Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
06-04-2006
pasen
volop paassfeer binnenhuis, maar buiten laat het zich zo niet voelen. Thuis worden er rond deze periode, paaseitjes en pluchen kippetjes en dergelijke geplaatst. Zoiets als een Kerstfeer oproepen met die dingen. Maar buiten is het nog veel te koud. We zullen de warmte binnen proberen op te roepen.
Amaai mijne rug. Ik schreef vroeger al dat ik 5 ton stalmest had besteld voor mijn groententuin. Ondertussen is al 2 ton op de tuin uitgevoerd en die ligt nu dus vol en je kan amper zien dat er iets van de berg verdwenen is. Blijkt nu dat de boer die dat leverde dacht van, dat is het laatste wat hier ligt, ik zal meteen maar een grote kuis houden en alles naar Staf doen. Het is dus geen 5, maar 8 ton. Hoeveel kruiwagens van 50 kilo zijn dat?
Heb mezelf en mijn tuin wat overschat. Ik heb 5 ton stalmest laten brengen, maar dat is een hoop! Ben gisteren begonnen aan het vrijmaken van de toegangsweg voor de buren, want die lag compleet vol. Vandaag al 27 kruiwagens op de tuin gaan kieperen, maar je ziet nauwelijks dat er iets van die hoop weg is. Volhouden maar de volgende dagen. Wat een mens allemaal niet doet om een serieuze groententuin te hebben.
ik dacht bijna te schrijven "oude" collega's, maar dit is zeker niet van toepassing. Het is niet omdat er al een paar in "tijdskrediet" zijn en bijna met pensioen, dat je mag spreken van oude collega's. Er zitten nog een aantal jonge of jongere exemplaren tussen. Vandaag hadden we weer een samenkomst met die mensen en het is altijd best leuk om ze allemaal nog eens te zien. Het was weer een gezellige en prettige middag, namiddag samen. Ik heb er van genoten.
Vandaag hard gewerkt in de tuin. Door de slechte maand maart is er natuurlijk een achterstand in te halen. Deze morgen moest ik eerst nog een stukje omspitten. 250 ajuinen, 100 sjalotten en 6 rijen vroege aardappelen, dat is wat er vandaag allemaal in de grond verdween. Morgen moeten de aardbeien proper gemaakt worden.
Eindelijk vandaag eens in mijn groententuin gevlogen. Al goed bezig. Als ik morgen nog een uur kan spitten, steken mijn ajuinen en aardappelen al in de grond. Overmorgen de aarbeien proper maken en nog een stukje omspitten en als dat dan allemaal past in de planning, kan ik de dag nadien al beginnen zaaien. Het mooiste is echter al dat jong groen zien bovenkomen en tot een volwassen plant zien uitgroeien.
eindelijk een beetje warmte en wat zon. Daar kijkt een mens toch naar uit. De kinderen konden gisteren voor de eerste maal dit jaar zich eens uitleven en niet opgesloten zitten.
heb net op mij andere blog geschreven dat klassieke muziek me zo enorm kan ontroeren. Wel ook vandaag de verschillende missen of een aantal fragmenten daaruit beluisterd. Gewoon schitterend. Ook ontroerend en ook een kippevel moment. Heeft dat nu met de leeftijd te maken dat een mens daar gevoeliger aan kan aan worden?
Deze middag met zus en schoonbroer gaan eten in de boardroom in Heverlee. Voor mij nog altijd een van de schitterendste restaurants in België als je prijs en kwaliteit vergelijkt. Toevallig is dat restaurant dan in de buurt en is het voor ons gemakkelijk om daar te geraken en om daar mensen uit te nodigen. Het was weer een sublieme ervaring. Echt genoten van alles.
Nog nooit van gehoord van patagonië. Mijn oudste vertrekt daar morgen naar toe om een fotoreportage te maken. Heb hem net gebeld om hem het allerbeste te wensen en er voor te zorgen dat hij onderweg niets van zijn duur materiaal kwijt geraakt. Zijn fototoestel is al eens gepikt en dat is een zware opdoffer voor iemand die moet leven van zijn hardware.
Vandaag een bezoek gaan brengen aan mijn jongste dochter en ook natuurlijk aan de 2 kleinkinderen. De jongste spruit van de familie De Raeymaeker is ondertussen al een stevige jongen en begint al mee te babbelen( frazelen heten ze dat bij ons) en laat voelen dat hij ook aanwezig is.
we maken mekaar het leven soms zo moeilijk, terwijl het zo kinderlijk eenvoudig kan zijn. Het is gewoon een puzzel in mekaar steken en denken zoals de kleine kinderen denken. Ik heb er de laatste dagen een beetje moeite mee.
vandaag bij zus en schoonbroer op bezoek geweest. Altijd gezellige babbel. Het is altijd op zijn Limburgs. Veel eten en lekker tafelen en drinken. Weeral een gezellige namiddag.
zaterdag was er een caranavalsstoet in Leuven. Vrij laat vind ik, maar alla. We zijn er naar toe geweest. Bar koud. Op een bepaald moment begon het te sneeuwen. Ocharme voor al die meisjes met bloete benen in de stoet.
Gisteren bezoek gehad van schoonzus en van een neef. Die neef heeft zich recent een pc aangeschaft en is dus zeer geïnteresseerd in alle gebeuren daar rond. Hij leest er ook veel over en kent dus al heel wat. Het is iemand die weken, maanden of nog langer doet over de aankoop van iets. Hij documenteert zich zeer goed en gaat ook doelbewust aan prijsvergelijking doen. Bij een volgende aankoop van een toestel ga ik eens eerst bij hem ten rade.
Twee ex collegas op bezoek gehad. Het is te zeggen, we zijn met hun een toertje door Leuven gaan maken. Vermits we in de buurt wonen is dat natuurlijk de stad waar je dan mensen een kleine rondleiding geeft en waar je enkele dingen toont die je kent en waar je een klein verhaaltje of een anecdote kan bij vertellen.
Natuurlijk heel wat bij te praten, want we hebben mekaar al een aantal jaren niet meer gezien. Het was weer gezellig. We gaan zeker eens terug afspreken.
Gisteren met de jongste zoon een pint gaan drinken in 't kaffee. De uitbater is iemand die hij kent van in de jeugdclub. Dus hij komt daar altijd wel iemand tegen die hij kent. Altijd toffe en dikwijls emotionele babbels met Roeland. Het is ongelooflijk hoeveel hij van mij heeft! Hij kan er dikwijls zelf niet aan uit. Vooral alls we over klassieke muziek beginnen te praten. We hebben allebei hetzelfde gevoel bij dezelfde klassieke stukken. Zelfs tranen als we sommige dingen beluisteren. Gisteren nog hadden we het over de verrschillende requiems die er bestaan. Ook over bepaalde solostemmen, over Emma Chapplin, over gregoriaanse missen, over de Londerense van Haydn enz... Ook andere eigenschappen van hem zijn mij op het lijf geschreven. Het is eigenaardig hoe iemand zo op jezelf kan lijken.
vandaag verjaardag van Amandine. Toch geen foto's genomen en dus is het een kiekje van een paar maand geleden. We zijn samen gaan eten in de boardroom in Heverlee. Een schitterend restaurant waar prijs en kwaliteit mekaar in evenwicht houden. Er is een tijd geweest, toen we samen nog gingan werken, dat we ongeveer 3 maal per week uit gingen eten. Ondertussen hebben we gezegd, dat wat we thuis beter kunnen klaarmaken dan in een bistro of dergelijke, we nooit meer ergens anders zullen gaan eten. Ik maak het thuis veel beter klaar dan in die eethuizen. We gaan dus nog alleen op restaurant als het iets speciaals is en dan betalen we graag een ietsje meer voor een degelijke schotel(s).
Gisteren even binnengewipt bij de jongste dochter en enkele foto's gemaakt van de twee kleinkinderen. Ze palmen je in. De oudste, Evora, wil altijd haar kunstjes laten zien en begint nu al een aantal woordjes te gebruiken. Opa bijvoorbeeld. Dat is natuurlijk hartveroverend.
Vandaag eindelijk een verjaardagscadeau naar mijn oudste dochter gebracht. Weet echt niet meer wat kopen. Ze heeft ook alles. Dus dan maar bloemen meegenomen. Komen we nu toch wel te weten dat haar blender het net begeven heeft zeker! Te laat. Zal dan voor haar tiende huwelijksverjaardag zijn als ze zo lang kan wachten. Via deze weg geeft ze misschien een antwoord of geeft ze een hint.
Gisteren met de jongste zoon een pint gaan drinken in 't kaffee. De uitbater is iemand die hij kent van in de jeugdclub. Dus hij komt daar altijd wel iemand tegen die hij kent. Altijd toffe en dikwijls emotionele babbels met Roeland. Het is ongelooflijk hoeveel hij van mij heeft! Hij kan er dikwijls zelf niet aan uit. Vooral alls we over klassieke muziek beginnen te praten. We hebben allebei hetzelfde gevoel bij dezelfde klassieke stukken. Zelfs tranen als we sommige dingen beluisteren. Gisteren nog hadden we het over de verrschillende requiems die er bestaan. Ook over bepaalde solostemmen, over Emma Chapplin, over gregoriaanse missen, over de Londerense van Haydn enz... Ook andere eigenschappen van hem zijn mij op het lijf geschreven. Het is eigenaardig hoe iemand zo op jezelf kan lijken.
