Het mineraal beril is een kleurloos, wit, gelig wit, geelgroen tot groen, roze, blauwig tot groenblauw, rood of goudgeel aluminium-beryllium-silicaat.
Het mineraal, met de chemische formule Al2Be3Si6O18, behoort tot de cyclosilicaten.
Het mineraal is beril genoemd door Plinius naar het Griekse woord berullos (= "edelsteen met zeegroene kleur"). |
beril |
Beril komt voor in pegmatieten en in hydrothermaal-pneumatolitische en metamorfe gesteenten en is vrij zeldzaam.
De typelocatie is niet nader gedefinieerd, maar per variëteit verschillend.
Het mineraal wordt onder andere gevonden in de VS (South Dakota, Connecticut), Brazilië, Duitsland en Australië.
Het grootste beril-kristal had een lengte van 18 meter en was 3,5 meter breed. |
beril - aquamarijn |
De toepassingen van het mineraal zijn: grondstof voor het metaal beryllium, ruimtevaart, (half)edelsteen (facetstenen, cabochons).
In de middeleeuwen zou het mineraal, na slijpen, gebruikt zijn om de gezichtsscherpte te verbeteren.
Het woord 'bril' is daarvan afgeleid.
Echter, volgens Plinius keek keizer Nero reeds door een smaragd (dat is een groene beril). |
beril - smaragd |
De hardheid van het mineraal is 7,5 tot 8 (bros) op de schaal van Mohs en de streepkleur is wit.
Het mineraal, dat in kristallen, korrelige, compacte of radiale aggregaten of keitjes voorkomt, is doorzichtig tot doorschijnend en heeft een glasachtige, matte glans.
Het soortelijk gewicht van beril is 2,63-2,80 en het heeft hexagonale kristalstructuur.
Beril wordt naar kleur en chemische samenstelling onderscheiden in een aantal variëteiten:
Gewoon beril meest verbreide variëteit
Smaragd groene edelsteen
Aquamarijn groenblauwe tot lichtblauwe edelsteen
Morganiet roze halfedelsteen
Goudberil goudgele edelsteen
Heliodoor gele tot geelgroene halfedelsteen
Gosheniet kleurloze halfedelsteen
Bixbiet rode halfedelsteen |
| Bron : Wikipedia CC 3.0 |
|
