De blauwe rotslijster (Monticola solitarius) is een zangvogel uit de familie Muscicapidae (Vliegenvangers). De blauwe rotslijster komt wijdverspreid voor, rondom het Middelands Zeegebied in bergachtige gebieden, echter zijn ze nooit talrijk in één gebied.
Sommige vogels trekken weg na het broedseizoen.
De blauwe rotslijster is de nationale vogel van Malta en stond afgebeeld op het muntstuk van 1 pond.
Engels : Blue Rock Thrush Duits : Blaumerle Frans : Monticole merle-bleu of Monticole bleu, Merle blue
Blauwe rotslijster auteur : Ricardo Van Dijk CC 2.5
De blauwe rotslijster wordt ongeveer 20 cm groot.
Het is een volledig lei-blauwe vogel met zwarte vleugels en lange zwarte staart. Snavel, ogen en poten zijn ook zwart.
De blauwe rotslijster is een erg schuwe vogel, erg moeilijk te fotograferen, ze zitten vaak hoog op rotsen waar ze tevens broeden.
Blauwe rotslijster auteur : Dave van der Spoel CC 2.5
De blauwe rotslijster leeft en broed op rotsen en kliffen op steil terrein. Dit kan ook onder de boomgrens zijn in tegenstelling tot de rode rotslijster.
Hij wordt ook gezien in groeves, ruines, en zelfs bewoonde oude gebouwen op vlak terrein.
Ze foerageren vanaf een zitplaats op de rotsen, en bejagen zo hun prooi. Dit is tevens een goede tip om ze te zien, zoek op bergachtige terreinen de hoge pieken af, zoals uitstekende rotsen en bergkammen. Vaak worden ze op deze manier waargenomen.
Roep tsjak, wiet wiet en tsie. Zang eenvoudig, herinnert aan zang van de Grote Lijster, met korte fluitende strofen.
De blauwe reiger (Ardea cinerea) is een vogel uit de reigerfamilie. De blauwe reiger is tevens de bekendste vertegenwoordiger van de familie in België en Nederland. De vogel komt daarnaast voor in de gematigde streken van Europa en Azië.
De blauwe reiger is een vlees- en viseter die vissen en amfibieën eet maar ook andere dieren als insecten en kleine zoogdieren worden wel buitgemaakt. De vogel is een veel geziene soort in ondiepe plekken van stadssingels en poldersloten en in weilanden; de reiger wordt vliegend gezien langs grachten en bij meren; de broedkolonies bevinden zich midden in de stad in hoge bomen of juist in volstrekt afgelegen bospercelen.
De blauwe reiger zoekt in stedelijke gebieden regelmatig de rand van tuinvijvers op waarin vissen rondzwemmen. Door liefhebbers van goud- of koivissen wordt de reiger dan ook beschouwd als een plaagsoort en wordt zoveel mogelijk geweerd. In strenge winters hebben de blauwe reigers het zichtbaar moeilijk. Een blauwe reiger wordt gemiddeld 25 jaar oud.
De blauwe reiger komt voor in delen van Europa; in Engeland, Noord-Frankrijk, Duitsland, Scandinavië, Portugal, Noord-Italië, delen van het voormalige Joegoslavië en Griekenland; ook in Zuid-Azië (behalve Iran) en in Thailand. Daarnaast wordt de reiger gevonden in meer geïsoleerde gebieden als Zuid-Afrika en Madagaskar. De broeddichtheid is nergens in Europa zo groot als in Nederland.
De habitat bestaat uit vochtige weiden, sloten, meren, rivieren en van de (Wadden-)zeekust. De blauwe reiger broedt in bomen, soms in rietvelden en is tegenwoordig ook te vinden in stedelijke gebieden.
Blauwe reigers op het nest auteur : Neil Phillips CC 2.0
De blauwe reiger is een grote vogel met een lengte van ongeveer 90 centimeter en kan een lichaamsgewicht bereiken van zo'n 2 kilogram. Er is geen seksuele dimorfie; het mannetje en het vrouwtje zien er ongeveer hetzelfde uit. Beide geslachten hebben een grijze bovenzijde, vleugels en staart en de vleugeleinden zijn zwart. De kop is wit met een zwarte band door het oog, die doorloopt in een kuif. Ook de hals heeft een witte kleur maar is voorzien van lengtestrepen aan de voorzijde. De buikzijde is grotendeels licht grijs van kleur. De kop draagt een gele, dolkvormige snavel, in de broedtijd kleurt deze soms roodachtig. De poten zijn lang en bruin van kleur en kleur en net als de snavel roodachtig.
De reiger heeft een matig snelle vlucht met langzame, zware en diepe vleugelslagen, maar soms wordt ook een kleine zweefvlucht uitgevoerd. De nek is hierbij s-vormig ingetrokken en de poten steken achter het lichaam uit. De vleugels zijn rond, met zwarte uiteinden en een zwarte band over de achtervleugel.
De blauwe reiger verschilt van andere soorten reigers door de relatief grote lichaamslengte, de grijze bovenzijde, de witte kop en hals met brede, zwarte streep van het oog naar de zwarte, sierlijk afhangende kuif.
Blauwe reiger auteur : Björn Kreis German Wikipedia user Fernando21 CC 3.0
Vissen van 10 16 cm lengte vormen de hoofdschotel van het menu van de blauwe reiger, zoals voorn in rietvelden, forellen in stromend water, maar ook stekelbaars, paling, baars, snoek, grondel, zeelt, alver, karper en brasem. Verder eet hij amfibieën (kikkers), reptielen (ringslangen), insecten, wormen, rivierkreeften, slakken, steurgarnalen, jonge vogels. Ook wel kleine zoogdieren als mollen, (water-)ratten, veldmuizen, waterspitsmuizen en konijnen.
De blauwe reiger is een waadvogel, die voorzichtig door ondiep water schrijdt of doodstil wacht op een naderende prooi. Hij heeft een voorkeur voor een waterdiepte van 20 tot 40 cm. Als hij een prooi waarneemt schiet de kop met de lange snavel razendsnel vooruit. Bijzonder is dat hij daarbij blijkbaar precies met de breking van het licht op het grensvlak van lucht en water rekening houdt.
In grasland jaagt hij op muizen, kikkers en sprinkhanen, kleine vogels en wormen. In de grassteppen van Midden-Azië op ziesels (grondeekhoorns, sprinkhanen en slangen).
Er is al veel geschreven over de gespannen verhouding tussen de blauwe reiger en de mens. Over de rivaliteit tussen de vogel en de beroepsvisser; over de vervelende gewoonte van de vogel om met zijn uitwerpselen de bomen wit te kalken, bladerloos te maken en de grond te besmeuren; over de stank van over de nestrand gevallen visresten et cetera.
In vroeger tijden werden de kolonies makkelijk het doelwit van verstoring en stroperij. Reigers werden gegeten en vormden de koninklijke prooien van de valkenjacht. Voous (1992) verhaalt van een reigerkolonie bij Burg Morstein in Württemberg, die in 1586 het voorwerp was van een oorlog tussen de Freiherr van Crailsheim en de Markgraaf van Amsbach. Hij beschrijft ook een feestmaal dat Hendrik VIII van Engeland in 1532 aanrichtte, waar 440 reigers werden geserveerd.
De blauwe pijlgifkikker (Dendrobates tinctorius var. azureus) is een bekende variatie van de soort Dendrobates tinctorius en is een giftige kikker uit de familie pijlgifkikkers (Dendrobatidae). Lange tijd werd de blauwe pijlgifkikker als een aparte soort gezien maar dit is achterhaald.
Het is een van de weinige soorten kikkers die in één oogopslag te herkennen is; een knalblauwe kleur met over het hele lijf kleine zwarte vlekjes die op het midden van de rug groter zijn.
Vele andere soorten pijlgifkikkers hebben wel felle kleuren maar vele variaties, de blauwe pijlgifkikker is altijd helemaal blauw. Het patroon van kleine vlekjes kent wel wat variatie; sommige exemplaren hebben slechts een paar kleine vlekjes bij de oksels of zeer kleine stipjes over het hele lijf. De buik is lichtblauw en zoals alle pijlgifkikkers heeft deze soort een gedrongen, pad-achtig lijf en wordt ongeveer 4,5 centimeter lang.
Blauwe pijlgifkikker auteur : Michael Gäbler CC 3.0
De blauwe pijlgifkikker is een typische bewoner van regenwouden die het hele leven op een enkele plaats kan verblijven.
Het betreft vaak een laag mos en half verteerde bladeren. De kikker houdt van zeer warme en vochtige gebieden die dicht begroeid zijn en een regenseizoen kennen waarin de voortplanting plaatsvindt.
De soort is endemisch in Suriname, in een gebied genaamd de Sipaliwinisavanne; een bergachtige streek in het stroomgebied van de uiterste zuidelijke rivier Sipaliwini.
Dendrobates tinctorius auteur : Lonnie Huffman CC 3.0
Het voedsel bestaat uit kleine ongewervelden zoals insecten, slakjes en Mijten die ze overdag vangen.
Ze zijn voor de mens niet levensbedreigend, maar voor veel dieren betekent een aanraking met deze kikker een snelle dood. Hierdoor wordt de pijlgifkikker door de meeste diersoorten met rust gelaten.
Een blauwe kleur is in de natuur zeer uitzonderlijk en de kikker wordt door vijanden direct herkend als vies of giftig, vooral vogels hebben een hekel aan de kleur blauw.
Deze soort is dan ook niet schuw en dat maakt de kikker erg populair in terraria omdat ze zich weinig aantrekken van andere diersoorten of mensen.
De vrouwtjes zetten de eitjes af in het territorium van de mannetjes, die ze agressief verdedigen.
Zowel de vrouw als met name de man bewaken, bevochtigen en verschonen de eitjes tot ze uitkomen; daarna brengt de man ze naar een beschutte watervoorraad. Oppervlaktewater mag het niet genoemd worden want het betreft meestal met water gevulde holtes in bromelia-achtigen, bladoksels of kleine holletjes in de grond of tak waar ze op leven.
Door bosbranden word het natuurlijke leefgebied van de blauwe pijlgifkikker steeds kleiner. Ook wordt de pijlgifkikker bedreigd door de illegale handel.
Hierdoor is de blauwe pijlgifkikker één van de meest bedreigde gifkikkers.
Trivia De software-applicatie Azureus draagt niet alleen de soortnaam; de blauwe pijlgifkikker is ook het logo van dit programma.
De blauwe pauw (Pavo cristatus) is een vogel uit de orde van de Hoendervogels. Net als de andere pauwrassen, is ook de blauwe pauw een kleurrijke vogel.
De pauw is waarschijnlijk de oudst bekende siervogel. De blauwe pauw behoort tot de familie van Phasanidae (fazantvogels).
Engels : Indian Peafowl, Blue Peafowl Duits : Blaue Pfau Frans : Paon bleu
Blauwe pauw man Blauwe pauw vrouwtje auteur : Julia CC 2.0 auteur : Ebyabe CC 3.0
De blauwe pauw komt van oorsprong voor in India en op Sri Lanka, maar wordt vrijwel over de hele wereld succesvol gehouden en gefokt.
Het zijn alleseters die zich voeden met zowel insecten, slakken en wormen als bessen en zaden. Hoewel ze de grootste tijd op de grond doorbrengen, kunnen ze als het nodig is vliegen. Ze overnachten meestal op een boomtak of in een struik.
Het verschil tussen de geslachten is erg duidelijk; de mannelijke dieren hebben pronkveren (sleep), die ze uitzetten tijdens de balts. Daarnaast is hun voorlichaam felblauw van kleur. De vrouwtjes zijn bruinachtig.
Pauwenmannetjes verzamelen doorgaans meerdere vrouwtjes om zich heen, die worden aangetrokken door hun baltsgedrag en roep.
Nadat de vrouwtjes bevrucht zijn, gaan ze weer hun eigen weg. Het mannetje bemoeit zich verder niet met eieren of jongen. Het nest bevat ongeveer 5 eieren, die door het vrouwtje in circa 28 dagen worden uitgebroed.
Volwasssen manlijke dieren kunnen, inclusief hun staart, ruim 2 meter lang worden. Vrouwtjes zijn kleiner dan 1 meter.
De blauwe pauw is een siervogel welke al 4000 jaar door mensen wordt gehouden.
Het zijn forse loopvogels en eten wat ze op de grond vinden: bessen wormen insecten en zaden of graankorrels.
Een pauw valt een slang aan wanneer deze het pad van de pauw kruist.
Het gedrag van pauwen wordt door het weer beinvloedt , bij naderende storm zoeken ze een beschutte plek op. Pauwen dienen gekortwiekt te worden bij aanschaf ,ze kunnen goed en ver vliegen. Maar ze wennen snel en dan is het niet meer nodig om ze gekortwiekt te houden.
De sleep bestaat kan 1, 50 meter lang worden , en net zo hoog in de lucht steken. Pas op 6 jarige leeftjd is de sleep op lengte.
Een pauw gaat een keer per jaar in de rui, en dat duurt maar twee weken, en gebeurd midden in de zomer. De pauw verliest dan zijn sleep, deze groeit dan in het najaar en winter weer aan.
Herdenkingen - Gebeurtenissen VANDAAG - 16 december 2010
Gebeurtenissen VANDAAG 16 december
1631
Grote uitbarsting van de vulkaan Vesuvius.
1707
Laatst geregistreerde uitbarsting van Mount Fuji in Japan.
1811
De eerste in een reeks zware aardbevingen in de Verenigde Staten, bij New Madrid (Missouri).
1859
Overleden : Wilhelm Grimm (73), Duits folklorist.
1863
De 22-jarige Gerard Adriaan Heineken koopt de brouwerij 'De Hooiberg' in Amsterdam.
1893
Wereldpremière van Antonín Dvoráks symfonie "Uit de Nieuwe Wereld" (Symfonie no. 9 in e-klein, Op. 95).
1899
Engelse immigranten richten de Italiaanse voetbalclub AC Milan op.
1910
Henri Coanda maakt de eerste vlucht in een vliegtuig met straalmotor.
1920
Een aardbeving in Kansu in China (8,5 op de schaal van Richter) kost 180.000 doden.
1944
Begin van het Ardennenoffensief. Een V-2 raket treft de Rex-bioscoop in Antwerpen waarbij 567 mensen omkomen.
1954
Productie van de eerste, synthetische diamant, door Tracy Hall.
1960
Een DC-8 van United Airlines en een Super-Constellation van TWA komen met elkaar in botsing boven New York waarbij 134 mensen omkomen.
1970
Het Russische ruimteschip Venera is het eerste ruimteschip dat afdaalt in de atmosfeer van Venus.
1971
Pakistan capituleert; waarna de volgende dag Bangladesh wordt opgericht.
1985
In New York, worden de maffialeiders Paul Castellano en Thomas Bilotti doodgeschoten; opdrachtgever John Gotti wordt de leider van de machtige Gambino familie.
1989
Overleden : Lee Van Cleef (64), Amerikaans acteur.
1990
De eerste genetisch gemanipuleerde stier, stier Herman, komt ter wereld in Lelystad.
1999
Door modderstromen in Venezuela komen duizenden mensen om.
2000
NASA meldt dat er een oceaan ligt onder het ijs van Ganymedes, de maan van Jupiter.
2006
Overleden : Rik Poot (82), Vlaams beeldhouwer.
2006
Talpa, de zender van John de Mol, verandert van naam. De nieuwe zendernaam is nu Tien.
2009
Overleden : Roy Edward Disney (79), Amerikaans zakenman (CEO The Walt Disney Company).
De blauwe passiebloem (Passiflora caerulea) is de passiebloem die het meest wordt aangeboden door plantenwinkels. Hij wordt aangeboden als kamerplant in een pot met een hoepeltje en als tuinplant.
De plant is redelijk winterhard, maar zal een winter waarin de Elfstedentocht wordt gehouden niet overleven.
De plant kan in de winter met bladeren worden afgedekt om hem tegen de vrieskou te beschermen. De grond moet goed waterdoorlatend zijn en de plant gedijt het beste op een plek op het zuiden, waar hij overvloedig zal bloeien.
Het natuurlijke verspreidingsgebied ligt in Argentinië, Brazilië en Paraguay.
Engels : Blue Passion Flower, Common Passion Flower Duits : Blaue Passionsblume Frans : Passiflora caerulea, passiflore bleue
Blauwe passiebloem auteur : Jonathan McIntosh CC 2.5
Passiebloemenfamilie met ongeveer 500 soorten. Afkomstig van de tropische streken in Noord-Amerika, Zuid-Amerika, Azië en Australië.
De plant is een heester. Groene, meestal diep ingesneden vijflobbige bladeren.
De bloeimaanden zijn juni, juli, augustus, september en oktober.
De plant heeft een hoogte van 2 - 10 m, kan op een jaar ranken tot 6 meter lang vormen.
Passiflora zijn klimplanten. Met hun hechtranken kunnen ze zich rond alles wentelen. Daarom plant je ze best beschut tegen een zonnige muur of schutting uit de wind.
Omdat ze in de vrije natuur bomen en andere planten als steun gebruiken, hebben ze geen stevige stam. Toch kunnen ze in één zomerseizoen tot 6 meter groeien. Als je met tuindraad, gaas of ander klimmateriaal werkt, kunnen de planten zich gemakkelijk vasthechten. Laat ze echter zelf hun weg zoeken.
De bloemen bloeien maar één dag, maar er komen zoveel bloemen aan dat je er elke dag wel een aantal ziet bloeien.
Eenmaal een passiebloem het naar zijn zin heeft in de volle grond kan die stevig groeien.
Om de groei in te perken kun je in de lente, na de laatste vorst snoeien. Hierbij knip je met een takkenschaar en snoeischaar in eerste instantie de bevroren, dode en zwakke takken af. Dun alle takken die te dicht op of door elkaar groeien en snoei de zijstengels terug tot op enkele knoppen van de gesteltakken. De bloemen verschijnen op de takken die in het jaar zelf worden gevormd.
Passiebloem en vrucht
De vruchten van deze variëteit zijn zeker eetbaar, maar niet iedereen vindt ze even lekker!
De vruchten zijn eerst groen worden rijp als ze oranje-rood en zacht zijn.
De blauwe monnikskap (Aconitum napellus) is een plant uit de ranonkelfamilie (Ranunculaceae). De soort komt voor op hoogten tussen 1000 en 2000 m. De plant wordt 50-150 cm hoog en wordt gevonden in de de buurt van water.
Engels : Monk's-hood, Monkshood, Venus' chariot, Wolfbane Duits : Blauer Eisenhut Frans : Aconit napel, Casque de Jupiter
Blauwe monnikskap auteur : Rüdiger Kratz, St. Ingbert CC 2.5
Het is een overblijvende plant. De blauwe of paarse bloemen vormen samen dichte, niet of weinig vertakte trossen. Het bovenste bloemblad (de helm) is kapvormig gewelfd, afgerond, ongeveer even hoog als breed en 1 tot 1,8 cm groot. De meeldraden zijn meestal behaard.
De plant bloeit in juni met donkerblauwe bloemen. De plant wordt gebruikt door hommels om er nectar uit te halen.
Venus' chariot
Biotoop Bodem : Zonnige tot beschaduwde plaatsen op vochtige grond. Groeiplaatsen : Bossen, beekoevers, waterkanten, ruigten, struwelen, grasland, elzenbossen.
VerspreidingWereld : Gebergteplant uit Midden- en West-Europa. Noordwestelijk tot in België. Ook in Groot-Brittannië. Op een paar plaatsen ingeburgerd in Noord-Amerika en Nieuw Zeeland.
Niet in Nederland. België : Zeer zeldzaam in de zuidelijke Ardennen. Niet in Vlaanderen.
Blauwe monnikskap auteur : Exduria2006
Wetenswaardigheden De soort heeft een hoge giftigheid (een paar gram kan al dodelijk zijn voor de mens).
De blauwe monnikskap werd vroeger weleens aan ter dood veroordeelden gegeven. Kleine kinderen kunnen beter niet aan de plant komen.
Na het aanraken van de plant en/of wortel moet je de handen te wassen, omdat de gifstof door de huid kan dringen. In de oudheid was het een probaat middel om je van je ongewenste echtgenoot te ontdoen. In de tijd van keizer Trojanus (117 na Chr.) wordt het zelfs verboden om de plant te kweken, omdat er kennelijk teveel gebruik van werd gemaakt!
Vanaf de Middeleeuwen wordt Aconitum als geneesmiddel gebruikt. Ook nu nog is het bekend om de werking op het hart en als pijnstiller bij reumatische en zenuwpijnen. In de homeopathie is het een vaak gebruikt middel in acute situaties.
Herdenkingen - Gebeurtenissen VANDAAG - 15 december 2010
Gebeurtenissen VANDAAG 15 december
1593
Holland verleent octrooi op de windmolen (octrooihouder onbekend).
1598
Overleden : Filips van Marnix van Sint-Aldegonde (58), bekend als (vermoedelijk) auteur van het "Wilhelmus", het Nederlandse volkslied.
1702
Zevenenveertig ronin, die voor diens dood samoerai waren van Asano Naganori, vermoorden Kira Yoshinaka omdat hij hun heer verraden heeft. Daarna plegen ze collectief seppuku. Hun vertoon van bushido-idealen wordt in Japan legendarisch.
1711
In Kopenhagen breekt een pest-epidemie uit.
1791
De Amerikaanse Bill of Rights wordt aangenomen.
1890
Overleden : Sitting Bull (59), Sioux-opperhoofd.
1891
De Canadees James Naismith vindt het basketbal (opnieuw) uit.
1935
Max Euwe wordt wereldkampioen schaken.
1939
Première van Gone with the Wind in Atlanta (Georgia).
1944
Overleden : Glenn Miller (40), Amerikaans bandleider.
1944
Een vliegtuig met de Amerikaanse bandleider Glenn Miller aan boord verdwijnt spoorloos boven Het Kanaal.
1960
Koning Boudewijn van België trouwt met de Spaanse gravin Fabiola de Mora y Aragón.
1965
Koningin Juliana opent de Zeelandbrug over de Oosterschelde, met 5022 meter dan de langste brug van Europa.
1966
Overleden : Walt Disney (65), Amerikaans animator en striptekenaar.
1991
471 Mensen verdrinken als een veerboot in de Rode Zee kapseist.
2000
Overleden : Jacques Goddet (95), Frans oprichter / uitgever van het sportblad L'Équipe en directeur van de Ronde van Frankrijk van 1936 tot 1986.
2004
De Efteling opent zijn 25e sprookje in het sprookjesbos: Het meisje met de zwavelstokjes ter gelegenheid van het 200e geboortejaar van de schrijver Hans Christian Andersen in 2005.
2005
Het 43e Mersenne-priemgetal wordt ontdekt door Curtis Cooper en Steven Boone/GIMPS (Great Internet Mersenne Prime Search).
2006
Eerste vlucht van de Lockheed Martin-F-35 Lightning II.
De blauwe marlijn (Makaira nigricans) is een straalvinnige vis uit de familie van zeilvissen (Istiophoridae) en behoort daarmee tot de orde van baarsachtigen (Perciformes).
Deze naam is afgeleid van het Griekse woord machaira , wat betekent "een kort zwaard of gebogen dolk", en het Latijnse machaera , "zwaard". De specifieke naam nigricans is Latijn voor "zwart worden". De grootste vrouwtjes zijn meer dan vier keer zo zwaar als de grootste mannetjes. Mannetjes komen zelden boven de 160 kilogram, en de vrouwtjes vaak wegen meer dan 540 kg.
De langste vrouwtjes kunnen een lengte bereiken van meer dan 4 meter met het "zwaard" dat ongeveer 20% van de totale lichaamslengte neemt.
Vaak worden ook nog grotere marlijnen gezien en gefotografeerd, maar deze dieren zijn nooit aangeland, zodat er geen betrouwbare gegevens van zijn.
Engels : Atlantic blue marlin, Cuban black marlin, ocean gar en ocean guard Duits : Atlantische Blaue Marlin Frans : Makaire bleu
Blauwe marlijn
De blauwe marlijn is een zoutwatervis. In brak water is de soort nog nooit aangetroffen.
De marlijn bewoont meestal wateren warmer dan 24 ° C.
De vis heeft zich verspreid over de drie belangrijkste oceanen van de wereld (Grote, Atlantische en Indische Oceaan).
Hij komt voor in alle gematigde en tropische zeeën en oceanen, maar hij prefereert subtropische zeeën.
Makaira nigricans
De grote witte haai en de illex mako (makreel haai) zijn de natuurlijke vijanden van de blauwe marlijn.
De blauwe marlijn is voor de visserij van aanzienlijk commercieel belang.
Greenpeace heeft de atlantische blauwe marlijn op de rode lijst van geconsumeerde vissoorten gezet.
De International Union for Conservation of Nature (IUCN), de instantie die bepaalt of dieren bedreigd zijn als soort, noemt de vissoort niet bedreigd.
Blauwe marlijn
In de hengelsport is dit een van de meest gewilde vissen vanwege de enorme formaten die bereikt kunnen worden en vindt er een uitgebreide en kostbare "big game" visserij op plaats.
In toeristische gebieden vertegenwoordigt dit een waarschijnlijk nog veel groter economisch belang dan de commerciële visserij.
De blauwe mandarijn pitvis (Latijn: Synchiropus splendidus) is een pitvis die behoort tot het geslacht Synchiropus. Deze vis leeft in het westen van de Grote Oceaan. Grofweg van Zuid Japan tot aan Zuid Australië.
Een volwassen mandarijnvis is gewoonlijk zo'n 6 cm lang. De mannetjes zijn herkenbaar aan de puntvin op hun rug. De huid van deze vis is bedekt met een vies smakend slijm, de felle kleuren waarschuwen roofdieren daarvoor.
Habitat : Ondiepe beschutte lagunes en kustriffen. Op bodems met slip en koraalgrit. Op een diepte van 1 - 18 meter.
Synchiropus splendidus auteur : Steve Childs CC 2.5
Voedsel: Zeer fijne organismen die op en tussen de stenen leven.
Aquarium: Eten nauwelijks of geen vervangend voedsel. Zoeken tussen de stenen naar kleine organismen.
Een aquarium wat voldoende gerijpt is met een hoge kwaliteit levend steen is een must. Regelmatig voeren met net uitgekomen Artemia, zodat deze tussen de stenen verdwijnen, zou succesvol zijn om deze dieren niet te laten verhongeren. Zouden planaria eten, de berichten daarover zijn echter wisselend.
Onderling zijn pitvissen erg agressief. Verschillende soorten zijn niet in een aquarium te combineren. Van dezelfde soort kan hooguit een koppel of een man met een kleine harem in een groot aquarium gehouden worden.
Bijzonderheden: Mannelijke exemplaren hebben een verlengde voorste rugvin. Deze wordt door sommige exporteurs, bij gebrek aan vrouwelijke dieren, wel eens geknipt om een man als vrouw door te laten gaan, opletten dus.
De blauwe lupine (Lupinus angustifolius) is een eenjarige plant die behoort tot de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae of Fabaceae). De plant komt van nature voor in Zuid-Europa.
De blauwe lupine wordt in Nederland nog sporadisch als groenbemester op zandgrond geteeld en soms in bermen ingezaaid.
Het gewas stelt weinig eisen aan de grond en door de bittere smaak heeft het geen last van wildschade.
Engels : Narrowleaf lupine, Narrow-leafed lupine, Blue lupine Duits : Blaue Lupine, Schmalblättrige Lupine Frans : Lupin bleu
blauwe lupine auteur : Manuel Luis Gil González CC 2.5
De plant wordt 30-60 cm hoog en heeft spaarzaam behaarde stengels.
De handvormig samengestelde bladeren hebben vijf tot negen lijnvormige, tot 4 cm lange en 1,5 cm brede blaadjes.
Lupinus angustifolius auteur : casa rural el paraje
De blauwe lupine bloeit van juni tot september met hemelsblauwe bloemen. De bloemen staan in een spiraal. De bovenlip van de kelk is tweespletig.
blauwe lupine zaaddoos foto : Norwegian School of Veterinary Science
De zaden zijn donkergrijs met lichte vlekjes en zijn giftig voor vee.
Sir Francis Drake begint in Plymouth aan zijn reis om de wereld.
1642
Abel Tasman bereikt Nieuw-Zeeland.
1795
Een meteoriet treft Wold Newton in het Engelse Yorkshire. Later zal de sciencefictionschrijver Philip Jose Farmer deze gebeurtenis gebruiken als basis voor zijn Wold Newton family-verhalen.
1862
De Geconfedereerde staten winnen de slag bij Fredericksburg in de Amerikaanse Burgeroorlog.
1937
Japan wint de Slag om Nanking. De stad wordt het toneel van massale verkrachtingen en massamoord door het Japanse leger.
1943
De geallieerden gooien Schiphol in zijn geheel plat, waardoor de luchthaven voor de rest van de oorlog wordt uitgeschakeld.
1943
Als wraak voor vermeende steun aan het verzet moordt een Duitse legereenheid de gehele mannelijke bevolking van het Griekse stadje Kalavryta uit.
Mies Bouwman leidt de allereerste inzamelingsactie op televisie in Nederland; Redt een Kind, voor Algerijnse vluchtelingen in Marokko.
1966
Ten zuidoosten van Amsterdam wordt de eerste paal voor een nieuwe wijk geslagen: de Bijlmermeer. De stad wordt mede gebouwd volgens ideeën van de Zwitserse architect Le Corbusier; In zijn functionele stad woont de moderne mens 8 uur, werkt de moderne mens 8 uur en recreërt de moderne mens 8 uur.
1972
Een Spaans chartervliegtuig stort neer tijdens het opstijgen van de Canarische Eilanden waarbij 155 personen omkomen.
1977
Een DC-3 vliegtuig van de Amerikaanse overheid stort neer na het opstijgen in Evansville (Indiana), waarbij 29 personen omkomen, onder wie het basketbal team van de University of Evansville.
1995
Tijdens een huiszoeking in het huis van Marc Dutroux horen rijkswachters kinderstemmen, maar de cel waarin de meisjes Julie en Melissa zijn opgesloten vinden ze niet.
1996
Kofi Annan wordt gekozen als secretaris-generaal van de Verenigde Naties.
2003
Saddam Hoessein wordt gearresteerd in een ondergrondse schuilplaats .
2000
De zogeheten "Texas 7" ontsnappen uit een gevangenis in Texas en gaan op rooftocht.
2006
Overleden : Robert Long (63), Nederlands zanger, cabaretier, columnist en tv-presentator.
2006
De RTBf zendt een nepjournaal uit waarin er gezegd wordt dat Vlaanderen de onafhankelijkheid heeft uitgeroepen.
De blauwe lotusbloem (Nymphaea caerulea) staat ook bekend als Blauwe waterlelie of Egyptische lotus. Deze waterplant groeit aan de randen van meren en rivieren.
De oude Egyptenaren beschouwden de waterlelie als een heilige plant.
Engels : Blue Egyptian water lily, sacred blue lily Duits : Blaue ägyptische Seerose, Blaue Lotusblume of heilige blaue Lilie Frans : lotus bleu of nénuphar bleu
De blauwe knoop (Succisa pratensis, synoniem: Scabiosa succisa) is een vaste plant uit de kamperfoeliefamilie (Caprifoliaceae) .
De blauwe knoop komt voor in de gematigde gebieden van Eurazië en wordt ook als sierplant gebruikt. Succisa betekent van onderen afgesneden.
De plant komt voor in schrale (blauwgraslanden) graslanden, heidevelden op natte tot vochtige grond en in veenmoerasrietlanden.
Engels : Succisa pratensis Moench, Devil's-bit Scabious Duits : Gewöhnliche Teufelsabbiss, ook einfach Abbiss, Teufelwurz en Teufelsbiss genoemd Frans : succise des prés of mors du diable
De plant wordt 30-90 cm hoog en vormt een bladrozet. De onderste bladeren zijn lang- of lancetvormig en de bovenste stengelbladeren lancetvormig.
De blauwe knoop bloeit van juli tot september, zoals de naam al zegt, met 4-7 mm grote blauwe bloemen. Er komen echter ook gele exemplaren voor en soms zelfs geelachtig witte of roodachtige. De bloemhoofdjes zijn bij het begin van de bloei half bolvormig en worden later bolvormig. Het bijzondere omwindsel (buitenkelk) is ruw behaard en heeft vier eironde stekelpuntige tanden. Aan de kelk zitten vijf borstels.
Het éénhokkige vruchtbeginsel is onderstandig. De vrucht is een nootje.
Vroeger werd de plant gebruikt tegen de pest, verbrandingen, pokken, darmstoringen en roos.
In de achttiende eeuw schreef men: Uitwendig geneest het de Schurft en alle Huits-gebreken, als ook de pyn der aambyen. Niet alleen bij schurft, maar bij alle andere vormen van jeuk zou de plant verlichting brengen.
De plant wordt gerekend tot de zogenaamde afweerkruiden. Het zou afweer bieden tegen hekserij.
Volgens een oude sage zou de duivel woedend zijn geweest over de geneeskrachtige eigenschappen van de plant en daardoor een stuk van de wortelstok hebben afgebeten. De wortelstok van de blauwe knoop heeft een ietwat ongewone vorm.
In enkele anderstalige namen van de plant is deze sage terug te vinden.
blauwe knoop
De bloem wordt veel door de volgende vlinders bezocht: moerasparelmoervlinder (Euphydryas aurinia), Euphydryas aurinia beckeri, Euphydryas aurinia laeta, Hemaris tityus, Nemophora cupriacella, Nemophora minimella, Stenoptilia aridus, Stenoptilia bipunctidactyla, geelsprietdikkopje (Thymelicus sylvestris), zilveren maan (Boloria selene), klein koolwitje (Pieris rapae), klein geaderd witje (Pieris napi) en is waardplant voor de microvlinders.
De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als algemeen voorkomend maar sterk afgenomen. Ook komt de plant voor op de Belgische Rode Lijst van planten.
De blauwe kiekendief (Circus cyaneus) is een zeer schaarse broedvogel in Nederland.
Tot ver in deze eeuw was de blauwe kiekendief een zeldzame, maar verspreide broedvogel van heide en hoogvenen. Met de teloorgang van deze leefgebieden verkaste de soort naar de duinen op de Waddeneilanden.
De droogvallende Flevopolders - met name de Oostvaardersplassen - en de moerassen van Noordwest-Overijssel vormden tijdelijk geschikt broedgebied, maar hier is hij inmiddels weer afgenomen.
Volgens de laatste tellingen minder dan 100 paar.
Engels : Hen Harrier of Northern Harrier (Noord-Amerika), March Hawk is een historische naam voor de Noord-Amerikaanse soort Duits : Kornweihe Frans : Busard Saint-Martin
De blauwe kiekendief heeft zijn nest op de grond. Vaak in hoge vegetatie die bescherming moet bieden tegen de vos. Het aantal broedparen in Nederland daalt sterk sinds 1993.
De vogelsoort, hoewel internationaal geen bedreigde soort, staat daarom als gevoelig op de Nederlandse rode lijst.
blauwe kiekendief foto : Reint Jakob Schut
Natuurpunt (België) meldt dat voor het tweede jaar de Blauwe Kiekendief broedde op de grens van Outgaarden en Sint-Jans-Geest.
Er zijn intussen vijf jongen uitgevlogen en dat hoewel de moeder dood werd gevonden op het nest. Natuurpunt legde dode kippenkuikens als compensatie uit en stelde vast dat de mannetjesvogel die gebruikte om bij te voederen.
De Blauwe Kiekendief is een zeldzame soort die in Vlaanderen nooit broedde, wel bij ons doortrok.
Het nieuwe broedgebied ligt in een bos juist over de taalgrens.
Goed nieuws meent Natuurpunt want zo'n bosgebied wordt minder verstoord dan akkers en wegen.
Bron : - Wikipedia CC 3.0 - www.ivnvechtplassen.org - www.gelderlander.nl
(0) 
