Zelfmoordpoeder van organisatie ‘Laatste Wil’ is zo goed als klaar

De Coöperatie Laatste Wil strijdt al sinds 2013 voor een middel om mensen te helpen ‘in eigen regie’ te sterven, zonder (een beoordeling van) een arts. In september vorig jaar maakte CLW bekend een poeder te hebben gevonden dat legaal verkrijgbaar is en dat – in de juiste hoeveelheid – zou leiden tot een waardige dood.CLW kreeg vorig jaar veel kritiek, maar na de aankondiging steeg het ledenta ookl van enkele honderden naar zo’n 20.000 mensen. Ook een paar honderd Belgen hebben zich aangemeld.

Het protocol om het dodelijke poeder van Coöperatie Laatste Wil in handen te krijgen, is nu zo goed als klaar. Tegelijkertijd wakkert de storm van kritiek op de voorzitter van de Nederlandse organisatie, Jos van Wijk uit Apeldoorn, aan. Zowel politici als experts maken zich ernstige zorgen over de plannen van Laatste Wil.

Geheim

“Misschien komen er nog wat kleine wijzigingen in het protocol, maar in principe is dit hoe het zal gaan”, aldus de voorzitter. Het reglement stelt dat alleen mensen die langer dan een half jaar aangesloten zijn bij Laatste Wil het dodelijke poeder kunnen bestellen. Het poeder wordt ‘Middel X’ genoemd, omdat de naam ‘uit veiligheidsoverwegingen’ geheim wordt gehouden. Het gaat om een legaal te verkrijgen conserveermiddel. 

Iedere besteller moet deelnemen aan een door en voor leden in het leven geroepen inkoopgroep. In die groep zit één inkoper: de enige die ‘Middel X’ koopt, de besteladressen heeft en weet om welk poeder het gaat. Leden die het goedje willen hebben, moeten ook een kluis aanschaffen. “Ongeveer zo groot als een dik boek”, zegt Van Wijk. Het kluisje is met vingerafdruk of code te openen. Er zitten ook losse sleutels bij. Wie geen kluisje bestelt, krijgt ‘Middel X’ niet.

180 euro

Bestellers betalen 180 euro. Daar worden niet alleen het dodelijke goedje en het kluisje van betaald, maar er worden ook euro’s opzij gezet voor juridische doeleinden. “Omdat we verwachten dat er een juridische zaak zal volgen.” De Apeldoorner bezweert dat de organisatie geen winst maakt. “De kluisjes worden tegen inkooptarief aan de leden verkocht. Wij doen dit puur omdat we dit een belangrijke zaak vinden.” 

Het middel zal op regionale bijeenkomsten gedistribueerd worden. Elk lid neemt een kluisje mee en krijgt 2 gram van het poeder, alleen genoeg voor het beëindigen van één leven. Laatste Wil doet geen diepgaand onderzoek of leden wilsbekwaam zijn, zo staat in het protocol.

Naast dat protocol heeft de coöperatie ook een overeenkomst en een voorbeeld van een verklaring ‘inzake autonoom handelen bij levensbeëindiging in eigen regie’ opgesteld. “We willen voorkomen dat naasten die bij het overlijden aanwezig zijn, verdacht worden van hulp bij zelfdoding.”

Hartritmestoornissen

Er is verder een beknopte uitleg van de Zwolse toxicoloog ​Guillaume​ Counotte toegevoegd, waarin gesteld wordt dat het middel ‘zeker dodelijk is’. Ook de bijwerkingen zijn beschreven: hoofdpijn, transpireren, flauwvallen, bloeddrukdaling, hartritmestoornis, braken, diarree, neus uitvloeiing, keelpijn en kortademigheid.

Van Wijk kijkt niet op van de bijwerkingen: “Je gaat er aan dood, logisch dat je dan hartritmestoornissen krijgt. Paracetamol heeft ook talloze bijwerkingen.” De verklaring van Counotte is een samenvatting van een 51 pagina’s tellend rapport dat de toxicoloog over het middel samenstelde. Het complete rapport wordt niet vrijgegeven, omdat dat de naam van het middel prijs zou geven, aldus Van Wijk.

Van Wijk heeft zelf een druppel – veel minder dan de dodelijke dosis - van Middel X geprobeerd en merkte meteen effecten, zoals draaierigheid en misselijkheid. Leden moeten een dag voordat ze het poeder gaan gebruiken daarom beginnen met antibraakmiddelen, zo luidt het advies. En korter voor inname moeten ze ook een pijnstiller tegen de hoofdpijn nemen.

Counotte wil zelf niet reageren op vragen van de media. De toxicoloog baseert zich op zogenoemde case-reports, voorbeelden uit de praktijk, en literatuur, zegt Van Wijk namens hem. “Dit middel is niet getest op dieren.” Volgens de voorzitter staat echter vast dat een lid hiermee waardig kan sterven en ook gegarandeerd overlijdt na inname van de meegegeven hoeveelheid.

Experts twijfelen

De Nederlandse minister van Volksgezondheid, Hugo de Jonge, wil zo snel mogelijk een ‘indringend gesprek’ met Laatste Wil. Volgens hem kan de coöperatie pas vervolgd worden als er iemand overleden is. Meerdere politieke partijen hebben hun zorgen uitgesproken. Ook onder toxicologen heerst ongerustheid, zo blijkt uit een rondvraag van het Algemeen Dagblad. Enkele experts betwijfelen of het middel tot een waardige dood leidt. In de Gelderlander luidde de Velpse dokter en levenseinde-counselor Ton Vink de noodklok. “Juridisch verboden en ook moreel zitten er veel haken en ogen aan.”

In Nederland is euthanasie sinds 2002 wettelijk toegestaan. Het kan echter alleen uitgevoerd worden door een arts en enkel als er sprake is van uitzichtloos en ondraaglijk lijden van de patiënt. Daarnaast moet een andere arts die conclusie bevestigen. Die voorwaarden zijn vergelijkbaar met de Belgische wetgeving.

Wie vragen heeft rond zelfdoding, kan terecht op de zelfmoordlijn via het gratis nummer 1813 of op www.zelfmoord1813.be. (br.hln)

Reusachtig zinkgat in centrum Rome slokt zeven wagens op, twee gebouwen ontruimd

De aardverschuiving gebeurde even voor 18 uur aan de via Livio Andronico in de wijk Balduina, niet ver van het Vaticaan. Zeven wagens die in de straat geparkeerd stonden, kwamen ongeveer 10 meter lager terecht. De plaats waar het zinkgat ontstond, lag naast een bouwwerf. Daar was in oktober vorig jaar de bouw van een ondergrondse parking begonnen.

Water

Enkele weken terug waren er problemen met water op de site. Ook de afgelopen dagen verdween dat op een onverklaarbare manier. Tussen 25 en 28 januari waren werken uitgevoerd, precies op de plaats waar het zinkgat ontstond. De brandweer controleerde omliggende gebouwen en ontruimde er uit voorzorg twee vlakbij de plaats van het incident. Er werden geen gewonden gemeld.

De afgelopen maanden maakten omwonenden al enkele keren melding van bevingen die hun huizen deden trillen. Ze zijn er niet over te spreken dat er met hun waarschuwingen aan het adres van de brandweer en de politie niets gebeurde. “Ik hoorde in onze parkeergarage water langs de muren lopen en wees ook op barsten in het wegdek”, aldus de geëvacueerde advocaat Giancarlo De Caprari. “Die laatste werden met de dag dieper. Dit was een aangekondigde ramp. Ik heb een dochtertje van drie maanden en ik weet niet waar ik nu heen moet. We voelen ons niet veilig.”

“We zullen onderzoeken wie verantwoordelijk is”, reageerde burgemeester Virginia Raggi al. “Er zijn in de twee gebouwen aan de site zo’n 20 gezinnen geëvacueerd. Het gaat om 50 tot 60 mensen.”

Onderzoek

Intussen zijn vertegenwoordigers van waterdistributeur Acea en aardgasdistributeur Italgas een onderzoek gestart. Ook het Openbaar Ministerie heeft een dossier geopend. (br.hln)

Koppel uit Waregem slaat dochter (16) met riem in gezicht “omdat ze te westers is”

De politie greep in na een hoogoplopende ruzie met de kinderen. De ouders gingen over tot zwaar geweld omdat hun dochters zich te westers gedroegen. Het koppel was van zelfs van plan om hun kinderen naar Tunesië terug te sturen. Volgens de parketwoordvoerder werden alle vier de kinderen mishandeld.

De ouders verschijnen vrijdag voor de raadkamer. Het parket vraagt hun aanhouding. De kinderen van zestien, acht, drie en één jaar zijn intussen geplaatst. (br.hln)

Waarom mensen huilen

Je krijgt een brok in de keel, je lippen beginnen de trillen, je voelt een enorme druk achter je ogen en voor je het weet barst je onverbiddelijk in tranen uit. In pijnlijke situaties, maar even goed ook van vreugde. Hoe komt het dat we wenen?

Geen enkel dier huilt, wij doen het à volonté, vaak zonder dat we het kunnen tegenhouden. Al millennia lang is de mensheid erdoor gefascineerd en zijn er verschillende theorieën over. Darwin was er bijvoorbeeld van overtuigd dat tranen geen enkel nut hebben, maar daar denken de meeste professoren tegenwoordig anders over.

Ad Vingerhoets, hoogleraar aan de Universiteit Tilburg, onderzocht het fenomeen jarenlang en is ervan overtuigd dat we voornamelijk huilen uit hulpeloosheid. Het is volgens de man een krachtig communicatiemiddel om aan te tonen dat we een situatie niet aankunnen, ons machteloos voelen en overweldigd zijn door bepaalde gebeurtenissen. Het is een schreeuw om hulp, steun en troost. Dat dieren niet huilen is volgens hem makkelijk te verklaren. De mens komt in vergelijking met de meeste dieren namelijk best hulpeloos ter wereld en zeker als jong kind is huilen de enige manier om aan te geven dat we ongelukkig zijn.

Huilen van geluk

En waarom huilen we dan als ons kind afstudeert, goede vrienden trouwen of een vriendin vertelt dat ze zwanger is? Volgens een team van psychologen van de universiteit van Yale zorgt deze reactie, die het tegenovergestelde lijkt te reflecteren van de emoties die we eigenlijk voelen, ervoor dat ons lichaam een soort van “emotionele balans” kan herstellen en “de intense gevoelens onder controle houdt”.

Wanneer een emotie met andere woorden ‘te’ krachtig wordt, proberen onze hersenen die gevoelens weer naar een ‘gezond’ niveau te brengen. Dit, door ons lichaam in de andere richting te duwen: door de tegenovergestelde emotie te ervaren.

Hoogleraar Vingerhoets haalt dan weer opnieuw hulpeloosheid aan. Volgens hem huilen we van geluk als we overweldigd zijn en niet meer weten hoe we onze emoties anders moeten uiten dan te wenen.

Is wenen goed voor je?

Dat huilen niet ongezond is, staat vast. Of het ook gezond is, weten onderzoekers nog niet 100% zeker. Op mentaal vlak dan, want dat huilen heel wat fysieke voordelen heeft is wel al vastgesteld.

1. Tranen helpen ons te zien

Traanvocht hydrateert niet alleen onze oogballen en -leden, ze voorkomen ook uitdroging van slijmvliezen. Zonder tranen kan je simpelweg niet zien.

2. Tranen doden bacteriën

Het ingrediënt lysozyme is het beste middel om bacteriën te bestrijden. Dit bestanddeel roeit 90 tot 95 procent van alle slechte beestjes uit in vijf tot tien minuten.

3. Toxines verwijderen

Tranen van angst of verdriet bevatten meer giftige bijproducten dan tranen door irritatie (bijvoorbeeld wanneer je een ajuin aan het snijden bent). Het vocht zelf is niet giftig, maar ze verwijderen toxines die zich in ons lichaam opstapelen door stress. Ze hebben hetzelfde effect als natuurlijke therapieën of een massagesessie, maar ze kosten heel wat minder. (br.hln)

Binnen met zwaar verbrand gezicht, buiten met voorschrift voor oogzalf

Henk (42) uit Oosterzele kwam binnen op de spoedafdeling van het AZ Sint-Elisabeth in Zottegem met zware brandwonden in het gezicht en werd wandelen gestuurd met een voorschriftje voor oogzalf. “Ik kon het amper geloven. Ik ben niet eens verzorgd, dat is geen spoed.” Henk diende een klacht in bij de ombudsdienst van het ziekenhuis, die nu de zaak verder bekijkt. “Het begon allemaal vorige woensdag”, zegt Henk. “Ik ben thuis aan het verbouwen en ik moest enkele bouten uit een balk halen. Ik begon ze met de slijpschijf weg te halen. Maar, spijtig genoeg, was ik vergeten dat amper een meter achter mij een jerrycan met benzine stond. Voor ik het wist hoorde ik een soort blazend geluid. Ik draaide me om en letterlijk één seconde later zag ik een gigantische vuurbal.”

Henk liep zeer zware verwondingen op. Zijn wenkbrauwen, wimpers en haar waren deels weggebrand. Ook raakten zijn handen verbrand toen hij de brandende jerrycan naar buiten sleepte. “Het kon allemaal veel erger afgelopen zijn, natuurlijk. Mijn huis kon afgebrand zijn, ik kon er niet meer zijn”, bedenkt Henk. Maar het was nog niet voorbij voor de gewonde man. “Ik zag enorm wazig en had zwarte vlekken voor mijn ogen. Ik besloot een vriend op te bellen om brandwondenzalf te brengen. Toen hij toekwam, zag hij direct de ernst in en nam me mee richting de huisarts.”


Toen Henk bij de huisarts toekwam zag de arts al snel in dat hij weinig kon doen. De brandwonden waren te ernstig, er waren open vleeswonden bij. Er was ook gevaar voor zijn ogen. Hij moest naar de spoed en daar een oogarts raadplegen.


”De verpleegster van de spoedafdeling schrok toen ze mij zag. Er hing verbrande huid los aan mijn gezicht, er waren blaren en bloed. Ik zei tegen haar dat alles brandde en ik hulp nodig had”, zegt hij. ” Ze nam me direct mee en deed een eerste onderzoek: onder meer bloeddruk nemen om te zien of mijn lichaam in shock was. Ik zei ook dat ik last had van mijn ogen, waarop een dokter geroepen werd. Hij zou de oogarts van wacht contacteren.”

Zelf naar praktijk

“En die oogarts wilde niet afkomen, ik kon wel naar haar praktijk gaan in Dilbeek. Onmogelijk voor mij, ik zag vlekken en wazig. De verpleegster belde uiteindelijk terug naar de oogarts, waarop die het volgende zei: ‘Als je deze nacht veel pijn hebt, kan je morgenochtend om 11 uur naar het ziekenhuis komen, dan ben ik aanwezig’”, zegt Henk nog steeds vol ongeloof. Vanop de spoed belden ze nogmaals de oogarts op, die toen een zalf voorstelde. “Nu bleek dat ze die niet hadden in het ziekenhuis, dus ik kreeg een voorschrift om ze bij de apotheker van wacht te gaan halen. Einde verhaal.”

Brandwondenspecialist

Uiteindelijk heeft de man een klacht ingediend. “Pas na enkele dagen wel, want ik was te kwaad in het begin.”

AZ Sint-Elisabeth kent de situatie en onderzoekt ze verder, “We zijn op de hoogte van de klacht bij onze ombudsdienst. Hoe dan ook bewijst dit de waarde van de ombudsdienst”, klinkt het in ziekenhuis Sint-Elisabeth. Henk heeft daarnaast ook verdere verzorging gevonden bij een brandwondenspecialist in de buurt en geneest nu vlot. (br.hln)

Mysterieuze schat van de Mont Blanc: eerlijke vinder claimt zijn deel van de 250.000 euro

Een Franse alpinist, die bijna vijf jaar geleden een heuse schatkist vond op de flanken van de Mont Blanc, wacht nog steeds op zijn vindersloon. De waarde van de schat - een verzameling smaragden, saffieren en robijnen - wordt geraamd op 250.000 euro. Volgens de Franse wet heeft de bergbeklimmer recht op de helft van dit bedrag.

Het merkwaardige verhaal begint in september 2013. De alpinist, die onbekend wenst te blijven, beklimt de beruchte Boissongletsjer in het massief van de Mont Blanc. Plots stuit hij op een metalen kist. Daar blijkt een indrukwekkende partij smaragden, saffieren en robijnen in te zitten. De stenen zijn verpakt in 49 zakjes met het opschrift ‘Made in India’. Geschatte waarde: 250.000 euro.

Twee crashes

De schat wordt in verband gebracht met twee vliegtuigongevallen. Op 3 november 1950 stortte de Malabar Princess, een toestel van Air India, neer in het massief. Zestien jaar later, op 24 januari 1966, crashte een Boeing 707 van dezelfde luchtvaartmaatschappij neer in het gebied. Twee Indische toestellen. Vandaar de link met het opschrift op de zakjes met de waardevolle stenen.

Eerlijk als hij is, draagt de alpinist zijn vondst over aan de politie in Albertville. Een geste waar hij overigens uitgebreid voor gepresen werd.

Vindersloon na twee jaar

De Franse autoriteiten verklaarden vervolgens dat zij alles in het werk zouden stellen om de rechtmatige eigenaar van de schat op te sporen. Tot dusver heeft de eerlijke vinder evenwel nog niets vernomen over deze zoektocht. De man weet dus ook niet of hij aanspraak kan maken op zijn vindersloon.

De Franse wet is in dit verband duidelijk. Indien de wettelijke eigenaar niet binnen de twee jaar gevonden is, wordt de vondst verdeeld tussen de vinder en de eigenaar van het grondgebied waar ze werd gevonden. In dit geval dus de eerlijke bergbeklimmer en de Franse staat.

Oorverdovend stil

De bergbeklimmer raakt stilaan gefrustreerd door de oorverdovende stilte en bracht de zaak nu in de openbaarheid. “Bij de gendarmerie werd me beloofd dat ik op de hoogte zou gehouden worden van de stand van het onderzoek. Tot op heden heb ik daar nog geen woord over gehoord”, zegt de man.

Hij maakt zich zorgen, temeer omdat hij in 2013 geen kopie van zijn verklaring aan de politie heeft gekregen. Ook de inventaris van zijn vondst - de waardevolle inhoud van de 49 zakjes - kreeg de man nooit in zijn bezit.

De vinder vreest dat de stenen al lang zijn verdonkeremaand door iemand die er geen recht op heeft. Volgens de krant Dauphiné Libéré liggen de smaragden, saffieren en robijnen veilig in de kluis van een bank in Chamonix. (br.hln)

Zal de ‘polar vortex’ bij ons voor een bitterkoude winter zorgen? David Dehenauw licht toe

Medio februari krijgen we tijdelijk zachtere temperaturen, maar van de lente is nog geen spoor. Als we Britse weerexperten mogen geloven, is dat ook nog niet voor meteen: de zogenaamde ‘polar vortex’ zou eind februari voor een langdurige koudegolf kunnen zorgen. Maar hoe groot is de kans daarop? Weerman David Dehenauw legt een en ander uit.

Eerst en vooral: wat is die ‘polar vortex’ nu precies? Wel, het gaat hier over een verschijnsel in de stratosfeer, de laag die zich boven de 15 kilometer hoogte bevindt en tot ongeveer 50 kilometer hoogte gaat. Ook daar is er wind en kunnen zich lage- en hogedrukgebieden ontwikkelen, net zoals ‘bij ons’ in de troposfeer (de onderste laag van de dampkring). “Doorgaans ontwikkelt zich boven de Noordpool in de stratosfeer een lage drukgebied”, licht Dehenauw toe. “De wind waait er dan vanuit het westen en dat gaat gepaard met lage temperaturen. Dat verschijnsel wordt de polar vortex genoemd.” 

Momenteel wordt er echter een ‘Sudden Stratospheric Warming’ (SSW) gedetecteerd in die vortex. “Dat wil zeggen dat er een plotse opwarming plaatsvindt in de stratosfeer, waardoor het lage drukgebied plaatsmaakt voor een hoge drukgebied. De wind draait dan en komt vanuit het oosten, en de temperatuur op ongeveer 30 kilometer hoogte zal gaan stijgen.”

Onder bepaalde omstandigheden kunnen die oostenwinden dan gaan zakken. “Als dat fenomeen zich helemaal doorzet, komen die uiteindelijk aan de grond terecht, waardoor er een aanvoer van koude lucht is. De temperaturen kunnen dan gaan dalen en dan krijg je kouder weer.”

Veel veranderen op korte tijd

Er hangt echter een grote ‘maar’ vast aan de voorspellingen van de Britse meteorologen. “Het is ten eerste niet zeker dat die stratosferische opwarming zich doorzet. Doet ze dat wel, dan wordt de kans inderdaad groter dat wij te maken krijgen met kouder weer. Maar hoe groot die kans precies is, valt bijna onmogelijk te voorspellen. Het zal al een fikse opwarming moeten zijn, en dan nog duurt het meer dan een week voor die winden de grond bereikt hebben. En we hebben vrijdag nog kunnen merken dat er op meteorologisch vlak heel veel kan veranderen op korte tijd.”

En zelfs als de oostenwinden uit de stratosfeer de grond bereiken, is het nog maar de vraag waar die precies zullen terechtkomen. “De afstand tot de Noordpool is enorm ver. Misschien krijgen enkel delen van Scandinavië of delen van Rusland ermee te maken.”

Kortom: of we in België last zullen krijgen van de ‘polar vortex’, is nog lang niet zeker. “De komende week alvast niet, en voor de week na de krokusvakantie lijken de temperaturen ook eerder normaal voor de tijd van het jaar: ’s nachts net onder of rond het vriespunt, en overdag erboven. En met voorspellingen die verder gaan dan 14 dagen moet je enorm voorzichtig zijn, want er kan nog zoveel veranderen. Is de kans op koud weer uit de polar vortex gestegen? Ja. Maar evengoed merken we er helemaal niets van.”

2013

De plotse opwarming van de stratosfeer in de ‘polar vortex’ is een vrij zeldzaam gegeven. Vijf jaar geleden, in de winter/lente van 2013, kregen we een gelijkaardig fenomeen. Zowel in delen van Noord-Amerika als in een groot stuk van Europa sloeg de winter na een zacht intermezzo half februari plots ongemeen hard en erg laat toe, tot een eind in de lente. 

Zelfs enkele wielerklassiekers kreunden onder het erg gure winterweer. Zo moest Kuurne-Brussel-Kuurne afgelast worden en werd ‘La Primavera’ Milaan-Sanremo voor een keer niet onder een lentezon gereden, maar bleef noodgedwongen enkel een drastisch ingekorte versie over door zowaar een heuse sneeuwstorm onderweg. In Vlaanderen was de meest merkwaardige statistiek ongetwijfeld de elf sneeuwdagen in maart 2013, tegen normaal drie dagen sneeuw.  (br.hln)

Damien Rice -The Blower's Daughter

Klik op de foto om hem te beluisteren

.

Damien Rice (Dublin, 7 december 1973) is een Ierse singer-songwriter. Hij staat bekend om zijn breekbare nummers die hij slechts met minimale instrumenten vertolkt.

Rice is begonnen in de band Juniper, die bekend is van het nummer Weatherman. In 1999 verliet hij deze band, waarna de overige leden verder gingen als Bell X1. Rice verhuist van Ierland naar Toscane (Italië), waarna hij als straatmuzikant op reis gaat door Europa. Na een jaar keert hij terug en is vastbesloten de nummers die hij geschreven heeft tijdens deze reis op een demo te zetten. Hij leent geld van vrienden en bekostigt daarmee zijn demo en stuurt deze naar producer David Arnold. Deze was gecharmeerd van zijn muziek en leende Rice genoeg geld om studio-apparatuur te kopen.

In september 2001 komt de eerste single 'The Blowers Daughter' uit die gebruikt wordt voor de soundtrack van de film Closer. De single wordt goed ontvangen en optredens volgden. In eigen beheer werkt Rice verder aan het voltooien van een compleet album, dat in februari 2002 onder de titel O uitkomt. Hij wilde geen grote platenmaatschappijen bij het album betrekken omdat hij bang was dat zij invloed op zijn muziek zouden hebben.

In 2006 brengt Damien Rice het album 9 uit. De van dit album afkomstige single 9 Crimes wordt een top 10-hit in de Mega Top 50.

In maart 2007 verlaat Lisa Hannigan, die mee de zang en gitaar verzorgde op de meeste singles (o.a. 9 crimes), de band.

In 2008 werken hij en andere bekende artiesten uit de VS, het Verenigd Koninkrijk, Canada en Zuid-Afrika aan het album Songs for Tibet, een steunbetuiging aan Tibet en dalai lama Tenzin Gyatso. Songs for Tibet verschijnt tegelijkertijd met de Olympische Zomerspelen 2008 in de Volksrepubliek China waarvan de opening op 8 augustus plaatsvindt: het album wordt namelijk op 5 augustus uitgebracht via iTunes en vanaf 12 augustus via muziekwinkels overal ter wereld. Sinds de Invasie van Tibet in 1950-1951 bezet China het land met - volgens critici - een wijdverbreide politieke, religieuze en culturele onderdrukking tot gevolg.

Waarom zijn we altijd zo moe na een weekend?

Een weekend heeft in principe als doel om de batterijen terug op te laden. Maar vaker wel dan niet verschijnen we op maandagochtend nog vermoeider op het werk dan vlak voor het weekend. Hoe komt dat toch, en wat kunnen we eraan doen? Leen Steyaert, gezondheidsbegeleidster, naturopaat en auteur van het boek "Oerrritme" legt uit.

Dat je het extra moeilijk hebt om op maandag uit je warme bed te kruipen is helemaal niet vreemd, integendeel. "Als je in het weekend op andere tijdstippen gaat slapen en opstaat, kan je dat effect vergelijken met een jetlag," legt Leen Steyaert uit. Zij is gezondheidsbegeleidster en naturopaat, en daarnaast ook auteur van het boek "Oerritme".

Innerlijke klok
Die vermoeidheid heeft alles te maken met onze innerlijk ingebouwde klok, waar we aan prutsen als we ons slaap- en waakritme aanpassen. "Tijdens het weekend verschuiven we onze innerlijke klok," verklaart Steyaert. "We gaan bijvoorbeeld wat later slapen en we staan wat later op. Je lichaam kan dat tot op zeker hoogte wel aan, maar vanaf dat het verschil groter wordt dan 2u, begin je dat te voelen. Zaterdag en zondag zul je hier het minste hinder van ondervinden, maar het is pas maandag - als je er opnieuw vroeg uit moet - dat je het lastig zal krijgen. Die maandagblues krijg je doordat je innerlijke klok je sociale klok niet kan volgen."

Niet te veel uitslapen
Het spijt ons dit te moeten zeggen, maar de enige manier om maandag wat frisser voor de dag te komen, is door niet te veel uit te slapen in het weekend. "Het is belangrijk dat je zelfs tijdens het weekend zoveel mogelijk regelmaat behoudt. Hoe minder je verschilt van je weekritme, hoe beter," vervolgt Steyaert. "Eigenlijk zijn we er niet op gebouwd om uit te slapen. Oudere mensen kunnen trouwens niet meer zo goed uitslapen, omdat hun innerlijke klok al meer verstoord is dan die van jongere mensen. Dat verklaart ook waarom jongeren veel langer in hun bed kunnen blijven soezen dan oudere mensen." De ochtendstond heeft dus goud in de mond. Zélfs in het weekend, helaas. (br.hln)

 Leen Steyaert is auteur van het boek, "Leef en eet volgens je OERRITME en word fit, slank en gelukkig", uitgegeven bij WPG uitgevers, 19,99 euro.

Waarom je in de Aldi nooit kan volgen aan de kassa

Niet alleen in ons land wordt er wel eens gevloekt aan de Aldi-kassa, ook in Groot-Brittannië hebben ze gemerkt dat je er vliegensvlug moet inpakken. Op sociale media wordt de situatie vaak - met een knipoog weliswaar - aangeklaagd, en omschrijven veel mensen het scan-en-pakspel als het spelen van een potje tennis. Er bestaat zelfs een Aldi Checkout Challenge-pagina op Facebook, waar mensen hun verhaal kunnen doen over al te snelle kassamedewerkers. “Ze zouden beter psychologen aan de uitgang stationeren”, grapt iemand. “Voor alle mensen die gebroken zijn onder de druk van het snelle inpakken.”

Maar hoe komt het nu dat je in een Aldi-winkel meer stress ondervindt bij het afrekenen dan bij andere supermarkten? Enerzijds heeft dat natuurlijk te maken met hoe de kassa’s precies ontworpen zijn. Bij veel winkels heb je nog een stukje band voor de boodschappen en je tas, maar bij de Duitse keten is er geen ruimte om de gescande producten even te laten wachten. Stapelen ze zich te snel op, dan schuiven ze over de rand op de grond.

Maar anderzijds heeft het ook te maken met het beleid van Aldi. De kassierster heeft het niet op jou persoonlijk gemunt, maar wordt letterlijk aangemoedigd om zo snel mogelijk te zijn. “Wij vragen onze medewerkers om zo efficiënt mogelijk te werken”, klinkt het in een reactie aan de  Britse Chronicle. “Dat helpt om alle prijzen laag te houden.” Volgens de keten gaat het aan hun kassa’s 40 procent sneller dan bij de concurrentie. Dat wil echter niet zeggen dat ze niet moeten omkijken naar de klant. “We weten dat sommige mensen nu eenmaal trager inpakken. Onze medewerkers dienen zich aan te passen aan hun tempo.” (br.hln)

Koppel geeft alles op om reis rond de wereld te maken, maar na twee dagen loopt het al jammerlijk fout

Tanner (26) en Nikki (24) leerden elkaar enkele jaren geleden kennen en verhuisden samen naar Colorado. Ze waren allebei niet echt fan van het standaard werkleven en wilden graag de wereld zien. Vorig jaar in april besloten ze om die droom waar te maken en schaften ze zich de Lagniappe aan. De boot was maar liefst 49 jaar oud en geen van beiden had enige ervaring met varen, maar daar lieten ze zich niet door tegenhouden. Ze kochten de boot voor 5.000 dollar, en nog eens 5.000 dollar aan herstellingen later werd ze zeevaardig gedoopt.

Deze week was het dan eindelijk zo ver: dinsdag vertrok het koppel met hun hondje Remy in Tarpon Springs (Florida) om de zeven zeeën te ontdekken. Het liep allemaal vlot tot twee dagen later, toen ze in John’s Pass (amper 50 kilometer verderop) wilden aanmeren voor de nacht. Wat ze in het kanaal zagen leek niet echt overeen te komen met hun navigatiekaart uit 2016-2017, en ineens kreeg de boot zo’n harde schok dat Nikki bijna overboord werd gegooid. De Lagniappe bleek vastgelopen op een zandbank - die zich kunnen verplaatsen -, de kiel was afgescheurd en het vaartuig liep vol water. Het koppel kon niet veel anders doen dan hulp inroepen.

Overboord springen

Toen de hulpdiensten arriveerden, was de boot al zo ver gezonken dat het reddingsschip niet meer veilig kon naderen. Tanner, Nikki en mopshond Remy moesten overboord springen en zich zelf naar veiligheid zwemmen. Ze konden daarna alleen maar toekijken hoe al hun bezittingen ten onder gingen. “We hebben alles verloren. We zagen hoe alles wegdreef, en we konden er niets aan doen.”

Het koppel zit nu in zak en as. Ze staken al hun spaargeld in de boot en hebben alle twee hun job opgezegd om de wereldreis te kunnen maken. Ze hebben geen plek om te leven, geen spullen meer en welgeteld 90 dollar om rond te komen. De boot uit het water laten halen zou duizenden dollars kosten, aangezien ze ook niet verzekerd waren. Toch willen ze niet terug naar een 9-to-5 job. “We zijn al zo ver geraakt, we gaan nu niet opgeven”, aldus Tanner. “Ik ga ooit opnieuw een boot kopen. We kunnen niet zomaar onze dromen laten varen.” (br.hln)

Dit is ’s werelds eerste fiets op waterstof

Elektrische fietsen rukken op, maar voor de batterijen bestaat er nu ook een interessant alternatief: waterstof. Een Franse firma presenteert de eerste waterstoftweewieler, die binnen twee jaar in de winkel staat.

De Alpha 2.0 heet de fiets die op waterstof rijdt. Het is een stadsfietsmodel met een sportieve uitstraling. Maar wat vooral telt, is de binnenkant. 100 kilometer moet je er mee kunnen rijden op een volle tank. Een conventionele e-bike haalt maar de helft. Bovendien zou de fiets onder elke weersomstandigheid werken. In tegenstelling tot gemiddelde e-bikes, die nog weleens haperen bij te lage temperaturen. Tanken tenslotte zou maar twee minuten duren – dat is veel sneller dan een gewone e-bike opgeladen is.

In de autowereld is het principe van rijden op waterstof al langer bekend. Merken als Toyota en Daimler experimenteren al meer dan tien jaar met dit alternatief voor accu’s. Toyota heeft inmiddels de Mirai op de markt gebracht, ’s werelds eerste kant en klare waterstofauto. Op fietsgebied gebeurt er nog weinig. In Duitsland werkt de firma Linde ook aan een waterstoffiets, maar dat heeft nooit geleid tot een productieversie. Die heeft Pragma Industries nu dus wel. De firma uit de Franse badplaats Biarritz is al meer dan tien jaar bezig met een ontwikkelen van waterstof brandstofcellen en is inmiddels als eerste ter wereld gestart met serieproductie van een fiets op waterstof.

Tanken

Aanleiding voor de ontwikkeling van de fiets is de groeiende vraag naar duurzame vervoersoplossingen, zegt Pragma Industries. Maar dat er praktisch nog geen waterstoffiets bestaat, zou vast ook meegespeeld hebben. Pragma Industries richt zich op grootverbruikers: op ondernemingen die fietsen verhuren of deelfietsen uitlenen. Tanken kan bij een speciale tank. De ontwikkelaar wijst naar een exemplaar dat hun partner Atawey voor de Alpha 2.0 ontwikkelde. In dit station wordt van water en elektriciteit automatisch waterstof gemaakt. 

5.000 euro

Punt is alleen wel dat zulke stations nog zeer dun gezaaid zijn in de wereld. Daarom worden de fietsen voorlopig verkocht aan Franse gemeenten als Saint Lo, Cherbourg, Chambery en Bayonne. Een tankstation kost namelijk 30.000 euro en een fiets 7.500 euro. Te duur voor de consument vooralsnog, maar over twee jaar moet de Alpha bike in de winkel verkrijgbaar zijn voor zo’n 5.000 euro. (br.hln)

Dit zegt de kleur van snot en slijm over je gezondheid

Het seizoen der verkoudheden is weer volop in het land. Snipvervelend, letterlijk dan, maar helaas niet heel veel aan te doen. Al is snot en slijm ook interessant, omdat het veel zegt over je gezondheid. Wist je bijvoorbeeld dat geel snot wijst op een gevorderde infectie?

Zelfs als je niet ziek bent, maakt het menselijk lichaam dagelijks snot aan. Dat gebeurt niet alleen in je neus, de mix van vocht en proteïnes zit ook in de sinussen, neus, mond, keel, longen en het spijsverteringsstelsel. Dit om te voorkomen dat die oppervlakten uitdrogen.

Wanneer je ziek bent, is je lichaam druk bezig met het bestrijden van de infectie. Dat manifesteert zich net in de symptomen die we associëren met de ziekte. We voelen ons deels dus zo slecht door de reactie van het immuunsysteem in het lichaam. De symptomen zijn namelijk belangrijk om immuuncellen te rekruteren die de infectie zullen bestrijden. Maar ze zijn ook de oorzaak van waarom je tot niet veel meer in staat bent.

Een verstopte neus is een poging van je lichaam om een infectie te blokkeren en de infectie te verdrijven. De extra afscheiding van slijm naar de neus komt van de cellen in de sinuswand en het bovenste deel van de luchtwegen. Het snot is een poging om de neus te spoelen en ongewenste bacteriën uit het lichaam te verwijderen.

Ontdek hieronder wat de verschillende kleuren van snot en slijm betekenen.

Helder

Is de kleur van je snot helder, dat ben je kerngezond. Zoals hierboven gezegd, produceert ons lichaam de hele dag snot, het merendeel daarvan slikken we gewoon door. En daar is niks mis mee. 

Wit

Wit snot wijst doorgaans op het begin van een verkoudheid. Al is er absoluut geen reden om je zorgen te maken, de kans is namelijk groot dat het gewoon wegtrekt.

Geel

Als je snot geel ziet, zit je met een infectie die gevorderd is. Je lichaam vecht volop tegen de bacteriën, maar wint dat gevecht wellicht pas na een paar dagen. Er is absoluut geen reden tot paniek, je moet ook niet naar de huisdokter.

Groen

Bij groen snot heb je het serieus te pakken en je voelt je waarschijnlijk behoorlijk belabberd. Je lichaam vecht opnieuw tegen de infectie, en de schade daarvan (lees: dode witte bloedcellen, proteïnen en afvalstoffen) komen terecht in je snot. Ook nu moet je nog niet panikeren. Pas als je weken aan een stuk groen snot blijft hebben, passeer je best een bij de huisdokter.

Rood

Rood snot valt niet te verwarren met een bloedneus, maar het krijgt wel die kleur doordat er bloed in terechtgekomen is. Vaak komt dat door een wondje in je neus of luchtwegen. Meestal niks erg, maar voor de zekerheid ga je toch best even langs de dokter.

Bruin

Ziet je snot bruin, dan trek je best wel even aan de alarmbel. Niet dat je daarom per se doodziek bent, het is meestal gewoon een teken dat je te veel rookt of dat je lang in vervuilde licht vertoefd hebt. Niet roken en schone lucht opzoeken, biedt doorgaans soelaas.

Zwart

Nu mag je echt beginnen panikeren, snot hoort namelijk nooit zwart te zien. Het komt vaker voor bij rokers en druggebruikers en kan ook wijzen op een schimmelinfectie. Of het kan iets erger zijn. Ga zo snel mogelijk langs de dokter.  (br.hln)

Familie Idool-finalist doet oproep aan dader: “Vertel ons tenminste waarmee je Andrei vergiftigde”

“Als je wroeging hebt en Andrei enkel ziek wilde maken, geef jezelf aan. Of laat ons tenminste anoniem weten wat je gebruikt hebt om hem te vergiftigen.” Die oproep doet de familie van Andrei Lugovski aan de gifmenger die de zanger in het ziekenhuis deed belanden. “Dan kunnen ze hem misschien beter behandelen.”

Terwijl het gerechtelijk onderzoek naar de gifmenger die Andrei Lugovski (34) bijna het leven kostte voortgaat, komt de familie van de Oostendenaar van Wit-Russische origine met een opmerkelijke oproep. “Als blijkt dat het gaat om een fan die zich misbegrepen voelde en Andrei enkel ziek wilde maken, dan heeft die waarschijnlijk wroeging op dit moment”, vertellen zijn zus Alina en haar partner Philippe. “Kom dan gewoon uit voor je fout en geef je aan. Misschien kan je dan zelfs helpen om Andrei sneller aan de beterhand te krijgen.” Want voorlopig is het nog steeds niet duidelijk hoe het giftige thallium in Andreis lichaam geraakte. “Vooral de hoeveelheid is belangrijk”, klinkt het bij het duo, dat evenwel beseft dat een spontane bekentenis waarschijnlijk te hoog gegrepen is. “Mocht de persoon hierachter bijvoorbeeld anoniem ergens laten weten welk middel en hoeveel er gebruikt werd, zou ons dat ook al vooruit kunnen helpen. Want onze grootste bekommernis blijft Andrei hier zo snel mogelijk door krijgen.”

Stalkster uitgesloten

De speurders hebben intussen de familie van Lugovski, zijn dichte medewerkers en verscheidene fans bevraagd om een beter beeld te krijgen van de mogelijke buitenstanders die dicht genoeg bij de zanger konden komen om hem het gif toe te dienen. Een vrouw met Russische roots die in het verleden al enkele keren voor problemen zorgde tijdens concerten van Lugovski, lijkt intussen geen verdachte meer. “Sinds 2016 was er een probleem met een stalkster”, klinkt het bij een goed ingelichte bron. “Ze heeft hem een tijdje proberen te benaderen in zijn loge en wachtte hem zelfs op bij hem thuis. Andrei vond dat een lastige situatie waarop zijn entourage er bij elk optreden voor zorgde dat zij niet langer te dicht in zijn buurt kon komen. Op een bepaald moment heeft ze daarom Andrei bij een optreden in Eeklo bewust ten val gebracht. Toen is er voor de eerste keer de politie bijgehaald.” Een jaar geleden dook de vrouw ook op bij een nieuwjaarsreceptie in Oostende. “Toen is het concert pas gestart toen ze door de politie uit de zaal verwijderd was”, klinkt het. “De laatste keer dat ze op één van Andreis events gespot werd, was in december. Maar zij kan de afgelopen maanden nooit dicht genoeg geraakt zijn om dit aan te richten.” Voorlopig zijn er nog geen verdachten opgepakt. (br.hln)

Annie Lennox (Aberdeen, 25 december 1954) is een Schotse zangeres.

Annie Lennox bezocht als kind een school voor hoogbegaafden. Daarnaast studeerde ze fluit aan de Royal Academy of Music in Londen.

Annie Lennox is vooral bekend als de zangeres van Eurythmics, waarin ze samenwerkte met Dave Stewart. Daarvoor zong ze bij The Tourists.

Nadat Eurythmics in 1990 uit elkaar ging, ging ze verder als soloartiest. Haar debuutalbum uit 1992, Diva, was wereldwijd een zeer groot succes, waarvan 3 nummers (Why, Walking On Broken Glass en Little Bird) in de Engelse top 10 terecht kwamen.

De eerste single van haar tweede soloalbum, "No More `I Love You's'" won een Grammy Award in 1996. Het nummer, een cover van The Lover Speaks, behaalt de 2e positie in de Engelse hitlijsten. Het album Medusa bestaat volledig uit covers van o.a. Al Green, Pretenders en the Temptations en is wederom een groot succes in Europa.

Lennox sprak zeven jaar niet met Dave Stewart, tot ze elkaar ontmoetten bij de begrafenis van een gemeenschappelijke vriend. In 1999 kwam een nieuw album van Eurythmics uit.

In 2003 won ze een Oscar voor het beste filmlied voor het lied Into the West, afkomstig uit de film The Lord of the Rings: The Return of the King. In dit jaar verscheen ook haar derde solo-album Bare. Bare, een tamelijk donker album, werd een bescheiden succes in Europa en kende geen singles. In de Verenigde Staten scoorde Annie wel een club-hit met een remix van het nummer "Pavement Cracks".

Op 4 juli 2006 ontving Annie Lennox een eredoctoraat van een Schotse Academie voor Muziek en Drama.

Op 2 oktober 2007 verschijnt haar vierde solo-album "Songs of Mass Destruction". De eerste single is Dark Road en kwam uit op 25 september. Als tweede single is het nummer Sing uitgebracht, gezongen door Annie en het choir of 23: 23 vrouwelijke collega-wereldsterren zoals Shakira, Dido, Christina Aguilera en Madonna.

In november 2008 wordt Annie Lennox uitgeroepen tot één van de 100 beste vocalisten aller tijden door het Amerikaanse tijdschrift Rolling Stone.

In maart 2009 is The Annie Lennox Collection verschenen. Deze cd bevat haar grootste hits en 2 nieuwe nummers, beide covers van Ash (Shining Light, haar eerste top 40 hit in Engeland sinds 1995) en Keane (Pattern of my Life). Daarnaast zijn alle hits op dvd verschenen. Het album is met name in de UK een groot succes.

Kan je twee keer griep krijgen in hetzelfde seizoen?

Je hebt net een week miserabel in bed gelegen, elke Netflixserie gezien en een hele voorraad zakdoekjes opgemaakt. Enige lichtpuntje? Jij bent er vanaf voor deze winter. Of toch niet?  Kan je twee keer per seizoen griep krijgen? 

De griep piekt doorgaans ergens tussen december en februari, maar die periode kan zich makkelijk uitbreiden richting november tot zelfs maart of later. Al griep gehad dit jaar? Dat wil niet noodzakelijk zeggen dat je er weer een jaartje tegen kan.

Er zijn vier verschillende types griep: influenza A, B, C en D. Types A en B zijn de seizoensgebonden varianten die we vooral in de herfst en winter tegenkomen en ook binnen die types heb je nog varianten. Deze winter raken verreweg de meeste grieppatiënten geïnfecteerd met het virustype B uit de Yamagata-lijn, slechts een paar procent werd ziek van een van de twee virustypen A die nu circuleren.

Ziek na griepspuit

Wanneer je door een bepaalde variant besmet raakt, maakt je lichaam een immuunrespons aan die ervoor zorgt dat je niet opnieuw besmet raakt met diezelfde variant. “De kans dat je dezelfde griep opnieuw krijgt is kleiner,” legt Dr. Denise Pate uit Manhattan uit. “Maar je kan nog steeds met een andere variant besmet raken, en de antilichamen die je hebt aangemaakt de eerste keer zullen dan geen bescherming bieden.” Dat verklaart ook meteen waarom je zelfs na een griepspuit nog ziek kan worden.

Kleine kans

Volgens hoogleraar virologie Ron Fouchier van het Erasmus MC in Rotterdam kan je dus in theorie eerst door type A en dan door type B besmet worden, maar in de praktijk komt het gelukkig zelden voor. Nadat je lichaam door een griepvirus geïnfecteerd is, zal het er alles aan doen om nieuwe virussen te weren, legt hij uit aan de Volkskrant. De luchtwegen van een pas herstelde grieppatiënt zitten vol met interferonen - eiwitten die een immuunreactie bespoedigen - wat de kans op een tweede griep, van een ander type, klein maakt. Daarenboven kan de immuniteit tegen een bepaald virustype lang aanhouden. Een griep van jaren geleden kan vandaag nog steeds bescherming bieden tegen datzelfde type.

Griep versus verkoudheid

Wel kan het gebeuren dat je nog niet helemaal genezen bent, en daardoor een bacteriële infectie oploopt. Bacteriën nestelen zich sneller in de epitheelcellen in de wang van de neus en keel als die door het griepvirus beschadigd zijn. Maar vaak verwarren mensen een verkoudheid met griep, en geven ze het al dat label als ze wat snotteren en zich niet lekker voelen. Volgens een internationale studie uit vakblad PLOS Biology van enkele jaren geleden, krijgen volwassenen vanaf hun dertigste gemiddeld slechts twee keer per tien jaar de griep. De kans op een verkoudheid is vele malen groter, met de tientallen verkoudheidsvirussen die circuleren. 

Geen zin om de krokusvakantie in bed door te brengen? Probeer deze tips eens, om besmetting te voorkomen.  (br.hln)

Aangetekende brief kan voortaan ook via e-mail

De aangetekende e-mails waren al sinds juli 2016 wettelijk geregeld, maar nu erkende de regering ook het eerste bedrijf dat het mag aanbieden: het Limburgse IT-bedrijf Connect Solutions.

Concurrentie

Via Aangetekende.Email kunnen bedrijven én particulieren voortaan een aangetekende zending digitaal versturen, met dezelfde juridische waarde als de klassieke zending. Dat betekent meteen flinke concurrentie voor de klassieke aangetekende brief van Bpost. Die kost 5,29 euro, de aangetekende e-mail 80 cent. 

Om het systeem te kunnen gebruiken, moeten verzender én ontvanger zich elektronisch registreren via de e-identiteitskaart. (br.hln)

Moet je jouw kind betalen voor huishoudelijke klusjes?

We weten al vanaf welke leeftijd we huishoudelijke taakjes mogen doorschuiven naar onze kroost, nu is alleen de vraag: moeten we hen daar ook voor betalen of niet? Experten verdiepten zich in de kwestie. 

Uit een onderzoek van T. Rowe blijkt dat 83% van de ouders vindt dat ze hun kinderen moeten betalen voor het uitvoeren van huishoudelijke taken. Experten zien dat echter anders. Zo schrijft Ron Lieber’s in zijn boek The Opposite of Spoiled dat kinderen geen geld horen te krijgen in ruil voor het uitvoeren van huishoudelijke klusjes. Hij stelt dat het krijgen van geld en het uitvoeren van een opgedragen taak los staan van elkaar. Enerzijds omdat een kind kan beslissen het geld niet nodig te hebben en daardoor geen nuttige reden ziet in het uitvoeren van de taak, anderzijds omdat het krijgen van een zakcentje gebruikt moet worden als leermiddel. “Als ouders niet betaald krijgen voor huishoudelijk werk, waarom kinderen dan wel?”, stelt hij zichzelf de vraag. Ook Jane Nelsen, schrijfster van Positive Discipline A-Z,  deelt die mening. “Zakgeld is een manier voor kinderen om te leren omgaan met geld, maar mag niet gebruikt worden als betaling voor routinekarweien.” Een kind moet dus thuis de handen uit de mouwen steken omdat dat het juiste is om te doen, niet omdat er geld mee gemoeid is.

Krijg jij het niet over je hart en wil je je kind wel met een zakcentje bedanken voor de hulp, dan stelt financieel experte Lauren Greutman het volgende voor: “Geef je kind een beloning die overeenstemt met de aard van het klusje. Zo krijgt mijn zoon 25 cent voor het buitenzetten van het vuilnis en 5 dollar voor het schrobben van de keukenvloer op handen en knieën. Regelmatige alledaagse taken zoals de afwas zijn dan weer onbetaald. Taken waarvoor ik een vreemde ook zou betalen, zoals het gras afrijden, worden uiteraard wel gecompenseerd.” Sommige ouders moedigen hun kinderen ook aan om zelf op zoek te gaan naar klusjes en daarvoor een prijs te noemen, als een manier om ondernemerschap te stimuleren.

Het kortste eind

Hetzelfde onderzoek toonde eveneens aan dat 34% van de ouders hun kinderen helemaal nooit (zak)geld geeft, maar ook daar trekken ze volgens experten aan het kortste eind. Om te leren fietsen, heb je een fiets nodig. Om viool te leren spelen, heb je een viool nodig. Dus heb voor het leren beheren van geld vanzelfsprekend ook geld nodig. Zelfs huishoudens die krap bij kas zitten, worden aangemoedigd om een klein deel van het budget - dat sowieso al naar de kinderen zou gaan- te vervangen door zakgeld dat ze zelf kunnen beheren. (br.hln)

“Jij begrijpt me gewoon niet”: mannen en vrouwen begrijpen elkaar slechts 20% van de tijd, volgens Gentse studie

‘Mijn vrouw/man begrijpt me niet,’ klinkt het cliché, dat volgens een doctoraatsstudie van de universiteit Gent ook echt blijkt te kloppen. Slechts in 20% van de gevallen kunnen we juist inschatten wat onze partner denkt of voelt, zo concludeert de studie van de Gentse universiteit. “Dat vrouwen mannen beter zouden begrijpen dan omgekeerd, blijkt ook niet waar te zijn,” legt onderzoekster Céline Hinnekens uit op Radio 1. 

Dat mannen en vrouwen van twee verschillende planeten lijken te komen, is nog niet zo’n gekke hypothese. Het merendeel van de tijd begrijpen we elkaar écht niet, zo blijkt uit de doctoraatsstudie van klinisch psychologe Céline Hinnekens aan de Universiteit van Gent. Ze liet 150 Vlaamse koppels tussen 18 en 76 jaar zo’n 10 à 12 minuten discussiëren voor een camera, over een onderwerp dat binnen hun relatie wel eens voor conflict zorgt. Achteraf moesten de koppels vragen over hun partner oplossen die duidelijk maken of je de gedachten en gevoelens van je geliefde juist kan inschatten. Conclusie: we slaan de bal grandioos mis. Slechts in 20% van de gevallen konden de koppels juist benoemen wat er door het hoofd ging van hun partner tijdens de discussie.

Vooral met onszelf bezig

“Ik denk dat de verklaring hiervoor op twee verschillende punten ligt,” legt Hinnekens uit op Radio 1. “Ten eerste zijn we tijdens een discussie vooral op onze eigen gedachten gefocust. Je denkt na over hoe jij je voelt, welke argumenten je wil gebruiken enzovoort. Daardoor blijft er weinig ruimte over om te denken aan wat er door onze partner heen gaat. Ten tweede ligt het tempo tijdens een discussie erg hoog. Je moet snel reageren en denken en hebt daardoor geen tijd om alles in overweging te nemen.”

Man versus vrouw

Ook opvallend: waar vrouwen vaak denken dat ze mannen beter begrijpen dan omgekeerd, bleek dat niet zo te zijn. Beide geslachten konden even slecht inschatten wat de ander dacht of voelde. Wel typisch voor vrouwen zijn negatieve gedachten over hun partner zoals “hij luistert niet naar me” of “hij is niet geïnteresseerd”, terwijl dat in werkelijkheid niet blijkt te kloppen. Of het beter werkt bij holebikoppels, werd in deze studie niet onderzocht. Wel scoorden koppels die nog maar net een relatie hebben beter op deze proef, omdat ze nog meer moeite doen om elkaar te begrijpen.

Veilige score

Hoe we dat kunnen oplossen? Volgens Hinnekes kan het helpen om onze discussie wat trager te voeren, zodat we ons ook bewust kunnen worden van wat onze partner aan het denken en voelen is. Volgens de onderzoekster is er echter geen reden tot ongerustheid over dit onbegrip. “Het is voor een stukje ook gezond dat we niet altijd weten wat onze partner denkt. Uit onderzoek blijkt dat het zelfs destabiliserend kan werken voor onze relatie als we altijd weten wat er door het hoofd van onze partner gaat. Die score van 20% is dus in zekere zin veilig,” besluit Hinnekens. (br.hln)

Scheldebrug ziet het licht... en moet alweer worden afgebroken

Slecht nieuws omtrent de nieuwe fietsers- en voetgangersbrug over de Schelde in Wetteren. Het project van 4,8 miljoen euro moet worden afgebroken en opnieuw heropgebouwd. De kwaliteit van het gestorte beton - nu met gaten in - bleek door een fout van de onderaannemer onvoldoende. Het project loopt nu maanden vertraging op. De problemen aan de 170 meter lange aanloopbrug, die naar de stalen brug over de Schelde leidt, startten in november vorig jaar toen de eerste 35 meter tussen pijlers één en drie werden gebouwd. “Bij het storten van het beton verzakte een deel van de bekisting. De aannemer (BAM Contractors) en onderaannemers hebben toen verder beton gestort in de hoop dat de bekisting weer op zijn plaats zou glijden, maar bij controle - en na afbraak van de bekisting - bleek dat dat toch niet het gewenste resultaat had”, vertelt projectingenieur Hans De Preter van bouwheer De Vlaamse Waterweg NV, afdeling Zeeschelde. Aan de pijlers werden controlegaten weggeschoten om het onderliggende beton te controleren en die kwaliteit bleek niet te voldoen aan de norm.

“Na onderzoeken en bijkomende studies hebben we beslist om de eerste fase opnieuw uit te voeren en de aanloopbrug tussen de eerste drie pijlers af te breken en opnieuw te gieten. De aannemer neemt de schuld op zich en zal de extra kost van ruim 100.000 euro voor zijn rekening nemen. Het is niet zo dat de brug kon instorten, maar we willen een brug bouwen die honderd jaar kan meegaan. Volgens ons primeert kwaliteit boven bouwtijd”, aldus De Preter. “Het tweede stuk van de aanloopbrug werd vorige week gegoten en daar verliep alles zoals gepland.”
De nieuwe fietsers- en voetgangersbrug is het paradepaardje van het project ‘Wetteren aan de Schelde (W2O)’ tussen de Sint-Gertrudiskerk en de Markt. Op die plaats werd een compleet nieuw stadsdeel gebouwd met appartementen, horeca, een kantoor van BPost en het nieuwe gemeentehuis dat afgelopen maandag in gebruik werd genomen.

Zwaluwkolonie
De nieuwe brug van De Vlaamse Waterweg NV, een project van 4,8 miljoen euro, had in april gebruiksklaar moeten zijn. Meteen daarna zou de oude Passerelle worden afgebroken, maar de werken lopen nu dus maanden vertraging op. “Onze nieuwe streefdatum voor de ingebruikname van de brug is juli, vlak voor het bouwverlof. In het najaar, na het broedseizoen van de beschermde zwaluwkolonie op de oude brug, zullen we die kunnen afbreken en starten we met de heraanleg van het pleintje en de Tragelweg aan de voet van de brug”, besluit De Preter. (br.hln)