Een normale dag kondigde zich aan, was het niet dat ik keelpijn had. Na een uur kon ik nog amper spreken. Dus toch maar de dokter gebeld, hij moest toch komen kijken naar mijn ingewindelde pink. Ik vroeg hem of het absoluut nodig was om die te plaasteren. We hebben voor een tussenoplossing gekozen en de pink gespalk aan de ringvinger. Zonder die twee en dan ook nog de linkerkant, geeft dat geen problemen. Het is nu dik 18 uur en ik kan nog steeds niet praten, alleen maar fluisteren. Dan krijg je natuurlijk de klassieke opmerkingen. Ik ga ze hier niet allemaal op een rij zetten. Morgen allemaal weer vergeten.