Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
03-10-2007
Laarne
Eindelijk de foto's van Laarne een beetje geordend en zoals gebruikelijk een diareportage van gemaakt. Ik doe dat altijd zo, dan kan je na het branden dit samen bekijken op tv, of laten zien als er eens bezoek is. Van branden gesproken, ik moet daar ook dringend aan beginnen, want er staat veel te veel van dat fotomateriaal op de harde schijf. Normaal is dat winterwerk, maar gezien het slechte weer kan ik er nu al aan beginnen. Hierbij een foto van de cottage in Laarne. Een echte aanrader.
Weer maar eens naar de kliniek geweest voor een onderzoek. Om 9 uur binnen gekomen en om half een naar huis. Pfoe, altijd maar dat wachten. Hoeveel uren verspeelt een mens in zijn leven met wachten. ik heb het ooit eens ergens gelezen, maar het is een ongeloofelijk pak uren. Enfin als nu de uitslag ook nog goed is, is dat allemaal niet zo erg. Dus nu maar weer eens wachten tot de professor kan zeggen of alles ok is.?
En toch hebben we dan kastanjes gevonden. Peter en Agnes wonen in de kastanjedreef en het zou dus willen lukken dat er daar met zo een straatnaam dan geen te vinden zouden zijn. Gisteren dus langs geweest en dan ondertussen ook nog eens de twee jongste kinderen en kleinkinderen gezien. Altijd een warm onthaal daar. Telkens we daar komen is er weer iets bijgemaakt of verbouwd. Nu weer een terrasje om van de herfstzon te kunnen genieten. Bij thuiskomst onmiddellijk kastanjes gebakken natuurlijk. Ik eet ze alleen maar graag op die manier. Smaken verschillen.
Ik zie alles rondom mij zo veranderen. Ik zie de maatschappij altijd maar anders denken. De mensen worden er niet toleranter op en kunnen almaar minder verdragen. Meer en meer extremisme. De nieuwsberichten zijn alarmerend. Dit wil ik absoluut niet meemaken. De enige manier om me hier tegen af te zetten zou zijn om zelf in de politiek te stappen.Maar ook daar moet je het plaatje volgen en de strategie die ze op voorhand al hebben uitgestippeld. Medenzeggenschap heb je in deze wereld niet. Mijn en jouw mening tellen absoluut niet mee. Het zijn de politieke leiders die alles bepalen. Wij maken wel een keuze (en in België dan nog wel verplicht) , maar het zijn anderen die alles beslissen. Hier in ons klein landje blijkt het zeer moeilijk maar elders is het nog veel zwaarder om de gemoederen te sussen. Ocharme onze waalse broeders. We zijn toch geen beulen.
weer al te lang geleden dat ik nog iets liet weten. Maandag was de weduwe van een ex-collega op bezoek. Weer eens bijgepraat en het laatste nieuws vanuit haar leefomgeving gehoord. Gisteren zijn we mijn oudste zus gaan opzoeken. Ze was weer de "oude" ondanks de zoveelste operatie die ze gehad heeft. Weer gezellig gekeuveld en gelachen. Ik weet niet hoe het komt, maar ik ben bij thuiskomst als een blok in slaap gevallen. Niet van mijn gewoonte. Vandaag met het slechte weer , weeral niet naar de tuin geweest. Het heeft hier gedonderd en gebliksemd dat het een lieve lust was. Stel ik me dat nu anders voor, maar was er voeger niet alleen onweer in de zomer. Misschien een foute herinnering?
Gerard is aan zijn vrouw aan het uitleggen hoeveel verschillende mensen van uit het Oostblok er in Belgiê wonen. Hij noemt op , Oestbeken, Russen, Oost-Duitsers, Lithouwers....Ha nee zegt zijn vrouw, dat is een Hollander.
Ondertussen is de serre hersteld. Ik had maar één raam open gelaten en het was er 39 graden in deze namiddag. Vandaag alleen maar gaan gieten in de serre en verder niks gedaan in de tuin. Er zijn soms toch van die dagen dat ik er absoluut geen zin in heb, al valt dat weinig voor. Vorige nacht heb ik nog vrij laat een pil genomen en ik ben vandaag precies niet wakker geweest. Ik had zo veel te doen en ik moest met een aantal mensen bellen, maar ik heb dus helemaal niks gedaan.
Mijn oudste zus heeft haar 16e operatie in 20 jaar achter de rug. Hoe een dom verkeersongeval het leven van iemand kan bepalen. Toch is ze altijd goedlachs gebleven. Ze kan genieten van een bezoek, van een etentje en zeker van haar kinderen en kleinkinderen. Ik herinner me nog, toen we nog thuis waren, heeft ze me altijd rot verwend. Ondanks het leeftijdsverschil kwamen we altijd goed overeen. Trouwens nu nog altijd. Er is een warme band tussen ons.
Ik heb absoluut niks tegen de Amerikanen, maar hoe kan het toch telkens weer dat Amerika de wereld op een dusdanige manier kan beïnvloeden. Hoe is het mogelijk dat door eender welke beslissing er daar genomen wordt de rest van de wereld altijd de gevolgen draagt. Het draait altijd om het geld. Bush zou de oorlog begonnen zijn omwille van de olie en het begint er al maar meer op te lijken. De olieprijs is weeral eens de hoogste ooit. De euro tegenover de dollar bereikt weer een record. Slecht voor Europa. Zo gaat het hier in ons klein Belgenland ook. Geen regering omwille van het feit dat wij als Vlaming altijd maar ja knikken en toegevingen moeten doen. Zoals ik al vroeger eens schreef, begin ik meer en meer een aversie te krijgen van politiek.
Nog eens naar Sarah Brightman geluisterd straks. Maar kennen jullie deze ook: Lea Salonga, Kathleen Battle, Sumi Jo, Ileano Cotrubas, Batti Batti . Kan er mij misschien iemand een aantal zeer goeie tenorstemmen (of andere) doorspelen, behalve natuurlijk die van de 3 allom bekende.
toch eigenaardig dat een aantal mensen dagelijks je blogje komen bekijken. Het stelt niet zo veel voor, want het zijn eigenlijk maar een aantal bedenkingen of belevenissen van een dag. Soms is het zelfs heel banaal een ding dat je die dag gedaan of meegemaakt hebt. Soms gaat het wat dieper en zijn er dingen die je raken. Vandaag belde een weduwe van een oud collega waar ik destijds nog enorm veel plezier mee gemaakt heb. Het was een man van weinig woorden, maar als hij iets zegde, was het raak. Ik heb alleen maar de allerbeste herinneringen aan Gilbert. Veel te jong gestorven. Op zijn begrafenis werden er dure eden gezworen, zoals zo dikwijls gebeurt, maar van dat alles is niks meer overgebleven. Ik ben absoluut geen pessimist, maar eerder een realist, maar als je het zelfs in je zeer nabije relatie al moeilijk hebt om contact te blijven houden, hoe moet het dan met de mensen die een stuk verder van je af staan. Je kan je natuurlijk afsluiten voor dergelijke dingen en je eigen weg gaan, maar zo zit ik niet in mekaar. Ik heb graag contact en ik ben een mens onder de mensen. Iemand die wil praten en luisteren. Zal ik maar verder leven zoals ik bezig ben en de dingen over mij laten komen?
ik had vandaag echt zin in een goed gebakken kastanje. We zijn op drie plaatsen gaan kijken om een goeie tamme kastanje te kunnen vinden. Niks. Zijn we te laat geweest of is het geen kastanjejaar? We hebben er hoop en al een 20 tal kunnen rapen en dan waren ze nog niet dik ook. Waar we vroeger woonden konden we altijd met volle zakken gaan halen. Niks nu. In een dreef op de plaats waar mijn jongste dochter gewoond heeft staan ook een pak kastanjebomen. Niks te vinden. Ik blijf dus op mijn honger zitten.
Echt geen zin om deze namiddag naar de tuin te gaan. Niks gedaan dus. Gelummeld en in de zetel gelegen. Nochtans, ik weet, eens ik in mijn tuintje ben, voel ik me super. Er zijn zo van die dagen. Naar een aantal uitzendingen gekeken van "allo, allo". Nochtans al zo dikwijls gezien, maar toch nog altijd grappig. Straks ook even een programma gezien over beïnvloeding op tv door heel even in een flits een bepaald beeld te laten zien. Het is gewoon ongelooflijk. In de film die ze lieten zien kon je een bepaald voorwerp zelfs niet opmerken. Alleen in een vertraagde weergave. Toch heb je dat bepaalde object mee in je geheugen. Na de vertoning is het gros van de mensen toch geneigd om naar dat bepaalde ding te grijpen. Ongelooflijk hoe we door dergelijke zaken beïnvloed worden en hoe reclamemensen hier op inspelen. Een subliminaal effect heet dat.
Nog maar een berichtje toevoegen vandaag. Net naar Sarah Brightman geluisterd. Wat een stem mensen. Natuurlijk hoor ik haar liever klassiek zingen dan in haar optredens in musicals, maar het is zo een zuivere klank. Net een requiem en haar interpretatie van het ave maria beluisterd. Prachtig. Niet iedereen gaat het hier mee eens zijn, maar ik word er door ontroerd.
gisteren schreef ik van de serre van mijn tuinbuur, wel toen ik daar kwam, moest ik tot mijn teleurstelling vaststellen dat ook mijn serre achteraan opengesneden werd. Ofwel zijn het domme mensen, want mijn serre is niet op slot, ofwel is het puur vandalisme. Er werd niks meegenomen, want er staat ook niet veel meer in. De buur heeft de politie er bij gehaald, maar wat kunnen die mensen daar nu aan doen? Enfin, hopen dat dergelijke dingen zich niet meer herhalen zeker.
Mopje gehoord op tv eergisteren. Ik heb een doos Rennie naar Irak gestuurd tegen dat opgeblazen gevoel. misschien kan niet iedereen dergelijke humor pruimen, maar ik vond het een goeie. Gisteren dan ook weer minder goed nieuws te horen gekregen. Bij mijn tuingebuur hebben ze bijna al zijn druiven gepikt en een kilo of vijftig tomaten. Ze zijn langs achter in zijn serre binnen gebroken en hebben zo rustig hun gang kunnen gaan. Het is in het verleden nog al geweest dat er prei of dergelijke gestolen werd. Dan heb je daar zo hard aan gewerkt en ik spuit niks, dus ik heb zuiver biologische groenten en moet dan nadien groenten in de winkel gaan kopen. Je hebt mensen die voor niks terugdeinzen. (als een dief in de nacht)
Verdomd, ik krijg het niet meer voor mekaar om dagelijks een berichtje achter te laten. Nochtans er is tijd genoeg om dat te doen. Natuurlijk heb ik excuses, maar eigenlijk is het een kleine moeite om me een paar minuten voor die computer te zetten en toch iets van mij te laten horen. Mijn oudste dochter belde deze voormiddag en ik moet toegevend dat ik ze de laatste tijd te weinig of helemaal niet contacteerde. Ook de kleinkinderen daar al een hele tijd niet gezien of gehoord. Dat moet ik deze week zeker goedmaken.
Het is hier een apenland, zou mijn oudste zoon zeggen. En hij heeft gelijk. Als je zo wat het nieuws volgt gruwel je van alles wat hier moet , mag en kan. Het is schandalig. Misschien is het ergens anders niet beter, maar het ongeloof in de politiek groeit bij mij met de dag. Als je dan nog de uitleg hoort van al onze gezagsdragers over hoe zij het zien en het zullen aanpakken, dan zakt de moed je helemaal in de schoenen. En dan MOET je ook nog gaan stemmen voor die mensen. Er moet een belastingvermindering komen, omdat ze dat nu eenmaal beloofd hebben en langs de andere kant is er een enorm gat in de begroting. Betalen zullen we toch op één of andere manier. Als je dan al als jonge gedreven politeker er iets wil van maken, moet je je buigen naar de wetten en de orders van de partij. Een eigen mening kan niet.Zo schreef ik onlaangs naar iemand in wie ik nog geloofde, maar het antwoord dat ik kreeg was zo teleurstellend, dat ik zeker niet meer op hem zal stemmen. Het dagelijkse nieuws is meer en meer een lacher geworden.Ongeloof ook in al wat er zoal weer gebeurt. Enfin, naast mij neerleggen en gewoon mijn ding doen.
volop oogsttijd in de tuin; Deze namiddag zelfs nog enkele aardbeien geplukt, al is dat zeer ongewoon voor deze tijd. Niet schitterend van smaak. Ik heb sla meegebracht voor morgen en ik heb er ook nog in de serre gezet voor binnenkort. Een pompoen meegebracht van 12 kilo. Geen record, maar de moeite. Ik ben volop foto's en diareportages aan het branden en dan kom je zo terug van die dingen tegen waar je zo'n goeie herinneringen aan hebt. Soms moeilijk, soms ook zeer leuk. Deze morgen een mail van mijn oudste dochter gelezen, net op het ogenblik dat ik de foto's van haar 10e huwelijksverjaardag aan het bewerken was. Toeval?
het is toch eigenaardig hoe veel reacties je soms krijgt op je boodschappen op je blog. Er zijn nog een pak mensen met gevoel en tederheid op deze wereld. Het doet een mens iets om te voelen dat er via zo een stom medium toch een aantal mensen zijn die met je mee kunnen voelen en die je werkelijk steunen. Als je de nieuwsberichten hoort denk je dat de wereld slecht is en dat er alleen maar criminaliteit overheerrst. Niks is minder waar. Er zijn nog een pak mensen met het hart op de juiste plaats. Vandaag nog een mail gekregen van iemand die vroeger al eens reageerde op mijn blog. Mensen toch, het is allemaal niet zo negatief momenteel in deze maatschappij. Ik heb het er soms wel moeilijk mee, want je krijgt via de neiuwsberichten enkel en alleen maar negatieve dingen te horen. Oorlog, miserie, stormen, moorden, bosbranden, fraude, doping en zo kan je nog wel doorgaan. En toch leven we hier in Vlaanderen in een ideaal landje. Het voelt warm aan om te weten dat er nog een pak mensen zijn met gevoel waar je bij kan zien dat ze je graag hebben.
Ik heb absoluut niks tegen de Amerikanen, maar hoe kan het toch telkens weer dat Amerika de wereld op een dusdanige manier kan beïnvloeden. Hoe is het mogelijk dat door eender welke beslissing er daar genomen wordt de rest van de wereld altijd de gevolgen draagt. Het draait altijd om het geld. Bush zou de oorlog begonnen zijn omwille van de olie en het begint er al maar meer op te lijken. De olieprijs is weeral eens de hoogste ooit. De euro tegenover de dollar bereikt weer een record. Slecht voor Europa. Zo gaat het hier in ons klein Belgenland ook. Geen regering omwille van het feit dat wij als Vlaming altijd maar ja knikken en toegevingen moeten doen. Zoals ik al vroeger eens schreef, begin ik meer en meer een aversie te krijgen van politiek.
Nog eens naar Sarah Brightman geluisterd straks. Maar kennen jullie deze ook: Lea Salonga, Kathleen Battle, Sumi Jo, Ileano Cotrubas, Batti Batti . Kan er mij misschien iemand een aantal zeer goeie tenorstemmen (of andere) doorspelen, behalve natuurlijk die van de 3 allom bekende.
