Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
19-10-2007
kliniek
De laatste tijd genoeg kliniek van binnen gezien. Vandaag weer naar het Heilig Hart in Leuven geweest voor onderzoeken voor het vrouwtje. Foto's van nieren, longen en blaas. Dinsdag operatie. Volgens de chirurge maximum drie dagen. Ik hoop dat het dan voor een tijdje stopt en dat we zo wat al de klachten achter ons hebben.
Toevallig ontdekte ik op de site van HLN dat je kan opzoeken hoeveel mensen dezelfde familienaam hebben in België. Hierbij het kaartje met de gegevens. In Brugge is er maar één en dat kan niet anders dan mijn broer zijn en in Hasselt ook ééntje en dat zal dan mijn oudste zus zijn. In het Leuvense zijn er een pak, maar ik ben zeker dat dat niet allemaal familie is. Ik weet dat destijds als ik naar school ging, de leerkrachten altijd vroegen of ik familie was van professor De Raeymaeker en soms heb ik ja gezegd, dat zal af en toe geholpen hebben denk ik.
weeral twee dagen niets laten horen van mij. We gaan zo af en toe eens naar de zondagsmarkt hier bij ons in Heverlee en dan kopen we vlees in grotere hoeveelheden om dan in te vriezen. Kwestie van niet alle dagen naar de slager te moeten. Zondag was Goedele hier met de twee kinderen. Toevallig was moeder de vrouw twee kilo karbonade aan het maken. Dus het eten was dan toch al klaar en zijn ze gebleven. Gemakkelijk voor Goedele en gezellig voor ons. We zijn nadien nog naar de tuin geweest en dan nog een ijsje gaan eten. De kinderen hebben genoten en we hebben een gezellige babbel gehad met Goedele. Tof. Meer doen.
Ik ben even alleen en dan profiteer ik er altijd van om mijn favoriete muziek op te zetten. Mijn dochter had voor mij een cd samengesteld met "bleirmuziek" zegt ze altijd. Ze weet dat ik bij bepaalde stukken altijd moet wenen. Het is muziek die me echt roert en dan kan ik er niet aan doen, dan rollen de tranen er af. Zo is er ook een video van een voorstelling van de balletschool van mijn dochter van een paar jaar geleden die ik niet durf opzetten als zij er bij is. Het was ballet op Bach. Mag een man dan niet wenen? Enfin rustig luisteren nu.
Normaal waren we nu zo een beetje aan het inpakken voor de reis van zaterdag naar Toscane voor 14 dagen, maar dat zal niet doorgaan. Onvoorziene omstandigheden. Misschien maken we er een wintervakantie van of doen we iets anders, we zullen wel zien. Uitgesteld is niet verloren. De goeie moed er in houden en zien wat er nu kan gedaan worden. De eindejaarsdagen komen nu wel razendsnel dichterbij. (of ga ik te snel????) Soms zie ik daar tegenop, tot de dag zelf daar is en dan is het volop genieten. Klinkt misschien allemaal een beetje donker, maar dat is absoluut niet de bedoeling. Ik ben altijd positief denkend geweest en zal zo blijven.
Nog eens een opname van Wouter Deprez herbekeken. Ongelooflijk die kerel. Zeer ad rem en een memorabel geheugen. Niet iedereen zal zijn humor smaken, maar ik ben in ieder geval verkocht. De manier waarop hij het publiek bespeelde was in ieder geval zeer apart in die show. Morgen ga ik op internet eens kijken wat ik over die man kan vinden. Lijkt me een boeiende persoon.
Mens,mens toch, wat een stralende nazomerdag. Blijkbaar was iedereen op stap. Volk overal. Het was zelfs druk op de autostrade. We zijn dus ook een frisse neus gaan halen, maar bij de firma's die mee deden aan de open bedrijvendag zijn we absoluut niet gestopt, het was overal aanschuiven. Tof initiatief nochtans. In de late namiddag dachten we nog langs te gaan op een tentoonstelling in de abdij van park, maar daar was ook absoluut niet bij te komen. Och we zullen volgende weken genoeg kultuur op doen in Toscane zeker.
De laatste dagen heb ik weer enorm veel last van mijn RLS. Pillen helpen ook niet meer en de klassieke methodes die ik daarnaast gewoon was te gebruiken ook niet. Ach ja , morgen slaap ik misschien weer goed. Gisteren ben ik voor een klein stukje begonnen mijn tuintje in winterwerk te leggen. Dat betekent het einde van het seizoen! De oogst is bijna binnen, al staat er toch nog behoorlijk veel. Mijn zus Lieve is nog een aantal dingen komen halen. Ik weet dat ze daar altijd heel blij mee is omdat alle groenten onbespoten zijn en toch zo veel meer smaak hebben dan hetgeen je gaat kopen in de warenhuizen. Buiten andijvie, heb ik alles al opgeslagen in de diepvries voor een periode tot de volgende oogst. Binnen enkele dagen zitten we weer op het vliegtuig voor een najaarse vakantie.
Eindelijk de foto's van Laarne een beetje geordend en zoals gebruikelijk een diareportage van gemaakt. Ik doe dat altijd zo, dan kan je na het branden dit samen bekijken op tv, of laten zien als er eens bezoek is. Van branden gesproken, ik moet daar ook dringend aan beginnen, want er staat veel te veel van dat fotomateriaal op de harde schijf. Normaal is dat winterwerk, maar gezien het slechte weer kan ik er nu al aan beginnen. Hierbij een foto van de cottage in Laarne. Een echte aanrader.
Weer maar eens naar de kliniek geweest voor een onderzoek. Om 9 uur binnen gekomen en om half een naar huis. Pfoe, altijd maar dat wachten. Hoeveel uren verspeelt een mens in zijn leven met wachten. ik heb het ooit eens ergens gelezen, maar het is een ongeloofelijk pak uren. Enfin als nu de uitslag ook nog goed is, is dat allemaal niet zo erg. Dus nu maar weer eens wachten tot de professor kan zeggen of alles ok is.?
En toch hebben we dan kastanjes gevonden. Peter en Agnes wonen in de kastanjedreef en het zou dus willen lukken dat er daar met zo een straatnaam dan geen te vinden zouden zijn. Gisteren dus langs geweest en dan ondertussen ook nog eens de twee jongste kinderen en kleinkinderen gezien. Altijd een warm onthaal daar. Telkens we daar komen is er weer iets bijgemaakt of verbouwd. Nu weer een terrasje om van de herfstzon te kunnen genieten. Bij thuiskomst onmiddellijk kastanjes gebakken natuurlijk. Ik eet ze alleen maar graag op die manier. Smaken verschillen.
Ik zie alles rondom mij zo veranderen. Ik zie de maatschappij altijd maar anders denken. De mensen worden er niet toleranter op en kunnen almaar minder verdragen. Meer en meer extremisme. De nieuwsberichten zijn alarmerend. Dit wil ik absoluut niet meemaken. De enige manier om me hier tegen af te zetten zou zijn om zelf in de politiek te stappen.Maar ook daar moet je het plaatje volgen en de strategie die ze op voorhand al hebben uitgestippeld. Medenzeggenschap heb je in deze wereld niet. Mijn en jouw mening tellen absoluut niet mee. Het zijn de politieke leiders die alles bepalen. Wij maken wel een keuze (en in België dan nog wel verplicht) , maar het zijn anderen die alles beslissen. Hier in ons klein landje blijkt het zeer moeilijk maar elders is het nog veel zwaarder om de gemoederen te sussen. Ocharme onze waalse broeders. We zijn toch geen beulen.
weer al te lang geleden dat ik nog iets liet weten. Maandag was de weduwe van een ex-collega op bezoek. Weer eens bijgepraat en het laatste nieuws vanuit haar leefomgeving gehoord. Gisteren zijn we mijn oudste zus gaan opzoeken. Ze was weer de "oude" ondanks de zoveelste operatie die ze gehad heeft. Weer gezellig gekeuveld en gelachen. Ik weet niet hoe het komt, maar ik ben bij thuiskomst als een blok in slaap gevallen. Niet van mijn gewoonte. Vandaag met het slechte weer , weeral niet naar de tuin geweest. Het heeft hier gedonderd en gebliksemd dat het een lieve lust was. Stel ik me dat nu anders voor, maar was er voeger niet alleen onweer in de zomer. Misschien een foute herinnering?
Gerard is aan zijn vrouw aan het uitleggen hoeveel verschillende mensen van uit het Oostblok er in Belgiê wonen. Hij noemt op , Oestbeken, Russen, Oost-Duitsers, Lithouwers....Ha nee zegt zijn vrouw, dat is een Hollander.
Ondertussen is de serre hersteld. Ik had maar één raam open gelaten en het was er 39 graden in deze namiddag. Vandaag alleen maar gaan gieten in de serre en verder niks gedaan in de tuin. Er zijn soms toch van die dagen dat ik er absoluut geen zin in heb, al valt dat weinig voor. Vorige nacht heb ik nog vrij laat een pil genomen en ik ben vandaag precies niet wakker geweest. Ik had zo veel te doen en ik moest met een aantal mensen bellen, maar ik heb dus helemaal niks gedaan.
Mijn oudste zus heeft haar 16e operatie in 20 jaar achter de rug. Hoe een dom verkeersongeval het leven van iemand kan bepalen. Toch is ze altijd goedlachs gebleven. Ze kan genieten van een bezoek, van een etentje en zeker van haar kinderen en kleinkinderen. Ik herinner me nog, toen we nog thuis waren, heeft ze me altijd rot verwend. Ondanks het leeftijdsverschil kwamen we altijd goed overeen. Trouwens nu nog altijd. Er is een warme band tussen ons.
Ik heb absoluut niks tegen de Amerikanen, maar hoe kan het toch telkens weer dat Amerika de wereld op een dusdanige manier kan beïnvloeden. Hoe is het mogelijk dat door eender welke beslissing er daar genomen wordt de rest van de wereld altijd de gevolgen draagt. Het draait altijd om het geld. Bush zou de oorlog begonnen zijn omwille van de olie en het begint er al maar meer op te lijken. De olieprijs is weeral eens de hoogste ooit. De euro tegenover de dollar bereikt weer een record. Slecht voor Europa. Zo gaat het hier in ons klein Belgenland ook. Geen regering omwille van het feit dat wij als Vlaming altijd maar ja knikken en toegevingen moeten doen. Zoals ik al vroeger eens schreef, begin ik meer en meer een aversie te krijgen van politiek.
Nog eens naar Sarah Brightman geluisterd straks. Maar kennen jullie deze ook: Lea Salonga, Kathleen Battle, Sumi Jo, Ileano Cotrubas, Batti Batti . Kan er mij misschien iemand een aantal zeer goeie tenorstemmen (of andere) doorspelen, behalve natuurlijk die van de 3 allom bekende.
toch eigenaardig dat een aantal mensen dagelijks je blogje komen bekijken. Het stelt niet zo veel voor, want het zijn eigenlijk maar een aantal bedenkingen of belevenissen van een dag. Soms is het zelfs heel banaal een ding dat je die dag gedaan of meegemaakt hebt. Soms gaat het wat dieper en zijn er dingen die je raken. Vandaag belde een weduwe van een oud collega waar ik destijds nog enorm veel plezier mee gemaakt heb. Het was een man van weinig woorden, maar als hij iets zegde, was het raak. Ik heb alleen maar de allerbeste herinneringen aan Gilbert. Veel te jong gestorven. Op zijn begrafenis werden er dure eden gezworen, zoals zo dikwijls gebeurt, maar van dat alles is niks meer overgebleven. Ik ben absoluut geen pessimist, maar eerder een realist, maar als je het zelfs in je zeer nabije relatie al moeilijk hebt om contact te blijven houden, hoe moet het dan met de mensen die een stuk verder van je af staan. Je kan je natuurlijk afsluiten voor dergelijke dingen en je eigen weg gaan, maar zo zit ik niet in mekaar. Ik heb graag contact en ik ben een mens onder de mensen. Iemand die wil praten en luisteren. Zal ik maar verder leven zoals ik bezig ben en de dingen over mij laten komen?
ik had vandaag echt zin in een goed gebakken kastanje. We zijn op drie plaatsen gaan kijken om een goeie tamme kastanje te kunnen vinden. Niks. Zijn we te laat geweest of is het geen kastanjejaar? We hebben er hoop en al een 20 tal kunnen rapen en dan waren ze nog niet dik ook. Waar we vroeger woonden konden we altijd met volle zakken gaan halen. Niks nu. In een dreef op de plaats waar mijn jongste dochter gewoond heeft staan ook een pak kastanjebomen. Niks te vinden. Ik blijf dus op mijn honger zitten.
Normaal waren we nu zo een beetje aan het inpakken voor de reis van zaterdag naar Toscane voor 14 dagen, maar dat zal niet doorgaan. Onvoorziene omstandigheden. Misschien maken we er een wintervakantie van of doen we iets anders, we zullen wel zien. Uitgesteld is niet verloren. De goeie moed er in houden en zien wat er nu kan gedaan worden. De eindejaarsdagen komen nu wel razendsnel dichterbij. (of ga ik te snel????) Soms zie ik daar tegenop, tot de dag zelf daar is en dan is het volop genieten. Klinkt misschien allemaal een beetje donker, maar dat is absoluut niet de bedoeling. Ik ben altijd positief denkend geweest en zal zo blijven.
Ik heb absoluut niks tegen de Amerikanen, maar hoe kan het toch telkens weer dat Amerika de wereld op een dusdanige manier kan beïnvloeden. Hoe is het mogelijk dat door eender welke beslissing er daar genomen wordt de rest van de wereld altijd de gevolgen draagt. Het draait altijd om het geld. Bush zou de oorlog begonnen zijn omwille van de olie en het begint er al maar meer op te lijken. De olieprijs is weeral eens de hoogste ooit. De euro tegenover de dollar bereikt weer een record. Slecht voor Europa. Zo gaat het hier in ons klein Belgenland ook. Geen regering omwille van het feit dat wij als Vlaming altijd maar ja knikken en toegevingen moeten doen. Zoals ik al vroeger eens schreef, begin ik meer en meer een aversie te krijgen van politiek.
Nog eens naar Sarah Brightman geluisterd straks. Maar kennen jullie deze ook: Lea Salonga, Kathleen Battle, Sumi Jo, Ileano Cotrubas, Batti Batti . Kan er mij misschien iemand een aantal zeer goeie tenorstemmen (of andere) doorspelen, behalve natuurlijk die van de 3 allom bekende.
