Als men in deze periode van het jaar van de beste dag van de week spreekt, moet je meestal niet te veel aarzelen; dat doen we dan ook niet. Voor de tweede keer in onze wandelcarrière stappen we een zelf opgezette tocht langs wandelknooppunten, in dit geval in het Wandelnetwerk Zuid-Dijleland. We stappen van Neerijse naar Vossem, langs de punten 209-208-207-218-205-217-204-203-23-22-202-323-402-407-408-409-415-414. Als je dat even nauwgezet doet als wij, stap je iets meer dan 16 km over een verrassend mooi en interessant wandelgebied, met weidse uitzichten, niet al te veel bebouwing – niet moeilijk als je zelf de tocht uitstippelt – en met een TWQ van 69%. Ook dat laatste is geen toeval: de makers van de kaart hebben de gelukkige inval gehad om trage, onverharde wegen anders in te kleuren, zodat je de tocht als het ware van veldweg naar voetweg kunt uitstippelen. Dat is spijtig genoeg niet voor alle netwerken het geval.

Heldere vergezichten, het was geen probleem die dag:

Meer foto’s kun je vinden op deze plek.

Een stukje tramgeschiedenis.

Vossem lag destijds langs de tramlijn Brussel – Jodoigne. Van deze lijn zijn eigenlijk nog relatief veel bekoorlijke stukken overgebleven, maar het stukje dat we vandaag bewandelden – tussen Vossem en Duisburg – is topklasse: we volgen een sierlijke S-bocht over een verhoogde berm; eigenlijk ontbraken alleen de sporen om de verbeelding helemaal op hol te laten slaan. De reizigersdienst verdween in 1957, maar zelfs op de stafkaart verwijst het synoniem Root ondubbelzinnig naar de vroegere tramroute. Root is een poging om de plaatselijke uitspraak van het Franse leenwoord weer te geven. Ter plaatse is trouwens ook nog een herdenkingsplaat aangebracht. Zo gaat dat: tegen nieuwe trams wordt massaal (?) geprotesteerd, de oude worden gekoesterd in de herinnering.

Prachtig toch, zo een oude bedding:

Hoe geraakten we er?

Sinds ook voor De Lijn de bomen niet meer tot in de hemel groeien, is de verbinding Brussel – Hamme-Mille verworden tot een voor ons onbruikbare spitsuurdienst. Neerijse ziet zich op die manier overdag niet langer verbonden met de hoofdstad. Een bruikbare optie voor ons is lijn 395 Leuven – Groenendaal, met een behoorlijke halfuurdienst. Het ommetje langs Leuven moeten we er dan maar bij nemen. We stappen uit aan de halte Steenweg naar Leefdaal. Ook voor de terugrit verkiezen we een verbinding via Leuven. Vossem Pastorieplein wordt op het moment dat we terugkeren zo goed als elk kwartier met Leuven verbonden door de Brusselse lijnen 315, 316 en ook nog eens zeer frequent door lijn 616 van Brucargo naar Leuven. Wat een luxe!

Concreet.

Halle – Brussel-Zuid                  3909     10:09 10:19      +9        815

Brussel-Zuid – Leuven               1509     10:36 11:03      +7        1894 – 61068

Leuven – Neerijse                     [395]    11:35 12:00      -1         ab3031-98

Vossem  - Leuven                     [616]    16:16    16:51    +13      ab3315-28

Leuven – Brussel-Noord             8511     17:11    17:39    +1        2118 – 53505

Brussel-Noord – Halle                8574     17:49    18:08    +1        2145 – 53502

ab3031-98: Van Hool New AG300 – Intratours

ab3315-28: MAN Lion’s City – Intratours Van Mullem

En wat beleefden we?

Zelfs een eind na de ochtendspits verloopt het treinverkeer verre van regelmatig. De treinen van lijn 96 die ons in de eerste plaats interesseren, rijden zelfs met relatief veel vertraging. En dat zie je het watervaleffect langzaam maar zeker zijn werk doen. De IR naar de Luchthaven komt aan op het ogenblik dat de L naar Leuven al binnen had moeten staan, en dat dat ook invloed zal hebben op onze IR naar Louvain-la-Neuve staat bijna buiten kijf. We vertrekken met 7 minuten vertraging, maar zelfs dan is de vraag: waar halen we de L in? Net voorbij Lot is het al zo ver: het verwachte remmanoeuvre komt er aan, maar alles bij elkaar valt het nog mee: we staan geen enkele keer volledig stil, en de vertraging groeit met amper 2 minuten aan. Overigens zitten we in stel 815: het is lang geleden dat we nog eens een proper vierledig stel gezien hebben, zonder enig spoor van graffiti.

Met drie treinen van lijn 96 na elkaar in vertraging is het niet denkbeeldig dat ook IC 1709, die ons naar Leuven zou moeten brengen, achter zit op zijn schema. Eerst wordt hij met 8 minuten vertraging aangekondigd, maar de vertraging groeit snel tot over de 10 minuten. Dieren op het spoor, zou de oorzaak zijn. Tijd voor een wijziging in de plannen, dus. De IC naar Tongeren rijdt bijna stipt Brussel-Zuid binnen en buiten, maar de doortocht van de NZV verloopt niet zonder schrammen: in het Noord noteren we 6 minuten, en even staan de beide IC’s tegelijk in het station. Als men opnieuw het scenario van een tijdje geleden volgt, zal de IC naar Liège dus toch als eerste vertrekken en hebben we deze keer verkeerd gegokt. Maar de wegen van Infrabel zijn ondoorgrondelijk, en we vertrekken eerst, rijden zonder haperen van lijn 36 naar lijn 36N over de vertakking Diegem, maar verliezen toch nog een minuut extra. Veel maakt het ons allemaal niet meer uit: de aansluiting met de bus van 11:05 hebben we al een tijdje uit onze planning geschrapt.

Wachten in het Leuvense busstation is een ervaring die we liefst niet te lang laten duren: het is er altijd druk en onoverzichtelijk, en dat voortdurend af en aan rijden van bussen, is wat van het goede te veel. Brasserie de la Gare, vanwaar je trouwens een prima zicht hebt op de aankomsttijden van de bussen, brengt soelaas. Het doet me wat denken aan vele, vele jaren geleden, toen de tram van Leerbeek naar Halle nog reed. We woonden helemaal aan het andere eind van het dorp, en reden dus met onze fiets naar de tramhalte, waar we in een herberg onze rijwielen – zoals die toen officieel nog heetten - konden stallen. Kostprijs: een consumptie per deelnemer. In het café kon je dan strategisch gaan zitten, zodat je aan het verspringen van het sein precies op het geschikte manier recht kon staan. Ik denk niet dat we ooit langer dan 1 minuut op het perronnetje gewacht hebben.

Het is een gelede bus die ons naar Neerijse zal brengen. Blijkbaar wordt ook lijn 395 dezer dagen getroffen door een lange omlegging. De Lijn heeft zelfs de doortocht van Leuven via de ring omzeild om de gevolgen hiervan te beperken. Of dat meteen de ideale oplossing is, durf ik betwijfelen. De gevolgen van één omlegging verzachten door nog een wijziging in de reisweg: erg elegant is het niet. De bus rijdt daardoor trouwens ook te vroeg vanaf de Tervuursepoort. Opvallend: de vervroeging wordt op de rest van ons traject zo goed als volledig weggewerkt. Eén minuut te vroeg komen we bij de halte Neerijse Steenweg naar Leefdaal, niet meteen hét voorbeeld van een goed uitgeruste halte: we komen terecht op een veel te smalle grasstrook langs de weg. Je kunt hier maar beter wachten tot de bus weer vertrekt voor je zelf in beweging komt.

In Vossem kun je zelfs aan het Pastorieplein gewoon wachten op de eerste bus die komt, en in ons geval is dat de 616, die ook in deze schoolvakantie met meer dan 10 minuten vertraging rijdt. Erg druk kun je de bus anders niet noemen. Hij zal ons wel voldoende vroeg in Leuven brengen voor een onuitgegeven verbinding.

Op spoor 1 staat immers een P-trein te wachten: P8514 naar Moeskroen. Het is wat sneu dat deze trein niet stopt in Halle, maar op dit moment van de dag is het een rustige trein tussen Leuven en Brussel, al zijn er behoorlijk wat instappers in Zaventem en Schaarbeek, en vooral Diegem. Nog niet zo lang geleden zouden we een rit in M5-rijtuigen vermeden hebben, maar sinds de modernisering heb je niet langer de indruk dat je net een vervallen woning gekraakt hebt. En als de bezetting laag is, kun je bovendien nog zitplaatsen kiezen zonder al te veel hinder van de raamstijlen.

De trein blijft mooi op tijd, en dat geeft uitzicht op een tweede trein met M5-materieel: de P8574, een IR uit Antwerpen-Centraal die vanaf Brussel doorrijdt als P-trein naar Geraardsbergen. Ook deze trein rijdt bijna op tijd: zo net na 18:00 amper 1 minuut vertraging optekenen bij aankomst in Halle is zonder meer een succes.

Vanmorgen las ik op railtime voor het eerst het woord wielslip. Den Dikke kent het woord nog niet, maar het is een woord dat voldoende tot de verbeelding spreekt, alleszins meer dan problemen met adhesie. Van mij mag het woord geselecteerd worden als woord van het jaar, al hoop ik natuurlijk stiekem dat het ooit wel eens compleet in onbruik zou kunnen raken, als de spoorwegmaatschappijen eindelijk een efficiënt antwoord gevonden hebben op het herfstoffensief. Herfst die zich vandaag trouwens de hele dag van zijn vriendelijkste kant getoond heeft.

30-10-2013 om 00:00 geschreven door overweg13  

De TBW (Tour du Brabant wallon) verdient ongetwijfeld de prijs voor meest onderschatte langeafstandswandelpad van het land. Toegegeven, de bewegwijzering bevindt zich hier en daar in bedenkelijke toestand en de controlepunten waar je als stapper je getuigschrift kon laten afstempelen, zijn vaak verdwenen, maar de topogids is nog te koop en met wat extra voorbereiding is het pad nog perfect te volgen. Dat we dat ook vandaag willen doen, heeft natuurlijk ook te maken met de kwaliteit van eerder gestapte trajecten, door een wandelprovincie bij uitstek: Waals-Brabant. We stappen van Nivelles tot Baisy-Thy: dat is 18 km stappen door weidse kouters, waar de boerenbedrijvigheid in deze herfstweken hoge toppen scheert. Een erg landelijke tocht wordt het dus, met de nadruk op landbouw, op het eerste deel na, als het pad ons verbazend snel door het Parc de la Dodaine uit het stadje Nivelles voert. Toch ligt de TWQ niet hoger dan 36 %, omdat zeker in de eerste helft van de tocht alle wegen verhard zijn: boeren willen nu eenmaal ook wat.

Meer dan 20 foto's van deze wandeling vind je hier.

Hier alvast een breinbrekertje, voor een of ander examen landbouwkunde: bereken aan de hand van de gegevens op de foto  de maximale afstand tussen de hoeven van de voorpoten van de grootste koe en haar bovenste rij tanden.

In de buurt van Houtain-le-Val stapten we vaak over mooie onverharde veldwegen; de herfstkleuren krijgen stilaan de overhand.

Bereikbaar?

Net nadat de NMBS om nog altijd onbegrijpelijke redenen de halveprijskaart had afgeschaft, was het heerlijk om als wraakoefening van Halle naar Nivelles te reizen met de bussen van de TEC. Ook vandaag nog inspireert de halsstarrige houding van de marketingspecialisten van de NMBS tot een treinloze reis: de bussen doen er niet eens langer over, maar anders dan de NMBS geeft de TEC je met zijn meerrittenkaarten het gevoel dat je als niet-dagelijkse maar toch erg regelmatige reiziger meer te betekenen hebt dan de louter toevallige klant, die terecht de volle prijs aangerekend wordt.

Wat historie.

Lijn 365a mag terecht als éminence grise beschouwd worden onder de buslijnen. Ze verscheen halfweg de jaren dertig in het spoorboekje, als nummer 124a, wat onmiskenbaar aangeeft dat ze als een alternatief voor gemeenten als Genappe en Gosselies beschouwd werd voor de weldra geëlektrificeerde spoorlijn 124. Toch waren de biljetten van de NMBS niet geldig op deze lijn. Na WO II werd ze vernummerd tot 202, en nog later tot 365. De toegevoegde letters a en b zijn deels bewaard, al is de 365b enkele jaren geleden 366 geworden. Een van de belangrijkste aanpassingen aan de lijn gebeurde eerder dit jaar: door de uitbreiding van het metronet in Charleroi verloor de lijn haar bediening met Charleroi-Sud. Lijn 365a zou voortaan beperkt worden tot Jumet Madeleine, waar een overstap op de metro mogelijk is. Eerder al was het snelbuskarakter van de lijn gesneuveld tijdens achtereenvolgende besparingsrondes: meer en meer functioneerde de lijn tussen Braine-l'Alleud en Brussel als alternatief voor lijn W, zodat beide lijnen samen - met een op elkaar afgestemde dienstregeling - van een aantrekkelijke frequentie konden genieten. Vandaag is de situatie tussen Rode (Middenhut) en Brussel wel bijzonder complex: De Lijn, de TEC-Brabant Wallon en de TEC-Charleroi staan hier in voor het busvervoer. Naar het schijnt wil de bevolking dergelijke complexe toestanden, die garant staan voor een perfecte dienstverlening. Arm België.

Ander interessant punt onderweg: we komen langs het punt waar lijn 131 Baulers - Fleurus - Châtelineau-Châtelet destijds aftakte van lijn 124, ter hoogte van Bois-de-Nivelles. Dat is nog duidelijker merkbaar op de stafkaart, nochtans een recent exemplaar, dan ter plekke

De verbinding.

Halle - Braine-l'Alleud                [114]    08:19 08:53      stipt      ab9641-49

Braine-l'Alleud - Nivelles                        [66]      09:01 09:24      +4        ab6302

Baisy-Thy - Sint-Genesius-Rode [365a]  14:19 14:56      +3        ab9642-57

Sint-Genesius-Rode - Halle         [155]    15:36 16:20      -11       ab3954

ab9641-69        Mercedes Citaro II - Picavet & Cie

ab6302             Irisbus Arway - Baulers

ab9642-57        Mercedes Integro II - Picavet & Cie

ab3954             Jonckheere Transit 2000 - Het Rad

De belevenissen.

De prodata van deze Picavetbus heeft duidelijk luimen: pas na een zestal pogingen (drie van mij, en drie van de chauffeur) wordt mijn Multiflex aanvaard. Er gaat twee keer € 2.20 van het kaartje, en dat is goed voor de 28 km die Halle van Nivelles scheiden. Het is even bang afwachten of we wel op tijd in Braine-l'Alleud aankomen, waar ons een overstap van 8 minuten wacht (hopelijk!), maar de chauffeur kent Halle: twee minuten vroeger dan voorzien verlaten we het busstation, een halte verder rijden we al met 3 minuten vertraging. Gelukkig zal met de hulp van enkele grote banken het aantal auto's op onze wegen drastisch kunnen dalen.

Of nee: we zullen het nooit leren. Zelfs de (koortsachtige?) zoektocht naar alternatieve energiebronnen illustreert dat. Ongetwijfeld is de auto ook een ecologisch probleem, maar wat men nu met elektrische wagens probeert te bereiken, is niet een reductie van het aantal auto's, maar een garantie dat we over enkele decennia nog altijd geconfronteerd zullen worden met een angstwekkend hoog aantal auto's per (lege) kop - van de bevolking. Gemakshalve wordt voorbijgegaan aan het feit dat we nooit straffeloos een veel te groot deel van onze ruimte aan de auto opofferen, dat die eindeloze stroom van auto's zich vast zal blijven rijden, ook al zal de locale vervuiling vele keren lager liggen dan nu het geval is. Het lijkt er echt op dat de mens nooit uit zijn fouten leert…

Gelukkig voor ons verloopt de rit voor de rest vrij vlot. We pikken onderweg nog wat scholieren op, die hun week ongetwijfeld inzetten met een brosuurtje. Opvallend trouwens hoe je vaak ook al halfweg de namiddag in al die Waalse steden scholieren van allerlei slag kunt zien kuieren. Ik begrijp niets van die Waalse schooluren.

In Braine-l'Alleud is er een afstaphalte tegenover het station voor alle buslijnen. Dat resulteert in een haltebord met enorm veel lijnnummers, maar helemaal ondubbelzinnig is de toestand niet: nergens vind je ook maar een aanwijzing dat het hier om een afstaphalte gaat. Gelukkig weten we dat de vertrekhalten aan de overkant liggen. Daar zien we voor de rapidobussen elektronische infoschermen waarop de te verwachten wachttijd tot de volgende rit wordt aangegeven. Het is er op dit ogenblik voor Waalse normen nog vrij druk, en onze bus laat enkele minuten op zich wachten. Dat wordt ruimschoots gecompenseerd door het comfort in deze Irisbus. Alleen spijtig dat ook hier onderdelen na een tijdje los komen te zitten, en die zorgen op de minder goede wegen voor te veel en te vermijden lawaai. We stappen uit aan de halte Grand-Place: met de trein komen zou een wat overbodige kilometer van station tot markt noodzakelijk hebben gemaakt.

Ook voor de terugrit kunnen we genieten van een lijnbus met extra comfort. De TBW kruist het traject van lijn 365a ter hoogte van de halte Chemin du Pontail. De Mercedes Integro lijdt onder hetzelfde euvel als de Irisbus: ook in deze bus wordt de luxe wat getemperd door loszittende en dus rammelende onderdelen. Ter hoogte van de halte Staca volgt er een chauffeurswissel. Zo iets leidt altijd weer tot wat vertraging. Maar dat kan ons eigenlijk weinig schelen. Onderweg zien we nog een perfecte look-alike van (It is I) Leclercq instappen. En uiteraard verwijst de Leeuw naar een oorlog die nog meer dan een eeuw vroeger is uitgevochten dan die van Leclercq. Moedige klimmers profiteren van het late herfstzonnetje.

Aan de halte Grote Hut kunnen we overstappen op onze buslijn 155.Dat betekent op dit moment wel een half uur wachten. Zowat de hele dag rijdt De Lijn hier een halfuurdienst, maar van zodra de avondspits begint krijgen we maar een bus per uur meer. De chauffeur die aan komt rijden kennen we als een heerschap dat vaak veel te snel durft rijden. Hij rijdt dan ook al vier minuten voor op zijn schema, en we zullen het station van Halle 11 minuten vroeger dan voorzien bereiken! Dit is een gedeelde verantwoordelijkheid. Enerzijds is er De Lijn Vlaams-Brabant. Ze slagen er maar niet in om hun dienstregelingen min of meer af te stemmen op het inderdaad vaak overdrukke wegverkeer. Ik heb er hen al verscheidene keren op gewezen dat hun dienstregelingen veel te ruim zijn. Je krijgt altijd weer hetzelfde stereotiepe antwoord: chauffeurs moeten onderweg indien nodig wachten aan een halte waar dat veilig kan. Vaak gebeurt dat ook, maar enkele chauffeurs blijven koppig rijden alsof dienstregelingen niet aan hen besteed zijn. Mocht dat nu betekenen dat bussen de hele dag tamelijk stipt rijden, dan zou je de voordelen van zo een gerekte dienstregeling nog kunnen appreciëren, maar dat is nu net niet het geval: van enkele ritten weet je zo dat je rekening moet houden met mogelijke vertragingen van 10 tot 15 minuten. Dat is trouwens de reden waarom we ons vanmorgen niet gewaagd hebben aan een aansluiting in Essenbeek van lijn 155 naar lijn 114.

Anderzijds is er natuurlijk ook de verpletterende verantwoordelijkheid van de chauffeur. Blijkbaar dringt het bij sommige mannen en vrouwen niet door dat te vroeg rijden veel erger is dan te laat rijden. Het is onbegrijpelijk dat de chauffeur de hele weg rijdt alsof de voorsprong niet stelselmatig groeit. Voor alle duidelijkheid: deze keer heeft hij niet eens zo snel gereden. Wat ik al helemaal niet begrijp is dat de chauffeurs met dit gedrag ook altijd lijken weg te komen. Mogelijk leidt de gebrekkige kennis van de dienstregeling bij het gros van de klanten ertoe dat ze het missen van een bus aan zichzelf toeschrijven, maar er moeten toch klachten doorsijpelen tot in Leuven. Je krijgt dan trouwens altijd weer antwoord dat ze dankzij je gegevens de chauffeur kunnen identificeren, en dat ze niet zullen nalaten hem op zijn plichten te wijzen. Waarom kan dit dan door blijven gaan? Mij is het er trouwens niet om te doen een bepaalde chauffeur te treffen, wel dat men bij De Lijn eindelijk wakker schiet en die plaag van het te vroeg rijden uitroeit. Overigens, de bus mag dan wel aan de stelplaats Het Rad toegewezen zijn, de chauffeur is er wel degelijk een van Ukkel. Men is blijkbaar volop bezig met het inbouwen van Retibo, en waarschijnlijk zijn er wel meer bussen van Ukkel die daardoor even buiten strijd zijn…

Dankzij de site zone01 weten we dat deze bus zonder nummer eigenlijk de 9052-49 van F. Cardona & Deltenre is. Het is een Fast Syter, die naar TEC geplogenheden tamelijk smoezelig is. We vonden hem langs het Parc de la Dodaine, waar leraars L.O. verwoede pogingen ondernamen om hun leerlinge het weekend te doen vergeten. Schooldienst?

21-10-2013 om 00:00 geschreven door overweg13  

Hoe het mogelijk is dat je uit een kleine 8000 wandelbeschrijvingen drie jaar na elkaar met de functie Aselect in Excel een wandeling in Kuurne selecteert, is me een raadsel, maar ook dit jaar staat er een op het programma. Een beetje tegen beter weten in stappen we opnieuw in Kuurne (Sint-Pieters), en wel de Beaiaardwandeling uit de Wandelgids Kuurne, in de jaren negentig samengesteld en gepubliceerd door de plaatselijke afdeling van Vakantiegenoegens. En echt: het is ook deze keer danig tegengevallen, met een blijkbaar onvermijdelijke tocht door een industriezone (we waren al een kwart van de wandeling ver voor we die achter de rug hadden) en voor de rest een asfaltwandeling door een niet zo interessant agrarisch gebied. De foto's die ik nam, spreken voor zichzelf: wat is overgebleven van de oude hoevetjes, spreekt nog enigszins tot de verbeelding, maar voor de rest volgden we wegen die zich eigenlijk niet tot wandelen lenen. De TWQ bedraagt amper 7 %, en dan moet je nog weten dat we het grootste deel van die trage wegen twee keer volgden.

Alle foto's vind je hier, maar dit zijn alvast de mooiste:

De bereikbaarheid.

Kuurne Sint-Pieters wordt vlot bediend door de Kortrijkse stadslijn 51 die hier haar eindpunt heeft. Streeklijn 52 Kortrijk - Tielt biedt een tweede mogelijkheid, maar wij concentreerden ons op lijn 51.

Historisch gesproken lag dit deel van Kuurne altijd wat verweesd tussen de tramlijn Kortrijk - Wielsbeke - Aarsele ten oosten, en spoorlijn 66 Kortrijk - Brugge ten westen. We kruisten die laatste ter hoogte van de vroegere halte Sint-Katharina; daar ligt trouwens nog altijd een wissel en er staat ook nog een seinhuisachtig gebouwtje van de NMBS - euh, Infrabel, dat waarschijnlijk alleen maar in specifieke gevallen in gebruik is: Block 2.10.

De verbinding.

Kortrijk - Kuurne           [51]      12:35 12:58      +2        ab5142

Kuurne - Kortrijk           [51]      15:32 15:57      +2        ab4972

Kortrijk - Halle              3116     16:53 18:17      +1        305

ab5142 = Jonckheere Transit 2000, stelplaats Kortrijk

ab4972 = Van Hool New A309, stelplaats Kortrijk

De commentaar.

Zo tegen elven aan zou je verwachten dat de gevolgen van de ochtendspits stilaan weggevlakt zijn, maar dat is andermaal niet het geval. De IR naar Kortrijk vertrekt in Halle met 7 minuten vertraging. Opvallend: ondanks de ruime dienstregeling gaat er echt niet zo heel veel af. In Ath wordt het deel naar Geraardsbergen losgekoppeld; ondanks de 7 minuten stilstand vermindert de vertraging nauwelijks: van 5 naar 4 minuten en die vertraging zullen we meeslepen tot Kortrijk. Veel valt er niet te beleven. In Froyennes is een onverlaat op de tippen van zijn tenen bezig met nog wat tekst toe te voegen op het nu al compleet vervuilde wachthuisje op het andere spoor - zo maar, onder het oog van iedereen. Froyennes moet trouwens een van de meest versierde halten van het hele NMBS-net zijn. In Herseaux is de snelheidsbeperking tot 60 km/u nu van tijdelijk naar vast gepromoveerd. Voor de treinen die in dit gat stoppen, is dat geen echt probleem.

Dat lijn 51 eigenlijk een stadslijn is, wordt snel duidelijk. Ik zou met de beste wil van de wereld de reisweg achteraf niet kunnen reconstrueren. We zitten in een standaardbus die nauwelijks past in de wirwar van straatjes die we volgen. 

Voor de terugrit zitten we wel in een stadsbus. Valiezen en kinderwagens lijken altijd maar breder te worden - waar is de tijd van onze buggy, die opgevouwen nauwelijks meer was dan een paraplu. Kinderen konden in het verleden trouwens ook veel sneller zelf lopen, maar dat terzijde. Opvallend ook hoe de reisweg van deze bus in het centrum van Kortrijk afwijkt van die van de heenrit. Echt in het voordeel van de busgebruiker is dit niet.

We zijn een half uur vroeger dan voorzien naar Kortrijk teruggekeerd, en zouden uiteraard ook via Brussel kunnen reizen, om dan in volle spitsuur terecht te komen. Dan is de rechtstreekse, rustige IR via Tournai toch wel een aantrekkelijk alternatief. We zullen de reis in een gemoderniseerde break moeten maken. Het duurt even voor we na het draaien van de avg vertrekken: 4 reizigers voor Herseaux zouden nog graag mee willen, maar de tbg is onverbiddelijk: hij heeft het vertreksein al gegeven, en instappen is dan verboden. In Moeskroen toont hij zich even resoluut tegen een klant zonder biljet, die zich bij hem heeft aangemeld. Die moet het maakloon betalen; de tbg somt nog even volledigheidshalve alle mogelijkheden op om toch vooraf een biljet te kopen. De lijst wordt stilaan inderdaad indrukwekkend. En de tbg controleert ook nog. Terloops: in Aalbeke is een overweg gestoord. Railtime lijkt daar geen weet van te hebben. Onze vertraging blijft beperkt: 5 minuten (toch alweer!) extra bovenop de minuut die we hadden bij vertrek in Kortrijk. We zitten in een gemoderniseerde break en dus wordt er automatisch omgeroepen. Herseaux lijkt met een s uitgesproken te worden, ik had er durven om wedden dat het een z moest zijn. Misschien laat ik me misleiden door de Nederlandse benaming (Herzeeuw) die voor een keer, anders dan Opzullik, Papegem en omgekeerd Gammerages, niet gebruikt wordt. In Froyennes lijkt er wat aan de hand: 2 politiewagens springen meteen in het oog, maar blijkbaar is het de dagelijkse gang van zaken. Het perron richting Lille/Kortrijk staat vol jongeren van de naburige school Saint-Luc, en blijkbaar is wat politiebewaking geen overtollige luxe. Nu ja, als dat kan voor voetbal- en andere sportwedstrijden, waarom dan niet voor de dagelijkse uittocht van Franse scholieren die zelfs aan het zo verguisde Waalse onderwijs de voorkeur geven boven het eigen Franse onderwijs?

In Tournai wordt de tbg afgelost: de niet zo nieuwe tbg zal zich tot Ath beperken tot een verblijf in eerste klasse, waar sinds Kortrijk ook al een werkloze tbg zit. Zelfs dan kunnen 2 jongeren zich van Tournai tot Ath in eerste klasse ophouden, zonder dat hen een strobreed in de weg gelegd wordt. Het verschil met de eerste treinchef kan nauwelijks groter. In Ath krijgen we trouwens opnieuw een aflos. Erg gunstig om het overzicht over de trein te bewaren zijn die voortdurende wissels toch niet echt.

Anders dan vanmorgen krimpt de vertraging nu wel als sneeuw voor de nochtans schaars geworden zon: in Ath gaan er meteen 3 minuten af, in Halle blijft nog één minuutje over, maar de trein zal er op tijd kunnen vertrekken. We hebben genoten van wat wel eens de laatste nazomerdag geweest zou kunnen zijn. De wandeling was dan misschien niet veel zaaks, de treinreizen zorgden af en toe voor wat irritatie, maar de busreizen verliepen vlot. We hebben vandaag onze Kuurne - Brussel - Kuurne afgewerkt, op onze manier. Al is dat eerder iets voor de lente dan voor de herfst, als ik me niet vergis.

08-10-2013 om 00:00 geschreven door overweg13  

We stappen vandaag langs GR5 (Vlaams deel) van Zelem tot Viversel. Dat is 15 km GR en een aanlooproute van bijna 700 meter, en het moet gezegd: de Vlaamse GR's van vandaag en van verleden week verwennen hun stappers met aangename paadjes door bos en akkers. En zeggen dat GR 5 haar carrière begon als fietsroute, in het verlengde van de Waalse GR5, omdat men vond dat Vlaanderen zich niet leende tot langeafstandswandelpaden. We fietsten ooit zelfs nog een deel van Essen naar Lier, toen de NMBS nog fietsen verhuurde die je in een willekeurig station mocht inleveren. Hoogtepunten van vandaag zijn de Duizendjarige Eik, die terecht een speciale vermelding krijgt op de topografische kaart, en wat verder de Willekesberg, die ons na een lange afdaling in het centrum van Lummen brengt. Daarna verwatert de kwaliteit enigszins, met als triest diepteput de laatste kilometers die ons door een gebied voeren dat niet geschikt is als wandelgebied, met veel bebouwing, veel verkeer en industrie langs een drukke weg. Het moet overigens gezegd dat twee autowegen (we stappen in de buurt van het klaverblad van Lummen) en het circuit van Zolder voor veel kabaal zorgen, en dat over langere afstand. De TWQ bedraagt 52 %, en al bij al kijken we toch terug op een aangename tocht door een gebied waar de natuur nog niet al zijn rechten heeft ingeleverd.

De Duizendjarige Eik van Lummen

Terugkijken op Lummen

Bereikbaar?

Je moet tegenwoordig al goed zoeken om in Vlaanderen nog een regio te vinden die niet min of meer vlot bereikbaar is met het openbaar vervoer. Onze eindhalte van de heenweg (Zelem Station) verraadt dat de bus hier ooit is ingelegd als vervangingsdienst voor het bij wijze van proef schrappen van veel tussenhalten op interprovinciale lijnen, zoals lijn 35 er terecht een mag genoemd worden. Lijn 92 is dan ook grotendeels een relict van de vroegere vervangingslijn 35c. Er is nog wel een lijn 35c overgebleven, maar dat is niet meer dan een allegaartje aan schooldiensten, en De Lijn-Limburg slaagt er maar niet in om een coherente nummering in te voeren voor al haar lijnen.

De terugrit ligt op lijn 23, een nummer dat de buslijn bij haar ontstaan halfweg de jaren 1950 kreeg. Vandaag genieten we van een vrij strikte uurdienst, wat voor ons type reizigers volstaat.

De verplaatsing.

Halle - Brussel-Zuid                   3908     09:09 09:19      stipt      830

Brussel-Zuid - Diest                   1508     09:36 10:37      +32      1873 - 61033

Diest - Zelem                            [92]      12:00 12:10      +2        ab4423-26

Viversel - Hasselt                      [23]      16:41 17:06      -5         ab5251

Hasselt - Brussel-Noord             1539     17:09 18:15      +2        1834 - 61036

Brussel-Noord - Halle                 3140     18:20 18:41      +6        330

ab4423-26, Jonckheere Transit 2000, Reizen De Valk

ab5251, Van Hool New AG300, stelplaats Hasselt

De belevenissen.

IR3908 is een trein die al enkele jaren om versterking smeekt, maar men houdt het nog altijd bij een vierledig stel. Nu de hogeschoolstudenten opnieuw van de partij zijn, is dat ruim onvoldoende. (In de zomerperiode ligt het zwaartepunt dan weer tussen Brussel en Ottignies, met dank aan de vele Walibi-fanaten.) En dan laat het aantal senioren dat van deze eerste trein na 9:00 nog beperkt te zijn. Maar de rit verloopt volgens het boekje.In Brussel-Zuid zien we loc 2003 met de IC uit Luxemburg aankomen. Opvallend: een 77 zal de hele trein, loc en rijtuigen, richting Vorst slepen. Zo amechtig kunnen deze prachtige en krachtige locs toch ook niet geworden zijn, dat ze dit laatste klusje niet zelf zouden kunnen klaren?

Hoewel de meeste vertragingen in de nasleep van de ochtendspits stilaan weggewerkt zijn, rijdt de IC naar Tongeren toch nog met 8 minuten - volgens de elektronische info. In werkelijkheid zullen we 11 minuten vertraging optekenen bij vertrek in Brussel-Zuid. In Leuven zijn dat er al 12, maar we kijken nog altijd uit naar een ruime aansluiting trein/bus die nog altijd niet in het gedrang komt. Edoch, in Rotselaar heeft het noodlot andermaal toegeslagen: gestoorde overwegen. Het wordt snel duidelijk dat we net als de laatste keer - maar toen droegen we zelf schuld - een uur later dan voorzien aan onze tocht zullen beginnen. in Aarschot komen we aan met 27 minuten, als we opnieuw aanzetten is het half uur vol gemaakt - rare beeldspraak, ik weet het. Als we dan ook nog op tegenspoor gaan tot Testelt, kunnen we zeker zijn: dat wordt koffie in Diest, dat we met 32 minuten vertraging bereiken. Voor deze stationsetablissementen is de twijfelachtige stiptheid van de NMBS een onuitputtelijke bron van inkomsten.

Onderweg horen we een gesprek tussen drie tb's. Het gaat o.a. over dat sp.a-voorstel om fietsen voortaan gratis op de trein te laten. Ze verwoorden perfect mijn eigen standpunt: fietsen horen niet op de trein; de huidige prijs beperkt hun aantal nog, behalve onbegrijpelijker wijze voor de nieuwe kwaal van de plooifietsen, maar als fietsen ooit gratis mee kunnen, rijden er nog minder treinen stipt dan nu al het geval is. Ik zie zelf veel meer heil in een stevig uitgewerkt net van huurfietsen aan alle stations. Maar de sp.a wil duidelijk nog even scoren, 2014 komt akelig dicht bij.

De bus van lijn 92 zet ons met 2 minuten vertraging af bij de halte Zelem Station. Meteen kunnen we ons een idee vormen van de vroegere stationsomgeving. Het is een kort ritje zonder geschiedenis en met een tiental reizigers.

Stevig doorstappen en ingekorte oponthouden maken dat we toch met de voorziene bus terugkunnen. Dat we in de laatste kilometer 4 taveernes e.d. passeren die allemaal dicht blijken te zijn helpt onze zaak. Een gelede bus met enkele minuten vertraging zal ons naar Hasselt brengen. De chauffeur houdt er de vaart in, en met een gelede bus is dat nog minder prettig dan met een standaardbus. Uiteindelijk komen we 5 minuten vroeger dan voorzien bij het station aan, al moet gezegd dat vooral de buitensporige reserve in de dienstregeling tussen de voorvoorlaatste en het station aan de basis ligt van die ruime voorsprong.

Die is alleszins meegnomen: de IC naar Knokke/Blankenberge staat nog binnen ons bereik; ik kan zelfs nog even naar de staart van de trein om het locnummer te noteren. Volgt een rit die een hel is voor deze blogschrijver: er gebeurt niets. We vertrekken zelfs op tijd in Leuven. Toch het vermelden waard: sinds vanmorgen hebben we 163 km treinkilometer afgelegd zonder enige controle. De tbg beperkt zich tot het omroepen van voor ons overbodige info, telkens geïntroduceerd door een op een gsm lijkend afwijkend muziekje. Of wordt dat nu standaard in M6-rijtuigen?

In Brussel-Noord staan nog altijd veel treinen in het rood. Maar onze IR naar Kortrijk/Geraardsbergen rijdt vrij stipt door de NZV, zij het met 2 breaks i.p.v. 3. Dat zie je aan de wanhopige blikken van reizigers die anders in het laatste stel instappen, en nu de hele trein aan hun ogen voorbij zien glijden. En voor de rest, wat dacht je? We volgen de gewone planning: bijna stilstaan in Vorst, en wachten tot de L naar Geraardsbergen uit de voeten is, en idem dito bij het binnenrijden van Halle. Eindresultaat: zes minuten vertraging. (En op het ogenblik dat we trappen opklimmen, rijdt de IR naar Quévy binnen, met een half uur vertraging. We mogen dus niet klagen….) Er is duidelijk iets structureels fout met deze beide treinen naar Geraardsbergen. Ik vraag me af of ze niet gewoon beter hun volgorde kunnen omkeren? De IR is vaak de stiptste van beide, en misschien is het zelfs een kans om de reizigers tussen Brussel en Edingen wat evenwichtiger te verdelen. Al kan ik me voorstellen dat men liever de totaal nieuwe treindienst voor 2015 afwacht. Hopelijk gaan dergelijke draken van dienstregelingen er dan uit, al vermoed ik dat er dan wel andere in de plaats komen…

ab4423-26 staat ruim op tijd klaar voor het station van Diest

ab3664: De Lijn probeert extra inkomsten uit reclame te halen - omdat het aantal ramen beperkt is, experimenteert men nu met publiciteit op het dak van de bussen

ab4420-31, in Viversel op lijn 34 - de lijnfilm is toch wel iets te discreet, maar hij laat zich gelukkig wel goed fotograferen

30-09-2013 om 00:00 geschreven door overweg13  

Het zou me niet verbazen mocht het aantal believers in weerspreuken dezer dagen met enkele honderdtallen zijn aangegroeid. Want zeg nu zelf, beter op tijd dan het Sint-Michielszomertje van dit jaar kun je nauwelijks zijn, zelfs niet bij de NMBS, De Lijn of de TEC. Sint-Michiel was zelfs enkele dagen te vroeg, wat laat vermoeden dat hij ook banden heeft met De Lijn. Eigenlijk vieren we hem namelijk op 29 september en we genieten nu toch al enkele dagen van bijzonder aangenaam nazomerweer, ideaal wandelweer, met behoorlijk wat zon en zeer aangename temperaturen. We laten er dus geen gras over groeien, en trekken snel na de vorige wandeling opnieuw de wandelschoenen aan, voor een 17 km lange tocht langs de Streek-GR Hageland. We stappen van Sint-Pieters-Rode, waar we eerder in het jaar aankwamen, naar Aarschot. De TWQ bedraagt 74 %, en jongens (en meisjes), wat ligt er tussen Leuven en Aarschot nog een aangenaam wandelgebied! In feite stappen we zowat van natuurgebied naar natuurgebied, en dat meestal langs voet- en veldwegen, nu eens met de nadruk op bos, dan weer op fruitplantages, waar de activiteit in deze tijd van het jaar een plotse piek bereikt. Absoluut aan te raden, voor wie een tocht niet te veraf wil maken en voor wie er zeker van is dat hij voldoende discipline heeft om onderweg geen appelen, peren of druiven te plukken.

Alle foto's.

De Wijngaardberg, gewoon wat het is: een berg(je) vol wijngaarden tegen de zuiderflank

De Moedermeule, molen annex restaurant, al zie je dat laatste hier niet zo

Bereikbaar?

Sint-Pieters-Rode is voor ons het makkelijkst te bereiken met lijn 310 Leuven - Aarschot, die met een uurdienst rijdt. De terugkeermogelijkheden uit Aarschot (we verlaten de GR op een tiental minuten van het station) zijn talrijk.

De verplaatsing.

Halle - Brussel-Zuid                   3909     10:09 10:19      stipt      840

Brussel-Zuid - Leuven                1709     10:31 10:57      +4        2712 - 51045

Leuven - Sint-Pieters-Rode         [310]    11:42 12:08      stipt      ab4526

Aarschot - Leuven                     2487     17:14 17:26      stipt      778

Leuven - Brussel-Noord             0539     17:37 17:54      +5        1865 - 11816

Brussel-Noord - Halle                 3739     17:53 18:14      +17      553

ab4526, Jonckheere Transit 2000, stelplaats Tielt, dat laatste met het nodige voorbehoud

De belevenissen.

Wie de bovenstaande verbinding grondig bestudeert, zal wel besluiten dat we ooit al beter geïnspireerd waren, vooral als je weet dat we bij een uurdienst zelden reserve inbouwen. Hier hangt dan ook een verhaaltje aan vast. Het schaamrood stijgt me naar de wangen als ik moet toegeven dat we de verplaatsing van thuis naar Halle Station vaak met de auto doen. Daar is een goede reden voor: De Lijn gunt ons zowat de hele dag een halfuurverbinding, en wie daar niet mee kan leven, moet leren fietsen, maar iets voor 17:00 hebben we plots alleen nog recht op een uurdienst. Wie de aansluitingen trein/bus in Halle kent, weet dat zo een uurdienst weinig aantrekkelijk is. 's Morgens zouden we dus perfect met de bus naar Halle kunnen rijden, maar 's avonds zouden we al te vaak enkele kwartieren van onze kostbare tijd moeten offeren op het altaar van de eigenaardigheden van het openbaar vervoer bij ons en in de ruime omtrek. En dus…

Maar donderdag is marktdag in Halle. En alles wordt stilaan klaargezet voor de bouw van het zwembad en andere dingen, zoals een nieuw wooncomplex in het Nederhem, die maken dat Halle op zwart zaad zit en met rasse schreden meedingt naar een ereplaats op het schavot van vuilste, slechtst onderhouden, groen- en bloemloze stad, waar je bovendien sinds kort voor alles en nog wat moet betalen. Het aantal parkeerplaatsen in de buurt van het station is sowieso al nipt berekend (wat wij niet doen, want we calculeren een vol kwartier in van parkeerplaats tot perron), maar vandaag is het zover: voor het eerst vinden we geen plaatsje en we moeten met lede ogen vaststellen dat we de IR van 9:45 niet kunnen halen - tenzij we fout parkeren, anders wel een sport waar Halle wél hoog in scoort - en vandaar dat we met een geïmproviseerde verbinding naar Sint-Pieters-Rode sporen en bussen.

De IR naar LLN rijdt stipt, en met het verdwijnen van de laatste klassieke stellen is een ritje in eerste klasse van de vierledige stellen voorlopig een mooi alternatief, zo lang het nog duurt. (Tiens, wat zou de invloed zijn van het invoeren van de Desiro's op het aantal reizigers dat nog voor eerste klasse kiest? Want ik kan me toch wel voorstellen dat de NMBS nu een bepaalde grens overschreden heeft, die onvermijdelijk in een verkleining van het aandeel eersteklasreizigers zal resulteren. Misschien een vraagje voor de Commissie Verkeer?)

In Brussel-Zuid lijkt er lang geen vuiltje aan de lucht, maar van het ene moment op het andere noteert IC1709 8 minuten vertraging. Dat wordt afwegen of de IC naar Tongeren geen betere optie is; we stappen zelfs naar het desbetreffende perron, maar horen dan de IC naar Liège aankondigen, met de positie van de eersteklasrijtuigen, in het midden en achteraan. Dat zal achteraf vooraan en in het midden blijken te zijn, foutieve informatie die wel vaker voorkomt, maar de keuze voor de 1709 is de juiste: we vertrekken dan wel met 7 minuten vertraging, maar we zullen de hele weg voor de andere IC blijven, en zelfs met maar 4 minuten vertraging in Leuven aankomen.

Rechtover het station ligt nog altijd een café dat ronduit afficheert dat rokers er toegelaten zijn. Asbakken voltooien de prent, of nee, dat doet het selecte publiek van marginalen dat zich hier ook voor een koopjesprijs kan komen bezatten. Gelukkig kunnen we onze koffie elders drinken; we zouden er trouwens niet aan denken om een voet in dat hellehol te zetten.

De bus van lijn 310 vertrekt aan het station. Bussen verdwijnen hier sneller van de schermen dan ze komen aan rijden, maar met onze bus zit het snor. We stappen uit bij de halte Horst.

Eigenlijk zitten we dus een vol uur achter op onze planning, maar uiteindelijk zullen we Aarschot toch op het voorziene uur bereiken, ondanks een tussenstop in de Moedermeule van Gelrode. De L-trein naar Leuven rijdt met 2 gemoderniseerde stellen - de kans dat je nog een bordeaux stel vindt, is klein geworden. In onze buurt zit een jongedame met bagage. Je verwacht niet meteen controle op het korte stukje tot Leuven, maar de tbg doet zijn werk. En hoe! "Je zit in eerste klasse, juffrouw, met een tweedeklasbiljet. Ik zal je een klasverhoging aanrekenen." Wat hij ook prompt doet. Het meisje betaalt braaf. Spijtig genoeg zie je dit zelden bij de echte profiteurs; die worden meestal alleen maar weggestuurd, vaak nadat ze het grootste deel van de reis in eerste klas gezeten hebben. Ik vrees dat dit niet de trend wordt, en dat de NMBS zichzelf verder belachelijk zal laten maken bij gebrek aan durf en doorzettingsvermogen, niet in de eerste plaats van de tbg's maar van de NMBS zelf.

De trein naar Oostende bevat een overtallig eersteklasrijtuig, wat het aantal op 3 brengt. Mogelijk was het gedeclasseerd, ik heb het niet geverifieerd. We zien hoe een achttal instapt dat duidelijk voor ambiance wil zorgen. Dat heb je soms met reizigers die gratis reizen, en die al te vaak niet beseffen dat andere reizigers die 54 % extra betalen om rustig te zitten. Maar zoals wel vaker, zakt het geluidsniveau vrij snel. Vijf studenten - duidelijk groentjes - staan opeengepakt op het platform. Wie zal hen ooit eens diets maken dat achteraan in de trein zo een 400 lege zitplaatsen op hen wachten?

Ondertussen is in Brussel-Centraal een trein vertrokken zonder tbg en met open deuren, en is er een seinstoring op de lijn naar de kust. De infoschermen krijgen er een flinke blos van, maar op die manier halen we een onmogelijke aansluiting met de IR naar Quévy. Veertien minuten vertraging worden ons deel bij aankomst in Halle, en dat is niet eens zo veel meer dan de 11 waarmee we in Brussel-Noord vertrokken. Meer: we zijn vroeger terug dan voorzien, zeker nu ook de L-trein nog wat vertraging laat optekenen.

Op naar de auto; we zijn al bijna halfweg naar huis, maar hij staat er nog. Op donderdag nemen we voortaan de bus, dat staat vast. En voor de stad Halle en Infrabel wacht een immense opdracht: hoe bouw je een zwembad zonder dat je autorijdende treinreizigers helemaal de al overbezette autoweg op jaagt? Ik heb zo wel een idee: laat de NMBS de stopplaatsen tussen Halle en Edingen heropenen, neem ze op in het GEN, en je hebt meteen enkele honderden parkeerplaatsen in Halle minder nodig. De reacties van de plaatselijke politici (Halle, Pepingen) op mijn suggesties in die zin zijn op zijn minst lauw te noemen…  

26-09-2013 om 00:00 geschreven door overweg13  

We hebben nog één wandeling ten zuiden van Samber en Maas op het programma staan en dan geven we dit mooie stuk vaderland opnieuw in de wrede klauwen van Vlaamse en 'Ollandse jagers. We combineren drie wandelingen uit de wandelkaart Barvaux-Bomal-Durbuy-Grandhan-Wéris (NGI in samenwerking met Maison du Tourisme "Pays d'Ourthe et Aisne") tot een lusje van 9 km. Vertrekpunt is Fronville, dat nog net bereikbaar is met de TEC, de wandelingen zijn de nummers 26 - 27 - 28, resp. La Passerelle, Rahet en Monteuville. De hoofdrol wordt gespeeld door de Ourthe, die we tot twee maal toe oversteken langs voetbrugjes, en dat alles in een prachtig kader met uitgebreide vergezichten in een erg aantrekkelijk deel van de Famenne, en met 2 bijzonder rustige dorpen (Fronville en Deulin) in een bescheiden bijrol. De TWQ bedraagt 70 %, en we genieten van een van die legendarische nazomerdagen, met veel zon en erg aangename temperaturen. Onnodig te zeggen dat dit een eerste herfstige voltreffer is geworden.

Foto's vind je hier.

Hoe moeten we er geraken?

Eigenlijk dachten we oorspronkelijk uit Melreux-Hotton te voet naar Fronville te stappen, meer dan 2 km langs een onaangename hoofdweg, en dat vooral omdat de 3 lijnen die Fronville bedienen (11/5, 12/1 en 162a/3) weinig bruikbaar zouden kunnen zijn: dergelijke lange, ingewikkelde lijnnummers wijzen immers vaak op school- of marktdiensten. Maar bij nadere beschouwing leek het toch mogelijk om met deze lijnen Fronville Église te bereiken. Niet dat de dienstregelingen veel soeps zijn. Ik vraag me zelfs af of de gebruikte lijnen niet de kroon spannen als het gaat om totaal onzinnige en onbruikbare openbare busverbindingen, waar de TEC-NL een patent lijkt op te hebben. Lijn 162a/3 is een variant de vervangingslijn 162a, die hier een wat onwaarschijnlijke kronkelverbinding tussen Marloie en Melreux uitmaakt. Er rijdt welgeteld 1 bus per dag, en op woensdag niet eens in beide richtingen. Lijn 11/5 rijdt alleen op schooldagen, maar dan kun je je weer de vraag stellen wat de rol is van een rit halfweg de namiddag, op een ogenblik dat de scholiertjes en hun meesters nog volop aan het zwoegen zijn. Wat illustreren deze beide dienstregelingen mooi de angst van de TEC om al te veel aanpassingen aan hun diensten aan te brengen: bang als ze zijn dat een systeem dat absoluut niet functioneert, vervangen moet worden door een systeem dat evenmin werkt, en dat dus gedoemd is om te verdwijnen. Een complete tabula rasa lijkt de enige oplossing te zijn, liefst met wat (veel) extra centjes, maar voorlopig blijft de opgeruimde tafel vaak leeg achter…

Hoe geraakten we er?

Halle - Brussel-Zuid                   3706     07:45 07:55      stipt      1850 - 61049

Brussel-Zuid - Marloie                2108     08:33 10:16      stipt      1360 - 61011

Marloie - Fronville                      [162a/3]11:00 11:27     +4        ab4562

Fronville - Melreux                     [11/5]   14:26 14:30      -3         ab4564

Mlreux-Hotton - Liège-G.                        5585     14:41 15:38      +6        628

Liège-Guillemins - Brussel-Noord            0538     16:00 16:54      +2        1924 - 11816

Brussel-Noord - Halle                 3687     17:03 17:30      +5        08045

ab4562 en ab4564, allebei Jonckheere Transit 2000, vermoedelijk van stelplaats Manhay, omdat doorgereden wordt op lijn11 naar Manhay - maar zeker ben ik absoluut niet…

En wat beleefden we?

Vandaag is er een kabeldiefstal geweest tussen Roux en Marchienne-au-Pont (het hoeven niet altijd boze rangeerders uit de buurt te zijn die de boel platleggen), maar wij rijden naar Brussel-Zuid alsof het spitsuur afgeschaft is. We komen dan ook stipt aan in Brussel-Zuid, waar de vele rode meldingen op de infoschermen ons meteen weer bij de realiteit brengen.

Toch lijkt het lot ons vandaag gunstig gezind te zijn: de 2108 komt amper 3 minuten te vroeg aan het perron, en toch vertrekken we maar met 1 minuut vertraging. Het gaat zelfs bijzonder vlot door de NZV, maar net buiten Brussel-Noord loopt het fout: in Brussel-Schuman klokken we af op +7. Maar het kan nog erger: in Brussel-Luxemburg staan we naast de 3907, die ons deze keer onderweg niet zal ophouden: we gaan hem voorbij en komen ei zo na stipt in Ottignies aan. Wel sneu voor al die reizigers tussen Etterbeek en Ottignies die in dat laatste station op een vlotte overstap op de IC gerekend hadden. Zelf zitten we voor één keer boven in de dubbeldekker: we zien nog net hoe een viertal Chinezen (of Japanners) met veel koffers voor het benedendek kiezen, en de rust is ook iets waard. De rest van de rit verloopt als een fluitje van een cent. Het enkelsporige vak tussen Namur en Ciney is nu opgeschoven voorbij Naninne, en dat maakt dat we Ciney binnenrijden over een van die schotse en scheve wissels in een bocht tegen de toegelaten snelheid van 20 km/u. Zelfs dat veroorzaakt geen vertraging. We hebben voor een keer een ruime overstap in Marloie, en net dan rijdt de trein prachtig op tijd.

Het stationsbuffet van Marloie is een doorgedreven sixties- of seventiesoefening in groen en oranje. Niet meteen mijn ding, maar de ijle atmosfeer wordt hier wat opgeleukt door de nog aanwezige ramen van nog een vroeger tijdperk. En de koffie smaakt lekker.

Tussen Marloie en Marche heeft de bus van lijn 162a/3 nog wat reizigers mee. Het allegaartje van buslijnen tussen het overstapstation en Marche-en-Famenne maakt dat klanten hier een best bruikbare busverbinding aangeboden krijgen. Maar voorbij Marche is het rijk voor ons alleen.

Voor de terugrit gebruiken we dus een bus van 11/5, die hier op dat moment een heen-en-weertje maakt tussen Melreux en Noiseux. Dergelijke rit is in mijn ogen al even zinloos als die van de voormiddag, maar wij kunnen er toch maar mooi mee naar Melreux. Onderweg zal blijken dat het alternatief met de benenwagen (cliché, ik weet het) inderdaad weinig interessant zou geweest zijn.

L5585 bestaat uit 2 klassieke stellen; dat is duidelijk berekend op de terugrit uit Liège-Guillemins, tijdens de spits. Van stel 628 is de hele wand tussen bagageruimte en platform eerste klasse volgekliederd met onleesbare hiërogliefen. Sorry, geen hiërogliefen, want die droegen tenminste nog een boodschap. Deze met een vette, brede viltstift aangebrachte tekens hebben maar een doel: tonen hoezeer de auteur wel het schijt heeft aan de hele (spoorweg)maatschappij. En zeggen dat de wc vlak bij ligt. Het wordt één van die ritten zonder tbg; soms komt van heel ver het schrille geluid van zijn fluitje aangewaaid, maar met meneer of mevrouw zelf zullen we geen kennis kunnen maken. Bijna een uur in een stoptrein met instappende reizigers zonder controle. Geen controle, geen toepassing van de reglementering van het maakloon en meer van die dingen: de tbg's boren hun eigen werkgever elke dag een klein fortuin door de neus. Helemaal vooraan in deze trein blijft het erg rustig. In Méry krijgen we het gezelschap van een zwaar verkouden wandelaar. En wij maar denken dat wandelen gezond is. En nog dit: onderweg vallen ons gele mistbakens op. Ik weet niet waarom sommige mistbakens geel zouden zijn, maar ik waag een gokje: na Godinne is het duidelijk dat aankondigingsseinen anders aangekondigd moeten worden dan hoofdseinen, en dat geel valt wonderwel samen met het geel van de ronde bordjes die het aankondigingssein identificeren. Heb ik het juist, specialisten en professionals?

De trein rijdt de hele weg met om en bij de 6 minuten vertraging. Hopen op een snelle overstap op een van onze voorkeurstreinen (de echte direct Liège - Brussel van 16:41) is een ijdele activiteit, die we al snel opgeven. Het wordt dus nog maar eens de IC naar Oostende. We kiezen voor het eerste eersteklasrijtuig, want in het tweede zullen zo meteen opnieuw Oost-Aziaten opduiken - neen, niet die van vanmorgen - maar op het platform is het onaangenaam warm en in de reizigersruimte blijkt de airco het begeven te hebben. We zullen de reis dus toch maar in het gezelschap van de Chinezen maken, en achteraf bekeken valt het nog best mee.

Deze tbg controleert wel. Van de jongeman rechts van ons krijgt hij een warrig verhaal, over een nog niet ingevulde kaart en een aan de andere tbg gevraagde klasverhoging. De tbg zal er zijn collega over aanspreken, en maakt tussendoor nog een biljet voor de reiziger uit Méry, wat dus eigenlijk al in de stoptrein had moeten gebeuren. Even later komt een Duitstalige tbg zich bij de jongeman nestelen. Kijk, ik kan best begrijpen dat je een kennis of maat een reisje in eerste klasse gunt, maar als je bovendien ook nog toelaat dat hij zijn lijntje op de campuskaart blanco laat, dan vind ik het toch allemaal een brug te ver.

We komen 7 minuten te vroeg aan in Leuven - is de tb een roker? De tbg's alleszins. Het hele gedrag rond roken is in de voorbije decennia grondig gewijzigd, soms zelfs op een wat absurde manier. In de jaren 1950 en 1960 (en misschien zelfs later) werden chef-gardes beboet als ze op het perron in uniform rookten, vandaag staan ze rustig keuvelend op het perron, en als een of andere reiziger dan toch om wat extra zekerheid vraagt, krijgt die prompt de dampen van 2 rokers in de neusgaten geblazen.

De IR naar Quévy heeft vertraging, maar we besparen ons de perronswissel en opteren voor de L-trein naar Braine-le-Comte. Ontsnappen aan desiro's is er niet meer bij. In Brussel-Centraal stapt een clochardachtig type in, die naar Brussel-Zuid moet. Gelukkig duurt dat ritje niet lang, want hij verspreidt een niet zo frisse odeur. In Lot worden we ingehaald door de 3738 naar Quévy in vertraging. Zelf doet ons treinpersoneel gewaardeerde pogingen om de zes minuten vertraging waarmee we in Brussel-Noord vertrokken te doen krimpen, maar de kans is nu wel erg groot dat we achter de IR Halle zullen binnenrijden. Maar de schade blijft beperkt: 5 minuten vertraging worden ons deel, maar al bij al is onze dag schitterend verlopen.

24-09-2013 om 00:00 geschreven door overweg13  

Ik ben een Pajottenlanderkensman
En ik zing zo veel ik kan

Over mijn heimatje

Met schoonheid overladen… 

Ik heb het hier al eerder geschreven, ik ben het niet helemaal eens met Urbanus. Bepaalde delen van het Pajottenland zijn gewoon kapotgebouwd, koterijen zijn hier geen ijdel begrip, en bovendien heeft een ruilverkaveling oude stijl in de jaren 1970 voor veel onheil gezorgd, wat o.m. neerkwam op het verharden van zowat alle veldwegen, het verdwijnen van het gros van de voetwegen en een grondige verschraling van het landschap. Vooral Bellingen en Beert lijden onder deze euvels, Bogaarden doet het nog net iets beter. Resultaat is een TWQ van 8 % voor deze wandeling die verscheen als wandelfiche in Kreo van het toenmalige Vakantiegenoegens van 2001 onder de titel Pajottenland aan de taalgrens. Geef toe: een dergelijke score is een schande voor een streek die zichzelf ook graag als wandelgebied verkoopt.

Het toch wel mooie kerkje van Beert, waar ik mijn eerste en mijn plechtige communie deed en waar ikmeer dan 20 jaar lector was, toen er nog pastoors waren in het Pajottenland.

Wat een typisch beeld zou moeten zijn in een wandelgebied die naam waardig…

Meer foto's vind je hier.

Hoe geraakten we er?

Bogaarden wordt op zondag om de twee uur bediend door de belbus 732 Pajottenland. Op zondag bedienen alle ritten ook Halle Station, wat onbegrijpelijk genoeg niet het geval is tijdens de week. Nu, onbegrijpelijk: door het schrappen van de ritten overdag op de lijnen 160 en 164 en met de noodzakelijke (?) besparingen in het achterhoofd, werden 2 bestaande belbusgebieden samengesmolten, wat tot een belbusgebied zou geleid hebben dat onmogelijk met 1 belbus bediend zou kunnen worden, tenzij men er de bediening van Halle afknipte. En dat heeft men dus ook gedaan. Met het gevolg dat niemand van Beert of Bellingen het in zijn hoofd haalt om eerst even naar Pepingen of zelfs Leerbeek te rijden om daar over te stappen op lijn 153. Zo kan men binnenkort het belbusgebied nog verder inkrimpen, mocht dat noodzakelijk (??) blijken. Maar voor ons is er dus geen probleem, want we willen van een gunstig weerintermezzo, ook al is het zondag, profiteren.

De verplaatsing:

Buizingen - Halle                       [155] 12:57 13:14         stipt      ab3176

Halle - Bogaarden                     [732] 13:33                              ab2033-12

Bogaarden - Halle                     [732] 17:19                              ab2033-12

Halle - Dworp                            [153] 17:26 17:40         stipt      ab3942

Dworp - Buizingen                     [155] 17:53 17:57         +1        ab3932

ab3176 Van Hool A600, stelplaats Leerbeek

ab2033-12 Mercedes Sprinter, Flanders Bus

ab3942 en ab3932 Van Hool Transit 2000, stelplaats Ukkel

En een kort commentaar.          

De ritten met lijn 155 zijn routine voor ons, want dat is onze buslijn. Voor de belbus komt ab2033-12 aan rijden, die getuige het nummer eerder op het Oost-Vlaamse net thuishoort. We worden in een kraaknet busje naar Bogaarden gebracht, en even aarzelt de chauffeur of we toch niet aan de halte Plutsingen uit moeten stappen. De man heeft een bijzonder goed geheugen, want het is al een tijdje geleden dat we dit inderdaad deden. Maar deze keer rijden we tot de halte Bogaarden Dorp Kerk.

De belbus voor de terugrit is er al, ruim voor het afgesproken uur. Maar wij genieten nog van de honderden oude radio's, tv's, bandopnemers en meer van die leuke dingen in het bijzaaltje van café Ter Kammen.  Opnieuw verbaast de chauffeur ons met zijn goede geheugen: hij weet dat we in Halle willen overstappen op lijn 155. Maar dat doen we dus lekker niet: we komen vroeg genoeg in Halle aan om daar de 153 naar Dworp te nemen, waar we overstappen op de 155. Tijdwinst, ondanks de overstap: 9 minuten.

En zo eindigt dit voor een keer kort verslagje, van een wandeling die gelukkig niet over de hele lijn tegenviel, en van ritjes in 4 bussen zonder al te veel sensationeels. Een aardig tussendoortje, kom.

15-09-2013 om 00:00 geschreven door overweg13  

Bijlagen:
Excelversie gemeenterepertorium 2013.xls (429.5 KB)   

De topogids van de Via Mosana beschrijft een Compostelaroute van Aachen tot Namur, met een zijtak van Maastricht tot Jupille. Het is die zijtak die we vandaag beëindigen: we bereiken immers de Place Havart in Jupille-sur-Meuse, waar we enkele jaren geleden ook aankwamen na enkele opeenvolgende tochten uit Aachen. Vanaf hier loopt de route in de topogids zonder zijtakken, uitwassen of afsplitsingen tot Namur. Onze tocht van vandaag begint bij het station van Visé en is een 14-tal km lang. Het duurt meer dan een kilometer voor we de stad Visé echt achter ons laten, maar dan begint een opmerkelijke tocht langs bos-, park- en voetwegen. Wie zou kunnen vermoeden dat tussen Liège en Visé meer ligt dan de Maas, een autoweg en een internationale spoorlijn? Wel, wij vonden het hier, op de hoogten en in het Domaine de la Julienne, tijdens een bijzonder aangename en interessante tocht, met een TWQ van 56 %. Je hebt trouwens de indruk dat het meer is. Geleidelijk ontplooit zich een landschap waarin terrils steeds prominenter aanwezig zijn en tegen het einde aan krijg je een prachtig panorama van de Vurige Stede te zien, met Maas en Albertkanaal en de resten van een ooit bloeiende industrie.

Bekijk alle foto's van de wandeling hier.

En dit is de speciaalste:

Hoe bereikten we onze bestemming?

Nu de verlofperiode achter de rug is, rijden de IC's van Brussel naar Visé weer elk uur, en de keuze is dus snel gemaakt: het is een schitterende, snelle verbinding!

We stappen tot Jupille-sur-Meuse en aan de halte Place Havart passeren bussen van de lijnen 67 Liège - Visé en 69 Liège - Soumagne - Verviers. Zo bij het begin van de avondspits is het aanbod al behoorlijk hoog. Het enige nadeel aan deze buslijnen is dat ze je naar het echte hart van Liège brengen, en dat je dan je aansluitende trein in Liège-Palais moet nemen. Maar het station van Bressoux ligt op een vijftal minuutjes van de bushalte Bressoux Grotte, en dat is een aantrekkelijk alternatief. Overigens zouden we ook naar de halte Interbrew kunnen stappen en daar een bus nemen van lijn 140, die wel naar de Guillemins rijdt.

De verbinding.

Halle - Brussel-Zuid                   3709     10:45 10:55      +7        1905 - 61059

Brussel-Zuid - Visé                    0461     11:24 12:43      +3        1820 - 11809

Jupille - Bressoux                      [69]      16:15 16:22      stipt      ab5153

Bressoux - Brussel-Noord           0487     16:32 17:27      +1        1823 - 11802

Brussel-Noord - Halle                 3938     17:32 17:51      stipt      1801 - 61006

ab5153 = Van Hool A330, Robermont

En wat beleefden we?

De L-trein naar Leuven van 10:29 rijdt met een kleine tien minuten vertraging, en dan moet het al erg meevallen als de IR naar de Luchthaven niet zijn deel van die vertraging krijgt. We vertrekken stipt in Halle, rijden over lijn 96 N tot Ruisbroek, en lopen daar (en bij het binnenrijden van Brussel-Zuid) in totaal 7 minuten vertraging op. Je creëert ook een rare situatie als je probeert om de L-trein over lijn 96N in te halen, want bij de Y. Ruisbroek moet je er dan weer af, meer, daar kruist de IC uit Moeskroen je, want die moet van de 96 naar de 96N, de omgekeerde beweging, met alle gevolgen van dien. Van het rijtuig waarin we zitten zijn de helft van de ramen dichtgekliederd: dan heb je eens materieel waarin de zetelopstelling afgestemd is op de ramen, dan zie je er nog niks door.

De reis naar Visé verloopt wel tamelijk vlot én rustig: we lopen 3 minuten vertraging op (in Leuven, met een vertragingszone tot 60 km/u en in de spanningssluis 3kV/25kV), en dat zal ook de vertraging zijn bij aankomst in Visé.

Voor de terugreis hebben we dus keuze zat, en vermits er geen terras of wat dan ook te bespeuren valt in Jupille, nemen we de eerste bus die aankomt, drie minuten nadat we zelf geland zijn. Dat is er een van lijn 69, lichtjes te vroeg, maar dat maakt de overstap in Bressoux des te veiliger.

De omgeving van Bressoux is niet meteen fris, en het station heeft zich op wonderbaarlijke wijze aan die goorheid aangepast. Het ligt er verlaten en vuil bij, je moet zelfs op zoek naar de ingang, en in alle hoeken en kanten hebben wildplassers hun merktekens achtergelaten. Niet meteen een station waar je in de duisternis de trein wil nemen. Zeggen dat dit ooit een van de terminals was van de prestigieuze en sterk gewaardeerde auto-slaaptreinen. En toch, de recent vernieuwde perrons liggen er behoorlijk netjes bij.

Ook deze rit verloopt erg vlot: deze trein is wat korter dan die van de voormiddag, en op dit moment is er duidelijk meer publiek voor. We rijden opnieuw vlot en de vertraging bij aankomst in Brussel-Noord is te verwaarlozen.

Dat geeft ons uitzicht op een vlotte overstap op hetzelfde perron op de IR naar Binche, die ons al even vlot en stipt naar de thuisbasis zal brengen. Het blijft altijd een dubbeltje op zijn kant bij de NMBS van de jaren 2010, maar deze keer mogen we echt niet klagen.

En ja, thuis zit de houtduif nog altijd te broeden, maar de nieuwe CEO is er al. Het is nu wachten op het eerste ei van Van Massenhove…

De 1823 zal ons naar Brussel slepen. Aan de hand van de perrons zou je niet zeggen dat het stationsgebouw waarschijnlijk het goorste van heel België is.

02-09-2013 om 00:00 geschreven door overweg13  

Lang geleden heette de GR die we vandaag volgen nog GR A, met de A van Amblève, en heel sporadisch kom je onderweg nog wel even een merkteken uit die tijd tegen. Die benaming laat vermoeden dat je hier met een erg oude GR te maken hebt. Ondertussen heet ze GR 571, en na een solobestaan van enkele jaren, werd ze samen met de GR 572 (van de Salm) en de GR 578 (van de Lienne) tot een lange lus samengeklonken: die lus maakt de verkenning mogelijk van een uitgestrekt en tamelijk woest gebied dat gedomineerd wordt door de 3 genoemde rivieren. Wij hebben vandaag ongetwijfeld onze zwaarste wandeling van 2013 gestapt. Ook al was ze maar een kleine 18 km lang en waren er maar 2 beklimmingen. Eerst daalden we van het hoog gelegen Stoumont af naar de Amblève, dan volgde een klim naar het hoogste punt met 2 verzamelbekkens voor de watercentrale van Coo - er leek geen eind aan te komen, ongetwijfeld verbruikten wij met ons tweeën meer energie dan er op dat moment in deze centrale werd opgewekt. Dan volgde een lange, welgekomen afdaling naar Coo en als pièce de résistance mochten we ook nog even klimmen uit Coo (naar een aantal belvédères, dat zegt genoeg) langs een zigzagpad in 2 afleveringen. Ook nu volgde een afdaling naar de Amblève. Het klimmende straatje naar het station van Trois-Ponts was een peulschil voor onze ondertussen lekker warm gelopen kuiten. De TWQ bedroeg 57 % en dat is achteraf bekeken opvallend weinig, want we hadden echt wel de indruk dat we vaak over mooie bospaden en -wegen stapten. Topklasse is het traject zeker…

Dat merk je ook aan deze foto's: http://s62.photobucket.com/user/overweg13/library/wandelingen%202/stoumont%20-%20trois-ponts%20GR571?sort=2&page=1

Brume, nog voor we Coo bereiken, altijd onder hoogspanning, al zie je dat hier niet.

Het onvermijdelijke attractiepunt Coo.

Interessant punt onderweg.

Vlak voor we in Trois-Ponts aankomen, kunnen we een vluchtige glimp opvangen van de verdwenen spoorlijn naar Stavelot. Uit Stavelot kon je dan verder naar Spa en Pepinster of Malmedy. We stapten zelfs onder de brug van deze lijn 44 door; ze ligt hier zusterlijk naast die van lijn 42 (Gouvy - Rivage), die gelukkig nog altijd in dienst is.

En wat dacht je van deze? In Cheneux loopt lijn 42 over een viaduct over de Amblève. Je moet al veel geluk hebben om er ook nog een trein op te zien. Enkele uren later zal deze trein ons van Trois-Ponts naar Liège brengen. 

Hoe konden we ons verplaatsen?.

Stoumont geniet van een volgens TEC-normen riante uurverbinding met Aywaille - eigenlijk Comblain-au-Pont, maar door het wegvallen van de treinhalte daar, is dat annexje voor ons weinig interessant. Het vroegere station ligt in de vallei, het dorp op de hoogte. Het station staat nog overeind en is een punt op het enkelsporige baanvak tussen Remouchamps en Trois-Ponts waar de treinen elkaar kunnen kruisen.

De terugreis is zo mogelijk nog eenvoudiger: Trois-Ponts wordt om de 2 uur verbonden met Liège door de IR die al uit Luxemburg komt. Die geeft een redelijke aansluiting met de IC Eupen - Oostende.

De verbinding.

Halle - Brussel-Zuid                   3105     07:19 07:30      IR Antwerpen-Centraal  stipt      329

Brussel-Zuid - Liège-Guillemins  0506     07:57 09:00      IC Eupen                      +15      1822 - 11818

Liège-Guillemins - Aywaille         0113     09:18 09:48      IR Luxemburg               +3        3014 - 11712

Aywaille - Stoumont                  [42a]    09:53 10:22      Stoumont                      +62      ab7601-25

                                                                                                                                 ab7601-20

Trois-Ponts - Liège-Guillemins    0116     16:48 17:42      IR Liers                        +5        3004 - 11708

Liège-Guillemins - Brussel-Noord0540     18:00 18:54      IC Oostende                 +2        1822 - 11818

Brussel-Noord - Halle                 3689     19:02 19:29      L Braine-le-Comte         +1        607

ab7601-25 = Mercedes-Benz Citaro LE, van Satracom

ab7601-20 = Mercedes-Benz O.405, eveneens van Satracom

En wat beleefden we?

Zelfs de IR naar Antwerpen slaagt er niet in om vlot van Halle naar Brussel-Zuid te sporen. Stipt vertrekken in Halle en dan vertragen vanaf Lot en wat haperen voor Brussel-Zuid: alleen de reserve aan rittijd zorgt ervoor dat we op het voorziene uur in Brussel-Zuid aankomen.

De IC naar Oostende staat voorlopig nog zonder vertraging aangegeven, maar de IR naar de Luchthaven heeft een vertraging die eerder de neiging heeft om te groeien dan te verminderen, en dat is veelal een veeg teken voor de IC die achter deze IR zit. We vertrekken dan ook met 9 minuten vertraging uit het Zuidstation en 12 uit het Noordstation. Zoals enkele dagen geleden gaat het ook nu bijzonder traag door Schaarbeek, én hebben we de 3 volle minuten stilstand in Leuven nodig: een kwartier vertraging is het gevolg; met 18 minuten aansluiting in Liège is dat genoeg om de alarmlichten in knipperstand te zetten. Er gaat geen minuut meer af, maar er komt gelukkig ook niets meer bij.

De IR komt stipt binnen, maar na enkele momenten wordt omgeroepen dat we met 5 minuten vertraging zullen vertrekken, omdat we wachten op een trein uit Brussel. Dat kon toch de onze niet zijn, die ondertussen alweer op weg is naar Verviers en verder? En de andere IC die via Namur rijdt, was op tijd. Tenzij men de L uit Waremme bedoelt, die zelf ook het slachtoffer is geworden van onze vertraging. Dat reizen met het openbaar vervoer soms het uiterste van je zenuwen vergt, wordt nu nog maar eens bewezen. Als deze IR te lang op aansluiting moet wachten, dan komt de aansluiting in Aywaille weer in het gedrang. Ik heb daar ooit al eens een bus zien vertrekken toen de trein het station binnenliep. Maar we vertrekken met 4 minuten vertraging en dan weet je dat het al erg moet tegenvallen als dat in Angleur niet 3 minuten wordt. Twee minuutjes is niet veel, maar het busstation en perron 1 liggen in Aywaille op petanque-afstand.

In Aywaille is er zelfs nog geen sprake van de bus van lijn 42a, die zijn laatste dagen onder dat nummer slijt. Vanaf een september wordt deze lijn omgedoopt tot 142. Andere wachtende reizigers bevestigen dat de bus nog moet komen. Aribus heeft er hier trouwens de brui aan gegeven: 11:15 lezen we, en dat is het. Van het laten wachten van bussen kan hier geen sprake meer zijn. Vandaag is dat niet zo erg, omdat de bus toch met 6 minuten vertraging rijdt. Of dat de reden is, of het babbeltje met een habituee, of een grapje met een collega van lijn 65, of de slechte inplanting van de halte Aywaille Place: wie zal het zeggen? Maar plots horen we een geluid dat even goed van een vallende tas zou kunnen komen, en al snel klinkt getoeter: een stevige Toyota weet-ik-veel is zijdelings tegen de bus gereden, tijdens diens manoeuvre om van de bushalte, net voorbij de bocht en vlak voor de verkeerslichten van het snel volgende kruispunt naar de juiste (de middelste) voorsorteerstrook te raken. De chauffeur lijkt onverstoord door te zullen rijden, maar bij de Institut Saint-Raphael blijft hij dan toch staan, en dan begint een typisch dovemansgesprek tussen de chauffeur, die beweert dat hij een halte verliet en wel degelijk zijn richtingaanwijzers gebruikt had en de dame achter het stuur van de personenwagen, die ook nog eens politie-inspecteur blijkt te zijn. Akkoord geraken ze niet, en dus worden de collega's erbij gehaald. Voor je het weet ben je op die manier een uur kwijt, terwijl de afhandeling van zo een ongelukje van niemendal eigenlijk op tien minuten afgehandeld zou moeten zijn. Zoals verwacht wordt de bus afgeschaft, en moeten we verder met die van het volgende uur. In plaats van een riant uur op overschot op het einde, zullen we niet al te veel mogen slenteren onderweg. Meer dan een vol uur later dan voorzien komen we aan in Stoumont, erg aan een verkwikkende tocht toe.

Maar we stappen ondanks de zwaarte van het parcours goed en komen ruim op tijd in Trois-Ponts aan, waar we zoals hij dat noemt deelnemen aan het rendez-vous des sportifs. Hij, dat is een fietser uit Mons die van Trois-Vierges naar Trois-Ponts gereden is, en vast wat met de NMBS te maken heeft. Vanmorgen liep het voor hem grondig fout omdat er nog maar eens een locomotief defect stond tussen Saint-Ghislain en Mons, nu deelt hij kwistig informatie uit over de trein naar Liège. Even later zal hij samen met ons in eerste klasse plaatsnemen. Je herkent ze nog altijd, die NMBS'ers.

De IR heeft 5 minuten vertraging, en dat zal zo blijven tot Liège. Erg veel reserve heeft deze dienstregeling nog nooit gehad. Dat ligt anders bij die van de IC naar Oostende, die ondanks een stipt vertrek in Leuven uiteindelijk toch twee onbetekende minuten vertraging zal maken: dat komt doordat de 2239 Genk - Gent met een klein kwartier vertraging rijdt. Als de tbg rondkomt, worden twee reizigers naar tweede klasse gestuurd, maar zo een dingen zijn schering en inslag. Ik heb de neiging om ze alleen nog te vermelden als ik niets anders te vertellen heb.

De L naar Braine-le-Comte rijden we onderweg voorbij. Nu de verlofperiode achter de rug is, rijden hier opnieuw klassieke stellen in plaats van Desiro's. Stel 607 heeft van die vale, verschoten zetels in eerste klasse, die nog vaag verwijzen naar het gedurfde paars dat hier ooit gebruikt werd om de oude stellen op te frissen. Men zit blijkbaar door de voorraad armsteuntjes heen, want hier en daar is er een overtrokken met het grijze stofje dat men ook in het recente materieel gebruikt. Alweer ene gewaagd designexperiment. De trein vertrekt met 5 minuten vertraging, maar in Halle komen we ei-zo-na op tijd aan. Soms lukt het blijkbaar wel om enkele minuten vertraging in te halen, vaak om ongekende redenen ook niet.

Een zware tocht werd het, en een heenreis met kleine incidentjes die gelukkig allemaal klein bleven. Ik wed dat we goed zullen slapen…

29-08-2013 om 00:00 geschreven door overweg13  

GR 576 heeft onlangs een grondige facelift ondergaan, samen met GR 575. De eerste loopt door de Luikse Condroz, de tweede door de Naamse Condroz. Samen figureren ze nu in een recente topogids A travers le Condroz, en dat betekende voor ons dat we de uitgestippelde tocht ook grondig moesten bijwerken: Méry - Saint-Séverin werd Méry - Rotheux. Of zo een wijziging altijd een verbetering is, wil ik in het midden laten, maar wij stapten vandaag toch langs een erg deugdelijke en deugddoende route. Net geen 18 km liggen er tussen de treinhalte van Méry en de bushalte Rue du Château d'Eau in Rotheux-Rimière, bediend door lijn 94. De TWQ bedraagt 78 %, en we stapten door enkele interessante bospartijen en een tijdlang langs een prachtig, avontuurlijk, soms moeilijk pad langs een erg slome Ourthe.

Alle foto's vind je hier.

Maar geniet alvast van deze:

We volgden langere tijd een subliem pad stroomopwaarts langs de Ourthe. 

Het gehucht La Salle - het hooi smaakt nergens beter…

Interessant punt onderweg.  

We lopen heel even over de oude trambedding van de lijn Ougrée - Warzée, iets ten zuiden van Hout-si-Plout. Deze bedding, verlaten sinds 1949, is over langere afstand goed te volgen en zelfs nog duidelijk terug te vinden op de stafkaarten. Het moet geen sinecure geweest zijn om deze lijn rond en over alle niveauverschillen te loodsen: dat merk je nog altijd aan het soms erg kronkelige tracé. Waar wij de bedding volgden, kruiste ze net de N638, die ze vrij trouw volgde, echter bijna altijd in eigen bedding, iets hoger of lager dan deze weg. De foto hieronder toont de bedding: in een bocht, uitgegraven in de rots en enigszins stijgend. Heerlijk trammen moet het hier ooit geweest zijn.

Welke verplaatsingsmogelijkheden hadden we?

Méry is, zeker sinds de invoering van een uurdienst op de verbinding Liège - Jemelle, gemakkelijk bereikbaar. De GR maakt gebruik van de overweg aan de in een scherpe bocht gelegen halte, gemakkelijker kan dus niet. Voor de terugreis doen we beroep op de buslijn 94 Warzée - Liège. Erg denderend kun je de bediening niet noemen, maar de busritten liggen tamelijk goed gespreid; soms moet overgestapt worden in Boncelles, maar de overstap wordt ons bespaard. We kunnen rechtstreeks van de halte Rotheux-Rimière Rue du Château d'Eau naar het busstation bij het station van Liège-Guillemins

De verbinding.

Halle - Brussel-Zuid                   3107     09:19 09:30      stipt      376

Brussel-Zuid - Liège-Guillemins  0508     09:57 11:00      +3        1810 - 11834

Liège-Guillemins - Méry             5561     11:22 11:37      +7        699

Rotheux - Liège                         [94]      17:31 18:03      +8        ab5411

Liège-Guillemins - Brussel-Noord0541     19:00 19:54      stipt      1803 - 11836

Brussel-Noord - Halle                 1591     20:19 20:37      stipt      08510

ab5411 = Van Hool New A360, stelplaats Warzée

En wat beleefden we?

De rit naar Brussel-Zuid is er een zonder geschiedenis: stipt vertrokken in Halle, en bijna traditiegetrouw te vroeg in Brussel-Zuid. En daardoor hebben we een ruime overstaptijd.

Wie denkt dat je op dit uur helemaal stipt met een IC-A naar Liège kunt, komt bedrogen uit. We vertrekken met 2 minuten vertraging in Brussel-Zuid en ook traditiegetrouw komen daar 2 minuten bovenop in de NZV. De doortocht van Schaarbeek (over lijn 36) verloopt bijzonder traag: Leuven bereiken we met 6 minuten vertraging. In Liège blijven er 3 minuten vertraging over. Dat deert ons nauwelijks.

Dreigender is de aankondiging van een seinstoring tussen Liers en Liège-Palais. Het heldere, montere stemmetje dat de aankondigingen in het Frans doet, specificeert: er is een overweg gestoord in Milmort. En dat valt af te lezen op de infoschermen: alles wat van de lijn 34 komt rijdt met veel vertraging. Ook de IR naar Luxemburg. En die zou ons wel eens in de weg kunnen zitten. Eigenlijk zou die L-trein naar Jemelle op tijd kunnen rijden, want die komt van Liège-Palais, en moet dus niet voorbij de defecte overweg, maar ook deze trein wordt met 15 minuten vertraging aangekondigd. Ik vermoed dat men hem dus achter de IR naar Luxemburg wil laten vertrekken. Koddig: in 2 achtereenvolgende mededelingen wordt de aankomst van onze L-trein aangekondigd, perfect op tijd, én meteen volgt de mededeling dat hij met 15 minuten vertraging zal vertrekken. Ik vermoed dan ook dat de uiteindelijke vertraging van 7 minuten niets met de storing maar wel met een defectje aan het motorstel te maken heeft. We zien alleszins een depanneerder met de tbg door de trein lopen, ondertussen spelend met de deuren. Dat we al na 7 minuten vertrekken, is dan ook een meevaller. De aankondigingen gebeuren trouwens in 4 talen: Liège houdt van de grandeur van een stad met allure.

In Méry is uitstappen geen sinecure: de halte ligt in een bocht, en de perrons zijn erg laag. Enig symptoom van de moderne beschaving: een biljettenautomaat op het perron naar Liège. Hebben ze hier dan geen Ben Weyts om er op te wijzen dat reizigers in de andere richting misschien wel eens over de sporen zouden durven lopen? Misschien hebben de reizigers in Méry ook gewoon meer gezond verstand dan die in Beersel…

Voor de terugrit rekenen we blijkbaar op het onmogelijke: een aansluiting van 5 minuten in Liège-Guillemins. De bushalte Rue du Château d'Eau ziet er wat goor uit. Alleen het haltebord is kraaknet. Van het wachthuisje zijn alle ramen vervangen door triplexplanken die hun houdbaarheidsdatum al ruim overschreden hebben: fris oogt het niet. Een dienstregeling ontbreekt. Is het een wet van Meden en Perzen dat elke entiteit (bij De Lijn en bij de TEC) verplicht de accommodatie in een bepaalde regio moet verwaarlozen? Dan hebben we die van de TEC-Liège-Verviers vandaag gevonden.

Onze hoop op een snelle overstap in Liège (op de IC van 18:08, die uit 2 klassieke stelletjes is samengesteld) bergen we snel op. De bus komt er door met 9 minuten vertraging. Toen enkele jaren geleden de rittijden hier werden ingekort, volgden er zogenaamd spontane asociale acties, om te protesteren tegen de te korte rittijden, en veel moeten we dus niet meer verwachten. Er gaat nauwelijks één minuut af van de opgelopen vertraging.

Meteen kunnen we voor een langere pauze terecht in het Grand Café de la Gare, een van de weinige etablissementen met allure die je nog in Belgische stations kunt vinden. Je moet al naar Antwerpen (en dan nog) of Gent om iets vergelijkbaars te vinden. We observeren een gast die alle tafelmanieren aan zijn laars lapt, en bovendien lijkt te experimenteren met alle mogelijke sausjes, stevige porties Tabasco inbegrepen.

De rit van Liège naar Brussel-Noord verloopt tamelijk vlekkeloos. In Leuven stappen 6 West-Vlamingen op, waarvan de 2 oudjes blijkbaar tweedeklasbiljetten hebben. Ze krijgen van de tbg de toestemming om allemaal in eerste te zitten. Ik kan wel ergens begrijpen dat je een collega een vriendendienst bewijst, maar tegelijk vraag ik me af of het nu echt zo onoverkomelijk veel kost om een seniorenbiljet eerste klasse aan te schaffen. Ik zou me de bedeltocht wel weten te besparen. Ze zijn waarschijnlijk de hele dag op stap geweest in Leuven; in hun ratelende taaltje hoor je nog de echo van artilleriegevechten uit WO I.

In Brussel-Noord is het een tijdje wachten op de aansluiting. De L-trein Geraardsbergen - Dendermonde lijkt nu wel systematisch samengesteld uit Desiro's. We zullen er nooit onze draai in vinden, zoveel is duidelijk. De zitjes per 2 zijn onbruikbaar, want wat doe je met die rugzak en die fototas? En als je op die per 4 zit, is er altijd iemand gestraft die niet naar buiten mag kijken. Op alt.binaries.pictures.rail verschijnen al enige tijd oude artikels over treinreizen halfweg de vorige eeuw. Toen lokte men reizigers nog met al die dingen die nu taboe lijken te zijn. Comfort, aangename reiservaringen, de charme van het voorbijsnellende landschap. Dat wat de trein altijd tot een beetje reizen maakte.

27-08-2013 om 00:00 geschreven door overweg13  

Ergens is er iets fout met die GR16, alleszins met dat gedeelte dat wij tot nog toe gelopen hebben, met name van in Arlon, bij de bron van de Semois, tot Jamoigne. Misschien is men bij de SGR na de overname van de Transsemoisienne iets te trouw willen blijven aan het oorspronkelijke traject ofwel biedt deze streek gewoon wat minder mogelijkheden. Maar ook vandaag hebben we de indruk dat we te vaak over geasfalteerde wegen hebben gelopen. Natuurlijk zijn de dorpjes hier in al hun eenvoud rijke getuigen van een ver verleden, en het landschap van dit noordelijke deel van de Gaume - we stappen van Tintigny tot Jamoigne, zo een 14 km - mag er zeker ook zijn. Maar het resultaat is niet direct wat je van een GR verwacht. Met een TWQ van 33% blijft de GR bijvoorbeeld toch wel onder de norm. Maar laat je niet afschrikken, er zijn wandelingen met een hoger TWQ die toch minder te bieden hebben dan deze GR door een zacht golvend landschap, waarin de Semois zijn strengen trekt.

Foto's.

En hier zien we hem al in Jamoigne.

Een brokje tramhistorie.

Omdat de GR ten zuiden van Tintigny doorloopt, moeten we even van het centrum naar een aansluitingspunt met de GR lopen. Een deel daarvan lijkt op een doodgewone onverharde veldweg, maar is in werkelijkheid de vroegere bedding van de tramlijn Étalle - Villers-devant-Orval, die al na 27 jaar in 1935 dicht ging. Echt succesvol zal ze dus wel niet geweest zijn. 

De andere lijn liet eigenlijk even weinig sporen na op het traject dat we volgden: het betrof de lijn Marbehan - Sainte-Cécile, die zich evenmin over WO II kon heffen: in 1940 reden hier de laatste trams.

Interessant weetje, dat ik haalde uit Trams in de Ardennen van Stefan Justens: op deze lijnen experimenteerde de NMVB voor het eerst met autorails.

Hoe geraakten we er?

Ondanks de aanhoudende afbouw van het openbaar vervoer in het zuiden des lands beschikt de Gaume nog over enkele lijnen met tamelijk bruikbare dienstregelingen. Zo kunnen we vandaag gebruik maken van buslijnen die in Arlon en Marbehan aansluiten op de grote spoorweg, en die ook nog met een redelijke frequentie rijden. Voor de heenreis planden we een overstap in Marbehan, waar lijn 155b ons in een tiental minuten in Tintigny zou brengen, maar we hadden ook een plan B met een overstap in Arlon op lijn 22. Het werd uiteindelijk het laatste.

Ook Jamoigne heeft een vlotte verbinding met Marbehan, en de aansluiting met de treinen in Marbehan (zowel naar Brussel als Luxemburg) is behoorlijk. Vanuit Jamoigne zouden we trouwens ook naar Florenville kunnen, of terug naar Arlon, maar de verbinding via Marbehan lijkt toch de beste.

Halle - Brussel-Zuid                   7512     06:57 07:09      P Schaarbeek    stipt      21?? - 53510

Brussel-Zuid - Arlon                  0091     07:33 10:16      IC Basel            +10      1351 - 6185 1090 211

Arlon - Tintigny                         [22]      10:27 11:08      Florenville         +5        ab4471

Jamoigne - Marbehan                [22/2]   15:33 15:51      Marbehan          stipt      ab4452

Marbehan - Brussel-Noord          18138   15:56 18:18      IC Brussel-Zuid +1        524

Brussel-Noord - Halle                 3939     18:32 18:51      IR Binche          stipt      829

ab4471 en ab4452: Jonckheere Transit 2000

En wat beleefden we?

Voor de NMBS is deze vrijdag de laatste dag van de verlofperiode (nog niet van de toeristische periode!) en dus rijdt onze P-trein nog ongehinderd door de 7572 richting Brussel-Zuid. En hij doet dat dan ook behoorlijk stipt.

De IC naar Basel (trein 91, in het spoorboekje gewoon 2107) laat wel langer dan normaal op zich wachten. Als we naar het laatste rijtuig stappen (het enige eersteklasrijtuig) staat de tbg ons op te wachten: de deuren van het rijtuig zijn defect, en we moeten via tweede klasse doorschuiven. Even komt een depanneerder nog een kijkje nemen, maar hij slaagt er blijkbaar evenmin in om de deuren aan de klap te krijgen. Het zijn dan ook geen klapdeuren. We zullen het onderweg nog enkele keren te horen krijgen. Overigens valt ook de verlichting periodiek uit, telkens in 2 stappen. De airco lijkt het wel te doen.

We kiezen deze keer bewust voor gereserveerde plaatsen, vanaf Luxemburg. Zo is de kans kleiner dat we opnieuw moeten opkrassen omdat de reservering niet is aangebracht, zoals de vorige keer. Overigens lijkt de bijwijlen drukke bezetting van dit rijtuig verband te houden met de reisdag: vandaag rijden er maar een tiental reizigers mee.

We hopen dat deze trein het vandaag stipt houdt, maar we vertrekken dus onder een slecht gesternte, met 2 minuten vertraging, als gevolg van de tussenkomst van de hersteller. Je zou er willen voor tekenen als de vertraging in Brussel-Noord nog altijd maar 4 minuten bedraagt, en als we Ottignies buiten rijden met dezelfde vertraging, maar vandaag loopt het verderop verkeerd: Gembloux +7, Namur +9, Ciney +8, Marloie +10, Jemelle +11, Libramont +11, Marbehan +9, zelfs opnieuw +10 in Arlon.

We hebben eigenlijk op een overstap in Marbehan gerekend, maar met 9 minuten vertraging en 8 minuten overstaptijd is het tijd voor plan B. Onze ervaringen met Aribus in dit station zijn namelijk weinig hoopgevend. En dus rijden we door naar Arlon - dat hadden we trouwens, vooruitziend als we zijn, ook op onze Railpass ingevuld - waar we 11 minuten overstaptijd hebben; we rekenen er dus ook op dat de IC nog een minuutje of 2 inhaalt. Maar als die op spoor 5 binnenkomt, kun je dat wel vergeten.

Gelukkig werkt Aribus hier: de bussen krijgen een wachttijd opgelegd (behalve de 19). De 22 is zelfs nog niet te zien. Als die dan uiteindelijk toch komt aangereden, pikt de chauffeur er ons onmiddellijk uit als reizigers die van de trein komen. Hij vraagt zelfs of wij het zijn die gebeld hebben om even te wachten, maar ik kan alleen maar antwoorden dat we wel van de trein komen, dat die al aangekomen is en dat we niet gebeld hebben. Ik zou wel eens dat nummer willen kennen dat bussen hier kan tegenhouden. We vertrekken met 7 minuten vertraging - Aribus legde maar 4 minuten op - en ondanks een snelle rit blijven we tot Tintigny met 5 minuten vertraging rijden. Mochten we de aansluiting in Arlon ook nog gemist hebben, dan zouden we ons hele programma meteen met 2 uur kunnen opschuiven, wel wetend dat we dan 's avonds ook nog uit Jamoigne thuis geraken.

Onderweg eten we bij de Pont Charrue in Termes onze boterhammetjes op. Daar komt zowaar een bus van lijn 22/2 Florenville - Marbehan aan gereden. Soms staat mijn fototoestel klaar, maar deze komt wat onverwacht; gelukkig kan ik vliegensvlug in sportstand fotograferen: een spervuur met een zestal foto's als resultaat. Dat van dat spervuur wordt waarschijnlijk letterlijk opgenomen door de chauffeur, want als hij mij ziet staan, werpt hij in een reflex zijn linkerarm voor zijn kop, en hij blijft zelfs staan. Ik ben zo dom om van het brugje naar de bus te stappen; als hij me echt wil spreken, moet hij maar uit zijn bus komen - het zal me niet meer overkomen. Overigens krijg je in zo een geval meestal de vraag om de foto door te sturen, want er zijn heus wel chauffeurs die van hun job houden. Deze zegt koudweg dat hij er niet van houdt om zonder toestemming gefotografeerd te worden. Ik probeer nog even tussen te komen, want hoe zou ik zijn toestemming kunnen vragen hebben, maar hij eist meteen dat ik de foto verwijder. Dat doe ik prompt, ik hou er tenslotte nog een vijftal over, en die laatste is toch altijd van te dichtbij genomen. Ik kan nog zeggen dat niet de chauffeur maar de bus me interesseert, maar ook daar heeft hij geen oren naar: hij is ook fotograaf, en hij weet dat we die dingen kunnen vergroten. Het is nog nooit bij me opgekomen om een levensgrote poster van een buschauffeur in mijn slaapkamer te hangen, maar dat hou ik wijselijk voor mezelf. Ik heb ondertussen wat op het internet gesurft, en ik vrees voor hem dat hij geen poot heeft om op te staan. Ik zou trouwens wel eens willen weten hoe de SRWT hier tegenover staat? Uiteindelijk is dit niet bevorderlijk voor de relatie busmaatschappij - klant…

Voor de terugrit hebben we gelukkig een andere chauffeur. Die brengt ons stipt naar Marbehan, en dat is ook nodig: vijf minuten overstaptijd is niet veel. Als de NMBS met vertrekuren schuift, schuift de TEC zelden mee. 

Meteen na het vertrek weerklinkt het alarm en volgt een noodstop. Dat levert 4 minuten vertraging op. Wat later zien we de tbg gevolgd door een wat oudere man passeren; wat er precies gebeurd is, weten we niet, maar de man wordt gevraagd een verklaring af te leggen in Libramont. Misschien is hij wel bestolen.

Ook deze vertraging zullen we meeslepen tot Ottignies. Dat komt onder andere door het enkelsporige baanvak tussen Naninne en Namur waar, nu het verlof voorbij is, opnieuw met man en macht en materiaal gewerkt wordt. In Naninne moeten we namelijk wachten op de passage van P8600, een 13 met een stel M5-rijtuigen. Vanaf Namur blijft een aantal reizigers rechtstaan - 2 ms 96 lijkt de standaardsamenstelling te zijn voor de meeste IC treinen op deze verbinding, en tussen Namur en Brussel is dat vaak te weinig. Maar als er in Gembloux meer uit- dan instappers zijn, normaliseert de situatie zich, en voor de aanval uit Walibi in Ottignies is het nog te vroeg. Bij de Y. Ottignies-Louvain-la-Neuve zien we 2 vierledige stellen voor het rode sein staan. Dat zal in Brussel-Noord onze trein naar Halle worden.

Voorbij Brussel-Zuid komt een Ticket Control Team langs. De tien ritten op onze Railpass zijn alweer op; die dingen zijn op voor je eraan begint. Het is trouwens onze eerste Railpass die ik uit een nieuwe automaat gehaald heb. Die passen zien er eigenaardig genoeg anders uit dan die aan het loket. De prijsaanduiding staat veel verder naar rechts, zodat het niet aangewezen lijkt om die strook er zoals bij de loketpassen gewoon af te snijden. Voortaan koop ik ze weer aan het loket, dan kunnen ze beter tussen de blaadjes van mijn agenda. Als we in Halle aankomen, weet ik meteen hoe een dagje uit voor een kersverse zestiger aanvoelt. Net als een van een ex-vijftiger, of wat had je verwacht?

Lang geleden reed hier de tram van Étalle naar Orval.    

23-08-2013 om 00:00 geschreven door overweg13  

De Via Limburgica is een van die vele Compostelaroutes die in de voorbije jaren werden uitgetekend. Deze Via begint in het witte dorp Thorn en loopt in zuidwestelijke richting tot Eghezée, waar ze aansluit op de Via Monastica. Deze langeafstandswandelpaden zijn ter plekke aangeduid met blauw-gele stickers met gestileerde Sint-Jacobsschelp, maar het moet gezegd: deze kleurencombinatie is niet erg praktisch, want anders dan de GR-merktekens zijn ze niet van heel ver zichtbaar. Bovendien wordt alleen gebruik gemaakt van stickers, wat de bewegwijzering niet altijd even eenvoudig maakt.

We stappen vandaag 14 km van Thorn tot Maaseik. Omdat Thorn moeilijk bereikbaar is, kiezen we als startpunt Kessenich. We lopen tot Thorn in tegenrichting over het basistracé en volgen dan een variant door het natuurreservaat Vijverbroek terug naar Kessenich. Meteen vragen we ons af waarom men het basistraject niet door dit vrij ruige maar interessante reservaat heeft gelegd. We halen een TWQ van amper 27 % en dat is voor de helft te danken aan de tocht door het Vijverbroek. Bijzonder storend aan het gekozen traject voorbij Kessenich is de zware druk van het fietsverkeer, dat gelukkig bijna uitsluitend recreatief is. We hoeven dan ook niet voortdurend opzij te springen, maar uit je doppen kijken is toch de boodschap. Met Kessenich en Aldeneik komen we door 2 dorpjes die vooral veel rust uitstralen. De tocht over de Maasdijk biedt te weinig vaak echt mooie uitzichten; daar is Maasbracht net iets te dichtbij voor. En de markt van Maaseik is niet meer dan een reuzegrote parking…

Foto's vind je hier, maar kijk alvast eens naar deze twee: een plein in Thorn en eentje in Maaseik.

Een stukje OV-geschiedenis.

Tot het einde van de jaren 1930 was Kessenich per tram verbonden met Maaseik. Maar nog vroeger dan op de meeste andere plaatsen werd de tramlijn opgedoekt en verbust. Vandaag kunnen we gelukkig gebruik maken van de belbus, want de reguliere bediening met lijn 15 is voor ons onbruikbaar. Voor de komst van de belbus had lijn 15 een beter gestoffeerde dienstregeling, maar die is vandaag inderdaad niet meer nodig: belbus 720 biedt een bruikbaar alternatief.

Hoe geraakten we er?

Halle - Brussel-Zuid                   7515     08:27 08:37      +5        P Leuven          2129 - 53505

Brussel-Zuid - Genk                  2208     09:07 10:45      stipt      IC Genk            1906 - 61053

Genk - Maaseik                         [11]      11:02 11:47      stipt      Maaseik            ab4565

Maaseik - Kessenich                  [720]    12:18                                                   ab4407-33

Maaseik - Genk                         [45]      17:09 17:57      +7        Hasselt            ab4409-78

Genk - Brussel-Noord                2241     19:15 20:44      stipt      IC Gent-St.-P.   1874 - 61048

Brussel-Noord - Halle                 3742     20:53 21:14      stipt      IR Quévy         1890 - 62135

ab4565 = Jonckheere Transit 2000, stelplaats Kinrooi (?)

ab4407-33 = Mercedes Sprinter II, van Bronckaers

ab4409-78 = Van Hool New A360H, van Heidebloem

En wat beleefden we?

We hebben bewust voor de P-trein van 8:27 gekozen, omdat we weten dat dat veruit de rustigste trein is van het kwintet dat hier tussen 8:09 en 8:28 naar Brussel spoort. Zo zie je ook nog eens wat: 2 groene SNCF-diesellocs slepen voor de IC naar Liège een goederentrein, alsof dit het rustigste moment van de dag zou zijn, met veel ruimte voor deze dingen. Ik vraag me af wat de invloed van deze trein op de stiptheid van de reizigerstreinen zal zijn, maar blijkbaar gaat de IC over lijn 96 N, en worden de andere treinen over lijn 96 E geloodst. In Lot staat de goederentrein van daarnet op lijn 96 rustig de doortocht van alle reizigerstreinen af te wachten. En ja, hoewel we even volledig stilstaan voor Brussel-Zuid, blijft de vertraging beperkt tot 5 minuten, drie meer dan bij vertrek in Halle. Op deze trein is een eenmans Ticket Control Team aan het werk: hij heeft het druk met het aanmaken van biljetten. Je vraagt je nog maar eens af hoeveel inkomsten de NMBS per dag misloopt doordat er op elke trein wel een aantal zwart- of grijsrijders zit.

Ondanks de vertraging hebben we nog veel tijd om over te stappen in Brussel-Zuid. In Liedekerke staat een defecte trein, maar dat lijkt niet zo veel invloed te hebben op de loop van de andere treinen. Terwijl we staan te wachten zien we hoe een tbg, die de rest van de reis tot Hasselt haut-le-pied mee zal reizen, op het perron toch een biljet aanmaakt voor een reiziger met fiets. Dat getuigt van veel ijver - ik wist niet eens dat het kon.

De IC vertrekt met 3 minuten vertraging, die in de NZV zelfs oploopt tot 6 minuten, maar vanaf Leuven verloopt de rit stipt. Het is te warm in deze M6; het zal een hele tijd duren voor het rijtuig afgekoeld is, en dan nog alleen in het deel waar wij zitten. De hele rit door krijgen we ook te maken met schokken, alsof de rijtuigen allemaal los van elkaar over de sporen lopen, en verwoede pogingen doen om elkaar in te halen. Comfortabel is anders… Alleen in Hasselt duurt het even voor we het station binnenrijden: klaarblijkelijk kruisen we een goederentrein naar lijn 34.

In Genk hebben we tijd om wat rond te kijken. In het station bevindt zich een Lijnwinkel. Die heeft duidelijk minder succes dan het NMBS-loket. Opvallend: boven de loketten hangt een artisanale affiche met als tekst: verboden te roken - verboden te spuwen. Het lijkt wel alsof we een halve eeuw teruggaan in de tijd. Toen was spuwen nog verboden in de strijd tegen tbc, vandaag is dat olijke zinnetje alleen nog maar nodig omdat de achtereenvolgende generaties altijd minder en minder succesrijk zijn bij de opvoeding van hun kroost.

De bus van lijn 11 komt aan gereden: zo vol zie je ze zelden. Volgens de chauffeur heeft hij onderweg 6 groepen opgepikt. Ik hoor hem ook vertellen dat hij net gezegd had dat er niemand meer bij kon, toen een jongeman wanhopig riep dat hij herexamen moest afleggen. Ongetwijfeld werd zijn leerstof er nog wat dieper ingeperst… Gelukkig voor ons lijken de groepen vandaag allemaal naar huis te moeten. Onderweg zien we er nog een klaarstaan, maar wij kunnen genieten van een rustige rit, met een matig bezette bus van lijn 11.

Vele jaren geleden was het Majoor Aertsplein het centrale buspunt in Maaseik; tegenwoordig heeft men de bussen verbannen naar de Van Eycklaan, toch op een behoorlijke afstand van de markt. Voor ons maakt het niets uit, we moeten toch overstappen in de belbus. De afspraak ligt vast op 12:18 (opnieuw een uur dat afwijkt van dat in de planner) en we rekenen op dat halve uur om de boterhammetjes op te eten. Maar nauwelijks zijn die uitgepakt of de belbus komt al aan gereden. Ik informeer toch maar even bij de chauffeur, maar we mogen rustig verder eten: hij wacht nog op andere reizigers. Als we vertrekken liggen we toch nog altijd een kwartier voor op ons schema. Dat is bijkomende stap- en terrastijd. Met zes volwassenen en een kinderwagen is er vrij veel klandizie. We stappen uit bij de halte Dorpsstraat. Als de bus vertrokken is, keert de rust terug over het slaperige dorpje.

Voor de terugreis willen we bus 45 nemen: die brengt ons ook naar Genk, maar langs een andere reisweg dan lijn 11. We stappen opnieuw naar de Van Eycklaan, want Maaseik heeft de bus volledig uit zijn centrum verbannen. (Mogelijk omdat die anders in de weg rijdt van de auto's die wel tot het hart van de stad mogen doordringen.) Het duurt wel even voor die opdaagt, en we vertrekken met 10 minuten vertraging. De bus is over lijn 61 uit Tongeren gekomen, en de herbenuttigingstijd is blijkbaar zuinig bemeten: één volle minuut! We arriveren met 7 minuten vertraging in Genk, waar we eerst nog een blitzbezoekje willen afleggen, wat verklaart waarom we niet met de eerste aansluitende trein vertrekken. 

De IC van 19:15 vertrekt van spoor 2. Het wordt een stipte rit. De tbg knipt onze railpassen, en we zouden zogezegd op trein 3737 zitten. God weet hoe die tang in die stand is geraakt: dat is de IR naar Quévy van 15:36 uit de Luchthaven. Tenzij deze jongeman Harry Potter heet, kan die onmogelijk zo snel in Genk geraakt zijn. Tenzij hij natuurlijk maar een deel van de rit naar Quévy gedaan heeft, en dan naar Genk is uitgeweken.

In Brussel-Noord is het maar even wachten op de 3742 naar Quévy. Er is wel een eersteklasrijtuig aanwezig, maar de deuren zijn gesloten en er is trouwens ook geen verlichting in het rijtuig. Dit wordt opnieuw een reisje in tweede klasse met een eersteklasbiljet. Graag had ik de tbg geïnterpelleerd, om een bewijsje vast te krijgen, maar controle komt er niet. Uiteraard niet, zou ik bijna zeggen. We zullen dus opnieuw terugbetaling vragen, in de hoop dat de foutieve knip op de IC voor ons geen nare gevolgen zal hebben. Eigenlijk is het toch godgeklaagd hoe de NMBS met eersteklasreizigers omspringt, al weet ik niet wat er met dat rijtuig verkeerd liep: geen verlichting, geen airco, te zwaar onder de handen van vandalen gezeten: wie zal het zeggen?

De duif zit er nog altijd als we thuiskomen. Eén van de Mechelse Koekoeken heeft nu trouwens haar voorbeeld gevolgd, en eist al enkele dagen een volledige legbak voor zichzelf alleen op. Soms zie je hetzelfde gebeuren op bus en trein, al doen de medereizigers daarvoor zelden beroep op broeds getok.  

Ab3520 langs de Van Eycklaan in Maaseik. Het centrum van Maaseik ligt een kilometer verder.

20-08-2013 om 00:00 geschreven door overweg13  

Om een of andere reden lijken bepaalde regio's voortdurend als wandelgebied uit de boot te vallen. Als die regio inderdaad niets te bieden heeft, is dat begrijpelijk: ik veronderstel dat niemand echt graag stapt door woonwijken met een symmetrische structuur waar de nadruk ligt op steen en beton. Maar waar we vandaag stappen, het zuidelijke deel van Haspengouw is enig stappotentieel zeker aanwezig. We worden dan ook vergast op enkele mooie vergezichten (over de Maasvallei heen) of net aan de noordelijke kant met weidse kouters, die deze zomerdagen gonzen van bedrijvigheid: de oogst moet binnen. Binnenkort zullen ze weer zingen van vreugd' en plezier… Wij volgen een keurig aangeduide wandeling die we vonden op een kaart die de gemeente Héron heeft uitgegeven in samenwerking van het NGI: wandeling HR 5 De Marsinne à Wanhériffe. We vertrekken gemakshalve in Couthuin. De wandeling scoort een TWQ van 45 %, niet meer omdat we toch wel langere tijd over vrij eentonige ruilverkavelingswegen (vermoed ik) stappen.

De boertjes smelten van vreugd' en plezier
Als d'oogst is binnengereden

Ferme du Blocus, een van de drie die op een hoopje bij elkaar gegooid lijken te zijn in Marsinne

Je vindt meer foto's op mijn fotosite.

Een brokje spoorweghistorie.

Couthuin is zowaar ooit bediend geweest door een tramlijn tussen Andenne en Burdinne. Een lang leven was deze lijn niet beschoren, want ze werd niet meer heropgebouwd na WO II. Dat heeft ongetwijfeld ook te maken met de aanwezigheid van andere tramlijnen in de buurt: de lijn in kwestie vormt zowat de onderste zijde van een gelijkbenige driehoek, waarvan de andere zijden de baanvakken Andenne - Bierwart en Bierwart - Burdinne zijn. Die eerste was een onderdeel van de lijn Andenne - Eghezée, de tweede van de lijn Burdinne - Statte. Snel na WO II kwam de buslijn Andenne - Huy tot stand, de voorloper van de huidige lijn 43, die aan de TEC-Liège is toegewezen.

Hoe geraakten we er?

Halle - Brussel-Zuid                   3709     10:45 10:55      +2        1841 - 61023

Brussel-Zuid - Andenne             2411     11:03 12:27      +3        432

Andenne - Couthuin                   [43]      13:31 13:44      stipt      ab5372

Couthuin - Statte                       [43]      17:47 18:05      stipt      ab5352

Statte - Brussel-Luxemburg        2439     18:24 19:35      stipt      366

Brussel-Luxemburg - Halle         6140     19:45 20:12      +3        924      

En wat beleefden we?

We konden eigenlijk ook vertrekken met de IR van 11:09 en dan overstappen in Brussel-Zuid en Namur, maar eigenlijk kan het net zo goed op een brugdag als vandaag mislopen als op een winterdag in december, en erg veel uitwijkmogelijkheden hebben we niet: daar is de busbediening van lijn 43 net iets te karig voor. Dus nemen we het zekere voor het onzekere, en vertrekken een klein half uur vroeger. Dat spaart ons bovendien een overstap uit.  Terwijl we in Halle op de IR naar de Luchthaven staan te wachten, valt ons op hoeveel treinen hier op een erg korte termijn passeren; we laten de HST's zelfs nog buiten beschouwing. Ondanks de drukte slaagt men er zelfs nog in om de 2828 met een goederentrein over spoor 4 te sturen: de verklaring van de 3 minuten vertraging die onze trein bij vertrek laat optekenen. Als bij wonder verloopt de rit naar Brussel-Zuid voor de rest vlot.

Bij de TEC is men altijd goed voor een grapje: infotec geeft ons de raad de bus van lijn 43 te nemen aan de halte Rue Rochette, die trouwens niet verder ligt dan sommige busstations. Maar hier ligt een busstation vlak bij het station, dat volgens het gedetailleerde ritschema met de doortochten aan alle bediende halten, wel degelijk door deze bus bediend wordt. Maar je kunt nooit ver genoeg gaan met een grap, en bus 43 wordt nergens vermeld op de halteborden. Dus trekken we toch maar voor alle zekerheid naar de halte Rue Rochette. Zoals verwacht komt de bus stipt op tijd aanrijden uit de richting van het busstation. Overigens, het grapje zit ook al in de planner ingebakken: als je Andenne Gare of Station invoert, kom je van een kale reis thuis. Het station van Andenne ligt namelijk op grondgebied Seilles (lang geleden heette het NMBS-station Andenne-Seilles) en dus moet je Seilles Gare invoeren. Een en ander bewijst gewoon dat onze busmaatschappijen zich nog altijd niet kunnen inleven in de geest van hun klanten, zeker niet van de toevallige klanten. Die blijven dan ook weg, met de ene besparingsronde na de andere als gevolg. Gelukkig verloopt de rit wel aangenaam, en ik help in Surlemez nog een besje van de bus, dat me daar trouwens over aangesproken heeft. Ik vraag me af wat ze doet als er geen medereizigers meer overblijven. We stappen uit aan de halte Couthuin Monument, aan het vroegere gemeentehuis, en dus aan de gelaïciseerde kant van het dorp, want de kerk ligt helemaal aan de andere zijde van het dorp.

's Avonds rijden we trouwens in dezelfde richting verder, en wel tot Statte Église. Om een of andere reden slaagt men er niet in om alle buslijnen langs het station van Huy te brengen, en met de festiviteiten van het moment lijkt het me al helemaal uitgesloten om door te rijden tot Huy. Statte is dan ook een uitstekend alternatief, want de Kerk ligt vlak bij het station.

In Statte staan 2 L-treinen aan het perron. Die ene (aan het eerste perron dat dus logischerwijs perron 5 heet) roept geen bange vermoedens op: de L-treinen naar Liège vertrekken namelijk uit Statte, maar die in de richting Namur laat het ergste vermoeden. Even checken op Railtime waar alleen maar sprake is van problemen tussen Namur en Jemeppe-sur-Sambre, en die zouden normaal gezien geen of weinig invloed mogen hebben op de rit van onze IC naar Brussel, die stipt lijkt te rijden. Net op dat moment zien we de tbg van de L naar Namur richting L naar Liège stappen, en de tb van de L-trein is zo attent om ons te suggereren om via Liège te reizen parce qu'il n y a rien qui passe. Maar even later springt het sein richting Namur op groen en passeert de IC naar Tournai, weliswaar met een fikse vertraging. Dan krijgen we te horen dat het verkeer tussen Statte en Andenne hersteld is, en even later wordt onze IC aangekondigd, één break, die Statte met 4 minuten vertraging zal verlaten. Vlak voor Namur halen we de IC zelfs nog in, op tegenspoor, en van dat moment af wordt de vertraging geleidelijk afgebouwd: we bereiken Brussel-Luxemburg stipt. Onderweg maken we ons de bedenking - het is relatief warm in deze break, en de ramen staan open - dat die geluidsschermen misschien nuttig zijn voor de omwonenden, maar dat de treinreizigers de volle weerkaatste laag krijgen.

Statte is trouwens een verhaal apart: het ligt gewoon aan het ene uiteinde van de tunnel van Huy, enkele honderden meters van het station van Huy. Het verloor zijn functie als aansluitingsstation door het sluiten van de lijnen 126 (naar Ciney) en 127 (naar Landen). Het mag een wonder heten dat hier vandaag nog treinen stoppen, maar zolang het een interessante uitwijkmogelijkheid biedt voor de treinen die anders Huy als bestemming zouden hebben, zal het zijn tijd nog wel duren.

In Brussel-Luxemburg staat de laatste duikbril van de dag naar Halle te wachten. We rijden de hele weg stipt, maar in Halle wordt ons stel eerst gekoppeld met een stel van een vroegere rit: binnenrijden op bezet spoor tegen een slakkengangetje - best zo! - kost ons 3 minuten vertraging. Dat is niet zo erg voor ons, maar eventuele overstappers naar Quévy - een trein die vandaag trouwens met 3 klassieke stellen rijdt i.p.v. de dubbeldekkers - zien hun aansluiting op die manier wel erg onzeker worden. 

Al bij al moeten we blijven vaststellen dat de treinen het in deze rustige periode erg goed doen. Je kunt natuurlijk ook zeggen dat we veel geluk gehad hebben, bij onze laatste uitstappen. (Als de problemen tussen Statte en Andenne een half uur langer aanhouden, zitten we met een stevige vertraging opgescheept!) Ik hou mijn hart al vast voor het moment waarop het tij weer keert. Hopelijk loopt het alleen maar mis op dagen dat we van riante verbindingsmogelijkheden kunnen genieten.

Terwijl we zitten te wachten in Andenne, passeert ms 472 als IC 910 Lille-Flandres - Herstal in Andenne.

En dit is ms 991. Het stel zit op L 5683 Namur - Huy en dat is de trein waarmee we zouden aangekomen zijn, als we geen reserve hadden ingebouwd.

Ab 5.352 op lijn 43: een half uur later zal hij ons aan de andere zijde oppikken voor de terugreis naar Huy.

Ms 998 is zwaar gehavend uit een poetsbeurt gekomen, die natuurlijk het gevolg is van het vandalenwerk van de graffitispuiters. Het stel staat klaar als L 4989 Statte - Liège-Palais.

16-08-2013 om 00:00 geschreven door overweg13  

Vandaag stappen we over GR 5A van Aalbeke naar Avelgem, iets meer dan 20 km. Het is een tocht geworden met sterk wisselende kwaliteit, zoals we dat in Vlaanderen gewend zijn geraakt. De TWQ ligt al bij al wel vrij hoog (49%) en dat is het resultaat van enkele mooie paadjes tussen Aalbeke en Rollegem - al duurt het een tijdje voor we uit de bebouwing geraken - de tocht langs de oude trambedding tussen Rollegem en Bellegem, een interessante wijziging van het parcours zoals dat nog in de topogids te vinden is; in de buurt van Argendaal konden we pas echt genieten van de rust op echte voetwegen langs de velden; volgde de wat avontuurlijke tocht door wat op de stafkaart Kraaibos heet, maar ter plaatse Orvetbos, en tot slot een erg lang traject over de oude spoorbedding van lijn 83 Ronse - Kortrijk. Tot Heestert is die bedding een uitgelezen wandeltraject, langs een smal kronkelend paadje, dat nu eens de bedding dan weer het talud opzoekt; soms zijn zelfs echte knuppelpaden aangelegd. Voorbij Heestert is het vooral een lang recht betonnen lint dat dan wel als Trage Weg gecatalogeerd wordt, maar dat eigenlijk eerder een smalle asfaltweg is. Alleen moet je hier niet opzij voor auto's, door de breedte wel voor fietsers. Zo iets is en blijft een noodoplossing bij ontstentenis van echte wandelwegen.

Op weg naar Argendaal: de weg wijkt voor de wilg…

Nabij de Sint-Pietersbrug, op het oude kanaal Kortrijk - Bossuit. Vlak bij ligt het huidige, veel bredere kanaal.

Je vindt meer foto's hier.

Een brokje spoorweghistorie.

Aalbeke had tot de invoering van het IC-IR-plan zijn treinhalte op lijn 75 tussen Kortrijk en Moeskroen. Met wat ruwweg op een uurdienst leek, kwam deze eigenlijk behoorlijk aan haar trekken. Ook al omdat zelfs voor WO II al een busdienst Kortrijk met Aalbeke verbond. In de loop van de jaren had deze bus zijn eindpunt in Estaimpuis of Herseaux, maar het gedeelte Kortrijk - Moeskroen was een constante. De huidige buslijn 83 van De Lijn is de rechtstreekse afstammeling van wat eens een aanvullende buslijn van de NMBS was.

Tussen Rollegem en Bellegem stappen we langere tijd over de oude trambedding van de tramlijn die Kortrijk met Moeskroen verbond langs een meer westelijk gelegen tracé dat o.a. Bellegem en Rollegem bediende. Ik had het hier eerder al over n.a.v. onze tocht in Rollegem van 21 maart ll. 

En ten slotte stapten we dus enkele kilometers over de oude sporowegbedding van lijn 83 die Ronse met Kortrijk verbond. We kwamen langs de vroegere site van het station Moen-Heestert, waar de overgebleven maar overgroeide betonnen afsluitingen onmiskenbaar naar een ver verleden verwijzen. De halte Autrijvestraat is niet meer terug te vinden. Net voor Avelgem is de vertakking van de genoemde lijn 83 en de aftakkende lijn 85 (Moeskroen - Avelgem - Oudenaarde) dan weer wel goed zichtbaar. Het goed bewaarde stationsgebouw van Avelg(h)em heeft alle functies als OV-gebouw verloren - aan de kant van de vroegere sporen is een handig busstation uitgebouwd.

Hoe geraakten we er?

Halle - Kortrijk              3129     07:43 09:07      +5        338

Kortrijk - Aalbeke          [83]      09:22 09:35      +2        ab5503-03

Avelgem - Kortrijk         [91]      16:17 16:44      +2        ab5505-05

Kortrijk - Halle              3116     16:53 18:17      stipt      395

ab5503-03: Jonckheere Transit 2000, van De Laere, Popelier & Desmet Partners

ab5505-05: Van Hool A600, van Demuynck & Vansteelandt

En wat beleefden we?

Deze IR Antwerpen-Centraal - Kortrijk illustreert duidelijk dat geen enkele verbinding zo gek is of ze komt af en toe wel eens goed voor iemand uit. Voor ons staat ze voor een overstapvrije verbinding Halle - Kortrijk, en daar willen we dan dankbaar gebruik van maken. We hebben een vrij lange voettocht voor de boeg, en dus is vroeg vertrekken aangewezen. Het wordt de 3129 van 7:43. Normaal gezien komt die altijd wel met enkele minuten vertraging in Halle aan, in het zog van de 1578, maar vandaag rijdt hij stipt. Zo stipt dat we in Edingen bijna 2 minuten te vroeg vertrekken. Verderop het traject houdt de tbg wel de klok in het oog. Werken aan ow 62 tussen Leuze en Tournai zorgen voor een minuutje vertraging, maar tot Moeskroen loopt alles op wieltjes. Dan is het even wachten op de aankomst van onze tegenligger (3108): blijkbaar moeten we op tegenspoor, niet meer dan enkele honderden meters, want voorbij de bocht gaan we alweer op normaalspoor. Misschien wil een wissel zich niet in alle bochten wringen, maar dat is speculatie. Het kost ons wel 5 minuten vertraging, maar de overstap naar de bus van lijn 83 verloopt vlot.

Op busperron 9 staat ab 5503-03 al te wachten, weliswaar met film GEEN DIENST en zonder chauffeur, die even later wel opduikt, enkele minuten voor vertrek, zoals het hoort. Een reiziger is duidelijk moeilijk te been en gebruikt de bus om van de ene zijde van het station naar de andere te rijden, trap- en hellingloos. Ook de chauffeur kijkt verbaasd. Maar voor de rest verloopt de rit tot de halte Aalbeke Papeye zonder problemen. Deze halte ligt pal op de GR; vorig jaar waren we wel verplicht om naar het centrum van Aalbeke te stappen, omdat de halte Papeye toen wegens werken afgeschaft was. Het bericht over de omleiding hangt trouwens nog ongeschonden in het bushokje, net als de vorige en de huidige dienstregeling. Het verstrekken van informatie behelst niet alleen het tijdig ophangen van nieuwe berichten, maar ook het verwijderen van vervallen berichten. Het zou een aandachtspunt van De Lijn moeten zijn, want ook in de bussen hangen al te vaak verouderde berichten.

Voor de terugreis uit Avelgem bestaan wel enkele mogelijkheden. De bus naar Oudenaarde, of zelfs de TEC-bus naar Tournai lijken het meest aangewezen, maar we kiezen dus opnieuw voor de overstapvrije verbinding via Kortrijk. Die haalt het van de verbinding met de TEC-bus omdat we nu eenmaal een Omnipas hebben en voor de bus van de TEC wel extra betalen. Het is een wat geschiedenisloze rit, al merk ik onderweg dat enkele halten in Zwevegem (Kanaalweg - Vaart) ter plaatse blijkbaar anders heten dan in het ritoverzicht dat ik thuis hab afgeprint. Lekker verwarrend voor de gelegenheidsreiziger… We stappen uiteraard uit aan de achterzijde van het Kortrijkse station.

De break naar Antwerpen via Brussel staat al een hele tijd te wachten. De terugrit verloopt tamelijk stipt; in Ath komen we een minuut of 3 te laat aan (ow 62, en het haperend binnenrijden van Ath), maar we bereiken Halle zelfs nog iets te vroeg.

Het is een zorgeloze dag geworden, met een vlotte trein- en busreis, een tocht die er al bij al nog door kon en dat bij aangename zomertemperaturen, waarmee de weergoden ons de laatste dagen verwennen. En wie zich afvraagt hoe het ondertussen met de vechtende houtduiven is afgelopen: één zit nu op haar nest, gemaakt bovenop onze haagbeukhaag, onder het veilige, laaghangende lover van een esdoorn. We hebben enkele dagen geleden diezelfde haag gesnoeid: madame vloog even verstoord en gestoord weg, maar kwam op haar klapwieken terug toen de kust weer vrij was. Het is nu geduldig wachten tot de eieren zijn uitgebroed, zo iets als de keuze van nieuwe CEO's voor de NMBS. Al zullen er waarschijnlijk duivenjongen zijn voor we weten wie de nieuwe CEO's worden. En dat allemaal zonder diploma.

Net buiten het busstation staan 2 bussen te wachten op het vertrekuur.

14-08-2013 om 00:00 geschreven door overweg13  

GR 128 loopt van het Franse Wissant naar het Duitse Aken, en wij stappen vandaag van Moorslede naar Kachtem, goed voor iets meer dan 16 km. Hoe groot moet de frustratie van de ontwerpers zijn als je door een onbewandelbaar gebied als dat van vandaag moet stappen? Op geen enkel moment van deze tocht kom je los van soms opdringerige bebouwing; zelfs als je midden tussen de weiden en de velden staat, wordt het uitzicht ontsierd door gebouwen van allerlei slag, en de bedrijvigheid lijkt hier maar niet stil te vallen. De TWQ bedraagt 22 %, maar slechts enkele honderden meters zijn echt te pruimen. En dan moet je weten dat we de verbeteringen gevolgd hebben, die in een volgend jaar te verschijnen heruitgave van de topogids worden opgenomen. Alleen de onmiddellijke omgeving van het Koekuitbos en het Sterrebos vallen even uit de algemene toon, lees: zijn van enigszins beter kaliber. Tot overmaat van ramp heeft het nieuwe traject tussen Rumbeke en Kachtem nog een bijkomende slag te verduren gekregen. De NMBS heeft hier namelijk een overweg afgeschaft. Zelf ben ik van oordeel dat de enige goede overweg een afgeschafte overweg is (zoals overweg 13 op lijn 94…), maar géén alternatief voorzien voor voetgangers is kortzichtig. In dit concrete geval betekent het dat verderop het jaagpad van het kanaal Roeselare - Leie onbereikbaar wordt; het alternatief is een absoluut onaangenaam traject langs drukke hoofdwegen. Ik kreeg vandaag nog maar eens de bevestiging dat grote delen van (West-)Vlaanderen al lang niet meer als aangenaam wandelgebied in aanmerking komen: dit deel van de Vlaanderenroute heeft dat spijtig genoeg ten overvloede geïllustreerd.

Wie op zoek is naar meer foto's kan hier terecht. Zoals wel vaker leverde een niet zo denderende wandeling toch fraaie plaatjes op. Misschien is dat omdat je dan wanhopig probeert om er dan toch nog iets van te maken.

Hoe geraakten we er?

We kunnen Moorslede bereiken via Menen of Roeselare, maar Roeselare biedt net iets meer mogelijkheden, al moet je erop rekenen dat het met de aansluitingen allemaal prima verloopt. (Wanneer niet?) We kiezen voor een route Halle - Brussel - Kortrijk - Roeselare, omdat we de mogelijk drukke IC naar Knokke/Blankenberge (met overstap in Brugge) niet zien zitten. Er is zelfs nog een derde mogelijkheid met overstap in Lichtervelde, maar die brengt ons weer op de potentieel drukke IR naar De Panne.

We komen vandaag onrechtstreeks in contact met de overblijfselen van 2 spoorlijnen: lijn 64 Roeselare - Ieper, waarvan de reizigersdienst in 1953 verdween, en lijn 65 Roeselare - Menen die al in 1950 ter ziele ging. De buslijn 94 die ons van Roeselare naar Moorslede brengt, is de rechtstreekse afstammeling van de vervangingsbus die hier de sluiting van de spoorlijn moest opvangen. In Zilverberg liepen we heel even over de resten van de bedding van lijn 65, maar je moet al een neus hebben voor dergelijke zaken om die hier nog te herkennen. (Meer info op de erg interessante site van Paul Kevers.)

Halle - Brussel-Zuid                   3107     09:19 09:30      stipt      389

Brussel-Zuid - Kortrijk               2331     09:41 10:45      +1        1837 - 61063

Kortrijk - Roeselare                   0831     10:48 11:04      +1        2158 - 58052    

Roeselare - Moorslede               [94]      11:35 11:49      stipt      ab5502-39

Kachtem - Roeselare                 [81]      17:42 17:51      stipt      ab5507-04

Roeselare - Kortrijk                   0817     17:55 18:12      +4        2149 - 58049

Kortrijk - Brussel-Zuid               2317     18:15 19:19      stipt      436

Brussel-Zuid - Halle                   1590     19:28 19:37      stipt      08519

ab5502-39 = Jonckheere Transit 2000, van Deceuninck

ab5507-04 = Jonckheere Transit 2000, van Mandel Car Toerisme

En wat beleefden we?

De combinatie wandelen - openbaar vervoer verloopt in Vlaanderen vele keren vlotter en rustgevender dan in Wallonië, door het veel betere aanbod van De Lijn. Vandaar dat we vandaag wat losser omspringen met de aansluitingen.

IR3107 brengt ons naar Brussel-Zuid, en bereikt dat station een kleine 3 minuten te vroeg. De bezetting is meer dan behoorlijk: deze IR is blijkbaar niet alleen voor Hallenaren een graag genomen rechtstreekse verbinding met Mechelen (Planckendael) en de Antwerpse Zoo.

IC2331 wordt met M6 gereden - onnodig te zeggen dat de capaciteit van deze trein (een terugrit van een spitsuur-IC) ruimschoots voldoet. We kiezen eerst voor het benedendek, maar als daar ook wat NMBS-personeel op de terugweg opduikt, verhuizen we naar het bovendek. Daar zitten dan wel weer 3 Russen, van wie één in dat taaltje dat voor Engels door moet gaan een lang gsm-gesprek voert, blijkbaar over een pakket dat dringend geleverd moet worden. Ze stappen uit in Oudenaarde; onwillekeurig vraag je je dan af: wat zoeken die begot in Oudenaarde? Het wordt even aarzelen aan de Y.Zandberg; vermoedelijk is de trein die we zo meteen in Kortrijk hopen te nemen daar de oorzaak van. Ik hoop, eerlijk gezegd, dat die supersnelle aansluitingen er vanaf eind 2014 allemaal uit gaan. (Wij zouden vandaag trouwens met de L naar Blankenberge dezelfde aansluitende bus kunnen halen.)

De IC naar Oostende staat inderdaad al te wachten. We hebben de trap kant Ieper gekozen, zodat ik in de vlucht nog net het nummer van de locomotief van IC831 kan opslaan. Het volstaat blijkbaar dat Frank en Sabine in hun weerberichten een getal lager dan 20 uitspreken, om de dagelijkse volksverhuizing richting Belgische Kust te doen stilvallen. De bezetting van deze trein is dan ook eerder mager. Zal ons worst wezen…

In Roeselare bouwt men onder en rond het NMBS-station. Het goedgelegen busstation is een eind opgeschoven, en het vraagt wat zoekwerk voor we dat door hebben. Aribus is (nog) niet in dienst. De bus van lijn 94 komt ruimschoots op tijd aan en we genieten van een relatief korte rit naar Moorslede. Eenmaal buiten de invloedssfeer van het Roeselaarse wegverkeer slaagt de chauffeur er makkelijk in de 3 opgelopen minuten vertraging weg te werken. We arriveren stipt aan de halte Moorslede Plaats.

Voor de terugrit willen we gebruik maken van een van de schaarse bussen van lijn 81. Zoals verwacht zijn we de enige reizigers. Je kunt je afvragen wat de zin is van deze buslijn, die het tussen Roeselare en Izegem moet stellen met één ochtendrit en één avondrit in beide richtingen. Al kan de vakantie het beeld vertekenen. Wij houden angstvallig de rit van deze bus in het oog, want met 4 minuten aansluitingstijd in Roeselare hebben we niet bepaald veel reserve. Maar het lijkt er al gauw op dat alles in orde komt.

Roeselare mag dan wel over roltrappen beschikken, de weg ernaartoe lijkt me niet bepaald veilig: donker en onafgewerkt. Maar we komen zelfs nog voor de IC aan het perron. Het probleem van vanmorgen stelt zich opnieuw: als we in Kortrijk de IC naar Dendermonde willen halen, kunnen we niet snel even naar achter lopen om het nummer van de loc te bepalen. Maar als de tbg komt, vraag ik vriendelijk of zij misschien weet welke loc achteraan hangt. Ze hoeft er niet eens over na te denken, en ik krijg meteen de gevraagde info. Zij ziet er zichtbaar blij uit dat ze me zo prompt kan helpen, al zal ze zich wel afvragen waarom ik dat nummer zo ijverig noteer. We halen Kortrijk niet zonder 4 minuten vertraging: het is het scenario van vanmorgen, maar dan omgekeerd: deze keer is het de 2317 die voor de wielen van de 817 rijdt. Maar we halen de aansluiting: de IC neemt gewoon braaf de 4 minuten vertraging van de IC uit Oostende over. Ik maak me dezelfde bedenking als vanmorgen. Het duurt trouwens een hele tijd voor die vertraging opgelost is, maar tussen Denderleeuw en Brussel-Zuid worden de resterende minuten er gemakkelijk af gereden.

De L naar Geraardsbergen bestaat uit een Desiro. De achterste buitendeur (eigenlijk bedoeld als snerend grapje want er zijn geen binnendeuren!) is defect. Zoals de tbg ons meteen na vertrek komt zeggen: we zullen langs een andere deur moeten uitstappen want deze deur is afgezonderd. De charme van het spoorwegjargon.

Opnieuw hebben we kunnen genieten van de peis en de vree die in deze vakantieperiode over de NMBS is neergedaald. Hoewel, peis en vree: terwijl ik dit neertokkel proberen twee houtduiven hun stukje territorium (of elkaar?) te veroveren, en daar komt regelmatig het betere vleugel- en stoerebinkborstwerk bij kijken. Misschien proberen ze wel een nieuwe CEO te vinden…  

08-08-2013 om 00:00 geschreven door overweg13  

We lijken even naar een van die zomers te evolueren waarin niet de regen maar de hitte als spelbreker kan optreden, en dus maken we gretig gebruik van deze frisse dag, ook al moeten we erop rekenen dat de aangekondigde regenzone haar tijd neemt op de tocht van zee naar Oostkantons. Op een kwartiertje na klopt onze berekening perfect, en onze pas uitgeplante prei zal al met volle teugen aan het genieten zijn van het kostbare hemelvocht.

We stappen vandaag in Malmedy: de wandelkaart Aan de rand van de Venen (van het NGI) suggereert enkele tientallen bewegwijzerde tochten in een van de mooiste wandelgebieden van het land. Wij hebben de wandeling van de Ferme Libert uitgekozen, ongeveer 13 km lang met een TWQ van 67 %. Vooral de eerste twee derden van de tocht voeren ons langs blijkbaar druk betreden wandelwegen, soms over knoestige boomwortels, en een hele tijd langs de toch wel erg mooie Ruisseau du Trô Maret. Het pad naast het snelle beekje is een absolute topper. We komen ook langs het Monument Apollinaire. Als ik het goed onthouden heb, heeft de dichter Guillaume Apollinaire nog een  rekening open staan in een hotel bij het station van La Gleize, want hij wilde ook graag langs de Amblève kuieren. Apollinaire, het hotel en het station: ze zijn allemaal voltooid verleden tijd. Alleen de eerste heeft hier een monument gekregen.

Enig storend element: het lawaai van vermoedelijk - ik wil me in deze materie niet verdiepen - oefenritten op het circuit van Francorchamps. Wat heeft de hedendaagse mens toch met lawaai? Het belachelijkste boerengat moet tegenwoordig een festival organiseren, media en toeschouwers uiten zich in niet aflatende elegieën à la Top Gear over het gebrul van motoren, terwijl precies de wetenschapper die erin zou slagen om die bolides zo goed als geluidloos te laten rijden de medaille verdient. De aanbidding van de oerknal, het collectieve geheugen dat het zonder Alzheimer nooit opgeeft…

Meer foto's van Malmedy en omgeving.

Hoe geraakten we er?

Malmedy lag destijds aan de nog lang in zieltogende toestand in stand gehouden spoorlijn 45. Het stadje verloor zijn reizigersbediening eind jaren 1950. In de plaats kwam een vrij goede busbediening uit Trois-Ponts; de al eerder ingevoerde buslijn 395 Verviers - Reuland stond dan weer in voor een erg zinvolle noord-zuidverbinding. Ook vandaag kunnen we kiezen tussen een lange busrit uit Verviers of een kortere uit Trois-Ponts. Die laatste houdt wel een overstap meer in, en sinds het enkelsporig maken van lange baanvakken op lijn 42 heb ik mijn vertrouwen in de overstappen trein/bus in Trois-Ponts wat verloren, al heeft men door een verschuiving van de IR's de soms zenuwslopende oponthouden in Stoumont (waar kruising mogelijk is) zeker overdag flink kunnen beperken. Nog maar eens lijn 395 uit Verviers dus, heen én terug.

Halle - Brussel-Zuid                   1556     07:23 07:32      +2        08001

Brussel-Zuid - Verviers-Central  0506     07:57 09:23      +3        1871 - 11827

Verviers-Central - Malmedy       [395]    09:40 10:33      stipt      ab7531-12

Malmedy - Verviers-Central       [395]    16:20 17:19      stipt      ab7531-19

Verviers-Central - Brussel-Noord0540     17:37 18:54      stipt      1871 - 11817

Brussel-Noord - Halle                 3689     19:02 19:29      stipt      08059

ab7531-12 = Jonckheere Transit 2000 van LIM Collard-Lambert

ab7531-19 = Mercedes Benz Citaro LE van dezelfde firma

En wat beleefden we?

Eigenlijk wilden we de IR van 7:19 nemen, maar met 2 breaks vertoont die zelfs in deze vakantieperiode een duidelijk capaciteitsgebrek, ook in eerste klasse - rarara, hoe zou dat komen? En dus besluiten we maar de L naar Dendermonde te nemen - op die vier minuten verschil zal het (hopelijk) niet aankomen. Twee desiro's - ook niet meteen overdaad - brengen ons vrij vlot naar Brussel-Zuid.

Je ziet het niet zo vaak op dit uur van de dag, maar er is geen spoor van vertragingen te bespeuren op de aankondigingsborden. Minder treinen, minder reizigers, het zou een beproefd recept kunnen zijn om de stiptheidscijfers op te krikken, maar het lijkt me niet meteen de aangewezen weg…

Alleen de IC naar Eupen krijgt even 6 minuten vertraging aangemeten. Een erg brutale stop in Nossegem zorgt voor 3 extra minuten vertraging in Leuven. Die zullen er in Liège, door de lange voorziene stilstand daar, weer afgaan. We staan namelijk ook even stil op het hellend vlak, in de buurt van het vroegere Liège-Haut-Pré en daardoor gaat er geen minuut af tussen Leuven en Liège.

Het publiek op deze trein heeft al meer weg van het vakantievolkje dan we de laatste jaren gewend zijn geraakt. Een gezin van vier verhuist om een of andere reden naar onze kant van het rijtuig, en dat scheelt wel wat. Zolang het bij de gewone familiale conversatie blijft en bij het eten met slecht gesloten mond (zij…), kan het er nog mee door, maar dan begint het voorlezen. Dat is van zo een verregaande onbeschoftheid en gebrek aan respect voor de medereizigers (zeker als die zelf aan het lezen zijn!), dat ik even de neiging moet onderdrukken om zelf hardop voor te lezen. Al zou dat met de twee snotapen erbij waarschijnlijk geen goed idee zijn geweest. Ik lees namelijk net Wij van Elvis Peeters. Dat is buiten categorie een ongemeen scabreus en wreed werkstuk (allen naar de boekhandel!), en ik denk niet dat ik langer dan een minuut zou kunnen voorlezen voor ik ergens in elkaar geslagen onder de bank van de I11 zou belanden. Dat zou trouwens perfect aansluiten bij de geest van het boek, zeker als ik ook nog in mijn geslachtsdelen geraakt zou worden. Wij heet het ding, het verhaal van een achttal jongeren - wie wie is doet er niet echt toe, ze doen het toch allemaal met elkaar en met de rest van de wereld - die de macht en de kracht van het lichaam ontdekken en exploiteren. Ik vrees dat Elvis Peeters nooit in mijn vroegere literatuurlijst terechtgekomen zou zijn… Tussendoor horen we wel dat het gezin naar Plopsaland trekt en dus zal de rust na Liège weerkeren.

De bus van lijn 395 staat al mooi klaar voor het station - ongelooflijk hoeveel bussen je op deze kleine ruimte kunt samenpersen - en dat is een stuk handiger dan de stadsbussen van Verviers, die wat verder uit de buurt in gespreide slagorde stoppen. Een computernerd moet mee tot aan de MacManiack, maar noch onze chauffeur noch die van de lijn 390 ernaast kent deze zaak. Blijkt dat hij in de buurt van de halte Mangombroux Casino ligt. Voor de rest valt het ook vandaag weer op hoe succesrijk ook in Wallonië een interstedelijke busverbinding kan zijn. Een dertigtal reizigers tel ik, uiteraard niet allemaal over het hele traject. Een dame probeert met een kaart Next een Horizon te versieren, maar dat lukt niet, hoewel ze knop 9 indrukt. Deze Next-kaarten, goed voor korte trajecten van 1 of 2 zones en 60 minuten geldig, worden immers automatisch ontwaard voor een dergelijke korte rit. Ze mag haar kaart van de chauffeur 2 keer ontwaarden, zodat ze toch de verschuldigde €2.20 betaalt. De bedoeling van de TEC was vereenvoudiging: die zou nog beter geslaagd geweest zijn mocht men gewoon één type kaart ingevoerd hebben (de Multiflex) die je voor de 3 resterende tarieven kunt laten ontwaarden. Maar mogelijk wilde de SRWT toch een soort stadskaart behouden. Overigens sparen we vandaag heen en terug en met ons beiden €5.20 uit in vergelijking met de oude tarieven. Hoe dat te rijmen valt met de precaire financiële toestand van de Waalse bussen blijft maar de vraag.

Voor de terugrit stappen we naar het vroegere station van Malmedy, nu overstapstation voor de verschillende buslijnen die hier toekomen. Van de wachthuisjes zijn er twee volledig weggenomen, de twee overblijvende missen enkele ruiten en het onze zelfs een zitbankje. De vandalen overspoelen het hele land. Twee oudjes vertellen aan de chauffeur dat ze tevergeefs gewacht hebben op de bus van 2 uur voordien aan de Carrefour, verderop in de richting Reuland. Blijkt dat ze verkeerd gekeken hebben: de bus van 14:20 komt niet uit Reuland maar vertrekt aan het station, waar ze waarschijnlijk naartoe gesloft zijn. Twee uur wachten in een beschadigd bushokje: niet direct een aantrekkelijke optie.

De IC naar Oostende bestaat uit dezelfde trein als vanmorgen. We stappen nu in het andere eersteklasrijtuig in. Het publiek is te vergelijken met dat van de heenrit: drie dames die veel te luid praten, maar gelukkig ver van ons af zitten, een zwarte met van die knoerten van koptelefoons die veel lawaai doorlaten - zie eerder, en ja hoor, vanaf Liège het gezin van vanmorgen. Tot Brussel zullen de dames veruit de kroon spannen in het produceren van overtollig lawaai. Laat de vakantie maar snel ten einde lopen… Hoewel, de stiptheid van de treinen ligt duidelijk hoger, als het niet te fel onweert.

Ondanks de 4 directe treinen naar Halle, wordt het toch opnieuw de omnibus. Weer zijn het Desiro's - ze verspreiden zich als de builenpest - en in ons coupé zit een oud-leerling van twintig jaar geleden. Ik voeg hem terloops toe dat ik niet weet of ik vandaag de dag nog treinliefhebber zou zijn, en hij weet meteen dat ik het over het materieel heb. Zelf reist hij in eerste klasse omdat zijn werkgever zo vriendelijk is om dat abonnement voor hem te betalen, maar mocht hij het zelf moeten betalen, dan zou hij er niet aan denken om voor deze denkbeeldige eerste klasse extra te betalen. Of hoe de NMBS de kip met de gouden eieren slacht…

Van kippen gesproken: thuis lijkt onze Mechelse Koekoek, nee, dat is niet Bart Somers, aan de beterhand. Het arme beest heeft enkele dagen geleden op klaarlichte dag een aanslag overleefd van Reintje de Vos, die denkelijk al enkele dagen op de loer had gelegen. Eten en drinken lukken nog niet echt, en ze slaapt op de onderste stok, maar langzaam maar zeker lijkt ze te bekomen.                          

30-07-2013 om 00:00 geschreven door overweg13  

Noem het een niemendalletje. Anderen zullen opperen: zo lang onderweg voor zo een flutwandeling. En zelf moet ik elke winter weer, wanneer ik onze planning opstel de neiging onderdrukken om dergelijke korte wandelingen in de prullenmand te gooien. Maar als de zomer toeslaat komen ze wel eens van pas, die korte toertjes in een of ander dorp, en dan zijn we telkens weer letterlijk en figuurlijk opgelucht dat we zo een korte wandeling in de pijplijn zitten hebben.

Vandaag is het de wandeling van de Ermitage in Sart-lez-Spa, volgens de toeristische kaart 7 km lang - nog een van de redenen om ze toch maar niet te combineren - maar in werkelijkheid nog geen 5 km lang. De TWQ bedraagt 27 %: we lopen te lang en te veel tussen de huizen, maar dat net geen derde van de tocht is topklasse: een op- en neergaand bospad, met mooie doorkijkjes op het in bepaalde richtingen indrukwekkende landschap. Sart zelf mag er ook zijn, trouwens. De robuuste kerk staat spijtig genoeg in de steigers, maar het pleintje met zijn pomp, enkele karakteristieke gebouwen en wat verderop een erg struis uitgevallen kasteelhoeve stelen de show.

In de buurt van Arbespine vonden we dit eigenaardige kruisbeeld.

Veruit het mooiste wegje dat we volgden. Helaas duren mooie dingen ook hier niet lang.

Andere foto's.

Hoe geraakten we er?

Af en toe heeft iemand bij de TEC toch een reeks goede invallen, en dat opmerkelijke fenomeen deed zich hier enkele jaren geleden voor toen enkele buslijnen gecombineerd werden tot een tamelijk bruikbaar net, zonder in excessen te vervallen. De combinatie van lijn 395 (een aloude aanvullende lijn van de NMBS, die tot Reuland doordringt, maar vooral belangrijk is als verbinding van Verviers met Malmedy en Sankt-Vith) en de nieuwe lijn 294 (naar Trois-Ponts) zorgt voor een echte uurdienst op het grootste deel van het traject tot Malmedy, ook al omdat net buiten Malmedy - in een niemandsland vlakbij een oprit van de autoweg - nog aansluitingen voorzien zijn, die voor een feitelijke uurlijkse verbinding tussen Verviers en Malmedy zorgen. Zelf moeten we maar mee tot Sart Monument, de halte die vlak bij de dorpskern ligt, en dus hoeven we ons niet al te veel zorgen te maken over verkeerd lopende aansluitingen: meer dan een uur kunnen we op die manier niet verliezen.

Halle - Brussel-Zuid                   7515     08:27 08:37      +6        2129 - 53505

Brussel-Zuid - Verviers-Central  0507     08:58 10:23      +3        1887 - 11832

Verviers-Central - Sart              [294]    10:40 11:05      +1        ab7551-10, Mercedes Integro, Gohy

Sart - Verviers-Central              [395]    12:53 13:18      +2        ab7531-15, Mercedes Citaro LE, LIM Collard-Lambert

Verviers-Central - Brussel-Noord0536     13:37 14:54      stipt      1838 - 11814

Brussel-Noord - Halle                 3685     15:02 15:29      +4        974

En wat beleefden we?

M5-rijtuigen, en zeker de bovenverdieping, kun je maar beter vermijden op zomerse dagen, maar 's morgens valt het nog mee, en dus kiezen we voor P7515 om ons naar Brussel-Zuid te brengen. We vertrekken met 2 minuten vertraging in Halle, maar staan een tijdje stil voor het binnenrijden in Brussel-Zuid: 6 minuten is het verdict, het komt dit jaar niet meer goed met mijn vertragingsstatistieken. Maar voor de rest vallen er nauwelijks vertragingen te noteren - hoe minder volk er komt opdagen, hoe stipter de treinen rijden. Of nog: de huidige dienstregelingen kunnen die toevloed aan reizigers van de voorbije jaren niet meer aan.

Ook over de rit met de IC naar Eupen valt niet zo veel te vertellen: we zien een typische vertragingscurve ontstaan: Zuid +5, Centraal +7, Noord +8, Leuven +10, Liège-Guillemins +5 (nog 8 bij aankomst), Verviers-Central +3. Die groeiende vertraging tussen Brussel-Noord en Leuven (waar we ook de volle 3 minuten stilstaan) is wel eerder uitzonderlijk; de rit door de NZV verloopt volgens een schema dat alleszins realistischer is dan de huidige 11 minuten tussen aankomst in Brussel-Zuid en Brussel-Noord. Spijtig genoeg is meer rijtijd geen optie, want dan verminder je de capaciteit van de NZV nog meer. De display in het rijtuig is nukkig: het blijft tot Verviers de reizigers eentalig in het Nederlands welkom heten in de trein naar Eupen met stilstanden te etc.

Voor het station staan de bussen in hun gewone opstelling. We mogen deze keer wat vroeger dan anders instappen. Hoe slagen de pachters er toch in om hun bussen zo kraaknet te houden? Deze bus lijkt wel splinternieuw en toch is hij alweer een vijftal jaren in dienst. Nu, je maakt het hier nog wel eens mee dat een chauffeur een opmerking maakt als een reiziger zijn boekje te buiten gaat.

Voor de terugrit hebben we net wat minder comfort, maar ook deze bus is proper. Ik heb nog € 0.92 op onze allerlaatste Carte Inter staan, en dat is net € 1.41 te weinig voor de rit van 4 zones tot Verviers. Ik ontwaard dus voor de eerste keer een Multiflex, en steek dan voor de allerlaatste keer mijn oude Carte Inter in het Prodata-toestel. Zoals vanouds floept het rode 2ième carte aan, en de chauffeur lijkt even in paniek te slaan. Maar vrij snel komt een manueel biljet voor € 1.41 te voorschijn. De man uit een dankbaar :"C'est parfait, Monsieur," als ik de € 1.41 gepast in het schaaltje leg. Dat hoofdstuk is dus ook afgesloten: dankzij de vooruitziendheid van de SRWT word ik niet bestraft voor mijn vooruitziendheid, en heb ik mijn niet onaanzienlijke voorraad oude kaarten kunnen opgebruiken. Vanaf nu zullen we meestal goedkoper reizen. Hoe dat te rijmen valt met de acute geldnood van de Waalse busmaatschappij is een raadsel, al zorgt de afschaffing van de goedkopere stadstarieven waarschijnlijk wel voor een ruime compensatie. Opvallend: op mijn kaartje wordt afgedrukt dat we 9 zones afleggen. Dat is inderdaad de toets die moet worden ingedrukt voor alle trajecten van meer dan 2 zones, behalve voor de expresbussen: dan moet je 10 indrukken.

In Verviers, maar vooral vanaf Liège, is het duidelijk dat we vandaag een wat ongewoon publiek op onze trein zullen krijgen. Nu ja, ongewoon, toen we nog gedoemd waren om voornamelijk tijdens de vakanties te stappen, was dit voor ons de normale toestand, maar nu is het toch weer even wennen aan de toeristen, van wie een aantal ook in eerste klasse plaatsneemt, meestal gewapend met vrijbiljetten. De rit verloopt onberispelijk, ook al staan we even compleet stil voor Leuven.

In Brussel-Noord is het even wachten op de L-trein naar Braine-le-Comte. Die was nog niet ver genoeg gevorderd om op tijd te zijn, toen we hem onderweg zagen, en hij zal inderdaad met 4 minuten vertraging vertrekken in Brussel-Noord. In Brussel-Zuid loopt de vertraging zelfs alweer op tot 6 minuten.

Het is een van die treinen die tb's en tbg's naar Vorst brengen: daar zullen ze enige tijd later vertrekken met P-treinen naar alle hoeken van het land. Terloops pikken we nog een grapje mee: als de tbg van onze trein zijn controle begint, krijgt hij van zijn collega's te horen dat er net twee reizigers zijn ingestapt, waarschijnlijk zonder biljet, gewapend, en met een kogelvrij vest aan. Twee politieagenten, je raadt het al. Ze vinden ook nog dat het moment daar is om eens grote kuis te houden in zijn trein, maar hij dankt daar feestelijk voor: over enkele dagen komt hij hier misschien weer, zonder escorte…

Wij raken ook zonder escorte in Halle, nog 4 minuten later dan voorzien. Het is niet eens uitzonderlijk warm, maar toch moet je telkens weer wennen aan die treinen zonder airco. Als we de trappen opklimmen, zien we ook al de L naar Geraardsbergen aankomen, 1 Desiro, met airco. Eén van de weinige positieve dingen aan dit soort treinen.

19-07-2013 om 00:00 geschreven door overweg13  

We zijn al enkele dagtrajecten ver geraakt op de Gaume Buissonnière en vandaag komt het wat kortere deel Gérouville - Orval aan de beurt. Dat is nog geen 12 km, maar het openbaar vervoer in de streek laat eigenlijk niet echt een langere tocht toe, en we moeten ook toegeven dat er minder aantrekkelijke eindpunten dan Orval bestaan. Het is een onvervalste Gaumetocht die ons tegen onze gewoonte in ook even over de Frans-Belgische grens brengt - niet dat je daar nog erg veel van merkt; op een wel erg herkenbaar oud douanekantoor in Fagny na, schuiven beide landen mooi in elkaar. De TWQ bedraagt niet meer dan 36 %, en dat is eigenlijk typisch voor veel wandelroutes in de Gaume: echt veel onverharde wegen zijn hier niet meer beschikbaar, maar dat neemt niet weg dat we deze tocht toch echt wel erg geapprecieerd hebben. Het karakteristieke landschap krijg je niet stuk met asfalt of beton, en we beleven weer een zomerdag waarop de vergezichten zich onafgebroken aan onze ogen ontrollen, niet gehinderd door nevel of heïigheid.

Onderweg kregen we nog een erg originele politieke visie op het Belgenland te horen, toen een wat oudere fietser op een van de Franse veldwegen ons bezorgd vroeg of we toch niet verdwaald waren. Hij wilde weten uit welke streek we kwamen, kon Halle maar moeilijk op de kaart situeren, maar bleek wel een ingeweken Luxemburger te zijn, die ons naast zijn goed verstaanbare Frans ook nog even op wat Letzebuergs vergastte. De man had zowaar wortels in Tremelo, vader had nog in Schwarzberg gewerkt, was in de oorlog verkeerd geweest, en had zelf in België, Frankrijk en Luxemburg gewerkt. Zijn visie op het België van vandaag kwam er in het kort op neer dat het voor het zuidelijke deel van België veel beter zou zijn om maar meteen bij dat prachtige land dat Frankrijk is, aan te sluiten. Niet om verlost te zijn van de Vlamingen, maar van de Walen, voor wie zijn vriendelijkste scheldwoord nog fainéants was. Hij begreep niet dat de Vlamingen nog wilden samenwerken met de Walen en hij zou zonder twijfel op De Wever gestemd hebben, die in zijn ogen op zowat alle vlakken gelijk had. Maar stemmen deed hij niet meer, want hij wilde niks meer te maken hebben met dat rotland, bestuurd door een homo uit Mons, dat onlangs nog een hold-up van € 6000 gepleegd had op zijn pensioen. Wallonnië was bovendien vuil en lelijk, en voor die mooie provincie Luxemburg kon het alleen maar verbeteren door los te komen van de maffia-invloed van Charleroi en Liège. Ik voelde zowaar de neiging opborrelen om mijn Waalse landgenoten te verdedigen tegen hun gouwgenoot, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik weet dat mijn Frans in dergelijke debatten tekortschiet, temeer omdat we hier met een echte spraakwaterval te maken hadden.

Zo ziet de niet onaardige Place du Tilleul in Gérouville er uit.

En we konden op de belangstelling rekenen van de plaatselijke populatie.

Voor alle foto's: hier brandt de lamp.

Hoe geraakten we er?

Gérouville lag lang geleden aan een tramlijntje dat Marbehan met Villers-devant-Orval verbond. Maar dat verleden heeft de NMVB en de TEC er nooit van weerhouden om de vervangingsbussen met dezelfde botte bijl te verminken als later ontstane buslijnen. Vandaag blijft er dan ook een vrij magere bediening over, met buslijn 24 Florenville - Virton. Het is een buslijn die gekenmerkt door enkele eigenaardigheden: zo zijn er de bediening heen-en-terug van het dorpje Villers-devant-Orval (misschien toch nog een relict van de tramlijn?), de opsplitsing van enkele ritten met als aansluitingspunt Gérouville, en de verdeling van de ritten over de dag. Wat vind je van de vakantiedienst: uit Florenville vertrekken bussen om 6:34, 12:30, 12:57 en 16:04. Op vrijdag rijdt er ook nog een bus om 8:51. De weekenddiensten zijn al lang opgedoekt, en waren op het einde toch al beperkt tot het traject Florenville - Orval. De buslijn legt inderdaad veel kilometers af door bebost en onbewoond gebied, en dat maakt ze ongetwijfeld relatief duur.  Maar de complete desinteresse voor een toeristische en religieuze trekpleister als Orval - het volle terras van de Hostellerie d'Orval bewijst het belang - is eigenlijk typisch voor de manier waarop het busnet hier beheerd wordt. Ik wil het niet eens hebben over al die toeristen die hier na het nuttigen van enkele Orvals met hun zatte kop achter het stuur van hun auto kruipen…

Halle - Brussel-Zuid       3707     08:45 08:55      stipt      570

Brussel-Zuid - Libramont18109   09:33 11:43      stipt      1360 - 61028

Libramont - Florenville   5961     11:55 12:18      stipt      08512

Florenville - Gérouville   [24]      12:30 13:00      stipt      ab4460, Jonckheere Transit 2000

Orval - Florenville          [24]      17:50 18:10      stipt      ab4471, Jonckheere Transit 2000          

Florenville - Libramont   5989     18:42 19:04      +1        08520

Libramont - Brussel-Nd. 2141     19:17 21:18      stipt      1346 - 11619

Brussel-Nd. - Halle         3143     21:21 21:41      +6        409

En wat beleefden we?

De IR naar de Luchthaven staat al aan het perron als we de trap naar het perron afdalen, maar tenslotte komen we niet voor deze trein maar voor de L van 8:57. Welke ingeving ons toch doet besluiten om in te stappen, weet ik niet, maar even later zitten we in het eerste van de 3 ms 96, die ons stipt naar Brussel-Zuid brengen. Daar zullen we vrij snel te horen krijgen dat de L-trein naar Leuven afgeschaft is, wegens problemen tijdens de voorgaande rit. Vreemd, want van al de L-treinen naar Braine-le-Comte is er geen enkele die met meer dan 5 minuten vertraging gereden heeft. Het maakt ons allemaal niet zo heel veel uit: we hebben tijd zat voor onze aansluiting en het is geruststellend om te zien dat ook de IR naar Louvain-la-Neuve, die voor ons het alternatief voor de L-trein zou geweest zijn, stipt rijdt.

Vorige week namen we hier dezelfde 18109 en misschien weet je het nog: toen moesten we het zonder eersteklasrijtuig stellen. Dat is vandaag meer dan rechtgezet: er hangen zelfs 2 A-rijtuigen in dit stel van 5 M6-rijtuigen. We opteren voor het laatste en dat is goed voor quasi complete rust tot Libramont. Nu ja, complete rust, we zien hier nogal wat mensen de revue passeren. Eerst is het een niet-geüniformeerde dame met aantekenblok, die blijkbaar de netheid van de trein (wc, bagagerekken, achtergelaten kranten, vuilnisbakjes) inspecteert. Dan verschijnt een baardige man die boeken vent: comics door studenten - €10.00 het paar. Hij kan ons niet verleiden, zelfs niet met Nederlandstalige versies. Dan verschijnt een tweekoppig Ticket Control Team, en voorbij Namur zelfs nog even de tbg himself. De hele rit verloopt uitstekend: stipt en rsutig.

In Ottignies zien we hoe een tb, gewapend met ruitenreiniger, de voorruit van stel 833 aanpakt. Je ziet het zelden; ik heb me althans al vaker afgevraagd hoe die insectenpuree verwijderd kan worden. Het spuitbusje lijkt wel een bijzonder slap wapen tegen de platgedrukte lichaampjes van honderdtallen zomerpestjes.

In Libramont is de aansluiting nu wat ruimer dan enige tijd geleden. Samen met ons en de gewone reizigers hebben blijkbaar ook twee niet zo grote jeugdgroepen de reis meegemaakt. Ze moeten ook mee tot Florenville. Gelukkig zitten ze relatief ver van wat men hier eerste klasse noemt, maar als een groepje van 4 zich wat afzondert, kunnen we toch moeiteloos hun gesprek volgen, ook al praten ze niet eens zo luid.

In Florenville zijn we de enige overstappers van trein naar bus. Ik hoor vanmorgen dat de Europese campagne om het vrachtvervoer per trein en schip te promoten een grandioze flop is geweest. Wat zou je willen, als men er niet eens in slaagt om de combinatie trein - bus als een bruikbaar alternatief voor het wegverkeer verkocht te krijgen? Neem nu deze twee jeugdgroepen: ze worden opgewacht door begeleiders per auto, die hun zwaarste bagage meenemen, en dan kan de tocht te voet naar de kampplaats beginnen. Misschien ligt die toevallig dichtbij (maar waarom dan die auto's?) maar de TEC duikt in het hele verhaal niet op. Ik vrees dat hier meer dan een frisse wind nodig voor zal zijn…

Zelf maken we ons weinig zorgen: als we de bus van 12:30 missen is er alweer een om 12:57. Begrijpe wie kan, als je weet dat op andere lijnen geen bruikbaar openbaar vervoer meer rest. Ik krijg hier constant de indruk dat het inzetten van materieel en personeel vooral in functie van die laatsten gebeurt. De schaarse reizigers spelen een secundaire rol.

Voor de terugkeer kiezen we de laatste bus uit Orval naar Florenville. Voordeel van dat rondje via Villers-devant-Orval is dat je niet erg vroeg aan de halte moet gaan staan. Als je de bus ziet passeren weet je dat die over een minuut of 8 terugkeert. Het doet me wat denken aan mijn kinderjaren toen het aanfloepen van het NMVB-sein naast de tramlijn voor de talrijke cafégangers ook het sein was om de pint (nog geen pils, en ook nog geen sterk bier) te ledigen. Alhoewel, Ginder Ale, dat is sterk bier!  Ik vraag me af welke lezer zich deze slogan nog herinnert.

De chauffeur vlamt aardig door, maar echt uitlopen op zijn dienstregeling doet hij niet. Samen met het meisje dat ook aan de halte Orval Carrefour is ingestapt, stappen we uit voor het station van Florenville, dat er voorlopig nog erg gaaf bij ligt. Voorlopig, want sinds maart zijn de loketten hier ook dicht. Onze medereizigster illustreert het alternatief: ze haalt een biljet uit de automaat. Eigenlijk vind ik het sluiten van de loketten in een station als Florenville nog erger dan de sluiting van een loket in pakweg Merchtem of Galmaarden. In een wat afgelegen station als Florenville is die loketbediende het enige NMBS-aanspreekpunt over enkele tientallen kilometer afstand, of je nu richting Bertrix of Virton gaat. Het zou me trouwens niet verbazen mocht ook Virton voor de bijl gaan.

We verliezen wat tijd bij het binnenrijden van Bertrix, en komen daardoor net niet op tijd in Libramont aan.

De IC naar Brussel bestaat uit die eigenaardige combinatie die ondertussen - in varianten - al meer dan een jaar rondrijdt. We tellen 2 M6-rijtuigen, 3 I10-rijtuigen en een I6-rijtuig eerste klas achter de loc van reeks 13. Het Eurofimarijtuig is de 11619, destijds speciaal uitgerust voor de EC Memling. De Memling is al vele jaren wijlen, en dat merk je ook aan dit rijtuig waarvan de zetelbekleding haar beste tijd gehad heeft. Eurofima's zijn zalige rijtuigen, zeker als je een coupé voor jezelf hebt, maar vandaag hebben we pech. Dat zal ook die dame wel gedacht hebben bij wie we binnensluipen, al groet ze vriendelijk. Nu ja, snel zal blijken dat wij geluk hebben met haar, zoals zij geluk heeft met ons: wij verdiepen ons in onze kranten, zij slaapt de slaap der rechtvaardigen. Zo betrouwbaar lijken wij toch niet te zijn, want zowat de hele reis blijft de draaglus van de handtas rond de arm van de voorzichtige vrouw zitten. Als ze in Schuman uitstapt, krijgen we nog een vriendelijk Au revoir.

Net als vanmorgen heeft de IC de hele rit ongeveer stipt afgelegd, wat ons een aardige aansluiting in Brussel-Noord oplevert. We hoeven ons niet eens te haasten voor de IR naar Geraardsbergen, die met een tweetal minuten vertraging rijdt. Aan de zetel naast mij is op kuithoogte kauwgom geplakt en de wc is te vuil om te gebruiken. Zou die dame van vanochtend met haar notitieblad al thuis zijn?

Als we Brussel-Zuid buitenrijden met dezelfde 2 minuten vertraging als waarmee we in het Noord vertrokken zijn, hebben we uitzicht op een vlekkeloze treindag. Maar als ik de 1592 ongeveer gelijktijdig met onze IR het Zuidstation zie buitenrijden, weet ik wel. Opnieuw zullen we een tijdje in Vorst-Zuid worden opgehouden, lang genoeg deze keer om de 5 minutengrens van de aanvaardbare (?) vertraging te overschrijden. Wij brengen op onze beurt de IC naar Saint-Ghislain in verlegenheid, maar als we net uitgestapt zijn in Halle raast die al in volle vaart voorbij. Ik teken zes minuten vertraging op, mijn vertragingsstatistieken blijven chronisch ziek, zelfs op deze doodrustige warme zomerdagen…

Tot slot nog de gewone treinen en bussen:

ab 4460 (die ons eerder naar Gérouville gebracht heeft) rijdt nu terug naar Florenville - wij zijn al tot in Limes gestapt.

ab4456 keert net terug uit Villers-devant-Orval, en zal nu koers naar Gérouville zetten.

Desiro 08513 als E5967 - Libramont - Arlon via Virton

16-07-2013 om 00:00 geschreven door overweg13  

Soms denk je nog een oude schat uit de la te halen, maar achteraf blijkt dat je gewoon een nog goed onderhouden wandeling hebt opgediept: Op wandel langs de Moervaart is het Oost-Vlaamse Liniepad, weliswaar met een aantal aanpassingen. De tekst uit Info-Vakantiegenoegens dateert immers al van april 1982, en de tand des tijds kauwt ook in Eksaarde. Bepaalde (kortere) stukjes die meer dan dertig jaar geleden nog doenbaar leken, zijn dat vandaag eigenlijk niet meer, tenzij met erg veel moeite. De tocht is een kleine 11 km lang, met een TWQ van 88 %! Als je weet dat de kilometers over de oude spoorbedding van lijn 57 dan nog de vervelendste zijn, dan kun je je mogelijk een beeld vormen van het schitterende snoer van veld- en voetwegen dat we vandaag gevolgd hebben. Onderweg krijg je als toemaatje nog de Kruiskapel, die je onmogelijk onachtzaam voorbij kunt lopen en de tocht langs de oevers van de Moervaart behoort tot het beste wat Vlaanderen nog te bieden heeft. En nu hier en daar schuchtere stemmen opklinken om misschien niet alles te verharden - kwestie van de wielerterroristen af te schrikken - is er misschien nog een toekomst voor dit slingerende, smalle paadje in het groen. Oh ja, we hadden maar even bijna een conflictje met een fietser op de spoorbedding. De sukkel was blijkbaar erg arm, want een fietsbel bleek duidelijk niet in zijn budget te passen; of anders voelde hij zich gewoon wat slapjes en was de extra fysieke inspanning van de fietsbel (25 gram?) en de belbeweging er te veel aan.

De Moervaart op haar best.

Nadat we lange tijd de Moervaart gevolgd hadden, werd het tijd om ter hoogte van de spoorwegbrug de spoorbedding op te zoeken.

Meer foto's van de wandeling vind je op de vertrouwde site.

Hoe geraakten we er?

Eksaarde had vroeger een station op lijn 57 Aalst - Zelzate, waarvan alleen het deel tussen Dendermonde en Lokeren de grote inkrimpingsgolf van de jaren 1950 heeft overleefd. De huidige buslijn 49 loopt ongeveer samen met de vroegere vervangingslijn 57b, die trouwens enkele jaren tegelijk met de spoorlijn geëxploiteerd werd. Echt in het dorp of aan het station komt ze niet, maar de afstand tussen Eksaarde Brug en onze wandeling van vandaag is makkelijk overbrugbaar en bespaart ons wat ingewikkelder toestanden met de belbus of met bussen uit Sint-Niklaas.

Halle - Brussel-Zuid                   3710     11:45 11:55      +3        1859 - 61042

Brussel-Zuid - Lokeren              2310     12:21 13:16      +1        422

Lokeren - Eksaarde                   [49]      13:35 13:48      +1        ab2215-16, Jonckheere Transit 2000, Van de Voorde

Eksaarde - Lokeren                   [49]      17:09 17:22      +5        ab2251-16

Lokeren - Dendermonde            737     17:49 18:02      +1        191

Dendermonde - Brussel-Noord   2340     18:07 18:30      stipt      752

Brussel-Noord - Halle                 3939     18:32 18:51      +4        831

En wat beleefden we?

Waar zo een trein als 3710 ruim na de ochtendspits nog 3 minuten vertraging oploopt is een raadsel dat bij oplossing waarschijnlijk ook een hele resem andere vertragingen zou kunnen vermijden, maar ze zijn er toch maar weer. De tbg kondigt bij nadering van Brussel keurig in beide talen de reeks Brusselse stations aan. Ik vermoed dat iemand haar gezegd heeft dat ze zoveel mogelijk lettergrepen moet overslaan, en dat dit de indruk zal wekken dat ze de Nederlandse taal vlot beheerst. Zoals wel vaker moet je wel vooraf weten wat ze precies zal aankondigen.

Die kleine symptoomvertraging brengt natuurlijk onze aansluiting niet in gevaar. En het ziet er ook naar uit dat IC2310 zijn traject zonder noemenswaardige vertraging zal afleggen. Even zien we onderweg hoe iemand van Infrabel meteen na onze trein ow 11bis oversteekt. De kans dat meteen na onze trein een andere trein volgt op hetzelfde spoor is klein, en vermoedelijk heeft de man een klare kijk op het andere spoor, maar zou hij niet best het goede voorbeeld geven en wachten tot het licht wit kleurt?

In Dendermonde zien we voor de tweede keer in twee dagen een tbg die haar uniform heeft gecompleteerd met oranje schoenen. Met de huidige variatie aan schoenkleuren kan dat nauwelijks een probleem zijn - charmant zijn ze bepaald!

Deze 2310 is zowat de enige IC die overdag doorrijdt naar Sint-Niklaas. Dat bespaart ons de overstap in Dendermonde.

In Lokeren probeer ik onze centen van de gemiste eersteklasreis van eergisteren te recupereren. Ik word erg vriendelijk geholpen aan het loket, maar van terugbetaling kan hier geen sprake zijn. Dat moet via de klantendienst gebeuren; dat is niet wat de tbg twee dagen geleden gezegd heeft. De loketbediende tovert een klachtenformulier te voorschijn en neemt zelfs een kopie van mijn Railpass. Ik krijg de raad om alles naar de klantendienst te sturen; als ik dat via een station doe, hoef ik niet eens een postzegel te kleven. (Dit is een van de situaties waarover ik altijd met enige schroom schrijf: er valt niets, maar dan ook werkelijk niets op deze lokettist aan te merken, maar het zou me niet verwonderen dat ze toch net iets te behulpzaam geweest is. Ik zal nooit vergeten dat ik vele jaren geleden een klacht indiende, ondertekend door alle leden van de groepsreis die compleet in het honderd gelopen was door treinen op lijn 96 die met aanzienlijke vertraging reden als gevolg van werken. Het enige positieve dat ik in mijn brief had gemeld was dat de omnibus in Braine-le-Comte toch 25 minuten gewacht had op de semi-direct in vertraging. In het antwoord kreeg ik een uitvoerig overzicht van wat allemaal verkeerd gegaan was en de mededeling dat een bediende zwaar in de fout was gegaan door de stoptrein zo lang te laten wachten. M.a.w., het enige van de hele dag dat min of meer in ons voordeel was uitgedraaid, eindigde in een berisping van een of andere weldenkende lijnregelaar!) De kopie van het klachtenformulier ziet er niet uit - veel te sterk contrast en zwart-wit - maar blijkbaar kun je alleen een contactformulier via elektronische weg versturen en is het betrokken formulier niet als pdf-bestand op de NMBS-website beschikbaar. Spijtig, ik hou van nette dingen.

Lokeren heeft een eerder klein maar overzichtelijk busstation. Het ligt er al vele jaren; samen met Hoei mocht Lokeren destijds de primeur beleven van een systeem dat bij treinvertraging de bussen even kon ophouden. Het huidige Aribus is er de rechtstreekse opvolger van. Onze bus staat al klaar, maar de chauffeur komt pas op het laatste nippertje opdagen, zodat we toch met een tweetal minuten vertraging vertrekken. Het wordt een rustige en voor ons doen korte busrit zonder veel geschiedenis.

Voor de terugrit komen dezelfde chauffeur en bus opdagen. We rijden met 5 minuten vertraging - in Vlaanderen hebben we stilaan een 24 urenspits, 365 dagen per jaar. Kan ook moeilijk anders als je decennialang probeert om mensen in trein, tram en bus te krijgen, en dan telkens weer bij elke crisis in de eerste plaats op openbaar vervoer bespaart.

Deze keer wordt het wel overstappen in Dendermonde. Het L-treintje Sint-Niklaas - Dendermonde bestaat uit een bordeaux stel, dat net Abraham heeft gezien. Het blijft een aangenaam treintje. In Zele gaat zoals bijna altijd wat meer tijd verloren dan voorzien - al staat de tegenligger al binnen -  en dat verklaart het minuutje vertraging bij aankomst in Dendermonde.

Daar staan 3 gemoderniseerde stellen klaar als IC naar Poperinge. We komen in Brussel-Noord 3 minuten vroeger dan voorzien aan, en dat geeft uitzicht op een vroegere aansluiting, met de IR naar Binche. Zoals alle voorbije keren van de laatste maanden dat we deze trein namen, rijdt hij met een drietal minuten vertraging. Ik vrees voor het stilaan bekende scenario waarbij men de stoptrein naar Braine-le-Comte als eerste de pijp in stuurt, zodat de vertraging van de IR groeit naar een kleine 10 minuten. Vandaag vertrekken we eerst. Misschien is het een nukkige deur die voor een valse start zorgt. In Brussel-Zuid zie ik dat zowel de IR als de stoptrein ondertussen met 5 minuten vertraging rijden. Het staaft me in mijn overtuiging dat je de stoptrein nooit voor de IR moet steken: nu heb je 2 treinen met een kleine vertraging, anders rijdt minstens één trein met een aanzienlijker aantal minuten. In Halle is er van vertraging voor de L-trein trouwens al geen sprake meer. En zo recupereren we al een tiental minuten door de onverwachte aansluiting in het Noordstation, tien van het half uur dat we twee dagen vroeger door gemiste overstappen in Brussel verloren. De Heer neemt, en de Heer geeft… En de NMBS is bijbelser dan je denkt…

En voor de liefhebbers:

Ab 2215-16 is uit Zelzate aangekomen, en wacht nu zijn vertrektijd af, terug naar Zelzate. De film is nog niet aangepast.

Ab 2212-34 in Lokeren

Zicht op het busstation vanop spoor 1: de bussen zijn ab2223-23 en onze bus 2215-16

Stel 456 is het tweede, nog erg propere stel in trein 738 Lille-Flandres - Antwerpen-Centraal.

Losse loc 2808; het sein voor onze trein richting Dendermonde staat al open.

12-07-2013 om 00:00 geschreven door overweg13