Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
03-05-2011
O Bama
Het was grappig om te horen hoe een aantal nieuwslezers (en het was er meer dan één) zich versproken hebben bij de gebeurtenissen rond Osama Bin Laden en Barack O Bama. Blijkbaar werden de namen zeer gemakkelijk door mekaar gehaald. Een serieuze opsteker voor de Amerikaanse president, blijkt uit een aantal interviews. Iedereen zijn mening natuurlijk, maar mijn sympathie heeft hij alleszins. Niet door dit feit, maar door zijn kordate aanpak. Ook hij maakt de nodige fouten. Iedereen zijn mening hierover. Met deze interventie zijn de problemen absoluut niet opgelost. Ik heb echt schrik dat het geweld nu terug gaat escaleren. Mensen die zich willen profileren binnen Al Qaida zullen nu misschien initiatieven nemen. Ben ik een doemdenker?
Goed gewerkt in mijn tuintje deze namiddag. Mijn tomaten opgebonden en proper gemaakt. Sla gezet en mijn bloemkolen van een schutblad voorzien. Ik schreef vroeger al dat er iemand mijn tuin was komen ploegen en fijn malen. Waar vroeger mijn aardbeien stonden, komen nu allemaal jonge plantjes boven. Die wil ik dus absoluut niet verloren laten gaan en ik heb ze mooi op een rij gezet. Ik besef dat ik daar dit jaar geen oogst meer zal van hebben, maar ik vond het gewoon zonde om die verloren te laten gaan. Ook honderden liter water gegoten, want het is poeierdroog. In de serre moet ik sowieso bijna dagelijks gaan gieten, maar nu is het ook buiten nuttig nodig en noodzakelijk. De oostenwind maakt de grond extra droog. Och klagen doen we altijd over het weer, maar al bij al valt het hier in ons Vlaanderland goed mee.
Voor het kijken naar "de zevende dag" deze morgen, even nog een stukje mee gepakt van de Russisch orthodoxe misviering. Prachtig gewoon. Echt de moeite om eens mee te maken. Ik herinner me dat we ooit met de Chiro destijds naar een dergelijke mis geweest zijn, al weet ik niet meer of het Russisch was of Byzantijns. Ik denk eerder het laatste. In ieder geval om nooit meer te vergeten.
Als ik die ogen van mij bekijk op een klasfoto van destijds en als ik mijn ogen nu eens bezie! Wat een verschil! Oud worden doet geen zeer, maar door allerlei kwaaltjes die je jaar na jaar en meer en meer ervaart, zie je toch een enorm verschil. Nu vallen mijn ogen bijna dicht door allerlei....Een aantal mensen hebben me destijds gezegd dat mijn ogen heel speciaal en zeer doordringend waren. Zo precies of ik kon door iets of iemand doorkijken. Ik heb daar nooit aandacht aan geschonken, maar als ik deze foto nu bekijk, kan ik dat begrijpen. Amaai wat een blik.
Ik begrijp dat er een pak volk naar dat huwelijk van William en Kate heeft gekeken en dat er mensen zijn die daar voor speciaal naar Londen zijn gegaan, maar ik ben absoluut niet mee. Het is nu al maanden dat men op onze nationale omroep, zo wel radio als tv daar zo veel aandacht aan schenkt. Een ganse dag zendtijd. Ieder zijn meug, maar ik vind het gewoon overdreven. Mij interesseren dergelijke dingen helemaal niet, maar ik kan anderen begrijpen die dat wel willen mee maken. Moesten ze hier nu voor onze deur passeren, zou ik zelfs nog niet gaan kijken, denk ik.
Ik ben net met tante naar de registratie geweest om een aantal documenten officieel te laten op nemen in de boeken van vadertje staat. Dit is niet meer van deze tijd. De bediende in kwestie heeft alles (in kalligrafie misschien?) in een groot zwart boek moeten schrijven. Als ik schrijf "groot", dan is dat ook groot. Nee, geen a viertje, maar een enorm boek. Ik zag hem mooi alles regel per regel optekenen in die mastodont. Hij mankeerde nog alleen die speciale mouwen die de bedienden over hun hemd aantrokken destijds en we waren terug in de jaren 1950. Nadien een kopie nemen van alle papieren (dat is dan al modern) en er een stempel op plaatsen met het nummer van het boek en de bladzijde enz... Leven we nu werkelijk al in 2011?
Vandaag naar Hasselt gereden naar de oudste zus. Schoonbroer had een vraagje ivm zijn Mac en foto's die daar op terecht gekomen waren. Alles is opgelost. Natuurlijk nagepraat over de familiebijeenkomst met broers en zussen en de aangetrouwden van een week geleden. Hein heeft toen een aantal foto's genomen en hierbij eentje er van. Altijd gezellig bij ons Leen en altijd welkom. Het was echt te lang geleden dat we nog daar geweest waren. Eigenaardig toch dat er zo veel gepraat wordt over het verleden en over de jeugd. En maar lachen over onze stommiteiten en over wat er zoal gebeurde toen. Ook bij de samenkomst met de ganse familie is het altijd herinneringen boven halen. Ik dacht dat dit te maken had met de leeftijd, maar ik maak hetzelfde mee als er met onze kinderen iets te vieren valt of als we mekaar zien.
De vrienden uit Boom hadden in het weekend een speciale bloem mee gebracht. Een kruising tussen een tulp en???? Hier een foto er van. Moest iemand dit kennen, laat dan maar weten. De eerste radijsjes mee gebracht van uit de tuin en ook jonge oregano. Wij gebruiken daar veel van. In al wat met tomaat klaargemaakt is, doe ik oregano. Liefst vers, maar ik laat er ook drogen en zo kunnen we daar het ganse jaar van genieten.
Net naar mijn serre geweest om alles wat water te geven. 42° met de ramen open! Het zweet lekt er nu nog altijd af. Ik ga direct een douchke nemen als het grootste zweten verdwenen is. Ik heb de tomaten en de bloemkolen water gegeven. Alles samen meer dan 200 liter. De bloemkool wist echt van de warmte. De blaren lagen plat tegen de grond. Ik vrees dat het mini's zullen blijven. Ach ja, dan gebruiken we er eentje meer. Ik heb ook de waterscheuten (de dieven zoals ze dat elders zeggen) uit de tomaten gehaald. Ik had een aantal cavaillons uitgezaaid. Natuurlijk veel te veel, maar ik heb er straks al een paar in de serre gezet. De rest uitdelen aan de buren zeker.
Oei, de foute foto's gepubliceerd daar straks. Dit zijn een paar opnames die Rudi gemaakt heeft. Het was weer een mooi weekend. Kan je beter wensen dan een paar dagen door te brengen met mensen die je echt graag bij je hebt. Het was weer echt tof. Genoten.
Het was weer schitterend in Leuven gisteren. We gaan jaarlijks naar de paasfeesten en het is altijd de moeite. Gisteren zijn Chantal en Rudi, onze vrienden uit boom, gekomen om hier mee te komen genieten van het gebeuren. Rudi heeft een nieuwe camera gekocht en hij heeft er echt mooie foto's mee gemaakt. Het is een jaarlijkse happening in de stad waar we altijd naar toe gaan. Hierbij een paar foto's.
Een aantal jaren geleden zijn we in Antwerpen gaan kijken naar de Mattheus passion. Prachtig gewoon. Echt de moeite. Natuurlijk zal veel afhangen van de uitvoerders, maar die voorstelling was gewoon schitterend. Nadien bleef Roger (zaliger) ,die ons uitnodigde, altijd maar de woorden herhalen van: "Er is tot" Moest er nu in deze dagen een opvoering zijn in het leuvense, ga ik zeker nog eens luisteren. Voor een aantal mensen misschien te zwaar, maar ik kan er intens van genieten. Ieder zijn meug.
Joost is voor twee dagen in het land en traditie getrouw eet hij graag op de dag van aankomst een goeie Belgische friet. Vermits zijn verblijf zo kort is, werd er afgesproken om met (bijna) de ganse familie gisteren middag een zakje Belgisch goud gaan te eten. Het was schitterend weer en dus konden we gemakkelijk naar het stadspark om er een friet picknick te houden. Blijkbaar waren er nog een aantal mensen die ook van dit zonnetje wilden genieten. We waren absoluut niet alleen in de "gillenhof" zoals de Leuvenaars zeggen. Het heeft me deugd gedaan om al die gezichten van die dierbaren zo te zien glunderen. Het was echt tof. Daar krijg ik nu eens een warm hart van sie.
Weeral in de 25.000 foto's op mijn computer aan het snuffelen geweest. Ik moet er dringend een pak afgooien. Dat heb ik vroeger gedaan door gewoon te branden wat er op stond, met in mijn achterhoofd, later zal ik ze wel eens bewerken en deftig op een schijfje zetten. Als ik daar moet aan beginnen ben ik weken zoet. Enfin, ik heb ze nog en dat is het voornaamste. Hierbij enkele opnames van in een warenhuis in Duitsland. Dit had ik nog nooit gezien. Werkelijk ongelooflijk wat ze daar verkochten. De meest bizarre dingen.
Vandaag, ach nee, ondertussen gisteren, met tante gaan eten in het Ruelenspark. Ze woont daar ondertussen al zes maand. Het Ruelenspark is een centrum met serviceflats. Ze organiseren daar zeer regelmatig een en ander voor de bewoners. Nu was het een lentediner. Een groot deel van de bewoners had daar voor ingeschreven en ze hadden blijkbaar allemaal familie of kennissen uitgenodigd. Een gezellige sfeer op die manier. Zo kwam ik daar de buren tegen van vroeger. Een hele babbel gedaan. Ik herinnerde me plots dat de kinderen van dat koppel, destijds de ruiten hadden ingegooid van een rommelkotje dat achteraan in de tuin stond bij ons moeder. Ondertussen zijn die mannen al rond de dertig, maar ze herinnerden zich dat voorval nog zeer goed. Ze wisten me te vertellen dat ze 's anderendaags een ruiker bloemen waren komen afgeven, maar dat ze hun belofte om de ruiten te vervangen, nooit zijn nagekomen. Waar is de tijd?
Gisteren naar de voorstelling geweest van de dansschool Aike Raes, waar ook ons Goedele les geeft. Aangenaam verrast. Het was goed. Zeer goed zelfs. Kan ik meer zeggen. Genoten.
Toevallig terug ontdek door naar foto's gaan te zoeken. Jaren geleden zijn we regelmatig naar Ootmarsum in Nederland geweest. Het is een klein kunstenaarsdorpje met ongeveer een 30tal galeries. Echt de moeite, maar niet bij de deur. We hebben er echt van genoten. Daar hebben we ook ons bronzen beeld van Irenee Duriez gekocht en alhoewel het een Vlaming is, toch daar pas ontdekt. Ook iets van Ton Schulten mee gebracht. Enkele foto's genomen(alhoewel dat niet mocht). Even een sfeerbeeld van één van de galeries.
Nou breekt mijn klomp. Ben ik fout aan het redeneren of heb ik het verkeerd verstaan. Iedereen is zo bezig over goedkope energie en als ik nu straks goed geluisterd heb, zou windenergie duurder zijn dan de andere energie. Ofwel hebben ze het fout uitgelegd, ofwel heb ik het fout begrepen. Ik hoop dat ik het mis heb.
Dit vind ik nu echt spijtig. Mijn tuinbuur Jan kwam met een lachend en fier gezicht zeggen dat hij mij en mijn echtgenote uitnodigde op een etentje dat georganiseerd wordt door de harmonie waar hij in speelt. Hij straalde. Hij zou betalen, want ik had al zo veel voor hem gedaan, zegde hij. Wil natuurlijk lukken dat we net op dat ogenblik op reis zijn. Dit vind ik nu echt spijtig sie. De man wil dan een geste doen en ik weet dat zijn vrouw daar ook zou van genoten hebben. Ik kan moeilijk die reis annuleren. Ik heb trouwens door mijn eigen stommiteit al een trip moeten uitstellen. Gewoon toegezegd, zonder de kalender te bekijken. Die dingen zou ik ook in mijn gsm moeten opslaan, want ik kan ze niet onthouden. Mijn geheugen!
Deze morgen moest ik in het UZ in Leuven zijn. Wat een irriterende muziek op de achtergrond! Een of andere radio zender. Ik weet zelfs niet welke, maar hetgeen ze daar brengen is absoluut niet te pruimen. (voor mij alleszins niet) Misschien zijn er mensen die dit graag horen, maar ik word er gewoon lastig van. Dus proberen te concentreren op mijn sudoku, want die heb ik altijd mee als ik ergens moet wachten. Aangenaam tijdverdrijf voor mij. Mijn broer zou dan een boek mee nemen, maar ik kan me daar niet in verdiepen op zulke momenten. In het MCH in Leuven geweest, dezelfde zender. Natuurlijk zullen er ook mensen zijn die zich ergeren aan een zacht klassiek muziekje op de achtergrond. Je kan natuurlijk niet voor iedereen goed doen.
Het was grappig om te horen hoe een aantal nieuwslezers (en het was er meer dan één) zich versproken hebben bij de gebeurtenissen rond Osama Bin Laden en Barack O Bama. Blijkbaar werden de namen zeer gemakkelijk door mekaar gehaald. 
Joost is voor twee dagen in het land en traditie getrouw eet hij graag op de dag van aankomst een goeie Belgische friet. Vermits zijn verblijf zo kort is, werd er afgesproken om met (bijna) de ganse familie gisteren middag een zakje Belgisch goud gaan te eten. Het was schitterend weer en dus konden we gemakkelijk naar het stadspark om er een friet picknick te houden. Blijkbaar waren er nog een aantal mensen die ook van dit zonnetje wilden genieten. We waren absoluut niet alleen in de "gillenhof" zoals de Leuvenaars zeggen. 
