|
wat ik gisteren wou schrijven, maar wat niet lukte. Nu dus proberen. Ik ben een zeer ongedurig man, maar gisteren werd mijn geduld zwaar op de proef gesteld. Ik moest om half negen in de kliniek zijn en ik was er goed op tijd. De afspraak was om negen uur en je moet altijd een half uur op voorhand inschrijven. Om kwart over één werd ik naar de afdeling gebracht. Ok zo ver was ik dan al, maar daar was het weer wachten. Om een lang verhaal kort te maken, vanaf mijn vertrektijd tot ik weer thuis was, verstreken negen en een half uur. Nochtans de verplaatsingstijd is amper 2X15 minuten. Om half negen in de kliniek en om kwart over één binnen geroepen. Indien men mij nu moest komen zeggen dat om een of andere reden de wachttijden verlengd werden met zo veel uur, zou ik me daar mee kunnen verzoenen, maar nu laat men mij in het ongewisse en ik durf dus de wachtzaal niet verlaten, zelfs niet om te plassen, want je zal zien, netals je even weg bent, komen ze je roepen. Ik heb het overleefd.
|
