Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
20-05-2009
twee uur
Vorige nacht amper twee uur geslapen. Deze nacht begint blijkbaar ook al niet goed. Mijn RLS speelt me weer parten. Je leert leven met een mindere nachtrust, maar gezond is het zeker niet. Al een geluk dat de uren slaap die ik heb momenteel van een goeie kwaliteit zijn. Optimist blijven en denken dat morgen beter zal zijn. Ik ga nog eens proberen en anders zit ik hier straks weer voor mijn pc om nog wat foto's te branden. Er staan er nog een dikke 10.000 op en die nemen wat te veel geheugen in beslag. Gisteren heb ik er al 1200 af gegooid. Ik ga nog eens proberen te slapen, want mijn ogen staan er momenteel bij zoals dat manneke op de foto.
Vandaag de eerste bloemkool uit mijn serre gehaald. Een prachtexemplaar. Jullie weten dus al allemaal wat we morgen zullen eten. Een typisch Vlaams middagmaal zeker. Bloemkool met worst en puree. Toen ik in mijn tuintje kwam straks, was het een beetje een triestig aanzicht. De regen van het weekend heeft er echt geen goed aan gedaan en de slakken doen echt hun best. Ze vreten alles op wat jong en groen is. Vorige vrijdag vier meloenplanten gezet en vandaag schieten er maar twee meer van over. De courgette is verdwenen en er staat maar één cavaillon meer. Hopen op warm en droog weer en opnieuw beginnen.
Oei, vergeten om nog een berichtje op mijn blog achter te laten. Gisteren (ondertussen eergisteren) waren Sare en Liese hier. Er waren grote feesten aangekondigd hier in Heverlee, dus wij met de meiden daar naar toe. Ik denk dat we binnen het uur al terug waren. Echt niks voor hun. Ik had nochtans mijn camera mee genomen in de hoop van daar een en ander te kunnen fotograferen, maar niks hoor. Enfin, dat weten we weeral voor volgend jaar. We moeten de moeite niet meer doen.
vandaag was er een oud collega op bezoek. Ze was ooit getrouwd met een Italiaan en het verwonderde me dus , als ik de foto's van onze reis liet zien, dat ze eigenlijk toch niet zo enorm veel weet over dat land. Firenze en Siena natuurlijk wel.Wie kent die steden nu niet. Enfin de streek blijft me zeker bij, want het is zeker de moeite om naar Toscane te gaan. Echt een aanrader.
ik kom net terug van mijn tuintje (en hard gewerkt en gezweet) en hoor op de radio een enquête over de verkiezingen. Of er een verschil zou kunnen bestaan tussen al die enorme grote posters ophangen en verkiezingspropaganda in je bus stoppen of helemaal niks doen op dat gebied. Ik denk dat dit voor de meeste mensen geen moer meer uitmaakt en dat de meesten al op voorhand hun kiespatroon bepaald hebben. Natuurlijk moet je de mensen op één of andere manier leren kennen, maar ik denk niet dat die lelijke affiches , waarop ze allemaal met de breedste glimlach staan, iets zullen uitmaken. Alleszins voor mij niet. Toch ben ik voor de grap eens mijn kiesgedrag gaan bekijken op de vragenlijst van "de Standaard". Normaal vind ik. Ik heb jaren op voorhand al een idee voor welke partij ik zal stemmen, al stem ik meestal voor een persoon en niet zozeer voor een bepaalde kleur. Enfin, ieder zijn mening.
vandaag nog eens samengekomen met broers en zussen. Het was eigenlijk te lang geleden. We doen dit nu al een paar jaar en het is altijd plezant keuvelen. Veel over vroeger babbelen natuurlijk en oude koeien uit de gracht halen. Ons ma zegde dit en dat en weet je nog van bomma? Eigenaardig hoeveel je van die herinneringen kan blijven ophalen. Ik denk dat we zo weken aan een stuk bezig kunnen blijven. Leona was weer gastvrouw en ze doet dat altijd op een manier, alsof het toch allemaal zo simpel en niks is. Ik zou daar dagen mee bezig zijn om na te denken wat ik te eten zou moeten maken en wat ik nu nog moet gaan kopen en wat ik als dessert zou geven, enz... Leona kan blijkbaar op kortere tijd meer dan een ander en voor haar lijkt alles zo simpel. We zijn nog altijd niet bij gepraat, we zouden nog uren door kunnen gaan. Weer te snel voorbij.
normaal zou ik vandaag geen bericht geschreven hebben, maar speciaal voor Nicole doe ik dit nu wel. Ze kijkt er blijkbaar naar uit en is teleurgesteld als er niks op mijn blog komt. Joost vandaag terug vertrokken naar Portugal en dat is altijd even slikken. Ik probeer dit zo veel mogelijk te verbergen, maar ik mis hem van het ogenblik dat hij naar de luchthaven vertrekt. Je ziet je zoon al zo weinig, al bestaat er gelukkig skype en telefoon, waardoor je toch nog enig contact hebt. Toch is en blijft het altijd die afstand. Er ontbreekt die knuffel en al de rest natuurlijk. Ik ben echt benieuwd om enkele foto's te zien die hij gemaakt heeft bij het ballet optreden van Goedele. De rest schrijf ik hem wel persoonlijk en daar hebben jullie geen zaken mee.
ik moet een vuist maken naar mijn internet provider. Ze schakelen hun mobiel netwerk over naar een nieuw systeem, maar dat brengt natuurlijk de nodige problemen met zich mee. Tot voor korte tijd kreeg je , als je naar de hulpdiensten belde, als antwoord dat ze je binnen het half uur zouden terug bellen als je je telefoonnummer achterliet. Een tiental dagen geleden kwam er als antwoord dat dit binnen de 24 uur zou zijn en ondertussen komt er al een tijdslimiet van 3 dagen op. Ik breek ze niet af, maar dit gaat toch te ver. Spijtig genoeg voor mij zijn zij de goedkoopste op de markt en is het moeilijk beslissen om over te stappen naar een andere provider. Al enkele mailtjes gestuurd, tot nu toe zonder resultaat. Vuisten maken helpt blijkbaar niet.
we zijn vandaag naar de driejaarlijkse beelden- en juwelententoonstelling geweest op de ijzerenberg in Winksele. Echt de moeite . Vier uur rond gelopen en we hadden natuurlijk enorm geluk om dit alles met zo een mooi weer en in zo een ongelooflijk mooie omgeving te kunnen bewonderen. Het is een privé tuin van maar liefst 5 hectare. De tuin op zich is al de moeite, maar met al dit moois er nog bij was het gewoon schitterend. Een aantal jaar geleden kochten we een bronzen beeld van Irenée Duriez en ook van hem stonden er een vijftiental werken. Echt genoten.
Vandaag (ha nee ondertussen al gisteren) naar de voorstelling geweest van de leuvense balletacademie. Schitterend weeral . Ha ja zal je zeggen het is zijn dochter en dus zal het allemaal wel weer goed geweest zijn. Zoals ik al eerder schreef, het is niet omdat het Goedele is dat ik het zo maar goed vind. Ik blijf kritisch en ik blijf het op een objectieve manier bekijken. Het was weer topniveau. Hoe ze het altijd klaar krijgen om zulke prestatie neer te zetten weet ik niet, maar het is altijd genieten. Ik had het aangedurfd om een trouwe bezoekster van mijn blog ook uit te nodigen en ook zij was overtuigd van het kunnen van de school en vooral van de mooie choreografieën. Enfin, ik kijk al uit naar de volgende voorstelling.
Eind vorig jaar asperge gezet. Ik was het eigenlijk niet van plan, maar de buren hadden tweejarige wortels aangekocht en natuurlijk hadden ze een aantal exemplaren te veel. Dus vroegen ze me of ik de overschot niet wilde. Ik heb ze over genomen en ik ben er nu zelfs al van aan het oogsten. Weliswaar een minimum omdat de planten nog te jong zijn, maar we hebben er vandaag toch al van gegeten. Weer iets dat ik moet bij leren. Enfin, ik hoop dat ik nog jaren de tijd heb om dit te doen.
Mijn oudste zoon is voor een aantal dagen in Vlaanderen om er voor de foto's te zorgen van het optreden van Goedele haar balletschool in Leuven. Altijd de moeite. Altijd een schitterende avond. Je weet, als vader is het altijd: "mijn kind, mooi kind", maar in dit geval, mag ik dit zonder scrupules of noch blikken of blozen zeggen. Het optreden is altijd een unieke belevenis. Ook al zou ik dit niet als vader schrijven, toch kan ik zonder enig probleem beweren dat dit een van de allerbeste klassieke ballet scholen van België is. Ook de foto's die Joost maakt zijn gewoon schitterend. Hetgeen mijn schoonzoon Tom dan nog aanbrengt op gebied van kleur, belichting en video, maakt het geheel gewoon subliem. Ik kijk er weer naar uit.
Niet mogelijk, maar toch de waarheid. Op een stom moment onze wagen ergens geparkeerd in Siena en zelfs de naam van de straat genoteerd. ( toch fout bleek achteraf) Na het stadsbezoek geen auto terug te vinden. Stappen en stappen, waar we dachten dat we geparkeerd hadden. Twee uur gezocht en uiteindelijk, met de hulp van een Apothekeres uit de buurt, toch terug gevonden. Ze wilde zelfs haar hulp meesturen om te zoeken. We dachten net een taxi te bellen om met ons de buurt te gaan verkennen. We hadden al een pak kilometer afgelegd die dag met het stadsbezoek. Brussel is hier een klein dorpje tegen. Wat een volk in die stad. Het was precies of half Europa was er op bezoek die bepaalde dag. Firenze was nog veel erger. Dit heb ik nog nooit mee gemaakt. Over de koppen lopen.
zo'n kerk heb ik nog nooit gezien. Al in alle vormen en maten en kleuren aangetroffen, maar dit was echt heel speciaal. Ze ligt vlak bij Firenze en is speciaal gebouwd voor al de verkeersslachtoffers van de weg. Ze heet "de kerk van de autostrade".Bijna volledig opgetrokken in beton en ook van binnen zeer speciaal van struktuur. Het was echt de moeite om hier eens gaan naar te kijken. Wel een verrassing nadien, want vanaf deze kerk kon je alleen maar terug weg via betalende tolwegen. Ze lag dus echt tussen de verschillende knooppunten van autostrades.
het is even gewoon worden, maar het gaat al wel weer. Al naar de markt geweest en terug een voorraad vlees gekocht. Straks zeker naar mijn tuintje om te zien hoe alles er bij staat. Ik veronderstel dat ik een pak werk zal hebben. Ondanks het weer, toch een schitterende vakantie gehad. Enorm veel gezien. San Geminiano, Poggibonsi, Certaldo, Barberino, Castelfiorte, Firenze, Siena....... Echt de moeite. Schitterende vergezichten. Mooie streek. Enfin, ik zal er de volgende dagen nog wel over schrijven, gewoon omdat het zo goed was.
14 dagen Italië. Geen al te best weer; dat is dus waar de Belgen het eerst over hebben; daarna volgt dan het eten. Geen probleem, we hadden een huurauto en we hebben dus een pak kilometers gedaan en enorm veel gezien. Ongeveer 1500 foto's genomen. Al veel in de vuilbak gegooid. Morgen nog een pak werk hieraan. Toch ga ik eerst en vooral eens poolshoogte nemen in mijn tuintje. Zien hoe alles er daar bij staat.
Wat een ezel ben ik toch. We vertrekken morgen op reis en ik ben gewoon vergeten om een auto te boeken. Ik heb dus hemel en aarde moeten verzetten om dit nog in orde te krijgen via mijn agentschap. Op een andere manier kost dit gewoon het dubbele. Enfin, ze hebben me geholpen met alle mogelijke middelen en alles is toch in orde gekomen. Morgen om 5 uur op, dus het zal een korte nacht worden. Ik hoor of zie jullie dus terug na 2/5. Groetjes.
We zijn binnen een paar dagen weg voor veertien dagen. We gaan naar Toscane. Enorm veel te zien in de buurt. We huren altijd een wagen voor de volledige periode. Veel proberen te zien en op te nemen in het visueel geheugen. Als steun natuurlijk honderden foto's. Alhoewel ze er enorm van geniet, wil Amandine volgende keer een echte rustvakantie. Eind september gaan we naar Malaga om eens (bijna) niks te doen. Nu zal het volop genieten zijn van alles wat we zullen te zien krijgen. Nicole schreef dat we zeker Siena, Lucca San Gimigiano en Volterra moeten aandoen. Zal ik dus opvolgen en deze avond ga ik al eens opzoeken wat er te zien is en hoe we daar geraken.
Joost zou nu zo stilaan terug onderweg naar huis moeten zijn. We kregen een bericht dat hij geen visum kreeg om door te reizen zoals gepland, omdat in die regio Al Quaida een gevaar vormde. Dit was waarschijnlijk de reden dat er geen visums uitgereikt werden. Dus hij moest onder gewapende escorte terug naar Niamey. 1000 km door de woestijn. Van daar uit zal hij proberen een vliegtuigticket te nemen naar Casablanca. Dan is het nog een slordige 1500 km tot bij thuis is. Dat is dan bus, boot , trein of eender welk ander vervoermiddel. Hij hoopt vandaag of morgen weer in Lissabon te zijn. Pas dan zal ik terug gerust kunnen slapen.
Reuzegom op de paasfeesten. Ja, ik krijg er niet genoeg van. Nog maar een paar foto's van een van de groepen die we daar bezig gezien hebben. Honderden foto's genomen en uiteindelijk nog 148 over gehouden. Zelfs hiervan zou ik er nog kunnen in de vuilbak gooien, maar ik zal ze toch maar bij houden zeker.
