Waarom je dringend een beste vriendin op je werk nodig hebt

In het dagelijkse leven hebben we allemaal onze eigen vriendengroep, waar we na het werk maar al te graag mee afspreken voor een drankje en een leuke babbel. Maar ook op het werk kunnen we wel een BFF gebruiken.

Tal van onderzoeken wezen het al uit: een vertrouwenspersoon of goed maatje op de werkvloer is gerelateerd aan hoe graag je je job uitoefent. Tijd om je netwerk van kantoorvrienden uit te breiden. En zo doe je dat!

Ozark Henry - I'M YOUR SACRIFICE

Klik op de foto om hem te beluisteren

Ozark Henry is de artiestennaam van de Belgische singer-songwriter Piet Goddaer (Kortrijk, 29 april 1970). Tevens is hij een platenproducer en arrangeur

Piet Goddaer is de oprichter en het creatieve brein achter Ozark Henry. De inspiratie voor de bandnaam haalde hij uit een gebergte in de Verenigde Staten, Ozark mountains, en uit het boek "Junkie" van William S. Burroughs.

Het eerste album van Ozark Henry, I'm Seeking Something That Has Already Found Me, was erg avantgardistisch getint. Het derde album, Birthmarks, vormde de overgang tussen de experimentele muziek en de muziek die hij tegenwoordig maakt en die het beste als intelligente popmuziek met klassieke invloeden, zoals strijk- en blaasinstrumenten, omschreven kan worden. Birthmarks en het daaropvolgende album The Sailor Not The Sea zorgden voor de definitieve doorbraak bij het Belgische publiek.

Piet Goddaer schrijft, componeert en produceert zijn albums zelf, omdat hij zelf de controle wil hebben als hij zijn albums maakt, zodat hij op de beste manier het geluid kan vertolken dat hij in zijn hoofd hoort. Naast reguliere studioalbums heeft hij ook enkele soundtracks uitgebracht, waaronder die voor de verfilming van Thea Beckmans Kruistocht in Spijkerbroek, en produceert hij albums van andere artiesten.

Piet Goddaer zegt weinig tijdens concerten en er gebeuren weinig opwindende dingen tijdens zijn liveshows. Dit blijft beperkt tot wat robotachtige bewegingen en zo nu en dan gespring. Merci, wat hij na elk liedje zegt, is een soort gimmick van hem geworden.

Piet Goddaer is hoogbegaafd

Jane Goodall presenteert natuurfotoboek in Antwerpen

In het Antwerpse stadhuis is vandaag "The Magic of Hope" gepresenteerd, een boek waarin drie natuurfotografen hun werk rond de Afrikaanse dierenwereld verzamelen. Het voorwoord is van de hand van de Britse antropologe en biologe Jane Goodall. De 82-jarige Goodall, bekend voor haar onderzoek rond chimpansees in Tanzania maar de voorbije decennia vooral als dierenrechtenactiviste, was woensdag zelf aanwezig.

'The Magic of Hope' bevat naast foto's ook boodschappen van hoop van internationale beroemdheden, zoals David Attenborough en Desmond Tutu, en Belgische artiesten, zoals kunstenaar Panamarenko en zanger Jean Bosco Safari. Een belangrijke rol is weggelegd voor tekeningen van kinderen.

"We wilden meer doen dan het zoveelste wetenschappelijke natuurboek uitbrengen", zegt fotografe Pia Dierickx. "Het leek ons een interessant concept om onze foto's te combineren met het beeld dat kinderen van de natuur hebben. Belgische kinderen bleken vaak dieren achter tralies te tekenen, zoals in de dierentuin, terwijl Afrikaanse kinderen soms een overvloed aan dieren in het wild tekenden, maar soms ook een doodgeschoten olifant."

De opbrengst van 'The Magic of Hope' gaat voor een deel naar het Jane Goodall Institute en het door Goodall opgerichte project Roots & Shoots dat in 140 landen jongeren aanmoedigt om zich in te zetten voor dieren of het milieu, naar analogie van Goodalls bekende uitspraak "alles wat je doet maakt een verschil, je moet gewoon beslissen welk verschil je wil maken".

"Vele mensen hebben de hoop op een betere wereld voor mens, dier en milieu verloren door de aanhoudende armoede, ontbossing en klimaatverandering, maar bij jongeren zie ik verandering", aldus Goodall vandaag. "Ze beginnen te snappen dat ze zelf in hun eigen omgeving al heel wat kunnen bijdragen, bijvoorbeeld alleen al door op te letten wat ze kopen." (br.hln)

Uit de weg Bill Gates: hier is minimagnaat (14) die al bod van 30 miljoen afwees

Taylor Rosenthal uit Alabama is amper veertien en lijkt nu al een uiterst succesvolle ondernemer van het Bill Gates-kaliber. Met RecMed, zijn automaat voor EHBO-producten, scheert Taylor zulke hoge toppen dat hij er een bod van 30 miljoen dollar voor kreeg. En afwees.

Taylor lanceerde zijn bedrijf in 2014, als uitloper van zijn project binnen een schoolcursus voor jonge ondernemers. "We moesten een idee voor een zaak bedenken", zegt hij aan CNN. "Telkens als ik naar een baseballtornooi in Alabama ging, viel het mij op dat kinderen gekwetst raakten en dat hun ouders geen pleisters konden vinden. Daar wou ik iets aan doen."

Aanvankelijk dachten Taylors ouders - beiden actief in de geneeskundige sector - aan medische pop-upwinkels, maar dat bleek financieel niet interessant. "Het zou ons te veel zou kosten personeel een minimumloon te betalen om zes uur lang op een tornooi te zitten."

Uiteindelijk kwam Taylor dus uit bij een verkoopautomaat. Klanten kunnen EHBO-pakketjes aanschaffen die in prijs variëren tussen 6 en 16 dollar (tussen 5 en 14 euro). Er zitten ook afzonderlijke pleisters in de automaat, rubberen handschoenen, gaasverbanden en ontsmettingsdoekjes (alles tussen 6 en 20 dollar).

Taylor lanceerde zijn bedrijf in 2014, als uitloper van zijn project binnen een schoolcursus voor jonge ondernemers. "We moesten een idee voor een zaak bedenken", zegt hij aan CNN. "Telkens als ik naar een baseballtornooi in Alabama ging, viel het mij op dat kinderen gekwetst raakten en dat hun ouders geen pleisters konden vinden. Daar wou ik iets aan doen."

Aanvankelijk dachten Taylors ouders - beiden actief in de geneeskundige sector - aan medische pop-upwinkels, maar dat bleek financieel niet interessant. "Het zou ons te veel zou kosten personeel een minimumloon te betalen om zes uur lang op een tornooi te zitten."

Uiteindelijk kwam Taylor dus uit bij een verkoopautomaat. Klanten kunnen EHBO-pakketjes aanschaffen die in prijs variëren tussen 6 en 16 dollar (tussen 5 en 14 euro). Er zitten ook afzonderlijke pleisters in de automaat, rubberen handschoenen, gaasverbanden en ontsmettingsdoekjes (alles tussen 6 en 20 dollar).

Six Flags
De gepatenteerde automaat zelf - met de kleuren van zijn school: zwart, rood en wit - kost 5.500 dollar (4.815 euro). RecMed maakt verder winst op het blijvend aanvullen van de voorraad en overweegt ook advertentieruimte op de toestellen te verkopen.

En de zaken gaan goed. Taylor wist 100.000 dollar (87.500 euro) durfkapitaal op te halen en iemand bood al meer dan 26 miljoen euro voor RecMed. Het bedrijf heeft een bestelling van 100 automaten voor het attractiepark Six Flags in de pijplijn zitten. De jonge ondernemer kijkt ook naar stranden, stadions en plaatsen waar veel kinderen samentroepen als mogelijke afnemers.

Taylor mag zijn product deze week tijdens de bekende beurs TechCrunch Disrupt in New York showen. "Ze zeiden mij dat ik de jongste deelnemer ooit ben", zegt hij. "Dat is een geweldig gevoel."

Volgens zijn apetrotse leerkracht, Clarinda Jones, blijft Taylor "bescheiden en hulpvaardig". "En hij is nog maar 14. Dat Bill Gates zich maar al zorgen maakt", zegt ze. (br;hln)

Klik op de foto om hem te beluisteren





Joe Cocker (Sheffield, 20 mei 1944 – Crawford, 22 december 2014) was een Engels blueszanger

Cocker zat al in kleine bands in zijn geboortestad Sheffield toen hij vijftien jaar oud was. Hij verscheen voor het eerst op de Amerikaanse televisie in 1969, in de Ed Sullivan Show.

I'll Cry Instead, Cockers eerste single, was een cover van The Beatles. Hij had een eerste bescheiden hitje in Engeland in 1964 met Marjorine. Zijn eerste grote hit, zijn tweede Beatlescover, verscheen in het najaar van 1968: With a Little Help from My Friends, een eigen versie van een van de nummers op het conceptalbum Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band. Kort daarna, in de zomer van 1969, deed zijn verschijning op het Woodstock Music and Art Festival zijn populariteit nog verder stijgen. Andere vroege hits, uit het begin van de jaren zeventig, waren Cry me a river, High time we went en Feelin' Alright.

In die periode begonnen zijn problemen met drugs en alcohol, maar hij maakte een comeback in de jaren tachtig. Hij had grote hits met You are so beautiful, Up where we belong en Unchain my heart, waardoor hij een nieuw publiek aan zich bond.

Cocker coverde meer liedjes, bekend werden onder andere zijn versies van The Letter (van The Box Tops), van Feelin' Alright (van Traffic) en van Summer in the City (van The Lovin' Spoonful). Hij blies ook nieuw leven in het Randy Newman-liedje You Can Leave Your Hat On, dat werd gebruikt in de erotische film 9½ Weeks. Hij was beroemd om zijn opvallende, rauwe stemgeluid en een spastische gestiek.

Cocker overleed 22 december 2014 op 70-jarige leeftijd in zijn huis in Colorado aan de gevolgen van longkanker

Beeldhouwwerk van Rodin geveild voor recordbedrag

Veilinghuis Sotheby's heeft gisteren in New York een werk van Rodin geveild voor 17,9 miljoen euro. Dat is het hoogste bedrag dat ooit voor een werk van de kunstenaar werd betaald.

Darren Watson is een Nieuw-Zeelandse zanger , liedjesschrjver en gitarist in een breed scala van blues stijlen.

Darren Watson werd geboren in Wanganui . Zijn eerste muzikale ervaring speelde drums en trompet , maar hij stapte al snel over op gitaar en speelde in bars en clubs in heel zijn loopbaan bij Hutt Valley High School (1980-1983).

Aantal langdurig zieken nam nog nooit zo snel toe

Eind vorig jaar zaten 370.400 mensen langdurig thuis door ziekte. Dat is 64 procent meer dan tien jaar geleden en het hoogste aantal ooit, zo blijkt uit cijfers van de Rijksdienst voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering (Riziv) die De Tijd vandaag publiceert. Tussen eind 2014 en eind 2015 steeg het aantal met 8 procent, terwijl dat de jaren voordien op 5 à 6 procent lag.

Het overgrote deel van de langdurig zieken, zo'n 347.000, zijn werknemers. Ook 23.500 zelfstandigen zitten langer dan een jaar ziek thuis. De overheid trok vorig jaar net geen 5 miljard euro uit om hen een ziekte-uitkering uit te betalen.

Volgens het Riziv komt dit door de sterke toename van het aantal psychologische aandoeningen en door de hervormingen van de regering-Di Rupo en de regering-Michel. Daardoor blijven 50- en 60-plussers langer op de arbeidsmarkt, maar dat is de groep die het vaakst ziek wordt.

Ook de Mediahuiskranten berichten over een alarmerende stijging van het aantal langdurig zieken, op basis van een onderzoek van Securex. "Het aantal werknemers dat al langer dan een jaar ziek thuiszit, is nog nooit sterker gestegen dan vorig jaar. De situatie is zeer alarmerend", luidt het daar. De stijging is volgens Securex des te opmerkelijker omdat 'gewoon' ziek zijn - van een paar dagen tot maximum een maand - niét toeneemt. (br.hln)

Klik op de foto om haar te beluisteren

Melissa Lou Etheridge (Leavenworth, Kansas, 29 mei, 1961) is een Amerikaanse rockzangeres. Ze scoorde in Nederland haar grootste hits met Like the way I do en Bring me some water.

Etheridge is ook bekend als activist voor homorechten door publiekelijk bekend te maken dat ze lesbienne is tijdens de eerste inauguratie van President Bill Clinton in januari 1993.

In 2007 werd haar hit I Need to Wake Up bekroond met een Oscar voor originele song in de film An Inconvenient Truth.

Ze is in 2003 in het huwelijk getreden in Malibu met actrice Tammy Lynn Michaels en hebben sinds 17 oktober 2006 samen een tweeling via een spermadonor. Melissa is sinds 1985 woonachtig in Los Angeles. Op 15 april 2010 maakten Melissa en Tammy bekend dat ze uit elkaar gingen.

In oktober 2004 werd bij Etheridge borstkanker geconstateerd. Tijdens de Grammy Awards in 2005 maakte ze haar terugkeer naar het podium waar ze het nummer Piece of My Heart speelde van Janis Joplin. Etheridge heeft toegegeven dat ze gebruik heeft gemaakt van medische cannabis terwijl zij chemotherapie ontving

Ontsnapte bavianen vinden de stad niks en keren terug naar dierenpark

Vier bavianen die zondagavond het Serengeti-Park in het Duitse Hodenhagen waren ontvlucht, zijn maandag uit eigen beweging teruggekeerd. De dieren kunnen volgens de oppassers niet buiten de andere leden van de troep en komen daarom terug.

Vergeet gladde torso's, borsthaar is opnieuw hip

Mannen mogen voortaan hun haren weer weelderig laten gloriëren op de borstkas, want volgens trendwatchers is borsthaar opnieuw in. "Mannen zoeken vandaag de dag naar een manier om opnieuw hun mannelijkheid te benadrukken," verklaart Christopher Oldstone-Moore, auteur van het boek "Of Beards and Men".

Mannen kunnen opgelucht ademhalen: het knoeien met hars of andere vervelende onthaarmethoden hoeft niet langer. We keren terug naar het tijdperk waarbij behaarde bovenlichamen trots uit hemden komen piepen. "We zien een terugkeer naar de mode uit de jaren 70," zegt de Amerikaanse trendwatcher Tim Bess. "De late jaren 60 en vroege jaren 70 draaiden rond vrijheid, de hippiebeweging en veel haar hebben." Volgens Bess keren we daar opnieuw naartoe. "De afgeborstelde look is passé. Het werd allemaal wat te perfect, te mannequin-achtig."

Comazuiper gereanimeerd en verscheidene gewonden door glasscherven op dansvloer 'Bal der Bals'

De negende editie van het Bal der Bals in Waregem Expo verliep zaterdag niet helemaal zoals gepland. Heel wat van de 5.000 gasten moesten verzorgd worden omdat de vloer vol glas lag. De politie en MUG kwamen ter hulp en sommigen moesten zelfs naar het ziekenhuis, zegt VTM Nieuws. Tientallen jongeren dronken zichzelf bewusteloos, één iemand moest zelfs gereanimeerd worden", volgens de politie.

De politie van Waregem overwoog om het feest stil te leggen, maar deed dat uiteindelijk niet omdat dat mogelijk voor nog meer problemen had kunnen zorgen. De organisatie kreeg wel de opdracht het glas van de vloer te vegen.

"Het was echt verschrikkelijk", zegt een zestienjarige feestganger. Hij kreeg glas in zijn schoenen en vertelt dat hij vele mensen zag met bebloede benen. "Iemand vlak bij mij had een bloedneus doordat ze een fles in haar gezicht gegooid kreeg."

"Geen verdere problemen"

Op het volgende Bal der Bals zal enkel nog glas geserveerd worden in de Vipruimte. Verder werden alle veiligheidsvoorschriften gevolgd, laat de organisatie weten. "Behalve dit zijn er quasi geen problemen geweest. Voor velen bleek het alsnog een geslaagde avond te zijn."

De politie zegt dat er ook verscheidene jongeren veel te veel gedronken hadden. "Tientallen jongeren dronken zichzelf bewusteloos, één iemand moest zelfs gereanimeerd worden." (br.hln)

Klik op de foto om haar te beluisteren






Melissa Lou Etheridge (Leavenworth, Kansas, 29 mei, 1961) is een Amerikaanse rockzangeres. Ze scoorde in Nederland haar grootste hits met Like the way I do en Bring me some water.

Etheridge is ook bekend als activist voor homorechten door publiekelijk bekend te maken dat ze lesbienne is tijdens de eerste inauguratie van President Bill Clinton in januari 1993.

In 2007 werd haar hit I Need to Wake Up bekroond met een Oscar voor originele song in de film An Inconvenient Truth.

Ze is in 2003 in het huwelijk getreden in Malibu met actrice Tammy Lynn Michaels en hebben sinds 17 oktober 2006 samen een tweeling via een spermadonor. Melissa is sinds 1985 woonachtig in Los Angeles. Op 15 april 2010 maakten Melissa en Tammy bekend dat ze uit elkaar gingen.

In oktober 2004 werd bij Etheridge borstkanker geconstateerd. Tijdens de Grammy Awards in 2005 maakte ze haar terugkeer naar het podium waar ze het nummer Piece of My Heart speelde van Janis Joplin. Etheridge heeft toegegeven dat ze gebruik heeft gemaakt van medische cannabis terwijl zij chemotherapie ontving

Waarom je hond zo blij is als je 's avonds thuiskomt

Heerlijk, zo 's avonds thuiskomen na een lange werkdag of een dagje uit om vervolgens getrakteerd te worden op die kwispelende staart en een dolenthousiaste hond. Want de band tussen baasje en viervoeter, die is bijzonder sterk. Hechter nog dan je zou denken, zo blijkt.

Honden herkennen ons aan onze geur, die blijft als een parfum hangen in hun brein en maakt een emotionele reactie los wanneer ze je weer zien. Maar dat is nog niet allesn, de Monash Universiteit in Australië ontdekte immers dat de hartslag van honden zelfs gelijk gaat kloppen met die van hun baasje, als ze elkaar na enige tijd weer terugzien. Dat vonden ze door een hartslagmeter aan beiden te koppelen en de verandering in hartslag te meten wanneer ze van elkaar gescheiden en weer herenigd werden.

Volgens hoofdonderzoekster Mia Cobb zijn die resultaten erg opvallend, want bij zowel mens als dier was er een serieuze stressverlaging. "Dit onderzoek is een goede manier om het gevoel van de meeste baasjes wanneer ze thuiskomen bloot te leggen." Mooi, toch? (br.hln)

Zinneke Parade wint Vlaamse Cultuurprijs voor Amateurkunsten

Zinneke Parade heeft de Vlaamse Cultuurprijs voor Amateurkunsten gewonnen. Het Brusselse artistieke project wordt zo 10.000 euro rijker. De jury looft "de multidisciplinariteit van de Zinneke Parade en honoreert de inspanningen om via samenwerking over alle grenzen heen een kwalitatief hoogstaand artistiek product af te leveren", luidt het persbericht. Op 21 mei vindt de negende editie van de Zinneke Parade plaats.

De organisatie achter de het Brusselse stadsproject kreeg de prijs uit handen van Sven Gatz, Vlaams minister van Cultuur, tijdens het slotevenement van de week van de amateurkunsten (29 april - 8 mei) in Bozar. "Als geen ander slaagt de Zinneke Parade erin keer op keer vele honderden mensen samen te brengen. Over alle verschillen heen en met tonnen verbeelding maken ze samen kunst en zijn ze creatief solidair", laat Gatz optekenen.

De Zinneke Parade is dit jaar aan zijn negende editie toe. Daar nemen mensen uit verschillende Brusselse wijken, buurten, instellingen en organisaties aan deel in 24 "zinnodes", die elk een ander artistiek project rond het thema van de parade uitwerken. Dit jaar is het thema "Fragil".

Myriam Stoffen, directrice Zinneke Parade, viel uit de lucht met de prijs. "De Cultuurprijs komt als een volstrekte verrassing, pal in de laatste rechte lijn van onze negende editie. Wat ons betreft gaat de prijs naar de vele honderden partners, kunstenaars en deelnemers die zich met hart en ziel inzetten voor een cultuur van samenwerking. Het is een hart onder de riem, zeker in deze woelige tijden waarin de kunst van confrontatie met het verschil meer dan ooit hoog op de agenda staat." (br.hln)

Blinde vrouw krijgt na 21 jaar onverwachts haar zicht terug

Mary Ann Franco uit Florida raakte in 1995 betrokken bij een zwaar verkeersongeluk waarbij ze haar zicht verloor. Toen de vrouw recent ten val was gekomen, had ze een nieuwe operatie nodig om de pijn in haar rug, nek en arm te verzachten. Wanneer ze na de ingreep wakker werd, bleek haar zicht teruggekeerd te zijn.

"Ik zei, 'Juffrouw, daar in het paars, kom eens hier en geef me iets voor de pijn," vertelde Franco aan de lokale zender WPBF-TV. "En mijn nichtje vroeg: 'Wat zei je, Mary?'"

Toen Mary op 6 april ontwaakte na haar operatie, bleek ze terug te kunnen zien. "'s Morgens sta ik op en ik kijk naar buiten en de zon schijnt door de bomen en ik zie de zonnestralen. Oh God, het is zo geweldig om te zien", vertelt de gelukkige dame.

Neurochirurg John Afshar die de ingreep uitvoerde, zegt dat hij zoiets nooit eerder heeft gezien. "De terugkeer van haar zicht is een echt mirakel," vertelde hij aan ABC News.

De man heeft wel een mogelijke theorie voor haar genezing: "Mevrouw Franco's werd  twintig jaar geleden ten gevolge van een auto-ongeluk visueel gehandicapt. Dat kan geleid hebben tot een blokkage in een ader. Toen we de operatie uitvoerden, hebben we mogelijk per ongeluk die blokkage opgehoffen waardoor de bloedtoevoer hersteld werd. Daardoor kan ze mogelijk haar zicht teruggekregen hebben."

Franco kreeg niet alleen haar zicht terug, ook de kleurenblindheid waarmee ze voor haar ongeluk kampte, blijkt verdwenen te zijn. "Jij draagt blauw en bruin en je das is een soort van bruin," zei ze tegen haar dokter. "Ja, je bent zo knap," voegt ze er grappend aan toe.

Franco's dochter vloog recent in uit Michigan om haar moeder te bezoeken. De vrouw, die haar dochter al meer dan twintig jaar niet meer had 'gezien', kon niet stoppen met praten over het uiterlijk van haar dochter. Ze kijkt ernaar uit om deze zomer de rest van haar familie te zien. (br.hln)

2.000 duiven met ledlampjes zorgen voor spectaculaire lichtshow in New York

In New York vond gisteravond de première plaats van 'Fly by Night': een spektakel waarbij 2.000 duiven met ledlampjes de hemel van de stad verlichten.

De vogels werden bij zonsondergang vrijgelaten vanaf een voormalig vliegdekschip in de Brooklyn Navy Yard. In een geïmproviseerde choreografie vloog, dook en draaide de zwerm  rond in de lucht. "Het is bijna alsof er een vallende ster door de hemel vliegt," zegt kunstenaar Duke Riley, die het dertig minuten durende spektakel bedacht.

De duiven dragen lichtgevende ledbandjes aan hun poten: die lichtjes worden via een afstandsbediening gecontroleerd. Riley en zijn assistenten joegen bij aanvang met vuilniszakken en fluitjes de duiven de lucht in. De toeschouwers konden de show ondertussen aanschouwen vanaf een tribune.

Het spektakel vindt tot en met 12 juni wekelijks plaats. Bezoekers mogen gratis binnen, maar moeten wel online reserveren. Momenteel is er al een wachtlijst aangelegd.

Riley koos de Brooklyn Navy Yard voor zijn lichtshow, omdat de Amerikaanse marine er in het begin van de twintigste eeuw postduiven hield op een nabijgelegen eiland. De man kwam op het idee voor de voorstelling nadat hij een oud militair handboek had gelezen over het trainen van duiven voor nachtelijke missies.

Met de show wil Riley ook de teloorgang van het duivenmelken in New York aankaarten. In de jaren 1960 waren er nog duizenden liefhebbers, maar vandaag telt New York nog amper 200 duivenmelkers.

Wanneer de voorstelling in juni afloopt, zal een groot aantal vogels geschonken worden aan een man uit Brooklyn die eerder dit jaar honderden duiven verloor in een brand. (br.hln)

Hartpatiëntje Bas redde nog vijf levens

"Mag ik ook zelf orgaandonor zijn?", vroeg Bas (11) al voor hij een nieuw hartje kreeg. "Niet mijn nieuwe hart, maar een nier of zo." Niets liet toen vermoeden dat hij het ook echt zo snel zou worden. Zijn transplantatie mislukte, maar op zijn beurt gaf de moedige jongen vijf personen een nieuwe kans in het leven. "Zo trots op ons ventje!"

Het verhaal van Bas (11) heeft Vlaanderen in het hart geraakt. Een jongen die moedig en toch een beetje bang zijn harttransplantatie afwachtte en er openlijk over getuigde in het VTM-programma 'CATHéRINE': het zou moeders en vaders altijd beroeren. Maar niemand had zo'n tragische afloop verwacht, met een transplanthart dat niet compatibel bleek met het lichaam van Bas. Nog een maand hield hij het vol, maar dinsdagavond viel het harde verdict: Bas zou het niet overleven. Vlaanderen keek en huilde massaal mee.

De ouders van Bas startten een Facebookpagina - 'Bas: een stoere krijger' - om hun jongen te herdenken. Al meer dan 22.500 mensen lieten er een berichtje achter. Soms slechts een huilende smiley of een hartje, maar het is duidelijk: sinds Bas overleed, is een golf van medeleven over Vlaanderen gewalst. Bas' moeder Ann liet onze redactie weten dat ze niet nog eens met de media wil praten - daarvoor is, begrijpelijk, het verdriet te groot. Maar via Facebook communiceren ze wel met de duizenden en duizenden mensen die getroffen zijn door het verhaal van Bas. Met foto's van een lachende, blonde jongen in een truitje van zijn favoriete voetbalclub Racing Genk. Of fier poserend met een voetbal onder de arm. Of als vrolijke bengel bij de scouts. Of met deze opmerkelijke mededeling: "Basje vroeg aan dokter Van Cleemput of hij zelf ook nog donor kon zijn... 'Zeker, Basje...' Vanavond is Basje opnieuw de operatiezaal ingegaan om zelf donor te zijn. Zo trots op ons ventje!", schrijven zijn ouders. (br.hln)