In 1963 werd op de autoshow van Turijn de Autobianchi Stellina voorgesteld. Een 2-deurs barchetta gebaseerd op de Fiat 600D. Dit was de eerste Italiaanse wagen met een body volledig in glasvezel.Van deze wagen,een design van Tom Tjaarda,werden er slechts 502 gebouwd. Nochtans was dit model een belangrijke stap in de verdere ontwikkeling van de Fiat technologie en de auto-industrie in het algemeen.
Autobianchi Stellina (1964)
Stellina
Primula
Mischien nog belangrijker was de Primula (A109). Fiat's eerste voorwiel aangedreven wagen met dwarsliggende motor/versnellingsbak vooraan. Een design van Dante Giacosa, technisch directeur van Fiat. Deze wagen had twee versies,de hatchback en een coupé,van 1964 tot 1970 werden er 74.858 wagens geproduceerd.
Primula Coupé
Primula (1965)
A111
De nieuwe topman van Autobianchi,Enrico Righetti wilde een opvolger voor de Primula,een sedan. De ontwerpafdeling van Fiat had het echter te druk en er werd een mock-up (een nooit in productie gebracht model) van onder het stof gehaald.Met enkele veranderingen en een 1438cc motor van de Fiat 124 special werd de A111 een feit. Ondanks een midden-klasse familiewagen was dit de grootste Autobianchi in productie. Deze wagen was de gelijke van de Fiat 124,een vrij volledig uitgeruste wagen met voorwielaandrijving. De verkoop van deze wagen voldeed niet aan de verwachtingen van de Fiat-groep en in 1972 werd de productie gestopt. Van 1969 tot 1972 werden er 56.984 wagens geproduceerd.
Rond 1900 begint Edoardo Bianchi in Milaan met de productie van automobielen en rijwielen. Deze verschijnen op de markt onder de naam Bianchi. De productie is bescheiden qua omvang. Deze kleinschaligheid is tevens de voornaamste oorzaak van het staken van de autoproductie in 1938. Fiat en Pirelli blazen de autoproductie in 1955 nieuw leven in. De auto's krijgen de naam "Autobianchi". In 1957 neemt Fiat alle aandelen over. Autobianchi is vanaf dat moment een 100% dochteronderneming van Fiat. In de nieuwe fabriek in Desio rollen in de volgende jaren vele Autobianchi's van de band. Fiat wil met dit nieuwe merk modellen ontwerpen en vervaardigen die wat exclusiever zijn dan de eigen Fiat modellen. In de Autobianchi-fabriek worden volledig uitgeruste auto's geproduceerd die een welkome aanvulling vormen op het Fiat aanbod. In de 60-er jaren dient Autobianchi tevens als proeftuin voor nieuwe Fiat modellen.
Bianchina
De Autobianchi Bianchina was het eerste product van de fabrikant en was gebaseerd op de beproefde techniek van de FIAT 500. Ook bij deze auto was het kleine halve litertje achterin geplaatst. De auto werd geleverd in verschillende uitvoeringen, waaronder Panoramica (dakraam), Cabriolet en zelfs een licht vrachtwagentje.
Bianchina special cabriolet (1961)
Bianchina panoramica (1969)
Bang
Voor de Bianchina op de markt komt beseft men bij Fiat dat dit wagentje wel eens succesvoller kan zijn dan hun eigen Fiat 500. Om de vraag naar de Bianchina te beperken wordt de prijs verhoogd en de productie in de fabriek te Desio is beperkt tot 50 voertuigen per dag. In de volgende jaren komen er verschillende type's op de markt : de quadroposti(een vierpersoons sedan),een cabriolet, combi modellen(Panoramica en Giardiniera),de Transformabile en de Furgoncino(bestelwagen). Eind jaren '70 wordt de Giardiniera als laatste uit productie genomen.
Auto-immuunziekten ontstaan doordat het immuunsysteem lichaamseigen cellen en stoffen als vreemd aanziet. Het lichaam gaat dan antistoffen tegen de eigen weefsels vormen. Om auto-immuunziekten te begrijpen, moet je eerst weten hoe het immuunsysteem werkt. Het immuunsysteem is een netwerk van organen, cellen en molecules die samenwerken om het lichaam te beschermen tegen lichaamsvreemde stoffen, zoals kiemen, bacteriën, virussen, parasieten en schimmels. Als een van deze indringers (antigenen) in het lichaam probeert te komen, verdedigt het zich in de eerste plaats via de huid en de slijmvliezen.
De huid en de slijmvliezen bevatten macrofagen, witte bloedcellen, en antilichaampjes. De macrofagen verteren de antigenen, terwijl de antilichaampjes de antigenen opvangen die kunnen ontsnappen. Als de antigenen langs deze hinderpalen geraken, reageert het lichaam met de productie van lymfocyten (B-cellen en T-cellen), die geprogrammeerd zijn om de antigenen aan te vallen.
Het auto-immuunproces kan verschillende gevolgen hebben. Zo bijvoorbeeld de trage vernietiging van cellen of weefsels, de buitensporige groei van een orgaan of verstoring van de orgaanfuncties. Organen en weefsels die regelmatig getroffen worden zijn de schildklier, de alvleesklier, de bijnieren, de rode bloedcellen en de verbindingsweefsels (huid, spieren en gewrichten).
AutoAlliance International
AutoAlliance International (AAI) is een joint-ventureautoassemblagebedrijf van het Amerikaanse Ford Motor Company en het Japanse Mazda. De assemblagefabriek is gelegen in het Amerikaanse Flat Rock in de staat Michigan. In 1987 kocht Mazda Ford's niet langer gebruikte Michigan Casting Center om er de Mazda 626 sedans te bouwen voor de Noord-Amerikaanse markt. In september dat jaar werd de fabriek heropend als de Mazda Motor Manufacturing (USA). Op 15 april 1992 nam Ford een aandeel van 50% in de fabriek terug en werd het een joint-venture. Op 1 juli 1992 ging Ford de fabriek ook beheren en veranderde de naam. Vanaf 1993 bouwde AutoAlliance alle modellen Mazda 626. Van 1999 tot 2002 werd er de Mercury Cougar gebouwd en in dat laatste jaar begon ook de productie van de Mazda 6. In 2005 kwam daar de nieuwe Ford Mustang bij.
AutoAlliance Thailand
AutoAlliance Thailand (AAT) is een autoassemblagebedrijf in Thailand. Het is een joint-venture tussen de Japanse autobouwer Mazda en het Amerikaanse autoconcern Ford. De fabriek produceert compacte pick-ups en SUV's voor voornamelijk de Zuidoost-Aziatische markt. In 1913 begon Ford met de Ford Model T auto's te verkopen in Thailand. In 1960 kondigde de distributeur Anglo-Thai Motors Company de bouw van een autofabriek in het land aan. Die fabriek werd de Thai Motor Industry Company. In 1973 kocht Ford de fabriek op om ze drie jaar later al te sluiten. In 1985 werd in Thailand de New Era Company opgericht om voertuigen van Mazda te verkopen. Eind 1993 komt het tot een akkoord tussen Ford en Mazda om verder te gaan samenwerken in Thailand. AutoAlliance Thailand werd in november 1995 opgericht. Op 28 november dat jaar werd de bouw van de fabriek aangevangen. Die investering was 500 miljoen USD waard. Op 29 mei 1998 begon die te produceren. Op 1 juli van hetzelfde jaar werd de openingscerimonie gehouden in aanwezigheid van de eerste minister van Thailand, Chuan Leekpai. Midden 2007 rolde bij AutoAlliance Thailand de miljoenste auto van de band
Auto van het jaar
Auto van het Jaar is de verkiezing van de beste nieuwe auto volgens een aantal vooraanstaande, onafhankelijke autojournalisten uit Europa. De organisatie is in handen van 7 europese autobladen: Auto (Italië), Autocar (Verenigd Koninkrijk), Autopista (Spanje), Autovisie (Nederland), L'Automobile Magazine (Frankrijk), Stern (Duitsland) and Vi Bilägare (Zweden). De jury van dit jaar bestaat uit 59 auto-journalisten uit 23 landen. De verdeling van het aantal juryleden per land is gebaseerd op de omvang van de auto(verkoop) markt en de autoproductie per land. Voorwaarden De auto moet zijn geïntroduceerd in de 12 maanden voorafgaand aan de uitreiking van de prijs. De auto hoeft niet uit Europa te komen maar moet ten minste te koop zijn in 5 Europese landen en een minimale verwachte verkoop van 5000 stuks hebben. De kandidaten worden beoordeeld op de volgende criteria: design, comfort, veiligheid, verbruik, rijeigenschappen, prestaties, functionaliteit, milieu belasting en de aankoopprijs. Een shortlist van 7 auto's wordt gemaakt door te kiezen uit een veld van ongeveer 35 auto's, deze keuze wordt gemaakt d.m.v. een simpele stemronde. De keuze uit de 7 overgebleven auto's gaat als volgt; elk jurylid krijgt 25 punten te verdelen, hij/zij moet minimaal aan 5 auto's punten toekennen. Er mogen niet meer dan 10 punten per auto worden gegeven en ook mag er maar 1 de hoogste score per jurylid hebben. De eerste verkiezing vond plaats in 1964. Er zijn geen categorieën of meerdere prijzen, er is slecht 1 prijs; Auto van het jaar. 2009 Was het vorig jaar met de Fiat 500 een uitgemaakte zaak. Voor dit jaar hebben de juryleden een lastiger taak. Ze hebben inmiddels 42 kanshebbers gekozen voor de Auto van het Jaar 2009. Op 17 november is de Auto van het Jaar 2009 bekend.
Auto-Bi is een historisch Amerikaans merk van automobielen en motorfietsen. Buffalo Automobile & Auto Bi Co., Buffalo, New York (1900-1912). Auto-Bi produceerde eenvoudige motorfietsen en scooterachtige modellen met 1½ en 2½ pk E.R. Thomas-motoren. Thomas was een dochteronderneming van Auto-Bi. Dit was de eerste Amerikaanse productiemotorfiets.
Auto-Bit
Auto-Bit is een historisch merk van motorfietsen. Auto-Bit Motorcycle Works, Tokio (1952-1962). Japanse fabriek die kopieën maakte van Britse 249 cc motorfietsen.
Auto-Ell
Auto-Ell is een historisch Duits merk van motorfietsen. Motorradbau Max Ell, Stuttgart (1924-1926). Auto-Ell maakte lichte motorfietsen met 142 cc Grade-blokken. Later legde Auto-Ell zich toe op automobielen.
Auto-Fauteuil
Auto-Fauteuil is een historisch Frans motorfietsmerk. De Auto-Fauteuil is een van 1902 tot 1914 door George Gauthier in Blois (Loir et Cher, Frankrijk) gebouwde motorfiets, waarbij in sommige gevallen een eencilinder zijklepmotor van Aster vlak voor het achterwiel lag. Vaak werden echter motorblokken van De Dion-Bouton uit Puteaux gebruikt. Deze motoren waren leverbaar in een 3 pk luchtgekoelde- en een 3½ pk watergekoelde versie. Boven de motor was een luxe zetel aangebracht, compleet met armleuningen. Aan deze "fauteuil" dankte het voertuig zijn naam.
Auto-Fauteuil(1905)
Auto-Miesse
Auto-Miesse(1896-1972) kwam voort uit de fusie tussen Miesse en Bollinckx. Het was een Belgische producent van vrachtauto's en autobussen. Na de Tweede Wereldoorlog concentreerde men zich op zware trucks met Gardner motoren, later met die van Detroit Diesel en Büssing. Eind jaren '60 begon de productie af te nemen en in 1972 moest de fabriek haar poorten sluiten. In dat jaar rolde het laatste voertuig, een autobus, uit de fabriek.
Auto-Miesse(1950)
Auto-Mixte
Auto-Mixte was een Belgisch automerk dat tussen 1905 en 1912 auto's, autobussen en vrachtauto's maakte. Voortbordurende op de patenten van Henri Pieper bouwde het bedrijf uit Herstal aanvankelijk voornamelijk hybride auto's. Het systeem dat gebruikt werd kan gezien worden als een voorloper van de Toyota Prius. Wanneer de motor zwaar aangesproken werd kon de brandstof de motor een zetje meegeven. Bij het afremmen werd de energie die daarbij vrij kwam opgeslagen. Na 1911 legde het bedrijf zich voornamelijk toe op het bouwen van vrachtauto's en bussen. De auto's waren niet het succes waarop het bedrijf gehoopt had; de accu's en elektromotor waren zwaar en vrij fragiel. De prijs van de auto's was daarnaast ook vrij hoog. Een bijzondere opdracht kreeg het bedrijf om in 1912 autobussen voor het busbedrijf van Londen te maken. Ook deze had elektromotoren, op de achterwielen had elke zijde één elektromotor. Deze toepassingmaakte een differentieel overbodig en zorgde ervoor dat de bus zonder obstakels in het looppad gemaakt kon worden. Rond dezelfde tijd veranderde het bedrijf, dat zijn bakens immers verzet had, zijn naam naar Pescatore, naar de eigenaar van het bedrijf. Het bedrijf kwam niet terug na de Eerste Wereldoorlog; de werkplaatsen werden overgenomen door Gillet.
Auto-Ordnance
De Amerikaanse Auto-Ordnance Corporation is gevestigd in West Hurley in de staat New York. Deze firma is vooral bekend geworden door het Tompson machinepistool, de Tommy gun.
Auto-Union
Auto-Union is het bedrijf dat ontstond uit de fusie van Audi, DKW, Horch en Wanderer in 1932. Het kwam voort uit de fusie tussen Horch en de eigenlijk al gefuseerde merken Audi, DKW en Wanderer. Na de fusie bleef men de merknamen gebruiken. Alleen voor de racewagens gebruikte men de naam Auto Union. Na de Tweede Wereldoorlog kwam Auto Union, dat zijn wortels in Saksen had, in de Russische zone terecht. Ex-werknemers van Auto Union richtten het merk in 1949 opnieuw op, ditmaal in Ingolstadt. Men produceerde voornamelijk onder de merknaam DKW. Mercedes-Benz nam een controlerend aandeel in 1957, dat in 1964 verkocht werd aan Volkswagen.
De King James Version van de Bijbel is een Engelse Bijbelvertaling uit 1611, gepubliceerd op last van koning Jacobus I van Engeland. Deze officiële Engelse bijbel moest het gebruik van voorgaande vertalingen vervangen. Deze vertaling heette officieel "geautoriseerd" te zijn, vandaar dat ook wel de naam Authorized Version wordt gebruikt. Later zijn een aantal nieuwe edities gepubliceerd, een bekende is uit 1769. De King James Version is grotendeels gebaseerd op de Geneva Bible uit 1599, welke op zijn beurt voor 80% de tekst van William Tyndale's Nieuwe Testament bevat. De totstandkoming van de King James Version deed de Synode van Dordrecht (1618-1619) besluiten ook in Nederland tot een officiële Bijbelvertaling te komen, dit werd de Statenvertaling. Er zijn diverse pogingen ondernomen om de tekst van de King James Version te moderniseren. Vermeldenswaardig zijn de revisie door Noah Webster in 1833 (Webster Bible), de New King James Version, de 21th Century King James, Modern King James acc. Green.
Autipas
De Autipas is een Nederlands pasje waarmee een persoon met een stoornis uit het autismespectrum kan aangeven dat hij of zij een autistische stoornis heeft. Het pasje zit in een hoesje met daarop meer informatie over een autistische stoornis. De autipas is ontstaan toen in maart 2007 een autistische vliegtuigspotter op Schiphol door de marechaussee werd aangesproken. Deze rende in paniek weg en werd uiteindelijk in de boeien geslagen en als crimineel afgevoerd. Als hij de Autipas had kunnen laten zien, was het niet zo uit de hand gelopen. De pas is naar initiatief van de Nederlandse Vereniging voor Autisme, het Autisme Fonds en het Landelijk Netwerk Autisme ontwikkeld naar Brits voorbeeld. Het pasje kan helpen wanneer een persoon met autisme het moeilijk vindt om uit te leggen wat het precies is of bij aanraking met hulpverleningsdiensten. Ook kan het pasje helpen om bij veel mensen met autisme de huiver weg te helpen om de straat op te gaan of een tripje te ondernemen.
voorbeeld van een autipas
Auto
Een auto of automobiel (van Grieks auto- ("vanzelf") en Latijn mobile ("bewegend") is een zelfstandig voortbewegend voertuig om personen, goederen en/of dieren te verplaatsen. Daar de auto ontwikkeld is uit o.a. het rijtuig, werden vroeger de carrosserieën van auto's gemaakt van hout, leder en riet (voor zover bekend alleen de Hanomag 2/10 PS (ook wel Kommissbrot), Beacon en de Bisacar), tegenwoordig wordt meestal metaal of kunststof gekozen.
replica Hanomag 2/10 PS Kommissbrot(1925)
Het woord automobiel is een Frans leenwoord en komt van automobile. Dit komt weer uit het Grieks en Latijn. Het eerste auto komt van het Griekse αυτος en betekent zelf. Het tweede mobile komt van het Latijnse movere en betekent bewegen. De automobiel zoals wij hem nu kennen ontstond geleidelijk uit de rijtuigen die getrokken werden door paarden en de fiets en de zogenaamde Ottomotor.
De allereerste voorloper van de auto's waren wellicht de zeilwagens, die in de 18e eeuw in Europa onder gunstige omstandigheden reeds een zeer behoorlijke snelheid konden bereiken. Er zijn zelfs bronnen, die aangeven dat er onder de Egyptische farao Amenemhat III, in het tweede millennium vóór Christus, al zeilwagens bestonden.
Voordat de moderne verbrandingsmotor werd toegepast, gebruikte men eerst nog stoommachines. Eén van de bekendste ontwerpers van de stoomauto is Nicolas Joseph Cugnot (1725-1804). Deze officier gebruikte zijn stoomauto (1765) voor opdrachten binnen het leger.
Stoomvoertuig van Cugnot uit 1771, Musée des Arts et Métiers, Parijs
Ook Gurney ontwierp een stoomauto in 1832 voor de verbinding tussen Gloucester en Cheltenham in Engeland. De gangbare snelheid was toen ongeveer 25 kilometer per uur.
model van Stoomvoertuig van Gurney, Science Museum London
Eenzelfde ontwikkeling was te zien in Nederland waar Sibrandus Stratingh uit Groningen in 1834 een (succesvol) experiment deed met een stoomauto.
Stoomvoertuig van Stratingh
Tot aan de uitvinding van de verbrandingsmotor ontwikkelde de stoomauto zich geleidelijk, maar hij kon niet op tegen de verbrandingsmotor. De voordelen van deze motor waren voornamelijk een veel lager gewicht en minder brandstofverbruik voor meer vermogen. Hiermee was de opmars van dit type motor niet meer te stuiten.
In 1862 bouwde Etienne Lenoir zijn eerste auto met verbrandingsmotor. Pas toen de Duitser Nikolaus Otto in 1878 verbeteringen aanbracht werd de gasmotor van Lenoir een commercieel succes. De finishing touch werd geleverd door Gottlieb Daimler met zijn patent op de eerste succesvolle hogesnelheidsverbrandingsmotor (1885). De grootste verbeteringen aan de zware oliemotor zijn gedaan door Rudolf Diesel uit Duitsland, die zijn eerste patenten nam in 1892. Tegen het einde van de negentiende eeuw was de verbrandingsmotor de grote concurrent van de stoommachine in industrie en transport.
Carl Benz bouwde in 1885 de (driewiel-)auto uitgerust met een benzinemotor. Dit voertuig was de start voor de ontwikkeling en doorbraak van dit type verbrandingsmotoren.
de eerste auto met benzinemotor(1885)
De eerste in België gebouwde auto was de Vincke (1894) en de eerste in Nederland gebouwde auto de Eysink (1897). De eerste personenauto in Nederland was een Benz van hoffotograaf Adolphe Zimmerman uit Den Haag.
Type personenauto
Sedan; een auto met een apart compartiment voor bagage, motor en inzittenden en 2 of 4 deuren.
Hatchback; een auto met een apart compartiment voor motor en inzittenden. Bagage wordt in dezelfde ruimte vervoerd als de inzittenden ook wel aangeduid als 3 of 5 deurs.
Stationwagon; een auto die wat grootte betreft vaak evenlang als de sedan uitvoering is en wat vorm betreft een verlengde hatchback.
Terreinauto; een auto die door middel van 4 wiel aandrijving, sperdifferentieel alswel hoge en lage gearing geschikt is om off-road te rijden.
SUV; ook wel sports utility vehicle is een terreinauto waarbij rijeigenschappen en comfort zijn geoptimaliseerd voor gebruik op het asfalt.
MPV; ook wel Multi-Purpose Vehicle, een auto geschikt voor meerdere personen en doeleinden. Bagage wordt in het gedeelte van de inzittenden geplaatst.
Coupé; een (meestal op een sedan gebaseerde sportieve) uitvoering van een auto, met een daklijn die achter de voorstoelen begint af te lopen richting kofferbak.
Cabriolet; een auto waarvan het dak verwijderd kan worden zodat een open auto ontstaat. Het moet wel een stoffen dak zijn, want tegenwoordig heb je ook veel modellen met een stalen vouwdak en dan spreek je over een Coupé-Cabriolet (vaak CC genoemd, zoals de 207CC), feitelijk een soort Crossover.
Sportwagen; een meestal op een raceauto gebaseerde straatauto met veel vermogen.
Crossover; zo worden uitvoeringen genoemd die niet echt in een hokje te plaatsen zijn een dus een beetje van verschillende modellen zijn. Bij voorbeeld de Nissan Qashqai (kruising MPV en SUV). Feitelijk is de MPV ook een crossover tussen Stationwagon en SUV, maar dit werd zo'n populair model dat het een eigen benaming kreeg. Tegenwoordig worden er steeds meer mengelmoesjes van stijlen gebruikt, zoals SSUV (Super Sports Utility Vehicle), CUV (Crossover Utility Vehicle). Vaak is dit marketingjargon.
Mule dit is een type auto dat niet te koop is. Het is namelijk een voorloper van een nieuw model, maar met een 'oude' koets eroverheen.
Prototype, een meestal handgemaakt eerste model, soms om meningen te peilen, voor een nieuw te maken model auto.
Authentieke Partij van de Mexicaanse Revolutie(PARM)
De Authentieke Partij van de Mexicaanse Revolutie (Spaans: Partido Auténtico de Revolución Mexicana, PARM) was een Mexicaanse politieke partij. De partij is opgericht in 1954 door Jacinto B. Treviño en andere militairen uit onvrede met het beleid van de Institutioneel Revolutionaire Partij (PRI). Ze meenden dat de PRI de idealen van de Mexicaanse Revolutie verkwanseld had. Daarom is de PARM een links-nationalistische partij. Aangezien veel gepensioneerde generaals zich aansloten bij de PARM werd de partij in de volksmond wel het 'bejaardentehuis voor generaals' genoemd. De partij was het sterkst aanwezig in Tamaulipas, Nuevo León, Jalisco en het Federaal District. Hoewel de PARM nooit meer dan tien procent van de stemmen heeft weten te halen, was het wel gedurende lange tijd een van de weinige partijen die naast de PRI, die Mexico feitelijk als eenpartijstaat bestuurde, in de kamer van afgevaardigden vertegenwoordigd was. De PARM functioneerde als 'satellietpartij' van de PRI; de partij steunde doorgaans de PRI-presidentskandidaten in ruil voor parlementaire vertegenwoordiging. In 1982 wist de partij geen zetels te halen en verloor het haar erkenning, maar die wist het in 1984 te herkrijgen. In 1988 brak de PARM definitief met de PRI. In dat jaar steunde de partij de kandidatuur van Cuauhtémoc Cárdenas. Cárdenas, die de PRI had verlaten, voerde het Nationaal Democratisch Front (FDN), een coalitie van linkse partijen aan. Omdat geen van deze partijen officieel erkend was dreigde Cárdenas zich geen kandidaat te kunnen stellen. De PARM besloot echter Cárdenas als presidentskandidaat te steunen. Hij verloor de verkiezingen uiteindelijk aan PRI-kandidaat Carlos Salinas, volgens velen na grootschalige fraude. Na de verkiezingen brak de PARM met Cárdenas en ging niet op in diens nieuwe Partij van de Democratische Revolutie (PRD). Sindsdien ging het bergafwaarts met de PARM. In de verkiezingenvan 1994 raakte de partij haar laatste zetels en daarmee haar herkenning kwijt. De partij wist in 1999 voor de laatste keer haar erkenning te herkrijgen. PARM-kandidaat Porfirio Muñoz Ledo haalde bij de presidentsverkiezingen van 2000 nog slechts 0,43% van de stemmen, waarna de PARM definitief ophield te bestaan.
Authenticiteit is een technische term in de existentialistische filosofie. In deze filosofie wordt het bewuste zelf gezien als iets dat een adequaat begrip moet vormen van het zijn in de materiële wereld en van het omgaan met externe krachten en invloeden die erg verschillend en anders zijn dan zichzelf. Authenticiteit is de mate waarin iemand trouw is aan zijn eigen persoonlijkheid, geest, of karakter, ondanks deze externe impulsen. Existentialisten zien dit proces op verschillende wijzen.
Verschillende zienswijzen Het is moeilijk te bepalen wat de oorsprong is van de contemporaine notie van authenticiteit. Schrijvers die zich met het onderwerp authenticiteit hebben beziggehouden, hebben vaak geprobeerd hun visies te funderen in werken uit vele historische perioden. Seculiere en religieuze noties van authenticiteit hebben eeuwenlang gelijktijdig bestaan onder verschillende vermommingen; misschien is de vroegste versie van authenticiteit die onverminderd populair blijft 'Socrates' leer dat "het ononderzochte leven niet het leven waard is". In de twintigste eeuw hebben discussies over authenticiteit zich voornamelijk geconcentreerd rond de groep schrijvers die we existentialistisch noemen, waar de term ook ontstond. Bekende prominenten onder deze zijn: Søren Kierkegaard Martin Heidegger Jean-Paul Sartre Door deze schrijvers wordt het bewuste zelf beschouwd als iets dat zich een adequaat begrip moet vormen van het zijn in de materiële wereld en van het omgaan met externe krachten en invloeden die erg verschillen van zichzelf; authenticiteit is één wijze waarop het zelf handelt en verandert in reactie op deze impulsen. Authenticiteit is vaak "op de grenzen" van de taal; het is vaak negatief gedefiniëerd als de negatieve ruimte rond onauthenticiteit, met verwijzing naar voorbeelden van onauthenticiteit. Sartre's romans zijn waarschijnlijk de gemakkelijkste toegang tot deze wijze van het beschrijven van authenticiteit: ze bevatten vaak karakters en anti-helden die hun handelen baseren op externe druk -- de druk om zich als een bepaald soort persoon voor te doen, de druk om een specifieke levenswijze aan te nemen, de druk om de eigen morele en esthetische bezwaren te negeren om een comfortabeler bestaan te creëren. Zijn werk omvat ook karakters die de oorzaken en redenen van hun eigen handelen niet kennen of begrijpen, of die cruciale feiten over hun eigen levens negeren om ongemakkelijke waarheden te vermijden; dit verbindt zijn werk met de filosofische traditie. De "verwarrende" ervaring van absolute vrijheid is volgens Sartre de noodzakelijke voorwaarde voor de staat van authenticiteit, maar kan zodanig onplezierig zijn dat het mensen leidt tot onauthentieke levenswijzen.
Door alle schrijvers wordt authenticiteit gezien als een zeer algemeen concept, dat niet verbonden is aan een singuliere politieke of esthetische ideologie. Dit is een essentiële eigenschap van authenticiteit: omdat het een persoon's relatie met de wereld betreft, kan het niet verworven worden door simpelweg een verzameling acties te herhalen, of een set posities in te nemen. Op deze wijze is authenticiteit verbonden met creativiteit: de impuls tot handelen moet vanuit de persoon zelf komen, en niet extern worden opgelegd. Heidegger voert deze notie tot het extreme, door in zeer abstracte termen te spreken over levensvormen; zijn terminologie werd overgenomen en gesimplificeerd door Sartre in zijn filosofische werken. Kierkegaard's werk (zoals de "Lofrede op Abraham" uit zijn Vrees en Beven) concentreert zich vaak op bijbelse verhalen die (natuurlijk) niet direct te imiteren zijn. Sartre, zoals boven genoemd, concentreerde zich op onauthentiek bestaan om daarmee de schijn van de beschrijving van normatieve levenswijzen te vermijden. De meeste schrijvers over onauthenticiteit in de twintigste eeuw vonden de dominante culturele normen onauthentiek; niet alleen omdat ze opgelegd leken te zijn, maar ook omdat ze, van nature, mensen noodzaakten zich onauthentiek te gedragen ten opzichte van hun eigen verlangen, de ware redenen voor het handelen verdoezelend. Adverteren, in zoverre het poogde mensen een reden te verschaffen om iets te doen die ze nog niet bezaten, was een standaardvoorbeeld van de wijze waarop de Westerse cultuur het individu vervormde ten bate van externe redenen. Rassenrelaties worden gezien als een andere beperking van authenticiteit, aangezien ze het individu verplichten zich met anderen te associëren op grond van externe eigenschappen. Een vroeg voorbeeld van de verbinding tussen onauthenticiteit en kapitalisme werd door Karl Marx gecreëerd, wiens noties van "vervreemding" verwant is aan het latere discours over het wezen van onauthenticiteit. Zodoende hebben degenen die gepreoccupeerd waren met authentiek leven vaak ongewone levens geleid, die afweken van de culturele normen; de opkomst van de tegencultuur in de jaren '60 in Europa en Amerika werd door velen gezien als een nieuwe kans om een authentiek bestaan te leven. Velen, echter, hebben erop gewezen dat iemand die ongewoon leeft, niet noodzakelijk in een authentieke bestaanswijze is. De relatie tussen de schending van culturele normen en authenticiteit is echter sterk en reëel, en zet zich ook heden ten dage nog onverminderd voort: onder artiesten die expliciet de conventies van hun beroep schenden, bijvoorbeeld. De relatie tussen onauthenticiteit en kapitalisme is vervat in de notie van "uitverkoop", die gebruikt wordt om een artiest te beschrijven wiens werk onauthentiek is geworden na verwerving van commerciëel succes en een zekere daaraan inherente integratie in een onauthentiek systeem. Als authenticiteit alleen in zeer abstracte termen beschreven kan worden, of slechts op negatieve wijze (onauthenticiteit), wat kan er dan rechtstreeks over gezegd worden? Alle schrijvers zijn het er over eens dat authenticiteit onder meer het volgende is: Iets dat nagejaagd kan worden als een doel dat intrinsiek is in "het goede leven". Intrinsiek moeilijk te realiseren, deels door de sociale druk om onauthentiek te leven, deels door een persoon's eigen karakter. Een staat van openbaring, waarin iemand zichzelf en anderen, soms zelfs dingen, op een radicaal nieuwe wijze beschouwd. Toegevoegd zou kunnen worden dat de meeste, hoewel niet alle, schrijvers overeengekomen zijn dat authenticiteit ook: Zelf-kennis vereist. Iemand's relaties met andere mensen radicaal verandert. Een eigen set morele verplichtingen met zich meebrengt. Gerealiseerd kan worden, onafhankelijk van ras, geslacht of klasse. De notie van authenticiteit past ook in de utopische ideologie, in zoverre als velen geloven dat een utopie: Authenticiteit onder haar burgers behoeft, of Fysieke en economische barrières zou verwijderen, om authenticiteit na te kunnen streven.
Kritiek op authenticiteit Authenticiteit heeft paradoxale elementen.
Sartre illustreerde deze in uiteenlopende werken, door te wijzen op het conflict dat kan ontstaan tussen het zien van zichzelf als een wezen dat uniek is en verschillend van de rest van de wereld, en het bestaan van dit zelf in een wereld die evident andere en soortgelijke wezens bevat.
Wanneer authenticiteit als een doctrine wordt bezien, heft het zichzelf op, omdat het hierdoor wordt geclassificeerd en deel wordt van het niet-zelf, mogelijk zelfs een object van methodische studie onder anderen; het wordt in wezen een gedeelde (externe) ideologie. Dit is tegengesteld aan de notie van een individueel zelf dat zijn eigen wezen onafhankelijk van concurrerende externe ideologieën zoekt.
Een andere kritiek is dat de oplossing van Sartre's problemen tot een compromis noodzaakt, dat het mogelijk maakt voor alle unieke individuen om op een wijze samen te bestaan die voor allen acceptabel is. Daarvoor is een gedeelde ethiek of moraal nodig, die de authenticiteit beperkt.
Omdat authenticiteit zo'n ongrijpbaar concept is en nooit bevredigend gedefiniëerd kan worden, kan het worden gezien als een bedreiging van rationaliteit of Verlichtingsideeën over de doorzichtigheid van wetgeving.
Referenties
Lionel Trilling (1974), Sincerity and Authenticity. Harvard: Harvard University Press. ISBN 0 192 81166 5
Charles Taylor (1992), The Ethics of Authenticity. Harvard: Harvard University Press. ISBN 0 674 26863 6
Over Walter Kaufmann, een filosoof wiens leven zich in toenemende mate concentreerde op een zoektocht naar authenticiteit.
(NOOT van waaroemni) En nu een boterham met choco (of pindakaas).
Onder leiding van Jeanne d'Arc wordt Orléans bevrijd.
1670
Kardinaal Emilio Altieri wordt gekozen tot Paus Clemens X..
1672
Hollandse Oorlog: Lodewijk XIV van Frankrijk valt de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden binnen.
1770
James Cook ontdekt Botany Bay, Australië.
1813
Rubber wordt gepatenteerd.
1910
Theodore Roosevelt, op dat moment oud-president van de Verenigde Staten, brengt een bezoek aan Amsterdam.
1913
Het octrooi op de ritssluiting is een feit.
1945
Adolf Hitler trouwt met Eva Braun.
1945
Concentratiekamp Dachau wordt bevrijd door de troepen van de VS.
1945
Operatie Manna gaat van start: West-Nederland wordt vanuit de lucht door de RAF van voedsel voorzien.
1971
De eerste tv-uitzending van Op losse groeven, gepresenteerd door Chiel Montagne.
1975
Amerikaanse troepen vluchten weg uit Saigon voor het Noord-Vietnamees leger. Feitelijk einde van de oorlog in Vietnam.
1980
Overleden : Alfred Hitchcock (80), Brits filmregisseur.
2004
Op 29 april 2004 werd de laatste Oldsmobile, een rode Alero, gebouwd als laatste van een speciale serie van 500. Oldsmobile bestond toen 107 jaar en had in totaal 35.229.218 auto's geproduceerd.
Autarkie is het (al dan niet economisch) streven zo min mogelijk afhankelijk te zijn van anderen. Zelfverzorging of zelfvoorziening zijn synoniemen. Na de Tweede Wereldoorlog was men er in West-Europa van overtuigd dat men op het gebied van de voedselvoorziening autarkisch moest wezen. Het landbouwbeleid van de Europese Economische Gemeenschap werd daarop ingericht. In het Cambodja van Pol Pot werd autarkie met de harde hand nagestreefd omdat de rest van de wereld vergaand decadent zou zijn.
Authenticatie
Authenticatie is het proces waarbij iemand, een computer of applicatie nagaat of een gebruiker, een andere computer of applicatie daadwerkelijk is wie hij beweert te zijn. Bij de authenticatie wordt gecontroleerd of een opgegeven bewijs van identiteit overeenkomt met echtheidskenmerken, bijvoorbeeld het een in het systeem geregistreerde bewijs. De authenticiteit van het object moet worden nagegaan. Authenticatie is de tweede stap in het toegangscontroleproces. De eerste stap in dit proces is identificatie, de derde en laatste stap is autorisatie. Een veelgebruikte methode voor authentisering op een digitaal netwerk is Kerberos.
Authenticatie gebaseerd op een geheime gedeelde sleutel.
Authenticatie is de techniek waarmee een proces controleert of degene met wie het communiceert werkelijk degene is die hij zegt te zijn en geen bedrieger. Het model dat in alle authenticatieprotocollen wordt gebruikt, is het volgende: Alice begint met sturen van een bericht aan Bob. Vervolgens volgen er verschillende uitwisselingen van berichten. Tijdens het uitwisselen van de berichten kan een indringer, Trudy, deze berichten onderscheppen, wijzigen of herhalen. In de meeste protocollen hebben Alice en Bob een geheime sessiesleutel gemaakt voor gebruik in het uitwisselen van berichten. De reden voor het gebruik van een nieuwe, volgens het toeval gekozen sessiesleutel voor elke nieuwe verbinding is: (1) het beperken van de hoeveelheid verkeer die met de geheime of openbare sleutel van de gebruikers wordt verzonden, (2) het verkleinen van de hoeveelheid vercijferde tekst die een indringer te pakken kan krijgen en (3) het terugdringen van de schade die wordt geleden als een proces uitvalt en de inhoud van het proces in verkeerde handen valt. Voor dit authenticatieprotocol is de aanname dat Alice en Bob al een gedeelde geheime sleutel hebben afgesproken, Kab. Deze gedeelde sleutel is afgesproken middels de telefoon, in levende lijve of wat dan ook behalve via het (onveilige) netwerk. Dit protocol is gebaseerd op een principe dat geldt voor veel authenticatieprotocollen: een partij stuurt een willekeurig nummer naar een andere partij, deze transformeert het op een speciale manier en stuurt vervolgens het resultaat terug. Deze protocollen worden challenge-reponse protocollen genoemd.
A,B,T zijn de identiteiten van Alice, Bob en Trudy
Ri's zijn de uitdagingen, waar de subscript de uitdager identificeert
Ki zijn sleutels, waar i de eigenaar representeert
Ks is de sessie sleutel
Authenticatie op basis van een gemeenschappelijke geheime sleutel
In onderstaande figuur 1 stuurt Alice in bericht 1 haar identiteit A naar Bob. Bob kan niet weten of dit bericht van Alice of van Trudy komt en kiest daarom een uitdaging (een groot willekeurig getal Rb) en stuurt dit ongecodeerd naar Alice in bericht 2. Alice vercijfert het bericht met de sleutel die ze met Bob gemeenschappelijk heeft afgesproken en stuurt de vercijferde tekst Kab(Rb) terug in bericht 3. Wanneer Bob dit bericht ziet weet hij onmiddellijk dat het van Alice komt, want Trudy kent Kab niet en zou het bericht dus niet kunnen produceren.
Figuur 1: Verificatie in twee richtingen met een challenge-response protocol
Bob weet nu zeker dat hij met Alice spreekt, maar Alice weet nog niets zeker. Trudy zou mogelijk bericht 1 hebben kunnen onderscheppen en Rb als reactie hebben verzonden. Om erachter te komen met wie ze spreekt , kiest Alice een willekeurig getal Ra en zendt dit ongecodeerd naar Bob als bericht 4. Wanneer Bob vervolgens met Kab(Ra) reageert weet Alice dat ze met Bob spreekt. Wanneer Alice nu een sessiesleutel (Ks) af wil spreken kan deze via Kab(Ks) naar Bob worden verzonden. Het protocol in figuur 1 werkt, maar bevat te veel berichten. Een aantal berichten kunnen worden verwijderd door informatie te combineren, zoals in figuur 2. Alice start hier het challenge-response protocol in plaats van te wachten tot Bob dit doet. En terwijl Bob reageert op de uitdaging van Alice , zendt hij zijn eigen uitdaging. Op deze manier kan het hele protocol tot 3 in plaats van 5 berichten worden gereduceerd.
Figuur 2: Een verkort protocol voor tweerichtingsverificatie
Dit protocol is korter dan het protocol uit figuur 1, maar het is helaas niet veiliger. Trudy kan namelijk onder bepaalde omstandigheden het protocol aanvallen met een zogenaamde spiegelaanval (mirror attack). Trudy kan dan het protocol kraken als het mogelijk is meerdere sessies tegelijk met bob te starten.
Spiegelaanval
Trudy's spiegelaanval is weergegeven in figuur 3. De attack begint als Trudy zich voor doet als Alice en ze stuurt Rt. Bob reageert, zoals normaal, met zijn eigen uitdaging. Rb. Trudy kan nu niets meer want ze kent niet Kab(Rb).
Austropotamobius pallipes
Ze kan wel een tweede sessie met Bob starten. Zodanig dat Rb uit sessie 1 gebruikt wordt als de uitdaging van Trudy. Bob versleuteld de uitdaging en stuurt het terug, Kab(Rb). Nu heeft Trudy de ontbrekende informatie. Ze kan nu de tweede sessie afbreken en de eerste oppakken en afmaken. Bob is nu van overtuigd dat Trudy Alice is. Trudy kan nu alles vragen aan Bob, zodanig dat Bob niet in de gaten heeft dat hij niet met Alice communiceert.
Regels voor een correct authenticatieprotocol
Het ontwerpen van een correct authenticatieprotocol is moeilijker dan het lijkt. Er zijn 4 regels die hierin helpen en wanneer er zelfs maar één van deze regels geschonden wordt, kan het protocol gekraakt worden: 1. Degene die het initiatief neemt moet zich eerst identificeren voordat de ander dat hoeft te doen. In dit geval geeft Bob waardevolle informatie weg voordat Trudy heeft bewezen wie ze is. 2. Laat degene die het initiatief neemt en degene die antwoordt verschillende sleutels gebruiken voor het bewijs, ook al betekent dit dat er twee gemeenschappelijke sleutels Kab en K'ab nodig zijn. 3. Beide partijen moeten hun uitdaging uit verschillende verzamelingen trekken. De initiator moet bijvoorbeeld even getallen gebruiken en de ander oneven getallen. 4. Zorg ervoor dat het protocol bestand is tegen aanvallen waarbij een tweede parallelle sessie gebruikt kan worden waarbij informatie die in de ene sessie verkregen is, wordt gebruikt in een andere.
Maryland ratificeert als zevende staat de grondwet van de Verenigde Staten van Amerika.
1789
Muiterij op de Bounty onder leiding van Fletcher Christian tegen kapitein William Bligh.
1877
In Rotterdam wordt de Willemsspoorbrug over de Nieuwe Maas in gebruik genomen.
1920
Op 28 april 1920 werd in Bakoe de communistische Azerbeidzjaanse Socialistische Sovjetrepubliek opgericht.
1945
Benito Mussolini en zijn minnares Clara Petacci worden door het Italiaanse verzet doodgeschoten als ze proberen Italië te ontvluchten.
1947
Thor Heyerdahl begint met vijf mede-opvarenden zijn zeereis van Peru naar Polynesië op een vlot van balsahout, dat hij de Kon-Tiki noemde.
1950
Huwelijk van koning Rama IX of Bhumibol van Thailand met Sirikit Kitiyakara.
1952
Het Vredesverdrag van San Francisco treedt in werking; Japan herwint zijn soevereiniteit.
1960
Overleden : Anton Pannekoek (87), Nederlands links activist en internationaal bekend astronoom.
1965
Amerikaanse troepen landen in de Dominicaanse Republiek, zogenaamd om een "communistische coup" te voorkomen.
1969
Charles de Gaulle treedt af als president van Frankrijk omdat hij het referendum van de dag ervoor had verloren.
2001
Dennis Tito is de eerste ruimtetoerist. Hij betaalde 20 miljoen dollar voor een achtdaagse vakantie aan boord van het internationaal ruimtestation ISS.
Austro-ILO is een historisch motorfietsmerk uit Oostenrijk. Temple & Co., Wenen. Oostenrijkse fabriek die in 1938 enkele motorfietsen maakte met 120 cc ILO-motor. Door de Duitse bezetting in hetzelfde jaar kwam er een eind aan de produktie.
Austro-Omega
Austro-Omega is een historisch Oostenrijks motorfietsmerk. Josef Pruckner Motorradbau, Korneuburg (1932-1939). Austro-Omega boekte veel successen in de racerij. Produktiemodellen hadden 348-, 496- en 746 cc JAP-motoren en andere Britse componenten. Sommige racemotoren hadden 348 cc Sturmey-Archer motoren. Na 1945 bouwde Pruckner nog zijspannen.
Austroalpiene Dekbladen
De Austroalpiene nappes zijn een nappe opeenvolging in de Alpen. De Alpen bestaan uit drie zulke opeenvolgingen, de Austroalpiene nappes vormen de bovenste van de drie en dagzomen vooral in het oosten van de Alpen, vandaar de naam (austro- betekent oost). Omdat de Austroalpiene nappes uit materiaal van de Adriatische plaat bestaan en over de Penninische en Helvetische nappes zijn geschoven worden ze allochtoon genoemd. Over het algemeen zijn ze relatief ongemetamorfoseerd, in tegenstelling tot de Penninische nappes waar ze op liggen. In Zwitserland zijn de Austroalpiene nappes weggeërodeerd, op een paar klippes als de Dent Blanche klippe na (waar de Matterhorn het merkwaardigste voorbeeld van is). In Oostenrijk daarentegen beslaan de Austroalpiene nappes het grootste gedeelte van dat land, op een paar vensters zoals het Hohe Tauern venster en het Engadin venster na.
Oostenrijkse Alpen
Austrochaperina
Austrochaperina is een geslacht van kikkers uit de familie Microhylidae. Er zijn 24 soorten die voorkomen in Australië, Nieuw-Guinea en het eiland Nieuw-Brittannië.
Austrochaperina pluvialis
Austrochaperina adelphe
Austropotamobius
De zoetwaterkreeft Austropotamobius pallipes is een kreeftachtige uit de orde van tienpotigen. Ze worden ongeveer 10 centimeter lang en komen voor in heldere stromen met een zand- of grindbodem, meestal in kalkrijk gebied. Overdag leven ze verborgen onder stenen of in gaten in de oevers; 's nachts worden ze actief. Omdat ze relatief klein zijn, worden deze zoetwaterkreeften niet veel voor de consumptie gekweekt.
Austro-Daimler was een Oostenrijks (Oostenrijks-Hongaars) automerk. Opgericht als Machinefabriek Bierentz, Fischer & Co., welke in 1899 een licentie nam op de productie van Daimler wagens en motoren en noemde zich Österreichische Daimler Motoren Gesellschaft. Tussen 1902 en 1905 was Paul Daimler hoofdconstructeur bij de firma, welke opgevolgd werd door Ferdinand Porsche. Ferdinand ontwierp de 22/80PK, welke in de 1910-editie van de Prinz Heinrich Fahrt de eerste drie podiumplaatsen bezette. Na de Eerste Wereldoorlog bouwde Austro-Daimler vrij dure en grote auto's, zoals de AD617 en de ADM 1. Porsche probeerde al in die tijd een kleine volksauto te ontwerpen en bij Austro-Daimler maakte hij de Sascha, beter bekend als Sascha-Porsche. Hoewel geen verkoopsucces bleek het vrij succesvol in de racerij te zijn. Nadat Porsche in 1923 wegging concentreerde Austro-Daimler zich op grote luxe auto's. De in 1926 gepresenteerde ADR was een goed voorbeeld hiervan. De ADR werd verder ontwikkeld tot ADR Sport en ADR Bergmeister. In 1928 fuseerde Austro-Daimler met Puch, maar men produceerde tot 1934 auto's, toen Austro-Daimler/Puch fuseerde met Steyr om Steyr-Daimler-Puch te vormen. De laatste Austro-Daimler was de ADR 8.
Austro-Daimler AD 6-17
De AD 6-17 werd gebouwd van 1921 tot 1924. Het was een 4-zitter 6-cilinder, hij haalde een snelheid van 100km/h en had een verbruik van 18l/100km.
AD 6-17 1923
Austro-Daimler ADM II
De ADM II(10/40pk) werd gebouwd in 1923-1924. Deze wagen had een 2.5 liter(2540cc) 6-cilinder motor, had een verbruik van 15l/100km en haalde een top van 100km/h. De ADM II(10/45pk) had een 2613cc 6-cilinder motor en werd gebouwd van 1924 tot 1927. Van beide wagens waren er zowel 2- als 4-deurs versies.
ADM II(10/40) 1923
ADM 3 Liter(12/100pk)
De ADM 3Liter was een 4-zitter sportwagen. Deze 6-cilinder (2994cc) motor had een vermogen van 100pk. De wagen bereikte een snelheid van 130km/h en had een verbruik van 17l/100km. Deze wagen werd gebouwd van 1926 tot 1928.
ADM 3-liter 1927
Austro-Daimler ADV
Gebouwd van 1924 tot 1927 werd dit de opvolger van de AD 6-17. Deze grote luxewagen had een 6-cilinder 4424cc motor met een vermogen van 60pk. Met zijn gewicht van ruim 2ton haalde hij een snelheid van 100km/h en had een verbruik van 18l/100km.
ADV Landaulet 1925
Austro-Daimler ADR
De ADR (12/70pk) werd gebouwd van 1927 tot 1931. Het was een 6-cilinder(2994cc) luxewagen, hij haalde een snelheid van 105km/h en had een verbruik van 18l/100km.
ADR (12/70pk) 1928
Austro-Daimler ADR Sport
De ADR Sport(12/100pk) werd gebouwd in 1929-1931. Deze wagen had een 3 liter(2994cc) 6-cilinder motor, had een verbruik van 18l/100km en haalde een top van 130km/h. Deze wagen was ruim 350kg lichter dan de gewone ADR versie.
ADR Sport Cabriolet 1930
Austro-Daimler ADR 8
De ADR 8(18/100pk) werd gebouwd van 1931 tot 1934. Deze 5.5m lange wagen had een 8-cilinder (4624cc) motor. Met een gewicht van 2 ton bereikte hij toch een snelheid van 125km/h maar verbruikte daarvoor wel 25l/100km.
ADR 8 Pullman 1932
Austro-Daimler Bergermeister
Gebouwd van 1932 tot 1934, met een 6-cilinder (3614cc) motor. Met zijn 120pk haalde hij een snelheid van 145km/h en verbruikte 20l/100km.
De Australorp is een Australisch kippenras dat in de jaren twintig is ontstaan. Vooral de Orpington heeft een grote invloed op de vorming van het ras gehad. De Australorp is een middelzwaar ras met een vrij breed lichaam. De kippen hebben verhoudingsgewijs een kleine kop en een middelhoog-gedragen staart. Ze worden gefokt in de kleuren zwart, wit en gezoomd blauw. De Australorp staat bekend om de goede eierproductie, maar ook voor het leveren van vlees is het ras geschikt. Het zijn rustige dieren die makkelijk tam worden en niet hoog vliegen. Mede vanwege deze eigenschappen is de Australorp tevens een populair hobbyras. Het ras wordt ook wel boemerangras genoemd, omdat het van Engeland naar Australië is gegaan en weer terug naar Engeland en het vaste land van Europa.
de Australorp haan
de Australorp hen
Australosphenida
De Australosphenida is een onderklasse van de zoogdieren die vrijwel geheel uitgestorven is. Tegenwoordig komen ze alleen nog in Australië en Nieuw-Guinea voor met slechts vijf soorten, maar er zijn fossielen bekend uit het Mesozoïcum van Madagaskar, Australië en Argentinië en het Paleoceen van ArgentinIë. Platypoda, een orde met slechts één overlevende soort, het vogelbekdier. Fossielen hiervan zijn bekend uit het Paleoceen onder andere het Krijt van Australië en het Paleoceen van Argentinië . Tachyglossa, een orde die de huidige mierenegels omvat. De orde is bekend sinds het Plioceen van Australië.
Austrasië
Austrasië was het noord-oostelijke deel van het Merovingische koninkrijk, en bestond uit het oosten van Frankrijk, het westelijke Duitsland, België ten oosten van de Schelde en delen van Nederland. De hoofdstad van het rijk was Metz, hoewel sommige koningen ook vanuit Reims regeerden. Na de dood van de Frankische koning Clovis in 511 werd zijn koninkrijk verdeeld onder zijn vier zonen. Theuderic I van Austrasië kreeg het oostelijke deel. Austrasië leefde constant in spanning met zijn buur, Neustrië. In 613 werden de twee rijken overgenomen door Chlothar II, die zijn hoofdstad in Parijs vestigde. De twee rijken vielen echter snel terug uiteen. Pas toen de hofmeier Pepijn van Herstal in 687 Neustrië overwon, werden de twee rijken definitief verenigd. Toen diens kleinzoon, Pepijn de Korte, in 751 koning der Franken werd en Bourgondië ook overwon, begonnen de namen en binnengrenzen te vervagen, en werd enkel nog maar gesproken over het Frankische Rijk.
Austria-Alpha
Austria-Alpha is een historisch motorfietsmerk opgericht door Joseph Illichmann te Wenen en bestond van 1933-1952. De Oostenrijkse voormalige coureur Illichmann bouwde eerst 246 cc V-twin racemotoren naast 498 cc eencilinder kopkleppers. Na 1945 maakte hij sportmotoren met 249 cc Puch- en 244 cc ILO-tweetaktblokken. Omdat Illichmann ook een grote gieterij had, kon hij niet alle aandacht aan de bouw van motorfietsen schenken, waardoor de productie klein bleef.
Austria (Trautmannsdorf)
Austria is een historisch merk van motorfietsen. Austria Motor Fahrzeuge, K. Lamperts, Trautmannsdorf a.d. Leitha (1930-1952). Oostenrijks motorfietsmerk, dat Ardie-aluminium frames gebruikte, waarin 246- en 346 cc, soms watergekoelde Villiers-blokken werden gemonteerd. Daarnaast werden er 346 cc motorfietsen met Sturmey-Archer zijklepmotor gemaakt.
Austria (Wenen)
Austria is een historisch merk van auto's en motorfietsen. Austria Motorenwerke, Josef Mezera, Wenen (1903-1907). Oostenrijks-Hongaars merk, opgericht door Josefs vader Ignatz, dat Clip-on motoren en lichte 0,8 pk motorfietsjes maakte.
De Australische veedrijvershond (Engels: Australian Cattle Dog) (ACD) bestaat in de kleuren rood (red speckled) en blauw met tankleur (blue mottled, blue speckled). De geschiedenis van dit hondenras is relatief jong en heeft haar oorsprong in Australië. Een boer, Thomas Hall, fokte van 1840 tot 1870 werkhonden om zijn eigen bedrijf te voorzien. Omdat de geïmporteerde Britse herdershonden het ruwe klimaat in Australië niet aankonden en de halfwilde koeien niet konden hanteren, fokte hij inheemse dingo's. Het resultaat was een stil werkende heeler, een hond, die de koeien in de hakken beet om ze te drijven. Na de dood van Thomas Hall, werden zijn bedrijf en de honden verkocht en zo werden zij verspreid. In 1903 stelde Robert Kaleski de rasstandaard op. Schofthoogte 43 tot 51 centimeter, gewicht 16 tot 20 kilogram. De hond is zonder leiband onder controle te houden en men kan hem overal meenemen. Het is belangrijk onmiddellijk met de opvoeding te beginnen als hij in huis komt.
Rode ACD
Blauwe ACD
Australische witte ibis
De Australische witte ibis (Threskiornis molucca) is een steltloper uit de ibisfamilie Threskiornithidae en is een ondersoort van de heilige ibis. Deze ibis komt vooral voor op de wetlands in het oosten en zuidwesten van Australië en de Zuidoost-Aziatische eilanden. Deze soort heeft een zwarte kop en nek en een lange naar beneden krommende snavel. De lichaamsveren zijn wit met enkele zwarte veren bij de staart.
Australische Witte ibis
Australische zalm
Australische zalmen (Arripidae of Arripididae) vormen een familie van vissen die tot de orde van baarsachtigen (Perciformes) behoren. De vissen worden gevonden in het zuiden van Australië (inclusief Tasmanië en Nieuw-Zeeland). De vis is, hoewel de naam anders doet vermoeden, niet verwand met de familie van de Salmonidae van het Noordelijk halfrond. Deze vis wordt relatief oud, bereikt een lengte van ongeveer 1m en een gewicht van 11kg.
Australische zalm
Australische zeeleeuw
De Australische zeeleeuw (Neophoca cinerea) is een zeeroofdier uit de familie der oorrobben. Deze zeeleeuwen komen enkel voor langs de kust van Zuid-Australië. Deze zeeleeuw kent seksuele dimorfie. Vrouwtjes zijn veel kleiner dan mannetjes, hebben een ander kleurpatroon en missen de lange manen. Het vrouwtje heeft zilvergrijze flanken en rug, met een roomgele tot beige buik en kop. Ze wordt 130 tot 180 centimeter lang en 70 tot 110 kilogram zwaar. Het volwassen mannetje heeft een zwartachtige donkerbruine vacht, met een lichtere borst en een donker gezichtsmasker. Het mannetje wordt 200 tot 250 centimeter lang en 250 tot 300 kilogram zwaar. De Australische zeeleeuw eet inktvissen en vissen, waaronder wijting, zalm, haaien en roggen.
Australische zeeleeuw
Australische zilvereik
De Australische zilvereik (Grevillea robusta) is een tot 30 m hoge boom met een rechte, in de kroon doorlopende stam. De kroon is los, slank en rijzig. De bladeren zijn afwisselend geplaatst, tot 25 cm lang, bijna varenachtig, geveerd met 11 tot 23 deelblaadjes, die zelf weer diep ingesneden tot geveerd zijn. Aan de onderzijde is het blad zilvergrijs behaard.
(0) 
