Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
19-11-2011
nooit gezien
Mijn kleindochter Helena, stuurde me een foto door die ik nog nooit gezien had. Echt mooi. Ik was er door aangedaan. Echt ontroerd. Ze zal toen misschien enkele maanden oud geweest zijn. Ondertussen is ze 14! Dit heeft me nu echt plezier gedaan.
Na de middag had ik een goesting in iets zoets. Niks speciaals meer in huis, dus trok ik naar de bakker hier in de buurt. Was dat even verschieten. Ik kocht twee roomsoezen en twee koeken. Prijs? 6,80. Even naar adem happen. Dit is me heel even te veel. Als dan de soezen nog even goed zouden geweest zijn als diegenen die ik me herinner van jaren geleden! Niet slecht, maar onvergelijkbaar. Weer een doodzonde?
Net bij tante geweest. Je weet, ik zorg voor haar paperassen en dus moet ik regelmatig eens bij haar langs gaan. Ze woont nu iets meer dan een jaar op een serviceflat en ze is enorm goed bezig. Het is een sociaal type en ze kent ondertussen een pak mensen in het gebouw. In het buitengaan kwam ik de verantwoordelijke van het OCMW tegen en die bevestigde wat ik allang wist. Alle angsten die ze had in dat veel te grote huis waar ze woonde, zijn verdwenen. Er is nu alle mogelijke hulp en er is een sociale controle. Prachtige instelling.
Ik begrijp niks over bepaalde rentetarieven die door een land moeten betaald worden. Alles wordt vergeleken met de te betalen rente van Duitsland. Wie doet dit en wie is verantwoordelijk om die tarieven te bepalen? Waarom gaat die nu in België plots stijgen? Wie of welke instelling bepaalde nu die rentevoet? Ik mis een aantal dingen, maar kan iemand me een kleine verklaring geven?
Wat is er tegenwoordig allemaal niet mogelijk. Straks op tv gezien dat er hier aan de universiteit een nieuwe vis gekweekt is met andere eigenschappen dan het oorspronkelijke exemplaar, zonder genetisch in te grijpen. Binnen 1 a 2 jaar komt die op de markt. Hij zou alleen in grote watercontainers gekweekt worden en zelfs al zou die in de vrije natuur terecht komen, zou die geen schade aanrichten. Is dit allemaal wel gezond? Ach ja, we eten wel meer dingen die schadelijk zijn zeker.
Gisteren was dus een baaldag. Na een feest, waar heel wat gegeten en gedronken wordt, heb ik de dag nadien geen enkele zin om iets te doen. Ik kan er niet meer tegen. Ik herinner me, toen ik een aantal jaren jonger was, dat we thuis nog aan het na babbelen waren na een avond uit, dat de kinderen al opstonden. Dan maakten we gewoon een tas koffie, we aten een boterham en we deden gewoon voort. Ik zou het nu absoluut niet meer kunnen.
Het was een enorm gezellig feest vandaag voor de 35ste huwelijksverjaardag van Jean-Marie en Jeanine. Echt geslaagd op alle gebied. Behalve.... Ik haat dus polonaise en kusjesdansen. Dat zijn de ogenblikken dat ik plotseling een hevige drang krijg om te gaan plassen. (zogezegd) Van het ogenblik dat ze de muziek opzetten, ben ik weg. Bij de genodigden was er nog zo iemand en die vertelde dat hij pijn aan zijn knie had en plots had ik dat ook, maar aan mijn twee knieën. Het trok zo helemaal naar beneden tot in het toppeke van mijn tenen. Dit hebben we samen toch de ganse avond kunnen volhouden. Ik kan er echt niet aan doen maar dat opgeklopte en verplichte om je zogezegd te amuseren, stoot me gewoon tegen de borst. Sommigen zullen hier anders over denken, maar het is absoluut niks voor mij.
Binnen een half uur vertrekken we naar een huwelijksverjaardag. Lang geleden dat ik nog een driedelig pak aan had met stropdas zelfs. Ik weet absoluut niet of het nodig is, maar ik heb mijn trouwkostuum aan gedaan om er een beetje deftig uit te zien. Nu kan het zijn dat ik daar uit de toon val, maar ik trek het me niet aan. Vrouw lief heeft haar mooiste juwelen uit de safe gehaald. Ik weet niet of het een chique partij gaat worden, maar plezant zal het wel zijn. In ieder geval zijn het toffe mensen en ik zal weer een pak mensen leren kennen. (interessant of niet)
Ik had met Joost afgesproken om in Leuven iets te gaan eten en wat bij te babbelen. Geen parkeerplaats in de buurt van waar ik iets wilde gaan nuttigen, maar geen probleem , er is genoeg te vinden in de stad. We kwamen in "de wiering" terecht. Als ik daar kom, gaat mijn keuze bijna altijd naar een hammetje met mosterdsaus. Dat "tje" zou ik er moeten van aflaten, want het was weer een flink uit de kluiten gewassen stuk ham. Joost nam er een foto van.
Zelf eens op een foto. Op dit feestje (buurtfeest) had ik ergens tussen de 150 en 160 foto's gemaakt en doorgestuurd naar diegenen die er om gevraagd hebben. Er waren ook een aantal oudere mensen bij voor wie ik een print gemaakt heb en die ik in hun brievenbus ben gaan steken. Ik moet opletten met wat ik zeg over "oudere" personen zoals je kon lezen op een van mijn vorige blogs. Zelden of nooit sta ik zelf op een foto, maar ja, hier dus een uitzondering.
Nog nooit van gehoord, maar er bestaan zelfs plantenhotels. Je kan in het najaar je planten naar een serre brengen om te overwinteren. Ze worden onderhouden en bemest, zodanig dat je ze gezond en wel in het voorjaar terug mee naar huis kan nemen. Is dit decadent? De rijke westerse wereld? Nochtans hoor ik alleen maar over crisis spreken. Waar zal dit allemaal eindigen? Kan ik ook goudvissen ergens op hotel zetten? Mens toch! Trouwkleren voor honden en zeer dure juwelen! Naar mijn mening is dit echt decadent en er zijn er een aantal mensen die daar van leven. Mijn mening doet niet ter zake natuurlijk.
binnenkort beginnen we met de sinterklaas in de zomer. Een aantal dagen geleden hoorde ik op een radiospot dat de sint al zou "zetelen". In de Aldi en anderen, beginnen ze al met het speciale Sint snoepgoed en speelgoed vanaf september. Met wat zijn we bezig? Ook die hele halloween hetze. Het bestond vroeger gewoon niet. Och ja, mensen proberen hun boterham te verdienen. Toch blijf ik het echt overdreven vinden. Ben ik de laatste tijd wat negatief of te donker?
Al wat er in de wereld gebeurt, heeft met geld te maken. Het zijn maar enkele mensen die alles bepalend zijn voor beurzen, economie en politiek. Dat is ten minste mijn mening. Ik kan het mis hebben, maar zo voel ik het aan. Zijn de zeven magere jaren nog niet voorbij? Heel veel mensen over de ganse wereld en zelfs in het zogezegde "rijke" westen, krijgen het alsmaar moeilijker. En toch! Nog nooit gingen er zo veel Belgen met vakantie naar het buitenland. Al zo lang wordt gezegd dat de huizenmarkt in het zuiden instort. Ga dan maar eens naar de prijzen kijken! Gemakkelijk te zeggen dat we het zo slecht nog niet hebben als je niet in de schoenen staat van iemand die niet rond kan komen.
Zoals ik vroeger al schreef, hou ik enorm van roggevleugel. Gisteren moest ik dringend boodschappen gaan doen, want we hadden geen enkele aardappel meer in huis. Dus chinees klaar gemaakt. Ik had een grote goesting in een roggevleugel, maar in de Delhaize hebben ze die niet. Bij onze plaatselijke viswinkel ook niet meer voorradig. dus bestelde ik er voor vandaag. Amaai, plat achterover gevallen van de prijs. 22 de kilo. We hebben dus deze middag voor ongeveer deze prijs opgegeten (980gr) . Het was lekker, maar dit kan absoluut niet dagelijks. Maar het heeft enorm gesmaakt. Ik heb ze klaar gemaakt met een mosterdsausje. Echt lekker.
De zomer en nazomer zullen nu wel bijna voorbij zijn zeker. Wij hebben een ingebouwde kleerkast tot tegen het plafond en dus is niet alles even bereikbaar. Mijn echtgenote besloot om vandaag de lichte zomerkleding te verhuizen naar de bovenste schappen en de winterkleding op een meer toegankelijke ruimte te plaatsen. Misschien bestaat er ook nog zo iets als kleren voor een tussenperiode. Daar zal ze dan ook nog wel een oplossing voor hebben. Ik kan van de warmte genieten. Mijn jongste zoon heeft graag de vrieskou en de sneeuw. Toen ik in Lissabon was, koos Joost, de oudste, speciaal een plekje uit in de volle zon, om een koffie te gaan drinken. Hij geniet duidelijk van de zon. Ieder zijn meug.
In de botanische tuinen in Leuven zijn momenteel prachtige foto's te maken. Echt mooie kleurennuances. Elk seizoen heeft zijn charmes, maar ik blijf nog altijd liever het jonge groen van de lente zien. We gaan naar een meer donkere periode, alhoewel, toen we met vakantie waren sprak ik daar met enkele Finnen en daar is het nu 20 uur per dag donker. In de zomer is het daar 20 uur klaarlichte dag. Dan toch nog liever onze seizoenen. Zo slecht is het hier nog niet.
Dit had ik nog nooit gezien, maar al wel van gehoord. Visjes die je voeten komen onderhouden. Ik stond in een slechte positie om een betere foto te maken, maar als je de opname kan uitvergroten kan je duidelijk zien dat er een massa kleine visjes aan die kerel zijn voeten aan het werken zijn. Is het proper maken of is het een massage?
Ik moet beginnen opletten met wat ik zeg. Een tijd geleden waren we met de familie samen en ik begon een anekdote te vertellen waarin de woorden kwamen: "er was eens een oude dame..." Waarop mijn zus onmiddellijk de vraag stelde: "hoe oud was die dan wel?" Oei, even kort nadenken, want twee van mijn zussen en schoonbroers zijn al in de zeventig. Dus floepte ik er maar snel uit dat ze zeker tachtig was. Gisteren was mijn oudste nicht op bezoek en ik begon datzelfde verhaaltje te vertellen, maar bij haar mag ik al niet meer spreken over oude dame van 80, want zij zelf is al zo oud. Och ja, als je jong bent is iemand van 50 al bejaard, maar ik heb nu ondervonden dat je die leeftijd telkens moet bijstellen. Als ik in de stamboom ga kijken naar de cijfertjes die verschijnen bij de leeftijden van mijn kinderen en die van mijn broer en zussen, dan is het altijd even slikken. Mens toch, er zijn er al bij van tussen de 45 en de 50. Hierbij een foto van mijn grootmoeder toen ze misschien ongeveer zo oud was.
Misschien nog een laatste berichtje over Spanje. Ik weet het, het is een slechte foto, maar ik wil er toch iets over vertellen. Het gebouw dat je daar ziet staan telt 240 appartementen. Op een gegeven ogenblik maakt mijn vrouw me er attent op dat daar nooit licht licht te zien was, noch enige beweging. Kuriezeneuzemosterdpot die ik ben, ik moest dus weten hoe dat kwam. Wel bleek uit een uitleg die ik kreeg van iemand die daar woont, dat dit illegaal gebouwd werd. Er was alleen toestemming voor enkele huizen en dus mocht er niks verkocht of verhuurd worden. Je ziet op de foto ook nog een kraan staan. Wel daar was men ook al gestart met de bouw van een tweede appartementsblok. Dit project moest ook stilgelegd worden. Alles moet afgebroken worden.
Vrouw lief moest de laatste dagen van ons verblijf in Spanje, opgenomen worden in een plaatselijke kliniek. Je kent de traditionele vraag: "Heb je een verzekering?" Ok, dus naar een privé hospitaal, waar alles dus een "beetje" duurder is. Het was echt een luxe tot en met. Over de verzorging kunnen we absoluut niet klagen, in tegendeel. Iedereen was heel attent en behulpzaam. Na een opname van iets meer dan 24 uur, was het toch wel even schrikken. 1.387. Hierbij een foto van het salon naast de slaapruimte en al de rest was navenant. Als ik wilde kon ik daar ook permanent verblijven. Voor de maaltijden kwamen ze vragen wat je graag zou gehad hebben. Alles kon en alles mocht.
Na de middag had ik een goesting in iets zoets. Niks speciaals meer in huis, dus trok ik naar de bakker hier in de buurt. Was dat even verschieten. Ik kocht twee roomsoezen en twee koeken. Prijs? 6,80. Even naar adem happen. Dit is me heel even te veel. Als dan de soezen nog even goed zouden geweest zijn als diegenen die ik me herinner van jaren geleden! Niet slecht, maar onvergelijkbaar. Weer een doodzonde?
