buiten en mee pakken wat hij wil. Iedereen die begint te bouwen in de buurt kan daar materiaal genoeg vinden.
|