Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
01-03-2006
amandine
vandaag verjaardag van Amandine. Toch geen foto's genomen en dus is het een kiekje van een paar maand geleden. We zijn samen gaan eten in de boardroom in Heverlee. Een schitterend restaurant waar prijs en kwaliteit mekaar in evenwicht houden. Er is een tijd geweest, toen we samen nog gingan werken, dat we ongeveer 3 maal per week uit gingen eten. Ondertussen hebben we gezegd, dat wat we thuis beter kunnen klaarmaken dan in een bistro of dergelijke, we nooit meer ergens anders zullen gaan eten. Ik maak het thuis veel beter klaar dan in die eethuizen. We gaan dus nog alleen op restaurant als het iets speciaals is en dan betalen we graag een ietsje meer voor een degelijke schotel(s).
Gisteren even binnengewipt bij de jongste dochter en enkele foto's gemaakt van de twee kleinkinderen. Ze palmen je in. De oudste, Evora, wil altijd haar kunstjes laten zien en begint nu al een aantal woordjes te gebruiken. Opa bijvoorbeeld. Dat is natuurlijk hartveroverend.
Vandaag eindelijk een verjaardagscadeau naar mijn oudste dochter gebracht. Weet echt niet meer wat kopen. Ze heeft ook alles. Dus dan maar bloemen meegenomen. Komen we nu toch wel te weten dat haar blender het net begeven heeft zeker! Te laat. Zal dan voor haar tiende huwelijksverjaardag zijn als ze zo lang kan wachten. Via deze weg geeft ze misschien een antwoord of geeft ze een hint.
deze avond gaan oppassen op de kinderen van mijn oudste dochter. Morgen is er het karnavalfeest op school. De juf heeft alvast geoefend met de schmink.
Nu worden de sombere februaridagen me wat te veel. Ik snak naar de eerste zon en de eerste zonnestralen die zo een deugd kunnen doen. Vorig jaar waren we nu op Tenerife en het was daar vooraan in de twintig graden. Dat kan een mens zo eens opwarmen, van binnen en van buiten. Het doet je ziel zo een beetje en je gemoed zo goed. Het is bewezen dat mensen zich somberder gaan voelen bij zulke weersomsatandigheden.
gisteren bezoek gehad van een neef en zijn echtgenote. Ik had pompoensoep en vleesribben klaargemaakt. Het is een plezier om hem aan tafel te hebben. Een man die met smaak kan eten en die de dagdagelijkse dingen kan waarderen. Hij had zich een allereerste laptop aangeschaft. Alles nieuw vvor hem, maar het is een man die doet wat ik niet doe. Eerst de manual lezen!!! Krijg ik steeds van mijn zoon en schoonzoons te horen.
Een oudere nicht van mijn echtgenote was gisteren hier om uitleg te verstrekken bij een aantal oude foto's. Bij de interesse naar de familiegeschiedenis is er altijd hetzelfde probleem, de mensen die je meer kunnen vertellen over wie er nu op die foto's staat, zijn allemaal al lang overleden. Toch hebben ze samen nog een aantal gezichten kunnen thuisbrengen en er naam en plaats op kunnen plakken. Blijft toch altijd boeiend.
Ons moeder zou gisteren 96 geworden zijn. 's morgens ben ik even goeiedag gaan zeggen op het kerkhof. Ondertussen al meer dan twee jaar geleden overleden. 's avonds, naar jaarlijkse gewoonte, komen we dan altijd met de broers en zussen samen en dan worden er altijd anekdotes bovengehaald van vroeger. Ondanks de minder prettige reden van samenkomst, wordt het, door het ophalen van alle mogelijke herinneringen, toch altijd een plezierig samenzijn.
Net bij de oudste dochter gaan babysitten. Baby?? Al 5 en 7 ondertussen. Schatten zijn het. Ze hadden een dansje gemaakt (ballet) en we hebben het genoegen gehad om dat 5 keer te zien. Spijtig had ik mijn fototoestel niet mee. Zou dat overal en altijd moeten meenemen. Maar ja. Ze hebben allebei een stuk van het artistieke van moeder en vader mee denk ik. Mijn dochter is ballerina en heeft haar eigen school in Leuven en mijn schoonzoon is van opleiding regisseur en regiseert en monteert momenteel een aantal tv programma's.
weer al enkele dagen geleden dat ik nog iets van mij liet horen. Niet veel aan de hand denk je dan. Niets in minder waar. Ik ga dat allemaal niet opsommen, maar er zijn buiten de dagdagelijkse zorgen ook nog extra's die er boven op komen. Niks om me dood over te ergeren of om me dood ongelukkig te voelen, maar soms begin ik gaan te denken dat ik een kniezer aan het worden ben, terwijl ik eigenlijk nu stilaan zou moeten beginnen te genieten. Heeft iemand ervaring met RCI? Wij wel, en tot nu toe blijkt het ons gewoon volksverlakkerij. Hebben daar al veel geld in gestoken en eigenlijk waren we beter bij de oude manier van reizen gebleven. Enfin, gedane zaken maken geen keer. Proberen om hier terug uit te geraken en geld te recupereren.
Mijn dochter dacht aan de toon van sommige berichten te kunnen uitmaken dat ik een beetje depri was. Ik ben optimist van nature en zal dat altijd blijven. Soms kan dat enthousiasme een beetje minder zijn als de dingen niet allemaal lopen zoals je het graag zou willen. Ik blijf tenslotte een vader van 5 kinderen die allemaal af en toe eens hun moeilijkheden hebben. 's nachts lig je dan te piekeren en probeer je allerlei oplossingen te verzinnen en 's morgens als je opstaat, ben je al die vooropgestelde oplossingen weeral vergeten.
net naar een politieke uitzending gekeken met oa een discussie over de nieuwjaarstoespraak van de koning. Toespraak gelezen en goedgekeurd door onze eerste minister. Schandalig! Ik ben als Vlaming grootgebracht met een groot Vlaams gevoel, zonder extremist te zijn. Absoluut niet!! Maar als Vlaming zouden we zo fier moeten zijn. Als je kijkt naar wat onze voorouders (en nu nog) op cultureel gebied over de wereld rondegdragen hebben, zouden we in feite een dikke nek moeten hebben. Er zijn weinige bevolkingsgroepen over de wereld die dit ooit gepresteerd of geëvenaard hebben. We zijn zo bescheiden. Maar blijkbaar is het nog altijd de monarchie die hier het land bestuurt. Welk voordeel hebben onze ministers hier bij?
vandaag even gaan wandelen in de vrieskou in het domein van het kasteel van Arenberg. Mooi. Zelfs in de winter is de omgeving nog steeds de moeite waard om eens in rond te stappen. Fototoestel meegenomen om eens een aantal dingen uit te testen.
Neef Henri en Francine zijn op bezoek geweest. Toch weer iemand die we zien van die tak van de familie. Meestal gebeurt dit enkel op een begrafenis. De familie is zo groot dat we mekaar onmogelijk eens of meerdere keren per jaar kunnen zien. Mijn vrouw had die mensen nog nooit gezien, maar het toeval wil dat Francine een vroegere buurvrouw van haar was en dus hadden ze zeer veel bij te praten.
Nicht Maria en Haar echtgenoot Karel waren gisteren op bezoek. Tof koppel. Natuurlijk weer veel over vroeger gepraat. "De goede oude tijd". Was die dan wel zo veel beter? Enfin het was weer een gezellige avond. We gaan volgende maand eens op tegenbezoek.
't is winter buiten en nog altijd winter in mijn hart. En ik die zo van de lente hou. Ik zou zo graag de eerste zonnestralen weer voelen. Ze kunnen een mens doordringen van warmte en zo een deugd doen. Kon dat nu ook maar eens in mijn hart. Er gebeurde de laatste tijd zo veel. Ik ben van nature een optimist en dus denk ik dat met die eerste warmte van de zon ook de warmte in mijn hart zal terugkeren.
In de grote kuis van van heel de collectie cd's en dvd's vind ik natuurlijk ook al die oude familiefoto's terug waar ik zo noest aan begonnen was. Het was de bedoeling om de familiestamboom op mijn site ook te versieren met alle oude prenten die ik hier gevonden heb of in leen gekregen van familie. Zal er wel van komen, maar eerst orde scheppen in de chaos en van voren af aan beginnen. Hierbij een foto van de grootmoeder van mijn grootmoeder. Hoe is dat weer? bedovergrootmoeder of anders??
