Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
25-08-2013
de wetenschap
Onvoorstelbaar wat momenteel allemaal kan. We waren op bezoek bij mijn schoonzus en ze heeft een kleinkind die bij de geboorte 800 gram woog. Dat manneke, amper een hand groot, lag dan nog aan een infuus en allerlei darmkes en toestanden. Je moet hem nu zien. Ongelooflijk.
Al zo ver in de stamboom (1583) en nu blijkt dat de parochieregisters van voor 1550 onvindbaar zijn. Toch bestelde ik nog een boek waar ik misschien een en ander kan in terug vinden. Eens je daar mee bezig bent, wil je doorgaan natuurlijk. Hierbij een foto van mijn grootmoeder. Toen moet ze nog jong (?) geweest zijn.
Onze buur zijn draadloze telefoon was stuk. Wat deed hij? Gewone batterijen in plaatsen. Na enkele dagen begonnen die uit te lopen. Ha ja, natuurlijk, zo een toestel staat in een lader en je hebt dus oplaadbare batterijen nodig. Het was op een zondag en hij ging dus naar zo een winkel die ook op zon en feestdagen open is. Als je de kostprijs bekijkt van zijn gewone batterijen die stuk gingen en dan de oplaadbare exemplaren (verpakt per 4), dan kan je voor die prijs een nieuwe telefoon kopen. Zoals ik een tijd geleden schreef: wegwerpmaatschappij!!!!
Een tijd geleden vond ik hier een aantal oude foto's die blijkbaar van een van mijn neven moeten geweest zijn. Ik had ze al op computer staan en wou ze graag terug geven aan de rechtmatige eigenaar. Blijkt nu, na misschien wel 10 jaar, dat ik die ooit eens te leen heb gekregen, maar noch mijn neef, noch ik konden ons daar nog iets van herinneren. Hierbij een foto waar mijn peter op staat in zijn jonge jaren. (2e van rechts) Het is een opname van november 1921.
Toestellen zijn niet meer gemaakt voor een lang gebruik; Gisteren probeerde ik een machine om schroeven ergens in te draaien. Natuurlijk batterij plat. Na meer dan 24 uur opladen, nog geen resultaat. Och, zegt mijn buur, vergeet het maar, na enkele tijd zonder gebruik is die batterij gewoon kapot. Gooi dat ding gewoon weg. Een nieuwe batterij kan je niet meer vinden en die is bovendien dan nog duurder dan een nieuw toestel. Wegwerpmaatschappij!!! Schandalig, maar toch is het zo. De fabrikanten zijn zeer slim.
Krijg nu wat. Deze morgen was er op de radio een prof die kwam vertellen dat er in diepvriesgroenten nog meer vitamines zitten dan in verse exemplaren uit de winkel. Daarenboven, zegde hij, zijn ze ook nog beter koop. Zijn uitleg was plausibel. Ik heb een aantal tegen argumenten, maar de man had eigenlijk gelijk.
De laatste dagen keek ik regelmatig naar het atletiek in Moskou. Het is amper te geloven. Altijd hoger, altijd verder en altijd sneller. Niet voor te stellen dat de hoogspringers hier los over ons plafond kunnen en dat de verspringers de lengte van onze living kunnen halen. Ooit moet dat toch eens ergens eindigen. Natuurlijk beginnen ze te meten met honderdsten in snelheidswedstrijden, waar het vroeger met seconden was. Maar dan nog! Ik bewonder die mensen enorm voor alles wat ze moeten opofferen om dat allemaal te bereiken. Ik kan er met mijn klein hoofd niet bij.
Is dat nu een verkeerde indruk of is het werkelijk zo? Volgens mij verkorten de dagen sneller dan dat ze lengen. Het gaat enorm snel nu. We hebben amper de langste dag gehad en ik vind dat het nu zeer snel achteruit gaat. Veel te snel.
Ik schreef enkele dagen geleden dat er een rek met allerlei gerief in de garage naar beneden gekomen is. Nog steeds niet allemaal opgeruimd. Er zijn dozen met vijzen, nagels en pluggen open gevallen. Alles ligt door mekaar natuurlijk. Allemaal terug op de juiste lengte en dikte bij mekaar plaatsen en dan nog de doos vinden waar dit alles uitgekomen is. Misschien veeg ik wel gewoon alles bij mekaar en gooi heel die boel weg.
Onze buurvrouw maakt enorm lekkere loempia's die jaarlijks op het buurtfeest geserveerd worden. Met tientallen worden die telkens vers gebakken door haar echtgenoot naar de tent gebracht. Lang duurt dat nooit voor die op zijn. Ze gaf me ooit het recept, maar ik heb ze nog nooit klaar gemaakt. Een paar minuten geleden stond ze aan de deur met twee dozen loempia's en bijhorende saus. Dat zal straks smullen worden.
Gisteren was er het jaarlijkse buurtfeest. Er zijn 123 appartementen en dus zouden er honderden mensen kunnen aanwezig zijn. Natuurlijk heeft iedereen daar geen zin in of ze hebben andere verplichtingen. Ik ben een sociaal beest en ik hou van dergelijke bijeenkomsten. Ik ken enorm veel volk hier en toch leer ik nog altijd mensen kennen die ik nog nooit gezien heb. In een appartementsgebouw is dato een komen en gaan. Het was weer zeer gezellig.
Achteraan in de garage hangen een aantal rekken met allerlei gerief. Alles mooi opgeborgen in plastieken boxen. In een aantal van die dozen steekt een serieus gewicht. Deze nacht is een van die dingen naar beneden gekomen en gezien de auto daar zeer kort tegenaan staat is er natuurlijk schade. Op het eerste zicht valt het nogal mee, maar voor "hetzelfde geld" zou het een serieuze bluts kunnen geweest zijn. Ik moet de schade nog gaan opmeten. De herstelling zal nog niet voor vandaag zijn. Morgen kan ook al niet en het zal dus zondagswerk worden.
Van schoonbroer gekregen, maar hij kent de herkomst niet. Kent iemand dit? Er staat een "B" op en Mechelen, dus ik veronderstel dat dit ergens iets van de spoorwegen moet zijn. Iemand een idee?
We hebben een aantal super 8 films laten overzetten op dvd. Nog niet bekeken, want het zijn tenslotte films van mijn echtgenote. Ik zal ze wel straks dupliceren, kwestie van een reservekopie te hebben. Ik vind dat zij die eerst moet bekijken. Ik zal later wel zien. Al bij al valt de prijs wel mee. Amandine heeft er nog een pak liggen. We zien later wel.
Gisteren terug uren aan de stamboom beginnen werken. Enorm veel werk en opzoekingen om één stapje verder te geraken in de tijd. Mits bijbetalen vind je soms nog wel hier of daar iets, maar zelf gaan opzoeken in het archief is nog altijd het beste. Ik doe voort.
De laatste dagen heb ik honderden dia's en foto's door de scanner gehaald. Het valt mij telkens op hoeveel van die opnames er zijn waar eten op voorkomt. Natuurlijk zijn feestjes de ideale gelegenheden om kiekjes te maken.
Sinds maandag hebben we geen digitale tv meer. Decoder stuk? Pas nu donderdag kan er iemand langs komen. Allemaal niet zo erg voor ons, maar ik denk dan aan oudere mensen voor wie dat hun verzet van de dag is. Zo stapte tante over naar digitale tv omdat via de kabel haar favoriete zender geschrapt werd. Wel ook haar provider gaat die nu van het net halen. Dat is eigenlijk het smerige aan het systeem. Mits bijbetaling kan je die dan nog wel ontvangen.
Ik besef maar al te goed dat dit "voorlopig" ook de juiste oplossing niet is, maar het gaat ZEER goed en veel gemakkelijker dan ik ooit had durven dromen. Ik heb het over stoppen met roken. Ik bestelde zo een elektronische sigaret en van zondag tot nu nog niks anders gebruikt. Nog een sterker verhaal. Mijn echtgenote vond gisteren in de auto nog een pakje sigaretten en ik weiger zelfs om ook maar één klein trekje te doen. Ik was straks alleen met de auto weg en die sigaretten lagen naast mij. Absoluut geen behoefte! Ik ben er zeker van dat dit een afgesloten hoofdstuk is. Oef!
Af en toe gaan we wel eens een broodje halen. Meestal is dat hier bij de slager beneden aan onze straat. Wat een verschil in prijs en kwaliteit tegenover alle anderen hier in de buurt. Hier betaal ik bv voor een half Frans brood met americain 2 . Idem dito voor eentje met kaas en groenten en ook voor allerlei andere dingen. Vorig jaar was hij voor de vakantie gesloten voor enkele weken en ik ging hier vlak achter de hoek voor een broodje. De prijs lag een pak hoger (3,10) en we zijn er allebei ziek van geweest. Zijn geheim! Hij bakt zijn brood zelf en maakt ook alle groenten, gehakt en dergelijke zelf dagelijks klaar. Natuurlijk kost dat tijd en energie, maar als klant proef je het verschil in kwaliteit en prijs.
Een tijd geleden vond ik hier een aantal oude foto's die blijkbaar van een van mijn neven moeten geweest zijn. Ik had ze al op computer staan en wou ze graag terug geven aan de rechtmatige eigenaar. Blijkt nu, na misschien wel 10 jaar, dat ik die ooit eens te leen heb gekregen, maar noch mijn neef, noch ik konden ons daar nog iets van herinneren. Hierbij een foto waar mijn peter op staat in zijn jonge jaren. (2e van rechts) Het is een opname van november 1921.
