Het woord 'flitsmarathon' is door woordenboekenuitgever Van Dale uitgeroepen tot woord van het jaar in Vlaanderen. Dat maakte Van Dale deze ochtend bekend in een persmededeling.
Van 25 november tot en met 15 december kon er gestemd worden op de tien genomineerde woorden. Het woord 'flitsmarathon', dat gedefinieerd wordt als "een politieactie waarbij de hele dag intensief geflitst wordt", haalt het met 24 procent van de stemmen. Op de tweede plaats prijkt de boterhammentaks, gevolgd door de kamikazecoalitie.
Daarnaast werden er nog telkens vijf woorden verkozen in vijf categorieën. In de categorie jongerentaal gaat de eerste plaats naar de 'onesie', een ruimzittend, uit één deel bestaand huis- of pyjamapak dat alleen hoofd, handen en voeten vrijlaat, gewoonlijk met een ritssluiting aan de voorkant, soms met een capuchon. In de categorie lifestyle wint de 'overschotdoos', wat zo veel wil zeggen als een doggybag. 'Loomen', het aan elkaar knopen tot een armband of een ander object van gekleurde elastiekjes met een soort haaknaald op een weefbord, krijgt het meeste stemmen in de categorie sport en amusement. In de categorie economie is dat de 'perenboycot', het niet meer invoeren van peren - door Rusland - als pressiemaatregel en in de categorie politiek gaat het om het 'Maggie-effect', met name het effect dat bij verkiezingen het verlies voor een traditionele partij beperkt blijft dankzij de monsterscore van een enkele politicus - naar politica Maggie De Block.
In Nederland is de 'dagobertducktaks' verkozen tot woord van het jaar 2014. Met de dagobertducktaks doelen onze noorderburen op een speciale belasting die wordt geheven over het vermogen van superrijke mensen, oftewel een superrijkentaks. Nog in de Nederlandse top drie staan 'moestuinsocialisme' en 'stemfie'.
Vorig jaar ging de titel in Vlaanderen naar het woord 'selfie', een fotografisch zelfportret, vaak gemaakt met behulp van een smartphone. Eerdere winnaars waren 'frietchinees' (2012), 'stoeproken' (2011), 'tentsletje' (2010), 'ontvrienden' (2009), 'swaffelen' (2008) en 'bokitoproof' (2007). (br.hln)
Honden worden angstiger en agressiever door gebrek aan spel en beweging. Daar vrezen experts voor na een studie bij 4.000 Britse baasjes.
Onderzoekers aan de universiteit van Bristol hebben na een rondvraag bij 4.000 hondeneigenaars een duidelijke band ontdekt tussen speeltijd en gedragsproblemen. Dit is bijvoorbeeld zenuwachtig worden als ze alleen zijn, ongehoorzaamheid en snauwen naar andere dieren.
Een op de vijf Britse hondeneigenaars speelt zes keer per dag met zijn of haar huisdier. De helft speelt twee tot drie keer per dag en bij tien procent beperkt zich dat tot één keer. De populairste spelletjes zijn worstelen, achtervolgen en met speeltjes smijten. Tennisballen, zachte plastic speeltjes die geluid maken, rubberen ballen en touwen zijn de populairste voorwerpen om de dieren te entertainen.
Hoewel de onderzoekers niet zeker zijn of minder spelen de oorzaak van agressief gedrag is, zeggen ze dat spelletjes voor belangrijke intellectuele stimulatie en beweging zorgen. Volgens dierenarts Mark Evans vertonen honden die minder spelen meer gedragsproblemen. Volgens onderzoekster Emily Blackwell houden honden zoveel van spelen dat ze bewust vertragen of hun strategie veranderen om de pret langer te laten duren. Zo lopen ze minder snel als hun baasje hen achternazit, zodat het spelletje langer blijft duren. (br.hln)
Koppel 70 jaar gescheiden door oorlog, nu getrouwd dankzij Facebook
Koppel 70 jaar gescheiden door oorlog, nu getrouwd dankzij Facebook
De tweede wereldoorlog rukte hen uit elkaar. Zeventig jaar lang verloren ze elkaar uit het oog. Via Facebook vonden Antonia (86) en Giovanni (89) de liefde terug en mekaar. Zaterdag zijn ze getrouwd.
Het ontroerende liefdesverhaal van Antonia Gottifredi et Giovanni Molinari start gelijk met het uitbreken van de tweede wereldoorlog in Italië. Pas verloofd met zijn geliefde moet Giovanni naar het front. Antonia belooft op hem te wachten maar dan komt haar toekomstige echtgenoot terecht in een concentratiekamp, schrijft La Repubblica.
Te laat Eén keer bevrijd, blijft Giovanni discreet om zijn verloofde niet in de problemen te brengen. Wanneer hij toch eindelijk weer opdaagt, is het te laat. De jonge vrouw is getrouwd met een andere man met wie ze twee kinderen zal krijgen. Giovanni zet eveneens een punt achter het liefdesverhaal en sticht later zelf een gezin.
Alleen De tijd schrijdt onverbiddelijk verder en het is 2014. Antonia en Giovanni gaan weer alleen door het leven nadat hun respectievelijke man en vrouw gestorven zijn. Ze voelen zich erg eenzaam. Met de hulp van hun kleinkinderen ontdekken ze Facebook. De tachtigjarigen creëren een profiel. De twee vroegere tortelduifjes vinden elkaar opnieuw. Een Facebookpost doet het liefdesvuur heropflakkeren.
Ceremonie Wanneer ze elkaar weer ontmoeten, begint alles opnieuw zoals zeventig jaar geleden. "Giovanni is nog net zo romantisch als toen", vertelt Antonia over haar geliefde. "Hij bedelft me onder de rozen en invitaties voor een etentje. Zaterdag is het koppel getrouwd in de kerk van Bellano in het gezelschap van enkele intimi. "Een ontzettend ontroerende ceremonie", aldus Flavia, het kleinkind van Antonia. Echte liefde roest immers niet. (br.hln)
De stripomslag van het Kuifje-album "De scepter van Ottokar" is gisteren geveild voor 539.880 euro. Dat meldt veilinghuis Million. Dat is een record voor een omslag van Hergé. De kaft was geschat op 350.000 euro.
De veiling van originele Frans-Belgische strips vond plaats zowel in Brussel als in Parijs. De opbrengst was vooraf geraamd op anderhalf miljoen euro, maar de uiteindelijke veiling bracht een pak meer op: 1,89 miljoen euro. 85 procent van de 101 items vonden een koper. De kopers waren afkomstig uit vier continenten.
Een tekenplank van Franquin wisselde voor 112.540 euro van eigenaar. Een inkttekening van Gotlib uit 1971 bracht 51.968 euro op. De oorspronkelijke schatting: tussen de 9.000 en 10.000 euro. Een omslag van Olivier Blunder van Greg, gepubliceerd in 1971 werd geveild voor 10.240 euro. De jeugdreeksen van Albert Uderzo, Jehan Pistolet et Luc Junior gingen elk voor 19.200 euro over de toonbank. (br.hln)
Botsende sterrenstelsels zorgen voor verbluffend vuurwerk
Botsende sterrenstelsels zorgen voor verbluffend vuurwerk
Rond deze tijd van het jaar is vuurwerk niet ongewoon maar ook in de ruimte vinden er dan spectaculaire lichtshows plaats wanneer twee sterrenstelsels met elkaar in botsing komen.
Op 130 miljoen lichtjaren van onze Aarde vindt er een verbluffend kijkspel plaats. Er is een botsing gaande tussen de spiraalsterrenstelsels NGC 2207 en IC 2163, die beide gelegen zijn in het sterrenbeeld Grote Hond (Canis Major).
Het gaat eigenlijk om een soort samensmelting van deze twee stelsels die duidelijk voor heel wat dynamiek zorgt en dat levert een prachtige vertoning op. Het hele gebeuren wordt waargenomen met de Hubble en de Chandra röntgenruimtesatelliet van de NASA. (br.hln)
Man doet kerstoproep om ouders te vinden die hem achterlieten in luchthaven
Man doet kerstoproep om ouders te vinden die hem achterlieten in luchthaven
Hij heet Steven Hydes, maar staat bekend als Gary Gatwick. Hij was pas tien dagen oud toen hij in april 1986 werd aangetroffen in het vrouwentoilet van de luchthaven Londen Gatwick, gewikkeld in een laken. Hydes in nu 28 en vraagt met Kerst aan zijn biologische ouders contact op te nemen met hem.
"Weer een jaar voorbij, al 28 kerstmissen en tien jaar zoeken. Nog altijd weet ik niet wie mijn echte ouders zijn", schrijft hij op Facebook.
Een DNA-test onthulde dat de ouders van Steven uit vijf verschillende landen afkomstig kunnen zijn: Engeland, Schotland, Ierland, Duitsland of Frankrijk.
"Ergens moet iemand informatie hebben die me vooruit kan helpen in mijn zoektocht. Mijn moeder of vader hebben deze pagina misschien wel geliked", zegt Steven op zijn Facebookpagina.
"Laat me astublief iets weten, in alle vertrouwen. Zelfs het kleinste beetje informatie kan me misschien helpen". (br.hln)
Een Belgische wagen wordt op steeds latere leeftijd afgedankt. Gemiddeld belandt een vierwieler in ons land nu na 15,1 jaar op het autokerkhof. In 2001 werd een auto gemiddeld 12,9 jaar oud. Dat blijkt uit cijfers van Febelauto, het Belgische beheersorganisme voor afgedankte voertuigen, zo schrijft De Zondag.
Febelauto ziet twee mogelijke verklaringen: "Auto's zijn beter gemaakt dan vroeger en houden het langer vol. Ze hebben bijvoorbeeld minder roestproblemen. Maar automobilisten blijven ook gewoon langer met hun wagen rijden omwille van de crisis."
De meeste wagens die werden afgedankt in 2014, werden gebouwd in het jaar 1999. In de statistieken van Febelauto staan ook 67 wagens gebouwd in 2014. Gloednieuwe wagens dus, die het toch snel tot de schroothoop hebben geschopt. (br.hln)
Meisjes kiezen vandaag nog dezelfde studierichtingen als vijftig jaar geleden. Dat leert een onderzoek van de VUB, zo schrijven De Standaard en Het Nieuwsblad.
VUB-sociologen Ignace Glorieux en Ilse Laurijssen gingen na voor welke richtingen jongeren zich inschreven in 1958, 1988, 2005 en 2011. Daaruit bleek dat het aandeel meisjes-jongens opvallend stabiel was. Meisjes zijn vooral terug te vinden in richtingen die op de mens, cultuur of het menselijk lichaam slaan. Technologie blijft een mannenzaak.
Minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) is verbaasd door de bevindingen. Zij wil inzetten op een betere studieoriëntering, zonder meisjes in een bepaalde richting te dwingen. (br.hln)
Voor heel wat vrouwen is een beha een onrechtstreekse vorm van zelfvertrouwen: het stukje stof 's ochtends aantrekken zorgt ervoor dat je gerust de dag kunt doorkomen. Voor heel wat dames kan het dan ook een nachtmerrie zijn om zonder lingerie over straat te lopen. Kristin Chirico, een jonge vrouw met een D-cup, testte uit hoe het nu voelt om een week zonder beha te leven. Dit zijn haar bevindingen.
Dag 1 "Ik maak me klaar voor mijn eerste dag zonder beha en loop het kantoor binnen. Het voelt ondoordacht, eng en gevaarlijk. Alsof ik in de auto stap en mijn gordel niet aandoe en daardoor de wet breek. Ik kies ervoor om eerlijk te zijn tegen mijn (vrouwelijke) collega's en licht hen in over mijn experiment. Hun 'koele' reacties schrikken me af. Ze lijken niet verbaasd over de vorm van mijn borsten waardoor ik me afvraag of ze er altijd zo bijhangen. Voor de rest van de dag ga ik behoedzaam door het leven: ik verlaat mijn bureau niet zonder reden en kijk regelmatig in de spiegel. Doorheen de dag blijft een gevoel overheersen: ik voel me ontzettend naakt."
Dag 2 "Vandaag voel ik me wat moediger en kies voor een bloemenjurkje. Gedurende één seconde geniet ik van het vrije en luchtige gevoel en het feit dat ik me geen zorgen moet maken over welke beha ik onder het kleed moet aantrekken. Eenmaal aangekomen op kantoor dringt de realiteit weer tot me door en voel ik me slecht door mijn borsten: ze zijn niet gelijk. Het is alsof ik mijn diepste geheim met de wereld deel, hoewel ik weet dat alle borsten na verloop van tijd niet meer zo stevig zijn. Dat is gewoon de zwaartekracht."
Dag 3 "Ik kies voor een gewone t-shirt en alweer beginnen de stemmetjes in mijn hoofd tegen me te praten. Wanneer ik in de spiegel kijk, lijkt het alsof mijn borsten me aankijken met puppy-ogen. Ze kijken me aan alsof ze spijt hebben van hoe ze eruit zien. Door hun toedoen voel ik me de hele dag slecht. Het enige wat ik wil is mijn rug buigen zodat ik kleiner lijk, maar ik doe net het tegenovergestelde. Ik haal mijn armen weg van voor mijn lichaam en alles lijkt oké. Geen vreemde blikken, geen kinderachtige opmerkingen. Ik besef dat mensen wel andere dingen te doen hebben dan zich zorgen te maken over mijn tepels."
Dag 4 "Vandaag ben ik optimistisch omdat ik ook ontdekt heb dat het uitlaten van mijn beha eigenlijk niet moeilijk of pijnlijk is. Wanneer mensen zeggen 'Ik kan me inbeelden hoe moeilijk het moet zijn' ben ik verrast dat ik hen moet tegenspreken. Het gaat zelfs zo gemakkelijk dat ik vergeet waarom ik me voorheen zoveel zorgen maakte om dat stomme stukje stof. Ik denk positief, maar wanneer ik een trap oploop, weet ik dat je soms écht wel een beha nodig hebt. Ook in de sportschool is het een verplicht stuk kledij dat je gewoon moet aanhebben."
Dag 5 "Op het feestje loopt het fout: ik mors per ongeluk drinken over mijzelf. Over mijn borsten. In het openbaar. Kort na het voorval spreekt een man me aan, of beter gezegd mijn boezem. Ik wéét gewoon dat hij weet dat ik geen beha draag, ik merk het aan de manier waarop hij tegen mijn tepels praat. Ik wil even lingerie aantrekken, maar wanneer ik het meisje in de hoek van de discotheek zie sukkelen met haar beha, bedenk ik me snel weer."
Dag 6 "Natuurlijk moet ik je ook het leukste deel vertellen. Wanneer je normaal 's avonds je beha uittrekt, ervaar je een fantastisch gevoel. Je voelt een last van je schouders vallen en bent eindelijk vrij. Wel, dat gevoel heb ik de hele dag."
Dag 7 "Ik sluit het experiment af in een wikkeljurk, een gewaagde keuze want het kleed brengt me vaak in gevaarlijke situaties - hello nippleslip. Gelukkig kan ik altijd net op tijd de schade beperken en ik ben dan ook erg droevig dat de week voorbij is. Wanneer ik denk aan een beha, associeer ik het met pijn en ongemak."
Conclusie "De afgelopen week leerde ik dat: - Ik alleen een beha moet dragen wanneer ik me er goed bij voel. - Maar weinig mensen werkelijk opmerken dat ik geen beha draag. - Een behaloze week vakantie voor je borsten is. - Niemand zal zich zorgen zal maken over je tepels als jijzelf het ook niet doet." (br.hln)
Schilderij uit film Stuart Little levert bijna 230.000 euro op
Schilderij uit film Stuart Little levert bijna 230.000 euro op
Het schilderij was volgens de Hongaarse kunsthistoricus Gergely Barki na afloop van een tentoonstelling verkocht aan een joodse verzamelaar. Waarschijnlijk ontvluchtte de verzamelaar Hongarije in de aanloop naar of tijdens de Tweede Wereldoorlog. Daarna is het spoor van het schilderij verloren gegaan.
Maar in 2009 dook het schilderij op aan de oppervlakte. Toen Barki, die aan een biografie van de schilder werkt, de film Stuart Little uit 1999, met de gelijknamige muis in de hoofdrol, bekeek, zag hij het bewuste doek boven een schoorsteen op de set.
Voor 500 dollar gekocht De kunsthistoricus nam contact op met de filmstudio en uiteindelijk bleek dat een voormalige setbouwer van Sony het schilderij voor 500 dollar gekocht had bij een antiquair in Pasadena in Californië. De vrouw vond het perfect passen in de woonkamer van Stuart Little en zo belandde het schilderij in de film.
De startprijs voor doek was omgerekend 110.000 euro. De veiling kon op heel wat media-aandacht rekenen. De verkoper, die het doek van de setbouwer gekocht had, wenste anoniem te blijven.(br.hln)
Het Brits koninklijk huis heeft drie kerstfoto's vrijgegeven van prins George, het 17 maanden oude zoontje van prins William en zijn vrouw Kate.
Het is uniek dat er foto's naar buiten komen van het jongetje. Zijn ouders proberen hem af te schermen van de opdringerige Britse roddelpers. Volgens de BBC is deze sessie ook bedoeld als een bedankje aan de media die het verzoek van Kate en William wél inwilligen. Af en toe duikt er in de tabloids nog wel een ongewild plaatje van het gezin op.
De foto's zijn eind november gemaakt door een persoonlijke assistent van prins William. Prins George zit op de trappen van Kensington Palace in Londen, waar het gezin woont. De laatste keer dat er een officiële foto naar buiten kwam was in juli toen het jongetje één jaar oud werd.
Kate is zwanger en verwacht volgend jaar een tweede kind. Deze week ging het paar samen op reis naar Amerika, voorlopig één van hun laatste officiële bezoeken samen.
Volgens Britse media lijkt het jongetje op zijn vader toen hij een dreumes was. (br.hln)
Een vermiste kat heeft ruim duizend kilometer door Frankrijk gelopen om zijn baasje terug te vinden. En dat lukte: na anderhalf jaar is Cookie weer thuis. Dat meldt de nieuwssite nicematin.com.
De zwart-witte kat verdween begin februari in Grasse in Zuid-Frankrijk, waar hij samen met zijn baasje Dan Bouchery een paar maanden verbleef. De vrouw keerde zonder Cookie terug naar haar huis in Normandië, verdrietig door het gemis.
Pas eind augustus van dit jaar kreeg Bouchery een telefoontje dat haar kat was gevonden, zo'n 35 kilometer van haar huis. Het was Cookie, zei een dierenarts, maar hij was wel mager en vervuild.
De hereniging duurde echter nog maanden, omdat de de vindster zeven weken op vakantie ging. Uiteindelijk kon Bouchery Cookie in oktober weer in haar armen sluiten. Zij is ervan overtuigd dat Cookie de weg heeft gevonden door naar de sterren te kijken. (br.hln)
Björn Soenens, de hoofdredacteur van het VRT-journaal, zette vanochtend zijn eerste stappen van zijn kersverse zangcarrière. De journalist mocht met zijn coverband aantreden in het Radio 1-programma Bar Du Matin.
Bar du matin vierde vanochtend het 25-jarige bestaan van uitgeverij Prometheus in Gent. Björn Soenens mocht met zijn coverband enkele countrynummers ten beste brengen om het gebeuren te vieren. Het was meteen de wereldpremière van de groep. Er zou binnenkort ook een eerste cd gelanceerd worden (br.hln)
'Honderd jaar eenzaamheid' beste boek aller tijden volgens Cobra.be
'Honderd jaar eenzaamheid' beste boek aller tijden volgens Cobra.be
'Honderd jaar eenzaamheid' van de Colombiaanse auteur Gabriel Garcia Márquez is door de bezoekers van de website Cobra.be, de cultuursite van de VRT, verkozen tot het beste boek aller tijden. Het boek gaat 'De naam van de roos' van Umberto Eco en 'De ontdekking van de hemel' van Harry Mulish vooraf. Dat blijkt uit de ranking die op de website Cobra.be staat.
De in april overleden Márquez is bovendien ook de enige auteur die twee keer in de top tien prijkt. Met het werk 'Liefde in tijden van cholera' bezet hij namelijk ook de achtste plaatst.
De eerste Vlaamse auteur in de lijst is Louis Paul Boon, die met 'De Kapellekensbaan' op de vierde stek is beland. 'Het verdriet van België' van Hugo Claus staat op zeven. De andere Vlamingen die de top vijftig van Cobra.be haalden, zijn Tom Lanoye (op de 27ste plaats met 'Kartonnen dozen'), Willem Elsschot (29ste met 'Kaas' en 48ste met 'Lijmen/Het Been') en Dimitri Verhulst (33ste met 'De helaasheid der dingen').
In totaal hebben meer dan 6.000 lezers deelgenomen aan de poll. (br.hln)
Luc De Vos leest eigen overlijdensbericht voor (in 1995)
Luc De Vos leest eigen overlijdensbericht voor (in 1995)
Radio 1 heeft deze week in zijn archieven een vreemd In Memoriam gevonden. Daarin kondigt de overleden zanger Luc De Vos zijn eigen dood aan.
Voor het toenmalige programma 'Het Vrije Westen' liet de Gorki-frontman zijn fantasie de vrije loop over zijn levenseinde. Daarin voorspelt De Vos in 1995 dat hij veel ouder zou worden dan werkelijk het geval was en dat hij als oude man in een veld teruggevonden werd.
Het was Radio 1-medewerker Joris Vergeyle die de ontdekking deed tijdens zijn onderzoek voor de jaaroverzichten. Hij was op zoek naar fragmenten over het tragische overlijden van de Vlaamse zanger auteur. Het unieke radiofragment ingelezen door Luc zelf kun je hieronder beluisteren.
Unieke band tussen babygeitje en redder doet wereldwijd miljoenen harten smelten
Unieke band tussen babygeitje en redder doet wereldwijd miljoenen harten smelten
Klik op de foto om de video te bekijken
Een babygeitje van zes weken oud heeft via het internet vele harten gestolen. Benjamin, die liefkozend 'Benji' wordt genoemd, werd op 31 oktober samen met zijn tweelingbroertje op een kinderboerderij in Engeland geboren, maar werd door zijn moeder verstoten. De 29-jarige Tom Horsfield besloot zich over het beestje te ontfermen en nam hem in huis.
Tom werkt bij een toeristische attractie in Silkstone, South Yorks, waar de kinderboerderij ook deel van uitmaakt. Zijn geitje en hij zijn sinds zijn reddingsactie onafscheidelijk. Benji gaat inmiddels zelfs mee naar Toms werk.
11 miljoen mensen BBC Look North Yorkshire maakte een reportage over de man en het lammetje en sinds het posten hiervan op Facebook, is het filmpje een internethit. Al meer dan 11 miljoen mensen hebben gezien hoe Benji zijn 'baasje' overal volgt.
"Het is overweldigend om opeens een internetster te zijn, het is bijna niet te vatten'', zegt Tom tegen de Mirror. "Mensen van over de hele wereld hebben contact met ons opgenomen. Iemand uit Japan vertelde mij zelfs dat hij een reis naar Engeland aan het plannen is, zodat hij Benjamin kan zien." De geit heeft inmiddels ook al zijn eigen facebookpagina. Volgens de BBC moet de Japanner dan wel opschieten, want binnen twee maanden kan Benji tot de grootte van een labrador groeien.
Gescheiden in januari In januari wordt het tweetal van elkaar gescheiden. Het plan is dat Benjamin dan wordt vrijgelaten in de weide van het tuincentrum, om als een 'normale' geit te gaan leven. Helemaal alleen is hij dan niet, in de weide staan nog acht andere geiten.
"Ook al blijf ik na januari nog steeds dicht bij hem, ik zal hem gaan missen. Ondanks het feit dat hij aan alles knaagt en sabbelt, zelfs aan de kerstboom." Maar voordat het zover is gaan Tom en zijn geitje eerst nog samen Kerstmis vieren. (br.hln)
De 30-jarige Nusrit 'Nelly' Shaheen uit Groot-Brittannië lijdt aan een bizarre ziekte. Harlequin Ichthyosis zorgt ervoor dat haar huid, naast het ontwikkelen van schubben, zeven keer zo snel groeit als dat van een normaal mens.
De Britse krant Daily Star ging met haar in gesprek. Shaheen is de oudste van 14 Britten die deze ziekte hebben, maar ook de oudste overlevende van de ziekte. Vier van haar broers en zussen leden er ook aan, maar zij hebben het niet overleefd. Shaheen werd vorig jaar in het ziekenhuis opgenomen met een bacteriële infectie en kreeg antibiotica toegediend om haar te behandelen, maar als gevolg van bijwerkingen verloor ze al haar teennagels.
De kou maakt haar huid broos en stijf, waardoor ze deze winter aan een rolstoel gekluisterd zit. Normaal gesproken is dat niet nodig. Sterker nog, Shaheen voetbalt graag, maar is bang dat ze dat op een dag niet meer zal kunnen. "Mijn gezondheid heeft zo zijn ups en downs. Doordat mijn huid door de kou openbarst, is bewegen soms enorm moeilijk.''
Kinderen met de ziekte Harlequin Ichthyosis worden geboren met ruitvormige schubben, wat problemen met de luchtwegen en beweging kan veroorzaken. Omdat Shaheen scheurtjes heeft in de huid die flinke infecties teweeg kunnen brengen, is ze soms wekenlang aan bed gekluisterd.
De huid moet constant worden ontdaan van dode huidcellen en vijf keer per dag worden ingesmeerd met een speciale zalf. Daarbovenop is het voor haar noodzakelijk om drie keer per week in een bad van vochtinbrengende crème te liggen. De ziekte is erfelijk en schuilt in een gemuteerd gen dat is overgedragen door haar ouders.
"Het voelt heel gek. Ik ben aan de ene kant blij dat ik de voor zover bekend oudste persoon ben die deze ziekte heeft, maar tegelijkertijd vind ik het ook een beetje eng,'' vertelt Shaheen. "Ik wil aan jonge lotgenoten vertellen dat ze ondanks hun aandoening gewoon oud kunnen worden en alles kunnen doen wat ze maar willen."
Shaheen is bijna afgestudeerd en hoopt binnenkort haar rijbewijs te kunnen halen. (br.hln)
Fans van Elvis Presley begeven zich best eens richting de Londense O2 Arena. Sinds vrijdag is daar een uitgebreide collectie met meer dan 300 spullen van The King te zien. Het absolute pronkstuk van deze tentoonstelling is de wereldberoemde roze Cadillac.
Onder de spullen bevinden zich ook kostuums, muziekinstrumenten en sieraden die normaal gezien gestockeerd staan op het vroegere landgoed van Presley in Memphis, Tennessee. Onder meer het witte kostuum met de Amerikaanse adelaar erop, dat The King droeg tijdens zijn legendarische concert in Aloha (Hawaï) van 1972, pronkt momenteel in de O2 Arena. Ook de biljarttafel waar Presley met The Beatles een potje biljart speelde in 1965, valt evenzeer te bewonderen.
De collectie werd mede samengesteld door Priscilla Presley, de ex-vrouw van Elvis die nog steeds betrokken is bij het beheer van het landgoed Graceland in Memphis. "We hebben naar eigen aanvoelen een selectie gemaakt die de fans het meest zal intereseren", aldus Priscilla aan de Engelse krant The Guardian.
De tentoonstelling 'Elvis at the O2' loopt nog tot 31 augustus. (br.hln)
De Australische fotograaf Peter Lik heeft geschiedenis geschreven. Met de verkoop van slechts één foto, genaamd 'Phantom', haalde hij niet minder dan 6,5 miljoen dollar, oftewel zo'n 5,2 miljoen euro, op.
Het zwart-witte natuurbeeld geeft een lichtstraal in een donkere grot weer, en werd toepasselijk 'phantom' gedoopt. Een anonieme koper had meer dan 5,2 miljoen euro veil voor de prent, en maakt het daarmee de prijzigste foto ooit.
Lik vestigt daarmee meer dan één record. Hij is nu ook verantwoordelijk voor vier van de twintig duurste foto's ooit, tot grote verbazing van vele kunstcritici, die nooit echt fan waren van Liks werk. "Als dit het meest waardevolle fotokunstwerk in de geschiedenis is... moge God ons bijstaan", raast criticus Jonathan Jones in de Guardian. "De foto is het voorbeeld van alles wat er misgaat als fotografen denken dat ze kunstenaars zijn. Iemand heeft iets heel doms met zijn geld gedaan." (br.hln)
