We gaan regelmatig op dezelfde plaats eten en dus ken je na verloop van tijd een groot aantal van de vaste bezoekers. Deze middag was het wel even verschieten. Een van de stamgasten woont net naast het restaurant en hij stapt zo traag, dat hij ongeveer 10 minuten doet over een afstand van honderd meter. Ik dacht dat die man dik in de tachtig was, maar deze middag kwam hij vertellen dat hij gaan uitkijken was naar een home, maar dat hij afgewezen werd omdat hij nog te jong is. Hij is amper in de zeventig. Na een gesprek, blijkt dat hij ooit een hersenbloeding heeft gehad en dat is dan de reden waarom hij stapt als een stokoude man en dat hij er ook zo uit ziet. Ocharme onze zeer vriendelijke vriend.