Ik ben Helga
Ik ben een vrouw en woon in Denderleeuw (Belgie/Vlaanderen) en mijn beroep is secretaresse (tegenwoordig heet dat assistant...).
Ik ben geboren op 24/07/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, reizen, lezen, computeren, en ik volg graag voetbal- en wielerwedstrijden.
Deze profielfoto is genomen in Chileens Patagonië.
Hamburger Sportverein: seizoen 2010-2011, HSV-VfL Wolfsburg
22.09.2010: HSV-VfL Wolfsburg: 1 - 3
Aha, Petric mag eindelijk eens starten ! Behalve hem doen dat ook Rost, Westermann, Mathijsen, Jansen, Zé Roberto, Jarolim, Choupo-Moting, Demel, Pitroipa en Van Nistelrooy; op de bank zitten: Drobny, Elia, Tesche, Trochowski, Rincón, Benjamin en Kacar. Scheidsrechter is Perl, volgens de reporter heeft deze tot nu toe geluk gebracht voor HSV, hopelijk is dat vandaag ook zo.
In de 7de minuut mag Petric een vrije trap nemen, maar de bezoekende keeper heeft beet. Choupo-Moting gaat ook zijn kans, doch tevergeefs. En Petric krijgt alweer een vrije trap te nemen, dat doet hij op dezelfde manier, met een mooie boog over de muur naar de hoek, maar opnieuw heeft Benaglia beet. Van Nistelrooy laat zijn tegenspeler kort achter de middellijn met een fraaie beweging staan en ziet dat Benaglio te ver voor zijn doel staat. Zijn poging vanop 40 m gaat net naast de paal voorbij. Maar dan valt het doelpunt aan de verkeerde kant. Jansen speelt een katastrofale pas naar Zé Roberto, Pekarik komt ertussen en zijn pas in de HSV-penaltyzone verwerkt Dzeko meteen vlak in de korte hoek, 't is 0:1. Enkele minuten later krijgt HSV wel een hoekschop, maar die levert niets op, hoewel Pitroipa en Westermann hun best doen. In de 28ste minuut mogen de thuissupporters ook juichen. Pitroipa zet zich met een onweerstaanbare solo ter rechter zijde door. Zijn flankpas vindt de weg naar Choupo-Moting en die kopt de bal over Benaglio in het net. Twee minuten later zorgt Zé Roberto bijna voor de voorsprong, een minuut later moet Rost al redden. Jarolim speelt een klassepas in het steegje, Pitroipa loopt met de bal weg en past kort voor de lijn terug naar Van Nistelrooy, maar hij krijgt de bal niet in het doel (35'). Zé Roberto verliest de bal en Mathijsen ziet ineens Grafite en Dzeko tegenover zich. De pas van de Braziliaan wordt echter door zijn collega in de spits verspeeld, oef! (37') In de 43ste minuut heeft Zé Roberto weer een doelkans, op vrije trap, maar de bezoekende keeper kan het doelpunt verhinderen. Even later fluit de scheidsrechter voor de pauze.
De tweede helft is begonnen, blijkbaar zonder wijzigingen in de opstellingen. Petric past naar Van Nistelrooy, die draait zich maar zijn schot gaat over doel. Aan de andere kant heeft HSV veel geluk want Grafite staat in buitenspelpositie (46'). Wolfsburg speelt bijna alleen met lange ballen en brengt dan ook geen gevaar. Diego (ex-Bremen, dus zeker geen favoriet van de thuissupporters ) kan het spel weinig tot geen impulsen geven - in tegenstelling tot zijn landgenoot Zé Roberto: solo over rechts en... jammer, Van Nistelrooy verspeelt nipt in het midden. (50') Na een hoekschop door Jansen kopt kapitein Westermann op de lat - de verdediger heeft daarbij al zijn derde grote doelkans. (53') Twee minuten later zendt Jansen een scherpe pas, maar Barzagli ontzet voor "Van the Man". In de 60ste minuut gooit de LiveTicker-reporter een bloemetje naar de thuissupporters die voor een stimulerende ambiance zorgen. Zé Roberto past naar Van Nistelrooy, de Hollander staat buiten het penaltyruim. Daar komt het niet zo goed uit - zijn schot gaat ver over. Dit zijn we toch niet gewoon van Rost: hij maakt een fatale fout, zijn pas landt direkt bij Kahlenberg, de Deen schiet op het lege doel, maar Mathijsen is ter plaatse en ontmijnt de situatie. (66') Twee minuten later krijgt Wolfsburg een kans: Schäfer vlak naar Grafite, maar Jansen past op en ontfutselt de VfL-aanvaller de bal. De daarop volgende hoekschop brengt niets. En weer belandt de bal in 't verkeerde doel. Schäfer bedient Grafite en die maakt er een doelpunt van. 50.231 toeschouwers hebben dat gezien in de 71ste minuut. Veh pleegt een dubbele wissel: Elia en Trochowski vervangen Choupo-Moting, die goed gespeeld heeft, en Jarolim. (76) Vier minuten later krijgt HSV opnieuw een hoekschop, ditmaal van Trochowski en in het midden staat Petric volledig vrij maar hij is wat verrast over zoveel vrije ruimte en zijn schot belandt bij de keeper van Wolfsburg. (78) Die kan wel scoren, het staat al 1-3 door Grafite (79). In de 83ste minuut hebben zowel Zé Roberto als Elia een kans, maar geen van beide gaat erin. Van Nistelrooy en Petric proberen in de laatste minuten nog iets te forceren, maar zonder resultaat. En dat was 't, de eerste nederlaag van dit seizoen is een feit, dan nog thuis tegen een staartploeg.
18.09.2010 - Euraudax Haaltert, georganiseerd door Euraudax Belgie (258)
Ik kwam voorspoedig aan in de namiddag in Hof Ten Eede, waar ik Marleen en Charles begroette, ik kon hen ook zeggen dat de wandelaars weldra zouden aankomen want ik was ze, voorzichtig, voorbijgereden in de Edestraat, zowat de laatste rechte lijn. Ik schreef me in voor 75 km want ik wou s anderendaags eerst in de voormiddag uitrusten en in de namiddag een familiaal bezoek afleggen. Op het parcoursplan zag ik dat de eerste lus van 25 km wellicht niet ver van mijn deur passeerde, want beide rusten werden in Denderleeuw gehouden.
Intussen, om 15.50 uur, kwam ook Annemie aan en zij vergezelde mij tijdens de wandeling door Aaigem en Heldergem. In Aaigem ontweken wij deze keer het Dorp met zijn cafés en kregen te knabbelen en te drinken (er was nog warme chocomelk over van de eerste lus) op een braakliggend terrein. Van daar ging het naar Heldergem, langs de achterkant van het ontmoetingscentrum De Fransman. Intussen telefoneerde Annemie met haar jongste zus die met haar gezin in deze gemeente woont. Ineens werden we verwittigd voor achteropkomende fietsers, dat was dan de zus met haar dochter, die voor elk van ons (Annemie en mezelf, dus) een flesje mineraal water meebracht, hartelijk dank hiervoor ! Zij vergezelden ons tot de wagenrust bij de frituur aan de gewestweg, waar ze dan ook kennis maakten met enkele wandelaars. Toen was het tijd om terug te keren naar Ede via Haaltert (waar ik de uitbaatster en echtgenoot van café The Flintstones begroette) en de fietssters keerden terug naar huis. We kwamen, bijna aan de aankomst, voorbij het gebouw waar WSV De Sportvrienden zijn benodigdheden voor de wandeltochten bewaart, en waar vorige zaterdag een paar tenten stonden opgesteld voor de rustplaats, deze tenten waren intussen weer opgeruimd en de parking was weer vrij. In de feestzaal stonden de soepborden al klaar en ik nam node afscheid van Annemie die thuis nog het een en het ander te doen had. Na de romige groentensoep kregen we een bord tortellini met twee bollen puree, maar voor het dessert moesten we eerst nog een toertje stappen.
De eerste helft van de derde lus ging integraal door Haaltert, met gehucht Mussenzele, nadat we het kerkhof van Haaltert (nabij de wijk Melkkouter) gepasseerd waren. Terug in Ede vond elk een stuk taart, sommige stukken, zoals van José (De Chatons) en Duitser Josef, leken werkelijk van een taart gesneden, terwijl de andere desserts in blok gesneden en allemaal eender waren. Het smaakte en dat was het belangrijkste. De tweede lus voerde ons eerst langs het centrum van Nieuwerkerken, waar kermis werd gehouden en er dus nogal wat ambiance was. Dan doorkruisten we opnieuw Haaltert en precies om 01.30 uur kwamen we terug in Ede. Daar vond elk voor zijn bonnetje een bord met drie broodjes en twee sneden kaas, alsook twee sneden van twee soorten ham. De koffie of welke drank ook moest aan de toog besteld worden.
De voor mij derde lus bezocht de stad van mijn dromen, Aalst, via de buitenrand van Nieuwerkerken, en aansluitend een einde Erpe en Mere. De viaduct van de Boudewijnlaan verlieten we via een trap zodat we weldra aan de Tragel aankwamen, daar stonden Marleen en Charles ons op te wachten met warme en frisdranken, en pudding, naar keuze van vanille of chocolade. We brachten dan een bezoek aan het centrum van Aalst met het station, de Grote Markt met het standbeeld van Dirk Martens (De Zwarte Man) en het Belfort (De Tettentoeren), en met de winkelstraten, waarna we terug naar Nieuwerkerken gingen. Daar, op het heringerichte Dorpsplein, werd opnieuw rust gehouden, voor Jos het uitstekende moment om in groep Paul en Davy te feliciteren met hun verjaardag. Nog een uur wandelen en we waren terug in Ede. Ik stempelde zelf af en feliciteerde intussen Louis (uit Gemmenich) met zijn tweede Gouden Arend, ook hij stopte om half zeven.
Omdat ik de buurt toch al ken dankzij deze Euraudax-wandelingen (anders moet ik meestal werken wanneer in Haaltert en omgeving gewandeld wordt ), waren er weinig verrassingen voor mij, ook al volgde Paul al eens een pad of weg welk ik nog niet kende.
We hadden geluk met het weer want we moesten geen paraplu openen of regenjassen aantrekken.
Hamburger Sportverein: seizoen 2010-2011, FC St. Pauli-HSV
19.09.2010: FC St. Pauli-HSV: 1-1
Eens te meer bereikte HSV een gelijkspel, ditmaal tegen de stadsgenoten en in dezer Millerntorstadion. Het goeie nieuws is dat Petric eindelijk weer meedeed, al is het dan dat hij in de 63ste minuut Guerrero verving, en zelfs het doelpunt voor HSV scoorde. Mogen we hem voortaan steeds (behoudens blessures of ander onheil) in de ploegopstelling zien? Volgens wat ik op de website van HSV lees, begon het veelbelovend, beide ploegen sloegen de fase der "aftasting" over en speelden naar voor. De verdediging werd verzorgd zodat nauwelijks ontvlambare situaties rond de beide penaltyzones ontstonden. En als er dan toch ene doorstootte - gewoonlijk was dat Pitroipa met zijn snelle dribbels -, dan vond de afzender zijn afspeelpunt niet. Dan nog twee, drie afstandsschoten, en zo ging het na 45 minuten doelloos de pauze in.
Het beeld veranderde nauwelijks na de pauze. De HSV met veel balbezit, maar St. Pauli compact en strijdlustig en steeds meer offensief aktiever. Terwijl Rincón de bal aan de ene kant aan de buitenkant van het net belandde en daarmee de beste gelegenheid voor HSV, aan de voet had, counterde Sankt-Pauli aan de andere kant. Zo moest Rost tegen Naki een en ander riskeren en de kopbal van Ebbers naast de paal mikken. Maar tegen het schot van Boll was ook hij machteloos. Boll werd in de 77ste minuut door Asamoah vrijgespeeld en kon vanop 20 m raak in de hoek trappen. St. Pauli leidde en er bleef nog een krap kwartier te spelen. Maar HSV gaf weerwerk, kreeg door de kopbal van Van Nistelrooy en de afstandsschot van Jansen uitstekende mogelijkheden. Doch de finale was aan Petric voorbehouden, die een droomdoelpunt scoorde en hiermee HSV van de eerste seizoensnederlaag te behoeden. Met de borst aangenomen, een direkte volley en de bal knalde van opt 20 m rechts in de hoek - de verdiende gelijkmaker (intussen reeds op YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=NGryCftpB3Q&feature=related - samenvatting van de wedstrijd van Sky ). Dat Choupo-Moting op een haar na in de slotminuut zelfs nog voor 1-2 zorgde, wanneer hij door Van Nistelrooy vrijgespeeld werd en de bal vrijstaand voor de keeper van Sankt-Pauli voorbij de lange paal voorbij trapte - het ware natuurlijk een mooi ding geweest.
2-Daagse van de Denderstreek (2x50 km) (dag 1) georganiseerd door W.S.V. De Kadees Aalst (063) i.s.m. WSV De Sportvrienden vzw (087)
Vandaag was ik iets later, de deur was al open en ik had enkel de laptop, printer en toebehoren uit te laden, want de rest had ik in de Sint-Annazaal laten staan. Vandaag werden De Kadees dus bijgestaan door de bestuursleden van De Sportvrienden, ik ging me derhalve bij Roland op 't podium installeren, nadat ik de reeds aanwezigen had begroet. Daar hoorden ook Annemie en Mark bij, zij waren reeds aangekomen en we dronken samen nog iets warms, aten van Annemies cake en dronken van hun sleedoornjenever, skol !
In de loop van de vroege voormiddag kreeg Roland ineens flinke panne met zijn laptop, hij kon niets anders dan hem uitschakelen, voor zover ik weet, vroeg niemand hem alvast om adresklevers (mij wel, maar dat was dus geen probleem). En samenwerking houdt natuurlijk in dat we elkaar helpen waar nodig. Dus maakte ik voor De Kadees de uitslag op met het telprogramma van Staplijst. Dat verliep vlot en om zowat 16.00 uur konden wij de uitslag uithangen, Roland had eerst de naam De Sportvrienden verstopt onder de naam De Kadees, het was tenslotte hun tocht, vandaag. Wij gaven ook de uitslag door aan Aktivia via het internet. In de namiddag kon ik Annemie, Mark, maar ook enkele bekenden feliciteren met hun geslaagde dubbele 50 km. Toen ik afscheid had genomen van Lucia, Conny, Geert en Marnik (Liliane was even eerder vertrokken), daar zij naar huis gingen, hielp ik mee opruimen. Dat verliep zeer vlot, misschien ook omdat er niet moest gekuist worden, alleen geveegd. We gingen dan nog wat uitblazen in het café aan de startzaal, Sint-Anna, en tussen pot en pint de tweedaagse evalueren (er mochten wat meer wandelaars gekomen zijn, want zij die er waren, spraken overwegend zeer positief over de omlopen). Ik heb zelf geen foto's gemaakt, maar Lucia wel en ze heeft ze mij beloofd, dus zodra ik ze heb, maak ik er een album van en link die hier.
2-Daagse van de Denderstreek (2x50 km) (dag 1) georganiseerd door WSV De Sportvrienden vzw (087) i.s.m. W.S.V. De Kadees Aalst
Ik was zo'n 10-tal minuten eerder dan afgesproken (6 uur), op de voet - of eerder het autowiel - gevolgd door Julienne, maar wij waren er zelf niet eerst, er stonden al een 10-tal wandelaars te wachten. Na een vijftal minuten kwamen een paar Kadees met de sleutel tot de Sint-Annazaal. Wij installeerden ons op het podium: vandaag kreeg ik assistentie van Roland, secretaris bij De Kadees, morgen gaat het andersom. Intussen kwamen nog wandelaars aan die zich (al dan niet vooraf) hadden ingeschreven voor 2 x 50 km, zoals Annemie en Mark, met wie ik eerst een kop koffie (met nog wat erbij ) nuttigde. Ik telde eerst de gewone inschrijvingskaarten en om een uur of 11 ook de voorinschrijvingskaarten voor de 2x50 km; de controlekaat met consumptiebons droegen de wandelaars bij zich. Tussendoor drukte ik wat adresklevers af, zowel op verzoek voor op de inschrijvingskaarten als voor de clubbladen die binnenkort worden verstuurd. 's Middags werd het ineens rustig, in de namiddag kwamen toch nog wandelaars opdagen. Tegen half vier kon ik de totale uitslag uithangen naast de lijst met clubs waarvan leden zich hadden ingeschreven voor 50 km (al dan niet voor twee dagen). De eersten kwamen al rond 15.00 uur aan, anderen namen er meer hun tijd voor en zo kon ik ook na hun terugkeer nog verpozen met Annemie en Mark, later met Lucia, Geert (50 km), Conny en Marnik (30 km). Omdat De Kadees 's anderendaags dus de tweede dag organiseren, moest nu niet veel opgeruimd en nog minder gepoetst worden. We hadden in totaal preecies 700 aanwezigen (waaronder twee Engelsen !) en zij die gewandeld hebben, waren zeer tevreden met het parcours (al hebben er een paar zich verkeken op hun wandel-gps en denken nu dat ze ruim 3 km meer gewandeld hebben). Zelf heb ik geen foto's genomen, maar Egmonter Etienne (http://picasaweb.google.nl/etienne.scheerlinck/Aalst100911) en Paul Baestaens (http://picasaweb.google.be/paulbaestaens.2010.4/Aalst110910) wel, alsook Katrien, Lucia en Marnik, van deze laatste drie zal ik wellicht later nog hun fotoalbum linken.
Hamburger Sportverein: seizoen 2010-2011, HSV-1. FC Nürnberg
11.09.2010: HSV-1. FC Nürnberg: 1-1
Terwijl ik inschrijvingskaartjes telde en enkele adresklevers printte, gaf HSV een 1-0 voorsprong (doelpunt van Mathijsen, 't moet niet altijd dezelfde "Ollander" te zijn ) weg en dit in de 82ste minuut. Petric speelde dus niet mee, hij had nog last van de dijspier waar hij enkele dagen geleden een kniestoot tegen kreeg. Er waren 54.099 toeschouwers, wellicht verwachtten die zich aan een herhaling van de laatste thuiswedstrijd van vorig seizoen (4-0). Nu staat Hoffenheim alleen aan de top van het klassement, HSV deelt de tweede plaats met Hannover.
08.09.2010: Ook gisteren werden kwalifikatiewedstrijden gespeeld en Duitsland won met 6-1 van Azerbeidjan, en het eerste doelpunt werd, in de 28ste minuut, gescoord door Westermann, nochtans een verdediger. De overige doelpunten waren van 45' Podolski 2-0, 45+3' Klose 3-0, 53' Sadigov 4-0 (owngoal), 57' Dzjavadov 4-1, 86' Badstuber 5-1, 91' Klose 6-1. Nederland won ook, van Finland met 2-1, maar Van Nistelrooy, die blijkbaar slechts goed genoeg is om in te vallen, heeft niet gescoord. En Petric ook niet, want Kroatië speelde 0-0 tegen Griekenland (het vaderland van zijn vrouw ). België verloor overigens van en in Turkije met 3-2, de Belgische doelpunten waren van Van Buyten, nochtans een verdediger (maar daar is hij zo succesvol niet, zie de wedstrijd van vrijdag jl).
05.09.2010: In de nieuwsbrief van HSV verneem ik dat Jansen zich eergisteren tijdens de wedstrijd aan de knie blesseerde. Ik vermoed dat ook Duitsland disndag een kwalifikatiewedstrijd moet spelen, en dat dit dan zonder Jansen moet. Leuker nieuws is dat Kroatië won met 0-3 en het eerste doelpunt was van Petric.
03.09.2010: Vanavond speelde België tegen Duitsland een kwalifikatiewedstrijd voor het Europees Kampioenschap, voor Duitsland begon slechts 1 HSV-speler aan de match, nl. Jansen. Tijdens de eerste helft werd niet gescoord en bij de start van de tweede helft nam Westermann de plaats in van Jansen. Typisch Löw: niet te veel HSV-ers tegelijk opstellen. Leekens deed iets beter met 2 ex-HSV-ers, Van Buyten en Kompany. En nog andere "Bundesligisten": Bailly (Bor. M'gladbach) en Simons (1. FC Nürnberg). Maar Van Buyten lag aan de basis van het Duits doelpunt in de 51ste minuut door Klose door de bal te verliezen aan Müller. Globaal had Duitsland enkele doelkansen meer dan België, niet opvallend veel, maar toch enkele, al moest Neuer toch ook oplettend blijven. Maar ondanks 3 minuten extra bleef het 0-1 en Löw mag content zijn, want hij stelde vooraf in de pers dat het niet zou gaan zoals (in Zuid-Afrika) tegen Engeland en Argentinië (maar toch ook niet zoals tegen Servië, waarvan het verloor met het kleinste verschil).
Omdat Telenet de eerste Duitse zender, ARD, enkel digitaal aanbiedt, moest ik wel naar Sporza kijken en luisteren (Frank Raes), maar tijdens de rust werd ik hiervoor wel getroost met een verslag van het bezoek aan de Duitse nationale trainer van de junioren, Hrubesch (die in de jaren '80 zoveel doelpunten maakte voor HSV dat ik voor hem en deze ploeg begon voor te supporteren). Hij en de reporter haalden herinneringen op aan de finale van het EK in 1980, toen hij tweemaal J-M Pfaff te grazen nam.
Een andere SenNetBlogger (http://blog.seniorennet.be/wkenekvoetbal) meldt dat Nederland gaan winnen was bij San Marino met 0-5 en Elia speelde de eerste 49 minuten mee, Van Nistelrooy verving Kuijt in de 68ste minuut en bewees Van Marwijk dat hij in Zuid-Afrika van dienst kon geweest zijn (b.v. tijdens de verloren finale?) door in de eerste extra minuut (dus 91') te scoren (na Kuijt en drie keer Huntelaar).
31.08.2010: Eindelijk wat verduidelijkend nieuws op de website, in een interview met Bastian Reinhardt, Chef Sport. Rozehnal staat op de transferlijst en voorlopig is hij uitgeleend aan OFC Lille, een van de drie tegenstanders van de Gantoise in de Europa League. Voor Petric had VfB Stuttgart een aanbod ingediend, maar die was voor HSV niet interessant. Over de huidige situatie (hij stond niet eens op het scheidsrechtersblad voor de wedstrijd bij Frankfurt...) zegt Reinhardt nog (door mij min of meer vertaald): "Het was en is ons doel, een sterk kader te hebben, dat is de basis voor succes. Voor Mladen is het voor het ogenblik nochtans zeker geen eenvoudige situatie. Hij is er niet tevreden mee. Maar Mladen is voor ons extreem belangrijk. Ook wanneer hij tegen Frankfurt niet gespeeld heeft. Ik ben zeker dat hij tijdens het seizoen zeker nog zijn tijd krijgen zal. Hij wil de concurrentie aangaan. Ik ben zeker dat hij zich ernaar zal gedragen, zoals hij dat in het verleden ook gedaan heeft (wat doet hem twijfelen? Op Petric' website heb ik geen klacht gezien)."
29.08.2010: Nog over de wedstrijd van gisteren tegen Frankfurt heb ik het supportersforum op de clubwebsite geraadpleegd en maak uit over de berichten betreffend Petric dat het een kwestie van taktiek en plaatsbezetting is, dus de verantwoordelijkheid van trainer Veh. Sommige supporters opperen dat Petric nog zou getransfereerd worden, daar is nog wel wat tijd voor.
Aanstaande vrijdag, 3 september, speelt Duitsland in Brussel tegen de Rode Duivels een kwalificatiewedstrijd voor het EK van over twee jaar. Löw heeft Jansen en nieuweling Westermann uitgenodigd. De wedstrijd tegen Nürnberg is voorzien op 11 september.
Hamburger Sportverein: seizoen 2010-2011, Eintracht Frankfurt-HSV
28.08.2010: Eintracht Frankfurt-HSV: 1-3
HSV wachtte tot het laatste half uur om te scoren, het stond toen al van de 37ste minuut 1-0 voor de gastheren. Zé Roberto bracht de bal scherp naar Mathijsen en die gaf een kopstoot aan de bal - hard als een schot - hoog in de lange hoek, dat was in de 61ste minuut. Twintig minuten later mocht Zé Roberto een hoekschop nemen, opnieuw van links, en deze keer was het Van Nistelrooy die de bal over de lijn knikte, 1-2. Op een minuut van het officiële eind was er een counter van HSV, een lange bal van Rost, Guerrero zette zich sterk door, liet zich niet van de wijs brengen en scoorde de 1-3. In de ploegopstelling mis ik echter de naam van Petric, en elders in de recente berichten op de website vind ik ook niets, dat hij b.v. van een blessure moeten genezen.
Hamburger Sportverein: seizoen 2010-2011, HSV-FC Schalke 04
21.08.2010: HSV-FC Schalke 04: 2-1
De eerste drie punten zijn al "binnen". In de eerste helft werd vooral getracht te scoren, maar de supporters moesten wachten tot de tweede helft, en die was nog pril toen Van Nistelrooy zijn eerste doelpunt van die wedstrijd scoorde nadat hij de bal door Elia toegespeeld kreeg. Nadat nog enkele doelpogingen zonder resultaat bleven, scoorde Farfan voor de bezoekers en drie minuten later kreeg Van Nistelrooy een pas van Zé Roberto en hij legde de eindcijfers vast. Het stadion met nieuwe naam was overigens uitverkocht.
Hamburger Sportverein: seizoen 2010-2011, DFB-bekerwedstrijd SV Torgelower Greif - HSV
Vanaf nu zal er voor elk Bundesliga- of bekerwedstrijdverslag een nieuw blad geopend worden, de nieuwtjes hangen er dan aan, anders is er niet genoeg plaats en kan ik zelf niet meer helemaal nagenieten van het lopende seizoen.
Volgens wat ik in de samenvatting op ZDF had gezien, had de thuisploeg wel wat controle over de eerste helft, als was het HSV die eerst scoorde, Van Nistelrooy deed dat in de 34ste minuut. Kort voor de pauze scoorde Torgelow de gelijkmaker. Misschien had Veh tijdens de pauze van zijn oren gemaakt want HSV kwam strijdvaardiger op het plein. Guerrero trof na 53 minuten via vrije trap (2-1) en zeker na het kopbaldoelpunt van Van Nistelrooy (3-1 in de 65ste minuut) was het spel beslist. Het paste opnieuw in het beeld dat Van Nistelrooy nog een uitroepteken zette. Zijn harde trap vanop vrije schop uit ruim 28 meter was het zien waard (4-1 in de 67ste minuut). Het slotpunt tot de 1-5 mocht Jarolim plaatsen (81'). De 2de ronde van de DFB-beker wordt op 26 en 27 oktober gespeeld. Voor wie wat bijgelovig is: het had die dag geregend in Hamburg (de Vattenfall Cyclassics viel daarom niet in het water, de in Gent wonende Amerikaan Farrar heeft die klassieker gewonnen).
04.08.2010: Ik ben er even uit geweest, en dus volgt hier wat nieuws. Zo heeft HSV vandaag een testwedstrijd gespeeld tegen Chelsea en gewonnen met 2-1, doelpunten van Petric en Son, voor de Engelsen Lcoorde lampard. Ondanks de aanwerving van Drobny stond Rost in het doel, voor het overige hebben deze mannen hun beste beentje voorgezet: Diekmeier (46' Benjmain), Demel (56' Rincón), Westermann, Zé Roberto - Jarolim, Tesche (46' Kacar) - Pitroipa (67' Castelen, voor het eerst sinds zijn revalidatie, denk ik), Petric (82' Choupo-Moting, terug van 1. FC Nürnberg dus), Guerrero (67' Elia) - Van Nistelrooy (82' Son). Voor mij zijn Diekmeier, Westermann, Kacar (Serviër) en Son (Zuid-Koreaan) nieuwe namen. Anderzijds heb ik onlangs gelezen dat Marcus Berg aan PSV Eindhoven is uitgeleend. Diekmeier komt van 1. FC Nürnberg, Westermann komt van Schalke 04, Kacar komt van Hertha BSC Berlijn en Son komt uit de reserveploeg (HSV II).
16.07.2010: HSV heeft kosten gedaan, maar niet echt veel, hoor: 2,2 miljoen EUR voor vier jaar diensten van Dennis Diekmeier, een 20-jarige rechterflankverdediger die daarvoor 1. FC Nürnberg verlaat (daar hebben ze dan geld voor Timmy Simons).
11.07.2010: Vanavond speelt "Oranje" de finale tegen Spanje en statistisch staat Nederland er het beste voor want het won elke gespeelde wedstijd, terwijl Spanje verloor "thuis" van Zwitserland. Mathijsen is er alweer meteen bij, Elia zit op de bank. Bijna na 37 minuten mist Mathijsen een kanjer van een kans om Oranje een iet of wat geruststellende voorsprong te bieden. Voor het overige proberen beide ploegen kansen te scheppen tijdens de eerste helft, maar 't bijft bij proberen en we hopen op beterschap voor de tweede helft.
De tweede helft begint in dezelfde opstellingen. Na een tweetal minuten mist Spanje een dot van een kans. In de 54ste minuut brengt een corner voor de Spanjaarden niets op. Op een half uur (op misschien enkele minuten na) mist ook Nederland een kanjer van een doelkans. Intussen toont arbiter Webb vlijtig gele kaarten, maar wel terecht. Even later mist Robben nog een Nederlandse kans, de hoekschop brengt niets op. In de 69ste minuut heeft Spanje op zijn beurt een mooie kans, maar ook daar brengt de hoekschop niets op. Van Marwijk brengt dan Elia in het veld ten nadele van Kuyt. Op een kwartiertje van het (officiële) einde kopt Ramos het bal over doel. In de 82ste minuut mist Robben een fraaie doelkans voor Oranje. Op een minuut van het einde scoort Van Persie, maar 't is duidelijk (zelfs voor mij, TV-kijkster) vanuit buitenspelpositie. Dan komen er nog 3 minuten bij om extra time te vermijden, maar dat lukt geen van beide ploegen, volgens de NED1-reporter (die, integenstelling een zijner collega's de naam Elia gewoon uitspreekt met de nadruk op de e) gaan ze er zelfs voor, maar de bal wordt zeker niet ergerniswekkend rondgetikt.
Na enkele minuten drinkpauze gaat de eerste helft van de verlengingen van start. Nog geen vijf minuten is die oud wanneer keeper Stekelenburg een achterstand verijdelt (Heitinga loopt minder snel dan Fabregas). Een minuutje later komt de bal niet goed op Mathijsens hoofd, dus zijn kans gaat ook de mist in. Een beetje later verijdelt Van Bronkhorst een Spaanse doelpoging. Van der Vaart komt dan in de plaats van de andere ex-HSV-speler De Jong (Boulahrouz blijft nog op de bank). Na tien minuten heeft Nederland erg veel geluk dat Navas de bal in het zijnet trapt. Voor het wisselen na een kwartier moet Van Bronkhorst plaats ruimen voor Braafheid en van dan af is Van der Vaart kapitein. De spelers krijgen een paar minuten om te drinken en dan gaat het laatste kwartier in, met Torres in plaats van Villa. Na drie minuten krijgt Heitinga de rode kaart (enfin, eerst een gele) te zien voor een licht duwtje. De Spaanse vije trap gaat niet alleen over de verdedigingsmuur maar ook over het doel. Bij de volgende vrije trap maakt Stekelenburg zich alweer onmisbaar. Sneijder neemt een vrije trap op fraaie wijze, maar de bal gaat ernaast. Op vier minuten voor het einde trapt Iniesta Spanje wel zo goed als zeker naar de zege. Mathijsen is daar niet mee tevreden, claimt buitenspel maar krijgt er de gele kaart voor te zien (gaat verhaal halen bij de lijnrechter). Die buitenspelsituatie zou zich eerder in de fase hebben voorgedaan. Oranje krijgt twee minuten extra om er nog een gelijkspel uit te halen, maar het is niet genoeg. Enhorabuena, España. En bedankt, Van Marwijk dat je Löw het voorbeeld gaf: had Mathijsen zich niet bezeerd tijdens de opwarming voor de wedstrijd tegen Brazilië, hij had alle wedstrijden meegemaakt. Dat kunnen Boateng, Trochowski, Jansen en zeker Aogo niet zeggen (maar ook Elia was er niet steeds bij, en zeker niet voor een volledige wedstrijd).
10.07.2010: Vanavond speelt Duitsland de "kleine" finale tegen Uruguay en alvast Boateng, Jansen en zelfs Aogo beginnen eraan, Trochowski zit alweer op de bank zijn beurt af te wachten. In het doel staat overigens ex-HSV-speler Butt (ter vervanging van Neuer). Hopelijk doet hij de hele wedstrijd mee, anders moet de in Hamburg totaal verguisde Wiese misschien nog invallen. Na drie minuten scoort Cacau voor Duitsland maar er was al gefloten dus de score is nog onveranderd. Een minuut later begaat Aogo en nogal drieste overtreding met een gestrekt been en krijgt er de gele kaart voor te zien. Uruguay mag twee keer na elkaar een rechtstrekse vrije trap nemen omdat bij de eerste Cacau te lui is om te springen en de bal met de onderarm weert, hij ziet er een gele kaart voor, maar de vrije trap brengt geen doelpunt op. Wat later verkrijgt Jansen een hoekschop die niets opbrengt. Een volgende hoekschop brengt bijna een doelpunt van Friedrich op. In de 18de minuut scoort Müller nadat de trap van Schweinsteiger door de Uruguayaanse keeper wordt teruggebokst. Mertesacker verijdelt een doelpunt van Forlán en diens hoekschop brengt zijn land ook niets op. Op de counter probeert Khedira te scoren, maar uit buitenspelvalpositie. Wat later moet Butt toch de bal uit zijn doel halen nadat Cavani hem er in trapt. Vier minuten voor de rust trapt Suárez de bal net voorlangs. Wat later begaat een Uruguayaan handspel maar Schweinsteiger kan met de rechtstreekse vrije trap niets aanvangen. In de extra minuut krijgt Duitsland nog wel een kans maar de bal wil er niet in.
Vroeg in de tweede helft heeft Butt enige moeite om een achterstand te voorkomen. Wat later trapt Forlán de bal kedhard in doel, Butt ziet hem wellicht niet eens aankomen (Mertesacker staat in de weg en het zicht en beschermt zich eerder). Even later, in de 54ste minuut, vieren vooral alle HSV-fans het wereldbekerdoelpunt van Jansen, op voorzet van Boateng (het stnnd toen dus 2-1, net zoals bij Anderlecht voor de Europa League). In een tegenaanval heeft Uruguay ook een fraaie kans maar deze keer kan Butt het doelpunt verhinderen en enkele minuten later gebeurt zoiets alweer. In de 73ste minuut voert Löw een wissel uit maar 't is niet om Trochowski van de bank te halen, Kießlich vervangt Cacau en pleegt wat later een fraaie doelkans, maar de keeper weert af. Tien minuten voor het eind geeft Boateng aan Kießling een droom van een voorzet, maar die van Leverkusen trapt hem ernaast. En nog geraakt Trochowski niet van de bank, 't is nochtans Jansen die plaats moet ruimen voor Kroos. Nauwelijks een minuut later scoort Khedira en gaat Duitsland uit de bol. Op nog geen 5' van het eind heeft Boateng nog een mooie kans, maar helaas, de bal gaat er niet in. Reeds in de twee extra minuten mag ene Tasci in de plaats van Özil komen. Net voor het einde mag Forlán een vrije trap nemen, doet dat wel goed maar de bal kaatst terug op de deklat. En Duitsland heeft "brons" op het WK.
Voor de wedstrijd, tijdens de pauze en na de wedstrijd kijk ik naar het sportprogramma op Canvas, de wedstrijd zelf bekijk ik op Ned1 omdat daar wat minder uit de nek gekletst wordt. Bij Canvas hebben ze natuurlijk ook gasten (en supporters van de landen) en vandaag zit daar ene Petrovic (niet te verwarren met Petrolic, dat was het Kroatisch aanvalskoppel : Petric en Olic, maar die is dus naar Bayern München verkast ), die vandaag vertelt dat hij, als assistent van Martin Jol, de HSV-spelers natuurlijk kent en een sportief boontje heeft voor Aogo.
07.07.2010: Vanavond speelt Duitsland de halve finale tegen Spanje en alvast Boateng en Trochowski (vervangt de geelgeschorste Müller) beginnen er mee aan, Jansen en Aogo zitten op de bank. Beide ploegen zoeken ruim 28 minuten vruchteloos naar een doelpunt, er wordt ook al eens een tackle uitgevoerd en zo zet Ramos zijn voet op die van Podolski (daar waar de voet overgaat in het scheenbeen), en meteen maant Löw Jansen aan om zich warm te lopen. Een paar minuten later kan Trochowski bijna de score openen, maar de keeper werkt in hoekschop en die blijft zonder resultaat. Kort voor de rust pogen Özil voor Duitsland en Pedro voor Spanje om de score te openen, maar het is nog steeds 0-0.
Wanneer de tweede helft in gang wordt gefloten, hebben geen van beide trainers (bondscoaches) wijzigingen doorgevoerd, dus Jansen zit op de bank te wachten. Na vier minuten scoort Xavi Alonso bijna, het scheelde misschien een metertje. Intussen staat Jansen klaar om iemands plaats in te nemen en het wordt Boateng, die nochtans een paar keer bewezen heeft dat hij goed uit de voeten kan met de bal, dus zijn ze nog met 2, de mannen van HSV. In minuut 57 mist Spanje een kanjer van een doelkans en wat later trapt Pedro net naast. Een minuut later wordt een statistiek gegeven: Spanje heeft al 11 keer geprobeerd te scoren, Duitsland slechts 2 keer. Wat later moet Trochowski plaats ruimen voor Kroos. In de 70ste minuut heeft die een kans maar de Spaanse keeper weert af. Een paar minuten later moet Neuer zich gewonnen geven tegen Puyol. Nog een kwartier en Klose is er dichtbij (of: is close ). Ook vandaag blijft Aogo met zijn broek aan de bank plakken, Gómez komt Khedira vervangen. Drie minuten extra tijd heeft niets gebracht voor Duitsland, dus die speelt zaterdag de troosting tegen Uruguay want het blijft dus 0-1 voor Spanje.
06.07.2010: Vanavond speelt Oranje de halve finale tegen Uruguay en alvast Mathijsen begint er mee aan, Elia zit zijn beurt af te wachten op de bank. Na ruim een kwartier scoorde Van Bronkhorst, een krappe 5-tal minuten voor de rust scoorde Forlán de gelijkmaker. Na de rust duurde het een hele poos, tot de 70', toen Sneijder scoorde en vier minuten later gevolgd door Robben. Die werd een tiental minuten later vervangen door Elia, maar in de 92' scoorde Pereira voor Uruguay, en die kregen er nog even moed in, maar een paar minuten later werd voor het einde gefloten en Nederland speelt komende zondag de finale tegen Spanje of Duitsland, die morgen nog spelen.
HSV heeft al "kosten" gedaan (zodra ze hem een loon uitbetalen, tenminste), er is een nieuwe keeper aangeworven (scheelt er iets met de "oude", Rost?): Jaroslav Drobny (30 jaar jong) komt gratis en voor nougabolle van Hertha BSC Berlin tot 30.06.2013, tenminste volgens zijn contract. Hij heeft nog voor VfL Bochum in de goal gestaan en doet dat voor de nationale ploeg van Tsjechië (die wij dus al bijna een maand missen in Zuid-Afrika).
03.07.2010: Duitsland doet hetzelfde met Argentinië, maar dan wel met riante 0-4 cijfers, doelpunten waren van Müller, Friedrich en twee van Klose. Boateng begon aan de wedstrijd, werd tussen het tweede en het derde doelpunt vervangen door Jansen en ongeveer 5' voor affluiten (toen stond het nog 0-3) mocht Trochowski ook nog aantreden.
02.07.2010: Nederland versloeg nu ook Brazilië met 2-1. Die wedstrijd begon om 16:00 en toen ik vertrok naar het station, ruim 20' later, had Brazilië al gescoord middels Robinho. Toen ik dan een uur later thuis was, had Nederland al gelijk gemaakt, of liever gezegd Melo voor Nederland, al leek het dat Robben het liever op zijn naam schreef. Het derde doelpunt, dat van Sneijder, heb ik bewust meegemaakt, en viel na een hoekschop voor Oranje. Die Melo kreeg later een rode kaart te zien, het volstond hem niet om Robben ten val te brengen, hij zette nog eens flink zijn voet op het Nederlands dijbeen. Intussen had ik vruchteloos gezocht naar Mathijsen en Elia. Van deze laatste ben ik het gewend dat hij misschien invalt tijdens de tweede helft. Na de wedstrijd gaf Mathijsen uitleg in een Zuid-Afrikaanse studio: tijdens de opwarming had hij zich bezeerd en elke stap deed pijn. Dus bleef hij maar op de bank zitten, er komen nog wedstrijden. En hij lijkt ervan overtuigd dat hij dan zal tussen de lijnen staan. Brazilië dus naar huis waar het ongeveer even of iets minder warm is als/dan hier, en over vier jaar mag het zelf organiseren.
28.06.2010: Nederland versloeg Slovakije met 2-1, doelpunten van Robben, die in de 71ste minuut werd vervangen door Elia (de Nederlandse reporter spreekt deze naam uit met nadruk op de i), en Sneijder, Mathijsen speelde de hele wedstrijd mee. Ex-ers Van der Vaart (met kuitblessure) en Boulahrouz bleven op de bank, maar De Jong deed wel mee.
27.06.2010: Intussen heeft Löw gisteren gewonnen met 4-1 van Engeland en Boateng speelde mee en Trochowski mocht invallen. Zijn broer scoorde overigens voor Ghana tegen de V.S.A.
24.06.2010: Intussen heeft Löw gisteren toch al 3 HSV-spelers opgesteld al was het niet meteen, net nu ik niet kon kijken wegens bestuusvergadering, nl. Boateng (ah ja, 't was tegen zijn broer die bij Ghana speelt), Jansen en Trochowski. Duitsland won dan ook met 1-0, maar 't was Özil die scoorde.
Hedenavond speelt Nederland tegen Kameroen, dat toch al uitgeschakeld is en dus stelt Le Guen ook een (min of meer wegens uitgeleend aan 1. FC Nürnberg) HSV-speler op, nl. Choupa-Moting. Van Marwijk heeft nog meer keuze, behalve Mathijsen (Elia zit op de bank) staan ook ex-spelers tussen de lijnen: Van der Vaart (met een baard), Boulahrouz en De Jong. In de tweede helft veroorzaakte Van der Baard ( ) een penalty door bij een vrije trap zijn arm beschermend op te houden en de bal ging ertegen. 't Kan nog geen kwaad, Van Persie had al gescoord. Kort nadien mag Elia komen meespelen in de plaats van Kuyt, dus dan zijn ze met twee. Le Guen doet net omgekeerd, die laat Choupa-Moting naar de bank komen. En Van Marwijk doet 'm na: Van der Vaart moet plaats ruimen voor Robben. Huntelaar scoort dan nadat de doelpoging van Robben van de paal terugkaatst. Nederland wint met 1-2 maar Denemarken, dat met 1-3 verliest van Japan, gaat huiswaarts.
Bye the way, behalve Frankrijk is ook Italië reeds uitgeschakeld.
22.06.2010: Intussen heeft Löw nog geen enkele HSV-speler opgesteld, 't is dan ook "wel besteed" dat Duitsland op vrijdag 18 juni verloor met 1-0 van Servië (doelpunt gemaakt door de van Standard Luik gekende Jovanovic). Op 19 juni won Nederland met Mathijsen en de ingevallen Elia (voor Van der Vaart) met een doelpunt van Sneijder. Overigens is Kameroen (met Choupa-Moting) reeds uitgeschakeld, maar dat 'm zich troost, dat lot is ook Frankrijk beschoren (daar is een crisissituatie tussen de trainer en de spelersgroep). Ivoorkust, met Demel, is ondanks het verlies met 3-1 van Brazilië, nog niet uitgeschakeld.
16.06.2010: Gisteren was één HSV-speler aan de beurt, Demel werkte serieus op de zenuwen van Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro, bij een akkefietje kregen ze beiden een gele kaart te zien, en Portugal noch Ivoorkust scoorden. Voilà, daarmee staat ook de familienaam (allez, namen, die van zijn moeder en die van zijn vader) van de Madeirees (of is 't Madeiraan? In alle geval, hij is afkomstig van mijn favoriete eiland) ook vermeld. Sommige reporters noemen hem enkel Ronaldo, maar da's gewoon zijn tweede voornaam...
14.06.2010: Vandaag waren de Nederlandse HSV-spelers aan de beurt want Oranje speelde tegen Denemarken. Mathijsen speelde de hele wedstrijd en Elia kwam in de 70ste minuut Van der Vaart vervangen, hij scoorde zelfs bijna maar de bal ging tegen de paal en Kuijt trapte dan maar raak. Het eerste doelpunt was een owngoal van Poulsen.
13.06.2010: Het Wereldkampioenschap is aan zijn derde dag en het is de eerste keer dat ik een HSV-speler zou kunnen aan het werk zien. Maar Löw (Duitse bondscoach) heeft anders beslist: Trochowski, Jansen, Aogo en Boateng (die intussen wel voor Manchester City heeft getekend, maar in het WK-gidsje van Het Nieuwsblad staat hij nog bij HSV ingedeeld). Toch won Duitsland met 4-0 van Australië, met doelpunten van Podolski (1. FC Köln), Klose (B. München), Müller (idem) en Cacau (VfB Stuttgart). De echte Hanseaten zullen toch gaarne aanvaarden dat geen "Bremser" gescoord heeft, al mochten beiden wel spelen (Mertesacker de hele wedstrijd en Marin mocht invallen). Over Boateng gesproken, zijn oudere broer Kevin-Prince speelt dus bij Ghana, maar in het middenveld staat daar een Derek Boateng. Ook familie?
05.06.2010: Via de provider ( ) van deze blog vind ik een link naar een krantenartikel over de transfer van Boateng naar Manchester City, waar hij dus clubgenoot wordt van ex-HSV-speler Kompany (en De Jong). Via de fansite op Facebook en het supportersforum op de site van HSV had ik al gemerkt dat die transfer er zat aan te komen. Hoeveel zijn transfer opbrengt voor HSV, is in dat korte bericht niets te lezen, maar hij zal zijn iets oudere broer in 't oog kunnen houden (die had eerder de Duitser Ballack zodanig geblesseerd, dat die niet mee hoeft naar Zuid-Afrika). Maar dat betekent wel dat er slechts 7 i.p.v. 8 HSV-spelers deel nemen aan het wereldkampioenschap (tenzij Afellay...?). Gisteren las ik in Het Nieuwsblad dat o.a. HSV geïnteresseerd zou zijn in Boussoufa, die 10 miljoen zou kosten (de prijs die volgens het supportersforum op de site van HSV op het hoofd van Petric zou staan). Maar blijkbaar is de transfer van Afellay ook niet rond, dus moet ik er geen rekening mee houden, denk ik, dat doe ik dus pas als het vermeld staat in de nieuwsbrief en/of de website van HSV. En bovendien speelt HSV volgend seizoen niet Europees, dus waarom zou Boussoufa naar de hansestad vertrekken?
Nederland heeft vandaag nog een laatste oefenwedstrijd gehouden voor het vertrek naar Zuid-Afrika, het won met 6-1 van Hongarije en Elia was een van de schutters.
02.06.2010: De opstellers van de nieuwsbrief zijn zo goed een overzicht te geven van HSV-spelers die er volgende week aan beginnen in Zuid-Afrika: voor Duitsland zijn dat dus Boateng,Aogo, Jansen en Trochowski. Voor Nederland zijn dat Mathijsen en Elia (maar ook nieuweling volgens Het Nieuwsblad Afellay), maar ik denk dat ik niet de enige HSV-fan ben die zich verheugt over de aanwezigheid van Van der Vaart. Voor Ivoorkust speelt Demel en voor Kameroen de aan 1. FC Nürnberg uitgeleende Choupo-Moting. By the way, Nederland won gisteren met 4-1 van Ghana en daar speelt ene D. Boateng, wellicht familie van de Jérome, en Duitsland zit juist in dezelfde groep als Ghana.
01.06.2010: Petric is nog eens genomineerd door de Sportschau, deze keer voor zijn eerste doelpunt tegen 1. FC Nürnberg op 1 mei (voor de 2-0 tussenstand, dus, want Pitroipa scoorde eerst, Petric dan nog eens het derde doelpunt en Van Nistelrooy toonde met het vierde doelpunt aan Berg dat moeilijk ook kan ...), hier valt te verkiezen: http://www.sportschau.de/sp/tor_des_monats/index.jsp. Ik heb wel nog eens gespiekt bij YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=ux7oN4VQl1s&NR=1
En op de website van De Standaard lees ik dat Löw (de Leekens van Duitsland) wel 4 HSV-spelers heeft opgesteld (Boateng wordt nog als dusdanig beschouwd): Boateng dus (zijn broer speelt in de Premier League en heeft verhinderd dat Ballack mee speelt), Aogo, Jansen en Trochowski.
25.05.2010: Terwijl ik aan 't bedevaarten ben naar Santiago de Compostela, stelt HSV mij in kennis van de nieuwe trainer en de nieuwe chef sport. De eerste heet Armin Veh en de andere Bastian Reinhardt, dus die laatste speelt dan niet meer. De trainer is mij, eerlijk gezegd, totaal onbekend dus hier wat gegevens: hij is 49 jaar jong (geboren op 01.02.1961) en tekende tot 30.06.2012. Hij werkte tot vorig seizoen bij VfL Wolfsburg en behaalde in 2007 met VfB Stuttgart het kampioenschap. Voordien was hij trainer voor FC Augsburg, SpVgg Greuther Fürth, SSV Reutlingen, Hansa Rostock en nog eens FC Augsburg. En Michael Oenning wordt de nieuwe co-trainer tot 30.06.2012. Hiervoor trainde hij van september 2008 tot december 2009 1. FC Nürnberg en promoveerde met deze ploeg naar de Bundesliga. Wat het lot van Moniz is, weet ik niet, hij staat alleszins niet meer bij het trainersteam op de website.
Verder heeft Guerrero bijgetekend.
19.05.2010: Tot mijn verbazing vind ik via de provider ( ) van deze blog een link naar een krantenartikel over een nieuwe aanwerving door HSV, waar ik nochtans via de nieuwsbrief noch op de website iets van vernomen heb. Ibrahim Afellay (24) trekt na zeven seizoenen bij PSV naar Hamburg. De Duitse club zou 9 miljoen euro betaald hebben voor de Nederlandse middenvelder. Afellay heeft een contract getekend bij HSV tot 2014. Hij komt daar onder meer zijn landgenoten Joris Mathijsen en Ruud van Nistelrooy tegen (Eljero Elia vergeten, GVA-redactie?). Hamburg zou 9 miljoen euro betaald hebben voor Afellay die 27 goals maakte in 131 wedstrijden bij PSV. Afellay is momenteel op trainingskamp met de Nederlandse nationale ploeg.
15.08.2010 - Euraudax België, georganiseerd door Euraudax Belgie (258)
Ik kwam voorspoedig aan met Marleen en Paul, we wilden allemaal enkel de eerste lus wandelen en s middags nog het maal nuttigen met de andere wandelaars. We schreven ons in en begroetten de bekenden (o.a. twee Duitsers en een Deen, en nee, Niels had niet meegedaan aan de Dodentocht) en minder bekenden alvorens om 9 uur te starten. Twee dagen eerder had organisator en baankapitein Kristof gezegd dat de eerste lus plat was, maar dat was dan zonder een paar vals plat gerekend. J Hij had alleszins een mooie eerste lus met veel wandelpaden (sommige liggen op de omlopen voor vaste wandelpaden) en een passage in Tremelo, het stadje van Pater Damiaan.
We hadden geluk met het weer want we moesten geen paraplu openen of regenjassen aantrekken.
13.08.2010 - 100 km Dodentocht, georganiseerd door V.Z.W. Dodentocht - Kadee (310)
Ik kwam aan met een trein in vertraging wegens asociale spoorwegvakbondsactie en ging in de inschrijvingstent de omslagen halen, van Mieke, Mark, Trees en mezelf, en wachtte dan op hen ter hoogte van een der terrassen. Lang moest ik niet wachten en intussen kon ik bekenden begroeten. We gingen onze broodjes eten op het tuinterras van een der cafés, dronken wat en knoopten de chip aan ons schoeisel, toen gingen we naar de zaal waar de bagage werd afgegeven en zagen daar nog bekend volk. Nabij de start vonden we het terras waar vele Denen zaten waar we natuurlijk een praatje gingen mee slaan, alvorens op een terras er tegenover wat te zitten drinken.
Het werd dan stilaan tijd want iedereen begon op te stappen en wij sloten aan. Onderweg was er wat animatie en supporters langs de weg begroetten hun wandelaars, ook naar ons werd geroepen. Eens Bornem uit voor de kleine lus langs Weert, Roddam en Hingene kregen we een splitsing, we konden ons kiezen tussen linksaf en rechtsaf, het kwam toch op hetzelfde neer maar zo werd het peloton wat minder dicht. In Hingene stonden twee medewerkers van een firma waar Mark nog gewerkt had en die ons een zakje met bevoorrading mee gaven, zij hielpen ons (of wij hen) met het vergaren van geld voor Make a Wish. Toen we een tweede keer door de centrumstraten van Bornem wandelden, stonden er nog supporters, zoals Sportvrienden Herman & Yvette en Kadees Ronny & Roland (zij kwamen ook publiciteit maken voor de 2daagse van de Denderstreek tijdens het tweede weekend van september met start in Aalst).
Intussen was het al duister geworden, de dag begon weer te krieken toen we de Palmbrouwerij naderden. Daar at ik de gesponsorde broodjes en dronk van de fles sportdrank, nadien trok ik het gesponsorde T-shirt aan voor de tweede helft van de Dodentocht. We gingen dan verder en genoten van een zonnige dag, langs Merchtem, Buggenhout (waar we de sporthal langs een andere kant naderden), Lippelo (waar Roos en John van het Moezelteam met de motorfiets aankwamen), Puurs, Oppuurs en Sint-Amands. Daar bereikten we het jaagpad langs de Schelde. Normaal mogen daar geen fietsers op de dijk, dat wordt aan elk kruispunt met het gepaste verkeersbord aangegeven. Maar natuurlijk heb je volgende fietsers die zich boven de wet verheven voelen en er natuurlijk ook niet op gewezen wensen te worden, op risico van scheldproza en bedreigingen. We lieten onze chip nog eens scannen in Branst van waar we weldra Bornem betraden. Op een terras zaten daar alweer Roos en John van het Moezelteam om ons en anderen aan te moedigen. We bereikten spoedig de laatste kilometer en in de laatste bocht stonden daar Sportvrienden Herman & Yvette en Kadees Ronny & Roland om ons te feliciteren. Bij de eindscanning kregen we de gebruikelijke aandenkens: fles trappist, ananas, medaille en diploma. We haalden onze sporttas, Mark en Trees haalden hun medaille van vorig jaar (toen gaf men enkel een pin) en we gingen dan nog ene drinken op een terras alvorens naar huis te keren.
Afgezien van een beetje gedruppel bij de start en wat gemiezer bij de aankomst in Bornem bleef deze tocht kurkdroog voor ons. Wat ons opviel, en wat we eerder nog niet meemaakten, was dat de groep deelnemers zeer compact bleef, het leek wel een groepswandeling. Toen we via Gent en (voor mij) Wetteren terug keerden, hoorden we in het radionieuws dat een wandelaar (VOS Schaffen) op 200 m van het einde bezweek aan een hartaanval (een medewerker van de DoTo haalde zijn chip van zijn schoen en ging ermee over de eindmeet, zodat hij postuum zijn diploma nog haalde), de geoefende wandelaar was slechts 59 jaar.
4de Internationale Wandeltocht Vichte - Dhron 2010, georganiseerd i.s.m. wandelclub De Textieltrekkers vzw. (361)
22.07.2010 - Dag 0 Samenkomst, aanmelding en receptie
Samen met Paul kom ik voorspoedig aan in cultureel centrum De Stringe, waar we met onze bagage onze slaapplaats markeren (en ik die van Annemie en Mark), ons aanmelden (en daarbij een boekje, een T-shirt, een pet en een koffiemok ontvangen) en de bekenden en minder bekenden begroeten. Weldra komen ook Annemie en Mark aan en wanneer ook zij het nodige hebben gedaan, gaan we in Tiegem een terrasje doen, zij eten een ijsje en ik drink mijn merk (bruin Kasteelbier). We komen net op tijd terug om in groep naar het kasteel Verhaeghe te wandelen, achter de vlaggen gedragen door wandelaars. Daar krijgen we enkele speeches te horen, van Godfried (Algemeen Coördinator), van de burgemeester van Anzegem en van een bestuurslid van Aktivia (ik denk Mark Van Leuven). Nadien mogen we proeven van het lekkers ons aangeboden, en ik moet zeggen, de Duchesse de Bourgogne is niet te versmaden. Na een poos drinken, knabbelen en babbelen gaan wij (Annemie, Mark en ik) een frietje eten in Tiegem waarna we nog eens hetzelfde terras aandoen en dan gaan we terug, want we moeten er 's anderendaags vroeg uit.
23.07.2010 - Dag 1 Vichte -Ghislenghien = 51,500 km
We worden al om 05.30 uur gewekt (al deden sommigen dat zelf met hun GSM), een half uur later is het ontbijt al klaar, voor deze eerste dag krijgen we daarbij ook een paar koffiekoeken. Er is steeds koffie, thee en warme chocomelk, enkele verschillende soorten brood(jes), kaas, ham, jam en chocopasta, alsook fruitsap, yoghurt en Soja-drink. Zoals gebruikelijk moeten we zelf afruimen en onze vaat doen (bord, koffiekop en bestek).
Om 06.55 uur is de afspraak voor toespraakje van Godfried, de groepsfoto en het doorknippen van het lint. Omdat het aan het regenen is, gebeurt dit nog in de zaal. Van regen blijven we verder bijna gespaard, het valt al bij al nog mee, vooral in de namiddag. We verlaten Vichte via het beeldje van De Verteller en trekken naar het Kluisbos. Daar regent het opnieuw maar men is er wat beschut door de bomen. We steken de taalgrens over nadat we eerst nog de Knokteberg hebben bedwongen. Intussen hebben we al twee maal bevoorrading gekregen, in Otegem en op de Kluisberg, in de buurt van de grote hall waar de tweedaagse start. Ook in Russeignies krijgen we te drinken en te knabbelen en een uurtje later zijn we al op de middagpost in Saint-Sauveur, onder een leuk, houten afdak. Elke middag krijgen we een kop soep met iets te eten, dat is daarom niet altijd een belegde boterham, zoals vandaag. Na de middagpauze gaan we door de Pays de Collines, wat niet ver van Ronse gelegen is, over Les Monts, door het Bois de Leuze, langs La Huissière en door het Bois Lefevre naar het vroegere Musée du Tour de France. Vier jaar geleden heb ik daar gauw eens rondgekeken, maar dat kan nu niet meer, alles ligt uitgestald in het Centrum van de Ronde van Vlaanderen in Oudenaarde, dus kunnen we enkel drinken en knabbelen. Onderweg komen we langs het huis van een weldoener die fris water heeft klaar gezet met een geschreven aanmoediging, zo heeft hij ook zijn praatje met elke wandelaar die passeerde (en zich tijd gunde om te stoppen J). Via het golvend landschap van Ouedenghien, Ostiches en Rebaix (waar we de Blanche zijrivier van de Dender en de Dender zelf oversteken) komen we aan in Ghislenghien. Overigens, we passeren ook langs de woning waar we vier jaar geleden op het terras zaten, samen met Jean-Pierre en Claire (maar zij nemen dit jaar geen deel aan Vichte-Dhron). Deze keer staat ons niemand op te wachten, zijn ze niet thuis? Of zitten ze naar de Ronde van Frankrijk te kijken? In Ghislenghien, Hall Omnisport La Couturelle, krijgen we lekker eten (soep, hoofdschotel steeds met sla, tomaat en geraspte wortels, dessert) aangeboden.
24.07.2010 - Dag 2 Ghislenghien - Les Bons Villers = 61,500 km
Vandaag hebben we 10 km meer te stappen dan gisteren en dus worden we een uur eerder gewekt. Na het ontbijt en bij de verzameling voor de groepsfoto, vraagt Godfried dat de eigenaars van een GSM er zouden zorg voor dragen dat ze daarmee toch de nachtrust van de andere wandelaars zouden respecteren. Vandaag zijn er drie personen die elk een stukje van het lint mochten afknippen, er zijn immers drie verjaardagen te vieren. Als eerste is West-Vlaming Ludo (uit het gezelschap van Monique, Marc, Frans, ) met de schaar in de weer, dan ik en vervolgens Jos, wellicht ongeveer de jongste deelnemer. Elk van ons krijgt ook een fles Duchesse de Bourgogne, maar het team medewerkers is zo vriendelijk om die voor ons koel te bewaren tot we terug in Vichte zijn.
Vandaag gaat het geleidelijk omhoog, we hebben een hoogteverschil van ongeveer 50 meter te overbruggen, "twee keer niets", maar voor zo'n lange etappe volstaat dat wel, 't zal nog zwaar genoeg worden. In de voormiddag gaan we langs dorpjes als Gibecq en Gondregnies en in Horrues steken we de Senne over naar Braine-le-Comte voor de soep en het brood. Daar zijn John, Roos en Christine (de mobiele Rode Kruis-ploeg) verkleed als hippies compleet met jointje (maar niet aangestoken J) iedereen vrede toewensend. Nadien zien we duidelijk het complex van het Hellend Vlak van Ronquières, maar we maken gelijk een omtrekkende beweging, via een gehucht geheten Mon Idée. "Mijn gedacht!" zou Boma zeggen. J Na dat sluiscomplex volgen we ongeveer 8 km het oude kanaal, eerst rechts op het fietspad en dan links over een wandelpad, waar we toch nog met mountainbikers geconfronteerd worden, hoewel er een verkeersbord staat dat alle verkeer verbiedt, en hoewel het pad niet overal even goed begaanbaar is omdat het hier en daar overwoekerd is met onkruid. Na nog een klein uurtje komen we in Obaix aan waar de bevoorrading verzorgd wordt door en bij Michel Defrenne, die met Les Roses Noires de Tubize de vierdaagse mars van Parijs (Lagny sur Marne) naar Tubize organiseert tijdens het (zelf te verlengen) pinksterweekend. Daar zitten ook zijn vrouw en Anne, de kinesiste. Wanneer Michel vraagt wat ik wil drinken, zeg ik al grappend een picon-bière, wat ik tijdens Parijs-Tubize heb leren kennen. J Bier heeft hij wel, maar geen picon dus drink ik hetzelfde als Annemie en Mark, zijnde koffie, we gaan met ons kroesje en een stuk zelfgebakken cake in hun tuin zitten (zij zitten op hun overdekt terras, net als Odette en Francine die onze kaartnummer noteren). Wanneer wij hen verlaten, in de richting van Odoumont, komen we op een gewestweg terecht, waar enkel ter rechter zijde een verhoogde berm ligt, en die gebruiken we dan ook om het gemotoriseerd vervoer niet te hinderen. Maar zo missen we wel een wegwijzertje naar links en we stappen het hele eind tot het volgende kruispunt, even later gevolgd door Franco en Willem. Mark houdt enkele automobilisten staande om de weg naar Odoumont te vragen, en telefoneert dan met Godfried en vervolgens met Jacques (de "buschauffeur"). We moeten dus een heel eind terug en zien intussen andere wandelaars (Martine, Virginie en Pedro) meteen de goeie weg inslaan. Door licht golvend boerenlandschap stappen we naar Odoumont, waar we na bevoorrading enkele sporen van vernieling zien, veroorzaakt door de julistorm, zo ligt een elektriciteitspaal nog steeds over de weg, samen met de draden. Met enige vertraging bereiken we dan toch Frasnes-Les-Gossilies, onze tweede overnachtingplaats in Les Bons Villers. Daar zitten Michel en Anne intussen ook al te kroezen. Na de gebruikelijke reservatie van onze slaapplaats en een verfrissende douche, gaan we eten, en we worden beloond voor die paar kilometers meer (of ik krijg nog een verjaardagsgeschenk), want het is zalm met béarnaisesaus en tagliatelli. J
25.07.2010 - Dag 3 Les Bons Villers Profondeville = 48,300 km
Vandaag hebben we nog niet de kortste etappe, maar we mogen wel anderhalf uur langer blijven slapen. En ook moeten we vandaag niet veel stijgen, enkel op het einde en afgesloten met een flinke afdaling door het bos.
Maar bij de start worden we eerst nog gezegend door paters John en Fernand, zou het nodig zijn? In de voormiddag krijgen we twee bevoorradingen alvorens de middagpost te bereiken, daarvoor verlaten we de provincie Henegouwen en trekken we provincie Namen binnen. We wandelen over de Rau de Plamico, door velden, over de rivier Grand Vau, over nog een rivier, de Orneau, naar Moustier. Ook daar zijn paters John en Fernand present met wijwater en kwast. In de namiddag volgen we een tijdje de Oude Samber, trekken door het Bois de Soye, steken de Samber over en volgen deze tot de abdij van Floreffe. Intussen merken we dat er een zondagwandeling wordt georganiseerd, maar die wandelaars worden in de abdij niet verwacht. Wie ik er wel enigszins verwacht, is Marc van de Caracolles Andennaises, en hij is er niet alleen, zijn vrouw Martine en hun dochter Margot zijn ook van de partij. De organisatie trakteert hier op een drank en ik kies als gebruikelijk voor een donker abdijbier terwijl mijn vrienden zich bij de koffie houden. De afstanden tussen de bevoorradingen zijn kort gehouden, alleszins onder de 6 km en zo lijkt het lekker op te schieten. We klimmen tot Chapelle St. Roch en dalen vervolgens weer af, eerst door het bos Haute Marlagne en dan het Bois de Villers, waar we de afdaling naar de Hall Omnisport La Hulle in Profondeville beginnen. Daar treffen we tot ons plezier Christine (Krikri voor picasa-fotokijkers) aan, zij woont er. Vanavond eten we buiten, het weer is er naar, en het missen van het wegwijzertje nabij Obaix op weg naar Odoumont komt ter sprake met de twee uitpijlers bij ons aan tafel, Francis en Wouter.
26.07.2010 - Dag 4 Profondeville Nassogne = 62,800 km
Vandaag moeten we weer vroeger opstaan, en het wordt ook heuvelachtiger. Eerst volgen we een tijd de Samber, onderweg aangevuurd door Christine, om deze stroom dan over te steken en de eerste beklimming aan te vatten. We mogen eerst nog wat recupereren op vlak terrein alvorens enkele bossen te bezoeken: Bois d'Anwai, Bois des Loges, Herbois. In een van deze bossen, ter hoogte van Evrehalles, moeten we zigzaggend de heuvel op, onderweg aangevuurd door Raymond en Claire. Dan volgt weer wat plat terrein om dan een heel eind verder evenzeer zigzaggend te dalen. Na nog een flinke doortocht door het domein dat eigenlijk tot de Waalse watermaatschappij lijkt te horen komen we in Spontin voor de bevoorrading, dat zou moeten het exacte centrum van de Waalse regio zijn. Dicht bij de bevoorradingsplaats staat een kasteel uit de 12de eeuw. Over een golvend landschap door kleine dorpjes (Sovet, Fayi en Corbion) bereiken we de middagpost, al heeft dat wat voeten in de aarde. Ter hoogte van een jeugdkamp lijkt ons dat er wat weinig wegwijzertjes hangen, Mark telefoneert eens te meer met Jacques en dankzij zijn aanwijzingen bereiken we de cafetaria van de plaatselijke voetbalploeg via de achterkant ervan. In plaats van belegde broodjes krijgen we een koude schotel met groenten, salami, zelfs een stuk meloen. Helaas moet de organisatie wel de drankvoorraad aan de uitbater van de kantine laten, die heeft zijn prijzen blijkbaar aangepast, of hij denkt dat Chevetogne in de Jupiler League voetbalt
Na het lekkers wandelen we langs de abdij van Chevetogne naar Mont Gauthier, door het bos, over de rivier de Vachau, en het Bois de St-Rémy. Onderweg worden we verwelkomd door twee Señoritas die onze dagkaart afstempelen en intussen een flamenco dansen op de Radio 2 zomerhit (al is die dan nog niet verkozen), "Dos cervezas, por favor". Verder stappend bereiken we de bevoorradingsport in Havrenne, waar we halfweg zijn. "Proficiat en tijd voor een drink," staat in het boekje, maar hier is enkel frisdrank te verkrijgen. J Enfin, ons scheiden nog 16 km en twee bevoorradingen alvorens de Hall Omnisport in Nassogne te bereiken. Daar krijgen we eens te meer een lekker avondmaal opgediend.
27.07.2010 - Dag 5 Nassogne - Wiltz (Gr.H.Lux.) = 66,000 km
Vandaag krijgen we de langste etappe voor de boeg met wat minder uitgesproken hellingen, doch we moeten daarom niet vroeger opstaan. Na het ontbijt en de gebruikelijke startprocedure trekken we er dus op uit en na een doortocht door een bos komen we weldra bij het Musée de la vie rurale. Het lijkt me wat het Bokrijk van Wallonië met oudere huizen, kerken en een winkeltje, op de parking ervan vinden we medewerkers met onze frisdranken en knabbels. Soms lopen we langs de Masblette, soms steken we die over. We krijgen nog paden voor de voeten geschoven zoals in de bossen van St-Hubert, Laneuville au Bois, Bois de Herbaimont, en we bereiken zo de middagpost in Givry. Daar zijn enkele medewerkers ook verkleed: Romain met lange, blonde manen in een paardenstaart en een marinepet op, Marnik als Belg met tricolore Jupilerhoed en Fernand als Schot in kilt (maar zijn short is iets te lang J). Het is hier dat we, naast soep, ook brood en kop met vinaigrette te eten krijgen.
Na dit lekkere maal stappen we verder langs de rivier Rouette en enkele dorpjes langs de Rau du Grand Etang (die grote vijver doet me denken aan een meertje in Jutland, doch daar staat wel een zitbank). Via Hemroulle en Luzery bereiken we het Memorial du Mardasson in Bastogne. Daar staan Christiane en Walter met onze bevoorrading maar ook een journalist-fotograaf van Het Laatste Nieuws om foto's van wandelaars te nemen. We vervolgen onze weg via Benonchamps (onderweg kwam Claude Tixhon ons tegemoet en fotografeerde elke wandelaar) naar Schleif. We volgen dan de oude treinbedding waar al lang een fiets- en wandelpad van gemaakt is, en dit tot aan de rand van Wiltz, van daar is het niet ver meer tot Lycée du Nord. Volgens Elie, die ons het T-shirt, onze startkaart en het inlichtingenblad voor de volgende dag net als het klevertje van deze dag overhandigde, is er weer wat gemoderniseerd in deze school, de meeste wandelaars kunnen slapen in de zaal in plaats van een klasje te moeten zoeken. In Wiltz hebben de medewerkers in de keuken gezorgd voor een lekkere spaghetti bolognese, ik heb het gesponsorde T-shirt dus wat gespaard. J
28.07.2010 - Dag 6 Wiltz - Bettendorf (Gr.H.Lux.) = 40,200 km
De wandeldag begint nogal regenachtig, van de nochtans fraaie locatie van de eerste bevoorrading aan de Nocher kapel valt dan ook niet veel te genieten. Van de natuur wel, zeker wanneer we door bossen mogen wandelen, want het bladerdek beschut wat tegen het gedruppel. Ook aan de vliegende controle bij het Napoleonsboompje begint het weer te regenen, doch Napoleon en zijn twee eredames staan ertegen beschut. Na een foto en een plat watertje stap ik (Annemie en Mark zijn me vooraf gegaan, hun fysieke conditie is veel beter dan de mijne) weer verder naar het feodaal kasteel van Bourscheid voor het middagmaal (belegde boterhammen met soep). Daar vind ik ook Annemie en Mark terug die me meenemen voor de rest van de dag, langs de kerk van Burden en de Sûre. Christiane en Walter, alsook Christine, Roos en John wachten ons op bovenaan de Goldknapp, mensenlief, wat is me dat weer een helling buiten categorie!! Wat later worden we beloond met een afdaling en een rustige wandeling langs de Sûre. Annemie en ik zoeken naar de trap waar we twee jaar geleden met de voeten in het water gingen zitten (het weer leende er zich toen iets beter voor, maar toch). We vinden maar 1 trap, ter hoogte van een grote camping, maar we verwachten ons nog aan een trap, doch vinden die niet. Op de duur, al voorbij de laatste bevoorrading, stelt Mark voor om te gaan pootjebaden waar een rij stenen voor een minuscuul watervalletje zorgt, en we kunnen net naast elkaar zitten, met de voeten in het water. Gelukkig maar, anders had ik mijn handdoekje voor niets meegenomen. J Weldra bereiken we de Hall Omnisport van Bettendorf, waar we ons installeren en genieten van het lekkere avondmaal.
29.07.2010 - Dag 7 Bettendorf (Gr.H.Lux.) - Helenenberg (D.) = 44,000 km
Vandaag is wellicht de zwaarste maar volgens mij ook de mooiste etappe (al zijn er nog andere die ik zeer naar waarde schat), gelukkig is 't niet ver. Na het ontbijt en de gebruikelijke startprocedure steken we onmiddellijk de Sûre over en volgen deze dan tot in Moestroff, van dan begint het traject dat we twee jaar geleden voor het eerst volgden: Gaalgebierg, Jongebüesch, Hessemillen, Eppeldorf. Al tot in Beaufort, waar het kasteel nog steeds staat te pronken en waar Martine en Dany (Padstappers) staan te kletsen, heb ik kunnen genieten van een stukje Klein Zwitserland. Aan dat kasteel staan Christine en Roos de wandelaars op te wachten met een dosis EPO (uit eigen voorraad J), kom maar op, we kunnen 't nog gebruiken! Dan volgt een lang en spectaculair eind door Klein Zwitserland, met nog een bevoorrading aan een kiosk in Berdorf, alvorens de middagpost in Echternach te bereiken en daar mijn twee vrienden terug te vinden.
Ik geniet van het middagmaal en verzorg mijn voeten wat alvorens wij onze weg voort zetten. Dat doen we via een Konditorei waar we ons een ijsje halen en waar ik de sanitaire faciliteiten bezoek. Met het ijsje in de hand wordt meteen stevig geklommen, dus is het beter dat we even gaan zitten. Weldra ben ik het spoor van Annemie en Mark bijster maar in Klein Zwitserland krijg ik gezelschap van Paul, Martine en Virginie, maar weldra ook van de "bus": Jacques, Luc, Dirk en Jos. Op de trappen die wij in een smalle kloof dienen af te dalen, worden we gestremd door een groep kindjes met enkele begeleiders. Verder genieten wij van de natuur, de grillige rotsformaties, en we zijn er niet alleen, veel toeristen komen ons tegemoet. Aan de bevoorrading met controle te Irrel is het gedaan met de doortocht van Klein Zwitserland, genietend van een reep chocolade geniet ik evenzeer van het mooie pad dat er is aangelegd. In Eisenach spreken Christine (Temse) en Cathérine de wandelaars moed in, nog 3,5 km tot de Don Bosco Eduardstift in Helenenberg. Daar hebben Annemie en Mark mijn slaapplaats gereserveerd. Deze keer moeten we een eind terug voor ons avondmaal, dat begint echter met een aperitief alvorens we, op aangeven van Frans, tafel per tafel, ons bedienen aan het koud buffet.
30.07.2010 - Dag 8 Helenenberg - Neumagen-Dhron = 45,700 km
Vandaag staan we om 5 uur op, de etappe is weliswaar niet lang, maar er staan twee stevige beklimmingen op het programma en de organisatie wil dat iedereen wat tijd heeft om zich te verfrissen en te installeren alvorens bij de wijnboer langs te gaan. Dat is namelijk anders dan de vorige jaren, waar iedereen meteen bij de wijnboer aankomt, komen we nu aan bij de sporthal van Neumagen. Het is misschien minder spectaculair maar wel erg praktisch.
Na Welschbillig krijgen we een nieuw stukje parcours voorgesteld richting Kordel, en we krijgen weer een eindje bos om doorheen te wandelen. Van net aan de rand van het bos hoor ik muziek weerklinken, op de parking van Kyll Muhlenberg zit het Gezin Van Paemel op ons te wachten, boer John aan een pijp lurkend, Christine en Roos lijken wel Ma Flodder. J Een uur later kom ik bij de bevoorrading waar Christine en Walter hun laatste dienst van de dag aanbieden (tenzij ze ergens achter de schermen meehelpen), intussen is Linda uit Hoboken me al tegemoet komen lopen en staat Sara aan de bevoorradingspost op haar Jos te wachten. Weldra bereik ik de brouwerij van Naurath, waar de organisatie trakteert. Daar ik het bier, dat ik er twee jaar geleden dronk, niet echt lust, kies ik nu voor een glaasje witte wijn en spreek met Annemie en Mark, die daar net vertrekken, af dat we elkaar een eindje verder aan de middagpost zien. Maar dat middagmaal (buffetje met bediening) is daar zo copieus dat ik het haast niet op krijg, en de bus is ook al aangekomen.
Ik ga dan ook verder via Hetzerath en Rivenich, daar wandel ik tussen de wijngaarden, min of meer in gezelschap van Jacques, die de bus dus achtergelaten heeft, en Willem, die zowat elke 5 stappen een foto neemt. Ik denk trouwens dat zowat iedereen een foto genomen heeft van de aankondiging "Laatste beklimming". J Rechtover de laatste bevoorrading staat een mooi kapelletje, nadien krijg ik nog enkele keren met "vals plat" af te rekenen, maar dan begint het gemoedelijke dalen. Ineens zie ik de brug over de Moezel, maar ik ben er nog niet, want het parcours draait nog rechtsaf, de wijnheuvel volgend, zodat ik Neumagen de rug toekeer. Eindelijk mag ik even later dan de brug oversteken en een eind verder, rechtsaf, linksaf, het straatje omhoog, trappen op en daar staan wandelaars en supporters de laatste deelnemers te verwelkomen met een applaus en felicitaties. Ook Annemie is daar bij, en ze loodst me naar mijn laatste slaapplaats in de sporthal. Na de ontvangst van het laatste T-shirt met klevertje en de douche vertrekken we, de vlaggendragers volgende, naar de wijnboer Michael Stadtfeld, waar we zijn wijn proeven.
Een kort eindje verder wacht de Dhrontalhalle ons op voor het avondmaal en het feestje. Josiane dankt, in naam van de wandelaars, de talrijke medewerkers alsook de organisatie. De burgemeester, zijn vrouw, de wijnboer en twee wijnkoninginnen zijn ook van de partij. Dan volgt de uitreiking van aandenken, diploma, gele wegwijzertje aan roze lint en een fles wijn aan de wandelaars. Eerst komen de nieuwelingen aan de beurt, dan zij die voor de tweede keer, de derde keer en de vierde keer deelgenomen hebben. We kunnen ons dan bedienen aan het rijke buffet onder het genot van een streepje muziek. Alleen jammer dat het orkest het eerder voor bekeken houdt dan de andere jaren, en vooral dat de muzikanten de traditie niet in ere houden: geen "Lebt denn der alter Holzmichel noch?" (nummer van Die Randfichten)! Op de duur legt Christine (Rode Kruis) dan haar CDs op. Om zowat 23 uur stappen Annemie en Mark het op, en wanneer een rondje disco uit de jaren '80 begint, vertrek ik ook, in het gezelschap van Krist.
's Anderendaags staan we om 06.30 uur op, ontbijten in de Dhrontalhalle, gaan terug naar de sporthal om de grote bagage in te laden, maar we springen eerst gauw de plaatselijke supermarkt binnen voor vloeibare souvenirs. Terwijl Annemie en Mark de boodschappenkar terug rijden, reserveer ik zitplaatsen in een der twee bussen. De bus waar wij in zitten vertrekt zoals de andere om tien uur, stopt onderweg voor een snelle hap (waar al enkele wandelaars afscheid nemen) en voor een wandelaar die voor ander vervoer gezorgd heeft in Deinze. In Vichte heet het dan weer afscheid nemen en naar huis rijden.
't Was weer mooi en goed georganiseerd! Op naar 2012. J Hartelijk dank aan de organisatoren en hun medewerkers, ze hebben piekfijn werk afgeleverd en de atmosfeer zat erg goed!
Neigembostocht, georganiseerd door W.S.V. De Sportvrienden v.z.w. (087)
Ik kwam om 06.00 uur aan op de parking van de parochiezaal te Neigem bij Ninove; raar maar waar, er stond nog geen wandelaar te wachten om zich in te schrijven. Zou het voorspelde weer (buiig in de voormiddag) er voor iets tussen zitten? Om een uur of elf heeft het eens driftig gegoten, maar voor het overige denk ik dat het nog reuze mee viel.
Ik kon me dus rustig installeren met de nieuwe laptop en printer (!!!). Tijdens de dag had ik inschrijvingskaarten te tellen en enkele adresetiketten te maken voor op die inschrijvingskaarten, en ook nog drie voorinschrijvingen voor de 2daagse van 11 en 12 september te noteren (op 11 september organiseert W.S.V. De Sportvrienden v.z.w. en 's anderendaags WSV De Kadees, beide in Aalst). Intussen kon ik dus eens verpozen bij mijn vrienden Annemie en Mark, zowel voor als na hun wandeling. Al hadden we zowat 1600 inschrijvingen minder dan vorig jaar, toch verkochten we flink broodjes, smos en vooral boterhammen met plattekaas, ook de soep was uitverkocht in de late namiddag.
21.07.2010 - Dauw- en midweektocht, georganiseerd door W.S.V. Egmont Zottegem (163)
Ik kwam voorspoedig aan en wachtte even op Annemie die weldra aankwam. Omdat we twee dagen later aan een achtdaagse wandeltocht van Vichte (West-Vlaanderen) naar Neumagen-Dhron aan de Moezel zullen starten, hielden we het bescheiden met 10 km. Deze leidde ons langs boerderijen (zoals de hoeve Bloeme) en landbouwgronden via een rustpost en de Paddestraat terug naar Velzeke.
Het was een rustige tocht, waar we, als ik me niet vergis, 1 onverhard pad betraden, voor het overige was het parcours verhard. Het weer was enigszins zomers: licht bewolkt, warm en droog.
18.07.2010 - Urbanustochten, georganiseerd door Wandelclub De Marktrotters Herne vzw (114)
Ik kwam voorspoedig aan en trof daar al Trees en haar vriend Ton, Annemie en Mark kwamen even later ook aan. Traditioneel trakteerden zij ons op cake en een druppel, intussen had ik ons al een warme drank gehaald. Zij schreven zich in voor 22 km, ik had genoeg aan 15 (werkelijk 16,120 km).
Samen vertrokken we naar Sint-Pieters-Kapelle na een fotosessie aan het bronzen standbeeld van stripheld Urbanus (creatie van Urbain Servranckx en enkele vrienden), en bereikten deze rustpost na een flink uur stappen, 8,6 km verder, langs Muilebeek en Eysbroeck, en vooral langs kerselaars. In Sint-Pieters-Kapelle houden we even rust en toen we opnieuw vertrokken, scheidden onze wegen zich reeds, dus namen we afscheid van elkaar. Ik ging dan rechtsaf, zij naar links. Via Smeijersmark, Rendries en het station van Herne bereikte ik de sporthal waar nog een rustpost was georganiseerd. Ik liet enkel mijn kaart afstempelen en had nog een ruime 2 km te stappen.
Het was een mooie tocht, hoewel ik de indruk had dat verharde wegen iets meer aangedaan werden dan natuurpaden. Het weer was zomers: zonnig, warm en droog.
17.07.2010 - Euraudax Haren, georganiseerd door Euraudax België (258)
Ik kwam voorspoedig maar laat (12 minuten voor het vertrek van de eerste lus ) aan en schreef me in voor 25 van de maximaal 100 km. Het is de eerste keer dat ik aan deze organisatie kan deel nemen omdat het anders samenvalt met een ander evenement waar ik wou aan meedoen, maar meer dan 25 km zag ik niet zitten met een 8-daagse wandeltocht in het verschiet. Dus kwam ik ook uit sympathie voor organisator en baankapitein Luc, die zijn tocht van Waver naar Haren verplaatste.
Onlangs zag ik een folder van deze tocht en ik hoopte op een groene lus in enkele Brusselse gemeenten. We vertrokken in Haren aan het clubhuis van de MIVB en gingen via Sint-Stevens-Woluwe (Zaventem) naar de twee andere Woluwe-gemeenten (Sint-Lambrechts-Woluwe en het ernaast gelegen Sint-Pieters-Woluwe). Na zowat anderhalf uur hadden we een eerste wagenrust aan Hof ter Berge, wat we bereikten langs openbare en onverharde wegen en paden. Nadien kwamen we aan de tweede reden van mijn bezoek, een serie natuurdomeinen en parken, met of zonder vijvers: Hof ter Musschen, Bronnenpark, Maloupark, Woluwepark (waar ik vorig jaar ook al door wandelde, tijdens de Euraudax Ster vijfdaagse van Antoine). In Sint-Lambrechts-Woluwe is ook de Franstalige universiteit St.-Luc en niet ver ervandaan vonden Micheline, Antoine, Luc (een andere dan de baankapitein ) en Michel een plaatsje om ons een tweede wagenrust aan te bieden met frisse halve tomaten (peper en zout op tafel) en natuurlijk frisdranken. We keerden terug via Sint-Stevens-Woluwe (Zaventem), zagen enkele vliegtuigen overvliegen, en via Evere bereikten we het clubhuis terug. De meesten bleven eten, maar ik liet mijn boekjes afstempelen en wenste iedereen nog smakelijk eten en een fijne wandeling.
Alvast tijdens die eerste lus was het weer zomers: zonnig, droog en warm, maar wel met wat wind ter verkoeling.
11.07.2010 - Schiptrekkerstocht, georganiseerd door W.S.V. De Sportvrienden v.z.w. (087)
Ik kwam voorspoedig aan en installeerde mijn secretariaat achteraan de zaal want daar, in een kast, waren vier stekkerdozen voorhanden. De eerste wandelaar was intussen al vertrokken, en nog zonder inschrijvingskaart, want officieel wordt pas vanaf 7 uur gestart en t was nog 6uur Ze leren het niet, hé. OK, het zou weer zwoel worden maar op dat ochtenduur steekt het toch niet?
Het werk van de dag bestond vooral uit het tellen van de kaarten (zon 900) en het drukken van zelfklevers, maar er kwamen ook twee nieuwe leden zich aanmelden (een koppel uit Denderleeuw), van harte welkom! In de voormiddag permitteerde ik mij een half uurtje pauze met mijn beste vrienden die 18 km kwamen wandelen, intussen gaf de laptop bijna de geest, eens de schermbeveiliging (dat is zoals bekend meer ter versiering) zijn dienst gedaan had, was er geen leven meer in te zien, dus trok ik de elektriciteitsstekker aan de laptop uit, stak hem opnieuw in en kon de kaarten tellen die ik al geteld had want het rekenblad was weer leeg, gelukkig was het dus nog vroeg op de dag en viel het mee Toen mijn vrienden na hun wandeling terug waren en iets hadden verbruikt, gingen ze weg en ik deed ze uitgeleide. Toen ze weggereden waren, werd ik op het terras uitgenodigd door twee clubleden die me wat anders aanboden dat wat onze hofbrouwer levert, maar daar werd ik na een paar slokken weggeroepen voor een aspect van mijn werk. Tegen 16 uur was de uitslag uitgeprint, aan de federatie doorgegeven via haar e-loket en uitgehangen en ruimde ik mijn hoekje op, zodat ik tijdig kon helpen met het opruimen van de tafels waar toch al lang niemand meer zat.
Zoals gezegd was het weder opnieuw op zijn best: zonnig, droog (tenzij van t zweet) en ook warm. J
04.07.2010 - 18de Molsbroektochten, georganiseerd door W.S.V. De Reynaertstappers Belsele-Sinaai (150)
Ik kwam voorspoedig aan en schreef me in voor 17,7 km waar ik om ongeveer 08:30 uur aan begon. Zo goed als meteen werd ik langs de Molsbroek geleid, een natuurreservaat dat 80 ha groot is en waar je 4,5 km rond kan wandelen en vooral genieten van de natuurpracht. Nadat ik ongeveer een uur langs het geasfalteerd pad ging en nogal wat fotos nam, werd ik ter hoogte van de vaart naar een deelgemeente van Waasmunster, Ruiter genaamd, gestuurd. Daar staat de mooie Sint-Jan Baptistkerk, maar die bezocht ik niet, wel de controle- pardon: rustpost bij een voetbalplein. Het parcours van 17,7 km maakte nog een plaatselijke lus alvorens langs de andere kant van het natuurreservaat en door een bos (beschutting tegen de naarstig verwarmende zon) terug naar Lokeren te wandelen.
Lokeren ligt op ongeveer 60 km van Denderleeuw maar de wandeling was de verplaatsing zeker waard. Bovendien was het weer ook op zijn best: zonnig, droog en tevens warm.
26.06.2010 - Euraudax Achel-Lommel, georganiseerd door Euraudax Belgie (258)
Ik kwam voorspoedig aan samen met Paul en Rudolf in de Zaal Aan de Statie, Paul en ik schreven ons in voor de volle pot, Rudolf had nog een afspraak en koos voor de eerste lus alleen. Intussen druppelden andere wandelaars binnen, meestal bekenden maar ook enkelen die ik nog niet van ziens ken. Ook Annemie en Mark kwamen aan, zij schreven zich in voor 75 km.
De eerste lus leidde ons over enkele verharde maar veel onverharde en behoorlijk stoffige wegen doorheen de mooie natuur via een kapel voor O.L.V. in de Nood waar we bevoorraad werden met o.a. frisdranken en cake. Het ging verder naar de Kluis, een traditionele caférust, waar de ijsjes en de trappisten vlot over de toogbank gingen. Annemie, Mark en ik opteerden voor een ijscoupe met een frisdrank wat we ons wel lieten smaken. Tussen de start en de eerste pauze en tussen de twee pauzes had Jean nog voorzien dat zijn medewerkers klaar stonden met veel mineraalwater. Nog 6 km scheidden ons van de startzaal waar we een frisse pastasalade kregen. Wij namen intussen afscheid van Rudolf. Intussen konden wij onze voeten en benen van al dat stof ontdoen in emmers fris water wat ons door Jeans medewerkers ter beschikking werden gesteld (Annemie had haar eigen plonsbadje bij).
De tweede lus liet ons evengoed over stoffige paden maar ook verharde wegen (zoals fietspaden) ploeteren en verschafte ons twee wagenrusten, eentje aan de Drie Bruggen en eentje aan Malpie, een van de talrijke natuurgebieden. Tijdens deze lus passeerden we nogmaals aan de abdij van Achel, even verder stond een ijscremeverkoper en Mark trakteerden ons op eentje met twee bolletjes. Toen we even verder aan de waterbevoorrading kwamen, waren de wandelaars alweer vertrokken. We kwamen zo terecht in Valkenswaard in Nederland. Op de wagenrust trakteerde Kim met schuimwijn op zijn 40.000ste wandelkilometer, hartelijk gefeliciteerd en doe zo voort ! Dan keerden we terug naar Hamont-Achel, waar we soep, een hoofdschotel en een ijsje aangeboden.
De derde lus kende enkel in de eerste zes kilometer wat stoffige paden, nadien viel de duisternis langzaam in en Jean & Hilde hadden voorzien dat ze dan zulke hindernisrijke (stenen) paden moesten vermijden. Weldra was de volle maan te zien, en dat was ook het enige dat nog te fotograferen viel. De wagenrusten bevonden zich aan Quatre Bras (das dus niet alleen in het Brusselse ) en het station van Neerpelt. Zo keerden we terug voor een soep met brood of een hamburger. Intussen had ik node afscheid te nemen van Annemie en Mark. Ik moest ook afscheid nemen van Paul die twee weken na een operatie (in de spoedafdeling, hij kon nadien naar huis) flinke pijn leed aan zijn opgezwollen rechter knie, het was beter dat hij naar huis ging en zich daar goed verzorgde, o.a. middels rust, voorspoedige beterschap, Paul ! Lucia had inmiddels ermee ingestemd dat zij me naar huis zou brengen (met de trein zou het zeker drie uur duren), waarvoor mijn oprechte dank !
De vierde lus begon met verharde paden langs het gemeentehuis van Hamont en de parking van een bedrijf over verharde wegen, pas op het einde, wanneer de dageraad alweer was aangebroken, kwamen er stoffige en stenige paden bij kijken. Zo konden we weer voor het ontbijt aanschuiven, het meeste stond al klaar op de tafels voor de wandelaars, de ham, kaas, jam en chocopasta waren te halen op de buffettafel. Intussen waren enkele supporters zich komen inschrijven voor de laatste lus, zoals Linda en Charles uit Hoboken, hartelijk welkom !
De laatste lus was opnieuw even stenig en stoffig als de eerste twee en hadden een wagenrust aan De Wulp, een natuurcentrum, en aan de Stenen Brug, waar er nog veel fruitsalade over was toen iedereen die wou zich had bediend. Terug in de zaal deden Jean en Frank (als hoogstaanwezend bestuurslid van Euraudax België) hun zegje, en Jean deelde Gouden Arenden uit (een eerste was al uitgereikt na 100 km), eentje aan Sandra en eentje aan Geert van de club van Lommel, hartelijk gefeliciteerd !
Het weer was zomers: zonnig, droog en warm, meer kunnen we niet verlangen !
20.06.2010 - 19de Water- en bostocht, georganiseerd door W.S.V. Horizon Donk vzw (L 066)
Dit was het doel van een busuitstap met de club en dus moest ik niet ver: te voet naar t dorpsplein. Zij die mee wilden, waren allemaal mooi op tijd en de busreis verliep voorspoedig. Om ongeveer negen uur waren we in Linkhout, een deelgemeente van Lummen.
Ik plande om 21 km te wandelen en tot de laatste splitsing bij mijn gezelschap te blijven: Yvette, Julienne, de twee Trezen (beide vriendinnen heten Marie-Thérèse) en Herman. Het mooiste van de tocht viel ons meteen te beurt, een eindje langs de oever van het Schulens Meer, 95 ha groot. Daarna werd het af en toe nog even leuk wandelen, door bossen op brede en soms smalle paadjes, sommige behoorlijk zanderig (en ik wandelde natuurlijk op sandalen ). Af en toe dreigde het te regenen en dat deed het ook net toen we de (eerste) rustpost bereikten. Daar bleven we nogal lang schuilen, aten intussen een belegd broodje wat we doorspoelden. We vertrokken daar weer om ongeveer 13 uur en ik besloot dan dat ik me voor de overige 14 km misschien wat zou moeten haasten (je weet nooit wat je onderweg overkomt) en bleef dus bij mijn gezelschap. Zo keerden we terug naar de parochiezaal waar we een Horizonsmos (genoemd naar de organiserende club) verorberden en doorspoelden met onze favoriete drank. Het was ook pas toen we terug kwamen van de wandeling dat ik eindelijk nog andere bekenden zag: Ivan die ook al deel nam aan Vichte-Dhron en Pierre die volgende maand voor de 8ste keer deel neemt aan de Haervejsvandring (wat ik dit jaar helaas niet zal kunnen).
Het weer was dus niet zo zomers als je zou verwachten in juni, met te lage temperaturen en regenachtig. Voor de club deerde dat niet want er kwamen bijna 1500 bezoekers wandelen.
Ik ben Helga
Jansen speelt een katastrofale pas naar Zé Roberto, Pekarik komt ertussen en zijn pas in de HSV-penaltyzone verwerkt Dzeko meteen vlak in de korte hoek, 't is 0:1. Enkele minuten later krijgt HSV wel een hoekschop, maar die levert niets op, hoewel Pitroipa en Westermann hun best doen. In de 28ste minuut mogen de thuissupporters ook juichen. 
Pitroipa zet zich met een onweerstaanbare solo ter rechter zijde door. Zijn flankpas vindt de weg naar Choupo-Moting en die kopt de bal over Benaglio in het net. Twee minuten later zorgt Zé Roberto bijna voor de voorsprong, een minuut later moet Rost al redden. Jarolim speelt een klassepas in het steegje, Pitroipa loopt met de bal weg en past kort voor de lijn terug naar Van Nistelrooy, maar hij krijgt de bal niet in het doel (35'). Zé Roberto verliest de bal en Mathijsen ziet ineens Grafite en Dzeko tegenover zich. De pas van de Braziliaan wordt echter door zijn collega in de spits verspeeld, oef! (37') In de 43ste minuut heeft Zé Roberto weer een doelkans, op vrije trap, maar de bezoekende keeper kan het doelpunt verhinderen. Even later fluit de scheidsrechter voor de pauze.
) kan het spel weinig tot geen impulsen geven - in tegenstelling tot zijn landgenoot Zé Roberto: solo over rechts en... jammer, Van Nistelrooy verspeelt nipt in het midden. (50') Na een hoekschop door Jansen kopt kapitein Westermann op de lat - de verdediger heeft daarbij al zijn derde grote doelkans. (53') Twee minuten later zendt Jansen een scherpe pas, maar Barzagli ontzet voor "Van the Man". In de 60ste minuut gooit de LiveTicker-reporter een bloemetje naar de thuissupporters die voor een stimulerende ambiance zorgen. Zé Roberto past naar Van Nistelrooy, de Hollander staat buiten het penaltyruim. Daar komt het niet zo goed uit - zijn schot gaat ver over. Dit zijn we toch niet gewoon van Rost: hij maakt een fatale fout, zijn pas landt direkt bij Kahlenberg, de Deen schiet op het lege doel, maar Mathijsen is ter plaatse en ontmijnt de situatie. (66') Twee minuten later krijgt Wolfsburg een kans: Schäfer vlak naar Grafite, maar Jansen past op en ontfutselt de VfL-aanvaller de bal. De daarop volgende hoekschop brengt niets. En weer belandt de bal in 't verkeerde doel. 
Leuker nieuws is dat Kroatië won met 0-3 en het eerste doelpunt was van Petric. 
Leekens deed iets beter met 2 ex-HSV-ers, Van Buyten en Kompany. En nog andere "Bundesligisten": Bailly (Bor. M'gladbach) en Simons (1. FC Nürnberg). Maar Van Buyten lag aan de basis van het Duits doelpunt in de 51ste minuut door Klose door de bal te verliezen aan Müller. Globaal had Duitsland enkele doelkansen meer dan België, niet opvallend veel, maar toch enkele, al moest Neuer toch ook oplettend blijven. Maar ondanks 3 minuten extra bleef het 0-1 en Löw mag content zijn, want hij stelde vooraf in de pers dat het niet zou gaan zoals (in Zuid-Afrika) tegen Engeland en Argentinië (maar toch ook niet zoals tegen Servië, waarvan het verloor met het kleinste verschil).
In de eerste helft werd vooral getracht te scoren, maar de supporters moesten wachten tot de tweede helft, en die was nog pril toen Van Nistelrooy zijn eerste doelpunt van die wedstrijd scoorde nadat hij de bal door Elia toegespeeld kreeg. Nadat nog enkele doelpogingen zonder resultaat bleven, scoorde Farfan voor de bezoekers en drie minuten later kreeg Van Nistelrooy een pas van Zé Roberto en hij legde de eindcijfers vast. Het stadion met nieuwe naam was overigens uitverkocht.
