Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
17-06-2012
overschrijving
Natuurlijk heeft dit allemaal met administratie te maken, maar het kost allemaal veel meer dan het factuurbedrag. We ontvingen een rekening van 1,62. Tante kreeg er eentje van 3,72. Dan begin ik spontaan te rekenen. De tijd die nodig is om die factuur te maken is te verwaarlozen, want dat zal automatisch gebeuren zeker. Toch moet dat afgedrukt worden! Kost van inkt en papier? Misschien moet iemand dat ook nog onder omslag steken? Postzegel! De brief moet bij de post terecht komen. Van daar naar Brussel en terug naar Leuven, van waar die vertrok. Hier door de postdiensten geleverd. Nog niet gedaan. Wij betalen via pc, maar er zijn een aantal mensen die dat formulier invullen en er mee naar de bank gaan. Die steken dat daar in een speciale bus. Van daar vertrekken die overschrijvingen naar een centraal punt waar ze verwerkt worden. Hoeveel dan de uiteindelijke kostprijs is wil ik niet weten.
Ik begon net de belastingen in te vullen op tax on web. Vorig jaar geen enkel probleem gehad. Alles mooi voor ingevuld. Dit jaar dus niet. Waarom nu niet, blijft me een raadsel. Ze kennen van een arme gepensioneerde toch al zijn inkomsten en uitgaven. Het enige wat ik vorig jaar moest aanpassen, waren de bedragen die we aan goede doelen gegeven hadden. Ik ben er dus nu mee gestopt en zal herbeginnen met de aangifte nadat ik de nodige opzoekingen in alle papieren zal gedaan hebben. Moet dit allemaal toch zo moeilijk?
Daar net ben ik een cadeau gaan kopen in de Karma op de Naamse steenweg. De winkeldame vroeg of ze enig advies kon geven bij de keuze. Gekozen wat ze me voorstelde. Onmiddellijk komt er een mevrouw op me af met de mededeling dat ze hetgeen ik gekocht had ook wel eens als een presentje zou willen. Ik praat verder met de winkeldame en ik hoor dat ze Limburgse is. Nog verder doorgebabbeld over Nederlands Limburg, want ze is afkomstig van Achel, dus bijna aan de grens. Ik begin vanalles uit te leggen over ons laatste verblijf kort bij Valkenburg en ons bezoek aan "Mondo Verde". Komt er een andere dame af om te bevestigen dat dit wel degelijk mooi is en dat je daar gemakkelijk een daguitstap kan van maken. Luisterende oren. Opgelet wat je in een winkel allemaal zegt. Luisterende oren!
Mijn vrouw had bij haar val van vorige zondag een serieuze hoofdwonde en een zware hersenschudding. Ik stuur een mail met dank aan de hulpdiensten. Ongelooflijk hoe die mensen reageren. Natuurlijk hebben we geluk om kort bij het UZ te wonen. Ze stonden hier binnen de 3 minuten en terwijl ze onderweg waren belden ze ook nog met instructies. Hoedje af. Ook had ik het geluk dat nichtje Margrietje toevallig van dienst was. Ze zette haar onmiddellijk in en gaf de nodige orders en instructies om alles verder op te volgen.
Echt zeer tevreden over de hulp van de spoed van UZ Leuven. Gisteren viel mijn vrouw hier bij ons in de garage met een enorme smak tegen de grond. Een hoofd begint onmiddellijk enorm te bloeden natuurlijk. Ik was echt in paniek en belde de hulpdiensten. Die stonden hier op 3 minuten en terwijl ze onderweg waren hebben ze me ook nog getelefoneerd om een en ander te vragen en om instructies te geven. Er werkt een dochter van mijn zus op spoed in Leuven en ik had het geluk haar daar te treffen. Spijtig genoeg moest ze weg met de MUG. Toch de nodige hulp gehad van Margrietje. Enfin alles is goed afgelopen. Vrouwtje terug thuis. Ze moet rusten en zo veel mogelijk slapen.
Ik had me het einde van vaderdag wel enigszins andersvoorgesteld. We zijn deze middag met kinderen en kleinkinderen gezellig gaan eten. Toen ik boekte vertelde men mij dat binnen alles volzet was en dat we buiten nog wel plaats hadden. Risico genomen en geluk gehad met het weer. Het was gewoon schitterend. Bij thuiskomst echter is mijn vrouw gevallen. Serieuze hoofdwonde. 100 getelefoneerd. Die mannen stonden hier binnen de 5 minuten. Vervolg. Spoed tot in de late avond. Het vrouwke zal daar de nacht moeten doorbrengen. Straks ga ik ze terug naar huis halen.
Het zal absoluut niet moeilijk zijn, maar ik ben een kluns. Ik wil graag het voetbal bekijken op computer, terwijl mijn vrouw rustig een programma kan volgen op tv. Waarschijnlijk doe ik iets fout en/of ik heb de kennis niet. Och ja het is toegeven aan beide kanten momenteel.
net een reportage gezien over Polen en Oekraïne waar de voetbalsupporters echte nazi's zijn. Ze zijn gewoon arrogant en zelfs de kinderen brengen samen met volwassenen de Hitler groet uit. Ze zijn extreem rechts en deinzen niet terug voor geweld. Ze krijgen ook een opleiding voor geweldpleging en vechten. Walgelijk de beelden die ze lieten zien op tv. Schandalig gewoon. Ik ben er echt niet goed van.
Vroeger was ik een twijfelaar, maar daar ben ik nu niet meer zo zeker van. Ik weet waarom ik nooit getrouwd ben. Mijn schoonouders konden geen kinderen krijgen. Je weegt te veel zegde de dokter. Neen ik ben gewoon te klein voor mijn gewicht. Als je rookt ga je dood en dan ben je een belangrijk stuk van je leven kwijt. Mijn voet slaapt. Nu hopelijk de rest ook nog. Zeer eigenaardig, de mensheid bestaat al duizenden jaren en toen bestonden er nog geen brillen en toch staan je oren daarvoor op de juiste plaats. Hier klopt iets niet zij de cardioloog. De glazenzetter sloeg een voorraad ruiten in.
Al twee dagen na mekaar een berichtje proberen te plaatsen, maar het lukt me niet. Ik ga kijken of dit nu gaat en anders moet deze kluns eens iets anders proberen.
Net kwam ik een toffe kerel tegen. Echt interessant. Een jongen van 25 die hier op een paar stappen van mij woont. Hij werkt hier een paar kilometer vandaan en zorgt voor kinderen van gezinnen met problemen. Een vader die drinkt, een moeder die de kinderen niet meer ziet zitten, een paar dat uit mekaar gaat en ga zo maar verder. Een gedreven jonge man, al zegt hij nu al dat hij dit geen 20 jaar zal volhouden. Ik veronderstel en ben er me absoluut van bewust dat dit een zeer zwaar beroep is. Alle sociale beroepen trouwens. Allemaal onderschat en onder betaald.
De laatste tijd misschien (te) veel naar zeer oude opnames aan het luisteren. Nostalgie? Och het was allemaal zo mooi. Als ik nu naar onze Vlaamse zangers luister en dan vergelijk met hetgeen we vroeger voorgeschoteld kregen??? Ik beweer niet dat er nu niks vallabels meer gemaakt is. Net naar een stukje aan het luisteren van Jef Burm over de Kempen. Prachtig gewoon. Och momenteel een beetje te sentimenteel bezig.
Net naar the golden gate quartet aan het luisteren geweest. Jeugdsentiment weeral, maar o zo mooi. Veel van de muziek van toen ik een heel stuk jonger was dan nu (40 a 50 jaar geleden), heb ik van thuis en vooral van mijn broer en mijn peter meegekregen. Door er veel naar te luisteren, verplicht of niet, heb ik al die verschillende genres leren appreciëren en op zijn waarde schatten. Het was vooral klassieke muziek, maar ook gospel en negro spirituals, zelfs de kleinkunst van toen, maar ook opera en jazz. Wat een tegenstellingen zou je denken, maar niks is minder waar. Momenteel is Mahalia Jackson aan het zingen. Wel dat is al die genres samen. Nu ga ik verder genieten.
Gisteren de eerste aardbeien van de tuin gegeten. Lekker zoet. Geen suiker nodig. Iedereen is al een tijd volop aan het plukken, maar ik had echt geen zin en geen fut meer om naar de tuin te gaan. Al mijn bloemkolen zijn doorgeschoten natuurlijk in een serre waar het 45° geweest is. Er zijn ergere dingen in de wereld.
Terwijl ik dit intik ben ik gregoriaanse muziek aan het beluisteren. Eigenlijk zou ik moeten stoppen met schrijven en alleen genieten. Jaren geleden gingen Agnes en ik regelmatig naar de mis van 10 uur in de abdij op de Keizersberg. Daar werd door de paters altijd gregoriaans gezongen en er was ook een kinderkoor bij. In dat koor zong een jongen met een echt engelenstemmetje. Schitterend gewoon. Hartverwarmend. We werden daar zo enorm door geroerd. Ik stop er dus mee en ga verder luisteren.
Jaaaaren geleden dat ik nog eens spek gegeten had. Bij Trui gisteren had ik het allerlaatste stukje van op de bbq. Man toch, dat heeft mij gesmaakt. Lekker. Misschien haal ik er een van de volgende dagen ook wel wat in huis. Spek met eieren. Het water komt me al in de mond.
Vandaag was er een feestje voor Evora. Mens, vraag me nu niet of het bloemen of lentefeest was, maar wat maakt het uit. Ik kan het binnen enkele seconden op gaan zoeken, want ze stuurde een mooie uitnodiging. Het was gewoon HAAR feest en dat is wat telt. Een prachtig, lief, open en zo een sympathiek kind. Natuurlijk zijn al de kleinkinderen zo, maar vandaag viel zij in de prijzen en had ze alle aandacht. Natuurlijk viel dan ook het weer enorm mee om alles nog aangenamer te maken en een beetje meer kleur te geven in de schitterende tuin van Trui en Ken. Echt mooi. In plaats van één groot grasveld hebben ze gekozen om er hier en daar groene tussenschotten in te plaatsen. Prachtig gewoon. Altijd keuze om in de schaduw of de zon gaan te zitten. Zoals ik vroeger al schreef, kan ik van zulke bijeenkomsten enorm genieten. Dus ook vandaag. De gemaakte foto's al lang verstuurd naar iedereen, zoals gewoonlijk.
Met veel fierheid en in de vaste overtuiging dat het weer spetterend zou worden, nodigden wij Rudi en Chantal uit voor het evenement "Leuven in scène". Wat een flop. In de namiddag was er amper wat te zien. Dat was bij vorige edities heel anders. Ik kan u daar foto's van laten zien. Buiten het stadspark, dat speciaal voor kinderen was ingericht, was er amper iets te beleven. Zeker weer de nodige frustratie om straks naar de organisatoren te schrijven. Ondanks het feit dat we allemaal moe waren, zijn we speciaal gebleven voor een stoet die om 10,30 uur zou passeren. Een optocht met een totale lengte van een dikke 30 meter en dat was het. Gelukkig hadden we gisterenavond nog het ballet van Goedele. Dit was weer subliem. Echt van genoten. Prachtig, prachtig, prachtig. Zeeeeeeer mooi. Het heeft onze dag goed gemaakt.
Vandaag, nee ondertussen gisteren, naar het ballet van Goedele geweest. Schitterend gewoon. Natuurlijk kom ik altijd met hetzelfde aandraven: "mijn kind, schoon kind." Zonder vooroordelen kan ik met een heel eerlijk gevoel en met mijn hand op mijn hart zeggen, dat dit werkelijk schitterend was. Subliem! Ze heeft zichzelf weet eens overtroffen. Mens toch, haren recht op mijn armen en tranen met tuiten. Ik heb weer echt genoten. Volgende dagen nog meer commentaar, maar nu ben ik te moe.
Sorry, maar Amerikaanse humor vind ik gewoon slecht en van een laag niveau. Gisteren heel even gekeken en snel weer weg gezapt. Wat die mensen plezant vinden!!! Ben ik dan fier om Vlaming te zijn en iets meer kies in de keuze. Toch worden hier ook dingen uitgezonden die ik absoluut niet kan pruimen. Je hebt een aversie voor bepaalde mensen of bepaalde genres en voor anderen heb je dan geen grenzen, wat ze ook brengen. Maar toch. Waarschijnlijk heeft het te maken met dingen van 40 geleden die ik nu aan het beluisteren ben. Dan zullen mijn kleinkinderen dit misschien ook niet mooi vinden.
Daar net ben ik een cadeau gaan kopen in de Karma op de Naamse steenweg. De winkeldame vroeg of ze enig advies kon geven bij de keuze. Gekozen wat ze me voorstelde. Onmiddellijk komt er een mevrouw op me af met de mededeling dat ze hetgeen ik gekocht had ook wel eens als een presentje zou willen. Ik praat verder met de winkeldame en ik hoor dat ze Limburgse is. Nog verder doorgebabbeld over Nederlands Limburg, want ze is afkomstig van Achel, dus bijna aan de grens. Ik begin vanalles uit te leggen over ons laatste verblijf kort bij Valkenburg en ons bezoek aan "Mondo Verde". Komt er een andere dame af om te bevestigen dat dit wel degelijk mooi is en dat je daar gemakkelijk een daguitstap kan van maken. Luisterende oren. Opgelet wat je in een winkel allemaal zegt. Luisterende oren!
Vroeger was ik een twijfelaar, maar daar ben ik nu niet meer zo zeker van.
