Waarom je aan cakemix nog een eitje moet toevoegen
Waarom je aan cakemix nog een eitje moet toevoegen
Kant-en-klare cake- of pannenkoekenmix komt op hectische momenten bij elke moeder wel eens van pas. Enkel een eitje of melk toevoegen, roeren en je beslag is klaar. Het is niet enkel de textuur van je beslag die daar baat bij heeft, blijkbaar worden we er vooral zelf blijer van. Zo krijgen we toch nog het gevoel dat we zelf hebben gekookt, concludeert het doctoraatsonderzoek van Sarah Daniels.
Doctoraatsstudente Sarah Daniels onderzocht aan de VUB welke rol (bijna) kant-en-klaarmaaltijden in ons leven spelen, onder begeleiding van promotor Ignace Glorieux. Op basis van onder meer diepte-interviews ging ze na hoe het met onze kookgewoonten gesteld is, en waarom we ons af en toe laten verleiden tot zo'n mix waar je enkel nog een ei aan moet toevoegen.
Koken uit plichtsbesef
Uit verschillende interviews stelt Daniels vast dat vrouwen in de keuken nog steeds in de meerderheid zijn. Zij beschouwen het als hun taak om zelf vers eten te bereiden, om zo aan te tonen dat ze investeren in hun gezin. Iets meer dan een kwart van de ondervraagde vrouwen kookt elke dag uit plichtsgevoel, zonder er altijd plezier aan te beleven. En het is net dat plichtsbesef waar producenten van kant- en klaarmaaltijden al decennialang op inspelen, volgens het onderzoek.
"Zelf klaargemaakt"
Vrouwen durven zich daarom wel eens schuldig voelen als ze er niet in slagen om vers te koken, waardoor ze zich geen goede moeder voelen. Door aan kant-en-klare maaltijden nog ingrediënten te moeten toevoegen, krijgen die vrouwen (en natuulijk ook mannen) achter het fornuis meer het gevoel dat ze zelf gekookt hebben. Zelfs al is dat maar een eitje, wat melk en vervolgens een beetje roeren. Een Amerikaanse studie uit de jaren 50 bevestigt die theorie. Een cakemengsel waar je enkel nog water aan moest toevoegen bleek geen verkoopsucces, hoewel de cake wel lekker smaakte. Toen de producenten het recept wijzigden naar een mix waarbij je nog een ei moest toevoegen, werd het product plots wel populair.
Het succes van maaltijdboxen
Daniels wijt ook het succes van groente- en maaltijdboxen aan deze kant-en-klaarpsychologie. Je moet nog wel zelf vers koken, maar niet meer nadenken over wat je klaarmaakt en niet meer naar de winkel gaan. Op die manier wordt het makkelijker om elke dag een verse maaltijd op tafel te toveren. Sarah Daniels verdedigt vandaag haar doctoraat aan de VUB. (br.hln)
De Zweedse Boel Eriksson, die als journaliste in het Australische Sydney werkt, begint haar beklijvende verhaal op news.com.au op 27 januari. Toen besefte ze dat er iets grondigs mis was met haar gezondheid. Haar huisarts had het over een calciumtekort, maar de exacte diagnose bleek veel erger: hersenkanker. De jonge vrouw van bijna 32 heeft de sterftecijfers tegen, maar ze wil vechten: "Weg met die saaie statistieken!"
Ze wist eind januari eigenlijk al twee maanden dat er iets niet goed zat. Ze leed plots aan slapeloosheid en voelde zich constant ellendig. Er trad gevoelloosheid op aan de rechterzijde van haar lichaam. "Mijn rechterbeen wou niet meer mee en ik botste overal tegenaan. Mijn rechterarm kon mijn handtas niet meer dragen. Ik had het moeilijk met typen (lastig voor een journaliste) en soms kon ik zelfs mijn mascara niet meer aanbrengen."
En dan kwamen de helse hoofdpijnen. Boel kon zich niet meer concentreren en kon niet meer op haar woorden komen. Letterlijk. "Toen mijn baas mij een fijn weekend toewenste, kon ik gewoon niets terugzeggen. Omdat ik de woorden niet vond."
Slaappillen Boel bezocht verscheidene malen haar huisarts. In november al, toen ze 's nachts de slaap niet meer kon vatten. "Ik was altijd een diepe slaapster, en plots sliep ik nog twee-drie uur per nacht. Mijn huisarts stuurde me wandelen met een voorschrift voor Stilnox, een erg verslavend slaapmiddel."
Een maand later stond ze opnieuw in zijn kabinet. Met klachten over hartkloppingen en over de slaappillen die niet hielpen. Ze kreeg antidepressiva voorgeschreven. "Terwijl ik de hele tijd dacht: 'Maar ik ben niet depressief'."
Een week voor de Australische nationale feestdag op 26 januari ging ze nog eens bij de huisarts langs. Boel sliep nog altijd niet, voelde zich constant opgewonden en door haar verlammingsverschijnselen kon ze met haar rechterhand geen balpen meer vasthouden. "Ik probeerde zelfs zijn pen te grijpen om het hem te laten zien." De huisarts weet de gevoelloosheid aan een calciumtekort. Ze moest haar bloed laten testen en werd doorverwezen naar een psycholoog.
Schildklierkanker Boel had vertrouwen in haar arts. Hij had in 2009 schildklierkanker bij haar ontdekt, toen ze gewoon voor een uitstrijkje kwam. "Natuurlijk zou hij mij grondiger onderzoeken als hij zou vermoeden dat er iets ernstigs aan de hand was."
Die 27ste januari voelde ze zich slechter dan ooit en moest ze zich vanuit haar bed afmelden bij haar bazin, "in de hoop dat zij niet zou denken dat ik een kater had". Ze moest braken, toen ze opstond. Ze wou nog maar eens naar de huisarts gaan. "Dit kon toch niet zomaar een tekort aan calcium zijn."
Met dank aan Boris de kat Ze kroop weer haar bed in en haar kat Boris kroop dichter bij haar dan anders. Haar man Harry zag hoe Boris zijn pootje legde op Boels hoofd. De blik van het dier vergeet Harry nooit meer. Hij besloot toen om zijn vrouw niet naar de huisarts te voeren maar naar de spoedafdeling.
Na drie uur wachten bracht de CT-scan een grote, zwarte bobbel in de hersenen aan het licht. De arts omschreef het gezwel als "heel verontrustend". "Ik was in shock en tegelijkertijd opgelucht dat ik mij niks had ingebeeld. En ik was mijn kat dankbaar."
De volgende dag al ging Boel onder het mes. De chirurg kon 90 procent van de tumor wegsnijden, maar de rest zat op een lastige plek. Opereren hield het risico op verlamming in. Boel verwittigde haar mama in Zweden, waar ze zelf geboren en getogen was. Ze mocht naar huis en was ervan overtuigd dat het gezwel niet al te kwaadaardig zou zijn, ALS het al kwaadaardig was.
Vier dagen later kwam het harde nieuws: ze had hersenkanker, graad vier. De overige tien procent van de tumor moest weggehaald worden. "Toen ik bij de chirurg buitenkwam, begon ik zodanig te huilen dat ik geen adem meer kreeg. Zo oneerlijk: waarom ik?" Nog dezelfde week onderging ze de operatie.
Bestraling en chemo Boel Erikssons familie kent vele gevallen van kanker. Haar zus had zes jaar geleden een minder erge hersentumor en kwam er na acht keren chemotherapie door. Haar vader, nicht, oom en grootmoeder stierven allemaal aan kanker. Zelf moest en moet ze zes weken bestraling en voor nog onbepaalde tijd chemo doorstaan.
Boels haar viel uit en dat was een zwaar moment. Haar man scheerde haar kaal en wou hetzelfde met zijn eigen hoofd doen. De vrouw zette door en postte zelfs foto's met haar kale hoofd op Facebook. Daarop kreeg ze heel wat hartverwarmende reacties. Oude vriendinnen uit Zweden en Schotland kwamen haar zelfs opzoeken in Australië.
De jongedame doet alles wat artsen haar aanraden, en meer. "Volgens de statistieken is de kans klein dat ik het nog vijf jaar trek, de mijlpaal voor kankerpatiënten om genezen verklaard te worden. Maar ik zeg: 'weg met die statistieken' (we weten allemaal dat ze saai zijn). Ik zal er alles aan doen. Ik zal niet opgeven zonder te strijden." (br.hln)
De nijlkrokodil is in Florida gesignaleerd. De grote menseter komt normaal alleen in Afrika voor.
Na DNA-onderzoek hebben onderzoekers van de Universiteit van Florida bevestiging gekregen: de drie jonge krokodillen die tussen 2000 en 2014 in de Everglades werden gevangen, zijn nijlkrokodillen. Ze zijn genetisch verwant aan nijlkrokodillen die in Zuid-Afrika voorkomen. Mogelijk zijn ze er terechtgekomen via de dierenhandel, al dan niet illegaal.
De nijlkrokodil is een grote soort, die bovendien snel groeit. Hij kan meer dan 6 meter groot worden en weegt ruim 700 kilogram.
123 mensen gedood Door zijn grootte is hij berucht. Van 2010 tot 2014 viel hij minstens 480 keer mensen aan in Afrika. Daarbij kwamen 123 mensen om. In Florida voedt hij zich met vogels, vissen en zoogdieren.
Er zijn nog geen bewijzen dat zich een stabiele populatie in Florida bevindt maar de soort zou er kunnen overleven, zeggen de onderzoekers in het Journal of Herpetological Conservation and Biology. Het is een van de vele invasieve soorten in Florida, een probleem dat onderschat wordt, zeggen ze.
Opvallend: een van de drie exemplaren groeide in Florida 28 procent sneller dan jonge nijlkrokodillen in Afrika. (br.hln)
Gaston Berghmans is overleden. Dat meldt ATV. Zijn familie bevestigt het overlijden. Hij werd bekend door samen met Leo Martin als komisch duo op te treden onder de naam Gaston en Leo. Berghmans werd 90 jaar. Berghmans werd 90 jaar.
De komiek overleed in het rust- en verzorgingstehuis in Schoten, waar hij nog maar enkele maanden woonde. De laatste jaren sukkelde hij met zijn gezondheid.
In 2010 kreeg hij een bronzen standbeeld in zijn gemeente Merksem, dat zijn bekende personage 'Joske Vermeulen' voorstelde.
Talent ontdekt tijdens feestje Berghmans ontdekte zijn komisch talent toen hij in zijn korfbalclub tijdens een feestje een sketch deed over een korfballer die met de nationale ploeg wou meedoen, maar altijd op de bank moest blijven zitten.
Hij begon ook zijn eigen materiaal te schrijven en mocht uiteindelijk zelfs op televisie tijdens Expo 58 alle dagen grappen vertellen over de wereldtentoonstelling. Toch ging de komiek hier vroegtijdig de mist in. De regisseur dwong de Antwerps pratende Berghmans ABN te spreken en in drie minuten tijd zijn vier pagina's tekst door te nemen vooraleer hij moest opkomen
Met rug naar publiek Een jaar later, in 1959, werd Berghmans nog eens gevraagd voor een televisieoptreden, ditmaal live vanuit het casino van Beringen. Het was de bedoeling dat hij in afwachting van de volgende act moppen tapte en weer diende hij ABN te spreken. De BRT zei ook dat hij met zijn rug naar het publiek moest staan en maar een paar moppen hoefde te vertellen. Het duurde echter veel langer voor de acts zich hadden omgekleed en Berghmans diende veel meer moppen te tappen dan gepland. Op den duur was hij echter uitverteld en gaf hij het op. Tot overmaat van ramp lachte niemand in de zaal omdat ze hem niet konden verstaan. Het zou jaren duren voor hij weer op de televisie verscheen.
Wel succes in variété In het variété ging het de komiek echter wel voor de wind. Zijn revues in de Ancienne Belgique trokken volle zalen en van heinde en verre kwamen er internationale sterren optreden. Hij trad toen met zijn collega's vaak twee keer per dag op en 's zondags zelfs drie maal. Het waren vooral komedies, maar er werd ook in gezongen. In 1960 trouwde hij en kreeg in 1961 een dochter.
Kennismaking met Leo Martin Berghmans leerde Leo Martin voor het eerst kennen in 1957 in de Billiard Palace waar het orkest van Willy Rockin speelde. Leo speelde er saxofoon en klarinet en Berghmans voerde soms samen met hem enkele sketches op. In de jaren 60 kreeg Martin een eigen orkest en werd het eenvoudiger om Berghmans uit te nodigen om sketches te komen spelen. Hun komische optredens dienden vaak als proloog voor Martins muzikale momenten. Met deze optredens werd de basis gelegd voor wat later Gaston en Leo zou worden. Ze zouden echter nog een hele tijd apart van elkaar blijven optreden.
Tv-duo Vanaf 1972 vormden ze een tv-duo. Ze verdienden echter niet goed doordat de openbare televisie toen nog het monopolie had inzake televisiezenders. In Nederland hadden ze een beter verdienend programma 'Hallo met Henk' met Henk van Montfoort waar ze wekelijks één sketch opvoerden. Ze hadden ook geen impresario: iedereen belde gewoon de BRT om naar hen te vragen of stuurden brieven naar de BRT te hunner attentie. In 1980 traden Berghmans en Martin op in de komische politiereeks 'De Kolderbrigade'.
Legendarische eindejaarsshows Vanaf 1981 kwamen dan hun legendarische eindejaarsshows op de BRT. Elk oudjaar zond de zender hun shows uit die tegen de 2.680.000 kijkers scoorden en waarvan velen klassiekers zijn geworden, zoals onder meer Restaurant De Gouden Leeuw en de bekendste van allemaal: Joske Vermeulen.
Tussendoor bleven de komieken ook zaaloptredens geven. In Vlaanderen draaiden ze ook vier films: 'De boot naar Spanje', 'Zware jongens', "Paniekzaaiers' en 'Gaston en Leo in Hong Kong'.
"Gepensioneerde komiekskes" Ondanks de hoge kijkcijfers en hun weergaloze succes keek de toenmalige top van de openbare tv-omroep erg neer op Berghmans en Martin en waren hun lonen bijgevolg ook erg laag. Bob Boon kon niet meer lachen om hun meest recente scenario's en directeur Paul Van Dessel liet weten dat hij niet meer met "gepensioneerde komiekskes" kon blijven werken. De zopas opgestarte commerciële omroep VTM en haar bazen Mike en Guido ontvingen hen met open armen en betaalden veel beter. Ondanks een laatste smeekpoging van BRT-kopstuk Jan Geysen maakten Berghmans en Martin dus de overstap. Een van hun eerste komische series die ze tot stand brachten bij VTM was 'De Burgemeesters Van Bos'.
Gezondheidsproblemen Beide komieken kregen echter met gezondheidsproblemen te kampen. Berghmans kreeg darmkanker en vermagerde zienderogen. Hij herstelde, maar op 18 maart 1993 overleed Martin. Een half jaar eerder werden ze nog gevierd in de VTM-show '20 jaar Gaston en Leo', die gepresenteerd werd door Luc Appermont. Hier speelde Martin ondanks de longkanker nog saxofoon onder leiding van dirigent Willy Claes.
Overlijden Martin was ernstige klap De dood van Leo Martin was een ernstige klap voor Berghmans en zijn partner bleek onvervangbaar. Hij trachtte nog met onder meer Carry Goossens en solo op te treden, maar het resultaat was niet meer hetzelfde. Ter gelegenheid van zijn 80ste verjaardag startte VTM op 6 december 2006 een vijfdelig portret van Berghmans, gepresenteerd door verschillende collega's. Het programma kreeg de toepasselijke naam 'Gaston 80'. Daarna volgde nauwelijks nog televisiewerk. In 2008 was hij te zien in de film 'Christmas In Paris', wat naar eigen zeggen zijn definitieve afscheid was (br.hln)
Ouders binden peuter aan steen terwijl ze uit werken zijn
Ouders binden peuter aan steen terwijl ze uit werken zijn
Haar ouders willen Shivani niet aan een steen vastgebonden achtergelaten terwijl ze op een bouwwerf in het westen van India gaan werken, maar ze hebben geen keuze. Kinderopvang kunnen ze zich niet veroorloven en Shivani's broer is nog maar drieënhalf en dus niet oud genoeg om op zijn zusje te letten.
Blootvoets en onder het stof blijft Shivani dus negen uur per dag vastgebonden aan die steen, in temperaturen boven de veertig graden. Het lint met het opschrift 'opgelet' geeft haar anderhalve meter 'speelruimte'.
"Ik bind haar vast opdat ze niet op straat gaat", verklaart haar 23-jarige moeder Sarta Kalara. "Er is hier veel verkeer, ik heb geen andere keuze. Ik doe dit voor haar veiligheid".
Samen met haar man graaft Sarta voor 250 roepies (3,4 euro) per dag geulen voor elektriciteitskabels in de stad Ahmedabad. India telt ongeveer 40 miljoen dergelijke bouwvakkers. Eén op vijf is een vrouw, de meerderheid zijn arme migranten die van de ene naar de andere bouwwerf trekken om de infrastructuur aan te leggen voor groeiende steden in het land. Vaak zie je kinderen die in het zand en de modder rollen terwijl hun ouders stenen aanslepen voor nieuwe wegen of luxewoningen.
Heel wat gezinnen zijn dakloos en wonen in tenten op de bouwwerf of slapen in de openlucht zoals het gezin van Shivani.
Een fotograaf van persagentschap Reuters nam deze foto's op 20 april. Toen hij 's anderendaags opnieuw de bouwwerf bezocht, gooiden bouwvakkers stenen naar hem.(br.hln)
"We worden geconfronteerd met een generatie kinderen met een tabletnek", zo zegt professor Kinesitherapie Annick Timmermans, die daarom het gebruik van smartphones en tablets op scholen wil verbieden. Of haar voorstel nu gehoor krijgt of niet, het kan zeker geen kwaad om onze rug en nek zoveel mogelijk te beschermen bij smartphone- en tabletgebruik. Enkele tips om de schade in te perken.
De "tabletnek" waar professor Timmermans van spreekt, klinkt ook Dr. Jack Dennerlein van de Harvard School of Public Health bekend in de oren. Hij adviseert om bij tabletgebruik voortdurend je houding te veranderen en elk kwartier eventjes pauze nemen. Dit om je rug en nek te beschermen. Dat is veel vaker dan bij een computer, waarbij geadviseerd wordt om zeker elk uur even recht te staan. Wat je vooral níet moet doen, waarschuwt de dokter, is uren aan een stuk in dezelfde houding een spelletje spelen op je tablet of smartphone.
Een staander voor je tablet
Rugspecialist Dr. Sarah Jarvis geeft dan weer de tip om een tablet meer als een computer te gebruiken, als je hem toch vaak nodig hebt. Maar daar zijn wel enkele extra attributen voor nodig. "Beschouw je tablet als een mobiele computer," zegt ze, "Ik heb een staander voor mijn tablet, zodat hij recht voor mijn neus staat." Het komt erop neer de 'gierhouding' te vermijden, die erg slecht is voor je rug. Heb je geen staander of toetsenbord voor je tablet? Gebruik hem dan ook niet als computer voor langdurige surfsessies, maar enkel om snel even iets op te zoeken.
Geloof de reclame niet
De eerste reclames voor tablets werden bevolkt door gelukkige gebruikers die filmpjes keken met het scherm op hun schoot. De slechtst denkbare houding voor je rug en nek, want je kijkt voortdurend naar beneden. "Een tablet op je gekruiste benen leggen voor een paar minuten is oké, maar doe het vooral niet langer dan dat," aldus Dennerlein.
Weerkaatsing op het scherm
"Als het op ergonomie aankomt, zijn er twee belangrijke factoren: visuele toegang en ondersteuning," legt Dr. Dennerlein uit. "Dit zijn de twee dingen die bepalen hoe mensen zich positioneren als ze een tablet of smartphone gebruiken." Die reflecterende schermen zijn ergonomisch gezien heel slecht, aangezien ze gebruikers dwingen om zich in allerlei bochten te wringen om toch alles op het scherm te kunnen lezen. Dennerlein pleit naar meer studies rond dit probleem, maar stipt aan dat we er in tussentijd alvast onszelf bewust van kunnen zijn en zo onze houding aanpassen.
Klein stapjes
Dr. Sarah Jarvis ziet de gevolgen van tablet- en smartphonegebruik in haar praktijk steeds meer toenemen. "Het is op een punt gekomen waarbij ik als eerste vraag stel 'Heb je een nieuwe tablet of laptop' als mensen met rug- of nekklachten bij mij komen." Zelf af en toe last van je nek of rug? Wacht niet tot het erger wordt. Zelfs kleine aanpassingen kunnen ervoor zorgen dat het probleem niet escaleert. (br.hln)
Tieners zijn onhandig, maar daar is een verklaring voor
Tieners zijn onhandig, maar daar is een verklaring voor
Zit jij met een onhandige tiener in huis? Wetenschappers hebben ontdekt waarom de ene jongen al wat slungeliger is dan de andere.
Italiaanse onderzoekers bestudeerden 88 tieners van 15 jaar. Ze verdeelden hen in twee groepen: de jongens die meer dan drie centimeter groeiden in 3 maanden en degenen die slechts 1 centimeter in die periode groeiden. Vervolgens analyseerden ze de motorische vaardigheden, als hun gevoel voor evenwicht, de vlotheid van wandelen en de regelmaat van hun pas, van de deelnemers. Daaruit blijkt dat de jongens die sneller groeiden, slungeliger wandelden.
De verklaring is volgens de onderzoekers dat het brein moeite heeft met de veranderingen in het lichaam tijdens een plotse groeispurt. Daarom wandelen jongens gedurende een tijdje slungelig tot hun brein zich heeft aangepast. Onderzoekster aan de universiteit van Bologna Maria Cristina zegt dat een plotse toename in grootte de motorische vaardigheden kan treffen. "We ontwikkelen onze motorische vaardigheden op basis van de dimensies van het lichaam. Na een groeispurt moeten de hersenen zich opnieuw aanpassen aan het lichaam. Tijdens deze tijd kan een tiener een tikje vreemd wandelen. Wie trager groeit, heeft hier minder last van en beweegt zich vlotter." (br.hln)
Dit koffiekopje uit Auschwitz gaf na 70 jaar een bijzonder geheim prijs
Dit koffiekopje uit Auschwitz gaf na 70 jaar een bijzonder geheim prijs
In Auschwitz hebben museummedewerkers een gouden ring en halsketting gevonden in een koffiekopje met een valse bodem. De juwelen werden er tijdens de Tweede Wereldoorlog verborgen door een gevangene van het concentratiekamp.
Meer dan 70 jaar lang zaten de juwelen opgerold in een stukje stof onder de valse bodem in de koffietas. Het pakketje werd zichtbaar toen de valse bodem van het kopje begon door te roesten.
"Het was erg goed verborgen. Maar over de jaren heen verslechterde het materiaal stilaan en raakte de tweede bodem gescheiden van het kopje," vertelt Hanna Kubik, medewerker van het staatsmuseum Auschwitz-Birkenau.
Aan wie de juwelen destijds toebehoorden, is niet geweten. Uit tests blijkt dat de halsketting en de ring tussen 1921 en 1931 in Polen vervaardigd werden. Het geëmailleerde kopje maakt deel uit van een collectie van 12.000 stuks keukengerei, waaronder kopjes, potten, kommen, kruiken en servies, die worden tentoongesteld in het museum.
Volgens museummedewerkers verborgen mensen in concentratiekampen vaak waardevolle bezittingen in alledaagse voorwerpen. Ze hoopten de dingen te kunnen recupereren als ze ooit uit het kamp zouden bevrijd worden. Maar de kampbewakers namen de gevangenen alle bezittingen af vooraleer ze hen naar de gaskamers stuurden.
"De Duitsers logen voortdurend tegen de joden die ze deporteerden voor uitroeiing. Er werd hen verteld dat het ging om een hervestiging, werken en leven op een andere plaats," vertelt museumdirecteur Piotr Cywinski. "De slachtoffers mochten maar weinig bagage meenemen. Zo wisten de Duitsers dat ze in de bagage, naast kledij en levensnoodzakelijke dingen, ook de laatste waardevolle bezittingen van de gedeporteerde families zouden vinden. Het verbergen van die waardevolle dingen bewijst enerzijds dat de slachtoffers zich ervan bewust waren dat ze bij hun deportatie beroofd zouden worden, maar anderzijds toont het ook aan de joodse families voortdurend een straaltje hoop hadden dat deze zaken nodig zouden zijn voor hun verdere leven." (br.hln)
Inschattingsfoutje: kunstwerk dateert dan toch niet uit Picasso-tijdperk
Inschattingsfoutje: kunstwerk dateert dan toch niet uit Picasso-tijdperk
De expert wist het zeker: de bizarre schenkkan in de vorm van een gezicht dateerde van het eind van de negentiende eeuw en de waarde ervan moest omgerekend tussen de 27.000 en 44.000 euro liggen. Maar nu blijkt dat hij de bal volledig missloeg.
Antiquair Stephen Fletcher werkte in de stad Spokane mee aan de Amerikaanse versie van het programma Antiques Roadshow, waarin mensen hun kunst kunnen laten waarderen.
Picasso Je kon de lijn zo doortrekken naar iemand als Picasso, vond Fletcher. "De kan spreekt met me, zegt dat hij heel ongewoon is", voegde de antiquair overtuigend toe. Dat laatste klopte helemaal, want de maakster meldde zich kort daarna. Betsy Soule uit Oregon had de kan gemaakt in 1973. Ze maakte de 30 centimeter kan in de keramiekklas van haar middelbare school.
De huidige eigenaar kocht de kan een tijdje geleden voor ongeveer 270 euro en rekende zich tijdens de uitzending al rijk. Toch heeft deze man een goede investering gedaan, want nadat Fletcher moest toegeven dat hij helemaal fout had gezeten, waardeerde hij de waarde toch op tussen de 2300 en 3800 euro. (br.hln)
Google heeft een nieuwe project gelanceerd: de Art Camera. Een speciaal team heeft extreme close-ups gemaakt van bekende schilderijen.
De foto's zijn 1 miljard pixels groot. Daardoor kunnen mensen details zien die anders voor het blote oog verborgen blijven. Tot het kleinste vlekje verf aan toe. De kunstcamera heeft van elk schilderij duizenden scans gemaakt. Die zijn door speciale software aan elkaar geplakt voor het totale plaatje.
Een trip naar het museum is niet meer nodig. "Stel dat je de zes portretten van de familie Roulin door Vincent van Gogh van dichtbij wilt zien. Dat moet je naar Nederland, Los Angeles en New York. De Art Camera reist voor jou", aldus Google.
Van Gogh Google heeft vandaag de eerste duizend schilderijen gepresenteerd. Het gaat om werken van onder andere Van Gogh, Weissenbruch en Berckheyde, maar ook Monet, Cézanne en Titiaan. Meer dan dertig gescande schilderijen hangen in Museum Boijmans van Beuningen in Rotterdam.
Verkouden of allergisch, hoe merk je het verschil?
Verkouden of allergisch, hoe merk je het verschil?
De soms grote temperatuurschommelingen afgelopen weken hebben hier en daar wat verkoudheden met zich meegebracht. Dat in combinatie met pollen die in de lucht hangen, maakt het soms moeilijk om het onderscheid tussen een allergie en verkoudheid te maken. Lopende neuzen, zere kelen en jeukende ogen, welke symptomen horen bij welk kwaaltje?
Dat je nooit eerder allergisch was, hoeft niet noodzakelijk uit te sluiten dat je nu met een allergie in plaats van een verkoudheid te maken hebt. Allergieën kunnen op eender welke leeftijd nog opduiken. Maar natuurlijk kan je net zo goed te maken hebben met een verkoudheid door de plotse temperatuursdaling.
Bij allergieën heb je geen last van koude rillingen of koorts. Je krijgt geen pijnlijke keel, al kan je wel een kriebelige keel hebben die je vaker moet schrapen dan gewoonlijk. Niezen, een lopende neus en jeukende ogen zijn dan weer eerder typische allergiesymptomen, net zoals oppervlakkig kuchen. Bovendien houden deze symptomen langer aan dan bij een gewone verkoudheid, die na een tiental dagen wel verdwijnt.
Enkele tips bij allergie
Vermoed je dat het pollen of stuifmeelkorrels zijn die roet in het eten strooien? Dan kunnen een paar dingen helpen om de allergiesymptomen te verminderen. Zo mijd je best buitenactiviteit 's ochtends, omdat de pollenconcentratie dan het hoogste is. Was je haren en kledij nadat je buiten bent geweest, zodat je de pollen niet mee naar binnen draagt.
Ook je slaapkamer schoon houden kan helpen, door er geen huisdieren binnen te laten en zo weinig mogelijk kleren mee naar binnen te nemen. Verlucht de slaapkamer bij voorkeur na een regenbui, dan hangen er minder pollen in de lucht. Was ook regelmatig je lakens, maar hang ze niet buiten te drogen.
Wordt de allergie erg hinderlijk? Dan kan een uitstapje naar zee een goed idee zijn, waar de pollenconcentratie lager is. Bij ernstige allergieën kan je een arts raadplegen voor eventuele medicatie. (br.hln)
The Rolling Stones (vaak aangeduid als de Stones) is een Engelse rock-'n-rollband die actief is sinds 1962. De band speelt, naast rock-'n-roll en rock, ook stijlen als blues, country, hardrock, reggae en punk.
Sinds The Rolling Stones in 1962 werden opgericht, hebben zij vele grote hits gehad, zoals Angie, Paint It Black en (I Can't Get No) Satisfaction. Zij hebben meer dan vijfentwintig studioalbums uitgebracht, waaronder Tattoo You, Goats Head Soup, Some Girls, Let It Bleed en Sticky Fingers. Hun laatst verschenen album was A Bigger Bang uit 2005.
The Rolling Stones bestaan uit Mick Jagger (zang), Keith Richards (gitaar), Charlie Watts (drums) en Ron Wood (bas/gitaar). De bekendste ex-leden zijn Brian Jones, Mick Taylor, Bill Wyman en, hoewel nooit officieel, toetsenist Ian Stewart.
Glutenvrij dieet kan gevaarlijk zijn voor kinderen
Glutenvrij dieet kan gevaarlijk zijn voor kinderen
Glutenvrije producten worden steeds hipper, en dat terwijl ze zeker niet voor iedereen heilzaam zijn. Zeker bij gezonde kinderen heeft het weinig zin om een glutenvrij dieet op te leggen én kan het zelfs gevaarlijk zijn. Kinderarts met specialisatie maag-darmziekten Norelle Reilly geeft 4 redenen waarom je kinderen beter niet onnodig glutenvrij laat eten.
Coeliakie of glutenintolerantie is een aandoening waarbij je darmslijmvlies wordt aangetast als je gluten eet. Die zitten onder meer in tarwe, haver, rogge, gerst en spelt. Wie coeliakie heeft, eet daarom best zoveel mogelijk glutenvrij. Maar ook bij mensen die geen intolerantie hebben worden dit soort voedingsmiddelen steeds populairder, terwijl zij er geen baat bij hebben om glutenvrij te eten. Zeker bij kinderen is het gevaarlijk om zomaar gluten te schrappen, legt Dr. Norelle Reilly uit, een kinderarts met als specialisatie maag-darmproblemen. Zij stipt 4 dingen aan die je moet weten, voor je gluten zomaar uit het kindermenu weert.
1. Gluten zijn niet giftig
Gluten komen in verschillende dagdagelijkse voedingsmiddelen voor. Niet alleen in graanproducten zoals brood, pasta en koekjes, maar ook "verstopt" in bewerkte voeding waaronder bouillonblokjes, sauzen, bereid vlees en bier. Toch zijn gluten niet van nature giftig. Enkel wie kampt met glutenintolerantie zal last krijgen van maag-darmproblemen, maar in het andere geval heeft het geen zin om gluten te vermijden. Een kind preventief geen gluten geven in de hoop dat het zeker niet intolerant zal worden, is dan ook geen goed idee, aldus Dr. Reilly. Een gebalanceerd voedingspatroon met groenten, fruit, eiwitten en verschillende soorten koolhydraten is nog altijd de beste optie om een kind gezond te houden.
2. Glutenvrij is geen synoniem voor gezond
"Glutenvrij" heeft vaak onterecht een gezond imago, terwijl dat niet altijd het geval is. Fruit en groenten zijn van nature glutenvrij en ook belangrijk in het eetpatroon van een kind. Maar een glutenvrij koekje, blijft nog altijd een ongezond koekje. Daarnaast bevatten veel glutenvrije alternatieven voor bijvoorbeeld brood en koekjes vaak meer vet en calorieën dan de versie met gluten. Je vindt er soms ook minder vitaminen en foliumzuur in terug, wat tot vitaminetekorten kan leiden. Ook is een glutenvrij dieet arm aan vezels, die voor mensen zonder intolerantie belangrijk zijn voor je darmen en vertering. Vaak gebeurt het dat kinderen die beginnen met glutenvrij te eten, geconstipeerd raken, weet Dr. Reilly uit eigen ervaring. Zelf bij je kinderen experimenteren met glutenvrij eten - zonder een diagnose van intolerantie of begeleiding van een dokter - is dus af te raden.
3. Moeilijkere diagnose
Begin je als ouder uit eigen beweging met je kind een glutenvrij eetpatroon op te leggen, dan is het voor dokters achteraf moeilijker om vast te stellen of je kind met een intolerantie kampt. Symptomen alleen zijn niet genoeg om een diagnose te kunnen stellen, en een bloedtest achteraf kan geen onderscheid meer maken tussen een kind met coeliakie dat glutenvrij eet en een kind dat eigenlijk nooit coeliakie heeft gehad, maar glutenvrij eet. Spreek dus altijd eerst met je dokter als je een vermoeden van intolerantie hebt en doe dat voor je op eigen houtje voedingsgroepen begint te schrappen.
4. Duur en sociaal beperkend
Het is al niet makkelijk om een glutenintolerantie te hebben als volwassene, laat staan als kind. Bij veel kinderactiviteiten komt eten kijken, denk maar aan verjaardagsfeestjes, daguitstappen en lunch op school. Kinderen die glutenvrij moeten eten voelen zich vaak afgezonderd van hun leeftijdsgenoten of zijn bang dat hun dieet invloed zal hebben op toekomstige beslissingen zoals verder studeren of een carrière. Daarenboven is glutenvrije voeding erg duur, wat voor vele families een financiële uitdaging kan zijn. (br.hln)
Bij een hartaanval hebben we meestal het beeld van iemand die naar de borst grijpt en in elkaar zakt, maar er bestaat ook zoiets als 'stille' hartaanvallen. En die zijn veel couranter als je zou denken.
Volgens een recent onderzoek van de American Heart Association krijgen mensen met een hartaanval in 45 procent van de gevallen te maken met de 'stille' vorm. In dat geval heeft de patiënt geen symptomen en beseft hij of zij niet dat er een serieus probleem is. De bloedtoevoer naar het hart wordt op dat moment echter wel gehinderd, en het hart loopt ook schade op.
Het onderzoek kon vaststellen dat een stille hartaanval de kans om te sterven aan een hartprobleem met 34 procent doet stijgen. Ze komen vaker voor bij mannen maar zijn dodelijker bij vrouwen. "De gevolgen zijn even erg als bij een hartaanval met symptomen", klinkt het bij de American Heart Association. "Maar omdat ze vaak niet vastgesteld worden als er geen elektrocardiogram genomen wordt, krijgen de patiënten vaak niet de behandeling die nodig is om een nieuwe hartaanval te voorkomen."
Onbekende symptomen Soms heeft de patiënt echter wél symptomen, maar die worden niet altijd herkend als een hartprobleem. Mensen met een hartaanval kunnen lasthebben van een drukkende pijn op de borst, die kan uitstralen naar de kaak, de armen of de rug. Ook kunnen er maagklachten zijn of zweten, of een licht gevoel in het hoofd. Als er pijn is, is die hevig maar vrij constant. Bij scherpe steken is de kans klein dat het om een hartaanval gaat. (br.hln)
Verklaard: waarom vrouwen met elkaar naar bed willen
Verklaard: waarom vrouwen met elkaar naar bed willen
Vrouwen zijn vaak 'seksueel flexibel', zo bleek al uit voorgaand onderzoek. Dat wil zeggen dat dames meer interesse hebben in een seksueel avontuurtje met iemand van hetzelfde geslacht dan mannen, ook als ze heteroseksueel zijn. Het wetenschappelijk magazine Biological Reviews geeft nu ook een mogelijke biologische verklaring voor dit fenomeen.
Veel heteroseksuele vrouwen zijn een tikje bi-curious oftewel bi-schierig, wat betekent dat ze wel eens graag experimenteren met iemand van hetzelfde geslacht. Volgens een grootschalige enquête van het Amerikaanse Centers for Disease Control is de kans bij vrouwen tot drie keer groter dat ze met een geslachtsgenote in bed belanden, in vergelijking met mannen. Dat vrouwen seksueel 'flexibeler' zijn werd al eerder geconcludeerd, en ook de hypothese dat geen enkele vrouw 100% hetero zou zijn werd al meermaals geopperd.
Polygamie als oorzaak
Het wetenschappelijk tijdschrift Biological Reviews geeft nu een mogelijke verklaring voor die seksuele interesse in andere vrouwen. Volgens evolutionair psycholoog Dr. Satoshi Kanazawa, hoofdauteur van de studie, is er een evolutionaire reden waarom de seksuele voorkeur van vrouwen kan schommelen tussen heteroseksueel, lesbisch of biseksueel. Hij veronderstelt dat polygamie vroeger er evolutionair toe geleid heeft dat vrouwen ook openstonden voor seksuele betrekkingen met andere vrouwen.
Experimenteren in naam van de voortplanting
Zo klinkt zijn verklaring: als je één van de pakweg zeven vrouwen was die elke week haar beurt moest afwachten om het bed te delen met haar echtgenoot, dan gingen vrouwen zich eenzaam voelen. Het werd dus interessant om in tussentijd je pleziertjes ook bij andere vrouwen te zoeken, aldus Kanazawa. Dat kwam niet alleen je eigen plezier ten goede, het bevorderde ook de sfeer binnen de polygamie en je vermeed op die manier spanningen en conflicten in zo'n huwelijk met meerdere vrouwen. En zo'n harmonieuze polygamie, daar kwamen gemakkelijker veel en gezonde kindjes van, wat evolutionair dan weer interessant is. Dat Katy Perry een meisje kuste en het nog leuk vond ook, zou dus allemaal met voortplanting te maken hebben, volgens deze studie. (br.hln)
In het Antwerpse MAS, het Museum aan de Stroom, bouwen vrijwilligers een stad met 177.000 koekjes. Antwerpen wordt namelijk weleens de 'koekenstad' genoemd. Een Chinese kunstenaar heeft het ontwerp gemaakt.
Met het project willen ze de vijfde verjaardag van het MAS vieren. Maandagnamiddag moet het klaar zijn, waarna de bezoekers de koekenstad mogen opeten. (br.hln)
Suïcidale Sinéad O'Connor wordt vermist na fietstocht
Suïcidale Sinéad O'Connor wordt vermist na fietstocht
De politie in Chicago is op zoek naar Sinéad O'Connor. De 49-jarige zangeres wordt vermist en de politie is bezorgd dat ze zelfmoord wil plegen, meldt showbizzsite TMZ.
De Ierse zangeres was zondagochtend niet teruggekeerd van een fietstochtje. De politie heeft mensen in Chicago gevraagd uit te kijken naar O'Connor. Sinead reed, aldus het signalement, op een roze fiets met mandje voorop en droeg een zwarte jas, zwarte leren broek en een shirtje met Ierland als opdruk.
In november kwam O'Connor in het nieuws nadat er een afscheidsbrief van haar opdook. Vervolgens werd ze door een psycholoog behandeld. O'Connor werd in die maand gevonden door de politie in Dublin, nadat ze op Facebook had gemeld een overdosis te hebben genomen. De zangeres, die niet in levensgevaar was, scheef na het incident op Facebook: "Jullie zijn in het ziekenhuis geweest om me te bezoeken. Maar jullie gingen weer weg voordat ik bijkwam en zijn niet teruggekeerd. Alsjeblieft waarom doen jullie dit met mij? Ik heb jullie nodig, ik heb jullie liefde nodig.''
"Jullie zijn eindelijk van me af", had Sinéad eerder op Facebook geschreven. In een lange post verklaarde ze 'gebroken' te zijn door de manier waarop ze door haar familie wordt behandeld. Ook ging ze in op een juridische strijd om het ouderlijk gezag over haar jongste kinderen, Shane van 11 en Yeshua van 8. Hun vaders zouden haar niet toestaan de kinderen te zien.
Sinéad heeft in het verleden openlijk over haar gezondheid gesproken. De ster lijdt aan een bipolaire stoornis en is daar enkele keren voor opgenomen. In 2011 dreigde de 48-jarige Nothing Compares 2 U-zangeres al eens met zelfmoord via Twitter. (br.hln)
Heb je na een lange pauze opnieuw de sportschoenen aangetrokken, dan is de kans groot dat je met stijve spieren kampt. Dat "auw-ik-raak-de-trap-niet-op"-gevoel kan vervelend zijn, maar is in vele gevallen een positief teken. Hoeveel stijfheid is oké en wat kan je er aan doen? 5 veelvoorkomende vragen en hun antwoord.
Pijn na het sporten? Dan is het belangrijk om even na te gaan met wat voor soort pijn je kampt. Voel je tijdens of meteen na het sporten veel pijn, dan is er mogelijk iets ernstiger aan de hand. Maar de stijfheid die enkele uren na je workout opduikt, is meestal goed nieuws. Vraag jezelf af of je echt pijn voelt, of eerder het gevoel hebt dat je spieren hebben gewerkt. Dat is een belangrijke nuance. Pijn is een waarschuwingssignaal dat er iets niet klopt aan je lichaam, vermoeidheid en stijfheid zijn tekenen dat je een spier tot op zijn maximum capaciteit gebruikt hebt.
1. Waarom word ik stijf?
Als je bij het sporten je spieren uitdaagt, dan beschadig je de spiercellen en de verbindende weefsels op microscopisch niveau. Die schade kan echter geen kwaad, want het zet een reeks biochemische processen in gang die ervoor zorgen dat je spiercellen zich herstellen en groter en sterker worden. Vandaar dat je van licht te sporten niet sterker wordt of grotere spieren krijgt.
Sporten aan een hoge intensiteit zal je meer stijfheid bezorgen, maar brengt ook meer voordelen met zich mee. Je zal je normaal gezien het minst comfortabel voelen in de 24 tot 48 uren na je sportsessie, waarbij je naast stijfheid ook vermoeidheid kan ervaren. Niks om je zorgen over te maken, en het zou 3 à 4 dagen na het sporten moeten verdwijnen.
Bepaalde trainingen zullen je stijver maken dan anderen. Sporten waarbij je veel springt, squats en lunges uitvoert of andere oefeningen doet die je spieren verlengen, brengen het meeste stijfheid met zich mee. Je zal het gevoel krijgen dat je spieren hebt gebruikt waarvan je niet wist dat je ze had. De trap oplopen of op een stoel gaan zitten kan dan al pijnlijk zijn.
2. Wanneer zou de stijfheid moeten verdwijnen?
Gemiddeld verdwijnt het stijve gevoel na 3 dagen, maar het kan ook een tijdje langer aanhouden, afhankelijk van hoe hard jij jezelf hebt uitgedaagd. Probeerde je een totaal nieuwe sport uit? Dan kan je 5 tot 7 dagen kampen met stijve spieren.
3. Wat kan ik doen om de pijn te verzachten?
Jammer genoeg niet al te veel. Veel wetenschappers hebben onderzocht hoe ze spierpijn kunnen verminderen en er heerst nog veel discussie rond het onderwerp. Sommige mensen zweren bij een heet bad, een ijspak of bepaalde crèmes, maar van geen van die methodes is zwart op wit bewezen dat het helpt. Wel hoor je vaker dat mensen zich beter voelen door een gematigde fysieke activiteit uit te voeren, zoals zwemmen of een eindje wandelen, wat de circulatie bevordert en spierherstel stimuleert.
4. Hoe weet ik of er iets ernstiger aan de hand is?
Heb je last van extreme spierpijn, zwellingen, heel moeilijk bewegen en/of donkere urine, dan zou je te kampen kunnen hebben met rhabdomyolyse, een gevaarlijke aandoening. Dit komt zeer zelden voor, maar kan gebeuren als je aan een hoge intensiteit traint, meer specifiek in hete en vochtige omgevingen. Bij rhabdomyolyse breken je spiercellen af en komen er toxische stoffen in je bloedstroom terecht, wat tot nierschade kan leiden. Het is een erg zeldzame aandoening, maar bij twijfel raadpleeg je best een arts.
5. Ik ben nooit stijf, boek ik wel vooruitgang?
Sommige sporttypes zullen je niet stijf maken, maar dat wil niet zeggen dat je geen vooruitgang boekt. Uithoudingssporten zoals langeafstandlopen zullen je minder snel stijf maken, maar je beenspieren zullen wel sterker worden. Iets van fysieke activiteit uitvoeren blijft daarenboven nog altijd beter dan niks doen. (br.hln)
