Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
06-08-2009
gaan lopen
Omdat het in de namiddag warm gaat worden, had ik het plan opgevat om deze morgen vroeg naar mijn tuin te gaan. Om 6 uur stond ik daar al. Het heeft echter niet lang geduurd. Na korte tijd stonden mijn benen helemaal vol met beten van een of ander insect. Een grote rode plek op mijn rechter kuit. En jeuken dat dat doet. Ik tel in totaal zo een dertigtal plekjes waar die dingen mij gestoken of gebeten hebben. Ik ben dus gaan lopen van miserie.
ik klaag nooit over de warmte. Kan er vrij goed tegen, maar deze namiddag, toen ik in mijn tuintje bezig was, ben ik moeten stoppen. Ik kreeg geen adem meer. Het was een droge hitte, die al de lucht weg neemt. De enige oplossing is dat ik morgen in alle vroegte wat ga tuinieren. Toch zal je me niet horen klagen. Absoluut niet.
Gisteren was er weer eens "hapje tapje" in Leuven. Het is een culinair gebeuren met allerlei standen met proevertjes. Er wordt een picknick georganiseerd en in de namiddag is er een barmannenrace. De voormiddag kondigde niet veel goeds aan. Regenen, wat zeg ik, gieten. We dachten dus dat er niet veel volk zou op af komen. Vergeet het. Een massa.
Ik kan er niet meer tegen. Laat opblijven en dan wat drinken is niks meer voor mij. De dag nadien gaat nog, maar dan later krijg ik pas een zwaar na gevoel. Ik val in slaap waar ik sta. Nochtans hadden we deze namiddag nog verplichtingen. Veel koffie gedronken om wat bij te blijven, maar ook dat is niet gezond voor de tikker. Dan heb ik nog het probleem, dat eens ik aan de koffie ben, er niet kan mee stoppen. Hoe straffer, hoe liever. Het zal wel over gaan zeker.
mijn verjaardag gaan vieren in Ter Wichmaele. Echt een aanrader op gebied van kwaliteit, kwantiteit, maar wat me meer interesseert is de bediening. Geen enkele opmerking, het was gewoon af. Volgende keer terug naar daar. Echt de moeite. OAOB zijn komen optreden voor ons. Echt goed. Toch zeker voor de iets ouderen onder ons. We hebben allemaal genoten.
Overdrijven! Het is altijd hetzelfde bij mij. Gisteren voor de eerste maal snijbonen gaan plukken en het was meteen 20 kilo. Dus al meer dan genoeg om het jaar door te komen. Ik herinner me nog het eerste jaar. Toen hadden we 37 kilo ingevroren. Kun je je voorstellen. Er hangt nu nog een massa aan en er staat zelfs nog een pak bloemen in. Dus, wie zich geroepen voelt, komt maar plukken. Ik hou er zo van om weg te geven. De tuin moet vol staan en daar mee uit. Ondertussen ook al meer dan 100 kilo tomaten geplukt en de planten die buiten staan, beginnen nog maar pas. De eerste cavaillon geplukt. Even na gekeken gisteren. Ik heb 9 planten staan, dus binnenkort, kan hier ook iedereen van komen plukken. Zo blijf ik maar bezig.
Kleindochtertje Evora werd al vijf jaar. Het gaat veel te snel allemaal. Traditioneel feestje voor de familie. Schitterend weer gisteren. Op die vijf jaar is het nog maar één keer tegengevallen en bleef de zon weg. Weer eens bij gepraat met iedereen. Juli is druk met verjaardagen. Donderdag is het mijn beurt. Met ouder worden heb ik nooit zo in gezeten, maar ik begin het toch aan mijn knoken te voelen. Och niet klagen op zo een mooie dag als vandaag.
Een aantal oude foto's over Leuven binnen gekregen. Puur nostalgie. Het oude gebouw op de vismarkt werd destijds verkocht aan een Duitse stad om parkeerplaats vrij te maken in de stad. Zonde gewoon. Het was zo mooi en het is als met zo veel uit het verleden, spijt komt na de zonde. Zeer veel mensen hebben destijds dingen weggegooid waar ze van dachten dat ze oud en lelijk waren en nu hebben ze een grote waarde. Ik bedoel niet alleen financieel, maar een grote kunstwaarde. Gelukkig zijn er toch nog een aantal dingen bewaard gebleven, zowel tastbaar als op foto.
de laatste tijd schrijf ik altijd over de dag voordien. Blijkbaar maak ik 's avonds geen tijd meer om een berichtje in te tikken. Telefoontje gekregen van tante om te vragen of ik haar diepvries niet ijsvrij kon maken. Dit is een jaarlijks klusje voor mij. Ik doe dit met een stoommachine en dan is dat werkje gedaan op een dik half uur. Och ze hebben zo graag dat er iemand komt. Nonkel wordt oud en heeft permanente hulp nodig. Tante doet dit voorlopig, maar het begint zwaar te wegen, zo wel fysiek als mentaal. Ik heb al de zoveelste keer gezegd dat ze thuishulp moet vragen, zodanig dat ze eens het huis uit kan en er eens even tussenuit is. Hopelijk doet ze het, want anders gaat ze er onder door.
Gisteren de verjaardag van Liese gaan vieren bij Goedele. Weer tof om (bijna) al de kleinkinderen te zien. Zwemtijd in de namiddag, al was het water nog behoorlijk koud. 21°. Heleentje nog eens gezien en al de kinderen nog eens een dikke knuffel kunnen geven. In de late namiddag hebben Liese en Sare een stukje op de piano gespeeld. Het is gewoon ontroerend om die kleine vingertjes over die toetsen te zien gaan en ondertussen die muziek te horen. Ik laat me daar emotioneel in gaan. Ach ja, dat kan geen kwaad zeker?
Toen ik gisteren in mijn tuintje kwam waren al mijn de kolen weg die ik pas geplant had. Volgens de buurman hebben we een nieuwe plaag. Konijnen. Ik zie zo'n beestjes graag, maar niet tussen mijn groenten. Nadien zag ik dat er ook aan het loof van mijn boontjes gegeten was. Ik zal me moeten wapenen. Niet met een geweer natuurlijk, maar ik zal iets anders moeten verzinnen.
Het is zoals de vissers die altijd overdrijven met de grootte en het gewicht van de exemplaren die ze gevangen hebben. In de groentetuin gebeurt hetzelfde met wat ze toch allemaal niet gekweekt hebben. Toch mag ik zeggen dat, sinds ik mijn tuintje heb, de oogst er behoorlijk op vooruit gegaan is. Ik heb straks bij wijze van test eens een ajuin mee gebracht en gewogen. Het is niet eens de grootste, maar hij weegt 352 gram. Niks speciaals, maar ik ben fier op wat ik realiseerde na een eerste jaar met een magere troost van plantgoed dat uit de grond kwam, zo groot als ik het er in gestoken had. Nochtans gebruik ik alleen maar natuurlijke middelen en is alles volledig biologisch. Ik ben echt tevreden.
Ik ben echt bezeten om altijd het nieuws te horen of te zien, maar de laatste tijd komen er zulke stotende berichten, dat het me een beetje afschrikt. Ze schieten kogeltjes af op renners in de ronde van Frankrijk. Ze slaan een persoon in mekaar omdat die iemand uit een zwembad heeft gezet. Ik zou zo nog regel na regel kunnen doorgaan. In wat een wereld leven we? Ik heb echt schrik voor mijn kinderen en kleinkinderen en stilletjes hoop ik dan dat mij zo iets niet overkomt. Gisteren nog in het warenhuis was iemand zijn portefeuille kwijt. Verloren of gestolen? Ze steken je neer of terroriseren je voor een niemendal. Ach mensen, we leven in een andere maatschappij dan diegene waar ik in opgegroeid ben. Nooit zal ik hieraan wennen. Ik word er gewoon ziek van.
Ik ben gisteren het menu en het aantal genodigden gaan bespreken voor mijn feestje binnenkort. Typisch voor mij natuurlijk, iedereen die ik geschreven had mooi opgeteld en dat getal doorgegeven, maar mezelf vergeten bij te tellen. Gisteren avond viel mijn frank (euro) .Zo zou ik op mijn eigen feestje er zelf niet bij geweest zijn.
gisteren is mijn dochter met haar gezinnetje terug gekomen van een vakantie in Portugal. Ze hebben mijn kleindochter, die daar woont, meegebracht voor een maand in België. Altijd eigenaardig, als je ze terug ziet, hoe ze groeit, hoe goed ze nog Nederlands spreekt en hoe ze op die tijd veranderde. Liese en Sare zullen er weer deugd aan hebben een maand bij haar te zijn. Zijzelf ook trouwens. Bij haar tante Goedele voelt ze zich opperbest. Ze moesten onmiddellijk een broodje met americain préparé hebben. Eigenaardig, maar bij mijn oudste zoon, als die naar België komt is dit ook een van de eerste dingen die hij wil eten. Een lekkere martino. Natuurlijk ook de frietjes. Er zijn zo van die dingen die je van hier uit meekrijgt als speciale smaak en die altijd overblijven.
Al weer een paar dagen geleden dat ik iets van mij liet horen. Ach ja, als er geen speciale dingen te vermelden zijn... Vandaag naar mijn oudste zus op bezoek geweest. Altijd een gezellige babbel en altijd goed ontvangen. Ze is, door er zo lang te wonen, een echte Limburgse geworden in haar manier van mensen te verwelkomen. Je weet, daar moet je vooral eten. Veel eten. Anders is het niet goed geweest. Agnes die uit Limburg komt en die nu al zo veel jaar in Brabant woont is dit ook nog altijd niet verleerd. Vooral genoeg eten voorzien. Ze moesten zo nog eens met een hongertje vertrekken. Ik herinner me een tante in Nieuwerkerken die 's morgens al beefsteack op tafel zette en nog eten wou mee geven voor onderweg. Enfin, ons Leen is op die manier een op en top Limburgse geworden.
We zijn naar beleuvenissen geweest. Dit is iedere vrijdag van de maand juli. Vandaag Vlaamse zangers. Gaan kijken naar Axl Peleman en Lenny en de wespen. Ze zijn steengoed. Wim Soetaer op de achtergrond gehoord terwijl we aan het eten waren. Vrt draait hem zot, maar ik heb er absoluut geen boodschap aan. Hij zingt niet, hij schreeuwt. Misschien hebben jullie een andere mening, maar ik mag toch zeggen wat ik er van vind. Grote paniek toen we thuis kwamen. Er stond op de salontafel nog een kaars te branden. We kijken dit altijd na voor we ergens naar toe gaan en deze keer vergeten. Veel geluk gehad.
Ik lees net een publiciteit over de zout-en pepermolens van Peugeot. We kochten die dingen destijds omdat er zo over gestoeft wordt. Wel ik kan er absoluut geen goed woord over zeggen. We betaalden 49 per stuk en ik ben nog nooit zo ontevreden geweest over een toestel. Enfin, een akkefietje. Tomaten zullen we eten in de volgende dagen. Gisteren tomaten gevuld met gehakt en vandaag met ajuin en vis in de oven. Een overheerlijk gerecht. Moest je interesse hebben stuur ik het receptje wel door. Als er voor mij ui en tomaat in zit, dan is alles lekker.
gisteren een gewone dag, zoals ik meestal mijn dagen indeel. 's morgens eerst een tas koffie en doorlopers invullen gedurende (soms) wel uren. Dan eens naar de berichten gaan kijken op mijn pc. Tussendoor een douchke nemen. De post gaan ophalen. Iets lezen. Ik ben nog bezig in die knoert over Timmermans die mijn broer me onlangs cadeau gaf. Voorbereidingen maken voor het middagmaal. Gisteren waren het mosselen. (ze waren zeeeer lekker) Na de middag naar mijn tuintje. Ondanks de regen kan ik er nog altijd terecht in mijn serre. Weer meer dan 8 kilo tomaten geplukt. Terug naar huis en nog een douche genomen. Lezen, tv kijken en er bij in slaap vallen. Dit is een doordeweekse dag.
Deze morgen op de radio was er een gesprek met iemand uit het Oostblok en met een Nederlander. Ze hebben allebei gelijk. Wat zijn wij als Vlaming toch zo bescheiden. De Nederlander vertelde over Heineken en maakte de vergelijking met Stella Artois. Waarom zegde hij is Heineken meer bekend in het buitenland, terwijl het een slecht bier is in vergelijking me de Belgische brouwsels. De mevrouw uit het Oostblok begon dan over kunst en kultuur En ook zij had weeral gelijk. De schilderijen die over de ganse wereld hangen en al de boeken die van onze Vlaamse schrijvers vertaald werden. Er kwamen nog een aantal andere punten aan bod, want niet alleen daar zijn we goed in. Ze besloot met te zeggen dat we eigenlijk met een opgeheven hoofd door het leven moesten gaan. Fier zijn dat we Vlaming zijn.
