Een Australische familie is erin gelaagd om maar liefst 502.165 kerstlichtjes op te hangen rond hun huis in Canberra. De opmerkelijke prestatie is goed voor een vermelding in het Guinness Book of World Records.
Het gezin was in 2011 al eens houder van het record maar verloor de titel aan een familie in New York. Voldoende reden voor David Richards om dit jaar een tandje bij te steken. Hij startte in oktober reeds met de voorbereidingen. De man nam een week vakantie en werkte ieder weekend naarstig door.
"Ik heb altijd van kerstmis gehouden", aldus de pater familias. "Het feest brengt mensen samen." In 2011 versierden 331.038 lichtjes het huis in Canberra en dat moest nu beter. Meer dan 170.000 extra lampjes brachten het wereldrecord opnieuw naar Australië. De familie stelt de woning de komende weken open voor bezoekers en verzamelt zo geld in voor een goed doel.
De man wil ook de toekomst de titel in zijn bezit houden maar dan zal hij een extra generator van doen hebben, meldde hij aan AP. De elektriciteitsrekening van deze familie breekt anders misschien ookwel een record. (br.hln)
Gabriella Cilmi (Melbourne, 10 oktober 1991) is een Australische zangeres en songwriter van Italiaanse afkomst. Ze scoorde onder meer een hit met het nummer "Sweet About Me".
Gabriella Cilmi werd geboren in Melbourne, de tweede grootste stad van Australië, als dochter van Italiaanse emigranten uit de regio Calabrië.
In 2004 trok Cilmi de aandacht van medewerkers bij de platenmaatschappij Warner Music door op indrukwekkende wijze een cover te zingen van Jumpin' Jack Flash, een nummer van de Rolling Stones. Deze act deed de jonge zangeres op het Lygon Street Festa, een festival in Melbourne. Als gevolg hiervan tekende ze op 13-jarige leeftijd haar eerste contract.
Haar debuutsingle Sweet About Me bracht ze uit als 16-jarige en de single werd in de Lage Landen betiteld als 3FM Megahit en TMF Superclip. Het nummer haalde de top 3 in de hitlijsten van Nederland en België. Ook in andere landen deed Sweet About Me het goed in de hitlijsten. In Australië en Noorwegen heeft de single op 1 gestaan, terwijl ook in onder andere Oostenrijk, Tsjechië, Denemarken, Engeland en Zweden de top tien werd gehaald.
Robotcamera tussen leeuwen levert prachtige beelden op
Robotcamera tussen leeuwen levert prachtige beelden op
Klik op de foto om het filmpje te bekijken
Wat gebeurt er als je een robotcamera richting een troep leeuwen stuurt? De Nieuw-Zeelandse fotograaf Chris McLennan nam de proef op de som en installeerde een Nikon D800E op een vanop afstand bestuurde 4x4 buggy. 'Car L' werd daarop de savanne van Botswana ingestuurd wat meteen de interesse van de leeuwen wekte. En niet te vergeten: het leverde natuurlijk ook prachtige beelden op.
Marie Bracquemond 1841 - 1916 was een Franse Impressionistische kunstenares
Klik op de foto om een filmpje van haar overige werken te bekijken
Op het terras van Sèvres, 1880
Marie Bracquemond (Argenton (Bretagne), 1 december 1841 - Parijs, 17 januari 1916) was een Franse impressionistische vrouwelijke kunstenaar, door Gustave Geffroy in 1894 beschreven als een van de trois grandes dames van het Impressionisme, naast Berthe Morisot en Mary Cassatt.
Zij wordt echter nauwelijks genoemd in boeken over vrouwelijke kunstenaars. Dit was het resultaat van de inspanningen van haar man, Félix Bracquemond, om haar ontwikkeling als kunstenaar te dwarsbomen. Felix had bezwaar tegen de impressionistische stijl die zij had aangenomen.
Ze werd geboren als Marie Quivoron. Haar achtergrond staat in scherp contrast met de culturele, welvarende en stabiele omgeving van de andere vrouwelijke impressionisten - Cassatt, Morisot en Gonzalès. Ze was het kind uit een ongelukkig, gearrangeerd huwelijk. Haar vader, een zeekapitein, stierf kort na haar geboorte. Haar moeder hertrouwde snel met M. Pasquiou. Daarna leidde ze een onrustig bestaan, verhuizend van Bretagne naar de Jura, Zwitserland, en naar de provincie Auvergne voordat zij zich vestigde in Etampes, ten zuiden van Parijs. Ze had een zus, Louise, geboren terwijl het gezin woonde in Corrèze, in de buurt van Ussel, in de Auvergne, in de oude abdij van Bonnes-Aigues.
In haar tienerjaren begon ze haar lessen in het schilderen bij M. Wasser, door haar beschreven als een oude schilder die nu schilderijen restaureerde en les gaf aan de jonge vrouwen van de stad. Zij vorderde in zo'n snel tempo, dat het schilderij van haar moeder, zusje en oud-leraar poserend in de studio al in 1857 door het Salon werd aanvaard. Zij werd geïntroduceerd bij Ingres, die haar adviseerde en op zijn beurt introduceerde bij twee van zijn studenten, Flandrin en Signol. De criticus Philippe Burty noemde haar een van de meest intelligente leerlingen in Ingres' studio. Marie verliet Ingres' studio en begon met haar werk geld te verdienen. Het hof van keizerin Eugénie de Montijo gaf opdracht voor een schilderij van Cervantes in de gevangenis. Dit schilderij stemde kennelijk tot tevredenheid, want zij is toen door de Graaf de Nieuwerkerke, de directeur-generaal van de Franse musea, gevraagd om kopieën te maken van belangrijke werken in het Louvre.
De zoon en dochter van de kunstenares in de tuin van Sèvres, 1890
Het was tijdens het kopiëren van oude meesters in het Louvre, dat zij werd opgemerkt door Félix Bracquemond, die verliefd op haar werd. Zijn vriend, de criticus Montrosier, regelde een ontmoeting en vanaf toen waren Marie en Felix onafscheidelijk. Ze werden twee jaar verloofd voordat ze trouwden in 1869, ondanks de tegenwerpingen van Maries moeder. Felix en Marie werkten samen op de Haviland Studio in Auteuil, waar Felix artistiek directeur was geworden. Marie ontwierp borden voor serviezen en schilderde op grote panelen beeltenissen van muzen, die werden getoond op de Wereldtentoonstelling van 1878. Haar schilderijen werden vanaf 1874 op regelmatige basis aanvaard voor de Salon. Omdat zij zich tijdens het etsen te gebonden voelde, waren de inspanningen van Felix om haar deze kunst te leren slechts een matig succes. Toch heeft ze negen etsen geproduceerd, die getoond werden tijdens de tweede tentoonstelling van de Society of Painter-Etchers op de Galeries Durand-Ruel in 1890.
Felix introduceerde haar bij de media en de kunstenaars die hij bewonderde, maar ook bij oudere meesters, zoals Chardin. Ze werd vooral aangetrokken door de Belgische schilder Alfred Stevens. Tussen 1887 en 1890 begon haar stijl te veranderen, onder invloed van de impressionisten. Haar doeken werden groter en haar kleuren intenser. Ze verlegde haar blik naar buiten en tot Felix' afschuw werden Monet en Degas haar mentors.
Marie Bracquemond heeft deelgenomen aan de impressionistische tentoonstellingen van 1879, 1880 en 1886. In 1879 en 1880 zijn een aantal van haar tekeningen gepubliceerd in La Vie Moderne. In 1881 zijn vijf werken tentoongesteld in de Dudley Gallery in Londen. Veel van haar bekendste werken zijn geschilderd in haar tuin in Sèvres.
In 1886 ontmoette Felix Gauguin via Sisley en bracht de verarmde kunstenaar bij hem thuis. Deze had een beslissende invloed op Marie en in het bijzonder leerde hij haar hoe het doek voor te bereiden, met het oog op de verwezenlijking van de intense kleuren ze nu zo graag wilde.
Hoewel ze werd overschaduwd door haar bekende man, wordt het werk van de teruggetrokken Marie Bracquemond geacht dichter bij de idealen van het impressionisme te staan. Volgens hun zoon Pierre, was Felix Bracquemond vaak rancuneus naar zijn vrouw. Hij wees haar kritiek op zijn werk bruusk af en weigerde om haar schilderijen aan bezoekers te tonen. In 1890 gaf Marie het schilderen op, verdrietig door de voortdurende wrijving en ontmoedigd door gebrek aan belangstelling voor haar werk, met uitzondering van een paar particuliere werken. Een van haar laatste schilderijen was De dochter en zoon van de artiest in de tuin in Sèvres.
Archeologen hebben mogelijk de oudste wijnkelder ter wereld ontdekt. In Israël werd een 3.700 jaar oude collectie kruiken gevonden in de ruïnes van een oude Kanaänitische plaats.
De archeologen legden ongeveer veertig keramische kruiken bloot. Ze waren leeg en stuk, maar onderzoek van het achtergebleven residu toonde aan dat de kruiken zowel rode als witte wijn bevatten. De kruiken zouden ongeveer 3.000 flessen kunnen vullen.
"Deze wijnkelder is qua omvang ongezien in zijn tijd", zegt een onderzoeker van de George Washington University. "Hij werd ontdekt in de historische stad Tel Kabri die ongeveer 3.600 jaar geleden door een ramp verwoest werd. De kelder lag onder een zaal waar banketten werden georganiseerd voor de elite van de stad en buitenlandse gasten."
De wijnkelder is mogelijk nog groter dan gedacht. In 2015 willen de archeologen verder graven rond twee deuren in de kelder, die mogelijk toegang bieden tot een tweede ruimte in de kelder. (br.hln)
Nederland heeft gisteren kennis gemaakt met de nieuwe generatie Zwarte Pieten. Sinterklaas kwam gisteren naar de Amsterdamse stadswijk IJburg in het gezelschap van tachtig lichtbruine en gevlekte Pieten. De helpers hadden lippen in verschillende kleuren, droegen geen oorringen en in een aantal gevallen ook geen pruik.
Met de gevarieerde Pietenmix gaf de organisatie van de kleine intocht gehoor aan de oproep van burgemeester Eberhard van der Laan, eerder deze maand, om te zoeken naar een nieuwe verschijningsvorm van de stereotype Zwarte Piet met zijn zwarte gezicht, kroeshaar, dikke lippen en oorringen.
"We gooien de traditie niet meteen overboord", vertelde een woordvoerder namens de organisatie tegen Het Parool. "Maar we willen de mensen die moeite hebben met Zwarte Piet duidelijk maken dat wij hen gehoord hebben. Het moet een feest zijn voor iedereen."
Het stadsdeelbestuur van Oost zegt tevreden te zijn met de gekozen aanpak van de intocht. "In ons stadsdeel is geen ruimte voor discriminatie", zo laat de woordvoerder van stadsdeelvoorzitter Fatima Elatik weten. "Minister Asscher heeft deze week in reactie op de brief van de VN laten weten dat de discussie over Zwarte Piet in volle gang is. Dit is daar een goed voorbeeld van." (br.hln)
Honger heeft doorgaans een zeer negatieve connotatie in onze maatschappij omdat de meerderheid niet weet wat honger hebben echt is. In dit geval gaat het echter niet om honger uit armoede, maar om die rammelende buik die we dagelijks zouden moeten voelen. Ons hongergevoel doet niet alleen alles beter smaken, het is ook gezond.
Honger krijgt in de Westerse wereld maar weinig respect. Terwijl sommigen een hele dag door gedachtenloos knabbelen en hierdoor eigenlijk nooit nog een echt hongergevoel ervaren, proberen anderen hun honger te negeren of te onderdrukken om kilo's te verliezen. Dan zijn er nog mensen die andere emoties (eenzaamheid, verveling) verwarren met honger en als tegenreactie emovreten.
We zouden er volgens dieetexperten goed aan doen om opnieuw ruimte te geven aan honger in ons dagelijks eetpatroon. Eten zonder hongergevoel betekent namelijk in veel gevallen dat je eigenlijk aan het overeten bent. Daarom wordt vaak gebruikt gemaakt van de 'Hunger Scale' om mensen opnieuw te laten eten als reactie op een natuurlijk hongergevoel en zo ook alert te zijn voor signalen die erop wijzen dat ze genoeg hebben.
Wie gebruikt maakt van deze hongerbalans eet eigenlijk niet tot hij/zij een knagend (maar niet onaangenaam) hongergevoel heeft en stopt wanneer er een aangenaam voldaan gevoel is. "Het is een kwestie van de noden van ons lichaam te respecteren zonder overdaad", verklaart diëtiste Penny Wilson.
Nog een voordeel van een gezonde honger is het feit dat kinderen veel minder kieskeurig zijn als ze de tijd krijgen om een hongergevoel te kweken tussen maaltijden door. Het eten zal niet alleen beter smaken, ze zullen ook sneller openstaan om nieuwe dingen te proeven. Het is namelijk zeer gemakkelijk om een moeilijke eter te zijn als je eigenlijk geen honger hebt.
Denk even aan de laatste keer dat je een goede speech hebt gehoord. De kracht komt niet alleen van de woorden, maar ook van het tempo. Sterke sprekers lassen kritieke pauzes in om luister te geven aan hun verhaal. Op dezelfde manier heeft voeding nood aan honger om echt lekker eten te worden. (br.hln)
Geen paard in de gang, maar twee koeien door het dak. Het overkwam de Britse kunstenares Sue Marshall. Tot haar grote verbazing zag de 77-jarige vrouw uit het Britse graafschap Cornwall twee struise runderen door de zoldering van haar atelier donderen.
Mevrouw Marshall was aan het stofzuigen in haar schuurtje dat ook dienst doet als kunstatelier. Zakte daar plots toch wel geen koe door het dak. De vrouw had het dier nog maar net naar buiten geleid toen er een tweede exemplaar door het gapende gat in de zoldering naar beneden duikelde.
De ravage in het atelier was aanzienlijk. Niemand raakte gewond. Ook de onfortuinlijke koeien bleven ongedeerd.
Onderzoek wees uit dat de dieren via een hellende weide op het dak van het schuurtje waren geklauterd. Dat bleek niet bestand tegen het gewicht van de dieren. De schade, een paar duizenden euro's, zal worden vergoed door de verzekering. (br.hln)
"Trein rijdt vanaf volgend jaar trager dan in 1935"
De nieuwe dienstregeling van de NMBS, die in december 2014 van start gaat, dreigt de reiziger zuur op te breken. Dat schrijven De Morgen en Het Laatste Nieuws. Uit het nieuwe vervoersplan blijkt dat de trein trager wordt. Zo zal de rit Brussel-Antwerpen 43 minuten duren, langer dan in 1935. Het traject Mechelen-Leuven zal 26 minuten duren, tegen ooit 16 minuten. De NMBS probeert haar vertragingen terug te dringen door de rijtijden te verlengen.
Het GEN, het gewestelijk express net, lijkt vergeten. Volgens de plannen komt er in december 2014 slechts één trein bij: Brussel-Nijvel. Het Limburgs rooster krijgt klappen. Zo valt de rechtstreekse lijn Hasselt-Antwerpen grotendeels weg. Tijdens de rit Genk-Antwerpen zal de reiziger vanaf 2014 twee in plaats van één keer moeten overstappen.
Er komen wel meer treinen naar Zaventem. Er komt bijvoorbeeld een rechtstreekse trein van Brugge naar de luchthaven. Vanuit Brussel-centrum rijden er voortaan zes in plaats van vier treinen per uur naar de luchthaven.
Ketens die het doen en laten van hun klanten in hun winkels volgen: het is de realiteit, zelfs in België. Zo gaat Mediamarkt aan de hand van Bluetooth- en WiFi-signalen na hoe shoppers rondlopen in hun zaken. Anoniem weliswaar, maar het toont aan hoe ketens aan de slag gaan met hoogtechnologische snufjes om de strijd aan te gaan met webwinkels, die alles over hun klanten weten. "We zijn hier erg waakzaam over", aldus de Privacycommissie.
Mediamarkt probeert via WiFi en Bluetooth ons shopgedrag in kaart te brengen. Zo hangen er in hun winkels in Zwijnaarde en Oostakker detectoren aan het plafond die het Bluetooth-signaal van je gsm oppikken. "Op die manier kunnen we de klant op 2 meter precies lokaliseren", zegt Olivier Delangre van 'Amoobi', een spin-off van de Université Libre de Bruxelles waar het systeem in 2011 werd ontwikkeld.
Hoewel naar schatting amper 10 procent van de Belgen Bluetooth heeft aanstaan op zijn gsm, levert het experiment bij Mediamarkt heel wat bruikbare informatie op. "Mensen lopen hier bijvoorbeeld heel lang rond in de cd- en dvd-afdeling in het begin van de winkel en minder in de HiFi-afdeling achteraan. Om te zorgen dat mensen door de hele winkel lopen, gaan we de gangen nu anders inrichten. En dan testen we weer of dat effect heeft", zegt Frederik Devetter van Mediamarkt Oostakker.
Opmerkelijk: nergens in de winkel hangt een waarschuwing dat je 'gevolgd' wordt. "Want we verzamelen geen persoonlijke gegevens, enkel statistieken. Als iemand terugkomt naar de winkel, kunnen we wel zien dat iemand al eerder is geweest", zegt Delangre.
De Privacycommissie bekijkt de nieuwste snufjes in winkelland intussen met argusogen. "We merken dat dit aan het opkomen is en ook steeds verder gaat. We zijn erg waakzaam of alle praktijken wel door de beugel kunnen. Daarvoor staan we ook in contact met de sector", zegt woordvoerster Eva Wiertz. (br.hln)
Klik op de foto om het ontroerende filmpje te bekijken
Een ontroerend filmpje over het eerste moeilijke jaar van een baby die 15 weken te vroeg geboren werd, is het internet en wereldwijd harten aan het veroveren. Zijn papa Ben, die ook filmmaker is, maakte deze schitterende beelden waarbij haast niemand het droog kan houden.
Na 25 weken zwangerschap kreeg de Amerikaanse Lyndsey Miller krampen op het werk, ze dacht dat het een gevolg van haar ochtendlijke sportsessie was, maar uiteindelijk bleken het weeën te zijn. Haar baby werd vier uur nadat haar arts haar naar het ziekenhuis had gestuurd geboren. Ward moest in een couveuse liggen en werd door allerlei toestellen in leven gehouden.
De artsen deden tien dagen na zijn geboorte een hersenscan voor bloedingen, daaruit bleek dat zijn brein aan een kant er erg aan toe was, aan de andere kant viel de bloeding nog mee. Papa Ben legt geëmotioneerd uit: "De bloedingen konden later tot ernstige problemen leiden, maar er was niks dat we konden doen."
Ward is nu 16 maanden en doet het goed. Hij hij leert net te kruipen, maar doet al maanden pogingen om te wandelen. Ook kan hij intussen al enkele woorden zeggen. De video die zijn papa maakte was een verrassing voor de 32ste verjaardag van Lyndsey, ook exact een jaar nadat Ward het ziekenhuis mocht verlaten. Intussen werd het filmpje al meer dan 250.000 keer bekeken. (br.hln)
8.000 euro voor trip met helikopter naar Brugse kerstmarkt
8.000 euro voor trip met helikopter naar Brugse kerstmarkt
Een Brits helikopterbedrijf vervoert rijke Engelsen in stijl voor de luttele prijs van 8.000 euro naar de kerstmarkt van Brugge. Daarvoor krijgen de vijf passagiers niet alleen een helikoptervlucht, maar ook enkele flessen champagne.
Vanuit Londen is het ongeveer 45 minuten vliegen naar Oostende of Zuienkerke, want momenteel is het nog niet mogelijk om te landen in Brugge zelf. Daar wacht dan een auto met chauffeur die de reizigers naar hun eindbestemming brengt. Het bedrijf Atlas Helicopters bood vorig jaar Londenaars al gelijkaardige tripjes naar de kerstmarkt in Parijs aan. De bedrijfsleider dacht ook wel munt te kunnen slaan uit uitstapjes naar Brugge, vanwege de populariteit van de stad. De kerstmarkt wordt er vandaag geopend en blijft er tot 4 januari staan. Op de website van het bedrijf wordt Brugge geprezen om zijn mooie architectuur, gezelligheid en uiteraard de chocolade. (br.hln)
Wie eerstdaags naar Rome afreist, steekt toch beter een paraplu in de koffer. Niet wegens het eventuele slechte weer maar om have en goed te beschermen tegen uitwerpselen die continu uit de lucht blijken te vallen.
Spreeuwen zijn de boosdoeners. Al tientallen jaren kiezen deze vogels onder meer de Italiaanse hoofstad uit als geliefkoosde plaats om te overwinteren. Zo'n 1,5 miljoen spreeuwen worden aangetrokken door de warmte van de gebouwen in het centrum, waar ze een luxeleventje kunnen leiden. Ze eten het buikje vol met olijven en doen dan massaal hun behoefte.
De gevolgen laten zich raden: straten, auto's, standbeelden en gebouwen zitten onder een dikke laag drek. Inwoners en toeristen moeten voortdurend dekking zoeken. Rome heeft zelfs een groene boulevard moeten sluiten wegens de 'strontregen', een woord dat u dus vrij letterlijk moet nemen.
In het verleden werd de aanwezigheid van de vogels nochtans bestreden door bijvoorbeeld het snoeien van de olijfbomen of door luide kreten te laten horen maar door de economische crisis hebben de stadsdiensten daar geen geld meer voor. Er rest enkel nog de paraplu. (br.hln)
Mensen met obesitas hebben defect 'overgewichtsgen'
Volgens wetenschappers zouden 9 op tien mensen met obesitas kampen omdat het "in hun genen zit". Dit 'overgewichtsgen' zou zo overheersend zijn dat wanneer het verkeerd geprogrammeerd is, het voor een grotere eetlust en minder energie zorgt. Dat schrijft de Daily Mail. Proefmuizen met het gemuteerde gen waren twee keer zo zwaar als diertjes waarbij het gen wel naar behoren werkt.
Wetenschappers van de Amerikaanse Icahn School of Medicine ontdekten dat sporten misschien niet voor iedereen met extreme zwaarlijvigheid de (enige) oplossing is. Het CEP19-gen werd aangeduid als de boosdoener voor obesitas. Wanneer het gen bij de proefmuizen werd 'uitgeschakeld' of 'gemuteerd', bleek dat de diertjes snel verdikten, een grotere eetlust ontwikkelden en minder calorieën verbrandden. Het energieniveau van de muizen verminderde aanzienlijk en hun vermogen om vet te verbranden haperde. Met andere woorden: wanneer dit gen wel goed werkt, helpt het mensen slank(er) te blijven.
Dr. Martignetti en Dr. Adel Shalata van het Ziv Medical Centre in Israël ontdekten het gemuteerde gen ook bij een Israëlische familie die aan morbide obesitas lijdt. Bloedstalen van 13 obese familieleden en 31 familieleden met een gezond BMI werden getest op het gen. De mensen met het gemuteerde gen hadden een gemiddeld BMI van 48,7, een cijfer dat ver boven de drempel van 30 ligt waardoor ze in de categorie 'morbide obesitas' vallen. Het BMI van de obese familieleden varieerde van 36,7 tot 61.
Volgens de onderzoekers kunnen dergelijke studies meer informatie verschaffen over de medische oorzaak van obesitas en misschien leiden tot een gentherapie voor mensen met extreme zwaarlijvigheid. "Obesitas is een epidemie die wereldwijd instaat een groot deel van de doodsoorzaken; van hart- en vaatziekten tot kanker. Het is dan ook belangrijk dat we de medische oorzaak hiervan proberen begrijpen", aldus Dr. Martignetti. (br.hln)
Bijna iedereen betaalt te veel voor internet, gsm en televisie
Bijna iedereen betaalt te veel voor internet, gsm en televisie
De campagne 'Durf vergelijken', waarbij consumenten worden opgeroepen en geholpen om hun telecomtarieven te vergelijken, is een enorm succes. Dat schrijft Het Nieuwsblad.
In enkele dagen tijd hebben al meer mensen hun factuur vergeleken dan vorig jaar op een heel jaar tijd. Maandagavond hadden bijna 70.000 mensen de test gedaan, dinsdag kwamen er nog een kleine 50.000 bij. Het kabinet van minister van Consumentenzaken Johan Vande Lanotte verwacht tegen dit weekend al meer resultaten dan in heel 2012, toen er net geen 160.000 vergelijkingen gebeurden.
Opvallend: negen van de tien burgers die hun factuur laten onderzoeken, vinden ook effectief een beter tarief en betaalden voorheen dus veel meer dan nodig was. Ze betalen bijvoorbeeld voor een eindeloze reeks sms'jes, terwijl ze er maar enkele verzenden. Of zitten voor televisie en telefoon bij verschillende operatoren, waardoor ze kortingen mislopen. (br.hln)
Kunstenaar maakt ode aan 'Blade Runner' in 12.600 schilderijen
Kunstenaar maakt ode aan 'Blade Runner' in 12.600 schilderijen
Klik op de foto om het filmpje te bekijken
Een monnikenwerk moet het geweest zijn, deze bijzondere herwerking van Ridley Scotts film uit 1982, 'Blade Runner'. De Zweedse kunstenaar Anders Ramsell schilderde zowat anderhalf jaar lang kleine aquarellen (van ongeveer 1,5 op 3 cm), die elk een frame vormen uit de film.
Hij creëerde zo uiteindelijk 12.597 minuscule schilderijtjes die, als je ze achter elkaar zet, goed zijn voor 35 minuten film. Het resultaat is een prachtige, dromerige, impressionistische ode aan 'Blade Runner'. Oordeel zelf.(br.hln)
Niemand wil 'onnozelste kalender ter wereld' kopen
Het nieuwe jaar nadert met rasse schreden. Tijd om een nieuwe kalender in huis te halen. Maar de kans is klein dat 'The Fast Disappearing Red Telephone Boxes of Wales 2014' ('De snel verdwijnende rode telefooncellen van Wales 2014') menig huiskamermuur zal sieren. Er is immers nog geen enkel exemplaar van verkocht.
Zelfs uitgever Kevin Beresford (61) moet toegeven dat hij met zijn werkstuk niet bepaald een gat in de markt heeft aangeboord. "Slaapverwekkend, onnozel en nerdy" bestempelt hij zelf zijn kalender. Nochtans heeft de man een paar jaar geleden een grote hit gescoord. Van zijn kalender 'Roundabouts of Great Britain 2012' ('Rotondes in Groot-Brittannië 2012') gingen tienduizenden stuks over de toonbank.
Beresford had nochtans gehoopt dat zijn twaalf beelden van de iconische rode, meestal ongebruikte rode telefooncellen enig enthousiasme had kunnen opwekken bij het grote publiek. Hij fotografeerde de telefoonhokjes op enkele 'glamoureuze' plekjes in Wales, zoals Monmouth, Llanberis en Gilwern.
In september al gooide de uitgever zijn kalender op de markt. Kostprijs: 9,99 pond (12 euro) per stuk. Maar het ziet er naar uit dat meneer Beresford er zijn interieur mee zal kunnen behangen. Geen hond die zijn uitgave in huis wil halen. "Zelfs niet de meest vaderlandslievende inwoners van Wales", zucht de man.(br.hln)
Geen politieke carrière voor wie geen toilet in huis heeft
Geen politieke carrière voor wie geen toilet in huis heeft
De autoriteiten van de Indiase deelstaat Bihar hebben een merkwaardige richtlijn uitgevaardigd. Mensen die geen toilet binnenshuis hebben, mogen zich geen kandidaat stellen voor de komende gemeenteraadsverkiezingen. Met andere woorden: geen politieke carrière voor wie nog buiten kakt.
Deelstaatpremier Nitish Kumar kondigde de maatregel dinsdag aan op Wereldtoiletdag. De nieuwe richtlijn moet er toe bijdragen dat Bihar tegen het jaar 2022 een 'openluchtontlastingsvrije' staat is.
Kumar wil het proces bespoedigen met een subsidieregeling. Elk gezin dat een binnenhuistoilet installeert, kan rekenen op een toelage van omgerekend 120 euro. Ambtenaren komen wel controleren of de plaatsing volgens de regels van de kunst verloopt.
"Ontlasting in openlucht veroorzaakt nagenoeg 90 procent van alle ziektes in onze staat", zegt premier Nitish Kumar. "Met deze maatregelen hopen we de komende generaties een grote dienst te bewijzen", luidde het nog in zijn 'grote boodschap'. (br.hln)
Vijfde type verveling ontdekt: (her)kent u ze allemaal?
Vijfde type verveling ontdekt: (her)kent u ze allemaal?
Wist je dat... niet alle verveling dezelfde is? Wetenschappers hadden eerder al vier categorieën opgesteld, maar recent werd ontdekt dat er specifiek vijf verschillende vormen van verveling zijn. Zo is het laatste type 'apathische verveling' ontdekt, dat dicht aanleunt bij depressie, dat schrijft de Huffington Post.
Apathische verveling is officieel de vijfde vorm van verveling. Dat ontdekten onderzoekers die in voorgaande studies al vier andere types hadden geïdentificeerd. De categorieën hangen af van de mentale activiteit van de persoon in kwestie (die varieert van nerveus tot kalm) en van de positieve of negatieve gedachten die met de verveling geassocieerd worden.
De ontdekking van de vijfde categorie is gebaseerd op onderzoek bij 63 universiteitsstudenten en 80 hogeschoolstudenten in Duitsland. Het onderzoek werd uitgevoerd door wetenschappers van de Universiteit van Konstanz en de Thurgau Universiteit.
En dit zijn de vijf vormen van verveling:
1) Onverschillige verveling Mensen die zich in dit type verveling bevinden voelen zich teruggetrokken, onverschillig maar zijn wel ontspannen. 2) Kalibrerende verveling Hierbij worden vooral gevoelens van onzekerheid ervaren en zijn mensen vatbaar voor afleiding. 3) Zoekende verveling Dit type verveling uit zich in rusteloosheid en het actief zoeken naar afleiding of verandering. 4) Reactieve verveling Mensen die deze verveling ervaren zijn vastbesloten de situatie waar ze inzitten te veranderen voor een specifiek alternatief. 5) Apathische verveling Deze laatste vorm van verveling lijkt sterk op een depressie en wordt ervaren als hulpeloosheid.
Voor- en nadelen Uit ander onderzoek blijk dat verveling over het algemeen kan herleid worden tot drie dingen: het onvermogen zich te focussen of op te letten, het besef dat we ons niet kunnen concentreren en het feit dat we onze omgeving hiervan de schuld geven. Er zijn trouwens ook voor- en nadelen aan verveling: onderzoek heeft uitgewezen dat verveling zowel gelinkt kan worden aan een verhoogde kans op hartproblemen, als een verhoogde creativiteit op het werk.(br.hln)
Wie langer en gezonder wil leven, kan beginnen door regelmatig een handje noten te eten. Dat bewijst een onderzoek van de universiteit van Harvard waarbij gedurende een periode van 30 jaar 119.000 mannen en vrouwen werden gevolgd.
Het dagelijks eten van noten verlaagde het overlijdensrisico met maar liefst 20 procent ten opzichte van mensen die nooit noten aten. Het risico op hart- en vaatziekten verminderde met 29 procent en het aantal mensen dat aan kanker overleed, werd met 11 procent verminderd.
De studie is het omvangrijkste onderzoek dat ooit is gedaan naar de relatie tussen voedsel en overlijdensrisico.
De resultaten van het onderzoek, dat werd geleid door Dr. Ying Bao van het aan Harvard gelieerde vrouwenziekenhuis in Boston, zijn gepubliceerd in de New England Journal of Medicine. (br.hln)
