Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
24-07-2010
en fier dat er waren
"Maar" acht gevangenen ontsnapt vorig jaar. Een absoluut record. Als je dat zo hoort is het precies normaal dat er gedetineerden het hazenpad kiezen. Ja maar, "er zijn al veligheidsmaatregelen genomen" was dan het antwoord. Toch hangt er nog altijd geen net boven de Brugse gevangenis. Enfin, we hebben weer een record gebroken.
Maniakaal is dit, denk ik. We kijken uit op een terras van een buurvrouw en het valt altijd op dat ze dat dagelijks poetst. Momenteel is ze met water en dweil aan het kuisen, maar soms is het alleen maar borstelen. Dan weer doet ze de reling met glas, die er rond staat. Gisteren heeft ze de buitenkant gedaan en de dag er voor de andere kant. Ik zweer u dat er geen enkele dag voorbij gaat dat ze niet aan het poetsen is. We hebben ons al af gevraagd of we niet eens zouden gaan vragen of ze eens niet een andere omgeving zou willen om dat werkje op te knappen. Bij ons zou ze altijd welkom zijn. Misschien doet ze ander huishoud werk ook nog graag. Och, waar moei ik me mee? Laat ze doen, als ze dat graag doet.
Vandaag was de verjaardag van Liese en tegelijkertijd was er de aankomst van Heleentje voor een 14 dagen verblijf bij haar Belgische familie. Samenkomst bij Goedele, zoals altijd. Ik had aan de drie meisjes een toneeltje aangeleerd en heb dan samen met Liese ook nog een kleine act gedaan. Normaal maak ik altijd enorm veel foto's, maar vandaag geen enkele opname gemaakt. Och misschien heeft iemand anders wel hier en daar een foto die ik kan opslaan in mijn album. Weer een schitterende namiddag. Zo tof om mijn kleindochters weer eens te zien. Schitterende meiden. Spontaan en naturel vandaag. Natuurlijk moet ik ook vermelden dat de ontmoeting met de andere leden van de familie me altijd enorm veel deugd doet. Ik geniet daar zo enorm van. Dit zou mijn lang leven moeten zijn.
Ons klein landje ocharme. Na de laatste verkiezingen hadden we weer wat hoop op een totale verandering, maar eilaas. De senaat zal niet worden afgeschaft en er worden al volop postjes uitgedeeld zonder dat er een definitieve regering is gevormd. Dan hoor ik straks dat men al twee jaar aan het vergaderen is over de kleur van de nieuwe Europese nummerplaat. Geel met zwart was volgens de politie en een aantal bevoegde instanties ivm veiligheid, de ideale oplossing. Kan niet natuurlijk omwille van het Vlaamse karakter. Het zal dus rood op wit blijven, al zal dat rood dan een ander tintje hebben. Daar hebben ze dus twee jaar over gedaan, zonder oplossing, want het is dan ten slotte één iemand die de knoop zelf heeft moeten door hakken.
Zoals ik eerder al schreef,voel ik me de laatste tijd niet zo ok. Er komt dan de zorg voor tante bij, al is dat niet zo erg. Het zijn alleen maar kleine problemen. De reactie van mijn jongste zus was dan weer schitterend. Ze weet niet waar ze eerst moet aan beginnen, want ze heeft het enorm druk, maar ze stelde onmiddellijk voor om eens wat water te gaan geven aan mijn planten in de serre. Waar zij die energie blijft halen weet ik niet. Bij mij is er de fut al een tijdje uit. Toch zal dit wel weer verbeteren.
Voor vandaag had ik een pak dingen voorzien. Het is er niet van gekomen. Rond half negen deze morgen ging de telefoon. Ik stond net onder de douche. Het was tante aan de lijn. Ze voelde zich absoluut niet goed en ze vroeg of ik onmiddellijk kon afkomen. Dokter van wacht gebeld. Iemand jong, maar ze nam absoluut haar tijd. Zeker drie kwartier met tante gepraat en haar onderzocht. Doorgestuurd naar spoed. Daar heb ik naast haar gezeten tot drie uur deze namiddag. Eindelijk eens gaan aan bellen bij de verpleegsters en nadien onmiddellijk naar haar kamer gebracht. Waarom moet dit op deze manier? Laat je je niet horen, blijf je uren wachten. Morgen gaan we weer eens kijken.
ik heb absoluut geen energie meer. ik zak door mijn benen en ik val in slaap waar ik sta. Dit is niet meer normaal. De fut is er uit. Ik denk dat ik iets ernstigs onder mijn ribben heb. Ben gisteren naar de dokter geweest. Hij vond op het eerste zicht niks, maar heeft toch bloed getrokken. Straks heb ik de uitslag van dat onderzoek. Ik zie wel weer. Ik ga er tegen aan.
Amaai wat een stank ineens in huis. Eén rotte aardappel! Ongelooflijk wat een geur die kan verspreiden. Amandine heeft dan maar ineens alle over gebleven patatten geschild en ik maak er straks puree van, die we dan wel zullen invriezen. In de politiek zijn er ook een aantal rotte aardappelen bij en ik hoop dat die zo niet stinken als deze. Ik ga er verder niet veel woorden aan verspillen, want dan erger ik me weer in dingen waar ik toch niks kan aan doen, tenzij ik zelf in die wereld zou stappen, maar ik voel me niet geroepen momenteel. Nochtans heb ik mee in een partijbestuur gezeteld een aantal jaren geleden. Gedreven! Wij zouden het eens gaan doen. Terug gefloten door het overkoepelende stadsbestuur, want wij waren maar een kleine gemeente met weinig inbreng. Agnes heeft toen nog op de lijst gestaan. We waren toen lid van bijna alle verenigingen in ons dorp of we zaten in het bestuur. Dat heeft helaas niet mogen helpen. Veel werk verzet en enorm veel uren gewerkt en met veel plezier gedaan. Goeie herinneringen.
Na ongeveer 45 jaar zijn de drie clowns van destijds nog eens samen geweest. Ik schreef vroeger al over "los nixos", want zo hadden we ons groepje gedoopt. We hebben destijds enkele optredens gehad en nadien zijn we elk onze weg gegaan. Die periode blijft in mijn geheugen als plezant, maar vooral warm, door de vriendschap die er tussen ons was. Het was zo onschuldig wat we deden op die leeftijd. Absoluut niet te vergelijken met wat sommige kinderen nu doen. Natuurlijk hebben we herinneringen boven gehaald en gelachen met onze stommiteiten van vroeger. Natuurlijk hebben we destijds ook al eens een misstap begaan en toen tilden we daar zwaar aan, maar als je er nu aan terug denkt waren het zo een kleine en onschuldige akkefietjes. We hebben er gisteren hartelijk om gelachen. Toen waren we de "aparte" gevallen volgens velen. Maar wat is apart? We deden iets wat andere kinderen van onze leeftijd niet deden, maar we waren goed bezig. Weer een warme ontvangst bij "de floere" gisteren. Echt genoten.
Eindelijk eens een degelijke voetbalmatch gezien gisteren. Toch blijf ik altijd bij mijn bewering ivm de zwaar betaalde spelers: Indien ik op mijn werk moest presteren, zoals deze sportmannen, werd ik onmiddellijk aan de deur gezet. Het is tenslotte hun beroep en ze verdienen op een maand een bedrag, waar ik misschien enkele jaren moest voor werken. Toch krijgen ze het gedaan om de ene na de andere pass fout te geven en bij de schoten op doel is het percentage binnen het kader zeer laag. Ik hoop dat het deze avond beter zal worden, al vrees ik er voor. Misschien als er een vroege goal valt, zal er een beetje spanning zijn. Gisteren op de juiste getipt en ik denk dat Spanje vandaag zal winnen. Spijtig voor onze Noorder buren. Feesten zullen ze toch, want dat kunnen ze.
Iedere boer en tuinder smeekt om een grote plens regen. Het heeft geen enkele zin want we kunnen er toch niks aan veranderen. Het grote gespreksonderwerp in België is altijd het weer. Kom je ergens binnen of ontmoet je iemand, gaat het gesprek dikwijls over regen of hitte en alle andere mogelijkheden. "kan je je verwarmen?" is het nu steevast. Toen de kinderen nog niet schoolplichtig waren, gingen we de ganse maand mei naar zee. Altijd mee gevallen. Ooit namen we eens de ganse maand juli vakantie en we hebben de hele tijd regen gehad. Onvoorspelbaar. Altijd mopperen en nooit tevreden. We hebben het hier nog zo slecht niet. Nu betrap ik er mezelf op dat ik ook al twee keer over het weer geschreven heb. Er dus ook mee bezig, al klaag ik niet.
Heel Nederland oranje gekleurd. Elf miljoen mensen hebben gisteren tv gekeken bij onze noorderburen, om "hun" helden bezig te zien. Vast ook voetbal fans in andere landen natuurlijk. Heel Nederland is al bijna aan het vieren dat ze wereldkampioen worden. Ik heb zo mijn reserves. Zo schitterend vond ik het nu ook weer niet. Ik tip nog altijd op Spanje. Vroeger keek ik naar alles wat voetbal was, al was het maar een zeer korte samenvatting. Ik herinner me nog de tijd dat ik boven in het salon op de eerste verdieping, samen met Kaat en Roeland elk momentje mee pikte van wat ook maar te maken had met voetbal. Nu haal ik er zo een aantal wedstrijden uit die ik absoluut wil zien en dikwijls heb ik achteraf spijt dat ik die tijd niet beter had gebruikt.
Tante moest vandaag naar de bank voor een en ander. Dus Staf heeft dan maar taxi gespeeld. Eindelijk mijn overgebleven Forinten van de reis naar Hongarije op de rekening gezet. Amaai, was dat even verschieten. Ofwel is de Euro zo fel gedaald of de Forint zo sterk gestegen, maar het verschil tussen aan- en verkoop is enorm. Ongeveer 15 procent verlies. Niet dat er nog zo veel overschoot, maar het was even verschieten. Toch ga ik nu op internet nog eens de koersen nakijken. Mijn uittreksels uit de automaat gehaald en het moet lang geleden geweest zijn, want ik had er meer dan dertig. Deze namiddag even boodschappen doen en natuurlijk gaan gieten in mijn tuin. De rest van de dag zal lezen zijn, soep maken en zeker naar het voetbal kijken straks. Het klassement van mijn uittreksels kan nog even wachten.
Ik hoor net een interview met een politieker. Hij zegt letterlijk: "ik zal het nu eens in gewone mensentaal zeggen". Het is zo precies of hier lopen alleen maar dommeriken rond die ofwel analfabeet zijn of die zo stupide zijn dat ze niks begrijpen van hetgeen onze verkozen personen verkondigen. Soms (dikwijls) hebben ze ook verklaringen die absoluut geen inhoud hebben en waar ze veel woorden voor gebruiken zonder inhoud. Ze kunnen minuten aan een stuk babbelen zonder eigenlijk iets te zeggen. Het is een kunst natuurlijk, maar ik zou het zo graag anders hebben. Zeg eens wat je denkt. Ze leggen verklaringen af zonder iets te zeggen. Probeer maar eens te achterhalen wat er in de tekst zit.
Deze morgen moeder de vrouw naar het station gebracht. Ze ging een dagje naar Antwerpen met haar zus. Daarna ben ik onmiddellijk naar mijn tuin gegaan om te gieten. Terug thuis een aantal telefoontjes gedaan. Tante is absoluut niet goed bezig en elke hulp is welkom. Dus dan maar met een aantal personen contact op genomen die zouden kunnen helpen. Ik heb voor mezelf eens iets klaar gemaakt dat ik zeer graag eet, balletjes in tomatensaus. Nadien de keuken gekuist en dan een verfrissende douche genomen. Nu niks meer. Naar het voetbal kijken en straks zie ik wel weer.
Deze morgen om half acht al naar de tuin geweest om te gieten. Zweten! Dus pas een douche genomen toen ik terug gekomen ben. Ik zag in de spiegel nadien nog een slaap rimpel en ondertussen zijn we bijna tien uur en die rimpel is nog steeds obstinaat aanwezig. Oud vel. Als je jong bent is zo iets na een aantal minuten al verdwenen, maar bij het ouder worden kan zo een plooitje uren blijven. Als het dat maar is. Ik lees net een artikeltje met tips tegen rimpels: Vermijdt de zon. (Net iets voor mij, dagelijks in mijn tuin!) Gebruik zonnecrème. Draag een zonnebril. (Verloren. Zal wel eens een andere kopen.) Rook niet. Vermijd stress. (Dit is een goeie in een stresserend beroep.) Slaap op je rug. (En dan maar ronken.) Eet meer fruit en groente. Was je gezicht niet te vaak. Gebruik preventief anti-rimpelcrème. En dan is er nog de reclame voor Botox nadien. Op mijn leeftijd is dit alles al te laat. Ik zou er dan moeten aan begonnen zijn toen ik nog jong was en een gladde huid had. Maar ik trek het me niet aan.
mijn broer komt ons straks bezoeken. Het is een echte vergeet kop. Hij ging gisteren avond bellen om te bevestigen. Geen nieuws. Ik belde hem deze morgen en hij zat net op de bus naar het station in Brugge. Dus iets later hier dan normaal. Geen enkel probleem. Altijd een plezant weerzien en een goeie babbel. Eerst dacht ik warm te koken, maar ik had met dit weer er absoluut geen zin in. Het zal dus een koude schotel worden. Nog eens sla uit de tuin gaan halen en gepelde tomaatjes met garnaal. Dat zal het worden samen met hesp, surimi en nog een aantal dingen. Van hetgeen ik uit de tomaten haalde heb ik een pikant sausje gemaakt. Zal hierbij wel smaken denk ik.
Ik wou absoluut naar mijn tuin gaan, maar na een uur heb ik het opgegeven. Ik kreeg gewoon geen adem en door het aflopende zweet in mijn ogen, zag ik geen steek meer. Je kan deppen en blijven deppen, maar dat helpt niet. Zelfs toen ik al een half uur thuis was, lekte het er nog altijd af. Andere dingen gedaan dan. Eerst boodschappen en dan een sla soep gemaakt met de overschot van deze middag. Ik had gisteren twee kroppen mee gebracht, maar dat is natuurlijk veel te veel voor ons. En nu doe ik verder niks meer vandaag.
Ik schrijf tegenwoordig precies altijd met een dag vertraging en ik moet telkens schrijven "gisteren" gebeurde dit of dat. Dus nu weer al hetzelfde. Het was te warm om in de vroege namiddag naar mijn tuin te gaan en ik had ook nog een andere smoes om dit niet te hoeven doen. Er was het tennis met Clijsters en er was ook voetbal nadien. Allebei tegenvallers. Rond 6 uur ben ik dan gaan gieten, want dat was echt nodig. 's Avonds naar Spanje Portugal gekeken. Niet iedereen zal het met mij eens zijn, maar van de matchen die ik gezien heb, was er niet veel spetterend bij. Ik ben misschien te kieskeurig en ik stel misschien te hoge eisen.
Gisteren was er een familie feestje bij Goedele. Altijd tof om heel de bende nog eens terug te zien. Natuurlijk had het zwembad enorm veel succes bij de kinderen. (Ook bij sommige dappere volwassenen) Zo lang ze in het water bezig waren, geen probleem, maar ondanks de hitte, was het altijd klappertanden als ze er uit moesten komen. Snel een handdoek om en dan was het snel vergeten. Liese voerde een toneeltje op. Ik hoop snel het filmpje hiervan ergens te vinden. Het was ook Sare haar uitgestelde verjaardag. Het is echt tof om te zien hoe ze over elk cadeautje zo enthousiast kan zijn. Het is absoluut niet gemaakt of geen komedie.
Tante moest vandaag naar de bank voor een en ander. Dus Staf heeft dan maar taxi gespeeld. Eindelijk mijn overgebleven Forinten van de reis naar Hongarije op de rekening gezet. Amaai, was dat even verschieten. Ofwel is de Euro zo fel gedaald of de Forint zo sterk gestegen, maar het 
