|
Al een hele tijd heb ik een gezwel op mijn tong en eten gaat minder gemakkelijk. Dinsdag moet ik naar de kliniek voor foto's. De dochters zijn zeer bezorgd omdat ik zo vermagerde. Natuurlijk, als eten een kwelling is, doe je dat ook minder en het een is een gevolg van het ander. Ondertussen hebben de meiden de koelkast volgepropt met alles wat ik zeer graag eet. Eclairs (ondertussen al op), soep, maatjes (ook al op) enzovoort. Die enzovoort zal voor straks of morgen zijn. Ondanks het feit dat eten een marteling is, overheerst de zin en de lust. Eerst een pijnstiller en dan gaat het wel om te knabbelen en te slikken. De laatste tijd ben ik weer een beetje op de sukkel. Het zal wel weer doorgaan zeker.
|
