Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
06-06-2009
schoolfeest
Schoolfeest bij Evora en Lester. Wat een blije gezichten. Geen optreden dit jaar van alle klasjes, maar ze hadden de gelegenheid om een aantal standen aan te doen. Timmeren, kleuren, spiegelschilderen, trommelen, modeshow enz... Weer een geslaagde en gezellige namiddag gehad.
Zoals bijna alle dagen, deze namiddag naar mijn tuintje vertrokken, maar het ging niet vandaag. Ik kreeg de klop van de hamer en ben al rond 4 uur naar huis gekomen. Net in dat boek gelezen dat Vik gisteren bij had. "Al mijn dagen". Dagboek en archief van Felix Timmermans, is de ondertitel. Ik lees op een bepaald ogenblik iets, zoals ik het ook altijd had willen zeggen en ook zoals ik het meen. " ik ben geen kenner of kritikaster, ik spreek alleen maar naar mijn persoonlijk gevoel en wat mij ontroert of begeert vind ik mooi en goed. Er is zo veel wat mij met de beste wil ter wereld niet kan ontroeren. Och als je moest weten wat ik telkens herlees en terug ga bekijken en welke boeken ik absoluut niet kan slikken en welke schilderijen mij zonder geestdrift laten. Je zou er misschien om lachen en ik ben er soms voor beschaamd. Maar ik kan er niet aan doen." Dit is Timmermans ten voete uit. Zo ben ik ook en ik meen dat. Rechtdoor rechtaan.
Blijkbaar is het een gewoonte geworden, dat, telkens als mijn broer eens naar hier komt, hij een boek van of over Felix Timmermans mee heeft. Hij heeft altijd de perfecte keuze van speciale werken of unieke exemplaren. Mijn verzameling groeit en zoals ik vroeger al eens schreef, denk ik dat ze bijna uniek is. Er zijn natuurlijk mensen die meer over onze Fee verzamelden, maar ik denk dat ik een schitterende collectie heb van Timmermans werken. Ik ben echt fier. Het begon op een eigenaardige manier. Ik leerde dank zij mijn broer, Timmermans op een vrij prille leeftijd kennen. Toch gaf Vik al zijn boeken weg aan onze neef Karel. Op een bepaald ogenblik bracht Karel die dan weer terug naar mij, zonder daar ook maar één centje voor te vragen. Dan is het in feite begonnen en kocht ik een aantal dingen die ik zo maar kon vinden. Tot het een tijd geleden zo wat stil viel en mijn broer me uiteindelijk terug op gang gebracht heeft door een aantal boeken mee te brengen. Zo heb ik dingen ontdekt, die ik nog nooit gelezen of gezien heb. Enkele schitterende schilderijen en een aantal fantastische verhalen. Ik blijf bewonderaar.
Wel wel. Onlangs kreeg ik een steentje in de voorruit van de wagen, met een sterretje als gevolg. Natuurlijk kent iedereen die domme reclame van Carglass van op de radio. Wel de service is perfect. Zo wel aan de telefoon, als de hulp thuis, was formidabel. Ze zijn dat hier ter plekke komen herstellen. Vriendelijk en voorkomend, zoals je het zelden mee maakt. Positieve publiciteit mag ook wel eens.
Schoonzus en Marc zijn momenteel in Spanje. Het is altijd een moeilijke keuze bij hen of ze met de auto of de moto zullen gaan. Het weer is dikwijls een spelbreker en je kan dat nooit op voorhand inschatten. Tweede probleem is dan de bagage. Met een moto kan je natuurlijk niet veel meenemen en is het behelpen. Een andere schoonbroer is ook met vakantie in Spanje en ze gingen hem verrassen met een bezoek. We zullen het relaas nadien wel horen.
even naar de kermis geweest in Kessel-lo. Op een bepaald moment zagen we vier kinderen die zeer graag op een bepaalde attractie wilden gaan. Toen ik hen vroeg of ze misschien schrik hadden, vertelden ze me dat ze eigenlijk niet genoeg geld bij hadden. Ik zegde dat ik zou betalen en één na één gaven ze toe dat ze er zeer graag zouden willen op zitten. Het was zo een ding dat snel begint rond te draaien en dan ook nog op en neer gaat. Had je die gezichtjes moeten zien.
Zoals enkele jaren geleden, was er weer een circus aanwezig aan en zelfs gedeeltelijk in de school om er een groot feest van te maken. Een hele samenwerking om de kinderen allerlei aan te leren. De eigenste artiesten zelf laten ook nog een en ander zien natuurlijk. De circustent stond recht tegenover de school en de interactie tussen de kinderen en de circusmensen is altijd prima. Je ziet dat ze ettelijke uren samen hebben door gebracht. Het was weer mooi. De schattigste dingen zijn dan altijd de kleuters natuurlijk, vertederend, al kijk ik dan steeds uit naar wat "mijn" kleinkinderen gaan brengen. Aangename namiddag.
Volgende week gaan we naar Gent om eens te kijken naar de werken van Emile Claus. Schitterend gewoon, maar ik wil die doeken nu eens in het echt zien. Als je hem niet moest kennen, ga dan maar eens op internet zoeken. Formidabel.
Deze namiddag bij Rudi en Chantal op bezoek geweest. Rudi had een operatie aan zijn nek wervels en is momenteel immobiel. Hij sukkelt nu al bijna een jaar met een en ander. Vanaf hun trouw vorig jaar heeft hij nog niks dan pech gehad. Het heeft natuurlijk niks met dat trouwen te maken, maar daar lachen we dan wel graag eens over. Toffe mensen die we destijds in Sardinië hebben leren kennen en waar we nu toch al een aantal jaren contact blijven mee houden. Altijd zeer gezellige samenkomsten. Het zijn zo van die open, naturelle en eerlijke mensen. Je weet wat je er aan hebt. Wrange nasmaak vandaag. Een boete van parkeerbeheer Boom achter mijn ruitenwisser. Ik stond in een blauwe zone, zonder het te weten.
Wij zijn er wel aan ontsnapt, maar op vele plaatsen hebben de mensen weer een enorme ellende gehad. Hagelbollen van verschillende centimeter groot die met een enorme snelheid zijn neer gekomen. (25M per seconde lees ik) 15.000 blikseminslagen en 30.000 bliksemontladingen. Was dit nu vroeger ook zo, vraag ik me dan altijd af. Het is zo dat je van je jonge jaren alleen de mooie momenten onthoudt. We zullen dit ook wel allemaal gehad hebben zeker. Dikwijls zeggen we zo van: "in onze tijd was de zomer toch altijd droog en warm". Niks is minder waar, blijkt uit de statistieken. Het regende en sneeuwde evenveel dan nu. Maar ja, gisteren weer een hels weer.
Nonkel René is niet meer de grote spraakwaterval die we ooit gekend hebben. Hij wordt binnenkort 84, maar hij is niet meer de man die alles beter wist en die op alles een antwoord had. Vandaag even een bezoek gebracht, maar de scherpte is er af. Bij elke vraag had hij vroeger altijd een antwoord, al was dat gekleurd. Hij had zo zijn mening. Meestal niet de onze, maar ja. Tante heeft natuurlijk de nodige problemen om dit alles te verwerken. Zij voelt zich verantwoordelijk, maar dit weegt enorm zwaar. Heb haar aangeraden om externe hulp te zoeken, zodat ze tenminste een beetje tijd voor haar zelf heeft.
En ik die dacht al een fameuze oogst van aardbeien te hebben! Vergeet het maar. Bijna alles opgevreten door de slakken. Een echte plaag dit jaar in de tuin. Een neef schreef me dat ik slakkenvallen moet plaatsen gevuld met bier. Het helpt effectief. Na één dag zit zo een val vol, maar er is zo een massa van die vreet beesten, dat het niet bij te houden is. Onder mijn rabarber heb ik er zeker een vijftigtal uitgehaald. Lekker koel en vochtige habitat voor die beestjes. Enfin, dat is de natuur. Buiten de biologisch verantwoorde middelen, gebruik ik niets en er schiet altijd voldoende oogst over, alleen kan ik dan minder uitdelen.
gisteren laat belde schoonzus vanuit Toulouse. Ze zijn onderweg naar het zuiden van Spanje, maar met zeer kleine etappes. Ze willen onderweg ook nog een en ander mee pikken en dingen gaan zien. Alles is te doen met de tent. In Frankrijk alles volgens de regels, maar eens ze in Spanje zijn zal het wild kamperen worden. We horen of zien ze nog wel, want de laptop is mee op reis.
Wel, uiteindelijk dacht ik er aan dat de kinderen vandaag ook een vrije dag hadden en dus zijn we op bezoek geweest bij de jongste dochter en schoonzoon. Even bijpraten en de kleinkinderen nog eens zien. De kleinste was moe en vroeg zelf om te gaan slapen. Het was gisterenavond laat voor de kinderen en dus vandaag niet uitgeslapen. Evora, de spraakwaterval, was nog wel actief, maar in de late namiddag werd ze toch ook moe. Enfin, een aangename namiddag en weer eens wat nieuws opgvangen.
Het is niet dat ik niet meer werk, maar ik ben met pensioen en dat is wat ik bedoel. Als je niet meer bij de werkende klasse behoort, ken je natuurlijk de vrije dagen niet of amper. We wisten niet dat er vandaag een feestdag was en dat alle winkels gesloten waren. Enfin, morgen beter. Ik lees nu op de kalender dat het Hemelvaartsdag is. Ok, dat weten we dan weer. Op zon- en feestdagen werk ik normaal niet in mijn tuintje, dus we zullen eens moeten uitzoeken wat we dan deze namiddag gaan doen. Ik laat het wel weten. (trouwens wie is er nu vandaag ten hemel gegaan?)
Er zal een intieme hoek bij de apotheek ingericht moeten worden. Waarom, vraag ik me af? Is het zo moeilijk om bv een pakje condooms te bestellen of andere dingen die je als "intiem" beschouwt? Als je het zo niet kan, schrijf het dan op een briefje en geef dat dan af. Ik dacht dat we mondiger werden en dat we meer recht voor de raap waren. Hoe moet dat in de praktijk in die apotheek? Ik vind het absurd, maar misschien ben ik alleen met mijn mening hier over. Terwijl er zo veel nuttige dingen zouden kunnen gerealiseerd worden, is men met zo pietluttige dingen bezig. Misschien ben ik alleen met mijn mening, maar ja....
Vorige nacht amper twee uur geslapen. Deze nacht begint blijkbaar ook al niet goed. Mijn RLS speelt me weer parten. Je leert leven met een mindere nachtrust, maar gezond is het zeker niet. Al een geluk dat de uren slaap die ik heb momenteel van een goeie kwaliteit zijn. Optimist blijven en denken dat morgen beter zal zijn. Ik ga nog eens proberen en anders zit ik hier straks weer voor mijn pc om nog wat foto's te branden. Er staan er nog een dikke 10.000 op en die nemen wat te veel geheugen in beslag. Gisteren heb ik er al 1200 af gegooid. Ik ga nog eens proberen te slapen, want mijn ogen staan er momenteel bij zoals dat manneke op de foto.
Vandaag de eerste bloemkool uit mijn serre gehaald. Een prachtexemplaar. Jullie weten dus al allemaal wat we morgen zullen eten. Een typisch Vlaams middagmaal zeker. Bloemkool met worst en puree. Toen ik in mijn tuintje kwam straks, was het een beetje een triestig aanzicht. De regen van het weekend heeft er echt geen goed aan gedaan en de slakken doen echt hun best. Ze vreten alles op wat jong en groen is. Vorige vrijdag vier meloenplanten gezet en vandaag schieten er maar twee meer van over. De courgette is verdwenen en er staat maar één cavaillon meer. Hopen op warm en droog weer en opnieuw beginnen.
Oei, vergeten om nog een berichtje op mijn blog achter te laten. Gisteren (ondertussen eergisteren) waren Sare en Liese hier. Er waren grote feesten aangekondigd hier in Heverlee, dus wij met de meiden daar naar toe. Ik denk dat we binnen het uur al terug waren. Echt niks voor hun. Ik had nochtans mijn camera mee genomen in de hoop van daar een en ander te kunnen fotograferen, maar niks hoor. Enfin, dat weten we weeral voor volgend jaar. We moeten de moeite niet meer doen.
vandaag was er een oud collega op bezoek. Ze was ooit getrouwd met een Italiaan en het verwonderde me dus , als ik de foto's van onze reis liet zien, dat ze eigenlijk toch niet zo enorm veel weet over dat land. Firenze en Siena natuurlijk wel.Wie kent die steden nu niet. Enfin de streek blijft me zeker bij, want het is zeker de moeite om naar Toscane te gaan. Echt een aanrader.
