Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
22-06-2007
weer
weer een dag overgeslagen zie ik. Deze morgen een goeie gehoord. Weet je waarom die gieren hier in België terecht kwamen. Bij de nieuwe regeringsvorming zouden er nog wel eens lijken uit de kast kunnen vallen. Ben deze morgen naar de kapper geweest. Die verteld altijd van die ouwe koeieslootmoppen en geeft er dan ook nog uitleg bij achteraf. Krijgt hij zo veel domme klanten over de vloer? Ik hoop dat hij mijn blog niet leest, want anders heb ik de volgende keer een snee in mijn oor of zo.
Het was vandaag Sare haar verjaardag. We zijn langs geweest en er was een ganse klas van kinderen van het eerste studiejaar. Ze hebben zich enorm goed kunnen vermaken met allerlei waterspelletjes en natuurlijk ook in het nieuwe zwembad. De meesten hadden er zich op voorzien en hadden hun zwemkledij mee. Maar natuurlijk had mijn dochter nog een aantal reserve bikini's en baddoeken voorzien en iedereen heeft naar hartelust kunnen meedoen aan de waterglijbaan, het waterballon gooien en het zwemmen. Ze hebben een schitterende namiddag gehad.
en weer zit ik hier, terwijl de meeste mensen nu vredig liggen te slapen. Het permanent slaaptekort vreet aan een mens zijn gezondheid en aan je moraal. Ik ben altijd een optimist geweest en altijd goed gezind, maar de laatste tijd krijg ik door dat gebrek aan rust soms van die doemgedachten. Ik zal maar weer eens mijn kilometers gaan lopen in de living zeker en wachten tot het beter is. Misschien kan ik binnen een paar uur toch slapen. Hopen maar.
ik ben stik kapot, zo wel fysiek als mentaal. Een mens zou voor minder. Hier zit ik weer een stuk in de nacht. Ach nee , het is bijna morgen. Ik zou eens 24 uur aan één stuk kunnen slapen om dat allemaal goed te maken. Een mens gaat daar aan kapot. Het vreet aan je lichaam en aan je moraal. Pas nog een artikeltje gelezen over acuut slaaptekort. Het is beangstigend. Ik hoop op betere tijden.
en hier zit ik weer. Doodmoe, want ik heb vandaag in de tuin zeer hard gewerkt, en toch niet kunnen slapen vanwege die smerige RLS. Mensen die niet weten wat dat is, ga maar eens kijken op internet. Het is een kwaal die meer en meer oprukt en waar de farmacie nu pas aan het zoeken is om een adequaat middel te vinden om hieraan te verhelpen. Tegen de tijd dat er iets degelijks gevonden is en het dan ook nog op de markt komt ben ik er allang niet meer. Je kan je dan zo rot voelen en het enige wat een beetje helpt is rondstappen. Ik heb in de voorbije jaren de toertjes rond de living al duizenden keren gedaan. Mijn broer die nam destijds de fiets en ging een gat in de nacht zijn kilometers maken in Brugge. Niks aan te doen dan berusten. Nog maar een pil nemen zeker en wachten.
het was weer tof om de kinderen allemaal nog eens rond mij te hebben. Spijtig dat er altijd eentje ontbreekt. Onze Portugees zie ik maar één of maximum twee keer per jaar. Er worden altijd verhalen van vroeger boven gehaald en verteld over plezierige dingen die iemand ooit meemaakte. Enfin, het is weer voorbij, maar we zien mekaar misschien woensdag al weer voor de verjaardag van Sare.
Normaal zaten we nu op een feestje in Boom. Heel toffe mensen die we leren kennen hebben op een vakantie op Sardinië. De laatste keer dat we bij hen waren hebben we er een jas vergeten en Rudi schreef ons onlangs dat hij graag de mensen had voorgesteld aan de familie en vrienden, die de ganse winter in de kou hadden moeten rondlopen, zonder een degelijk verwarmende jas. In ieder geval, langs deze weg een dikke proficiat aan Chantal en Rudi voor hun 25 jaar samenzijn. Ik hoop jullie heel snel nog eens te zien. Als je dit berichtje leest zit je waarschijnlijk nog met een dikke kater, maar toch wens ik je verder nog een zeer aangename dag.
wat schrijven en babbelen Belgen toch veel over het weer. Mijn zoon die in Portugal woont, zegt altijd , als er iemand van België belt is altijd een van de eerste vragen: hoe is het weer ginder? Als je daar woont hoef je je daar geen zorgen om te maken, maar hier ligt dat enigszins anders. Je organiseert bv een BBQ, maar als het weer tegenvalt, moet je snel iets anders bedenken. Ik dacht ook deze namiddag in de tuin te gaan werken, maar ja, plensbuien. En ik hoor dat we er hier weer goed vanaf gekomen zijn. Morgenvroeg moet ik absoluut gaan, want ik heb plantgoed dat dringend in de grond moet. Enfin, dan maar nat worden, geen probleem.
Vandaag nonk gaan begraven. Nonk, want zo noemde iedereen van de familie hem, is een broer van mijn ex schoonmoeder. Op een begrafenis en in de mis worden alleen maar positieve dingen verteld over de overledene. Wel in dit geval kan ik alleen maar zeggen dat over deze man dan ook niks negatiefs kan gezegd worden. Het was een man die in alle eenvoud altijd opbeurde, door zijn manier van leven en denken. Een man die altijd goedgezind en positief in het leven stond. Ik kwam er graag en in zijn eenvoud en toch met een groot verstand kon hij levenswijsheden meegeven. Het was "een beer" van een vent, maar toch zo lief en vol tederheid. Een zachte man die voor iedereen een goed woordje had. Als iedereen in de wereld ook maar "een klein beetje" van zijn denken en doen zou hebben, zou de wereld er een stuk beter op worden. Hij heeft de laatste jaren afgezien en pijn gehad en nooit is er ook maar één woordje van klacht over zijn lippen gekomen. Ik bewonder die man en ik wou dat ik ook maar een klein beetje van zijn manier van leven, zijn denken en doen kan overnemen. Nonk, als je me ook maar van ergens kan zien of horen, een dikke knuffel en bedankt voor al die zeer mooie momenten die ik samen met jou mocht beleven. Ik heb je zeer graag gehad en ik zal je altijd graag blijven zien.
Je was een schitterende man.
voila en hier zit ik weer midden in de nacht en nog geen oog dicht gedaan. Het is erger geworden de laatste tijd. Wat loopt er scheef? De pillen helpen blijkbaar niet meer zoals vroeger. Ik zal me nog maar even aan mijn sudoku of doorlopers zetten denk ik.
Het is zo dat ik redelijk veel over mijn tuintje schrijf, maar ik breng er dan ook veel tijd in door. Bijna dagelijks een paar uur minstens. We waren gisteren op de markt en ik heb zo eens de prijzen bekeken van alles wat ik ook staan heb. Het is gewoon verschrikkelijk duur en dus denk ik altijd maar, de goeie gezonde lichaamsbeweging van alledag is me dat dan wel waard. Ik spuit geen gif en als het kapot gaat dan is dat ook maar zo. Meestal hebben we meer dan genoeg om een jaar rond te komen zonder ook maar iets hoeven te kopen. Ik zag gisteren de prijs van de frambozen op de markt. 2,5 voor een doosje van 5 vierkante centimeter. Wel, dan heb ik vandaag van één struik voor minstens 15 geplukt. Vers, zonder sproei-of bewaarmiddelen en zo veel lekkerder.
We zijn gisteren dan nog maar wat bloemetjes gaan fotograferen. Het is een mindere tijd nu voor al het bloemengeweld in de botanische tuin in Leuven, maar het blijft toch altijd de moeite om er een bezoekje aan te brengen.
We hebben beslist om vaderdag volgende week te vieren. Mijn oudste dochter moest "gaan zitten" en die heb ik er absoluut zeer graag bij. Ze heeft zo iets dat altijd een bepaalde sfeer brengt en zij is soms een beetje de animator van de groep. Dan mis ik natuurlijk ook die kleinkinderen; Niet dat ik het voor de afwezigheid van de anderen niet zou laten, want ik heb ze allemaal enorm graag rond mij, maar zij kan er een beetje anbiance in brengen. Een specialleke, maar dat schreef ik ook al van anderen. Misschien zijn het allemaal "speciallekes" en hou ik van hen allemaal op een andere manier even veel. In ieder geval, het zijn allemaal schatten. Soms schreef ik al eens iets meer over de een of de ander, maar het zijn mijn allerliefste wensen in mijn leven. Schitterende mensen, stuk voor stuk.
vorige nacht heb ik 1 uurtje geslapen en vandaag zijn we al 3,40uur in de morgen en nog geen oog dicht gedaan. We zijn gisterenavond gaan eten met vrienden. Ik probeerde het licht te houden, met garnaal en scampis, maar ik ben vergeten mijn pillen tegen de RLS te nemen en nu moet ik de gevolgen dragen. Ronddwalen en stappen en de spieren proberen te ontspannen. Doe het maar eens. Beter een gevechtje aangaan met al wat in de buurt komt en mijn benen rekken en strekken op alle manieren.
Vandaag heb ik weer groentenboer gespeeld. We zijn naar mijn oudste zus en schoonbroer op bezoek geweest en ik had weer een en ander mee uit mijn tuintje. Ze is daar altijd blij mee. Koffie en gebak en een babbel. Net toen we een beetje een serieuzer gesprek bezig waren, kwam de kleinzoon binnen. We zullen het eens opnieuw doen via de telefoon.
amaai mijn rug. Ik ben vandaag 5 uur en half in de tuin gaan werken. Veel gebukt werk natuurlijk. Aardbeien geplukt en onkruid uitgedaan. Mijn tuintje is proper op de ajuinen na. Nochtans pas gedaan, maar er staat al terug een pak onkruid tussen. Tussen mijn wortelen en de peterselie vind je geen sprietje meer. Toch doet het me deugd en als ik daar bezig ben heb ik van niks last. We waren met 5 buren bezig en er was nog nooit zo veel stilte. Iedereen druk bezig en blijkbaar geen tijd om aan sociaal contact te doen. Het is een prachtige omgeving om te werken. Je hoort er de eenden, de vogels en de kikkers en in de stiltes heb je dan een vrolijk melodietje van de klokken van de abdij.
bijna al de foto's die ik gisteren maakte op het schoolfeest staan op de website van de school. Ik zeg bijna, want ik maak ook altijd kiekjes van het publiek, maar die publiceer ik natuurlijk niet. Het zijn altijd plezante dingen, die ik dan liever voor mezelf hou en waar de betrokkene misschien liever niet geconfronteerd mee zou worden. Op www.vbsdeplein.be kan je al het andere materiaal vinden.
overal schoolfeesten. De kleindochter Evora ging voor de eerste maal meedoen aan het kleuterschoolfeest en ze moest gewichtheffer spelen. Ramp o ramp, ze kreeg de schrik van haar leven en wou het podium niet op. Ik heb er toch een aantal mooie foto's gemaakt, maar die van mijn kleindochter in al haar glorie zal voor volgend jaar zijn denk ik.
ramp o ramp. Ooit had ik een memorabel geheugen, vooral voor cijfers. Momenteel is het een zeef. Komt het door het permanent slaapgebrek? ik weet het niet, maar de telefoonnummers die ik vroeger zo maar kon aframmelen, komen niet meer terug in mijn geheugen. Ik ken er nog wel enkele, maar niet meer die grote lijst die ik me vroeger voor de geest kon halen. Zo zijn er een aantal dingen waarvan ik me afvraag, heeft dit met leeftijd te maken of kan dit door oefeneing weer opgekrikt worden. Bij het invullen van mijn doorlopers kende ik vroeger een reeks eigenaardige en niet veel voorkomende woorden zo maar uit het hoofd, en nu moeten er al een paar letters staan voor ik dat weer kan vinden. Slaap te kort? Het is 1 uur 's nachts en ik zit hier weer.
sinds een paar jaar heb ik een oude gewoonte terug opgenomen. Ik heb nieuw zeelandse spinazie gezaaid omdat je dat maar één keer in je leven moet doen. Hij zaait zichzelf alle jaren voort en er zijn nog tal van voordelen. Je kan er blijven van plukken en hij groeit alsmaar bij. Schiet nooit op, zoals de traditionele spinazie en je kan plukken vanaf nu tot het vriest. Vandaag ben ik de eerste oogst gaan binnenhalen. Ik herinner me dat mijn kinderen daar vroeger een hekel aan hadden. De blaadjes zijn kleiner en we hadden toen een volle emmer nodig om een maaltijd te hebben voor ons allemaal. Ze legden dus de oogst losjes in de emmer om zogezegd sneller een paar kilo bij mekaar te hebben. We zijn er vandaag toch wel een uurtje zoet mee geweest om genoeg te hebben voor enkele keren. De smaak is identiek aan de traditionele spinazie, maar je hebt wat meer plukwerk. De voordelen zijn wel zeer groot en wegen zwaar op tegen de klus van het oogsten.
weer een dag overgeslagen zie ik. Deze morgen een goeie gehoord. Weet je waarom die gieren hier in België terecht kwamen. Bij de nieuwe regeringsvorming zouden er nog wel eens lijken uit de kast kunnen vallen. Ben deze morgen naar de kapper geweest. Die verteld altijd van die ouwe koeieslootmoppen en geeft er dan ook nog uitleg bij achteraf. Krijgt hij zo veel domme klanten over de vloer? Ik hoop dat hij mijn blog niet leest, want anders heb ik de volgende keer een snee in mijn oor of zo.
ik ben stik kapot, zo wel fysiek als mentaal. Een mens zou voor minder. Hier zit ik weer een stuk in de nacht. Ach nee , het is bijna morgen. Ik zou eens 24 uur aan één stuk kunnen slapen om dat allemaal goed te maken. Een mens gaat daar aan kapot. Het vreet aan je lichaam en aan je moraal. Pas nog een artikeltje gelezen over acuut slaaptekort. Het is beangstigend. Ik hoop op betere tijden.
en hier zit ik weer. Doodmoe, want ik heb vandaag in de tuin zeer hard gewerkt, en toch niet kunnen slapen vanwege die smerige RLS. Mensen die niet weten wat dat is, ga maar eens kijken op internet. Het is een kwaal die meer en meer oprukt en waar de farmacie nu pas aan het zoeken is om een adequaat middel te vinden om hieraan te verhelpen. Tegen de tijd dat er iets degelijks gevonden is en het dan ook nog op de markt komt ben ik er allang niet meer. Je kan je dan zo rot voelen en het enige wat een beetje helpt is rondstappen. Ik heb in de voorbije jaren de toertjes rond de living al duizenden keren gedaan. Mijn broer die nam destijds de fiets en ging een gat in de nacht zijn kilometers maken in Brugge. Niks aan te doen dan berusten. Nog maar een pil nemen zeker en wachten.
Normaal zaten we nu op een feestje in Boom. Heel toffe mensen die we leren kennen hebben op een vakantie op Sardinië. De laatste keer dat we bij hen waren hebben we er een jas vergeten en Rudi schreef ons onlangs dat hij graag de mensen had voorgesteld aan de familie en vrienden, die de ganse winter in de kou hadden moeten rondlopen, zonder een degelijk verwarmende jas. In ieder geval, langs deze weg een dikke proficiat aan Chantal en Rudi voor hun 25 jaar samenzijn. Ik hoop jullie heel snel nog eens te zien. Als je dit berichtje leest zit je waarschijnlijk nog met een dikke kater, maar toch wens ik je verder nog een zeer aangename dag.
wat schrijven en babbelen Belgen toch veel over het weer. Mijn zoon die in Portugal woont, zegt altijd , als er iemand van België belt is altijd een van de eerste vragen: hoe is het weer ginder? Als je daar woont hoef je je daar geen zorgen om te maken, maar hier ligt dat enigszins anders. Je organiseert bv een BBQ, maar als het weer tegenvalt, moet je snel iets anders bedenken. Ik dacht ook deze namiddag in de tuin te gaan werken, maar ja, plensbuien. En ik hoor dat we er hier weer goed vanaf gekomen zijn. Morgenvroeg moet ik absoluut gaan, want ik heb plantgoed dat dringend in de grond moet. Enfin, dan maar nat worden, geen probleem.
Vandaag nonk gaan begraven. Nonk, want zo noemde iedereen van de familie hem, is een broer van mijn ex schoonmoeder. Op een begrafenis en in de mis worden alleen maar positieve dingen verteld over de overledene. Wel in dit geval kan ik alleen maar zeggen dat over deze man dan ook niks negatiefs kan gezegd worden. Het was een man die in alle eenvoud altijd opbeurde, door zijn manier van leven en denken. Een man die altijd goedgezind en positief in het leven stond. Ik kwam er graag en in zijn eenvoud en toch met een groot verstand kon hij levenswijsheden meegeven. Het was "een beer" van een vent, maar toch zo lief en vol tederheid. Een zachte man die voor iedereen een goed woordje had. Als iedereen in de wereld ook maar "een klein beetje" van zijn denken en doen zou hebben, zou de wereld er een stuk beter op worden. Hij heeft de laatste jaren afgezien en pijn gehad en nooit is er ook maar één woordje van klacht over zijn lippen gekomen. Ik bewonder die man en ik wou dat ik ook maar een klein beetje van zijn manier van leven, zijn denken en doen kan overnemen. Nonk, als je me ook maar van ergens kan zien of horen, een dikke knuffel en bedankt voor al die zeer mooie momenten die ik samen met jou mocht beleven. Ik heb je zeer graag gehad en ik zal je altijd graag blijven zien.
Je was een schitterende man.
Het is zo dat ik redelijk veel over mijn tuintje schrijf, maar ik breng er dan ook veel tijd in door. Bijna dagelijks een paar uur minstens. We waren gisteren op de markt en ik heb zo eens de prijzen bekeken van alles wat ik ook staan heb. Het is gewoon verschrikkelijk duur en dus denk ik altijd maar, de goeie gezonde lichaamsbeweging van alledag is me dat dan wel waard. Ik spuit geen gif en als het kapot gaat dan is dat ook maar zo. Meestal hebben we meer dan genoeg om een jaar rond te komen zonder ook maar iets hoeven te kopen. Ik zag gisteren de prijs van de frambozen op de markt. 2,5 voor een doosje van 5 vierkante centimeter. Wel, dan heb ik vandaag van één struik voor minstens 15 geplukt. Vers, zonder sproei-of bewaarmiddelen en zo veel lekkerder.
