Een vrouwke dat hier een paar kamers verder ligt, kom ik dag en nacht tegen op de gang. Een verpleegster vertelde me juist dat ze al zo een deurtje aan haar kamer geplaatst hebben, maar ze kruipt er gewoon over. Nochtans zo jong is ze niet meer, maar waarschijnlijk lenig genoeg om die hindernis te nemen. Ze gaat niet weg van de verdieping, maar ze moet blijkbaar haar kilometers maken. Ze stapt alsmaar de gang op en af. Telkens ik ze tegenkom zegt ze goeiedag.
|