Waarom de zus van Prince zijn begrafenis enkele maanden heeft uitgesteld
Waarom de zus van Prince zijn begrafenis enkele maanden heeft uitgesteld
Tyka Nelson, de zus van de overleden artiest Prince, heeft op Facebook een tirade afgestoken over de begrafenis van haar broer. Die heeft ze uitgesteld naar augustus.
Op social media legde Tyka uit dat de kerk van Jehova's Getuigen, waar Prince een aanhanger van was, een dienst houdt voor de zanger. Die 'begrafenis' heeft niets te maken met de familie van Prince of Tyka zelf, haar familie of die van haar broer zal niet aanwezig zijn op deze dienst. "Ik wil één ding duidelijk stellen. Ik of niemand van de familie zal naar geen enkele herdenkingsdienst gaan tot we ons eigen eerbetoon hebben gehouden. Begrijp me niet verkeerd, het rouwproces is uniek voor iedereen. Daarom steun ik alle begrafenissen die al hebben plaatsgevonden of die gepland zijn. Maar voor mij is één keer genoeg."
Tyka legt uit dat ze op 23 april een begrafenis voor de zanger had gepland, maar ze gaf niet de reden waarom die uitgesteld werd. Ook nam ze de tijd om de geruchten over familieruzies te ontkrachten. "Tot zover ik weet, heeft niemand in mijn familie ruzie gemaakt over iets. En ik al zeker niet."
Vandaag vindt de dienst plaats in de kerk van Jehova's Getuigen, maar in gesloten kring. De grote herdenkingsdienst die de familie plant, is pas voor binnen enkele maanden. Manuela Testolini en Mayte Garcia, de ex-vrouwen van Prince, hielden een geheime dienst waar heel wat sterren aanwezig waren. (br.hln)
Oekraïne heeft zich in de Zweedse hoofdstad Stockholm tot winnaar gekroond van het 61e Eurovisiesongfestival. Jamala haalde het met haar lied '1944'. Laura Tesoro mocht de finale voor ons land openen met 'What's The Pressure?', deed dat foutloos en eindigde op een mooie tiende plaats. Australië werd tweede, Rusland derde. Die expliciete overwinning van Oekraïne op Rusland liet zelfs de politieke top in beide landen niet onberoerd.
Jamala, die tijdens de finaleshow een blauwe Yomanda-jurk droeg, werd geboren in Osj, een stad in het huidige Kirgizië. Haar Krim-Tataarse voorouders werden tijdens de jaren veertig door Jozef Stalin gedeporteerd naar Centraal-Azië. Haar grootmoeder was begin twintig toen ze met haar vier zoons en dochter het land uit moest. Eén van die kinderen overleefde dat niet. Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie keerde de toen nog jonge zangeres met haar familie terug naar de Krim, dat deel was gaan uitmaken van Oekraïne.
In het winnende liedje 1944, dat op sociale media wisselende reacties kreeg variënd van gekrijs tot prachtig, zingt ze over de deportatie van 240.000 Krim-Tataren naar Centraal-Azië waaronder dus ook haar eigen familie te lijden had. Indirect gaat het nummer echter ook over de annexatie van de Krim door Rusland. Dat het in de eindstrijd net Rusland en Oekraïne waren die nog met de overwinning aan de haal konden gaan, gaf aan het geheel een extra politieke lading, die zelfs de politieke top in beide landen niet onberoerd liet.
"De waarheid wint altijd, net zoals Oekraïne en Jamala deden. Veel dank en vergeet niet: de Krim behoort tot Oekraïne", tweette Oekraïens minister van Buitenlandse Zaken Pavlo Klimkin. Met dat statement lijkt de Oekraïense Buitenlandminister er alvast van overtuigd dat de overwinning van Jamala als een politieke stem van het Europese publiek vóór Oekraïene gezien kan worden in de strijd om de Krim.
Persoonlijke geschiedenis
Al van jongs af aan was Jamala gefascineerd door muziek en volgde verschillende opleidingen in die richting. Haar passie ging in eerste instantie vooral uit naar operamuziek. Later zou ze zich ook gaan toeleggen op jazz en soul. Haar grote doorbraak kwam in 2009, toen ze het muziekfestival New Wave in Letland won. In 2011 nam Jamala deel aan de Oekraïense voorronde voor het Eurovisie Songfestival. Ze haalde de finale, waarin ze als derde zou eindigen, met Smile. Na geruchten over fraude besloot de openbare omroep een nieuwe finale te organiseren, waarvoor Jamala vriendelijk bedankte. In 2016 deed ze een nieuwe, zeer geslaagde poging. Ze mocht naar Stockholm.
Deze vruchten kunnen de strijd tegen obesitas keren
Deze vruchten kunnen de strijd tegen obesitas keren
Blauwe druiven en appelsienen: apart zijn ze lekker en gezond, maar combineer ze en ze zouden wel eens het tij tegen obesitas kunnen keren. Dat heeft recent onderzoek uitgewezen.
Een team wetenschappers van Warwick University voerde een onderzoek uit naar twee bestanddelen in de vruchten. Enerzijds keken ze naar trans-resveratrol, wat zich in de schil van blauwe druiven bevindt, en anderzijds ging het om hesperetine, wat gevonden kan worden in sinaasappelen.
De onderzoekers combineerden deze twee bestanddelen in een pil en gaven deze acht weken lang aan mensen met overgewicht tussen de 18 en de 80 jaar. Er waren twee groepen: een die de echte pil kreeg, en een controlegroep die enkel placebo's ontving. Alle proefpersonen moesten de pil innemen, maar mochten voor de rest niets veranderen aan hun dieet.
De effecten waren niet min: na acht weken vertoonde de groep met de echte pil lagere glucoseniveaus, een betere insulinewerking, betere aders en minder irritatie van de bloedvaten. Het resultaat was ongeveer hetzelfde als zes maanden na een maagverkleining. In de studie bleek de combo zelfs meer effectief dan bepaalde medicijnen die gebruikt worden om diabetes type 2 te behandelen.
Maar voor je een grote voorraad appelsienen en druiven inslaat: de wetenschappers benadrukken dat het belangrijk is om voorlopig de gangbare behandelingen te volgen. "Het is een enorm positief en indrukwekkend resultaat, maar er is meer onderzoek nodig om te kijken hoe we deze combo kunnen inpassen in het dagelijkse leven." (br.hln)
Toparts die dakloos ronddoolde, redt weer levens als brandwondenchirurg
Toparts die dakloos ronddoolde, redt weer levens als brandwondenchirurg
Vraag aan de Indiase stewardess Nidhi Chaphekar wie haar leven redde na de terreuraanslagen op Zaventem en ze zal zeggen: dokter Raymond Peeters. Que? De ooit zo bejubelde brandwondenspecialist die tien jaar geleden aan lager wal geraakte en zelfs maanden als clochard door de Antwerpse straten doolde? Díe Raymond Peeters (64)? "Ik had nooit gedacht dat ik ooit nog als brandwondenchirurg aan de slag kon", zegt de verrezen arts. "Sterker: ik heb in mijn dakloze periode zelfs dikwijls gehoopt dat mijn leven voorbij zou zijn." Maar de chirurg vocht toch terug. En hoe.
Dokter Raymond Peeters heeft er zware weken op zitten in het Grand Hôpital de Charleroi in Loverval. De terreuraanslagen in Brussel brachten vier zwaargewonde slachtoffers naar het Henegouwse brandwondencentrum, waar hij al tweeëneenhalf jaar aan het werk is. Brandwondenpatiënten opereren: het zou de normaalste zaak van de wereld moeten zijn voor een brandwondenchirurg. Maar niemand - hijzelf nog het minst van al - had voor mogelijk gehouden dat hij ooit nog als chirurg aan de bak zou komen. Zelfs een fictieschrijver zou de levensloop van de dokter niet kunnen verzinnen. Het is zelfs een wonder dat hij vandaag nog leeft.
In de zomer van 2006 verspreidde de politie ineens het opsporingsbericht dat dokter Peeters vermist was. Meteen had heel België weet van zijn ondergang. Het nieuws kwam aan als een schok. Want tot dan gold Peeters als één van onze meest gelauwerde en baanbrekende chirurgen. Hij had in 1980 niet alleen het brandwondencentrum in het Antwerpse Stuivenbergziekenhuis gesticht én uitgebouwd tot één van de beste centra van België, maar nadien ook het Greet Rouffaerhuis mee opgericht. Noem een ramp met brandwondenpatiënten - van de aanslagen van de CCC over de Switel-brand tot de gasexplosie in Gellingen - en dokter Peeters stond hen bij in Stuivenberg. Zijn roem als brandwondenchirurg reikte tot ver over de landsgrenzen.
Waarom het vanaf de beginjaren van 2000 zo fout kon lopen en hoe diep de chirurg heeft gezeten, weten weinigen. Omdat hij er publiekelijk ook nooit in detail over heeft verteld wegens te beschaamd. Tot nu. "Het is niet zo dat het licht ineens is uitgegaan, dat de neergang er van vandaag op morgen was", begint hij te vertellen. "Het ging om een combinatie van dingen die zich in de loop der jaren hadden opgehoopt." (br.hln)
In Oldeberkoop, een dorp in de Nederlandse provincie Friesland, zijn zaterdag twee tijgers ontsnapt uit een binnengedeelte van tijgeropvang Felida. Een van de twee tijgers is ondertussen geraakt door een verdovingsschot. Maar dat heeft nog niet de uitwerking die de dierenarts had gehoopt, laat de politie Fryslân weten.
De dierenarts probeert nog steeds om beide dieren te verdoven, zodat ze naar hun verblijf kunnen worden teruggebracht. Ze wisten daaruit te ontsnappen, maar bleken in tegenstelling tot wat eerder werd gemeld niet zomaar in openbaar gebied los te lopen. De roofdieren lopen in het omheinde buitenterrein van roofdierenopvang Felida. Wel is het zo dat de omheining volgens de politie "ondeugdelijk" is en dat de tijgers daar in het ergste geval nog doorheen zouden kunnen kruipen.
Hoe de dieren konden ontsnappen, is nog niet duidelijk. Volgens de politie heeft er mogelijk een hek opengestaan. In de opvang voor grote katachtigen Felidia worden dieren opgevangen die afkomstig zijn uit dierentuinen, circussen en van particulieren. (br.hln)
George R.R. Martin heeft een nieuw hoofdstuk uit zijn langverwachte boek 'The Winds of Winter' online gezet. "Een voorsmaakje", schreef de auteur, op wiens boekenreeks de enorm populaire tv-reeks Game of Thrones gebaseerd is. "Maar op de rest zullen jullie moeten wachten."
Het hoofdstuk 'Arianne II', dat u kan lezen op de website van de 67-jarige schrijver, speelt zich af rond een nieuw personage, Arianne Martell, de dochter van de prins van Dorne. Dat is een populair personage in de boekenreeks, maar is voorlopig nog niet opgedoken in de tv-reeks.
Dat Martin nu precies een hoofdstuk deelt over dat personage dat eigenlijk alleen interessant is voor fans van de boeken, vinden sommige media opvallend. Vanity Fair vraagt zich af of dit de zet is van een gefrustreerde auteur, die de tv-makers wat duidelijk wil maken. Volgens Vanity Fair volgen de tv-makers het originele plot van de boekenreeks steeds minder en minder, en wil Martin zijn verhaal daarom terug opeisen.
Bovendien is het verdacht dat Martin nu net dit hoofdstuk publiceert, omdat het technisch gezien niet nieuw zou zijn. "Martin heeft het hoofdstuk al luidop zitten voorlezen aan fans op verschillende conventies sinds 2011."
Uitgestelde datum
Martin heeft ook nog een boodschap voor de fans: "Benieuwd wat er gebeurt met de Sand Snakes, prins Doran, Arco Hotah, Ellaria Sand, Darkstar en de anderen in The Winds of Winter? Redelijk veel eigenlijk. Dit geeft jullie een voorsmaakje, op de rest zullen jullie moeten wachten."
Hoelang fans nog moeten wachten is onduidelijk. De opleverdatum van het boek is al verschillende keren uitgesteld.
The Winds of Winter wordt het voorlaatste deel uit de fantasyreeks van Martin. A Dream of Spring moet het slotstuk worden. (br.hln)
Foto van vader en zoon in de douche is sterk statement
Foto van vader en zoon in de douche is sterk statement
Een paar jaar geleden kon Heather Whitten alleen maar hulpeloos toekijken hoe haar zoon Fox de hele nacht moest overgeven en diarree had, en steeds meer overstuur raakte. Uiteindelijk trok haar man hun kleren uit en kroop twee uur lang met de peuter onder de douche om hem te kalmeren en schoon te maken.
Heather haalde haar camera en nam een aantal foto's, die ze nu pas online zette. Het beeld ging al snel viraal: meer dan 128.000 reacties en 31.000 keer gedeeld, maar dat is niet wat de fotografe met de post wilde bereiken. "Ik heb het beeld online gezet om een punt te maken. Toen ik de foto in een van mijn fotografielessen toonde, gingen veel mensen er van uit dat het een seksuele foto was. Ik wilde duidelijk maken dat het normaal is om naakt te zijn waar je kinderen bij zijn en om hem zo te troosten. Dat hoeft helemaal niet verkeerd te zijn."
En ondanks het feit dat Facebook de foto twee keer offline plaatste - waarschijnlijk omdat er een tepel zichtbaar is - geven de meesten haar gelijk. Dat Thomas een geweldige vader lijkt, is een van de meest voorkomende reacties. "Hij heeft zo'n sterke band met al zijn kinderen. Het is zo'n krachtig beeld: Fox die zo kwetsbaar in zijn vaders armen ligt. Ik wilde dat hij later kon zien wat voor vader hij heeft, en dat hij daar nooit beschaamd om zal zijn." (br.hln)
Waarom je dringend een beste vriendin op je werk nodig hebt
Waarom je dringend een beste vriendin op je werk nodig hebt
In het dagelijkse leven hebben we allemaal onze eigen vriendengroep, waar we na het werk maar al te graag mee afspreken voor een drankje en een leuke babbel. Maar ook op het werk kunnen we wel een BFF gebruiken.
Tal van onderzoeken wezen het al uit: een vertrouwenspersoon of goed maatje op de werkvloer is gerelateerd aan hoe graag je je job uitoefent. Tijd om je netwerk van kantoorvrienden uit te breiden. En zo doe je dat!
Wees wat losser
Natuurlijk is een professionele houding belangrijk op kantoor, maar af en toe plezier maken is essentieel voor een goede werkdag. Helaas kan je niet meteen beste maatjes worden met iemand die je tot dan toe louter werkgerelateerd aansprak, maar begin met een kleine attentie. Een smakelijke koffie of zelfgemaakte koekjes fleuren ongetwijfeld de dag van je collega's op. Bovendien maken die kleine attenties ons zelf ook gelukkiger.
Maak nieuwe vriendschapsregels
Maatjes op het werk maken het dan wel leuker, het betekent niet dat je je plichten tussen 9 en 5 mag verzaken. Af en toe een koffiepauze is prima, maar laat het niet te lang aanslepen. Beter is het om na een vergadering een kleine wandelpauze in te lassen, of samen happy hour onveilig te maken. Maar aangezien je je wel nog steeds in een semi-professionele omgeving bevindt, hou je het best beschaafd. Vergelijk het met een date: je wil jezelf zo veel mogelijk van je beste kant laten zien
Help elkaar
Merk je dat je collega een rotdag heeft? Of weet je dat het in haar persoonlijke leven wat minder goed gaat? Wees dan vriendelijk en begripvol. Maak samen een ommetje en bied haar de kans haar hart te luchten. Wedden dat zij ook de moeite zal nemen je op te beuren als jij in de put zit?
Wees oprecht
Niets zo vervelend als iemand die schijnheilig sympathiek is in de hoop hogerop te geraken. Merk je dat iemand plots wel heel erg vriendelijk doet? Reageer dan gerust wat afwachtend. Maar hetzelfde geldt natuurlijk voor jou. Wees oprecht, en vermijd ook zo veel mogelijk om te roddelen over andere collega's. (br.hln)
Ozark Henry is de artiestennaam van de Belgische singer-songwriter Piet Goddaer (Kortrijk, 29 april 1970). Tevens is hij een platenproducer en arrangeur
Piet Goddaer is de oprichter en het creatieve brein achter Ozark Henry. De inspiratie voor de bandnaam haalde hij uit een gebergte in de Verenigde Staten, Ozark mountains, en uit het boek "Junkie" van William S. Burroughs.
Het eerste album van Ozark Henry, I'm Seeking Something That Has Already Found Me, was erg avantgardistisch getint. Het derde album, Birthmarks, vormde de overgang tussen de experimentele muziek en de muziek die hij tegenwoordig maakt en die het beste als intelligente popmuziek met klassieke invloeden, zoals strijk- en blaasinstrumenten, omschreven kan worden. Birthmarks en het daaropvolgende album The Sailor Not The Sea zorgden voor de definitieve doorbraak bij het Belgische publiek.
Piet Goddaer schrijft, componeert en produceert zijn albums zelf, omdat hij zelf de controle wil hebben als hij zijn albums maakt, zodat hij op de beste manier het geluid kan vertolken dat hij in zijn hoofd hoort. Naast reguliere studioalbums heeft hij ook enkele soundtracks uitgebracht, waaronder die voor de verfilming van Thea Beckmans Kruistocht in Spijkerbroek, en produceert hij albums van andere artiesten.
Piet Goddaer zegt weinig tijdens concerten en er gebeuren weinig opwindende dingen tijdens zijn liveshows. Dit blijft beperkt tot wat robotachtige bewegingen en zo nu en dan gespring. Merci, wat hij na elk liedje zegt, is een soort gimmick van hem geworden.
Jane Goodall presenteert natuurfotoboek in Antwerpen
Jane Goodall presenteert natuurfotoboek in Antwerpen
In het Antwerpse stadhuis is vandaag "The Magic of Hope" gepresenteerd, een boek waarin drie natuurfotografen hun werk rond de Afrikaanse dierenwereld verzamelen. Het voorwoord is van de hand van de Britse antropologe en biologe Jane Goodall. De 82-jarige Goodall, bekend voor haar onderzoek rond chimpansees in Tanzania maar de voorbije decennia vooral als dierenrechtenactiviste, was woensdag zelf aanwezig.
'The Magic of Hope' bevat naast foto's ook boodschappen van hoop van internationale beroemdheden, zoals David Attenborough en Desmond Tutu, en Belgische artiesten, zoals kunstenaar Panamarenko en zanger Jean Bosco Safari. Een belangrijke rol is weggelegd voor tekeningen van kinderen.
"We wilden meer doen dan het zoveelste wetenschappelijke natuurboek uitbrengen", zegt fotografe Pia Dierickx. "Het leek ons een interessant concept om onze foto's te combineren met het beeld dat kinderen van de natuur hebben. Belgische kinderen bleken vaak dieren achter tralies te tekenen, zoals in de dierentuin, terwijl Afrikaanse kinderen soms een overvloed aan dieren in het wild tekenden, maar soms ook een doodgeschoten olifant."
De opbrengst van 'The Magic of Hope' gaat voor een deel naar het Jane Goodall Institute en het door Goodall opgerichte project Roots & Shoots dat in 140 landen jongeren aanmoedigt om zich in te zetten voor dieren of het milieu, naar analogie van Goodalls bekende uitspraak "alles wat je doet maakt een verschil, je moet gewoon beslissen welk verschil je wil maken".
"Vele mensen hebben de hoop op een betere wereld voor mens, dier en milieu verloren door de aanhoudende armoede, ontbossing en klimaatverandering, maar bij jongeren zie ik verandering", aldus Goodall vandaag. "Ze beginnen te snappen dat ze zelf in hun eigen omgeving al heel wat kunnen bijdragen, bijvoorbeeld alleen al door op te letten wat ze kopen." (br.hln)
Uit de weg Bill Gates: hier is minimagnaat (14) die al bod van 30 miljoen afwees
Uit de weg Bill Gates: hier is minimagnaat (14) die al bod van 30 miljoen afwees
Taylor Rosenthal uit Alabama is amper veertien en lijkt nu al een uiterst succesvolle ondernemer van het Bill Gates-kaliber. Met RecMed, zijn automaat voor EHBO-producten, scheert Taylor zulke hoge toppen dat hij er een bod van 30 miljoen dollar voor kreeg. En afwees.
Taylor lanceerde zijn bedrijf in 2014, als uitloper van zijn project binnen een schoolcursus voor jonge ondernemers. "We moesten een idee voor een zaak bedenken", zegt hij aan CNN. "Telkens als ik naar een baseballtornooi in Alabama ging, viel het mij op dat kinderen gekwetst raakten en dat hun ouders geen pleisters konden vinden. Daar wou ik iets aan doen."
Aanvankelijk dachten Taylors ouders - beiden actief in de geneeskundige sector - aan medische pop-upwinkels, maar dat bleek financieel niet interessant. "Het zou ons te veel zou kosten personeel een minimumloon te betalen om zes uur lang op een tornooi te zitten."
Uiteindelijk kwam Taylor dus uit bij een verkoopautomaat. Klanten kunnen EHBO-pakketjes aanschaffen die in prijs variëren tussen 6 en 16 dollar (tussen 5 en 14 euro). Er zitten ook afzonderlijke pleisters in de automaat, rubberen handschoenen, gaasverbanden en ontsmettingsdoekjes (alles tussen 6 en 20 dollar).
Taylor lanceerde zijn bedrijf in 2014, als uitloper van zijn project binnen een schoolcursus voor jonge ondernemers. "We moesten een idee voor een zaak bedenken", zegt hij aan CNN. "Telkens als ik naar een baseballtornooi in Alabama ging, viel het mij op dat kinderen gekwetst raakten en dat hun ouders geen pleisters konden vinden. Daar wou ik iets aan doen."
Aanvankelijk dachten Taylors ouders - beiden actief in de geneeskundige sector - aan medische pop-upwinkels, maar dat bleek financieel niet interessant. "Het zou ons te veel zou kosten personeel een minimumloon te betalen om zes uur lang op een tornooi te zitten."
Uiteindelijk kwam Taylor dus uit bij een verkoopautomaat. Klanten kunnen EHBO-pakketjes aanschaffen die in prijs variëren tussen 6 en 16 dollar (tussen 5 en 14 euro). Er zitten ook afzonderlijke pleisters in de automaat, rubberen handschoenen, gaasverbanden en ontsmettingsdoekjes (alles tussen 6 en 20 dollar).
Six Flags De gepatenteerde automaat zelf - met de kleuren van zijn school: zwart, rood en wit - kost 5.500 dollar (4.815 euro). RecMed maakt verder winst op het blijvend aanvullen van de voorraad en overweegt ook advertentieruimte op de toestellen te verkopen.
En de zaken gaan goed. Taylor wist 100.000 dollar (87.500 euro) durfkapitaal op te halen en iemand bood al meer dan 26 miljoen euro voor RecMed. Het bedrijf heeft een bestelling van 100 automaten voor het attractiepark Six Flags in de pijplijn zitten. De jonge ondernemer kijkt ook naar stranden, stadions en plaatsen waar veel kinderen samentroepen als mogelijke afnemers.
Taylor mag zijn product deze week tijdens de bekende beurs TechCrunch Disrupt in New York showen. "Ze zeiden mij dat ik de jongste deelnemer ooit ben", zegt hij. "Dat is een geweldig gevoel."
Volgens zijn apetrotse leerkracht, Clarinda Jones, blijft Taylor "bescheiden en hulpvaardig". "En hij is nog maar 14. Dat Bill Gates zich maar al zorgen maakt", zegt ze. (br;hln)
Joe Cocker (Sheffield, 20 mei 1944 – Crawford, 22 december 2014) was een Engels blueszanger
Cocker zat al in kleine bands in zijn geboortestad Sheffield toen hij vijftien jaar oud was. Hij verscheen voor het eerst op de Amerikaanse televisie in 1969, in de Ed Sullivan Show.
I'll Cry Instead, Cockers eerste single, was een cover van The Beatles. Hij had een eerste bescheiden hitje in Engeland in 1964 met Marjorine. Zijn eerste grote hit, zijn tweede Beatlescover, verscheen in het najaar van 1968: With a Little Help from My Friends, een eigen versie van een van de nummers op het conceptalbum Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band. Kort daarna, in de zomer van 1969, deed zijn verschijning op het Woodstock Music and Art Festival zijn populariteit nog verder stijgen. Andere vroege hits, uit het begin van de jaren zeventig, waren Cry me a river, High time we went en Feelin' Alright.
In die periode begonnen zijn problemen met drugs en alcohol, maar hij maakte een comeback in de jaren tachtig. Hij had grote hits met You are so beautiful, Up where we belong en Unchain my heart, waardoor hij een nieuw publiek aan zich bond.
Cocker coverde meer liedjes, bekend werden onder andere zijn versies van The Letter (van The Box Tops), van Feelin' Alright (van Traffic) en van Summer in the City (van The Lovin' Spoonful). Hij blies ook nieuw leven in het Randy Newman-liedje You Can Leave Your Hat On, dat werd gebruikt in de erotische film 9½ Weeks. Hij was beroemd om zijn opvallende, rauwe stemgeluid en een spastische gestiek.
Cocker overleed 22 december 2014 op 70-jarige leeftijd in zijn huis in Colorado aan de gevolgen van longkanker
Veilinghuis Sotheby's heeft gisteren in New York een werk van Rodin geveild voor 17,9 miljoen euro. Dat is het hoogste bedrag dat ooit voor een werk van de kunstenaar werd betaald.
'L'éternel Printemps', een marmeren beeld van de hand van Franse kunstenaar Auguste Rodin, bracht 17,9 miljoen euro op. Dat is beduidend meer dat de vooraf geschatte opbrengst tussen 7 en 10,5 miljoen euro. Het werk werd tussen 1901 en 1902 uit een enkele blok marmer gehouwen, meet 80 op 66 centimeter en weegt 154 kilogram.
Het vorige recordbedrag voor een Rodin werd in mei 2008 neergeteld. Toen ging 'Eve, grand modèle - version sans rocher' onder de hamer voor 16,67 miljoen euro.
Sotheby's veiling van impressionistische en moderne kunst bracht gisteren in totaal 126,9 miljoen euro op. Dat is beduidend minder dan verwacht. De 62 aangeboden stukken hadden immers in totaal zo'n 145 miljoen euro moeten opbrengen. Een derde van de werken raakte echter niet verkocht. Op de veiling werden onder andere ook een werk van Maurice de Vlaminck en drie schilderijen van Monet verkocht. (br.hln)
Darren Watson is een Nieuw-Zeelandse zanger , liedjesschrjver en gitarist in een breed scala van blues stijlen.
Darren Watson werd geboren in Wanganui . Zijn eerste muzikale ervaring speelde drums en trompet , maar hij stapte al snel over op gitaar en speelde in bars en clubs in heel zijn loopbaan bij Hutt Valley High School (1980-1983).
Eind vorig jaar zaten 370.400 mensen langdurig thuis door ziekte. Dat is 64 procent meer dan tien jaar geleden en het hoogste aantal ooit, zo blijkt uit cijfers van de Rijksdienst voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering (Riziv) die De Tijd vandaag publiceert. Tussen eind 2014 en eind 2015 steeg het aantal met 8 procent, terwijl dat de jaren voordien op 5 à 6 procent lag.
Het overgrote deel van de langdurig zieken, zo'n 347.000, zijn werknemers. Ook 23.500 zelfstandigen zitten langer dan een jaar ziek thuis. De overheid trok vorig jaar net geen 5 miljard euro uit om hen een ziekte-uitkering uit te betalen.
Volgens het Riziv komt dit door de sterke toename van het aantal psychologische aandoeningen en door de hervormingen van de regering-Di Rupo en de regering-Michel. Daardoor blijven 50- en 60-plussers langer op de arbeidsmarkt, maar dat is de groep die het vaakst ziek wordt.
Ook de Mediahuiskranten berichten over een alarmerende stijging van het aantal langdurig zieken, op basis van een onderzoek van Securex. "Het aantal werknemers dat al langer dan een jaar ziek thuiszit, is nog nooit sterker gestegen dan vorig jaar. De situatie is zeer alarmerend", luidt het daar. De stijging is volgens Securex des te opmerkelijker omdat 'gewoon' ziek zijn - van een paar dagen tot maximum een maand - niét toeneemt. (br.hln)
Crystal Gayle - Om Don't It Make My Brown Eyes Blue
Crystal Gayle - Om Don't It Make My Brown Eyes Blue
Klik op de foto om haar te beluisteren
Crystal Gayle (9 januari geboren, 1951) is een Amerikaanse land zangeres vooral bekend voor een reeks van land-pop crossover hits in de late jaren 1970 en vroege jaren 1980, waaronder "Do It Make My Brown Eyes Blue." Ze is beroemd om haar heel lang haar dat bijna tot aan de grond reikte . Ze werd ook uitgeroepen tot een van de 50 mooiste mensen in de wereld in 1983
Melissa Lou Etheridge (Leavenworth, Kansas, 29 mei, 1961) is een Amerikaanse rockzangeres. Ze scoorde in Nederland haar grootste hits met Like the way I do en Bring me some water.
Etheridge is ook bekend als activist voor homorechten door publiekelijk bekend te maken dat ze lesbienne is tijdens de eerste inauguratie van President Bill Clinton in januari 1993.
In 2007 werd haar hit I Need to Wake Up bekroond met een Oscar voor originele song in de film An Inconvenient Truth.
Ze is in 2003 in het huwelijk getreden in Malibu met actrice Tammy Lynn Michaels en hebben sinds 17 oktober 2006 samen een tweeling via een spermadonor. Melissa is sinds 1985 woonachtig in Los Angeles. Op 15 april 2010 maakten Melissa en Tammy bekend dat ze uit elkaar gingen.
In oktober 2004 werd bij Etheridge borstkanker geconstateerd. Tijdens de Grammy Awards in 2005 maakte ze haar terugkeer naar het podium waar ze het nummer Piece of My Heart speelde van Janis Joplin. Etheridge heeft toegegeven dat ze gebruik heeft gemaakt van medische cannabis terwijl zij chemotherapie ontving
Ontsnapte bavianen vinden de stad niks en keren terug naar dierenpark
Ontsnapte bavianen vinden de stad niks en keren terug naar dierenpark
Vier bavianen die zondagavond het Serengeti-Park in het Duitse Hodenhagen waren ontvlucht, zijn maandag uit eigen beweging teruggekeerd. De dieren kunnen volgens de oppassers niet buiten de andere leden van de troep en komen daarom terug.
Drie volwassen dieren en een jonge aap namen 's avonds via een omgevallen tak de benen en werden later zowel in de stad als op de provinciale weg bij Hodenhagen gezien. Een zoektocht door medewerkers van Serengeti leverde niets op.
Het was de zesde keer dat enkele bavianen een kijkje buiten het park namen. Evenzoveel keer kwamen de uitbrekers uit eigen beweging terug. (br.hln)
Mannen mogen voortaan hun haren weer weelderig laten gloriëren op de borstkas, want volgens trendwatchers is borsthaar opnieuw in. "Mannen zoeken vandaag de dag naar een manier om opnieuw hun mannelijkheid te benadrukken," verklaart Christopher Oldstone-Moore, auteur van het boek "Of Beards and Men".
Mannen kunnen opgelucht ademhalen: het knoeien met hars of andere vervelende onthaarmethoden hoeft niet langer. We keren terug naar het tijdperk waarbij behaarde bovenlichamen trots uit hemden komen piepen. "We zien een terugkeer naar de mode uit de jaren 70," zegt de Amerikaanse trendwatcher Tim Bess. "De late jaren 60 en vroege jaren 70 draaiden rond vrijheid, de hippiebeweging en veel haar hebben." Volgens Bess keren we daar opnieuw naartoe. "De afgeborstelde look is passé. Het werd allemaal wat te perfect, te mannequin-achtig."
Mannelijkheid troef
Christopher Oldstone-Moore, auteur van het boek "Of Beards and Men" en docent aan de Wright State University in Ohio, geeft ook een verklaring voor deze ommezwaai. Hij gelooft dat een steeds digitaler en stedelijker leven ervoor gezorgd heeft dat mannen geen verbintenis meer voelen met hun mannelijkheid. "Haar is een manier om opnieuw je mannelijkheid te benadrukken," zegt Oldstone-Moore.
Net geen Neanderthaler
De ruige look komt misschien wel voort uit het houthakkerstype, dat een tijd populair was maar intussen zijn hoogtepunt bereikt heeft. Zelfs het Amerikaanse ondergoedmerk 2(x)ist kiest tegenwoordig voor harige modellen, terwijl zij er net om bekend staan normaal voor gladgeschoren te kiezen. "We hebben de afgelopen seizoenen al vanalles gezien," zegt Tom Speight van 2(x)ist, "van man buns naar volle baarden, en we willen die ruwe, ongepolijste maar toch benaderbare look laten zien."
Maar zoals bij alles geldt: overdrijven is nooit goed. "We moeten het wel rustig aan doen," zegt Bess. "Als je hier te ver in gaat, dan lijk je misschien wel een beetje een Neanderthaler." Een gewaarschuwd man... (br.hln)
Comazuiper gereanimeerd en verscheidene gewonden door glasscherven op dansvloer 'Bal der Bals'
Comazuiper gereanimeerd en verscheidene gewonden door glasscherven op dansvloer 'Bal der Bals'
De negende editie van het Bal der Bals in Waregem Expo verliep zaterdag niet helemaal zoals gepland. Heel wat van de 5.000 gasten moesten verzorgd worden omdat de vloer vol glas lag. De politie en MUG kwamen ter hulp en sommigen moesten zelfs naar het ziekenhuis, zegt VTM Nieuws. Tientallen jongeren dronken zichzelf bewusteloos, één iemand moest zelfs gereanimeerd worden", volgens de politie.
De politie van Waregem overwoog om het feest stil te leggen, maar deed dat uiteindelijk niet omdat dat mogelijk voor nog meer problemen had kunnen zorgen. De organisatie kreeg wel de opdracht het glas van de vloer te vegen.
"Het was echt verschrikkelijk", zegt een zestienjarige feestganger. Hij kreeg glas in zijn schoenen en vertelt dat hij vele mensen zag met bebloede benen. "Iemand vlak bij mij had een bloedneus doordat ze een fles in haar gezicht gegooid kreeg."
"Geen verdere problemen"
Op het volgende Bal der Bals zal enkel nog glas geserveerd worden in de Vipruimte. Verder werden alle veiligheidsvoorschriften gevolgd, laat de organisatie weten. "Behalve dit zijn er quasi geen problemen geweest. Voor velen bleek het alsnog een geslaagde avond te zijn."
De politie zegt dat er ook verscheidene jongeren veel te veel gedronken hadden. "Tientallen jongeren dronken zichzelf bewusteloos, één iemand moest zelfs gereanimeerd worden." (br.hln)
