Een Aérotrain is een voertuig dat op een luchtkussen zweeft op een baan in de vorm van een omgekeerde T, hiermee is het een vorm van Monorail. De Aérotrain is tussen 1964 en 1977 in Frankrijk ontwikkeld door ingenieur Jean Bertin. De Aérotrain is met 422 km/h het snelste luchtkussenvoertuig ter wereld, maar heeft nooit commercieel dienst gedaan.
Aérotrain (Photo Société Bertin - Collection personnelle)
In Frankrijk was na de tweede wereldoorlog een land waar door de uitgestrektheid en geografie snel reizen niet mogelijk was. De snelste manier van reizen was met de trein, het vliegtuig was alleen voor de allerrijksten een optie. In 1964 presenteert Jean Bertin een maquette van 1,5 meter lang op schaal 1:20, aan de SNCF en het publiek. Op 15 april 1965 wordt een Société détude de lAérotrain (Stichting tot studie van de Aérotrain) opgericht, met steun van de Délégation interministérielle à l'aménagement et à la compétitivité des territoires (Interministeriële delegatie van planologie en territoriale competitie). In 1965 wordt de Aérotrain 01, een model op schaal 1:2 gebouwd, die 4 passagiers kan vervoeren. De voortstuwing is met een propeller voortgedreven door een vliegtuigmotor, en de ondersteuning door twee sets luchtkussens voor de ondersteuning en geleiding. In 1966 wordt in de Essonne een testbaan van 6,7 km lang gebouwd tussen Gometz-le-Châtel en Limours, op het oude baanlichaam van de spoorlijn Parijs-Chartres via Gallardon. De Aérotrain 01 haalt snelheden van boven de 200 km/h op deze baan.
Aérotrain 02
In 1967 wordt de Aérotrain 02 gebouwd. Deze is gestroomlijnder dan zijn voorganger en wordt voortgestuwd door een JT12 Pratt & Whitney turboprop, en haalt veel hogere snelheden. Op 14 november 1967 haalt de Aérotrain 01, voor de gelegenheid uitgerust met een turboprop en een raketmotor, een snelheid van 345 km/h. Op 22 januari 1969 haalt de Aérotrain 02 een recordsnelheid van 422 km/h op de testbaan bij Gometz-le-Châtel. In 1969 wordt een testbaan van 18 kilometer tussen Ruan en Saran gebouwd in de Loiret (departement). Deze baan staat compleet op een viaduct van 5 meter hoog. De baan ligt langs de spoorlijn Parijs-Orléans en is bedoeld om uiteindelijk deel uit te maken van een eerste commerciële lijn tussen deze twee steden. Het traject is bijna volledig recht en maakt snelheden van 400 km/h mogelijk. Er zijn twee keerplatforms aan de uiteinden en een platform met hangar in het midden bij Chevilly.
