Nog altijd lopen onze digitale klokken in huis enkele minuten achter. Het probleem dook half januari op toen bleek dat Servië en Kosovo hun afgesproken portie stroom om het net in Europa in evenwicht te houden, niet leverden. Door het conflict lag de frequentie op het netwerk - normaal 50 hertz - lager waardoor de klokken aangesloten op ons stroomnet trager tikten. Intussen is het conflict tussen beide landen wel opgelost, toch is er nog altijd een tekort aan energie. Die moet nu gecompenseerd worden. “Dat gebeurt sinds maart”, zegt Claire Camus van ENTSO-E, de samenwerkingsorganisatie van Europese hoogspanningsnetbeheerders. “Alle netbeheerders steken momenteel meer energie in het systeem dan eigenlijk nodig is. Het gevolg daarvan is dat de gemiddelde frequentie twee maanden lang iets hoger zal liggen dan 50 hertz, nu dus 50,01 hertz. Stilaan komen onze klokken geleidelijk weer ‘op tijd’. Als alles goed verloopt, hopen we tegen half mei geen tijdsverschil meer te zien. We zullen zeker communiceren als er geen afwijking meer is.” (br.hln)
Veel chocolade, tegenwoordig in alle mogelijke vormen maar toch nog steeds vooral eitjes en konijnen. Dat is Pasen, tenminste, bij ons toch. Over de hele wereld wordt Pasen op een andere manier gevierd. Een opsomming:
1. Australië
In 1991 lanceerde Rabbit-free Australia een campagne om de paashaas te vervangen door de paasbilby (Langoorbuideldas). Waarom zijn ze in Australië geen fan van de paashaas? Wel, down under worden konijnen en hazen vooral geassocieerd met het vernielen van planten en landbouwgrond. Waardoor bedrijven nu vooral bilbies van chocolade maken voor Pasen.
2. Firenze, Italië
In Firenze wordt een 350 jaar oude traditie in ere gehouden, wel bekend als Scoppio del Carro of ‘explosie van de kar’. Een versierde kar gevuld met vuurwerk wordt door de straten gebracht door mensen in outfits uit de 15de eeuw. Eindhalte: de Duomo. Daar steekt de aartsbisschop van Firenze het vuurwerk aan tijdens de mis. Deze traditie gaat helemaal terug naar de kruistochten, de kar staat symbool voor een goede oogst.
3. Finland
Kinderen uit dit Scandinavisch land verkleden zich als heksen en gaan bedelen voor chocoladen eieren in de straten. In sommige delen van West-Finland maken mensen een kampvuur op zondag, een traditie die gelooft dat de vlammen heksen wegjagen.
4. Polen
Water op elkaar smijten is dan weer een Poolse traditie die de naam Śmigus-dyngus krijgt. Op paasmaandag proberen jongens mensen drijfnat te maken met emmers water. Meisjes die volledig doordrenkt zijn, trouwen binnen het jaar, althans zo wil de legende.
6. Corfu, Griekenland
In Griekenland brengen scherven geluk, zeker rond Pasen. Op Corfu smijten mensen dan ook massaal potten en pannen uit hun ramen. Dit zou symbool staan voor het verwelkomen van de lente, en de nieuwe gewassen die zullen groeien in nieuwe potten.
7. Noorwegen
Pasen is een geweldig populaire tijd voor de Noren, in het bijzonder omdat ze dan de tijd nemen om misdaadnovelles te lezen. Auteurs brengen dan ook rond Pasen speciaal ‘paasthrillers’ uit.
8. Tsjechië en Slovakije
Tripje gepland naar Praag? Dan kan je maar best uit je doppen kijken. In Oost-Europese landen is het rond Pasen de gewoonte om vrouwen op de billen te slaan met wilgentakken. De legende zegt dat omdat de wilg de eerste boom is die in bloei staat en de takken vruchtbaarheid overdragen op de vrouwen.
9. Verges, Spanje
Op Witte Donderdag wordt er in het middeleeuws stadje Verges de traditionele “dansa de la mort” uitgevoerd. Iedereen loopt rond in skeletkostuums en loopt door de straten. De tocht eindigt met skeletten die dozen as dragen. De echte dans begint om middernacht en gaat door tot in de vroege uurtjes. (br.hln)
Onderzoekers ontdekken mysterieuze sporen van meer dan miljoen mensen in ‘onbewoonde’ Amazonegebieden
Onderzoekers ontdekken mysterieuze sporen van meer dan miljoen mensen in ‘onbewoonde’ Amazonegebieden
Men dacht dat het Amazonegebied zo goed als onbewoond was vooraleer de Europeanen er opdoken. Maar onderzoekers hebben nu duidelijke bewijzen gevonden die aantonen dat wellicht ooit tot meer dan een miljoen mensen in het regenwoud woonden en dat het er bruiste van de activiteit.
Archeologen hebben met behulp van satellietbeelden tientallen sites gelokaliseerd in het voorheen ononderzochte gebied van het bovenste Tapajos Basin van de Amazone in wat de huidige Braziliaanse provincie Mato Grosso is. De nederzettingen variëren van kleine gehuchtjes met een doorsnede van slechts 30 meter tot sites van wel 19 hectare.
Geogliefen
Ze vonden er niet alleen resten van versterkte dorpen, maar ook 81 mysterieuze geogliefen. Dat zijn door mensen gemaakte greppels in het landschap die vanuit de lucht gezien een vierkante, ronde of zelfs hexagonale vorm hebben. De functie ervan is nog steeds onbekend. Mogelijk werden ze voor ceremoniële doeleinden aangelegd.
“Het is een misvatting dat de Amazone een ongerept gebied was, quasi onaangeroerd door mensen en enkel de thuisbasis van verspreide nomadische gemeenschappen”, verklaart onderzoeker Jonas Gregorio de Souza van de Universiteit van Exeter.
Keramiek en stenen bijlen
In het wetenschappelijke tijdschrift ‘Nature Communications’, leggen de Souza en zijn collega’s uit hoe de sites - die kwamen bloot te liggen na ontbossing - voor het eerst werden ontdekt aan de hand van satellietbeelden van het gebied. En hoe ze blijk geven van menselijke activiteit doordat de grond is bewerkt. Zo troffen ze aangelegde platformen aan waarop huizen zouden hebben gestaan. En ook stukken keramiek en gepolijste stenen bijlen die men heeft kunnen dateren tussen 1410 en 1460 na Christus.
De Souza zegt dat de resultaten opwindend zijn omdat de ontdekte nederzettingen werden aangetroffen in de buurt van kleine stroompjes, kreken en bronnen, wat het idee versterkt dat mensen zich niet alleen op vruchtbare stroken langs grote rivieren vestigden zoals in het verleden veelal werd aangenomen.
“Het idee was dat in de gebieden die verder van de grote rivieren liggen, de populaties wellicht kleiner waren en ze een verwaarloosbare impact hadden op de omgeving”, stelt de Souza. “We hebben nu aangetoond dat deze regio’s in het verleden ook behoorlijk grote populaties herbergden.”
Komst van Europeanen
Maar, voegde de Souza eraan toe, de komst van de Europeanen eiste snel zijn tol. “We weten dat ziektes zich veel sneller verspreiden dan mensen en waarschijnlijk was deze populatie al verzwakt door ziektes die Europeanen hadden meegebracht, nog voordat de Europeanen dit gebied bezochten ,” meent hij. Toen de Portugezen er zich vestigden, kwam daar bovenop nog de slavernij en geweld tegen de oorspronkelijke bewoners.
Op basis van hun vondsten concluderen de onderzoekers dat dit zuidelijke deel van de Amazone tussen 1250 en 1500 continu bewoond was. In totaal zouden in het gebied tussen de 1.000 en 1.500 dorpjes hebben gelegen, waarvan 60 procent nog ontdekt moet worden. De archeologen hebben dus nog heel wat werk voor de boeg. (br.hln)
Moeder leert verwende zoon (13) een lesje: “Ik tolereer niet dat hij zich ‘beter’ voelt dan anderen omdat hij merkkleding draagt”
Moeder leert verwende zoon (13) een lesje: “Ik tolereer niet dat hij zich ‘beter’ voelt dan anderen omdat hij merkkleding draagt”
Een gefrustreerde moeder, die vreesde dat haar 13-jarige zoon te verwend geworden was, toen bleek dat hij zijn klasgenoten die tweedehandskleding droegen bekritiseerde en deed alsof hij zelf ‘te goed was’ om in kringloopwinkels of bij ketens als Walmart zijn inkopen te doen, heeft haar zoon een lesje geleerd. Ze stuurde hem met twintig dollar naar de plaatselijke kringloopwinkel om er zijn outfit voor de hele week te kopen.
“Zulk gedrag tolereer ik niet. Ik hoop dat dit hem leert een betere man te zijn”, zegt zijn moeder Cierra Forney, die haar verhaal op Facebook deelde.
“Vandaag nam mijn zoon twintig dollar van zijn eigen geld mee naar een kringloopwinkel om kleren te kopen die hij de hele week naar school aan moet”, schreeft Forney op Facebook. “Wat hij er vindt, zal hij moeten dragen. Hij is er niet gelukkig mee en moest zelfs huilen, maar ik geloof er sterk in dat hij over vijftien jaar met een lach zal terugkijken op de dag dat zijn moeder hem liet winkelen in een kringloopwinkel”, schrijft de vrouw. “Ik wil mijn kinderen meegeven dat geld ook niet alles is en dat je niet op andere mensen moet neerkijken om waar ze winkelen.”
Positieve reacties
De actie van de bezorgde moeder werd positief onthaald op sociale media en haar post werd al gauw duizenden keren gedeeld. “Goed dat je een ouder bent die niet tolereert dat haar kind ander kleineert op basis van ‘klasse’ of welk verschil dan ook waar kinderen een probleem van maken!” Een andere moeder postte dat ze de actie van de moeder helemaal begreep. “Ze zijn nu zo geobsedeerd door merken en bepaalde winkels! Je moet blijven opvoeden! Goed werk, mama!” Andere ouders vreesden dat Forney misschien iets te streng was geweest en of het niet in haar gezicht kon ontploffen, doordat haar zoon zijn respect voor haar zou verliezen of haar zou gaan haten.
“Lesje geleerd”
In een update liet de vrouw weten dit niet gedaan te hebben om hem te straffen en dat ze zijn toestemming had gevraagd om het verhaal op Facebook te zetten. “Ik probeerde hem te leren dat geld en merken niet veranderen wie we als mensen zijn. Hij kan nog steeds een geweldig, leuk en geliefd kind zijn, zónder dat hij dure kleding uit bepaalde winkels draagt”, zegt Forney. “Ik realiseer me dat wij als ouders gedeeltelijk schuld dragen door hem altijd merkspullen te hebben gegeven. We streven er altijd naar om hem de dingen te geven die we zelf nooit hadden en daardoor is hij er aan gewend geraakt om dure spullen ‘gewoon’ te krijgen. Ik heb dit enkel gedaan om mijn zoon te helpen een beter mens te worden. Hij heeft een waardevolle les geleerd door dit experiment én hij draagt het overhemd dat hij gekocht heeft vandaag met trots!” (br.hln)
Reuzenspin jaagt passagiers stuipen op het lijf tijdens lange vlucht
Reuzenspin jaagt passagiers stuipen op het lijf tijdens lange vlucht
Het was een langeafstandsvlucht van Australië naar München die vele reizigers nog lang zou heugen. Samen met de passagiers was blijkbaar ook een reuzenspin ingecheckt. De gigantische achtpotige zorgde voor veel onrust onder de inzittenden want niemand wist of de spin ook giftig was.
Het voorval speelde zich volgens douanebeambten in München begin maart af. Tijdens de urenlange vlucht ontdekte een koppel een reuzenspin in haar eigen rugzak. De beroering was meteen groot want niemand kon weten of het insect ook gevaarlijk was. Weglopen was immers geen optie.
Na de landing op de luchthaven van München konden dierenartsen eindelijk uitsluitsel geven. Ze stelden vast dat het om een zogenoemde Huntsman spider oftwel jachtkrabspin gaat. Deze soort kan bijten maar wordt normaal als niet gevaarlijk beschouwd voor gezonde volwassenen. (br.hln)
Eerste Belg met bionisch oog getuigt: “Ik kan weer letters zien. En hopelijk straks ook mijn kleinkinderen”
Eerste Belg met bionisch oog getuigt: “Ik kan weer letters zien. En hopelijk straks ook mijn kleinkinderen”
Sinds 2010 was alles rondom haar één grijze massa. Maar als eerste patiënt in België kreeg R. een bionisch oog en sindsdien kan de 72-jarige dame weer licht waarnemen. Haar normale zicht krijgt ze nooit terug, maar ze is blij met de kleine stapjes vooruit. Nooit meer botsen tegen de stoelen in huis. Misschien opnieuw de was kunnen sorteren. “En hopelijk binnenkort mijn kleinkinderen terugzien.”
Dat ze een oogziekte van haar ouders had geërfd - retinitis pigmentosa - kwam pas uit rond haar 60ste verjaardag. “Langzaamaan werd mijn zicht aangetast. Eerst kon ik alleen nog ‘door een koker’ kijken, die almaar smaller en waziger werd. Vijf jaar later werd ik compleet blind. Ik kon niet meer alleen buitenkomen, zelfs in huis liep ik constant tegen stoelen en andere meubels aan. Zeer vervelend. Maar er was niets aan te doen.”
Tot de professor bij een controle in het UZ Gent vorig jaar vertelde dat ze als eerste patiënte in België in aanmerking kon komen voor een elektronisch oog. “Ik heb dit doorgesproken met mijn man en kinderen, en dan beslist de kans te grijpen. Ook al wist ik dat de grootste uitdaging ná de operatie op me wachtte. Ik moet namelijk van nul af aan beginnen met leren te waarnemen.” Donderdag 18 januari was D-day. Tijdens een drie uur durende operatie kreeg R.C. - de vrouw wil liever niet met haar naam in de krant - de Argus II-prothese van de Amerikaanse firma Second Sight ingeplant. “Ik was er best wel bang voor, maar uiteindelijk heb ik op geen enkel moment pijn gehad.”
Zebrapad
Vooraleer het systeem aangezet kon worden, moest het oog eerst herstellen. “Maar op 1 februari was het zover. Voor het eerst mocht ik de speciale bril dragen die bij het implantaat hoort. Veel zag ik niet, die eerste keer, alleen lichtflitsen. Maar zo wisten we wel dat het systeem werkte. En al hadden ze me goed voorbereid, het deed ráár, na al die jaren leven in het grijs. Ik was toch verwonderd.”
Zien zoals u en ik zal R. nooit meer kunnen. Ze neemt enkel lichtjes waar. “Daarmee moet ik een puzzel maken. Het heeft wel even geduurd voor ik een lijn kon herkennen. Maar na enkele dagen training kon ik ook een vierkant en een driehoek onderscheiden. Elke nieuwe vorm is de eerste keer zeer moeilijk. De tweede en derde keer gaat het al vlotter. Vergelijk het met woordjes leren in een nieuwe taal. Ik zou soms sneller willen vooruitgaan, maar ik mag de bril nog niet langer opzetten dan twee uur per dag. Mijn ogen worden er nog te moe van. Maar zie, sinds kort kan ik alweer grote letters lezen op een scherm. Straks beginnen we aan de woordjes. En volgende week gaan we buiten trainen: een zebrapad herkennen, de stoeprand, een voorbijrijdende auto... Hopelijk kan ik het over een paar maanden zelfs zien als iemand naar me zwaait.”
Zelfstandigheid
Wat R. eraan heeft in het leven van alledag? “Ik zie eindelijk weer wanneer het ’s ochtends klaar is. Beetje bij beetje komt een stuk zelfstandigheid terug. Ik kan thuis al door de gangen stappen en de plinten volgen, zonder mij aan de muur te moeten vasthouden. En ik kan al een silhouet zien en weet dus of er iemand naast me staat. Hoe vaak is mijn man de keuken niet binnengekomen met de opmerking: ‘Tegen wie sta jij te praten?’ Omdat ik niet doorhad dat hij de kamer had verlaten.”
“Ook al zal ik de lach op hun gezicht nooit kunnen ontwaren, mijn diepste wens is dat ik over enkele maanden mijn kleinkinderen kan zien aankomen. Nu moet ik wachten tot ze me aanraken. Ik heb er negen. De jongsten zijn 7 en 4, van hen heb ik me nooit een beeld kunnen vormen. De oudste is 22, ik weet nog precies hoe die eruitziet, maar ik wil graag zien hoe groot ze nu zijn.” (br.hln)
Wat is ‘sleepstorming’ en kan het je echt productiever maken?
Wat is ‘sleepstorming’ en kan het je echt productiever maken?
‘Slaap er maar een nachtje over’, zeggen we vaak tegen iemand die een belangrijke beslissing moet nemen. Een alom bekend gezegde, dat volgens de meditatiewebsite Calm ook daadwerkelijk werkt. Ze noemen het ‘sleepstorming’, van brainstormen, maar dan in je slaap.
Het principe is in feite best simpel. Sleepstorming betekent je brein trainen om tot nieuwe ideeën te komen terwijl je slaapt. En het gaat op deze manier in zijn werk: voor je gaat slapen, denk je aan een probleem dat je graag opgelost zou zien. Geen grote levensvragen als ‘moet ik scheiden van mijn partner?’, wel bijvoorbeeld ‘hoe maak ik die werkpresentatie van morgen interessanter?’. Sluit je ogen en denk een paar minuten aan een oplossing voor het probleem. Schrijf daarna in een notitieboekje op wat je bedacht hebt. Focus je vervolgens op iets helemaal anders voor je gaat slapen.
De volgende ochtend zou je wakker moeten worden met een heleboel nieuwe ideeën, die je dan ook weer best direct moet opschrijven voor je ze vergeet. Ook doorheen de dag kun je nog op nieuwe briljante ideeën komen, wanhoop dus niet meteen als je ’s ochtends nog geen oplossing voor je probleem gevonden hebt.
Werkt het ook echt?
Het is in ieder geval nog niet wetenschappelijk aangetoond dat sleepstorming ook daadwerkelijk werkt. Uit een eerder onderzoek van Harvard, Stanford en de universiteit van Massachusetts bleek wel al dat een nachtje over iets slapen, een beslissing nemen net moeilijker maakt. De helft van de deelnemers van dat onderzoek vergeleek ’s avonds vier verschillende laptoptassen die ze de dag erna mochten kopen. De andere helft moest de dag zelf een keuze maken, en kon er dus geen nacht over nadenken. Zij die na een nacht slapen hun keuze mochten bepalen, bleken veel meer positieve eigenschappen van de tassen te hebben onthouden, waardoor ze net moeilijker een beslissing konden maken.
Anderzijds werd onlangs door het Nederlandse UvA Slaap- en Geheugenlab aangetoond in een onderzoek met zestig proefpersonen, dat slapende mensen ’s nachts kunnen leren. Weliswaar maar een paar woordjes Deens, maar toch. Het proberen waard dan maar dat sleepstorming? Je doet er in ieder geval niemand kwaad mee. (br.hln)
Automobilisten op de R8 in Kortrijk en de E17 richting Gent hebben zich gisteren een bult geschrokken. Een olifant was er net na de middag op weg naar Gent, vastgesjord op een aanhangwagen. De olifant was levensgroot, en hij zag er ook écht uit, maar was het (gelukkig) niet. Het beeld was een rekwisiet dat de organisatoren van een vipevenement op Gent-Wevelgem in thema ‘circus’ hadden gehuurd. Na afloop van het evenement keerde het dier terug naar zijn stal. (br.hln)
De honderd rijkste families van ons land hebben samen 48 miljard euro in Luxemburg staan
De honderd rijkste families van ons land hebben samen 48 miljard euro in Luxemburg staan
De honderd rijkste families van ons land hebben samen ruim 48 miljard euro geparkeerd bij meer dan 160 postbusvennootschappen in het Groothertogdom Luxemburg. Dat blijkt uit een onderzoek van De Tijd en Le Soir, die bijna 1,5 miljoen documenten uit het Luxemburgse bedrijvenregister onderzochten.
De postbusvennootschappen bestaan alleen op papier en gebruiken een Luxemburgs adres waar nog tientallen tot duizenden andere postbusvennootschappen gehuisvest zijn. Ze betalen er meestal elk jaar slechts een minimumbelasting van 4.815 euro. Plaatselijke advieskantoren regelen alle verplichtingen.
Fiscale constructies in Luxemburg
Van de vijftig rijkste zakenfamilies in ons land blijken acht op de tien financiële en fiscale constructies in Luxemburg te hebben. Meer dan de helft van de families (56 procent) gebruikt daarvoor enkel een postbusvennootschap. Van de honderd rijkste families zijn nog altijd zes op de tien in Luxemburg aanwezig. Vier op de tien hebben er weinig meer dan een postbusadres, terwijl in totaal meer dan 48 miljard euro eigen vermogen in die postbusvennootschappen zit. Uit het onderzoek blijkt dat de constructies ook naar exotische belastingparadijzen leiden.
Yves Leterme duikt op in dossier postbusconstructie
Opmerkelijk is dat ook Yves Leterme (CD&V) opduikt. De oud-premier was er jarenlang betrokken bij een postbusconstructie achter het Duitse kabelbedrijf Tele Columbus. Leterme ziet geen graten in zijn betrokkenheid bij de constructie, die intussen is opgedoekt. Hij ziet ook geen conflict met zijn vorige topmandaat bij de OESO, hoewel die organisatie juist de strijd aanbond tegen zulke internationale belastingconstructies. (br.hln)
Wordt dit 11-jarig meisje de eerste vrouwelijke president van de VS?
Wordt dit 11-jarig meisje de eerste vrouwelijke president van de VS?
Tijdens de March For Our Lives in Washington en andere Amerikaanse steden, namen ook kinderen en jongeren het woord. De 11-jarige Naomi Wadler maakte veel indruk met haar speech waarin ze een lans brak voor de zichtbaarheid van jonge Afrikaans-Amerikaanse meisjes en vrouwen. ”Ik ben hier om de Afro-Amerikaanse meisjes die het slachtoffer van wapengeweld zijn geworden te vertegenwoordigen. Zij zijn slechts statistieken in plaats van prachtige, levendige meisjes vol potentieel.” Amerikanen zien in het 11-jarige retorisch talent nu al een nieuwe president.
Haar jeugdige leeftijd – 11, ze zit nog op de basisschool – weerhoudt Naomi Wadler er niet van om wereldwijd golven te maken. Het meisje viel op tijdens de March of Our Lives dit weekend in Washington, waar ze net als de oudste kleindochter van dr. Martin Luther King, Yoland Renee King, en overlever van de schietpartij op een school in Parkland, Florida, Emma Gonzalez, een vurige toespraak gaf.
Wadler vertelde de verzamelde menigte dat zij en een vriend vorige week nog een walkout op haar school in Alabama hadden geleid, voor Courtlin Arrington, een 17-jarige Afro-Amerikaans meisje dat op zeven maart overleed na een schietpartij in haar school. “Ik ben hier om Courtlin Arrington te vertegenwoordigen en Hadiya Pendleton. Ik ben hier om Taiyania Thompson te vertegenwoordigen, die op 16-jarige leeftijd in haar huis in Washington werd doodgeschoten.”
“Ik ben hier vandaag om de Afro-Amerikaanse meisjes en vrouwen wiens verhalen het nieuws niet halen, een gezicht te geven. Ik ben hier om te zeggen dat ook deze meisjes herdacht moeten worden. Ik ben hier om de Afro-Amerikaanse meisjes die het slachtoffer van wapengeweld zijn geworden te vertegenwoordigen. Zij zijn slechts statistieken in plaats van prachtige, levendige meisjes vol potentieel”, sprak Naomi. “Sommigen vinden dat ik te jong ben om deze ideeën te hebben. Ze zeggen dat ik een hulpmiddel ben van een naamloze volwassene. Maar dat is niet waar. Mijn vrienden en ik zijn misschien nog maar elf, en we zitten nog maar op de lagere school. Maar we beseffen dat het leven niet voor iedereen gelijk is, en we weten wat goed is en wat slecht.”
En voor wie het vergeten was, wees Waldman er fijntjes op dat zij en haar vrienden over een kleine zeven jaar zelf mogen stemmen.
Tijdens de rally en ook op sociale media is de toespraak van Naomi met applaus ontvangen. Sommigen zien in het meisje zelfs al een toekomstige president: (br.hln)
We zijn een stapje dichterbij een nieuwe ‘Harry Potter’-film. Het toneelstuk ‘The Cursed Child’, waarin de zoon van Harry een spannend avontuur beleeft, maakt immers de oversteek naar Broadway. Volgende halte? Hollywood!
Dat is immers altijd het plan geweest met ‘The Cursed Child’. Dat theaterstuk loopt al sinds de zomer van 2016 in Londen. Maar nu maakt het de oversteek naar de States. Op 22 april gaat het stuk ook in première op Broadway. En fans weten nu al wat de volgende stap zal zijn. Want producent Warner Bros liet na de Britse première van het stuk al optekenen dat ‘The Cursed Child’ na een theatercarrière in Londen en New York ook een vervolg op het witte doek zal krijgen. Volgens ingewijden zijn de voorbereidende werken op die verfilming al volop bezig en wordt er nu al druk gebrainstormd of er één, dan wel twee films gemaakt zullen worden die gebaseerd zijn op het theaterstuk.
Albus
Dat originele, nieuwe verhaal, dat ook in boekvorm werd uitgebracht (Nederlandstalige titel: ‘Het Vervloekte Kind’) werd geschreven door JK Rowling in samenwerking met John Tiffany en Jack Thorne en is een geweldig succes. Sinds het stuk op 30 juli 2016 in première ging, lokt het volle zalen in het Palace Theatre in de Londense West End. In het toneelstuk draait het allemaal rond Harry’s jongste zoon Albus, die achtervolgd wordt door het verleden van zijn familie en een spannend avontuur beleeft aan de zijde van Scorpius, de zoon van Harry’s oude vijand Draco. (br.hln)
Bijzonder weerfenomeen in Oost-Europa: witte sneeuw kleurt oranje
Bijzonder weerfenomeen in Oost-Europa: witte sneeuw kleurt oranje
In verschillende landen in Oost-Europa krijgt de witte sneeuw een oranje tintje. De opmerkelijke sneeuwlandschappen zorgen voor spectaculaire beelden. Op sociale media gaan foto’s rond van toeristen en inwoners uit Rusland, Bulgarije, Oekraïne, Roemenië en Moldavië.
De wit besneeuwde bergen in verschillende landen in Oost-Europa kleuren oranje. Volgens weerkundigen is het zand uit de Sahara door de wind in Oost-Europa terechtgekomen waardoor de sneeuw een andere kleur krijgt. Veel toeristen en inwoners klagen over zand in hun mond.
Het is niet de eerste keer dat dit opmerkelijke natuurfenomeen plaatsvindt. Hoewel het om de vijf jaar voorkomt, zou de hoeveelheid zand dit jaar groter zijn dan anders. Over enkele dagen zal de sneeuw opnieuw een witte kleur krijgen. (br.hln)
Webshop ASOS toont kleding vanaf nu op verschillende figuren
Webshop ASOS toont kleding vanaf nu op verschillende figuren
Webshop ASOS maakt online winkelen weer een beetje gemakkelijker. Vanaf nu kun je op de webshop een kledingstuk op verschillende lichaamstypes bekijken.
Online winkelen maakt ons leven gemakkelijker. Een nieuwe broek nodig, maar geen tijd om naar de winkel te gaan? Enkele minuten surfen op het web en de nieuwe broek wordt enkele dagen later al thuis geleverd. Maar jammer genoeg hoort daar soms ook wat teleurstelling bij, wanneer je een foute maat kocht bijvoorbeeld.
Het is moeilijk om in te schatten hoe dat kledingstuk dat je online ziet, eruit zal zien wanneer jij het aanhebt. Vooral omdat we nu eenmaal niet allemaal modellen van 180 cm zijn. Maar ASOS maakt online shoppen weer een tikkeltje gemakkelijker. Binnenkort zullen outfits bij hun te zien zijn op verschillende modellen, die allemaal een verschillend figuur hebben. Dat wil dus zeggen dat je bijvoorbeeld dezelfde jurk ook kan zien bij een model dat iets korter is, of iets voller. (br.hln)
Zijn jouw juwelen hun glans verloren? Dat lijkt misschien meteen een goed excuus om de volledige juwelier leeg te kopen, maar je kan natuurlijk ook altijd voor een goedkoper alternatief kiezen en jouw juwelenkistje een poetsbeurt geven. Weet je niet hoe je daaraan begint? Wij leggen het je uit!
Parels
Deze felbegeerde witte bolletjes raken jammer genoeg erg snel hun glans kwijt. Daarom is het erg belangrijk dat je ze goed onderhoudt. Wanneer je aan de grote schoonmaak van de parel begint, is het erg belangrijk dat je werkt op een zachte ondergrond, zoals bijvoorbeeld een handdoek. Maak een sopje van warm water met een beetje shampoo en wrijf met een make-up borstel over de parels om ze schoon te maken. Dep schoon met een vochtige doek.
Zilver
Zilver kan gemakkelijk opgepoetst worden met een doekje. Maar is jouw favoriete armband vaal of verkleurd? Doe dan wat (milde) zeep in warm water en maak hem schoon met een zachte doek.
Gebruik bij het schoonmaken van zilver nooit, maar dan ook écht nooit, chemische middelen. Je kan bij hardnekkig vuil ook een zachte tandenborstel gebruiken om je sieraad te poetsen. Spoel je sieraad na de poetsbeurt af en dep het droog met een niet-pluizende doek.
Goud
Geen glans meer te bespeuren op jouw favorieten gouden juweel? Het is allesbehalve leuk. Maar gelukkig is er een oplossing voor. Je kan je goud in een bubbelbad steken. Ja echt, een bubbelbad. Meng een paar druppels zeep met bruiswater en laat je goud hier vijf minuten in liggen. Spoel het daarna af en dep droog met een zachte doek.
Diamanten
Diamanten staan bekend om hun schittering, want dat is nu net wat hun zo bijzonder maakt. Maar door olie, zeep en vuil kan een diamant haar glans kwijtraken. Wie een juweel met een diamant heeft kan dit best een keer per maand schoonmaken. Maak een sopje van milde zeep en poets de diamant met een oude tandenborstel schoon. (br.hln)
Dat gezond en gevarieerd eten belangrijk is, weet intussen iedereen. Ik ging echter een stapje verder en schrapte zoveel mogelijk suikers en bewaarmiddelen uit mijn voeding. Daardoor vóél je je in korte tijd een pak beter. Het is de eerste stap naar je gezondste lichaam ooit.
«In de periode dat ik met een burn-out kampte en mijn lichaam geen energie meer had, heb ik andere, natuurlijke voeding leren te waarderen», zegt Claudia Van Avermaet. «Omdat ik niet wist hoe ik mijn lichaam kon ondersteunen, ben ik zelf gaan experimenteren met recepten en gerechten, ook al ben ik geen keukenprinses. (lacht) Zo schrapte ik suikers en bewaarmiddelen uit mijn dieet, omdat ik er angstaanvallen van kreeg. Intussen ben ik minder strikt omdat het anders niet vol te houden is — zeker niet op restaurant of op vakantie — maar toen ik ziek was, voelde ik dat het een verandering teweegbracht aan mijn lichaam en energiepeil. Het moest immers geen energie meer steken in het afbreken van suikers en e-nummers, en daardoor herstelde ik veel beter. Ik leerde dat hoe meer je afwijkt van natuurlijke voeding, hoe meer moeite je lichaam moet doen om alles te verteren.»
Eenvoud troef
Het stimuleerde Van Avermaet om orthomoleculaire voeding (natuurvoeding) en sportvoeding te bestuderen. «Voedsel werd mijn medicijn», zegt ze. «Alleen nog natuurlijke ingrediënten gebruiken, vergt misschien een andere manier van koken, maar zodra je het gewend bent, is het heel eenvoudig. Na een paar weken weet je wat (niet) mag en verspil je in de supermarkt ook geen tijd meer met het bestuderen van de etiketten. Ik gebruik ook nooit moeilijk te vinden ingrediënten of ingewikkelde recepten. Ik heb wel mijn smaakpapillen moeten heropvoeden, want als je nauwelijks nog suiker gebruikt, smaakt alles anders. Je kan je smaakpalet simpelweg beïnvloeden door het twee weken vol te houden. Mijn kinderen vonden die ‘speciale’ voeding in het begin ook niet lekker, maar nu hoor ik hen niet meer klagen. Al is het altijd afwachten hoe ze op iets nieuws reageren. Suiker vervang ik zoveel mogelijk door natuurlijke producten. Ik maak dan een gezonde Twix met dadels en zet die op tafel zonder iets te zeggen. Als de stukjes één na één verdwijnen, weet ik dat het goed is. (lacht)»
Gekke hormonen
«Gezond eten is belangrijk om je goed te voelen en energie te krijgen, om je lichaam gezond te houden. Maar je hoeft er geen obsessie van te maken», gaat Claudia verder. «Je mag gerust eens ijs met chocoladesaus eten, zolang je maar geniet van elke hap. Als je iets ‘mag’, is er geen schuldgevoel en grijp je soms nog sneller naar het gezonde alternatief. Toch vermijd je zogenaamde snackaanvallen het best zoveel mogelijk. Een onweerstaanbare trek in zoet of vet kan veroorzaakt worden door ontregelde hormonen. Ghreline — een hormoon dat je eetlust stimuleert — en leptine — dat je lichaam het signaal geeft dat je genoeg hebt — werken samen om je hongergevoel in balans te houden. Stress, te weinig slaap of je menstruatie kunnen je hormonen uit balans brengen, waardoor je zin krijgt in McDonald’s, een donut, Oreo’s of een grote zak M&M’s. Het komt eropaan die snackaanvallen te herkennen en te weten wat gezond is voor je lichaam. Dan zal je er ook beter mee omgaan.»
Vannacht is de zomertijd ingegaan. Over de halfjaarlijkse uurwissl vloeide al heel wat inkt. In het Europese Parlement vond in februari nog een stemming plaats voor de afschaffing van de zomertijd, maar die poging strandde. De verandering van uur zou slecht zijn voor ons bioritme. Nochtans begon alles als een grap.
De idee van de zomertijd is oud. Heel oud. Het komt uit de koker van Benjamin Franklin, één van de Amerikaanse founding fathers en uitvinder van de bliksemafleider. In 1784 schrijft hij een anonieme lezersbrief naar de ‘Journal de Paris’. Daarin bepleit hij ‘Daylight Saving Time’. Om kaarsen te besparen. Franklin rekent zelfs uit hoeveel. 32.000 ton in de stad Parijs alleen al.
Goed gelachen
De brief is een grap. Maar een idee is geboren. Het wordt ruim een eeuw later ernstig opgepikt door de Londense aannemer William Willett. In 1907 publiceert die de brochure ‘The Waste of Daylight’. Daarin de ondertussen klassieke argumenten pro zomertijd: energiebesparing en aangenaam lange zomeravonden. Over de manier waarop Willett dat wil bereiken, heeft hij heel goed nagedacht. Iets te goed zelfs. Hij stelt voor de vier zondagen van april de klok telkens 20 minuten vooruit te zetten en de vier zondagen van september iedere keer weer 20 minuten achteruit. Er wordt eens goed gelachen. Tot in het Lagerhuis toe. William Willett sterft in 1915. Een jaar te vroeg.
In 1916 is de uitputtingsoorlog op het Europese continent twee jaar bezig. Duitsland begint te lijden onder de Geallieerde blokkade. Energie en grondstoffen besparen is de boodschap. In de regering van de Keizer herinnert de slimste zich het boekje van Willett. Op 30 april voeren de Duitsers thuis en in de bezette gebieden - ook het grootste deel van ons land dus - de zomertijd in. Voor onze voorvaderen is dat een kleine revolutie. Tot 1892 hadden we niet eens één tijd, laat staan zomer- of wintertijd. Iedereen gebruikte de “plaatselijke tijd”, meestal die van een grote stad in de buurt. Nogal lastig om de treinen stipt te laten rijden. De wet van 28 april 1892 nam daarom de tijd van Greenwich aan als wettelijke tijd in heel België. Die maatregel betekende op dat moment eigenlijk een beetje permanent ‘zomeruur’. Want de tijd van Greenwich - tegenwoordig gecoördineerde wereldtijd of UTC geheten - loopt in onze contreien zo’n 35 minuten voor op de zonnetijd. In vergelijking met wat we vandaag kennen, is die tijd van Greenwich ons huidige winteruur min één uur.
Petroleumcrisis
Het door de oorlogvoerende Duitsers ingevoerde idee overleeft hun nederlaag in 1918. Wonderwel zelfs. Veel Europese landen - ook België - verzetten tijdens het interbellum twee keer per jaar de klok. Maar ieder doet dat wanneer het hem goed uitkomt. In ons land meestal in april en oktober. De Belgische wintertijd is dan nog altijd de tijd van Greenwich, in de zomer komt daar één uur bij. In 1940 vindt de uurwissel om mobilisatieredenen al in februari plaats. Wanneer de Duitsers ons land in mei onder de voet lopen, is het hier dus al zomertijd. Maar nog altijd één uur vroeger dan in Berlijn. Hitler zet alle klokken gelijk. Op zijn uurwerk natuurlijk. Voortaan is wintertijd Greenwich + 1 uur, in de zomer komt er twee uur bij. Zoals vandaag dus.
Die zomertijd gaat wél samen met het nazisme ten onder. Vanaf 1946 is het definitief en voor lange tijd gedaan met “die erfenis van den Duits”. Zomer en winter: zelfde uur, namelijk Greenwich + 1. Slechts drie Europese landen behouden een uurwissel: Groot-Brittannië, Ierland en Italië. Het idee komt pas terug boven water tijdens de petroleumcrisis van 1974. Een raadgever rekent de Franse president Giscard d’Estaing voor dat Frankrijk 300.000 ton petroleum kan besparen. In 1976 voert Parijs van 28 maart tot 26 september de zomertijd in. Giscard die Europees veel in de pap te brokkelen heeft, wil zoveel mogelijk landen mee. België volgt al in 1977. De zomertijd wordt hier op 3 april om 2 uur ’s nachts plechtig ingesteld aan de Zimmertoren in Lier. De BRT zendt die festiviteiten uit alsof het de maanlanding betreft.
Slecht uitgeslapen
De Fransen zouden natuurlijk de Fransen niet zijn, indien ze ook niet zouden tegenstribbelen bij een verandering. In 1976 al, stelt een kinderarts uit het ziekenhuis van Libourne vast dat hij massa’s hopeloze moeders en slecht uitgeslapen kinderen over de vloer krijgt. Door het superhete weer die legendarische zomer? Nee. Door het zomeruur, besluit de brave dokter Boris Sandler. Zijn stukje in een artsenblaadje legt de basis voor De Vereniging Tegen Het Zomeruur. Sandler wordt zo de eerste voortrekker in de strijd tegen de uurwissel. Die barst eind jaren tachtig van vorige eeuw pas echt los wanneer de groenen er zich mee bemoeien en kende vele veldslagen. In het Europese Parlement vond in februari nog een stemming plaats voor de afschaffing van de zomertijd, maar die strandde. Het was de zoveelste poging in de rij. Maar zeker niet de laatste.
Behoorlijk wat verspilde energie voor iets dat begon als een grap. (br.hln)
Hoera, klok is weer uur vooruitgeschoven ondanks verzet
Hoera, klok is weer uur vooruitgeschoven ondanks verzet
Een poging in het Europees parlement om het halfjaarlijks spelen met de klok, met name overschakeling naar zomer- en winteruur, stop te zetten, is vorige maand gestrand. Derhalve zijn we zondag om 2 uur weer overgeschakeld naar het zomeruur, een uur vooruit dus, zodat we uitkomen op standaardtijd GMT+2 (of de wereldtijd plus 2 uur).
Het doel van de zomer- en wintertijd, die België sinds 1977 toepast, is energiebesparing, want er kan langer van het daglicht genoten worden. Tegenstanders voeren onder meer aan dat het gegoochel met de klok het bioritme verstoort, wat zeer nefast kan zijn voor kwetsbaren in onze samenleving.
In februari had een coalitie van Europarlementsleden uit verschillende politieke partijen een resolutie op de agenda van het Europees Parlement gezet. Die drong erop aan dat de Commissie de Europese richtlijn over de zomertijd zou aanpassen en een einde zou maken aan de halfjaarlijkse uurwijziging. Maar de oproep tot stopzetting van de uurwijziging wijzigde in een verzoek aan de Commissie om de voor- en nadelen af te wegen op basis van de beschikbare wetenschappelijke input. (br.hln)
5 interieurtrends uit de jaren 50 die een comeback maken
5 interieurtrends uit de jaren 50 die een comeback maken
Interieur met een vleugje nostalgie wint al langer aan populariteit. Specifiek doet alles uit de jaren vijftig het nu weer goed. Deze 5 retrotrends zien we overal terugkeren.
1. Massief hout
Houten buffetkasten, stoelen en zelfs muren; in de jaren 50 was massief donker hout in huis een grote trend. En ook nu geeft hout je interieur een warme en gezellige upgrade. Subtiel hoeft dat trouwens niet te zijn. Denk wandkasten van donker dennenhout, de keukenkasten en aanrecht bezet met hout of een lange commode waarop je een paar tijdschriften en kleurrijke vaasjes etaleert. Veel moet dat gelukkig niet kosten. Antiekwinkels en tweedehandszaken als de Kringwinkel bulken van de houten kasten en bijzettafels voor geen geld.
2. Een woonkamer die lager ligt
De ‘gezonken woonkamer’ zag het levenslicht in de jaren 20, maar werd in de jaren 50 dankzij de Fins-Amerikaanse architect Eero Saarinen razend populair. Toen vaak volledig bedekt met vast tapijt, met de zetels in dezelfde kleur. Anno 2018 leeft de trend weer helemaal op. Al moet je er wel rekening mee houden dat zo’n lager liggende woonkamer absoluut niet kindvriendelijk is.
3. Plastieken designstoelen
In bijna elk interieur pronken tegenwoordig al dan niet neppe plastieken designstoelen van bijvoorbeeld Vitra Eames. Maar wist je dat die dateren uit de jaren 50 en toen ook al in ieders huis stonden? Zeker in combinatie met veel hout, zorgen de luchtige plastieken stoelen voor een fris accent. Dankzij de minimalistische Scandinavische interieurtrend kiest bijna iedereen nu voor witte exemplaren, maar in de jaren 50 durfden ze meer kleur aan. Leuk is om allemaal verschillende stoelen in andere kleuren rond je eettafel te hebben staan.
4. Breezeblocks
Breezeblocks worden in het Nederlands ook wel ‘windblokken’ genoemd, wat letterlijk betonblokken zijn met twee rechthoeken in uitgesneden. De blokken die in de jaren 50 en 60 erg populair waren, hadden echter heel wat mooiere vormen. Ze werden vaak gebruikt om een tussenmuur van te maken in de grote open ruimtes binnen of buiten in de tuin. Door de uitsnijdingen laten ze hele mooie schaduwen achter als de zon erop schijnt en ze voelen ook minder statisch en massief aan dan een gesloten muur.
5. Behang met print
Je oma en opa hebben vast wel een bloemenmuur in huis, en het is dat soort behang dat nu terug zijn comeback maakt. Duidelijk vintage geïnspireerd, in warme en niet te felle kleuren en hoe drukker hoe beter. Ook abstracte en herhalende vormen doen het goed. Het lijkt op het eerste zicht misschien nogal heftig, maar eigenlijk is behang net een hele makkelijke en betaalbare manier om je interieur in één klap te veranderen. Je hoeft natuurlijk ook helemaal niet heel je woonst te behangen, je kunt even goed voor een kleine muur kiezen of een deur om gewoon een origineel speels accent toe te voegen. (br.hln)
Gucci verkoopt rubberen tas van 750 euro: “Precies een wasmand”
Gucci verkoopt rubberen tas van 750 euro: “Precies een wasmand”
750 euro voor een handtas is veel geld, maar wanneer je bij Gucci gaat winkelen weet je dat je gemakkelijk zo’n bedrag mag neertellen. Al komt de nieuwste creatie van het Italiaans modehuis veel mensen bekend voor, het doet denken aan een simpele wasmand.
Balenciaga deed het al: 2.000 euro vragen voor een tas die leek alsof je hem mee had genomen uit Ikea. Celine vroeg al eens zonder schaamte 480 euro voor een plastiek zakje. En het lijkt nu alsof ook Gucci mee op de kar springt met hun laatste nieuwe tas.
De nieuwe rubberen tassen zijn beschikbaar in vier verschillende kleuren: zwart, mosterdgeel, roze en rood. Op elk exemplaar staat in het groot de naam gedrukt zoals we van het merk gewoon zijn. Alleen doet deze tas heel hard denken aan een stuk meubilair dat niet meteen in gedachten komt als erg modieus, een wasmand. Een erg dure wasmand dan nog, want voor deze Gucci tas betaal je zo’n 750 euro. (br;hln)
Bizarre Italiaanse macrobiotische sekte blootgelegd: “Niet te veel lachen, geen internet en rechts uit bed stappen”
Bizarre Italiaanse macrobiotische sekte blootgelegd: “Niet te veel lachen, geen internet en rechts uit bed stappen”
Overdreven lachen, sporten en op het internet zitten waren uit den boze in de Italiaanse macrobiotieksekte van Mario Pianesi (73), een invloedrijke zakenman/goeroe. Pianesi is een van vier verdachten die het Italiaanse gerecht al sinds 2013 in het vizier had. Vorige week kon de sekte, en de bizarre gewoontes ervan, worden ontmaskerd.
Leden die uit de sekte konden ontsnappen, getuigen over hoe ze geleidelijk aan de controle over hun eigen leven verloren door ouderwetse regels en subtiele manipulatie van Pianesi. Hij wordt ervan verdacht slaven te hebben gemaakt van leden door hun dieet strikt te controleren, hen contact met de buitenwereld te verbieden en hen gratis of voor een habbekrats te laten werken. Hij riskeert ook vervolging voor belastingontduiking.
In 2013 stapte een jonge vrouw, wier gewicht gezakt was tot nog amper 35 kg, naar de politie. Ze zei dat Pianesi haar had beloofd dat zijn Ma-Pi-dieet haar zou genezen. Het begin van het jarenlange onderzoek naar de sekteleider.
Zes mensen dienden intussen een klacht in en vorige week lieten er nog twee anderen van zich horen. Volgens speurder Carlo Pinto zouden er “nóg honderden” slachtoffers kunnen zijn, die “nog altijd onder invloed staan van de sekte”. Sommigen zitten al meer dan twintig jaar in de sekte.
Mirakeldieet
Pianesi gebruikte zijn charisma om mensen ervan te overtuigen dat hij met zijn mirakeldieet virussen en ziektes als HIV, kanker en diabetes kon genezen. De goeroe legde bizarre regels op. Vrouwen mochten geen korte rokjes of make-up dragen en mochten zich niet wassen als ze menstrueerden. Uit het bed stappen moest langs rechts gebeuren. Haar of nagels knippen mocht niet op dinsdag of op donderdag. Vrouwen die hun man verlieten, werden vergeleken met hoeren.
Vanda Secondino was zo’n sektelid. Ze kwam er al bij in 1989. “Zieken vroegen eerst hulp met hun voeding”, zegt ze. “Daarna begonnen we advies te vragen over alle aspecten van ons leven. Zo verloren we zelf macht die hij meer en meer won. We geloofden dat we zelf niet in staat waren om ons eigen leven te regelen.”
Pianesi, afkomstig uit Albanië, ontdekte de macrobiotiek van de Japanse filosoof George Ohsawa toen hij zelf ziek werd tijdens zijn legerdienst. Hij zag de positieve impact op zijn eigen lichaam en begon in de jaren 80 met een eerste “kliniek” in Sforzacosta. Hij zette zich af tegen echte artsen die hij naar verluidt moordenaars noemde. Pianesi bouwde een imperium uit van 85 macrobiotiekwinkels en -restaurants in Italië en won vele zielen voor zich.
Ontmoeting paus
Zijn dieet Ma-Pi kreeg wetenschappelijke steun. Hij is ereburger van twaalf gemeentes in Italië en daarbuiten. In 2016 ontmoette hij zelfs paus Francis, samen met zijn tweede vrouw, Loredana Volpi, naar wie ook een onderzoek loopt. Pianesi had in het verleden zwaar afgegeven op de katholieke kerk en zijn volgelingen namen hem zijn ontmoeting met de paus dan ook zeer kwalijk.
Toch bleef hij enorm populair. Zodanig zelfs dat de bewoners van Macerata de nieuwe onthullingen nauwelijks kunnen geloven. Een lokale krant omschreef Pianesi als een Jekyll & Hyde-figuur. Die journalist meent dat vele medewerkers in Pianesi’s restaurants niet uitgebuit werden en dat het mogelijk wél het geval was met andere lagen binnen de organisatie.
Investering van 160.000 euro
Vanda Secondino beweert dat Pianesi oorspronkelijk het dieet van Ohsawa overnam, maar dat daarna compleet veranderde. Ze leed aan bloedarmoede en angstaanvallen. Ze kreeg naar eigen zeggen aanvankelijk “veel liefde en aandacht” van de sekte. “Ik was nog maar 26, had een gebroken relatie met mijn familie en bezat nauwelijks zelfvertrouwen”, zegt ze. Haar man Mauro Garbuglia, die een goedaardige hersentumor had, ontmoette ze binnen de sekte. Het koppel runde een van de restaurants, waar ze zelf zo’n 160.000 euro instaken. Pas in 2012 hadden Vanda Secondino, haar man en hun twee zonen door dat “er iets fout zat” en stapten ze uit de sekte. “Ik zag dat de ziekte van sommigen door het dieet verergerde en dat ze zich meer en meer terugtrokken. Kinderen die grootgebracht werden met het dieet, kwamen in het ziekenhuis terecht door allerlei tekorten, terwijl hun ouders niet mochten zeggen dat ze het dieet van Pianesi volgden.” (br.hln)