Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
19-03-2011
motifene
Ik ben altijd een eigenwijs (?) man geweest en luister dus zelden of nooit naar de raad van de dokter. Voor de problemen met mijn knie had hij een ontstekingsremmer voorgeschreven. Natuurlijk zwaar voor de maag en dus niet ingenomen tot nu toe. Vermits ik blijf sukkelen toch maar naar de apotheker geweest. Ik blijf manken en ik kan dus niks meer. Wat zo een stomme val allemaal niet kan doen.
In de derde garage beneden staat er iemand met een BMW. Het merk doet er nu niet toe. Ik was met een overbuur aan het praten toen de bewuste auto binnen gereden kwam. Toen hoorden we een vrij harde slag en kort nadien nog een en daarop nog eentje. De bestuurder(ster) is dus drie keer tegen hetzelfde voorwerp aangereden bij het parkeren van de wagen. We zijn nadien, puur uit curieuziteit eens gaan kijken en er zitten op die auto al een aantal bedenkelijke blutsen. haha, is dit nu werkelijk alles wat ik te vertellen heb?
het was dringend nodig dat ik een kopie maakte van mijn harde schijf. Het bleef maar duren. Nochtans verwittigd het systeem om de zo veel tijd dat dit moet gebeuren. Ik zou moeten geleerd zijn, want ik ben bij de panne van mijn computer zo een pak foto's verloren. Gelukkig had ik van een groot gedeelte al een onbewerkte versie op dvd gezet en heb ik een groot gedeelte kunnen recupereren. Ik ben nu bezig aan een nieuwe stamboom en het is altijd plezant om daar een foto bij te kunnen plaatsen natuurlijk. Tof om dat allemaal eens terug te zien. Hier eentje van mijn vader in de cadettenschool. Het was geen militair in hart en nieren en het heeft dus niet zo lang geduurd.
ik heb dringend iemand met een ploeg nodig. Met de problemen met mijn knie kan ik absoluut niet gaan graven in mijn tuin. Ik blijf manken en heb nog pijn. Nochtans is het dringend nodig. Zuster lief stelde voor om dat in mijn plaats te doen, maar dat wil ik niet. Misschien kan een van haar kinderen dat met een machine komen doen. Ik bel straks wel. Verdomme toch, ik doe dit zo graag, maar het gaat absoluut niet. Mijn knie is voorlopig naar de knoppen. Leona gaf me arnica mee om er op te smeren en natuurlijk zou ik ook koude kompressen moeten aanbrengen. Ik begin er aan binnen enkele minuten.
ik ben dus hopeloos achteruit met mijn tuin. Alle tuinburen hebben al ajuin en aardappelen in de grond gestoken en ik ben nog niet bezig. Ondanks mijn pijnlijke knie moet ik er morgen zeker aan beginnen of ik ben hopeloos te laat. Morgen ga ik en ik zie wel wat het met mijn knie zal doen. Morgen begin ik zeker!!!
Mijn dag vandaag was niks speciaals. Zoals altijd na het opstaan doorlopers ingevuld en nadien wat aan de computer gezeten. Elke zaterdag ( en dat is een gewoonte geworden) ga ik rond 11 uur naar de garage. Waarom? Heel simpel. Ik ben een sociaal mens en ik weet dat er stipt op dat uur elke zaterdag twee van de mede bewoners terug komen van boodschappen en daar ga ik altijd een babbel mee doen. Ach ja, zo hou ik contact. Ik zeg altijd iets tegen de mensen die ik hier tegen kom en zo leer je tenminste je naaste buren kennen. We wonen op éenzelfde verdieping maar met drie gezinnen en je weet niks van mekaar. Ik vind dat erg. Samen met een van de bovenburen ga ik een dag organiseren waar iedere bewoner van het appartementsgebouw zal op uitgenodigd worden. Kwestie van mekaar toch te leren kennen. Ikzelf spreek iedereen aan en zelfs al ken ik hun naam niet, toch weet ik wie en wat en wanneer. Niemand kent zijn buren nog tegenwoordig. Ik wil daar nu niet permanent de vloer plat lopen, maar het is zo veel aangenamer als je weet wie er naast jou woont. Iedereen zijn gedacht daar over natuurlijk.
Dan toch naar de dokter geweest voor de problemen met mijn knie. Een ontsteking zit er zeker op volgens hem, maar er is ook iets mis met de knieschijf. (denkt hij) Dus morgen voor rx en scan van dat gewricht. Ik kan niet zeggen dat het niet beter is dan 13 dagen geleden, maar ik loop nog zeer moeilijk en trappen nemen kan ik amper of niet. Morgenavond of ten laatste vrijdag weet ik dus meer. Tuinwerk zit er voorlopig niet in, want ik mag mijn knie niet belasten. We zien wel weer.
Ik heb een uitnodiging gekregen voor de autocontrole. Het kan nu ook op afspraak en dus heb ik dat maar eens geprobeerd. Ik zie op de lijst dat er veel mensen van hetzelfde gedacht zijn en dat ook doen. Veel reeds bezet, maar het gaat nog. Ik verschoot in feite bij het invullen van de eerste ingebruikname. Onze auto is al 9 jaar oud ondertussen. Even verschieten, want daar was ik me absoluut niet van bewust. Enfin, we zullen hem niet verslijten, want we maken bijna geen kilometers meer. Duur, maar het is en blijft je vrijheid.
Ik ben een echte ezel. Ik sukkel nog altijd met mijn knie en ondanks het aandringen van mijn echtgenote, ben ik toch niet naar de dokter geweest. Ik kan niet zeggen dat het nog niet beter is dan een week geleden, maar ik stap nog altijd als een manke. Morgen misschien?
Ik woon in een appartementsgebouw, waar iedereen achter de garages een klein keldertje heeft om een en ander in op te bergen. Om de zo veel jaar zijn er mensen die zich op een of andere manier toegang verschaffen tot die ruimtes om al wat waardevol is, mee te nemen. Vannacht of gisteren avond heeft er weer iemand geprobeerd om de toegangsdeuren tot de fietsenkelders te forceren om achter de garages te komen. Het is gelukkig gewapend glas en dat krijg je zo maar niet stuk. Toch kan je duidelijk zien dat er met een zwaar voorwerp tegen gebeukt is. Mijn echtgenote kocht destijds alles altijd met volle verpakkingen in grote kartonnen dozen. Toen was er ook ingebroken, maar de inbrekers waren zo beleefd geweest om van elk artikel één exemplaar achter te laten. Van de twaalf dozen melk bv lieten ze er eentje staan en zo was dat ook met al de rest van de ingekochte producten. Vorig jaar nog werd er ook in de verschillende opbergruimtes allerlei mee genomen. In onze kelder werd alles doorzocht, dat kon je duidelijk zien. Bij de buur werd alleen de sterke drank meegenomen en de rest bleef onaangeroerd.
Ik woon in een appartementsgebouw, waar iedereen achter de garages een klein keldertje heeft om een en ander in op te bergen. Om de zo veel jaar zijn er mensen die zich op een of andere manier toegang verschaffen tot die ruimtes om al wat waardevol is, mee te nemen. Vannacht of gisteren avond heeft er weer iemand geprobeerd om de toegangsdeuren tot de fietsenkelders te forceren om achter de garages te komen. Het is gelukkig gewapend glas en dat krijg je zo maar niet stuk. Toch kan je duidelijk zien dat er met een zwaar voorwerp tegen gebeukt is. Mijn echtgenote kocht destijds alles altijd met volle verpakkingen in grote kartonnen dozen. Toen was er ook ingebroken, maar de inbrekers waren zo beleefd geweest om van elk artikel één exemplaar achter te laten. Van de twaalf dozen melk bv lieten ze er eentje staan en zo was dat ook met al de rest van de ingekochte producten. Vorig jaar nog werd er ook in de verschillende opbergruimtes allerlei mee genomen. In onze kelder werd alles doorzocht, dat kon je duidelijk zien. Bij de buur werd alleen de sterke drank meegenomen en de rest bleef onaangeroerd.
Ik ben bezig met een nieuwe stamboom. Mens wat een mogelijkheden. Buiten de normale dingen zoals geboortedatum en plaats, kunnen er ook foto's bij, diploma's, interesses, zelfs religie en dergelijke. Ook plaats en datum van doopsel en nog zo veel meer. Ik ben al goed opgeschoten.
Jullie weten al lang dat ik een slechte slaper ben. Gisteren echter gebeurde er een wonder. Ik heb meer dan 20 uur geslapen, met kleine plaspauzes tussenin weliswaar, maar zo een lange periode moet dateren van kort na mijn geboorte. Wat de reden en de oorzaak ook mogen zijn blijft me gelijk en ik zou het nog eens willen overdoen. Deze morgen was ik nog steeds moe, maar toen spartelde mijn RLS weer tegen. Een hele ervaring.
ik schreef gisteren over de buil op mijn hoofd. (nog altijd blauw en nog geen verkleuring) Tijdens die stomme val moet ik ook met mijn knie ergens tegenaan gestoten hebben. Amaai, ik kan mijn been nog amper opheffen. Echt pijnlijk. Ik kom nog met moeite uit de zetel. Ik hoop dat het een gewone kneuzing is. We zullen in de volgende dagen wel zien.
Is het lomp, is het de leeftijd, is het gebrek aan lenigheid, ik weet het niet. Gisteren bij het uittrekken van mijn broek, ergens met mijn voet blijven vasthangen zeker en ik heb een smak gemaakt. Niet te beschrijven. Tegen de kleerkast gebeukt. Nu zit ik met een dikke buil op mijn hoofd. Nu is die nog blauw, maar de kleuren zullen in de loop van de dagen wel veranderen zeker, van groen naar geel. Ook boven mijn oog is alles al mooi gekleurd. Het is precies zo dat er iemand mij een zware opdoffer op mijn gezicht heeft gegeven. Me enkele dagen niet vertonen, want het is absoluut niet mooi om te zien.
weeral een aantal dagen niks geschreven. Vandaag zijn Vik en Lieve hier geweest. Met de trein is het altijd een beetje reizen. Vik belde dat ze normaal gezien om 11 uur in leuven moesten zijn, maar ze stonden gewoon stil in Gent en ze zijn via via moeten omrijden en ze zijn tenslotte toegekomen om 12 uur. De notaris waar ze een afspraak mee hadden, wilde ze toch nog ontvangen. Ze zijn dan hier komen eten en nadien zijn we enkele huizen gaan bekijken. Ze zouden namelijk graag in het Leuvense komen wonen. Duur, schandalig duur in deze regio. Dit is niet meer normaal. (vind ik) Er staat enorm veel te koop in de buurt en toch zijn de prijzen zeer hoog. Veel te hoog. Mens toch, als je minstens 300.000 moet betalen voor een min of meer "normaal" huis, dan scheelt er toch ergens iets. Ik ben daar nu niet mee bezig geweest, maar nu mijn broer hier in de buurt aan het zoeken is, kijk ik dan even mee uit. Dit is niet meer normaal. Leuven is schandalig duur. Duurder dan Brugge en Brussel. Toch worden die dingen allemaal verkocht. Wie kan dat nog betalen?
Heel even nog met Joost gebeld, net toen hij op het vliegtuig aan het stappen was. Aankomst voorzien om half acht. Niks voor mij, zo een lange vlucht. Ik zal hem dus waarschijnlijk niet gaan bezoeken. Nochtans zou ik dat graag doen, maar die afstand!!! Er bestaat nog altijd skype en gsm natuurlijk. Ach ja, het is zij leven. Toch zou ik er graag een stukje deel van uit maken.
Gisteren was de verjaardag van Goedele. We zijn natuurlijk even langs geweest met een bloemetje. Weer een gezellige babbel. Joost is ook in het land, maar spijtig genoeg niet voor lang. Hij is zijn papieren aan het regelen om naar Afrika te trekken voor een tijd. Gisteren was hij op de ambassade en hij moet deze namiddag terug, maar ik hoop hem vandaag toch nog even te zien. Ik ga hem nu nog niet bellen, want hij zal zijn rust nodig hebben. Het zal waarschijnlijk gisterenavond bij Goedele weer een late babbel geworden zijn. Ik zie hem weinig, omdat je zo maar niet eens even op en neer naar Portugal gaat, maar een verblijf in Afrika is toch nog wat anders.
Ik kreeg volgende test via mail. Doe hem ook eens. Misschien stuur ik die beter niet door, want voor sommige mensen zou het kunnen tegen vallen. Ik heb allerlei andere scenario's getest, maar veel verschil maakt het niet uit. Dit zou je natuurlijk op verkeerde gedachten kunnen brengen. Toch zijn er enkele jaren verschil. Je zou kunnen denken, ach, wat maken die paar jaar verschil uit, als ik toch al 90 ga worden? Klik maar eens op de link.
Jullie weten dat ik een CPAP toestel gebruik om mijn slaap te verbeteren. Ik had een dertigtal apneus per uur en dat vreet aan je lichaam en aan je gezondheid. Een aantal jaren geleden ging ik daarvoor naar het slaaplabo in Bonheiden omdat ik in het UZ in Leuven een veel langere wachttijd had om opgenomen te worden. Enkele dagen geleden liet ik mijn dossier overmaken naar Leuven omdat ik daar maar een paar kilometer van af woon en de verplaatsing naar Bonheiden is dan toch altijd een (bijna) halve dag. Wat een rompslomp al weer om dat administratief in orde te brengen. Ik hoop dat nu alles in orde is. Vandaag nog naar Imelda in Bonheiden moeten gaan om het oude toestel binnen te brengen. Dan waren er natuurlijk nog de nodige problemen, maar gelukkig was daar een behulpzame secretaresse die met enkele telefoontjes (hopelijk) alles in orde heeft gebracht.
Ik ben altijd een eigenwijs (?) man geweest en luister dus zelden of nooit naar de raad van de dokter. Voor de problemen met mijn knie had hij een ontstekingsremmer voorgeschreven. Natuurlijk zwaar voor de maag en dus niet ingenomen tot nu toe. Vermits ik blijf sukkelen toch maar naar de apotheker geweest. Ik blijf manken en ik kan dus niks meer. Wat zo een stomme val allemaal niet kan doen.
ik ben dus hopeloos achteruit met mijn tuin. Alle tuinburen hebben al ajuin en aardappelen in de grond gestoken en ik ben nog niet bezig. Ondanks mijn pijnlijke knie moet ik er morgen zeker aan beginnen of ik ben hopeloos te laat. Morgen ga ik en ik zie wel wat het met mijn knie zal doen. Morgen begin ik zeker!!!
Mijn dag vandaag was niks speciaals. Zoals altijd na het opstaan doorlopers ingevuld en nadien wat aan de computer gezeten. Elke zaterdag ( en dat is een gewoonte geworden) ga ik rond 11 uur naar de garage. Waarom? Heel simpel. Ik ben een sociaal mens en ik weet dat er stipt op dat uur elke zaterdag twee van de mede bewoners terug komen van boodschappen en daar ga ik altijd een babbel mee doen. Ach ja, zo hou ik contact. Ik zeg altijd iets tegen de mensen die ik hier tegen kom en zo leer je tenminste je naaste buren kennen. We wonen op éenzelfde verdieping maar met drie gezinnen en je weet niks van mekaar. Ik vind dat erg. Samen met een van de bovenburen ga ik een dag organiseren waar iedere bewoner van het appartementsgebouw zal op uitgenodigd worden. Kwestie van mekaar toch te leren kennen. Ikzelf spreek iedereen aan en zelfs al ken ik hun naam niet, toch weet ik wie en wat en wanneer. Niemand kent zijn buren nog tegenwoordig. Ik wil daar nu niet permanent de vloer plat lopen, maar het is zo veel aangenamer als je weet wie er naast jou woont. Iedereen zijn gedacht daar over natuurlijk.
